મોગરાના ફૂલ
લેખક -મહેન્દ્ર ભટ્ટ
પ્રકરણ અગિયાર (ભાગ-૧)
મોગરાના ફૂલ
કાકાનું મન મિત્રોની હાજરીમાં પણ મંથન કરી રહ્યું હતું,સાથે સાથે મિત્રોના ચહેરાના ભાવ વાંચવાનું પણ કાકા ચુકતા ન હતા,ભગત વીરસિંહની હાજરીથી થોડો પરેશાન હતો ,નાનકી સાથેના સબંધથી વીરસિંહ ગુચવાડો ઉભો કરશે કે પછી કાકા જેવાની મદદથી બધું સરળતાથી પાર ઉતરશે,તેનું મન ઘુચ્વાતા વિચારો વચ્ચે બધાની સાથે બરાબર વાત કરવામાં તકલીફ કરતુ હતું,પણ આવી સ્થિતિ જોઇને વીરસિંહ ગ્રુપમાં ત્રાટકતો હતો,તેવું આજે કઈ ન હતું,તે આવ્યો ત્યારથી શાંત હતો,ઘણા વખત પછી મળ્યો હોવા છતાં,એ પહેલાનો વીરસિંહ ન હતો,કાકાએ પણ એ વાતની નોધ લીધી હતી,તેને છોડીને બીજા આવનાર મિત્રો સહજ ભાવમાં હતા,વીરસિંહની આ સ્થિતિ માટે ઊંડાણમાં જવાનો કાકા પાસે સમય ન હતો,રતન આવે તે પહેલા તેમના મનમાં સાકાર થતો પ્લાન બધાની સામે રજુ કરવાની અગત્યતા હતી,,પણ તેમના ભાવ સહુ માટે કૌતુક ઉભું કરતા હતા,એના અનુસંધાનમાં કાવેરી અને ગીતા,બધાની સંમતિ લઇ બાથરૂમના બહાને બહાર નીકળી,આ વખતે ગીતાએ કાવેરીને હાથ પકડીને ખેચી હતી અને કાવેરી બધાની સામે ખેચાઈને બહાર ગઈ,બાથરૂમ એક બહાનું હતું એ ચોખ્ખું દેખાઈ આવતું હતું,પણ કોઈને એ બાબતમાં વાંધો ન હતો, કાકાની નજર કાવેરીના પિતા સામે હતી,મોગરાના ફૂલમાં ગીતા અને વીરુનો અભિનય ખુબજ વખણાયો હતો અને કોલેજમાં તે અંગે વીરુ માટે એક ફેન બની હતી તે વાત રતન પાસેથી કાકાને જાણવા મળી હતી,અત્યારે કાકાની હાજરીમાં વીરુ અને ગીતા બંને હતા પણ એ પાત્રોમાં વીરસિંહ કઈ ખોવાયેલો લાગતો હતો,પહેલાનો જોરદાર વીરુ ન હતો,કાકાને વીરુની ચિંતા હતી,તેને કેવી રીતે જગન માટેના પ્લાન માટે સામેલ કરવો,ગીતા અને કાવેરી બહાર હતા કાકાને હવે તો ખબર પડી ગઈ હતી કે ગીતા વિરુની ફક્ત મિત્ર જ હતી તેથી ગીતા જ એક પાત્ર એવું હતું કે જેની જગન સાથેની ગણના થઇ શકે છતાં વધુ ચોકસાઈ કરવી જરૂરી હતી, એટલે કાકાએ વીરુને કહ્યું,
"જો વીરુ મારી નજરમાં જગન માટેનો જે મુખ્ય વિષય છે તેમાં અહી કોઈ મુખ્ય પાત્ર ખરું"
કાકાની રજૂઆતથી વીરુ અને કાવેરીના પિતા બંને હસી પડ્યા,
"લો, કાકા તમને ખબર ન હોય એવું કઈ રીતે બને, કે પછી તમે વધુ ચકાસણી કરો છો," વીરુ કાવેરીના પિતા સામે જોતા બોલ્યો, અને કાવેરીના પિતાએ ચોખવટ કરી નાખી,
