Mystery Of Kalasgiri book and story is written by Sanket Gawande in Marathi . This story is getting good reader response on Matrubharti app and web since it is published free to read for all readers online. Mystery Of Kalasgiri is also popular in Horror Stories in Marathi and it is receiving from online readers very fast. Signup now to get access to this story.
कालासगिरीची रहस्यकथा - Novels
by Sanket Gawande
in
Marathi Horror Stories
मीरा, बारावीची विद्यार्थिनी, उन्हाळ्याच्या सुट्ट्यांची आतुरतेने वाट पाहत होती. तिचे वडील, डॉ. संकते, पुण्यातील एका शासकीय रुग्णालयात प्रख्यात डॉक्टर होते. मीरा लहानपणापासूनच बुद्धिमान, आत्मविश्वासी आणि ताकदवान मुलगी होती. तिला गूढ समस्या सोडवण्याची, प्राचीन ठिकाणांना भेट देण्याची आणि जिज्ञासू बाजूंची माहिती मिळवण्याची आवड होती. ती विशेषतः भयकथा, पौराणिक कथा, रहस्य आणि गूढ गोष्टी वाचण्याची आवड होती. ज्ञानाची तीव्र तहान तिला सभोवतालच्या जगाचा शोध घेण्यास प्रवृत्त करायची.
मीराला भुतांच्या गोष्टी, गूढ कथा आणि देवावर श्रद्धा ठेवणाऱ्या गोष्टी तिच्या आजीमुळे आवडत होत्या. तिची आजी लहानपणापासून तिला वेगवेगळ्या प्रकारच्या गोष्टी सांगायची ज्यामुळे मीराची जिज्ञासा वाढत गेली. तिची आजी नेहमी सांगायची की लहानपणी ती गावात राहत असताना तिला भयावह अनुभव आले होते आणि तिच्या मामाने तिला त्या अनुभवातून बाहेर काढले होते. मीराला या गोष्टी ऐकायला खूप आवडायच्या. तिची आजी नेहमी सांगायची की देवाची शक्ती या जगात सर्वात मोठी आहे जी तुम्हाला कोणत्याही समस्येचा सामना करण्यास सक्षम बनवते.
मीरा, बारावीची विद्यार्थिनी, उन्हाळ्याच्या सुट्ट्यांची आतुरतेने वाट पाहत होती. तिचे वडील, डॉ. संकते, पुण्यातील एका शासकीय रुग्णालयात प्रख्यात डॉक्टर होते. मीरा लहानपणापासूनच बुद्धिमान, आत्मविश्वासी आणि ताकदवान मुलगी होती. तिला गूढ समस्या सोडवण्याची, प्राचीन ठिकाणांना भेट देण्याची आणि जिज्ञासू बाजूंची ...Read Moreमिळवण्याची आवड होती. ती विशेषतः भयकथा, पौराणिक कथा, रहस्य आणि गूढ गोष्टी वाचण्याची आवड होती. ज्ञानाची तीव्र तहान तिला सभोवतालच्या जगाचा शोध घेण्यास प्रवृत्त करायची. मीराल
अध्याय ९: भयावह सत्य सकाळ झाली आणि कालासगिरी गावात चैतन्य होतं. सरपंच महेश, श्याम, आणि डॉक्टरांची टीम गावात शिबिर उभारण्यासाठी व्यस्त होती. गावकरी शाळेत शिबिर उभारण्याच्या तयारीत होते, जे सरपंचांच्या वाड्याच्या समोर होतं. सरपंचांचा वाडा गावाच्या प्रवेशद्वाराजवळचा पहिला ...Read Moreहोता. रस्त्याच्या दोन्ही बाजूंना लहानशा शेतं होती, ज्यामुळे गावाचं दृश्य सुंदर आणि शांत होतं. गावकऱ्यांनी सर्व तयारी पूर्ण केल्यावर चहा आणि नाश्ता झाला. मीरा, सुप्रिया, अपूर्वा, आणि अन्वी सरपंचाच्या पत्नी नीलिमा आणि त्यांची दहावीत शिकणारी मुलगी सायलीसोबत स्वयंपाकात मदत करत होत्या. स्वयंपाकघरात गजबजाट होता, पण मीराच्या मनात सतत त्या जुन्या, भयावह घराचे विचार होते. तिला सरपंच महेश काकांकडे जाऊन
