સ્મરણાંજલી
સંકલન
અંબિકાપ્રસાદ આર. ક્ષત્રિય
© COPYRIGHTS
This book is copyrighted content of the concerned author as well as NicheTech / Gujarati Pride.
Gujarati Pride / NicheTech has exclusive digital publishing rights of this book.
Any illegal copies in physical or digital format are strictly prohibited.
NicheTech / Gujarati Pride can challenge such illegal distribution / copies / usage in court.
અનુક્રમણિકા
૧.શ્રી ગણેશ વંદના
૨.સંકટનાશન ગણેશસ્તોત્ર,
૩.દ્વાદશ જ્યોતિર્લિંગ સ્તોત્ર
૪.શ્રી સરસ્વતી વંદના,
૫.શિવ પંચાક્ષર સ્તોત્રમ્
૬.શ્રી મહામૃત્યુંજય જાપ,
૭.બીલીપત્રનો મંત્ર,
૮.શિવમાનસપૂજા સ્તોત્ર
૯.વેદસાર શિવસ્તવ
૧૦.શ્રી શિવ મહિમ્નઃ સ્તોત્રમ્
૧૧.શાંતિપાઠ
૧૨.ગાયત્રી મંત્ર
૧૩.સ્નાન કરતી વખતે બોલવાના શ્લોકો,
૧૪.ભક્તિ કરતા છૂટે પ્રાણ
૧૫.સૂર્યનમન દ્વાદશમંત્ર
૧૬.સૂર્ય નમસ્કાર, દીપદર્શન,
૧૭.તુલસીમાતાને નમસ્કાર,
૧૮.સાત ચિરંજીવીઓ, પાંચ સતીઓ, સાત મોક્ષપુરીઓ
૧૯.ગાયત્રીનો મહિમા, ગાયત્રી મંત્ર
૨૦.શ્રી ગાયત્રી ચાલીસા
૨૧.શ્રી વિષ્ણુ સહસ્ત્રનામ સ્તોત્ર
૨૨.ભાગવત, મહાભારત, મધુરાષ્ટકમ્
૨૩.ગોપીગીત
૨૪.શ્રી રામ સ્તુતિ
૨૫.શ્રી યમુનાષ્ટકમ્
૨૬.શ્રી હનુમાન ચાલીસા
૨૭.રામાયણ, શક્રદય સ્તુતિ
૨૮.દેવીસૂક્તમ્
૨૯.શ્રી દેવ્યપરાધક્ષમાપન સ્તોત્રમ્
૩૦.નર્મદાષ્ટકમ્
૩૧.નવગ્રહ સ્તોત્ર - પ્રાર્થના
૩૨.શ્રી રણછોડ બાવની
૩૩.શ્રી દત્ત બાવની
૩૪.શ્રી સંતરામ ચાલીસા
૩૫.ગીતા : અધ્યાય-૧ર
૩૬.ગીતા : અધ્યાય-૧પ
૩૭.જાગને જાદવા
૩૮.નારાયણનું નામ લેતાં,
૩૯.રાત રહે જ્યારે
૪૦.શ્રી ગણપતિ સ્તુતિ,
૪૧.ઓ નીલ ગગનનાં પંખી
૪૨.રાખનાં રમકડાં,
૪૩.પંખીડાને આ પિંજરું જૂનું લાગે રે
૪૪.શંભુ ચરણે પડી
૪૫.પ્રભુજીને પડદામાં
૪૬.સર્વધર્મની પ્રાર્થના, ઈતની શક્તિ હમે દે ના દાતા
૪૭.યમુના જળમાં કેસર ઘોળી,
૪૮.ઓ વિશ્વપતિ તારા વિશ્વાસે
૪૯.તુમ્હી હો માતા, તુમ્હી હો પિતા, અભિલાષા,
૫૦.આવકારો મીઠો આપજે રે
૫૧.હરિને ભજતાં, જૂનું થયું રે દેવળ, જાગ મુસાફિર દેખ જરા
૫૨.મુખડાની માયા લાગી,
૫૩.નૈયા ઝુકાવી મેં તો
૫૪.ઊંચી મેડી, શ્રવણ ગીત,
૫૫.જીવન થોડું રહ્યું
૫૬.જવા દો નૌકા કિનારે કિનારે
૫૭.ભજનમાં આવવું પડશે,
૫૮.સાચા સત્સંગમાં લાલો
૫૯.ગજેન્દ્ર મોક્ષ, વૈષ્ણવજન તો તેને કહીએ
૬૦.હરિનામ રસાયણ સેવે
૬૧.ગુરુજીના નામની માળા,
૬૨.ઈતના તો કરના સ્વામી
૬૩.હમકો મન કી શક્તિ દેના
૬૪.ઓ શ્રીનાથજી આવજો તમે,
૬૫.વાંકે અંબોડે શ્રીનાથજી
૬૬.શ્રી નાથજીનો ધ્વનિ
૬૭.શ્રી કૃષ્ણજીની સ્તુતિ,
૬૮.અષ્ટાક્ષર ધ્વનિ
૬૯.નમું આજ આદિત્યને
૭૦.હાથ જોડી
૭૧.માતાજીની સ્તુતિ
૭૨.શ્રી ખોડિયારમાની સ્તુતિ
૭૩.શ્રી બહુચરમાની સ્તુતિ
૭૪.મહાલક્ષ્મ્યષ્ટક સ્તોત્રમ્
૭૫.શ્રી સૂક્તમ્
૭૬.શ્રી ગણપતિ અથર્વશીર્ષમ્
૭૭.નિત્ય કર્મ કરતા બોલવાના મંત્રો
૭૮.પ્રાતઃ પ્રાર્થના
૭૯.જય ગણેશ દેવા,
૮૦.શિવજીની આરતી
૮૧.જય કાના કાળા, ભગવાન જગદીશ્વરની આરતી
૮૨.અંબાજી માતાની આરતી
૮૩.પુષાંજલી
૮૪.ક્ષમાપનં
૮૫.માતાની પિતાની છત્ર છાયા
૮૬.મા-બાપને ભૂલશો નહિ,
૮૭.આટલું કરી જજે
૮૮.અંજલિ ગીત, પ્રાર્થના
૮૯.શ્રી કૃષ્ણ સ્મરણ મહિમા,
૯૦.ગીતાનું જ્ઞાન, તત્ત્વ-બોધ
૯૧.સાસરે જતી દિકરીને માની શિખામણ, પ્રાર્થના
।। શ્રી ગણેશાય નમઃ ।।
શ્રી ગણેશ વંદના
વિઘ્નશ્વરાય વરદાય સુરપ્રિયાય ।
લમ્બોદરાય સકલાય જગદ્વિતાય ।।
નાગાનનાય શ્રુતિ યજ્ઞવિભૂષિતાય ।
ગૌરીસુતાય ગણનાથ નમો નમસ્તે ।।
વિદ્યારંભે વિવાહે ચ પ્રવેશે નિર્ગમે તથા ।
સંગ્રામે સંકટે ચૈવ વિઘ્નસ્તસ્ય ન જાયતે ।।
વક્રતુણ્ડં મહાકાય સૂર્યકોટિ સમપ્રભ ।
નિર્વિઘ્નં કુરુ મે દેવ, સર્વકાર્યેષુ સર્વદા ।।
સુમુખશ્ચૈકદન્તશ્ચ કપિલો ગજકર્ણકઃ ।
લમ્બોદરશ્ચ વિકટો વિઘ્નનાશો વિનાયકઃ ।।
ધૂમ્રેક્તુર્ગણાધ્યક્ષો ભાલચન્દ્રો ગજાનનઃ ।
દ્વાદશૈતાનિ નામાનિ યઃ પઠેચ્છૃણુયાદપિ ।।
શુકલાંબરં ધરં દેવં શશીવર્ણં ચતુર્ભુજમ્ ।
પ્રસન્નવદનં ધ્યાયેત્ સર્વિવિઘ્નોપશાન્તયે ।।
વન્દે વિઘ્નહરં વિભું ગણપતિં વન્દે શિવં શાંભવીમ્ ।
વિષ્ણું પાપહરં સદા સુખકરં સૂર્ય સદા લોહિતમ્ ।।
વન્દે સર્વગ્રહાન્ ચ મે સુખપ્રદાન્ વન્દે તુ વૈ શારદામ્ ।
પિતૃન્ યાદ્યગુરુમ્ તથા ચ જનની વન્દેડહમત્યાદરાત્ ।।
ૐ ગણાનાં ત્વા ગણપતિં હવામહે કવિ કવિનામુપમશ્રવસ્તમાં જયેષ્ઠરાજં બ્રહ્મણાં બ્રહ્મણસ્પત આનઃ શૃણ્વન્નતિભિઃ સિદસાદનાં સિદ્ધિબુદ્ધિશક્તિસહિત શ્રી મહાગણપતયૈ નમો નમઃ ઈતિ ।
સંકટનાશન ગણેશસ્તોત્ર
નારદ ઉવાચ
પ્રણમ્ય શિરસા દેવં ગૌરીપુત્રં વિનાયકમ્ ।
ભક્તાવાસં સ્મરેનિત્યમાયુઃ કામાર્થસિદ્ધયે ।।૧।।
પ્રથમ વક્રતુણ્ડં ચ એકદન્તં દ્વિતીયકમ્ ।
તૃતીયં કૃષ્ણપિંગાક્ષં ગજવક્ત્રં ચતુર્થકમ્ ।।ર।।
લંબોદરં પંચમં ચ ષષ્ઠં વિકટમેવ ચ ।
સપ્તમં વિઘ્નરાજં ચ ધૂમ્રવર્ણં તથાષ્ટામમ્ ।।૩।।
નવમં ભાલચન્દ્રં ચ દશમં તુ વિનાયકમ્ ।
એકાદશં ગણપતિં દ્વાદશં તુ ગજાનનમ્ ।।૪।।
દ્વાદશૈતાનિ નામાનિ ત્રિસંધ્યં યઃ પઠેન્નરઃ ।
ન ચ વિઘ્નભયં તસ્ય સર્વસિદ્ધિકરં પરમ્ ।।પ।।
વિદ્યાર્થી લભતે વિદ્યાં ધનાર્થી લભતે ધનમ્ ।
પત્રાર્થી લભતે પુત્રાન્ મોક્ષાર્થી લભતે ગતિમ્ ।।૬।।
જપેત્ત્ગ ગણપતિ સ્તોત્રં ષડ્ભિર્માસૈઃ ફલં લભેત્ ।
સંવત્સરેણ સિદ્ધિ ચ લભતે નાત્ર સંશયઃ ।।૭।।
અષ્ટાભ્યૌ બ્રાહ્મણેભ્યઃ લિખિત્વા યઃ સમર્પયેત ।
તસ્ય વિદ્યા ભવેત્સર્વા ગણેશસ્ય પ્રસાદતઃ ।।૮।।
દ્વાદશ જ્યોતિર્લિંગ સ્તોત્ર
સૌરાષ્ટ્રે સોમનાથં ચ શ્રી શૈલે મલ્લિકાર્જુનમ્ ।
ઉજ્જયિન્યાં મહાકાલં ૐકાર મમલેશ્વરમ્ ।।૧।।
પરલ્યાં વૈજનાથં ચ ડાકિન્યાં ભીમશંકરમ્ ।
સેતુબંધે તુ રામેશં, નાગેશં દારુકાવને ।।ર।।
વારાણસ્યાં તું વિશ્વેશં, ત્ર્યંબકં ગોમતી તટે ।
હિમાલયે તુ કેદારં, ઘૃષ્મેશં શિવાલયે ।।૩।।
એતાનિ જ્યોતિર્લિંગાની, સાયં પ્રાતઃ પઠેન્નર ।
સપ્તજન્મકૃતં પાપં સ્મરણેન વિનશ્યતિ ।।૪।।
ત્રિદલં ત્રિગુણાકારં ત્રિનેત્ર ચ ત્રિરાયુધમ્ ।
ત્રિજન્મ પાપ સંહારંમેકબિલ્વં શિવાર્પણમ્ ।।પ।।
શ્રી સરસ્વતી વંદના
યા કુન્દેન્દુતુષારહારધવલા યા શુભ્રવસ્ત્રાવૃતા ।
યા વીણા વરદણ્ડમણ્ડિતકરા યા શ્વેતપદ્માસના ।।
યા બ્રહ્માડચ્યુતશંકરપ્રભૃતિભિર્દેવૈઃ સદા વન્દિતા ।
સા માં યાતુ સરસ્વતી ભગવતી નિઃશેષજાડ્યાપહા ।।
શુકલાં બ્રહ્મવિચારસાર પરમામાદ્યાં જગદ્વ્યાપિની ।
વીણાપુસ્તકધારિણીમભયદં જાડ્યાન્ધકારાંપહામ્ ।।
હસ્તે સ્ફાટિકમાલિકાં વિદધતીં પદ્માસને સંસ્થિતામ્ ।
વન્દે તાં પરમેશ્વરી ભગવતી બુદ્ધિપ્રદાં શારદામ્ ।।
કમલભૂતનયા મુખપડ્ કજે વસ્તુ ।
તે કમલા કરપલ્લવે ।।
વપુષિ તે રમતાં કમલાડ્ ગજઃ ।
પ્રતિદિનં હૃદયે કમલાપતિફ ।।
સરસ્વતી મહાભાગે વિદ્યે કમલલોચને ।
વિદ્યારૂપે વિશાલાક્ષિંવિદ્યાં દેહિ નમોડસ્તુતે ।।
શારદા શારદામ્ભોજવદના વદનામ્બુજે ।
સર્વદા સર્વદાસ્માકં સન્નિધિં સંન્નિધિં ક્રિયાત્ ।।
શિવ પંચાક્ષર સ્તોત્ર
નાગેન્દ્રહારાય ત્રિલોચનાય ભસ્માંગરાગાય મહેશ્વરાય ।
નિત્યાય શુદ્ધાય દિગમ્બરાય તસ્મૈં ‘ન’ કારાય નમઃ શિવાય ।।૧।।
મન્દાકિની સલિલ ચન્દન ચર્ચિતાય નન્દીશ્વર પ્રમથનાથ મહેશ્વરાય ।
મન્દારપુષ્પબહુપુષ્પસુપૂજિતાય તસ્મૈ ‘મ’ કારાય નમઃ શિવાય ।।ર।।
શિવાય ગૌરી વદનાબ્જવૃન્દ સૂર્યાય દક્ષાધ્વરનાશકાય ।
શ્રીનીલકંઠાય વૃષધ્વજાય તસ્મૈ ‘શિ’ કારાય નમઃ શિવાય ।।૩।।
વસિષ્ઠકુમ્ભોદ્ભવગૌતમાર્યમુનીન્દ્ર દેવાર્ચિત શેખરાય ।
ચન્દ્રાર્ક વૈશ્વાનર લોચનાથ તસ્મૈ ‘વ’ કારાય નમઃ શિવાય ।।૪।।
યક્ષસ્વરૂપાય જટાધરાય પિનાકહસ્તાય સનાતનાય ।
દિવ્યાય દેવાય દિગમ્બરાય તસ્મૈ ‘ય’ કારાય નમઃ શિવાય ।।પ।।
પંચાક્ષરમિદં પુણ્યં યઃ પઠેચ્છિવસન્નિધૌ ।
શિવલોકમવાપ્નોતિ શિવેન સહ મોદતે ।।૬।।
ઈતિશ્રીમચ્છંકરાચાર્યવિરચિતં શિવપંચક્ષાર સ્તોત્રં સંપૂર્ણમ્ ।
શ્રી મહામૃત્યુંજય જાપ
ૐત્ર્યંબકં યજામહે સુગન્ધિં પુષ્ટિવર્ધનમ્ ।
ઉર્વારુકમિવ બન્દનાન્મૃત્યોર્મુક્ષીય મામુતાત્ ।।
ભાવાર્થ : સ્વર્ગલોક, ભૂલોક અને પાતાળલોકના પિતા, યશસ્વી અને મંગળ મહિમાવંત, પ્રાણબળની પુષ્ટિઓમાં ભરપૂર વૃદ્ધિ કરનાર એવા ત્રિલોચનને અમે આરાધીએ છીએ. વેલામાંથી જેમ વાલોળને છૂટી પાડવામાં આવે છે, તેમ ભગવાન ત્ર્યંબક અને મૃત્યુમાંથી મુક્ત કરો - અમૃતથી નહિ !