"તમને ખબર કદાચ હોય કે નાં હોય પણ ગીતાજ જગનની ખાસ મિત્ર છે "અને કાકા અને ભગતથી અત્યાર સુધી અજાણી એવી આ વાતની પુરતી થતા કાકાએ પ્લાનની ગતી ને ઝડપી કરી, અને કહ્યું
"મને ખરેખર ખબર નહોતી, એટલે કઈ ખોટું નાં થાય એટલે જ મેં
પૂછીને ખાતરી કરી,"
ભગતને આ વાતથી ખુશી થઇ પણ વીરુના ચહેરા ઉપરનો ભાવ કાકાને જાણે કૈક જુદોજ લાગ્યો,કે જે કદાચ વીરુને જુદો પાડતો હતો,પણ કાકાને અત્યારે વીરુ સાથેજ કામ લેવાનું હતું,
"હવે, આ ભગત તારી કાકીનો સંદેશ લઈને આવ્યો છે, જ્યારે જગનની સમસ્યાનો નિકાલ નિશ્ચિત છે, ત્યારે આ શુભની શરૂઆતમાં વીરુ તારે ગીતા અને કાવેરી સાથે જગનને ત્યાં જઈને તૈયારી કરવાની છે કે જેમાં એક પછી એક રજૂઆત નવાઈનાં વાતાવરણથી ભરાઈ જાય અને ખુશી તેની માઝા મુકીને મગન શેઠના નિવાસ સ્થાનમાં સદા માટે છવાઈ જાય, અને એના માટે કાલનો સમય ઘણોજ અગત્યનો છે, કાલે પૂનમ છે, એટલે બધું કાલેજ સમેટાઈને સંપૂણ થાય એવી મારી ઈચ્છા છે, અને એમાં બધાને અનુકુળ હોય
તો બધું નક્કી કરી દઈએ,ખાલી જગન અને રતન અહી હાજર નથી પણ તેમના માટે તો પ્લાન છે એટલે તેમની હાજરીની જરૂર નથી,"
"કાકા જગન માટે નવાઈ પણ રતન માટે?" કાકાની વાતને વચમાં રોકી વીરુ બોલ્યો,પણ કાવેરીના પિતાએ,કાકાની સાથે સંમતિ આપી અને કહ્યું,
" વીરુ, તને ખબર નથી પણ કાવેરીએ પણ રતન સાથે મન મિલાવી દીધું છે અને તેની રજૂઆત મારી સામે કરી દીધી છે,એટલે એક સાથે કદાચ બે મિત્રો નવાઈ પામશે,"ભગત અને વીરુ બંને નવાઈથી કાકા અને કાવેરીના પિતા સામે જોઈ રહ્યા, કાકાની સૂચના વિરુ માટે એક ખાસ જવાબદારીના રૂપમાં રજુ થઇ,કાકા હતા,વડીલ હતા,અને સમશ્યા હતી,વિચારોની ગંભીરતાએ વીરુને વહી ગયેલા ભૂતકાળમાં ધકેલી દીધો,એક પછી એક રજુ થતા દ્રશ્યો તેના માનસપટ ઉપર ગીતા તેની હતી,તેનીજ રજૂઆત કરતા હતા,જો કે હકીકતમાં આ રજૂઆતે મોટી સમશ્યા ઉભી કરી હતી શારીરિક સજા ભોગવ્યા છતાં તેનું મન હજુ કેમ બેકાબુ હતું,તે જાણતો હતો,કે હકીકત ક્યારેય માની લેવાથી બદલાતી નથી,અને હવે જ્યારે પોતે સમાધાનની ક્ષણોમા ગીતાને ફક્ત અને ફક્ત મિત્ર તરીકે ઓળખી રહ્યો હતો ત્યારે મન તેના બોઝાને શા માટે વધારી રહ્યું હતું ,તેના ચહેરાની કોઈ ચાડીએ કાકાને મજબૂર કર્યા
"વીરુ કોઈ સમશ્યા નથીને...,"
"નાં, નાં, કાકા મને પ્લાન મંજૂર છે,"વીરસિંહ મન મનાવી ગીતા અને કાવેરીની રાહ જોવા માંડ્યો