अध्याय 12 सायलीच्या खोलीत तणाव जाणवत होता. प्रत्येक मुलगा-मुलगी आपल्या विचारांमध्ये हरवले होते, त्या जुन्या घरात काय घडले होते ते पचवण्याचा प्रयत्न करत होते. मीराला असं वाटत होतं की तीते त्यानी जे काही बगीतल त्याहूंनि काही दूसर काहीतरी ...Read Moreआहे. "सायली," मीरा शांतता मोडत म्हणाली, "त्या घराबद्दल तुला आणखी काही माहिती आहे का? काहीही?" सायली हळूच डोकं हलवली. "खरं सांगायचं तर नाही. मी फक्त इतर लोकांसारख्या गोष्टी ऐकल्या आहेत. पण माझ्या आजीने त्या घरात राहणाऱ्या कुटुंबाबद्दल काहीतरी सांगितलं होतं. ती गोष्ट पूर्ण करण्याआधीच ती थांबायची तीनी कदिच पूर्ण काही सागीतल नाही." हे ऐकून मीराची कुतूहल अधिकच
अध्याय 13 दुसऱ्या दिवशी, गावात वैद्यकीय शिबिराच्या गडबडीत गाव गजबजले होते. डॉक्टर आणि परिचारिका स्टेशन्स तयार करत होते, गावकऱ्यांची काळजी घेण्यासाठी, तर सरपंच महेश संपूर्ण कारभार पाहत होते. मीरा आणि जयेश यांनी नीलूच्या घरी जाण्याचा निर्णय घेतला, अधिक ...Read Moreगोळा करण्याच्या उद्देशाने. त्यांना नीलू आणि निलेश यांना सोबत आणायचं होतं, कारण त्यांना जितकी मदत मिळेल तितकी आवश्यक होती. नीलू, मागच्या दिवसाच्या घटनांनी अजूनही हादरलेली होती, सुरुवातीला नाखूश होती पण मीराच्या आग्रहामुळे ती सामील झाली. निलेश, जो कोणालाही धोक्यात घालण्यास विरोध करत होता, शेवटी तयार झाला आणि मागील घटनेबद्दलचा राग बाजूला ठेवून सामील झाला. सरपंचांच्या वाड्यात परत आल्यावर,
अध्याय 14 दुपारी, सगळ्यांनी जेवण करून आपली कामं पूर्ण केली होती, तेव्हा मुलांना थोडा मोकळा वेळ मिळाला. त्यांनी आपल्या आईकडून डोंगरावरील मंदिरात जाण्यासाठी परवानगी घेतली. अन्वीने संध्याकाळपर्यंत थांबण्याचा सुचवले, पण मीराने त्यांना लगेचच जाण्याचा आग्रह धरला. सायलीने सांगितले ...Read Moreप्रवासाला सुमारे एक तास लागेल, त्यामुळे ते सूर्यास्तापूर्वी परत येन नाही जमेल . निलीमाने त्यांना त्यांच्या वडिलांना सांगायला सांगितले आणि सायलीने मान डोलावली. सगड़े शाळेकडे गेले, सरपंच आणि त्यांच्या वडिलांकडून परवानगी मिळवण्यासाठी. डॉ. संकेत रुग्ण तपासण्यात व्यस्त होते, डॉ. यश यांच्या सोबत होते . सरपंच काही गावकऱ्यांसोबत आणि श्यामसोबत बसलेले होते. सायलीने सरपंचांना परवानगी मागितली. "खूप उन्ह आहे. तुम्ही