(ઉપરનો મંત્ર ભગવાન રુદ્ર (શિવ)ને સંબોધાયેલો છે. તેનું આધ્યાત્મિક ફળ તો મળે જ છે, ઉપરાંત આ મંત્ર પ્રાણભયને ભગાડવામાં અને પ્રાણશક્તિની પ્રબળતા વધારવામાં અત્યંત સમર્થ કાર્ય કરી બતાવે છે.
બીલીપત્રનો મંત્ર
ત્રિદલં ત્રિગુણાકારં ત્રિનેત્રં ચ ત્રિઆયુધમ્ ।
ત્રિજન્મ પાપસંહારમ્ એક બિલ્વં શિવાર્પણમ્ ।।
શિવ શ્રી માનસપૂજા સ્તોત્ર
રત્નૈઃ કલ્પિતમાસનં હિમજલૈઃ સ્નાનં ચ દિવ્યામ્બરં
નાનારત્નવિભૂષિતં મૃગમદામોદાંકિતં ચન્દનમ્ ।
જાતીયચ્મકબિલ્વપત્રરચિતં પુષ્પં ચ ધૂપં તથા
દીપં દેવ દયાનિધે પશુપતે હૃત્કલ્પિતં ગૃહ્યતામ્ ।।
સૌવર્ણે નવરત્નખણ્ડરચિતે પાત્રે ધૃતં પાયસંન્ક
ભક્ષ્યં પંચવિધં પયોદધિયુતં રમ્ભાફલં પાનક્મ્ ।
શાકાનમયુતં જલં રુચિકરં કર્પૂરખણ્ડોજ્જવલં
તામ્બુલંમનસા મયા વિરચિતં ભક્ત્યા પ્રભો સ્વીકુરુ ।।
છત્રં ચામરયોર્યુગં વ્યંજનકં ચાદર્શકં નિર્મલં
વીણાભેરીમૃદંગકાહલકલા ગીતં ચ નૃત્યં તથા ।
સાષ્ટાંગ પ્રણતિઃ સ્તુતિર્બહુવિદ્યા હૃેતત્સમસ્તં મયા
સંકલ્પેન સમર્પિતં તવ વિભો પૂજાં ગૃહાણ પ્રભો ।।
આત્મા ત્વં ગિરિજા મતિઃ સહચરાઃ પ્રાણાઃ શરીરં ગૃહં
પૂજા તે વિષયોપભોગરચના નિદ્રા સમાધિસ્થિતિઃ ।
સંચારઃપદયોઃ પ્રદક્ષિણવિધિઃ સ્તોત્રાણિ સર્વાગિરા
યદ્યત્કર્મ કરોમિ તત્તદખિલં શમ્ભોતવારાધનમ્ ।।
કરચરણકૃતં વાક્કાયજં કર્મજં વા
શ્રવણનયનજં વા માનસં વાપરાધમ્ ।
વિહિતમવિહિતં વા સર્વમેતત્ક્ષમસ્વ
જય જય કરુણાબ્ધે શ્રીમહાદેવ શમ્ભો ।।
વેદસાર શિવસ્તવ
પશૂનાં પતિં પાપનાશં પરેશં ગજેન્દ્રસ્યં કૃત્તિં વસાનં વરેણ્યમ્ ।
જટાજૂટમધ્યે સ્ફુરદ્ગંગવારિં મહાદેવમેકં સ્મરામિ સ્મરામિ ।।
મહેશં સુરેશં સુરારાર્તિનાશં વિભું વિશ્વનાથં વિભૂત્યંગભૂષમ્ ।
વિરૂપાક્ષમિન્દ્વર્ક-વહ્નિ ત્રિનેત્રં સદાનન્દમીડે પ્રભું પંચવક્ત્રમ્ ।।
ગિરીશં ગણેશં ગલે નીલવર્ણં ગજેન્દ્રાધિરૂઢં ગુણાતીતરૂપમ્ ।
ભવં ભાશ્વરં ભસ્મના ભૂષિતાંગં ભવાનીકલત્રં ભજે પંચવક્ત્રમ્ ।।
શિવાકાન્ત શમ્ભો શશાંકાર્ધમૌલે મહેશાન શૂલિન્ જટાજૂટધારિન્ ।
ત્વમેકો જગદ્વયાપકો વિશ્વરૂપ પ્રસીદ પ્રસીદ પ્રભો પૂર્ણરૂપ ।।
પરાત્માનમેકં જગદ્બીજમાદ્યં નિરીહં નિરાકારમોંકારમેદ્યમ્ ।
યતો જાયતે પાલ્યતે યેન વિશ્વં તમીશં ભજે લીયતે યત્ર વિશ્વમ્ ।।
નભૂમિર્ન ચાપો ન વહ્નિર્ન વાયુર્ન યાકાશમાસ્તે ન તન્દ્રા ન નિદ્રા ।
ન ગ્રીષ્મો ન શીંત ન દેશો ન વેષો ન યસ્યાડસ્તિ મૂર્તિસ્ત્રિમૂર્તિતમીડે ।।
આજં શાશ્વતં કારણં કારણાનાં શિવં કેવલં ભાસકં ભાસકાનામ્ ।
તુરીયં તમઃ પારમાદ્યન્તહીનં પ્રપદ્યે પરં પાવનં દ્વૈતહીનમ્ ।।
નમસ્તે નમસ્તે વિભો વિશ્વમૂર્તે નમસ્તે નમસ્તે ચિદાનન્દ મૂર્તે ।
નમસ્તે નમસ્તે તપોયોગગમ્ય નમસ્તે નમસ્તે શ્રુતિજ્ઞાન ગમ્ય ।।
પ્રભો શૂણપાણે વિભો વિશ્વનાથ મહાદેવ શમ્ભો મહેશ ત્રિનેત્ર ।
શિવાકાન્ત શાન્ત સ્મરારે પુરારે ત્વદન્યો વરેણ્યો ન માન્યો ન ગણ્યઃ ।।
શમ્ભો મહેશ કરુણામય શૂલપાણે ગૌરીપતે પશુપતે પશુપાશનાશિન્ ।
કાશીપતે કરુણયા જગદેતદેકસ્ત્વં હંસિ પાસિ વિદધાસિ મહેશ્વરા ।।
ત્વત્તો જગ્દભવતિદેવ ભવ સ્મરારે ત્વય્યેવ તિષ્ઠતિજગન્મૃડ્વિશ્વનાથ ।
ત્વય્યેવ ગચ્છતિ લયં ભયદેતદીશ લિગાત્મકં હર ચરાચર વિશ્વરૂપિન્ ।।
।। ઈતિ શ્રીમચ્છંકાચાર્યકૃત વેદસારશિવસ્તવઃ સમ્પૂર્ણમ્ ।।
શ્રી શિવ મહિમ્નઃ સ્તોત્ર
શિવ : ચરાચર જગતનાં જીવમાત્રનું કલ્યાણ ઈચ્છનાર અને કરનાર એવા હરિ ૐની હરિ સ્વરૂપ પરમ વિભૂતિ.
મહિમ્ન : અગાધ એટલે બ્રહ્મા અને વિષ્ણુ પણ પામી ન શક્યા તેવી મહત્તા શ્રેષ્ઠતા.
સ્તોત્રમ્ : નામરૂપ, ગુણ, મહિમા અને કાર્યોનું સ્તવન કરવું તે.
આ પાવન સ્તોત્ર ગંધર્વોના રાજા પુષ્પદંતે પોતાની શક્તિ અને ગતિ પાછી મેળવવા તેણે સ્તવેલું.
દેવો, ગંધર્વો અને કિન્નરો જેવા દૈવી શક્તિ ધરાવતા મહાપૂણ્યવાન જીવાત્મઓ પણ અસંતુષ્ટ જીવનવાળા હોવાથી મહાસુખ મેળવવાની ઈચ્છાવાળા હોય છે. આવા ગંધર્વરાજે કાશીરાજના અંતઃપુરના સુંદર બગીચામાં જઈ, પોતાની દૈવી શક્તિથી અદૃશ્ય રૂપ ધારણ કરી, સુંદર પુષ્પો ચોરવા માંડ્યાં. બગીચાનો પૂરતો બંદોબસ્ત હોવા છતાં પુષ્પો ચોરાતાં જોઈ રાજા સમજી ગયો કે દૈવી શક્તિ ધરાવતો કોઈ દેવાંશી ચોર હોવો જોઈએ. આથી તેણે બગીચામાં અનેક સ્થળે શિવનિર્માલ્ય બીલીપત્રો વેરાવ્યાં. રોજના નિયમ પ્રમાણે પુષ્પદંત બગીચામાં આવ્યો અને શિવનિર્મલ્ય ઓળંગતા જ તેની શક્તિ અને ગતિનો લોપ થઈ ગયો. હરાઈ ગયેલી શક્તિ અને ગતિ પાછી પામવા તેણે દયા તથા કૃપાના ભંડાર એવા દેવાધીધેવ શ્રી શંકરની એકચિત્તે, અનન્ય ભાવે સ્તુતિ કરી. જેના પ્રભાવે પોતાની શક્તિ અને ગતિ તેણે પાછાં મેળવ્યાં. આવી પાવન સ્તુતિ તે જ આ શિવમહિમ્નઃ સ્તોત્ર.
ધ્યાન
ધ્યાયેન્નિત્યં મહેશં રજતગિરિનિભં ચારુચન્દ્રવતંસં ।
રત્નાકલ્પોજ્જવલાંગં પરશુમૃગવરાબીતિહસ્તં પ્રસન્નમ્ ।।
પદ્માસીંન સમન્તાત્સ્તુમમરગમૈર્વ્યાઘ્રકૃતિં વસાનમ્ ।
વિશ્વાધં વિશ્વબીજં નિખિલભયહરં પંચવક્ત્રં ત્રિનેત્રમ્ ।।
પુષ્પદન્ત ઉવાચ
મહિમ્ન : પારં તે પરમવિદુષો યદ્યસદશી
સ્તુતિ ર્બ્રહ્માદીનામપિ તદવસન્નાસ્ત્વયિ ગિરઃ ।
અથાવાચ્યઃ સર્વઃ સ્વમતિપરિણામાવધિ ગૃણન્
મમાપ્યેષ સ્તોત્રે હર ! નિરપવાદઃ પરિકર : ।।૧।।
અતીતઃ પંથાનં તવ ય મહિમા વાડમનસયો
રતદ્વ્યાવૃત્યા યં ચકિતમભિધત્તે શ્રુતિરપિ ।
સ કસ્ય સ્તોતવ્યઃ કતિવિધગુણઃ કસ્ય વિષયઃ
પદે ત્વર્વાચીને પતતિ ન મનઃ કસ્ય ન વચઃ ।।ર।।
મધુસ્ફીતા વાચઃ પરમમમૃતં નિર્મિતવતસ્સ્તવ
બ્રહ્મન્કિંવાગપિ સુરગુરોર્વિસ્મયપદં ।
મમત્વેતાં વાણીં ગુણકથનપુણ્યેન ભવતઃ
પુનામીત્યર્થેડસ્મિન્ પુરમથન ! બુદ્ધિર્વ્યવસિતા ।।૩।।
તવૈશ્વર્યં યત્તજૂજગદુદય રક્ષાપ્રલયકૃત્
ત્રયીવસ્તુવ્યસ્તં તિસૃષુ ગુણભિન્નાસુ તનુષુ ।
અભવ્યાનામસ્મિન્વરદ રમણીયામરમણીં
વિહન્તું વ્યાક્રોશીં વિધ્ધત ઈ હૈકે જડધિયઃ ।।૪।।
કિમીહઃ કિં કાયઃ સ ખલુ કિમુપાયસ્ત્રિભુવનમ્
કિમાધારો ધાતા સૃજતિ કિમુપાદાન ઈતિ ચ ।
અતક્ર્યૈશ્ચર્યે ત્વચ્યનવસરદુઃસ્થો હતધિઃ
કુતર્કોડયં કાંશ્ચિન્મુખરયતિ મોહાય જગતઃ ।।પ।।
અજન્માનો લોકાઃ કિમવયવવંતોડપિ જગતા-
મધિષ્ઠાતારં કિં ભવવિધિરનાર્દત્ય ભવતિ ।
અનીશો વા કુર્યાદ્ ભુવનજનને કઃ પરિકરો
યતો મન્દાસ્ત્વાં પ્રત્યમરવર ! સંશેરત ઈમે. ।।૬।।
ત્રયી સાંખ્યં યોગ્ય્ પશુપતિમતં વૈષ્ણવમિતિ,
પ્રભિન્ને પ્રસ્થાને પરમિદમદઃ પથ્યમિતિ ચ ।
રુચિનાં વૈચિત્ર્યાદ્ જુકુટિલનાનાપથજુષાં
નૃણામેકો ગમ્યસ્ત્વમસિપયસામર્ણવ ઈવ. ।।૭।।
મહોક્ષઃ ખટ્વાંગં પરશુરજિનં ભસ્મ ફણિનઃ
કપાલં યેતીયત્તવ વરદ તંત્રોપકરણમ્ ।
સુરસ્તાં તામૃદ્વિં દધતિ તુ ભવદ્ભ્રૂપ્રણિહિતામ્,
ન હિ સ્વાત્મારામં વિષયમૃગતૃષ્ણા ભ્રમયતિ ।।૮।।
ધ્રુવં કશ્ચિત્સર્વં સકલમપરસ્ત્વધ્રુવમિદં,
પરો ઘ્રૌવ્યાઘ્રૌવ્યે જગતિ ગદતિ વ્યસ્તવિષયે ।
સમસ્તેડપ્યેતસ્મિન્પુરમથન ! તૈર્વિસ્મિત ઈવ
સ્તુવન્જિહ્રેમી ત્વાં ન ખલુ નનુ ઘૃષ્ટા મુખરતા. ।।૯।।
તવૈશ્વર્યં યત્નાદ્યદુપરિ વિરંચિર્હરિરધઃ
પરિચ્છેત્તું યાતાવનલમનલસ્કંધવપુષઃ ।
તતો ભક્તિશ્રદ્ધાભરગુરૂ ગૃણદ્ભ્યાં ગિરિશ ! યત્
સ્વયં તસ્થે તાભ્યાં તવ કિમનુવૃત્તિર્ન ફલતિ. ।।૧૦।।
અયત્નાદાપાદ્ય ત્રિભુવનમવૈરવ્યતિકરં
દશસ્યો યદ્બાહૂનભૃત રણકંડુપરવશાન્ ।
શિરઃ પદ્મશ્રેણીરચિત ચરણામ્ભોરૂહ બલેઃ
સ્થિરાયાસ્ત્વદ્ભક્તેસ્ત્રિપુરહર વિસ્ફૂર્જિતમિદમ્ ।।૧૧।।
અમુષ્ય ત્વત્સેવા સમધિગતસારં ભુજવનં
બલાત્કૈલાસેડપિ ત્વદધિ વસતૌ વિક્રમયતઃ ।