ગીતાના ખેચાણમાં ખેચાતી કાવેરીએ જ્યારે ચીખ પાડી ત્યારે ગીતાએ ઝટકાથી હાથ છોડી દીધો અને ધીરેથી મરકી, આ હતી ખુશ ખુશાલ સહેલીયોની ઝલક,આજુ બાજુ કોઈ નહિ, પૂરી રીતે આઝાદ,જાણે પૂરી દુનિયાથી આઝાદ,ખુબ આલ્હાદક પળો કે જેમાં બંને સહેલીયો,એકબીજાને મસ્તીના મૂડમાં ધકેલતી,કોઈ બંધન નહિ, કોઈ દબાણ નહિ,ક્યારેક આવેલી સ્થિતિનો પૂરે પૂરો ઉપયોગ, રૂમ તરફ ગઈ.
"જરા ધીરે, આ મોટલ છે, હમણાં બધી રૂમના બારણાં ઊઘડી જશે, અને તમાસો થશે,"
કાવેરીનો હાથ તેનાજ હોઠો પર છવાઈ ગયો,
"કાવેરી, તને આ બધી વાતોમાં ખબર પડે છે, કાકા આ બધું શું કામ કરે છે, પ્લાન કરવાની શું જરૂર,સાદાઈથી સગાઇ ન કરાય..?."
"તને શું વાંધો છે,બધાને મઝા કરવી છે તો,આ પ્રસંગ જીવનમાં ફરીથી નથી આવવાનો,એટલે બહુ માથાકૂટ ન કરતી,"કાવેરીની વાતથી ગીતા સંમત થઇ પણ તેને સંતોષ ન થયો.તે સાદી અને સીધી હતી,એટલે આવું બધું તેને ભારેખમ લાગતું,જગન સાથે જ્યારે સબંધ થયો ત્યારે જગને પણ તેની સગાઈની વાત ગીતાને ચોખવટથી કરી દીધી હતી,પૈસાદારની દીકરી હતી એટલે રૂઆબ હતો, તેને નહોતી ગમતી પણ પિતાજી સામે તે મજબુર હતો,જ્યારે ગીતાને આ બધું તેને સહજતાથી જણાવ્યું ત્યારે ગીતાને ગમ્યું હતું,છતાં તેણે જગનને બળજબરી ન કરવા કહ્યું હતું,પણ જગને ગીતાને પસંદ કરવામાં કોઈ ભૂલ નહોતી કરી,રતન તેમના સબંધનો સાક્ષી હતો કેમકે તે ગીતા અને જગન બંનેનો મિત્ર હતો.
જ્યારે પસંદગીની કોઈ વાત આવે ત્યારે સામાન્ય પુરુષનું મન વિચારોમાં અટવાઈને પસંદગીના ફાયદા ગેરફાયદામાં ખોવાઈ જતું હોય છે,જ્યારે જગને ગીતાની સલાહ છતાં ઘર છોડવામાં વિલંબ નહોતો કર્યો,ગીતાને ગમ્યું ન હતું,પણ પસંદગીની આગળ તે પણ ઝુકી ગઈ હતી,જો કે ઘર છોડવાનો પ્રસંગ જગનના કુટુંબ માટે ઘણું નુકશાન કરી ગયો હોત,પણ સંજોગોને કારણે બધું સારું થઇ રહ્યું હતું,અને ફરીથી કુટુંબમાં ખુશીનો પ્રસંગ આવી રહ્યો હતો, ગીતાએ મન મનાવ્યું,હવે જ્યારે ખુશીની ઘડીઓ ગણાતી હતી ત્યારે ખુશી અને આનંદને વધારે સ્થાન મળે તે અગત્યનું હતું,અને હજુ કાવેરી સાથે વધુ ચર્ચા થઇ પણ ન હતી અને ત્યાં તો ફરી તેનો હાથ પકડી રૂમ તરફ જવા માંડી,
"અરે શું થયું પાછું, જો સાંભળ એટલું બધું ખુશ થવાની પણ જરૂર નથી, મનુષ્યના જીવનમાં સમય તેના ક્રમ પ્રમાણે કામ કરતો હોય છે, પ્યાર થયો તો એકરાર થવાનોજ હતો, એમાં નવું શું છે !!?"
"ચલ, હવે દાદીમાં મારે તારી સલાહની જરૂર નથી, તું તારા રતન ને સંભાળ"અને બંને હસી પડી
"કાવેરી હજુ વીરુ ખુશ નથી દેખાતો, કદાચ હું તેની પાસે માફી માંગી લઉં, મેં જોશમાં આવીને બધાની વચ્ચે સજા કરી, તે બરાબર નહોતું થયું,"
"એમાં તારો વાક બિલકુલ નહોતો, અત્યારે તે નાખુશ છે પણ ખોટી અસરમાં નથી, પણ આપણો મિત્ર છે, તું ચિંતા ન કર બધું બરાબર થઇ જશે,"અને વીરુના ચહેરાને ધ્યાનમાં રાખી બંને રૂમ તરફ ગઈ.
કાવેરી અને ગીતા મતલબની મઝાક મસ્તીની વાતો કરી ફરીથી રૂમમાં આવ્યા,બંને માટે મુખ્ય વિષય વીરુ હતો એટલે કેવી રીતે તેને ખુશ કરવો કે જેથી પ્રસંગ ખુશીમય રીતે પસાર થાય,અને કાકાની રજૂઆત સામે પ્રસંગનો સમય ઘણો ઓછો રહ્યો હતો,કદાચ રતન અને જગન આવે તે પહેલા બધું કેવી રીતે ગોઠવવું તે નક્કી કરી દેવું પડે,એટલે બધાજ એ તરફ બીઝી થઇ ગયા હતા ત્યાં વીરુએ જ જાતે એક રજૂઆત કરી,
"કાકા, બંને કપલને નવાઈ પમાડવા માટે, આજે શક્ય હોય તો ગીતા સાથે હું ભગત અને કાવેરી, જગનને ત્યાં જઈએ અને કાકી સાથે મળી પ્લાનની યોજના કરીએ,"
"ખરે ખરું, તે તો મારા મનનો બધો બોજો તારે માથે લઇ લીધો, અને તારી કાકી વચ્ચે આવશે એટલે પ્લાન પણ જોરદાર બનશે, પણ બે કપલને બદલે ત્રણનો બંદોબસ્ત કરજે !!"