અલભ્યા પાતાલેડપ્યલસ ચલિતાઙ્ગુષ્ઠશિરસિ
પ્રતિષ્ઠા ત્વય્યાસીદ્ ધ્રુવમુપચિતો મુહ્યતિ ખલઃ ।।૧ર।।
યદૃદ્ધિં સુત્રામ્ણો વરદ પરમોચ્યૈરપિ સતી-
મધશ્ચક્રે બાણઃ પરિજનવિધેય સ્ત્રિભુવનઃ ।
ન તચ્ચિત્રં તસ્મિન્ વરિવસિતરિ ત્વચ્ચરણયોર્ન
કસ્યાપ્યુન્નત્યૈ ભવતિ શિરસસ્ત્વય્યવનતિઃ ।।૧૩।।
અકાંડ બ્રહ્માંડક્ષયચકિત દેવાસુરકૃપાવિધેયસ્યાસીદ્ય
સ્ત્રિનયનવિષં સંહૃતવતઃ ।
સ કલ્માષઃ કંઠે તવ ન કુરુતે ન શ્રિયમહો
વિકારોડપિ શ્લાધ્યો ભુવનભયભંગ વ્યસનિનંઃ ।।૧૪।।
અસિધ્ધાર્થા નૈવ કવચિદપિ સદેવાસુરનરે
નિવર્તન્તે નિત્યં જગતિ જયિનો યસ્ય વિશિખાઃ ।
સ પશ્યન્નીશ ત્વામિતરસુરસાધારણમભૂત્
સ્મરઃ સ્મર્તવ્યાત્મા ન હિ વશિપુ પથ્યઃ પરિભવઃ ।।૧પ।।
મહી પાદાઘાતાદ્ વ્રજતિ સહસા સંશયપદં
પદં વિષ્ણોર્ભ્રામ્યદ્ ભુજપરિઘરૂગ્ણગ્રહગણમ્ ।
મુહુર્દ્યૌર્દૌસ્થ્યં યાત્યનિભૃતજટાતાડિતતટા
જગદ્રક્ષાયૈ ત્વં નટસિ નનુ વામૈવ વિભુતા ।।૧૬।।
વિયદ્વ્યાપી તારાગણગુણિત ફેનોદ્ગરુચિઃ
પ્રવાહો વારાં યઃ પૃષતલદ્યુદૃષ્ટઃ શિરસિ તે ।
જગદ્્દ્વીપાકારં જલધિવલયં તેન કૃતમિ-
ત્યને નૈવોન્નેયંધ્રુતમહિમ દિવ્યં તવ વપુઃ ।।૧૭।।
રથઃ ક્ષોણી યન્તા શતધૃતિરગેન્દ્રો ધનુરથો
રથાંગે ચંદ્રાર્કૌ રથચરણપાણિઃ શર ઈતિ ।
દિધક્ષોસ્તે કોડયં ત્રિપુરતૃણમાડંબરવિધિર્
વિધયૈઃ ક્રીન્ડન્ત્યો ન ખલુ પરતંત્રાઃ પ્રભુધિયઃ ।।૧૮।।
હરિસ્તે સાહસ્ત્ર કમલબલિમાધાય પદયોર્
યૈદકોને તસ્મિન્તિજમુદહરં નેત્રકમલમ્ ।
ગતો ભકત્યુદ્રેકઃ પરિણતિમસૌ ચક્રવપુષા
ત્રયાણાં રક્ષાયૈ ત્રિપુરહર ! જાગર્તિ જગતામ્ ।।૧૯।।
ક્રતૌ સુપ્તે જાગ્રત્સવમસિ ફલયોગે ક્રતુમતાં
કવ કર્મ પ્રધ્વસ્તં ફલતિ પુરુષારાધનમૃતે ।
શ્રુતૌ શ્રધ્ધાં બધ્ધા દૃઢપરિકરઃ કર્મસુ જનઃ ।।ર૦।।
ક્રિયાદક્ષો દક્ષઃ ક્રતુપતિરધીશસ્તનુભૃતામ્
ઋષીણામાર્ત્વિજ્યં શરણદ્ ! સદસ્યાઃ સુરગણાઃ ।
ક્રતુભ્રંશષ્સ્ત્વત્તઃ ક્રતુફલવિધાન વ્યસનિનો
ધૃવં કર્તુઃ શ્રધ્ધા વિધુરમભિચારાય હિ મખાઃ ।।ર૧।।
પ્રજાનાથં નાથ પ્રસભમભિકં સ્વાં દુહિતરં
ગતં રોહિદ્ભૂતાં રિરમયિષુમૃષ્યસ્ય વપુષા ।
ધનૃષ્પાણેર્યાતં દિવમપિ સપત્રાકૃતમમું
ત્રસન્તં તેડદ્યાપિ ત્યજતિ ન મૃગવ્યાધરભસઃ ।।રર।।
સ્વલાવણ્યાશંસા ધૃતધનુષમહનાય તૃણવત્
પુરઃ પ્લૂષ્ટં દૃષ્ટવા પુરમથન પુષ્પાયુધમપિ ।
યદિ સ્ત્રૈણં દેવી યમનિરત દેહર્ઘઘટના
દવૈતિ ત્વામધ્ધાવત વરદ મુગ્ધા યુવતયઃ ।।ર૩।।
શ્મશાનેષ્વાક્રીડા મરહર ! પીશાચાઃ સહચરાશ્ચિતા
ભસ્માલેપઃ સ્ત્રગપિ નૃકરોટીપરિકરઃ ।
અમંગલ્યં શીલં તવ ભવતુ નામૈવમખિલં
તથાપિ સ્મર્તુણાં વરદ પરમ મંગલમસિ ।।ર૪।।
મનઃ પ્રત્યક્ ચિત્તે સવિધમવધાયાત્તમરુતઃ
પ્રહૃષ્યદ્રોમાણઃ પ્રમદસલિલોત્સંગિત દૃશઃ ।
યદાલોક્યાહ્લાદં હૃદ ઈવ નિમજજ્યામૃતમયે
દધત્યન્તસ્તત્વં કિમપિ યમિનસ્તત્કિલ ભવાન્ ।।રપ।।
ત્વમર્કસ્તવં સોમસ્તવં મસિ પવનસ્ત્વં હુતવહ-
સ્ત્વમાપસ્ત્વં વ્યોમત્વમુધરણિરાત્મા ત્વમિતિ ય ।
પરિચ્છિન્નામેવં ત્વયિ પરિણતા બિભ્રતુ ગિરં
ન વિદ્મસ્તત્તત્વં વયમહિ તુ યત્વં ન ભવસિ ।।ર૬।।
ત્રયીં તિસ્ત્રો વૃત્તિ સ્ત્રિભુવનમથો ત્રીનપિ સુરાન્
નકારાધૈર્વર્ણૈસ્ત્રિભીરભિદધત્તીર્ણ વિકૃતિઃ ।
તુરીયં તે ધામ ધ્વનિભિરવરુંથાનમણુભિઃ
સ્મસ્તં વ્યસ્તં ત્વાં શરણદ ગૃણાત્યોમિતિપદમ્ ।।ર૭।।
ભવઃ શર્વો રુદ્રઃ પશુપતિરથોગ્રઃ સહમર્હાંસ્તથા
ભીમેશાનાવિતિ યદભિધાનાષટકમિદમ્ ।
અમુષ્મિન્ પ્રત્યેકં પ્રવિચરતિ દેવ શ્રુતિરપિ
પ્રિયાયાસ્મે ધામ્ને પ્રવિહિતનમસ્યોડસ્મિ ભવતે ।।ર૮।।
નમો નેદિષ્ઠાય પ્રિયવદ દવિષ્ઠાય ચ નમોઃ
નમઃ ક્ષોદિષ્ઠાય સ્મરહર મહિષ્ઠાય ચ નમઃ ।
નમોઃ વર્ષિષ્ઠાય ત્રિનયન યવિષ્ઠાય ચ નમો
નમઃ સર્વસ્મૈ તે તદિદમિતિ શર્વાય ચ નમઃ ।।ર૯।।
બહલરજસે વિશ્વોત્પત્તૌ ભવાય નમો નમઃ
પ્રબલતમસે તત્સંહારે હરાય નમો નમઃ ।
જનસુખકૃતે સત્ત્વોદ્રિક્તૌ મૃડાય નમો નમઃ
પ્રમહસિ પદે નિસ્ત્રૈગુણ્યે શિવાય નમો નમઃ ।।૩૦।।
કૃશપરિણતિ ચેતઃ ક્લેશવશ્યં કવ ચેદં
કવ ચ તવ ગુણસીમોલ્લંધિની શશ્વદૃધ્ધિઃ ।
ઈતિ યક્તિમમન્દીકૃત્ય માં ભક્તિરાધા
દ્વરદ ચરણોસ્તે વાક્ય પુષ્પોપહારમ્ ।।૩૧।।
અસિતગિરિસમં સ્યાત્કજ્જલં સિંધુપાત્રે
સુરતરૂવરશાખા લેખની પત્રમુર્વી- ।
લિખતિ યદિ ગૃહીત્વા શારદા સર્વકાલં
તદપિ તવ ગુણાનામીશ પારં ન યાતિ ।।૩ર।।
અસુરસુરમુનીન્દ્રૈર ર્ચિતસ્યેન્દુમૌલે
ર્ગ્રથિતગુણમહિમ્નો નિર્ગુણસ્યેશ્વરસ્ય ।
સકલગુણવરિષ્ઠઃ પુષ્પદંતાભિધાનો
રૂચિરમલઘૃવૃતૈઃ સ્તોત્રમેતચ્ચકાર ।।૩૩।।
અહરહરનવદ્યં ધૂર્જટેઃ સ્તોત્રમેતત્
પઠતિ પરમભક્ત્યા શુધ્ધચિત્તઃ પુમાન્ યઃ ।
સ ભવતિ શિવલોકે રુદ્ર તુલ્યસ્તથાડત્ર
પ્રચુરતરધનાયુઃ પુત્રવાન્ કીર્તિમાંશ્ચ ।।૩૪।।
મહેશાન્નાપરો દેવો મહિમ્નો નાપરા સ્તુતિઃ ।
અઘોરાન્નાપરો મંત્રો નાસ્તિ તત્ત્વં ગુરોઃ પરમ્ ।।૩પ।।
દીક્ષા દાન તપસ્તીર્થં જ્ઞાનં યાગાદિકાઃ ક્રિયાઃ ।
મહિમ્નસ્તવ પાઠસ્ય કલાં નાર્હન્તિ ષોડશીમ્ ।।૩૬।।
કુસુમદશનનામા સર્વગંધર્વરાજઃ
શિશુશશિધરમૌલેર્દેવદેવસ્ય દાસઃ ।
સ ખલુ નિજમહિમ્નો ભ્રષ્ટ એવાસ્ય રોષાત્
સ્તવનમિદમકાર્ષી દિવ્યદિવ્યં મહિમ્નઃ ।।૩૭।।
સુરવરમુનિપૂજ્યં સ્વર્ગ મોક્ષૈક હેતું
પઠતિ યદિ મનુષ્યઃ પ્રાંજલિર્નાન્યચેતાઃ ।
વ્રજતિ શિવસમીપં કિન્નરૈઃ સ્તૂયમાનઃ
સ્તવનમિદમોઘં પુષ્પદન્ત પ્રણીતમ્ ।।૩૮।।
આસમાપ્તમિદં સ્તોત્રં પુણ્યં ગંધર્વભાષિતમ્ ।
અનૌપમ્યં મનોહારિ શિવમીશ્વર વર્ણનમ્ ।।૩૯।।
ઈત્યેષા વાડ.ગમયી પૂજા શ્રીમચ્છંકરપાદયોઃ ।
અર્પિતા તેન દેવેશઃ પ્રીયતાં મે સદાશિવઃ ।।૪૦।।
તવ તત્ત્વં ન જાનામિ કીદૃશોડસિ મહેશ્વરઃ ।
યાદૃશોડસિ મહાદેવ તાદૃશાય નમો નમઃ ।।૪૧।।
એકકાલં દ્વિકાલં વા ત્રિકાલં યઃ પઠેન્નરઃ ।
સર્વપાપર્વિનિર્મુક્તઃ શિવલોકે મહીયતે ।।૪ર।।
શ્રીપુષ્પદંતમુખપંકજનિર્ગનેત સ્તોત્રેણ કિલ્બિષહરેણ હરપ્રિયેણ ।
કણ્ઠસ્થિતેન પઠિતેન સમાહિતેન
સુપ્રીણઈતો ભવતિ ભૂતપતિર્મહેશઃ ।।૪૩।।
ઈતિ શ્રીપુષ્પદન્તવિરચિતં શિવમહિમ્ન સ્તોત્રં સંપૂર્ણમ્ ।
શાંતિપાઠ
ૐ શં નો મિત્રઃ શં વરુણઃ । શં નો ભવત્વર્યમ ।
શં નો ઈન્દ્રો બૃહસ્પતિ । શં નો વિષ્ણુરુરુક્રમઃ ।
નમ બ્રહ્મણે । નમસ્તે વાયો । ત્વમેવ પ્રત્યક્ષં બ્રહ્માસિ ।
ત્વમેવ પ્રત્યક્ષં બ્રહ્મ વિદષ્યામિ । ઋતં વદિષ્યામિ ।
સત્યં વદિષ્યામિ । તન્માત્ અવતુ । તદ્ વક્રતારમ્-અવતુ ।
અવતુ મામ્ । અવતુ વક્તારમ્ ।। ૐ શાંતિઃ શાંતિઃ શાંતિઃ
- તૈત્તીરિયોપનિષદ
ૐસહનાવવતુ । સહનૌભનુક્તુ । સહ વીર્યં કરવાવહે ।
તૈજસ્વિનાવધીતમસ્તુ । મા વિદ્વિષા - વહૈ ।।
ૐ શાંતિઃ શાંતિઃ શાંતિઃ ।
- કંઠોપનિષદ
ૐ યચ્છંદસામૃષભો વિશ્વરૂપઃ । છન્દોભ્યોડધ્યમૃતાત્સંબભૂવ ।
સ મેન્દ્રો મેઘયા સ્પૃણોતુ । અમૃતસ્ય દેવ ધારણો
ભૂયાસમ્ શરીરં મે વિચર્ષણમ્ । જિહ્વા મે મધુમત્તમા ।।
કર્ણાભ્યાં ભૂરિ વિશ્રુવમ્ । બ્રહ્મણઃ કોશોડસિ મેઘયા
પિહિતઃ । શ્રુતં મે ગોપાય ।।
ૐ શાંતિઃ શાંતિઃ શાંતિઃ ।
તૈત્તીરિયોપનિષદ-અનુવાદક-૪
ૐ અહં વૃક્ષસ્ય રેરિવા । કીર્તિઃ પૃષ્ઠં ગિરેરિવ । ઊર્ધ્વપવિત્રો
વાજિનીવ સ્વમૃતમસ્મિ । દ્રવિણં સવર્ચસમ્ । સમુમેધા
અમૃતોડક્ષિતઃ । ઈતિ ત્રિશંકો-ર્વેદાનુવચનમ્ ।।
ૐ શાંતિઃ શાંતિઃ શાંતિઃ ।
તૈત્તીરિયોપનિષદ-અનુવાદક-૪
ૐ પૂર્ણમદઃ પૂર્ણમિદં પૂર્ણાત્પૂર્ણમુદચ્યતે ।
પૂર્ણસ્ય પૂૃણમાદાય પૂર્ણમેવાવશિષ્યતે ।।
ૐ શાંતિઃ શાંતિઃ શાંતિઃ ।
- ઈશોપનિષદ - બૃહદારણ્યક અ. પ. બ્રા. ૧
ૐ આપ્યાયન્તુ મમાંગાનિ વાક્ પ્રાણશ્ચક્ષુઃ શ્રોત્રમથો
બલમિન્દ્રિયાણિ ચ સર્વાણિ । સર્વ બ્રહ્મૌપનિષદં માહં