"હું કઈ સમજ્યો નહિ...ત્રીજું કોણ,"અને કાવેરી વચ્ચે બોલી પડી,
"લો, સરપ્રાઈઝ કાલે કરવાનું છે ને વીરુએ અહીજ ચાલુ કરી દીધું...!"વીરુ હસી પડ્યો સાથે સાથે બધાએ તેને સાથ આપ્યો,
"કાવેરી, તું મઝાક કરે છે પણ મને ખરેખર ત્રીજાની ખબર નથી પડતી,"અને ગીતા વીરુની નજીક સરકી, તેના ખભા પર હાથ મુકીને તેને ખુબ હલાવ્યો, કાવેરી જોઈ રહી હતી કે,વીરુની સ્થિતિ બદલાઈ રહી હતી,તેના ચહેરા ઉપરની ઝલક ગીતાના સ્પર્શની ઉપજ હતી,કઈ વધારે પડતું ન હતું,બંને સહેલીયોનો એકજ ટાર્ગેટ હતો વીરુની ખુશી,અને તે સફળ થઇ રહી હતી,
"વીરુ, અમે બધા આનદ કરીએ તું વચ્ચે રહી જાય તે કેમનું ચાલે, ત્રીજો તું, કાકા ગણતરી કર્યા વગર તો નહિ બોલ્યા હોય ને !?" અને વીરુ કાવેરી બાજુ જોતો જોતો બોલ્યો,
"તમે બંને બહાર જઈને, મારી મઝાકનું નક્કી કર્યું હોય તો મને કોઈ વાંધો નથી, મારા મિત્રોની ખુશી એ મારું પ્રથમ ધ્યેય રહેશે, અને જ્યારે સબંધોનું વર્તુળ ખુશીયોના ચઢાવ ઉપર હોય તો હું પણ એજ વર્તુળ નો છું શા માટે પાછો પડું...કેમ કાકા."અને કાકા હસ્યા તેમની ત્રીજી ગણતરી ભગત માટે
હતી,પણ જ્યારે છોકરીયો મામલો સંભાળી રહી હતી ત્યારે તેની ખુશી નો ભંગ કર્યા વગર તેઓ વીરુની હા માં હા મિલાવતા રહ્યા,ગીતાએ એક ડગલું આગળ ભરીને વીરુના જોરને સમર્થન આપવા આલિંગન આપ્યું,અને તેના પગલે કાવેરી પણ ફોલો અપ થઇ,હવે વીરુને ધ્રાસ્કો પડ્યો,તેના માટે જરૂર આ બંને સહેલીયો ચાલ ચાલી રહી હતી,
આશીર્વાદથી ફેરવાતો ફેરવાતો જમાનો હવે પોતાનાને પામવાને અને કુટુંબની નજીકાઇ સુધી પહોચવા જુદા જુદા અખતરાઓ કરતો કરતો આલિંગન સુધી પહોચી ગયો હતો થોડીક જુદાઈ હોય શેક હેન્ડ કરી કામ ચલાવી લેતો હોય ,બાકી શેક હેન્ડ જેવું તો સામાન્ય ગણાતું થઇ ગયું હતું ,શિષ્ટાચાર ઉપર કાબુ હોય તો મળ્યાની દરેક ક્ષણો ખુશીયોથી ભરપુર થઇ સબંધો રજુ કરતી હોય છે, નવી પેઢી એ બરાબર જાણે છે,પણ ગીતા અને કાવેરીનું આલીગન વીરુને શંકા ઉપજાવતું ગયું,પોતે જાણતો હતો પોતાની ગીતા સાથેના સબંધોની ભૂલ અને હવે તેને કોઈ પણ સંજોગોમાં દોહરાવવી નહોતી અને એટલેજ ગીતાની કોઈ પણ ક્રિયા તેને સંકાશીલ લાગતી હતી,છતાં કાકાએ પ્લાનનો બધો બોઝો માથે નાખી દીધો હતો એટલે હસતા રહેવું તેને માટે સામાન્ય થઇ ગયું હતું,એટલે ગીતાની ત્રીજી વ્યક્તિની રજુઆતમાં ગીતાને પૂછી લીધું,
"કોઈ વીરુ માટે પાત્ર છે એવી વીરુને ખબર નથી, તો !!"
"અરે વીરુ, તો તો તોતેર મણનો છે શું કામ વાપરે છે, પાત્ર આવી જશે, કેમ ગીતા"
"આજે આ બંને જણાંમા તારી ખેર નથી વીરુ, તારું નક્કી કરીને જ જપશે"વચ્ચે ભગતે ઝંપલાવ્યું અને કાકા અને કાવેરીના પિતા જલ્શાની મઝા લેતા હસી પડ્યા, વીરુ ને ખબર હતી કે જો વાત નહિ ટુકાવાય તો બધું ખરેખર બગડી જશે, એટલે બદ્ધાને અટકાવી કાકા તરફ નજર કરતો તે બોલ્યો,
"હવે કામની વાત કરો, નહિ તો જગન અને રતન આવી જશે તો જવાબ આપવો ભારે પડી જશે"
વાત સાચી હતી એટલે કાવેરીના પિતાએજ કહ્યું ,
"વીરુ સાચું કહે છે કાવેરી, હવે કાકાની સંમતિ લઇ તમે લોકો જાઓ, હું ને કાકા અહી બધું સંભાળી લઈશું,વીરુની ગોઠવણ કરવી હોય તો રસ્તામાં ગોઠવી દેજો,રસ્તો ઘણો લાંબો છે અને હવે તો ભગતજી પણ તમારી સાથે છે.એટલે..." એક ત્રાસી નજર વીરુ સાથે ખંધી મઝાક છેડતી પસાર થઇ ગઈ,વીરુ હસ્યો એની પાસે બીજો કોઈ ચારો ન હતો,
"અંકલ, તમે તો સંકટ મોચન બનો, આ બધામાં ક્યા ભળી જાઓ છો, વીરુને બદ્ધા મળી એકલવાયો ન કરી દેશો, બિચારો બહુ ગરીબ થઇ ગયો છે, ભગત તું તો દોસ્ત છે કે દુશ્મન, વચ્ચે લંગર નાખતા ક્યાથી શીખ્યો, તારી તો પછી વાત છે, " અને વીરુને આ પરાણે બોલવું પડ્યું, ગીતા અને કાવેરી છૂટથી હસી પડ્યા
“તમેય શું પપ્પા, એનું તો ક્યારનું ગોઠવાઈ ગયું છે અને સંકટ મોચનની ડીગ્રીનો અધિકાર ખાલી હનુમાનજીને જ છે, પપ્પા તો ખાલી અધિકારી જ છે, એટલે વીરુ, તારે મદદની જરૂર હોય તો, ઓનલી અને ઓનલી કાવેરી એન્ડ ગીતા ની, કેમ ગીતા અને આ ભગતજી પણ ગીતા એન્ડ કાવેરીના ગ્રુપમાં છે, એટલે જવાબ સીધો જ છે ?!!"
“એ તો ખબર છે જ્યાં નગારા વાગતા હોય ત્યાં આખું ગામ જોવા જાય"વીરુની મજબૂરી અને ભયંકર હાસ્ય વચ્ચે કાવેરીનો પીછો છોડાવવા પરાણે હાસ્યને રૂમના વાતાવરણમાં છોડી કાકાની સંમતિ સાથે વીરુ બધાને લઇ ગામ જવા જુદો પડ્યો કાકા અને કાવેરીના પિતા રતન અને જગનની રાહ જોવા લાગ્યા. પટેલ પાસેથી પસાર થતા પટેલે આવજો કહી સહુને વિદાય આપી,પણ કાકા અને કાકા સાથેની આ કંપનીનો હેતુ પટેલ સમજી ન શક્યા,માથું હલાવી પોતાના કામમાં પરોવાયા, આ કંપની લોજની બહાર નીકળી ત્યાજ એક રીક્ષા વણાક લઈને તેમની પાસે ઉભી રહી ગઈ,વીરુએ રીક્ષા ચાલકને ચાર જણા હોવાથી રોકાવા કહ્યું, પણ કાવેરીએ કહ્યું" અમે બંને બસ ડેપો જઈએ તમે બંને બીજી રીક્ષામાં આવો,”વીરુને ન ગમ્યું તેને જુદું પડવું ન હતું,પણ છૂટકો ન હતો,પણ બીઝી રોડ પર બીજી રીક્ષા માટે બહુ રાહ ન જોવી પડી,ચારે જણા ડેપો ઉપર ભેગા થયા,રોજનું જવા આવવાનું હોવાથી વીરુ ગામની બસ પાસે બધાને લઇ પહોચી ગયો ,બસમાં થોડા પેસેન્જર બેઠા હતા, ચારે જણા આગળ પાછળની સીટોમાં બેસી ગયા,કાવેરી અને ગીતા બંને શાંત હતા,,કદાચ જીવન માટેનું અગત્યનું પગલું અહીંથી શરુ થતું હોય અને તેના ભાર નીચે તેમની મઝાકી મસ્તી થોડી વાર માટે દબાઈ ગઈ હતી,પણ વીરુ, અત્યાર માટે લીડર હતો,
"ગીતા કોઈ વખત શાંત થઇ જાય, પણ કાવેરીને શું થયું...?"