બ્રહ્મ નિરાકુર્યામ્ । મા મા બ્રહ્મ નિરાકરોત્ ।
અનિરાકરણમસ્તુ-અનિરાકરણં મે અસ્તુ । તદાત્મનિ નિરતે
ય ઉપનિષત્સુ ધર્માઃ તે મયિ સન્તુ । તે મયિ સન્તુ ।।
ૐ શાંતિઃ શાંતિઃ શાંતિઃ ।
- કેનોપનિષદ
ૐ વાઙ્મે મનસિ પ્રતિષ્ઠિતા । મનો મે વાચિ પ્રતિષ્ઠિતમ્ ।
આવીરાવીર્મ એધિ । વેદસ્ય મ આણિસ્થઃ । શ્રુતં મે મા
પ્રહાસીઃ અનેનાધીતેન અહોરાત્રાન્સંદધામિ । ઋતં
વદિષ્યામિ । સત્યં વદિષ્યામિ । તન્મામવતુ ।
વદ્વક્તારમવતુ । અવતુ મામ્ । અવતુ વક્તારમ્ ।
અવતુ વક્તારમ્ । ૐ શાંતિઃ શાંતિઃ શાંતિઃ ।
- ઐતરિયોપનિષદ
ૐ ભદ્રં નો અપિવાતય મનઃ ।।
ૐ શાંતિઃ શાંતિઃ શાંતિઃ ।
- બ્રહ્મરહસ્યોપનિષદ
ૐ ભદ્રં કર્ણેભિઃ શૃણુયામ દેવાઃ ભદ્રં પશ્યૈમાક્ષભીર્યજત્રાં ।
સ્થિરૈરંગૈસ્તુષ્ટુવાંસસ્તનૂભિઃ વ્યશેમ દેવહિતં યદાયુઃ । સ્વસ્તિ
ન ઈંદ્રો વૃધ્ધશ્રવાઃ સ્વસ્તિ નઃ પૂષા વિશ્વેવેદાઃ । સ્વસ્તિ
નસ્તાર્ક્ષ્યો અરિષ્ટનેમઃ । સ્વસ્તિ નો બૃહસ્પતિર્દધાતુ ।
ૐ શાંતિઃ શાંતિઃ શાંતિઃ ।
- પ્રશ્નોપનિષદ
ૐ યો બ્રહ્માણં વિદધાતિ પૂર્વં યો વૈ વેદાંશ્ચ
પ્રહિણોતિ તસ્મૈ । તં હ દેવમાત્મબુધ્ધિપ્રકાશં
મુમુક્ષુર્વૈ શરણમહં પ્રપદ્યે ।।
ૐ શાંતિઃ શાંતિઃ શાંતિઃ ।
- શ્વેતાશ્વતરોપનિષદ-૧૮
ગાયત્રી મંત્ર
ૐ એકદન્તાય વિદ્મહે વક્રતુણ્ડાય ધીમહિ
તન્નો દન્તિઃ પ્રચોદયાત્ ।।
ૐ તત્પુરુષાય વિદ્મહે મહાદેવાય ધીમહિ
તન્નો રુદ્રઃ પ્રચોદયાત્ ।।
ૐ નારાયણાય વિદ્મહે વાસુદેવાય ધીમહિ
તન્નો વિષ્ણુઃ પ્રચોદયાત્ ।।
ૐ દેવ્યૈ બ્રહ્માણ્યૈ વિદ્મહે મહાહક્ત્યૈ ય ધીમહિ
તન્નો દેવિ પ્રચોદયાત્ ।।
ૐ મહાલક્ષ્મી યા વિદ્મહે વિષ્ણુપત્ની ધીમહિ
તન્નો લક્ષ્મીઃ પ્રચોદયાત્ ।।
ૐ ભાસ્કરાય વિદ્મહે મહદ્યુતિકરાય ધીમહિ
તન્નો આદિત્યઃ પ્રચોદયાત્ ।।
ભક્તિ કરતાં છૂટે પ્રાણ
ભક્તિ કરતાં છૂટે પ્રાણ, પ્રભુ એવું માગું રે,
રહે જન્મોજનમ તારો સાથ, પ્રભુજી એવું માગું રે,
તારું મુખડું મનોહર જોયા કરું
રાત દહાડો ભજન તારું બોલ્યા કરું
રહે અંત સમય તારું ધ્યાન પ્રભુજી એવું માગું રે
ભક્તિ કરતાં છૂટે મારા પ્રાણ, પ્રભુજી એવું માગું રે,
મારી આશા નિરાશા કરશો નહિ,
મારા અવગુણ હૈયે ધરશો નહિ
શ્વાસે શ્વાસે રટું તારું નામ, પ્રભુજી એવું માગું રે,
ભક્તિ કરતાં છૂટે મારા પ્રાણ, પ્રભુજી એવું માગું રે.
મારા પાપ ને તાપ સમાવી દેજો,
તારા બાળને દાસ બનાવી લેજો.
દેજો આવીને દર્શન દાન, પ્રભુજી એવું માગું રે
ભક્તિ કરતાં છૂટે મારા પ્રાણ, પ્રભુજી એવું માગું રે.
સ્નાન કરતી વખતે બોલવાના શ્લોકો
ગંગે ચ યમુને ચૈવ ગોદાવરિ સરસ્વતિ ।
નર્મદે સિંધુ કાવેરિ જલેડસ્મિન્ સન્નિર્ધિ કુરુ ।।
નમામિ ગંગે ! તવ પાદપંકજમગસુરાસુરૈર્વન્દિતદિવ્યરૂપમ્ ।
ભુક્તિંય ચ દદાસિ નિત્યં ભાવાનુસારેણ સદા નારાણામ્ ।।
ગંગા સિન્ધુ સરસ્વતી ચ યમુના ગોદાવરી નર્મદા
કાવેરી સરયૂમહેન્દ્રનનયા ચર્મણ્યવતી વેદિકા ।
ક્ષિપ્રા વેત્રવણી મહાસુરનદી ખ્યાતા જયા ગણ્ડકી
પૂર્ણાઃ પુણ્જલૈઃ સમુદ્રસહિત કુર્વન્તુ મે મંગમલમ્ ।।
સૂર્યનમન દ્વાદશમંત્ર
૧. ૐ મિત્રાય નમઃ ।
૨. ૐ રવયે નમઃ ।
૩. ૐ સૂર્યાય નમઃ ।
૪. ૐ ભાનવે નમઃ ।
૫. ૐ ખગાય નમઃ ।
૬. ૐ પૂષ્ણે નમઃ ।
૭. ૐ હિરણ્યગર્ભાય નમઃ ।
૮. ૐ મરીચયે નમઃ ।
૯. ૐ અદિત્યાય નમઃ ।
૧૦. ૐ સવિત્રે નમઃ ।
૧૧. ૐ અર્કાય નમઃ ।
૧૨. ૐ ભાસ્કરાય નમઃ ।
સૂર્ય નમસ્કાર
આદિદેવ ! નમસ્તુભ્યં પ્રસીદ મમ ભાસ્કર ।
દિવાકર ! નમસ્તુભ્યં પ્રભાકર નમોડસ્તુ તે ।।
આદિત્યસ્ય નમસ્કારં યે કુર્વન્તિ દિને દિને ।
જન્માન્તરસહસ્ત્રેષુ દારધિં નોપજાયતે ।।
દીપદર્શન
શુભં કરોતુ કલ્યાણમારોગ્યં ધનસમ્પદઃ ।
શત્રુબુધ્ધિવિનાશાય દીપજ્યોતિર્નમોડસ્તુ તે ।।
દીપજ્યોતિઃ પરબ્રહ્મ દીપજ્યોતિ ર્જનાદનઃ ।
દીપો હરતુ મે પાપં દીપજ્યોતિ ર્નમોડસ્તુ તે ।।
તુલસીમાતાને નમસ્કાર
તુલસી શ્રીસખિ શિવે પાહારિણિ પુણ્યદે ।
નમસ્તે નારદનુતે નમો નારાયણપ્રિયે ।।
સાત ચિરંજીવીઓ
અશ્વત્થામા બલિર્વ્યાસો હનુમાંશ્ચ વિભિષણઃ ।
કૃપઃ પરશુરામશ્ચ સપ્તૈતે ચિરંજીવિનઃ ।।
પંચ સતીઓ
અહલ્યા દ્રૌપદી સીતા તારા મંદોદરી તથા ।
પંચકનાં સ્મેરેન્નિત્યં મહાપાતકનાશનમ્ ।।
સાત મોક્ષપુરીઓ
અયોધ્યા મથુરા માયા કાશી કાંચી અવંતિકા ।
પુરી દ્વારાવતી ચૈવ સપ્તૈવા મોક્ષદાયિકાઃ ।।
ગાયત્રીનો મહિમા
કાર્યની સફળતા અને પતની સિધ્ધિ માટે ગાયત્રીથી શ્રેષ્ઠ કોઈ નથી.
- મહર્ષિ વ્યાસ
ગાયત્રી મહિમાનું વર્ણન કરવું, પામર મનુષ્યના સામર્થ્યની બહાર છે.
- જગદ્ગુરુ શંકરાચાર્ય
ભારત વર્ષમાં ધાર્મિક જાગૃતિ લાવનાર સરળ મંત્ર હોય તો તે ગાયત્રી મંત્ર જ છે.
- રવીન્દ્રનાથ ટાગોર
ગાયત્રી મંત્ર એવો ચમત્કારી મંત્ર છે કે જેના પ્રભાવથી ભૌતિક તેમજ આધ્યાત્મિક અનેક લાભ પ્રાપ્ત થાય છે. સદ્જ્ઞાનની ઉપાસનાનું નામ જ ગાયત્રી સાધના છે. ગાયત્રીના સાધકને આત્મિક તેમજ સાંસારિક સુખોની ઊણપ ક્યારે પણ રહેતી નથી.
- શ્રી રામશર્મા આચાર્ય
ગાયત્રી મંત્ર
ૐ ભૂર્ભવઃ સ્વઃ તત્સવિતુર્વરેણ્યં
ભર્ગો દેવસ્ય ધીમહિ ધિયો યો નઃ પ્રચોદયાત્ ।
મંત્રાર્થ : ।ૐ સચ્ચિદાનંદ ! બ્રહ્મસ્વરૂપ સૂર્યનારાયણના શુધ્ધ સ્વરૂપનું અમે સ્મરણ કરીએ; જે અમારી બુધ્ધિને પ્રેરે છે.ન્ક
જ્ઞાનરૂપી બ્રહ્મના નિર્મણ સ્વરૂપને અમે આચરણમાં ઉતારીએ, જેનાથી અમોને તેનો સાક્ષાત્કાર કરાવે અર્થાત્ જ્યોતિઓની જ્યોતિસ્વરૂપ સવિતારૂપી પરમાત્માને અમે નિરંતર જપીએ કે જે અમોને જ્ઞાનસ્વરૂપ બનાવી મુક્તિ અપાવે ! તાત્પર્ય કે, દયા ને પુણ્યોના મહાસાગરરૂપી
પ્રભુનાં લક્ષણો આચરણમાં ઉતારીને અમે એમની પેઠે, તેમાં ભળી જઈએ, દયા અને પુણ્યોના મહાસાગર બની જઈએ !
સ્તુતા મયા વરદા વેદમાતા પ્રચોદયન્તાં પાવમાની દ્વિજાનામ્ ।
આયુઃ પ્રાણં પ્રજાં પશુ કીર્તિ દ્રવિણં બ્રહ્મવર્યસમ્
મહ્યં દત્વા વ્રજત બ્રહ્મલોકમ્ ।।
શુભ કામનાઓને પૂર્ણ કરનારી અને દ્વિજોને પાવન કરનારી વેદમાતા ગાયત્રીની હું સ્તુતિ કરું છું. તેનો નિત્ય પ્રચાર-પ્રસાર કરુ છું. તેના ઉપાસક એવા મને તે આયુષ્ય, પ્રાણ, સંતતિ, પશુ, કીર્તિ, ધન અને બ્રહ્મતેજ આપીને બ્રહ્મલોક - મોક્ષમાં પહોંચાડો.
શ્રી ગાયત્રી ચાલીસા
(દોહરા)
ૐ હ્રીં, શ્રીં, કલીં, મેઘા, પ્રભા, જીવન જ્યોતિ પ્રચંડ.
શાન્તિ, ક્રાન્તિ, જાગૃતિ, પ્રગતિ, રચના શક્તિ અખંડ.
જગત જનની, મંગલ કરની, ગાયત્રી સુખધામ,
પ્રણવોં સાવિત્રી, સ્વાધા, સ્વાહા, પૂરન કામ.
(ચોપાઈ)
ૐ ભૂર્ભૂવઃ સ્વઃ ૐ યુત જનની, ગાયત્રી નિત કલિમલ દહની.
અક્ષર ચૌબિસ પરમ પુનિતા, ઈનમેં બસેં શાસ્ત્ર, શ્રુતિ ગીતા.
શાશ્વત સતો ગુણી સતરૂપા, સત્ય સનાતન સુધા અનૂપા.
હંસારૂઢ સિતમ્બર ધારી, સ્વર્ણ કાન્તિ શુચિ ગગન-બિહારી.
પુસ્તક પુષ્પ કમંડલુ માલા, શુભ્ર વર્ણ તનુ નયન વિશાલા.
ધ્યાન ધરત પુલકિત હિય હોઈ, સુખ ઉપજત, દુઃખ દુરમતિ ખોઈ.
કામધેનુ તુમ સુર તરુ છાયા, નિરાકાર કી અદ્ભૂત માયા.
તુમ્હાીર શરણ ગ્રહે જો કોઈ, તરે સકલ સંકટ સોં સોઈ.
સરસ્વતી લક્ષ્મી તુમ કાલી, દિપૈ તુમ્હારી જ્યોતિ નિરાલી.
તુમ્હરી મહિમા પાર ન પાવૈં, જો શારદ શતમુખ ગુન ગાવૈં.
ચાર વેદ કી માતુ પુનિતા, તુમ બ્રહ્માણી ગૌરી સીતા.
મહામંત્ર જિતને જગ માહીં, કોઈ ગાયત્રી સમ નાહીં.
સુમિરત હિય મેં જ્ઞાન પ્રકાશૈ, આલસ પાપ અવિદ્યા નાસે.
સૃષ્ટિ બીજ જગજનની ભવાની, કાલરાત્રિ વરદા કલ્યાણી.
બ્રહ્મા વિષ્ણુ રુદ્ર સુર જે તે, તુમ સોં પાવેં સુરતા તે તે.
તુમ ભક્તનકી ભક્ત તુમ્હારે, જનનીહિં પુત્ર પ્રાણ તે પ્યારે.