"કાવેરી શાંત રહે એમાં તારી ભલાઈ છે"સ્માઈલ સાથે ભગતે રજૂઆત કરી, વીરુ સાથે નજર પણ મિલાવી ન શકતો ભગત આજે તાકાતવર થઇ ગયો હતો, પાછળ જોતી કાવેરીએ ભગતને હાસ્ય સાથે સમર્થન આપ્યું, અને ગીતા તરફ ધીરેથી ઈશારો કર્યો, વીરુ સમજી ગયો, ગીતા ક્યાંક ખોવાઈ ગઈ હતી,નવું જીવન અને તેની દરેક ઝલક તેના માનસ પટ ઉપર પસાર થતા તે અવાક થઇ ગઈ હતી,આજુબાજુ ત્રણેય જણા તેની તરફ જોઈ રહ્યા હતા,જ્યારે તેને ખબર પડી ત્યારે કાવેરી જોરથી હસી,અને વીરુએ કહ્યું
,"પોતે ખોવાઈ ગઈ ને મને પરણાવવાની વાત કરે છે, ના ભાઈ મારે કઈ પરણવું નથી,"
"જા જા હવે હું કઈ ખોવાઈ ગઈ નથી, આમાં ખોવાવા જેવું શું છે, જે નક્કી છે તે થવાનું છે,"ગીતાએ પોતાનો બચાવ કર્યો,
"ના ના વીરુ, કદાચ કાલના પ્લાન માટે વિચારતી હશે"
પણ જવાબમાં ગીતાએ કહ્યું,,"કાલે જગનને ત્યાં બધી વ્યક્તિ પહેલી વખત મળશે, અને આપણા માટે તો સહુ નવા જ હશે,એટલો વિચાર આવી ગયો "અને ગીતાને વીરુએ કહ્યું,
"ત્યાં તને કોઈ નવાઈ નહિ લાગે, જેવા કાકા છે બસ એવાજ કાકી છે, એ તો ત્યાં પહોચીશું એટલે તમને ખબર પડશે, કેમ ભગત" અને ભગત જવાબ આપે ત્યાં કનડકટર આવ્યો,
"શું વાત છે, ભગતજી ને વીરુ આજે બંને સાથે...!"
ખબર પુછાતાની સાથે બે ટીકીટ પન્ચ કરી નાખી,
"ઉભા રો, મોહનકાકા બીજી બે કાપો"અને ગીતા અને કાવેરી મોહન કાકાને જોઈ રહ્યા,
"ઓહ, તો આજે નવા મહેમાનો છે, વીરુ"અને કાવેરીથી ન રહેવાયું
"નવાઈ ન પામતા, ખાલી વીરુના મિત્રો જ છીએ કાકા" ગીતા હસી અને સામેલ થઇ
"કાકાએ વીરુને પૂછ્યું છે, તને નહિ...."
"ઓહ, સોરી, તો વીરુ, તું જવાબ આપ"
"વીરુ તારા મિત્રો ઘણા મઝાકી છે, પણ બહેનો હું પણ વીરુને ભગતનો મિત્ર જ છું "કાકાએ કાવેરીની સામે જોતા હસતા હસતા કહ્યું,
"ઓહ, એ વાત છે તો આપણે બધાજ મિત્રો,"ઉમેર્યુ, કાકાએ બીજી બે ટીકીટ પંચ કરી, ને વીરુને આપી, વીરુએ પૈસા આપી દીધા, કાવેરી કઈ કહેવા જતી હતી અને ગીતાએ રોકી,
"બહુ મઝાક નહિ કાકાને ખોટું લાગી જશે,"