મહિમા અપરંપાર તુમ્હારી, જય જય જય ત્રિપદા ભયહારી.
પૂરિત સકલ જ્ઞાન વિજ્ઞાના, તુમ સમ અધિક ન જગમેં આના.
તુમહિં જાનિ કછુ રહૈ ન શેષા, તુમહિં પાય કછુ રહે ન કલેશા.
જાનત તુમહિં, તુમહિં હ્વૈ જાઈ, પારસ પરસિ કુધાતુ સુહાઈ.
તુત્મહરી શક્તિ દિપૈ સબ ઠાઈ, માતા તુમ સબ ઠૌર સમાઈ.
ગ્રહ નક્ષત્ર બ્રહ્માંડ ઘનેરે, સબ ગતિવાન તુમ્હારે પ્રેરે.
સકલ સૃષ્ટિની પ્રાણ વિધાતા, પાલક પોષક નાશક ત્રાતા.
માતેશ્વરી દયા વ્રત ધારી, તુમ સન તરે પાતકી ભારી.
જાપર કૃપા તુમ્હારી હોઈ, તાપર કૃપા કરે સબ કોઈ.
મંદ બુધ્ધિ તે બુધ્ધિ બલ પાપૈ, રોગી રોગ રહિત હો જાવેં.
દારિદ્ર મિટૈ કટૈ સબ પીરા, નાસૈ દુઃખ હરૈ ભવ ભીરા.
ગૃહ કલેશ ચિત્ત ચિન્તા ભારી, નાસૈ ગાયત્રી ભય હારી.
સંતતિ હીન સુસંતતિ પાવેં, સુખ સંપત્તિ યુત મોદ મનાવેં.
ભૂત પિશાચ સબૈં ભય ખાવેં, યમ કે દૂત નિકટ નહિ આવે.
જો સધવા સુમરૈ ચિત્ત લાઈ, અક્ષત સુહાગ સદા સુખદાઈ.
ઘરવર સુખ પ્રદ લહૈં કુમારી, વિધવા રહેં સત્ય વ્રત ધારી.
જ્યતિ જ્યતિ જગદમ્બા ભવાની, તુમ સમ ઓર દયાલુ ન દાની.
જો સદ્ગુરુ સો દીક્ષા પાવેં, સો સાધન કો સફલ બનાવેં.
સુમરિન કરે સુરુચિ બડભાગી, લહૈં મનોરથ ગૃહી વિરાગી.
અષ્ટ સિધ્ધિ નવનિધિ કી દાતા, સબ સમર્થ ગાયત્રી માતા.
ઋષિ, મુનિ, જતી, તપસ્વી, જોગી, આરત, અર્થી, ચિન્તિત, ભોગી.
જો જો શરણ તુમ્હાીર આવેં, સો સો મન વાંછિત ફલ પાવેં.
બલ, બુધ્ધિ, વિદ્યા, શીલ, સ્વભાઉ, ધન, વૈભવ, યશ, તેજ, ઉછાઉ.
સકલ બઢેં ઉપજેં સુખ નાના, જો યહ પાઠ કરે ધરિ ધ્યાના.
(દોહરા)
યહ ચાલીસા ભક્તિ યુત પાઠ કરે જો કોય ।
તા પર કૃપા પ્રસન્નતા ગાયત્રી કી હોય ।
શ્રી વિષ્ણુ સહસ્ત્રનામ સ્તોત્ર
સશંખચક્રં સકિરીટ કુણ્ડલં સપીતવસ્ત્ર સરસીરુહેક્ષણમ્ ।
સહારવક્ષઃ સ્થલકૌસ્તુભશ્રિયં નમામિ ।
વિષ્ણું શિરસા ચતુર્ભુજમ્ ।।૧।।
શાન્તાકારં ભુજગશયનં પદ્મનાભં સુરેશં
વિશ્વાધારં ગગનસદૃશં મેઘવર્ણં શુભાંગમ્ ।
લક્ષ્મીકાન્તં કમલનયનં યોગિભિર્ધ્યાનગમ્યં
વન્દે વિષ્ણું ભવભયહરં સર્વલોકૈકનાથમ્ ।।ર।।
યસ્ય સ્મરણમાત્રેણ જન્મસંસારબન્ધાનાત્ ।
વિમુચ્યતે નમસ્તસ્મૈ વિષઢણવે પ્રભવિષ્ણવે ।।૩।।
નમઃ સમસ્તભૂતનામાદિભૂતાય ભૂભૃતે ।
અનેકરૂપરૂપાય વિષણવે પ્રભવિષ્ણવે ।।૪।।
ૐ વિશ્વં વિષ્ણુર્વષટ્કારો ભૂતભવ્ય ભવત્પ્રભુઃ ।
ભૂતકૃદ્ભૂતભૃદ્ભાવો ભૂતાત્મા ભૂતભાવનઃ ।।પ।।
પૂતાત્મા પરમાત્મા ચ મુકતાનાં પરમા ગતિઃ ।
અવ્યયઃ પુરુષઃ સાક્ષી ક્ષેત્રજ્ઞોડક્ષર એવ ચ ।।૬।।
યોગો યોગવિદાં નેતા પ્રધાનપુરુષેશ્વરઃ ।
નારસિંહવપુઃ શ્રીમાન્ કેશવઃ પુરુષોત્તમઃ ।।૭।।
સર્વઃ શર્વઃ શિવઃ સ્થાણુ-ર્ભૂતાદિર્નિધિરવ્યયઃ ।
સંભવો ભાવનો ભર્તા પ્રભવઃ પ્રભુરીશ્વરઃ ।।૮।।
સ્વયંભૂ શંભૂરાદિત્યઃ પુષ્કરાક્ષો મહાસ્વનઃ ।
અનાદિનિધનો ધાતા વિધાતા ધાતુરુત્તમઃ ।।૯।।
અપ્રમેયો હૃષીકેશઃ પદ્મનાભોડમર પ્રભુઃ ।
વિશ્વકર્મા મનુસ્ત્વષ્ટા સ્થવિષ્ઠઃ સ્થવિરો ધ્રુવઃ ।।૧૦।।
અગ્રાહ્યઃ શાશ્વતઃ કૃષ્ણો લોહિતાક્ષઃ પ્રતર્દનઃ ।
પ્રભૂતસ્ત્રિકકુબ્બ્ધામ પવિત્રં મંગલં પરમ્ ।।૧૧।।
ઈશાન પ્રાણદઃ પ્રાણો જ્યેષ્ઠઃ શ્રેષ્ઠઃ પ્રજાપતિઃ ।
હિરણ્યગર્ભો ભૂગર્ભો માધવો મધૂસૂદનઃ ।।૧ર।।
ઈશ્વરો વિક્રમી ધન્વી મેઘાવી વિક્રમઃ ક્રમઃ ।
અનુત્તમો દુરાધર્ષઃ કૃતજ્ઞઃ કૃતિરાત્મવાન્ ।।૧૩।।
સુરેશઃ શરણં શર્મ વિશ્વરેતાઃ પ્રજાભવઃ ।
અહઃ સંવત્સરો વ્યાલઃ પ્રત્યયઃ સર્વદર્શનઃ ।।૧૪।।
અજઃ સર્વેશ્વરઃ સિધ્ધઃ સિધ્ધિઃ સર્વાદિરચ્યુતઃ ।
વૃષાકપિરમેયાત્મા સર્વયોગ વિનઃ સૃત ।।૧પ।।
વસુર્વસુમનાઃ સત્યઃ સમાત્માડસંમિતઃ સમઃ ।
અમોઘઃ પુંડરીકાક્ષો વૃષકર્મા વૃષાકૃતિઃ ।।૧૬।।
રુદ્રો બહુશિરા બભ્રુર્વિશ્વયોનિઃ શુચિશ્રવાઃ ।
અમૃતઃ શાશ્વતઃ સ્થાણુર્વરારોહો મહાતપાઃ ।।૧૭।।
સર્વગઃ સર્વવિદ્ભાનુર્વિષ્વક્સેનો જનાર્દનઃ ।
વેદો વેદવિદવ્યંગો વેદાંગો વેદવિત્ કવિઃ ।।૧૮।।
લોકાધ્યક્ષઃ સુરાધ્યક્ષો ધર્માધ્યક્ષઃ કૃતાકૃતઃ ।
ચતુરાત્મા ચતુર્વ્યૂહશ્વત્માર્દંષ્ટ્રશ્ચતુર્ભુજઃ ।।૧૯।।
ભ્રાજિષ્ણુર્ભોજનં ભોક્તા સહિષ્ણુર્જગદાદિજઃ ।
અનઘો વિજયો જેતા વિશ્વયોનિઃ પુનર્વસુઃ ।।ર૦।।
ઉપેન્દ્રો વામનઃ પ્રાંશુરમોઘઃ શુચિરૂર્જિતઃ ।
અતીન્દ્રઃ સંગ્રહઃ સર્ગો ધૃતાત્મા નિયમો યમઃ ।।ર૧।।
વેદ્યો વૈદ્યઃ સદાયોગી વીરહા માધવો મધુઃ ।
અતીન્દ્રિયો મહામાયો મહોત્સાહો મહાબલઃ ।।રર।।
મહાબુધ્ધિર્મહાવીર્યો મહાશક્તિર્મહાદ્યુતિઃ ।
અનિર્દેશ્યવપુઃ શ્રીમાન્ અમેયાત્મા મહાદ્રિધૃક્ ।।ર૩।।
મહેષ્વાસો મહીભર્તા શ્રીનિવાસઃ સતાંગતિઃ ।
અનિરુધ્ધઃ સુરાનન્દો ગોવિન્દો ગોવિંદાંપતિઃ ।।ર૪।।
મરીચિર્દમનો હંસઃ સુપર્ણો ભુજગોત્તમઃ ।
હિરણ્યનાભઃ સુતપાઃ પદ્મનાભઃ પ્રજાપતિઃ ।।રપ।।
અમૃત્યુઃ સર્વદૃક્સિંહઃ સંધાતા સંધિમાન્ સ્થિરઃ ।
અજો દુર્મર્ષણઃ શાસ્તા વિશ્રુતાત્મા સુરારિહા ।।ર૬।।
ગુરુર્ગુરુતમો ધામઃ સત્યઃ સત્યપરાક્રમઃ ।
નિમિષોનિમિષઃ સ્ત્રગ્વી વાચસ્પતિરુદારધીઃ ।।ર૭।।
અગ્રણીર્ગ્રામણીઃ શ્રીમાન્ ન્યાયો નેતા સમીરણઃ ।
સહસ્ત્રમૂર્ધા વિશ્વાત્મા સહસ્ત્રાક્ષઃસહસ્ત્રપાત્ ।।ર૮।।
આવર્તનો નિવૃત્તાત્મા સંવૃતઃ સંપ્રમર્દનઃ ।
અહઃ સંવર્તકો વહ્નિરનિલો ધરણીધરઃ ।।ર૯।।
સુપ્રસાદઃ પ્રસન્નાત્મા વિશ્વધૃગ્વિશ્વભુગ્વિભુઃ ।
સત્કર્તા સત્કૃતઃ સાધુર્જહ્નુર્નારાયણો નરઃ ।।૩૦।।
અસંખ્યેયોડપ્રમેયાત્મા વિશિષ્ટઃ શિષ્ટકૃચ્છુચિઃ ।
સિધ્ધાર્થઃ સિધ્ધસંકલ્પઃ સિધ્ધિદઃ સિધ્ધિસાધનઃ ।।૩૧।।
વૃષાહી વૃષભો વિષ્ણુર્વૃષપર્વા વૃષોદરઃ ।
વર્ધનો વર્ધમાનશ્ચ વિવિક્તઃ શ્રુતિસાગરઃ ।।૩ર।।
સુભુજો દુર્ધરો વાગ્મી મહેન્દ્રો વસુદો વસુઃ ।
નૈકરૂપો બુહદ્વૂપઃ શિપિવિષ્ટઃ પ્રકાશનઃ ।।૩૩।।
ઓજસ્તે જોધુતિધરઃ પ્રકાશાત્મા પ્રતાપનઃ ।
ઋધ્ધઃ સ્પષ્ટાક્ષરો મન્ત્રશ્ચન્દ્રાંશુર્ભાસ્કરદ્યુતિઃ ।।૩૪।।
અમૃતાંશૂદ્ભવો ભાનુઃ શશિબિન્દુઃ સુરેશ્વરઃ ।
ઔષધં જગતઃ સેતુઃ સત્યધર્મપરાક્રમઃ ।।૩પ।।
ભૂતભવ્યભવન્નાથઃ પવનઃ પાવનોડનલઃ ।
કામહા કામકૃત્કાન્તઃ કામઃ કામપ્રદઃ પ્રભુઃ ।।૩૬।।
યુગાદિકૃદ્યુગાવર્તો નૈકમાયો મહાશનઃ ।
અદૃશ્યોડવ્યકતરૂપશ્ચ સહસ્ત્રજિદનંતજિત્ ।।૩૭।।
ઈષ્ટો વિશિષ્ટઃ શિષ્ટેષ્ટઃ શિખંડી નહુષો વૃષઃ ।
ક્રોધહા ક્રોધકૃત્કર્તા વિશ્વબાહુર્મહીધરઃ ।।૩૮।।
અચ્યુતઃ પ્રથિતઃ પ્રાણઃ પ્રણદો વાસવાનુજઃ ।
અપાંનિધિરધિષ્ઠાનમ્ અપ્રમત્તઃ પ્રતિષ્ઠિતઃ ।।૩૯।।
સ્કન્દઃ સ્કન્દધરો ધુર્યો વરદો વાયુવાહનઃ ।
વાસુદેવો બૃહદ્ભાનુરાદિદેવઃ પુરન્દરઃ ।।૪૦।।
અશોકસ્તારણસ્તારઃ શૂરઃ શૌરિર્જનેશ્વરઃ ।
અનુકૂલઃ શતારવર્તઃ પદ્મી પદ્મનિભેક્ષણઃ ।।૪૧।।
પદ્મનાભોડરવિન્દાક્ષઃ પદ્મગર્ભઃ શરીરભૃત્ ।
મહધ્ધિઋધ્ધો વૃધ્ધાત્મા મહાક્ષો ગરુડધ્વજઃ ।।૪ર।।
અતુલઃ શરભો ભીમઃ સમયજ્ઞો હવિર્હરિઃ ।
સર્વલક્ષણલણ્ક્ષયો લક્ષ્મીવાન્ સમિતિંજયઃ ।।૪૩।।
વિક્ષરો રોહિતો માર્ગો હેતુર્દામોદરઃ સહઃ ।
મહીધરો મહાભાગો વેગવાનમિતાશનઃ ।।૪૪।।
ઉદ્ભવઃ શોભણો દેવઃ શ્રીગર્ભઃ પરમેશ્વરઃ ।
કરણં કારણં કર્તા વિકર્તા ગહનો ગુહઃ ।।૪પ।।
વ્યવસાયો વ્યવસ્થાનઃ સંસ્થાનઃ સ્થાનદો ધ્રુવઃ ।
પરર્ધ્ધિઃ પરમઃ સ્પષ્ટ-સ્તુષ્ટઃ પુષ્ટઃશુભેક્ષણઃ ।।૪૬।।
રામો વિરામો વિરજો માર્ગો નેયો નયોડનયઃ ।
વીરઃ શક્તિમતાં શ્રેષ્ઠો ધર્મો ધર્મવિદુત્તમઃ ।।૪૭।।
વૈકુંઠઃ પુરુષઃ પ્રાણઃ પ્રાણદઃ પ્રણવઃ પૃથુઃ ।
હિરણ્યગર્ભઃ શત્રુઘ્નો વ્યાપ્તો વાયુરધોક્ષજઃ ।।૪૮।।
ઋતુઃ સુદર્શનઃ કાલઃ પરમેષ્ઠી પરિગ્રહઃ ।
ઉગ્રઃ સંવત્સરો દક્ષો વિશ્રામો વિશ્વદક્ષિણઃ ।।૪૯।।
વિસ્તારઃ સ્થાવરઃ સ્થાણુઃ પ્રમાણં બીજમવ્યયં ।
અર્થોડનર્થો મહાકોશો મહાભોગો મહાધનઃ ।।પ૦।।
અનિર્વિણ્ણઃ સ્થવિષ્ઠોડભૂર્ધર્મયૂપો મહામખઃ ।
નક્ષત્રનેમિર્નક્ષત્રી ક્ષમઃ ક્ષામઃ સહમીનઃ ।।પ૧।।
યજ્ઞ ઈજ્યો મહેજ્યશ્ચ ક્રતુઃ સત્રં સતાં ગતિઃ ।
સર્વદર્શી વિમુક્તાત્મા સર્વજ્ઞો જ્ઞાનમૃત્તમં ।।પર।।
સુવ્રતઃ સુમુખઃ સૂક્ષ્મઃ સુઘોષઃ સુખદઃ સુહ્યત્ ।
મનોહરો જિતક્રોધો વીરબાહુર્વિદારણઃ ।।પ૩।।
સ્વાપનઃ સ્વવશો વ્યાપી નૈકાત્મા નૈકકર્મકૃત્ ।
વત્સરો વત્સલો વત્સી રત્નગર્ભો ધનેશ્વરઃ ।।પ૪।।
ધર્મગુબ્ધર્મકૃધ્ધર્મી સદસત્ક્ષરમક્ષરમ્ ।
અવિજ્ઞાતા સહસ્રાંશુર્વિધાતા કૃતલક્ષણઃ ।।પપ।।
ગભસ્તિનેમિઃ સત્ત્વસ્થઃ સિંહો ભૂતમહેશ્વરઃ ।
આદિદેવો મહાદેવો દેવેશો દેવભૃદ્ગુરુઃ ।।પ૬।।
ઉત્તરો ગોપતિર્ગોપ્તા જ્ઞાનગમ્યઃ પુરાતનઃ ।
શરીરભૂતભૃદ્ભોક્તા કપીન્દ્રો ભૂરિદક્ષિણઃ ।।પ૭।।
સોમપોડમૃતપઃ સોમઃ પુરુજિત્પુરુસત્તમઃ ।
વિનયો જયઃ સત્યસન્ધો દાશાર્હઃ સાત્વતાંપતિઃ ।।પ૮।।
જીવો વિનયિતા સાક્ષી મુકુન્દોડમિતવિક્રમઃ ।
અંભોનિધિરનન્તાત્મા મહોદધિશયોડન્તકઃ ।।પ૯।।
અજો મહાર્હઃ સ્વાભાવ્યો જિતામિત્રઃ પ્રમોદનઃ ।
આનંદો નંદનો નંદઃ સત્યધર્મા ત્રિવિક્રમઃ ।।૬૦।।
મહર્ષિઃ કપિલાચાર્યઃ કૃતજ્ઞો મેદિનીપતિઃ ।
ત્રિપદત્રિદશાધ્યક્ષો મહાશૃંગઃ કૃતાન્તકૃત્ ।।૬૧।।
મહાવરાહો ગોવિંદઃ સુષેણઃ કનકાંગદિ ।
ગુહ્યો ગભીરો ગહનો ગુપ્તશ્ચક્રગદાધરઃ ।।૬ર।।
વેધાઃ સ્વાંગોડજિતઃ કૃષ્ણો દૃઢઉ સંકર્ષણોડચ્યુતઃ ।
વરુણો વારુણો વૃક્ષઃ પુષ્કરાક્ષો મહામનાઃ ।।૬૩।।
ભગવાન્ ભગહા નંદી વનમાલી હલાયુધ ।
આદિત્યો જ્યોતિરાદિત્યઃ સહિષ્ણુર્ગતિસત્તમઃ ।।૬૪।।
સુધન્વા ખંડપરશુર્દારુણો દ્રવિણપ્રદઃ ।
દિવિસ્પૃક્ સર્વદૃગ્વ્યાસો વાચસ્પતિરયોનિજઃ ।।૬પ।।
ત્રિસામા સામગઃ સામ નિર્વાણં ભેષજં ભિષક્ ।
સંન્યાસકૃચ્છમઃ શાન્તો નિષ્ઠા શાન્તિઃ પરાયણં ।।૬૬।।
શુભાંગ શાન્તિદઃ સ્ત્રષ્ટા કુમુદઃ કુશલેશયઃ ।
ગોહિતો ગોપતિર્ગોપ્તા વૃષભાક્ષો વૃષપ્રિયઃ ।।૬૭।।
અનિર્વર્તી નિવૃત્તાત્મા સંક્ષેપ્તા ક્ષેમકૃચ્છિવઃ ।
શ્રીવત્સવક્ષાઃ શ્રીવાસઃ શ્રીપતિઃ શ્રીમતાંવરઃ ।।૬૮।।
શ્રીદઃ શ્રીશઃ શ્રીનિવાસઃ શ્રીનિધિઃ શ્રીવિભાવનઃ ।
શ્રીધરઃ શ્રીકરઃ શ્રેયઃ શ્રીર્માંલ્લોકત્રયાશ્રયઃ ।।૬૯।।
સ્વક્ષઃ સ્વંગઃ શતાનન્દો નન્દિ ર્જ્યોતિર્ગણેશ્વરઃ ।
વિજિતાત્માવિધેયાત્મા સત્કીર્તિચ્છિન્નસંશયઃ ।।૭૦।।
ઉદીર્ણઃ સર્વતશ્ચક્ષુરનીશઃ શાશ્વતઃ સ્થિરઃ ।
ભૂશયો ભૂષણો ભૂતિર્વિશોકઃ શોકનાશનઃ ।।૭૧।।
અર્યિષ્માનર્ચિતઃ કુંભો વિશુધ્ધાત્મા વિશોધનઃ ।
અનિરુધ્ધોડપ્રતિરથઃ પ્રદ્યુમ્નોડમિતવિક્રમઃ ।।૭ર।।
કાલેનેમિનિહા વીરઃ શૌરિઃ શૂરજનેશ્વરઃ ।
ત્રિલોકોત્મા ત્રિલોકેશઃ કેશવઃ કેશિરા હરિઃ ।।૭૩।।
કામદેવઃ કામપાલઃ કામી કાન્તઃ કૃતાગમઃ ।
અનિર્દેશ્યવપુર્વિષ્ણુ ર્વીરોડનન્તો ધનંજયઃ ।।૭૪।।
બ્રહ્મણ્યો બ્રહ્મકૃદ બ્રહ્મા બ્રહ્મ બ્રહ્મવિવર્ધનઃ ।
બ્રહ્મવિદ્ બ્રાહ્મણો બ્રહ્મી બ્રહ્મજ્ઞો બ્રાહ્મણપ્રિયઃ ।।૭પ।।
મહાક્રમો મહાકર્મા મહાતેજા મહોરગઃ ।
મહાક્રતુર્મહાયજવા મહાયજ્ઞો મહાહવિઃ ।।૭૬।।
સ્તવ્યઃ સ્તવપ્રિયઃ સ્તોત્રં સ્તુતિઃ સ્તોતા રણપ્રિયઃ ।
પૂર્ણઃ પૂરયિતા પુણ્યઃ પુણ્યકીર્તિરનામયઃ ।।૭૭।।
મનોજવસ્તીર્થકરો વસુરેતા વસુપ્રદઃ ।
વસુપ્રદો વાસુદેવો વસુર્વસુમના હવિઃ ।।૭૮।।
સદ્ગતિઃ સત્કૃતિઃ સત્તા સદ્ભૂતિઃ સત્પરાયણઃ ।
શૂરસેનો યદુશ્રેષ્ઠઃ સન્નિવાસઃ સુયામુનઃ ।।૭૯।।
ભૂતાવાસો વાસુદેવઃ સર્વાસુનિલયોડનલઃ ।
દર્પહા દર્પદો દૃપ્તો દુર્ધરોડથાપરાજિતઃ ।।૮૦।।
વિશ્વમૂર્તિર્મહામૂર્તિ દીપ્તમૂર્તિરમૂર્તિમાન્ ।
અનેકમૂર્તિરવ્યકતઃ શતમૂર્તિઃ શતાનનઃ ।।૮૧।।
એકોનૈકઃ સવઃ કઃ કિં યત્તત્પદમનુત્તમમ્ ।
લોકબન્ધુર્લોકનાથો માધવો ભક્તવત્સલઃ ।।૮ર।।
સુવર્ણવર્ણો હેમાંગો વરાંગશ્ચંદાનાંગદી ।
વીરહા વિષમઃ શૂન્યો ધૃતાશીરચલશ્ચલઃ ।।૮૩।।
અમાની માનદો માન્યો લોકસ્વામી ત્રિલોકધૃક્ ।
સુમેધા મેઘજો ધાન્યઃ સત્યમેધ ધરાધરઃ ।।૮૪।।
તેજોવૃષો ધૃતિધરઃ સર્વશસ્ત્રભૃતાંવરઃ ।
પ્રગ્રહો નિગ્રહો વ્યગ્રો નૈકશૃંગો ગદાગ્રજઃ ।।૮પ।।
ચતુર્મૂર્તિશ્ચતુર્બાહુ ચતુર્વ્યૂહશ્ચતુર્ગતિઃ ।
ચતુરાત્મા ચતુર્ભાવઃચતુર્વેદવિદેકપાત્ ।।૮૬।।
સમાવર્તોડનિવૃત્તાત્મા દુર્જયો દુરતિક્રમઃ ।
દુર્લભો દુર્ગમો દુર્ગો દુરાવાસો દુરારિહા ।।૮૭।।
શુભાંગો લોકસારંગઃ સુતન્તુસ્તન્તુવર્ધન ।
ઈન્દ્રકર્મા મહાકર્મા કૃતકર્મા કૃતાગમઃ ।।૮૮।।
ઉદ્ભવઃ સુંદરઃ સુંદોઃ રત્નનાભઃ સુલોચનઃ ।
અર્કો વાજસનઃ શૃંગીઃ જયન્તઃ સર્વવિજ્જયી ।।૮૯।।
સુવર્ણબિન્દુરક્ષોભ્યઃ સર્વવાગીશ્વરેશ્વરઃ ।
મહાહ્રદો મહાગર્તો મહાભૂતો મહાનિધિઃ ।।૯૦।।
કુમુદઃ કુંદરઃ કુંદઃ પર્જન્યઃ પાવનોડનિલઃ ।
અમૃતાંશોડમૃતવપૂઃ સર્વજ્ઞઃ સર્વતોમુખઃ ।।૯૧।।
સુલભઃ સુવ્રતઃ સિધ્ધઃ શત્રુજિચ્છત્રુતાપનઃ ।
ન્યગ્રોધોદુંબરોડશ્વત્થ ચાણૂરાન્ધ્રનિષૂદનઃ ।।૯ર।।
સહસ્રાર્ચિઃ સપ્તજિહ્વઃ સપ્તૈઘાઃ સપ્તવાહનઃ ।
અમૂર્તિરનઘોડચિન્ત્યો ભયકુદ્ભયનાશનઃ ।।૯૩।।
અણુર્બૃહત્કૃશઃ સ્થૂલો ગુણભૃન્નિર્ગુણો મહાન્ ।
અધૃતઃ સ્વધૃતઃ સ્વાસ્યઃ પ્રાગ્વંશો વંશવર્ધનઃ ।।૯૪।।
ભારભૃત્ કથિતો યોગી યોગીશઃ સર્વકામદઃ ।
આશ્રમઃ શ્રમણઃ ક્ષામઃ સુપર્ણો વાયુવાહનઃ ।।૯પ।।
ધનુર્ધરો ધનુર્વેદો દંડો દમયિતા દામઃ ।
અપરાજિતઃ સર્વસહો નિયંતા નિયમો યમઃ ।।૯૬।।
સત્ત્વવાન્ સાત્ત્વિકઃ સત્યઃ સત્યધર્મપરાયણઃ ।
અભિપ્રાયઃ પ્રિયોર્હોડર્હઃ પ્રિયકૃત પ્રીતિવર્ધનઃ ।।૯૭।।
વિહાયસગતિ ર્જ્યોતિઃ સુરુચિર્હતભુગ્વિભૂઃ ।
રવિર્વિરોયનઃ સૂર્યઃ સવિતા રવિલોચનઃ ।।૯૮।।
અનંતો હુતભુગ્ભોક્તા સુખદો નૈકજોડગ્રજઃ ।
અનિર્વિણ્ણઃ સદામર્ષી લોકાધિષ્ઠાનમદ્ભુતઃ ।।૯૯।।
સનાત્સનાતનતમઃ કપિલઃ કપિરવ્યયઃ ।
સ્વસ્તિદઃ સ્વસ્તિકૃત્સ્વસ્તિ સ્વસ્તિભુક્ સ્વસ્તિદક્ષિણઃ ।।૧૦૦।।
અરૌદ્રઃ કુંડલી ચક્રી વિક્રમ્યૂર્જિતશાસનઃ ।
શબ્દાતિગઃ શબ્દસહઃ શિશિરઃ શર્વરીકરઃ ।।૧૦૧।।
અક્રૂરઃ પેશલો દક્ષો દક્ષિણઃ ક્ષમિણાંવરઃ ।
વિદ્વત્તમો વીતભયઃ પુણ્યશ્રવણકીર્તનઃ ।।૧૦ર।।
ઉત્તરણો દુષ્કૃતિહા પુણ્યો દુઃસ્વપ્નનાશનઃ ।
વીરહા રક્ષણઃ સન્તો જીવનઃ પર્યવસ્થિતઃ ।।૧૦૩।।
અનન્તરૂપોડનન્ત શ્રીર્જિતમન્યુ ર્ભયાપહઃ ।
ચતુરસ્રો ગંભીરાત્મા વિદિશો વ્યાદિશો દિશઃ ।।૧૦૪।।
અનાદિર્ભૂર્ભુવો લક્ષ્મીઃ સુવીરો રુચિરાંગદઃ ।
જનનો જનજન્માદિર્ભીમો ભીમપરાક્રમઃ ।।૧૦પ।।
આધારનિલયો ધાતા પુષ્પહાસઃ પ્રજાગરઃ ।
ઊર્ધ્વગઃ સત્પથાચારઃ પ્રાણદઃ પ્રણવઃ પણઃ ।।૧૦૬।।
પ્રમાણં પ્રાણનિલય પ્રાણભૃત્પ્રાણજીવનઃ ।
તત્ત્વં તત્ત્વવિદેકાત્મા જન્મમૃત્યુજહાતિગઃ ।।૧૦૭।।
ભૂર્ભુવઃ સ્વસ્તરુસ્તારઃ સવિતા પ્રપિતામહઃ ।
યજ્ઞો યજ્ઞપતિર્યજ્વા યજ્ઞાંગો યજ્ઞવાહનઃ ।।૧૦૮।।
યજ્ઞભૃત્ યજ્ઞકૃત્ યજ્ઞી યજ્ઞભૃગ્ યજ્ઞસાધનઃ ।
યજ્ઞાન્તકૃદ્ યજ્ઞગુહ્ય મન્નમન્નાદ એવ ય ।।૧૦૯।।
આત્મયોનિઃ સ્વયંજાતો વૈખાનઃ સામગાયનઃ ।
દેવકીનંદનઃ સ્ત્રષ્ટા ક્ષિતીશઃ પાપનાશકઃ ।।૧૧૦।।
શંખભૃન્નન્દકી ચક્રી શારંગધન્વા ગદાધરઃ ।
રથાંગપાણિ રક્ષોભ્યઃ સર્વપ્રહરણાયુધઃ ।।૧૧૧।।
શ્રી વિષ્ણોર્દવ્યસહસ્ત્રનામસ્તોત્રં સમ્પૂર્ણમ્ ।
ભાગવત
આદૌ દેવકી દેવ ગર્ભજનનં ગોપી ગૃહેવર્ધન ।
માયા પૂતનજી વિતાપ હરણ ગોવર્ધનો ધારણં ।।
કંસચ્છેદ કૌરવાદિ હનનં કુન્તી સુતા પાલનં ।
એતદ્ ભાગવત પુરાણકથિત શ્રીકૃષ્ણ લીલામૃતં ।।
મહાભારત
આદૌ પાણ્ડવધાર્તરાષ્ટ્ર જનનં લાક્ષાગૃહે દાહનમ્
દ્યૂતે વસ્ત્રોહરણં વને વિચરણ - મત્સ્યાલયાબેદનમ્ ।
લીલાગોહરણં રમે વિચરણં સન્ધ્યાક્રિયાવર્ધનમ્
પશ્ચાદ્ભીષ્મ સુયોધનાદિહનનં ચૈતાન્યમહાભારતમ્ ।।
મધુરાષ્ટકમ્
અદ્યરં મધુરં વદનં મધુરં, નયનં મધુરં હસિતં મધુરમ્ ।
હૃદયં મધુરં ગમનં મધુર, મધુરાધિપતે રખિલં મધુરમ્ ।।૧।।
વચનં મધુરં ચરિતં મધુરં, વસનં મધુરં વલિતં મધુરમ્ ।
ચલિતં મધુરં ભ્રમિતં મધુરં, મધુરાધિપતે રખિલં મધુરમ્ ।।૨।।
વુણમર્ધુરો રેણુર્મધુરઃ પાણિર્મધુર; પાદૌઃ મધુરૌ ।
નૃત્યં મધુરં સખ્યં મધુરં, મધુરાધિપતે રખિલં મધુરમ્ ।।૩।।
ગીતં મધુરં પીતં મધુરં; ભુકતં મધુરં સુપ્તં મધુરમ્ ।
રૂપં મધુરં તિલકં મધુરં, મધુરાધિપતે રખિલં મધુરમ્ ।।૪।।
કરણં મધુરં તરણં મધુરં, હરણં મધુરં રમણં મધુરમ્ ।
વમિતં મધુરં શમિતં મધુરં, મધુરાધિપતે રખિલં મધુરમ્ ।।૫।।
ગુંજા મધુરા માલા મધુરા, યમુના મધુરા, વીચી ર્મધુરા ।
સલિલં મધુરં કમલં મધુરં, મધુરાધિપતે રખિલં મધુરમ્ ।।૬।।
ગોપી મધુરા લીલા મધુરા, યુક્તં મધુરં મુક્તં મધુરમ્ ।
દૃષ્ટં મધુરં શિષ્ટં મધુરં, મધુરાધિપતે રખિલં મધુરમ્ ।।૭।।
ગોપા મધુરા ગાવો મધુરા, યષ્ટિર્મધુરા સૃષ્ટિર્મધુરા ।
દલિતં મધુરં ફલિતં મધુરં, મધુરાધિપતે રખિલં મધુરમ્ ।।૮।।
।। ઈતિ શ્રીમદ્ વલ્લભાચાર્ય વિરચિતં શ્રી ‘મધુરાષ્ટકમ્’ સમાપ્તમ્ ।।
ગોપીગીત
જયતિ તેડધિકં જન્મના વ્રજઃ શ્રયત ઈન્દિરા શશ્વદત્ર હિ ।
દયિત ! દૃશ્યતાં દિક્ષુ તાવકાસ્ત્વયિ ધૃતાસવસ્ત્વાં વિચિન્વતે ।।૧।।
શરદુદાશયે સાધુજાતસત્સરસિજોદર શ્રીમુષા-દૃશા ।
સુરતનાથ તેડશુલ્કદાસિકા વરદ નિઘ્નતો નેહં કિં વધઃ ।।ર।।
વિષજલાપ્યયાત્ વ્યાલરાક્ષસાદ્વર્ષમારુતાદ્વૈધુતાનલાત્ ।
વૃષયમાત્મજાદ્વિશ્વતોભયાત્ ઋષભ તે વયં રક્ષિતા મુહુઃ ।।૩।।
ન ખલુ ગોપિકાનન્દનો ભવા ન ખિલદેહિનામન્તરાત્મદક્ ।
નિખનસાર્થિતો વિશ્વગુપ્તયે સખ ઉદેયિવાત્સાવતાં કુલે ।।૪।।
વિરચિતાભયં વૃષ્ણિધુર્યતે શરણમીયુષાં સંતૃતેર્ભર્યાત્ ।
કરસરોરુહં કાન્ત કામદં શિરસિ ધેહિ નઃ શ્રીકરગ્રહમ્ ।।પ।।
વ્રજજનાર્તિહન્વીર યોષિતાં નિજનનસ્મધ્વંસનસ્મિત ।
ભજ સખે ભવત્કિંકરીઃ સ્મ નો જલરુહાનનં ચારુ દર્શય ।।૬।।
પ્રણતદેહિનાં પાપકર્શનં તૃણચરાનુગં શ્રીનિકેતનમ્ ।
ફણફણાર્પિતં હે પદામ્બુજે કૃણુ કુચેષુ નઃ કૃન્ધિહૃચ્છયમ્ ।।૭।।
મધુરયા ગિરા વલ્ગુવાક્યયા બુધમનોજ્ઞયા પુષ્કરેક્ષમ ।
વિધિકરીરિમા વીરમુહ્યતી રધરસીધુનાડડપ્યાયયસ્વ નઃ ।।૮।।
તવ કથામૃતં તપ્ત જીવનં કવિભિરીડિતં કલ્મષાપહમ્ ।
શ્રવણ મંગલં શ્રીમદાતતં ભુવિ ગૃણન્તિ તે ભૂરિદા જનાઃ ।।૯।।
પ્હસિતં પ્રિય પ્રેમવિક્ષમં વિહરણં ચ તે ધ્યાનમંગલમ્ ।
રહસિ સંવિદો યા હૃદિસ્પૃશઃ કુહક નો મનઃ ક્ષોભયન્તિ હિ ।।૧૦।।
ચલસિ યદ્ વ્રજાચ્ચારયન્પશૂન્નલિનસુન્દરં નાથ તે પદમ્ ।
શિલતૃણાંકુરૈઃ સીદતીતિ નઃ કલિતતાં મનઃ કાન્ત ગચ્છતિ ।।૧૧।।
દિન પરિક્ષયે નિલકુન્તલૈ ર્વનરુહાનનં બિભ્રદાવૃતમ્ ।
ધનરજસ્વલં દર્શયન્મુહુર્મનસિ નઃ સ્મરં વીર યચ્છસિ ।।૧ર।।
પ્રણતકામદં પદ્મજાર્ચિતં ધરણિમણ્ડનં ધ્યેયમાપદિ ।
ચરણપકંજં શન્તમં ચ તે રમણ નઃ સ્તનેષ્વર્પયાધિહન્ ।।૧૩।।
સુરતવર્ધનં શોકનાશનં સ્વરિતવેણુના સુષ્ઠુ ચુમ્બિતમ્ ।
ઈતરરાગવિસ્મારણં નૃણાં વિતર વીર નસ્તેડધરામૃતમ્ ।।૧૪।।
અટતિ યદ્ ભવાનહ્નિ કાનનં ત્રુટિર્યુગાયતે ત્વામપશ્યતામ્ ।
કુટિલકુન્તલં શ્રીમુખં ચ તે જડ ઉદીક્ષતાં પક્ષ્મકૃદ્ દૃશામ્ ।।૧પ।।
પતિસુતાન્વયભ્રાતૃબાન્ધવાન્વનુતિવિલન્ધ્ય તેડન્ત્યચ્યુતાગતાઃ ।
ગતિવિદસ્તવોદ્ગીત મોહિતાઃ કિતવ યોષિતઃ કસ્ત્યજેન્નિશિ ।।૧૬।।
રહસિ સંવિદં હૃચ્છયાદયં પ્રહસિતાનનં પ્રેમવીક્ષણમ્ ।
બૃહદુરઃ શ્રિયો વીક્ષ્ય ધામ તે મુહુરતિસ્પૃહા મુહ્યતે મનઃ ।।૧૭।।
વ્રજવનૌકસાં વ્યક્તિરંગ તે વૃજિનહન્ત્ર્યલં વિશ્વમંગલમ્ ।
ત્યજ મનાક્ ચ નસ્ત્વત્સ્પૃહાત્મનાં સ્વજનહૃદ્રુજાં યન્નિષૂદનમ્ ।।૧૮।।
યત્તે સુજાતચરણામ્બુરુહં સ્તેનષુ ભીતાઃ શનૈઃ પ્રિય દધીમહિ કર્કશેષુ ।
તેનાટવીમટસિ તદ્વ્યથતે ન કિંસ્વિત્કૃર્પાદિભિર્ભ્રમતિ ધીર્ભવદાયુષાંત્ નઃ ।।૧૯।।
કૃષ્ણોડયમ્ પશ્યત ગતિ મૈં સેવક સચરાચર રૂપ સ્વામી ભગવાન ।
શ્રીરામ સ્તુતિ
શ્રી રામચંદ્ર કૃપાલુ ભજુ મન હરણ ભવ ભય દારુણં ।
નવ કંજ લોચન કંજ મુખ કર કંજ, પદ કંજારુણં ।।
કંદર્પ અગણિત અમિત છબિ નવનીલ-નીરદ સુન્દરં ।
પટપીત માનહુ તડિત રુચિ શુચિ નૌમિ જનક સુતાવરં ।।
ભજુ દીનબંધુ દિનેશ દાનવ દૈત્યવંશઃ નિકંદનં ।
રઘુનંદ આનંદ કંદ કોશલચંદ દશરથ-નન્દનં ।।
શિર મુકુટ કુણ્ડલ તિલક ચારુ ઉદારુ અંગ વિભૂષણં ।
આજાનુભુજ-શર-ચાપ-ધર સંગ્રામ જિત-ખરદૂષણં ।।
ઈતિ વદતિ તુલસીદાસ શંકર-શંષ-મુનિમનરંજનં ।
મમહૃદયકંજ નિવાસ કુરુ, કામાદિ ખલદલગંજનં ।।
શ્રી યમુનાષ્ટકમ્
નમામિ યમુનામહં, સકલસિધ્ધિહેતું મુદા ।
મુરારિપદ પંકજ - સ્ફુરદ્મન્દરેણૂત્કટામ્ ।।
તટસ્થનવકાનન પ્રકટમોદ પુષ્પામ્બષુના ।
સુરાસુરસુપૂજિતસ્મરપિતુઃ શ્રિયં બિભ્રતીમ્ ।।૧।।
કલિન્દગિરિમસ્તકે પતદ્મન્દપૂરોજ્જવલા ।
વિલાસગમનોલ્લસત - પ્રકટગમશૈલોન્નતા ।।
સઘોષગતિદન્તુરા સમધિરૂઢદોલોત્તમા ।
મુકુન્દરતિવર્ધિની જયતિ પદ્મબન્ધોઃ સુતા ।।ર।।
ભુવં ભુવન પાવનીમધિગતામનેકસ્વનૈઃ ।
પ્રિયાભિરિવ સેવિતાં શુકમયૂરહંસાદિભિઃ ।।
તરંગભુજકંકણ પ્રક્ટમુક્તિકાવાલુકા ।
નિતમ્બતટસુંદરી નમત કૃષ્ણતુર્યપ્રિયામ્ ।।૩।।
અનન્તગુણભૂષિણે શિવશિરંચિદેવસ્તુતે ।
ધનાધનનિબે સદા ધ્રુવપરાશરાભીષ્ટદે ।।
વિશુધ્ધમથુરાતટે સકલ ગોપગોપીવૃતે ।
કૃપાજલધિસંશ્રિતે મમ મનઃસુખં ભાવય ।।૪।।
યયાય ચરણપદ્મજા મુરરિપોઃ પ્રિયં ભાવુકા ।
સમાગમનતોડભવત્ સકલસિધ્ધિદા સેવતામ્- ।।
તયા સદૃશતામિયાત્ કમલજાસપત્નીવય- ।
હરિપ્રિયકલિન્દયા મનસિ મે સદા સ્થીયતામ્ ।।પ।।
નમોડસ્તુ યમુને સદા તવ ચરિત્રમત્યદ્ભુતં ।
ન જાતુ યમયાતના ભવતિ તે પયઃપાનતઃ ।।
યમોડપિ ભગિનીસુતાન્કથમુ હન્તિ દુષ્ટાનપિ ।
પ્રિયો ભવતિ સેવનાત્ તવ હરેર્યથા ગોપિકાઃ ।।૬।।
મમાડસ્તુ તવ સન્નિદ્યૌ તનુનવત્વમેતાવતા ।
ન દુર્લભતમા રતિર્મુરરિપૌ મુકુન્દપ્રિયે ।।
અતોડસ્તુ તવ લાલના સુરધુની પરં સંગમાત્ ।
તવૈવ ભુવિ કીર્તિતા ન તુ કદાપિ પુષ્ટિસ્થિતૈઃ ।।૭।।
સ્તુતિ તવ કરોતિ કઃ કમલજાસપત્નિ પ્રિયે ।
હરેર્યદનુસેવયા ભવતિ સૌખ્યમામોક્ષતઃ ।।
ઈયં તવ કથાયિકા સકલગોપિકા સંગમ- ।
સ્મરશ્રમજલાણુભિઃ સકલગાત્રજૈઃ સંગમઃ ।।૮।।
ત્વાષ્ટકમિદં મુદા, પઠતિ સુરસતે સદા ।
સમસ્ત દુરિતક્ષયો ભવતિ વૈ મુકુન્દે રતિઃ ।।
તયા સકલસિધ્ધયો મુરરિપુશ્ચ સંતુષ્યતિ ।
સ્વભાવવિજ્યો ભવેત્ વદતિ વલ્લભઃ શ્રીહરેઃ ।।
શ્રી હનુમાન ચાલીસા
(દોહા)
શ્રીગુરુ ચરણ સરોજ રજ, નિજ મન મુકુર સુધાર,
બનરઉ રઘુવીર બિમલ જસ જો દાયક ફલ ચાર.
બુધ્ધિહીન તનું જાનિકે, સુમિરૌં પવન-કુમાર,
બલ બુધ્ધિ વિદ્યા દેહુંમોહિં, હરહુ કલેશ વિકાર.
(ચોપાઈ)
જય હનુમાન ! જ્ઞાન ગુણ સાગર, જય કપીશ તિહું લોક ઉજાગર. ૧.
રામદૂત અતુલિત બલ ધામા, અંજનિપુત્ર પવનસુત નામા. ર.
મહાવીર વિક્રમ બજરંગી, કુમતિ નિવાર સુમતિ કે સંગી. ૩.
કંચન બરન બિરાજ સુવેસા, કાનન કુણ્ડલ કુંચિત કેશા. ૪.
હાથ વજ્ર ઔર ધ્વજા બિરાજૈ, કાંધે મૂંજ જનેઊ સાજૈ. પ.
શંકર સુવન કેસરી નંદન, તેજ પ્રતાપ મહાજગ વંદન. ૬.
વિદ્યાવાન ગુણી અતિ ચાતુર, રામ કાજ કરિબે કો આતુર. ૭.
પ્રભુ ચરિત્ર સુનિબે કો રસિયા, રામ લખન સીતા મન બસિયા. ૮.
સૂક્ષ્મ રૂપ ધરિ સિયહિં દિખાવા, વિકટ રૂપ ધરિ લંક જલાવા. ૯.
ભીમ રૂપ ધરિ અસુર સંહારે, શ્રી રામચંદ્ર કે કાજ ર્સંવારે. ૧૦.
લાય સંજીવન લક્ષ્મણ જિયીયે, શ્રી રઘુવીર હરષિ ઉર લાયે. ૧૧.
રઘુપતિ કીન્હીં બહુત બડાઈ, તુમ મમ પ્રિય ભરતહિ સમ ભાઈ. ૧ર.
સહસ્ત્ર બદન તુમ્હારો જસ ગાવૈં, અસ કહિ શ્રીપતિ કંઠ લગાવૈં. ૧૩.
સનકાદિક બ્રહ્માદિ મુનીસા, નારદ શારદ સહિત અહીસા. ૧૪.
યમ કુબેર દિગ્પાલ જહાં તે, કવિ કોવિદ કહિ સકૈં કહાં તે. ૧પ.
તુમ ઉપકાર સુગ્રીવ હિં કીન્હા, રામ મિલાય રાજપદ દીન્હા. ૧૬.
તુમ્હારો મંત્ર વિભીષણ માના, લંકેશ્વર ભયે સબ જગ જાના. ૧૭.
જુગ સહસ્ત્ર યોજન પર ભાનૂ, લીલ્યો તાહિ મધુર ફલ જાનું. ૧૮.
પ્રભુ મુદ્રિકા મેલી મુખ માહીં, જલધિ લાંધિ ગયે અચરજ નાહીં. ૧૯.
દુર્ગમ કાજ જગત કે જે તે, સુગમ અનુગ્રહ તુમ્હરે તેતે. ર૦.
રામ દુઆરે તુમ રખવારે, હોત ન આજ્ઞા બિન પેસારે. ર૧.
સબ સુખ લહૈ તુમ્હારી શરના, તુમ રક્ષક કાહુ કો ડરના. રર.
આપન તેજ સમ્હારો આપૈ, તીનોં લોક હાંક સે કાંપૈ. ર૩.
ભૂત પિશાચ નિકટ નહિ આવૈ, મહાવીર જબ નામ સુનાવૈ. ર૪.
નાસૈ રોગ હરૈ સબ પીરા, જપત નિરંતર હનુમંત બીરા. રપ.
સંકટ સે હનુમાન છુડાવૈ, મન-કર્મ-વચન ધ્યાન જો લાવૈઉ ર૬.
સબ પર રામ તપસ્વી રાજા, તિન કે કાજ સલક તુમ સાજા. ર૭.
ઔર મનોરથ સો કોઈ લાવૈ, સોઈ અમિત જીવન ફલ પાવૈ. ર૮.
ચારોં જુગ પરતાપ તુમ્હારા, હૈ પ્રસિધ્ધ જગત ઉજિયારા. ર૯.
સાધુ સંત કે તુમ રખવારે, અસુર નિકંદન રામ દુલારે. ૩૦.
અષ્ટ સિધ્ધિ નવ નિધિ કે દાતા, અસવર દીન જાનકી માતા. ૩૧.
રામ રસાયન તુમ્હારે પાસા, સદા રહો તુમ રઘુપતિ કે દાસા. ૩ર.
તુમ્હરો ભજન રામ કો ભાવૈ, જન જનમ કે દુઃખ બિસરાવૈ. ૩૩.
અંતકાલ રઘુવરપુર જાઈ, જહાં જન્મ હરિ-ભક્ત કહાઈ. ૩૪.
ઔર દેવતા ચિત્ત ન ધરઈ, હનુમંત સેઈ સર્વ્ સુખ કરઈ. ૩પ.
સંકટ કટૈ મિટૈ સબ પીરા, જો સુમિરૈ હનુમંત બલબીરા. ૩૬.
જય જય જય હનુમાન ગોસાઈ, કૃપા કરહુ ગુરુ દેવ કી નાઈ. ૩૭.
યહ જો સત બાર પાઠ કરે કોઈ, છુટહિ બંદિ મહા સુખ હોઈ. ૩૮.
જો યય પઢૈ હનુમાન ચાલીસા, હોય સિધ્ધિ સાખી ગૌરીશા. ૩૯.
તુલસીદાસ સદા હરિ ચેરા, કીજૈ નાથ હૃદય મર્હં ડેરા .૪૦.
(દોહરો)
પવનતનય સંકટ હરન, મંગલ મૂરતિ રૂપ,
રામ લખન સીતા સહિત, હૃદય બસહુ સુર ભૂપ.
(ઈતિ શ્રી હનુમાન ચાલીસા સંપૂર્ણ)
રામાયણ
આદૌ રામતપોવનાદિગમનં, હત્વા મૃગં કાગ્યનમ્
વૈદેહીહરણં જટાયુમરણં, સુગ્રીવ, સમ્ભાષણમ્ ।
બાનિનિર્દમનં સમુદ્રતરણં લંકાપુરી દાહનમ્
પશ્ચાદ્રાવણ - કુમ્ભકર્ણહનનં, એતવ્ હિ રામાયણમ્ ।।
શક્રદય સ્તુતિ
ૐ કાલાભ્રાભાં કટાક્ષૈરરિકુલભયદાં મૌલબધ્ધેન્દુરેખાં
શંખ ચક્રં કૃપાણં ત્રિશિખમપિ કરૈરુદ્વહન્તીં ત્રિનેત્રામ્ ।
સિંહસ્કન્ધાધિરૂઢાં ત્રિભવનમખિલં તેજસા પૂરયન્તીં
ધ્યાયેદદુર્ગાંજ્યાખ્યાં ત્રિદશપરિવૃતાં સેવિતાં સિધ્ધિકામૈઃ ।।
ઋષિઉવાચ
શુક્રાદયઃ સુરગણા નિહતેડતિવીર્યે તસ્મિન્દુરાત્મનિ સુરારિબલે ચ દેવ્યા ।
તાં તુષ્ટુવુઃ પ્રણતિનમ્રશિરોધરાંસા વાગ્ભિઃ પ્રહર્ષપુલકોદ્ગમાચારુદેહાઃ ।।૧।।
દેવ્યા યયા તતમિદં જગદાત્મશકત્યા નિશ્શેષદેવગણ શક્તિસમૂહમૂર્ત્યા ।
તામમ્બિકામખિલદેવમહર્ષિ પૂજ્યાં ભકત્યા નતાઃ સ્મ વિદધાતુ શુભાનિ સા નઃ ।।ર।।
યસ્યાઃ પ્રભાવમતુલં ભગવાનનન્તો બ્રહ્મા હરશ્ચ ન હિ વક્તુમલં બલં ચ ।
સા ચણ્ડિકાખિલજગત્ પરિપાલનાય નાશાય ચાશુભભયસ્ય મતિં કરોતુ ।।૩।।
યા શ્રીઃ સ્વયં સુકૃતિનાં ભવનેષ્વલક્ષ્મીં પાપાત્મનાં કૃતધિયાં હૃદયેષુ બુધ્ધિઃ ।
શ્રધ્ધા સતાં કુલજન પ્રભવસ્ય લજ્જા તાં ત્વાં નતાઃ સ્મ પરિપાલય દેવિ વિશ્વમ્ ।।૪।।
કિં વર્ણયામ તવ રૂપમચિન્ત્યતત્ કિં ચાતિવીર્યમસુરક્ષયકારિ ભૂરિ ।
કિં ચાહવેષુ ચરિતાનિ તવાદ્ભુતાનિ સર્વેષુ દેવ્યસુરદેવગણાદિકેષુ ।।પ।।
હેતુઃ સમસ્તજગતાં ત્રિગુણાપિ દોષૈર્ન જ્ઞાયસે હરિહરાદિભિરપ્યપારા ।
સર્વાશ્રયાખિલમિદં જગદંશભૂતમવ્યાકૃતા હિ પરમા પ્રકૃતિસ્ત્વમાદ્યા ।।૬।।
યસ્યાઃ સમસ્ત સુરતા સમુદીરણેન તૃપ્તિં પ્રયાતિ સકલેષુ મુખેષુ દેવિ ।
સ્વાહાસિ વૈ પિતૃગણસ્ય ચ તૃપ્તિહૈતુ રુચ્ચાર્યસે ત્વમત એવ જનૈઃ સ્વધા ચ ।।૭।।
યા મુક્તિહેતુરવિચિન્ત્યમહાવ્રતા ત્વમભ્યસ્યસે સુનિયતેન્દ્રિયતત્ત્વસારૈઃ ।
મોક્ષાર્થિભિર્મુનિભિરસ્ત સમસ્તદોષૈર્વિદ્યાસિ સા ભગવતી પરમા હિ દેવિ ।।૮।।
શબ્દાત્મિકા સુવિમલર્ગ્યજુષાં નિધાનમુદ્ગીથરમ્યપદ પાઠવતાં ચ સામ્નામ્ ।
દેવી ત્રયી ભગવતી ભવભાવનાય વાર્તા ચ સર્વજગતાં પરમાર્તિહન્ત્રી ।।૯।।
મેઘાસિ દેવિ દેવિતાખિલશાસ્ત્રસારા દુર્ગાસિ દુર્ગભવસાગરનૌરસંઙ્ગા ।
શ્રીઃ કૈટભારિહૃદયૈક કૃતાધિવાસા ગૌરી ત્વમેવ શશિમૌલિકૃતપ્રતિષ્ઠા ।।૧૦।।
ઈષત્સહાસમમલં પરિપૂર્ણચન્દ્રબિમ્બાનુકારિ કનકોત્તમકાન્તિકાન્તમ્ ।
અત્યદ્ભુતં પ્રહૃત્તમાત્તરુષા તથાપિ વક્ત્રં વિલોક્ય સહસા મહિષાસુરેણ ।।૧૧।।
દૃષ્ટ્વા તુ દેવિ કુપિતં ભ્રુકુટીકરાલમુદ્યચ્છશાઙ્ક્સદૃશચ્છવિ યન્ન સદ્યઃ ।
પ્રાણાન્મુમોચ મહિષસ્તદતીવ ચિત્રં કૈર્જીવ્યતે હિ કુપિતાન્તકદર્શનેન ।।૧ર।।
દેવી પ્રસીદ પરમા ભવતી ભવાય સદ્યો વિનાશયસિ કોપવતી કુલાનિ ।
વિજ્ઞાતમેતદધુનૈવ યદસ્તમેતન્નીતં બલં સુવિપુલં મહિષાસુરસ્ય ।।૧૩।।
તે સમ્મતા જનપદેષુ ધનાનિ તેષાં તેષાં યશાંસિ ન ચ સીદતિ ધર્મવર્ગં ।
ધન્યાસ્ત એવ નિભૃતાત્મજભૃત્ય દારા યેષાં સદાભ્યુદયદા ભવતી પ્રસન્ના ।।૧૪।।
ધર્મ્યાણિ દેવિ સકલાનિ સદૈવ કર્માણ્યત્યાદૃત પ્રતિદિનં સુકૃતી કરોતિ ।
સ્વર્ગં પ્રયાતિ ચ તતો ભવતીપ્રસાદાલ્લોકત્રયેડપિ ફલદા નનુ દેવિ તેન ।।૧પ।।
દુર્ગે સ્મૃતા હરસિ ભીતિમશેષજન્તોં સ્વસ્થૈં સ્મૃતા મતિ મતીવ શુભાં દદાસિ ।
દારિદ્રય દુઃખભયહારિણિ કા ત્વદન્યા સર્વોપકારકરણાય સદાડડર્દ્રચિત્તા ।।૧૬।।
એભિર્હતૈર્જગદુપૈતિ સુખં તથૈતે કુર્વન્તુ નામ નરકાય ચિરાય પાપમ્ ।
સંગ્રામમૃત્યુમધિગમ્ય દિવં પ્રયાન્તુ મત્વેતિ નૂન મહિતાન્ વિનિહંસિ દેવિ ।।૧૭।।
દૃષ્ટૈ્વ કિં ન ભવતી પ્રકરોતિ ભસ્મ સર્વાસુરાનરિષુ યત્પ્રહિણોષિ શસ્ત્રમ્ ।
લોકાન્ પ્રયાન્તુ રિપવોડપિ હિ શસ્ત્રપૂતા ઈત્થં મતિર્ભવતિ તેષ્વતિ પેડતિસાધ્વી ।।૧૮।।
ખડ્ગપ્રભાનિકરવિસ્ફુરણૈસ્તથોગ્રૈઃ શૂલાગ્રકાન્તિનિવહેન દશોડસુરાણામ્ ।
યન્નાગતા વિલયમંશુમદિન્દુખણ્ડયોગ્યાનનં તવ વિલોક્ચતાં તદેતત્ ।।૧૯।।
દુર્વૃત્તવૃત્તશમનં તવ દેવિ શીલં રૂપં તથૈતદવિચિન્ત્યમતુલ્ય મન્યૈં ।
વીર્યં ચ હન્તૃ હૃતદેવપરાક્રમાણાં વૈરિષ્વપિ પ્રકટિતૈવ દયા ત્વયેત્થમ્ ।।ર૦।।
કેનોપમા ભવતુ તેડસ્ય પરાક્રમસ્ય રૂપં ચ શત્રુભયકાર્યતિહારિ કુત્ર ।
ચિત્તે કૃપા સમરનિષ્ઠુરતા ચ દૃષ્ટા ત્વય્યેવ દેવિ વરદે ભુવનત્રયેડપિ ।।ર૧।।
ત્રૈલોક્યમેતદખિલં રિપુ નાશનેન ત્રાતં ત્વયા સમરમૂર્ધનિ તેડપિ હત્વા ।
નીતા દિવં રિપુગણા ભયમપ્યપાસ્તમસ્માકમુન્મદસુરારિભવં નમસ્તે ।।રર।।
શૂલેન પાહિ નો દેવિ પાહિ ખડ્ગેન ચામ્બિકે ।
ઘણ્ટાસ્વનેન ચઃ પાહિ ચાપજ્યાનિઃ સ્વનેન ચ ।।ર૩।।
પ્રાચ્યાં રક્ષ પ્રતીચ્યાં ચ ચણ્ડિકે રક્ષ દક્ષિણે ।
ભ્રામણેનાત્મશૂલસ્ય ઉત્તરસ્યાં તથેશ્વરિ ।।ર૪।।
સૌમ્યાનિ યાનિ રૂપાણિ ત્રૈલોક્યે વિચરન્તિ તે ।
યાનિ યાત્યર્થઘોરાણિ તૈ રક્ષાસ્માંસ્તથા ભુવમ્ ।।રપ।।
ખડ્ગશૂલગદાદીનિ યાનિ યાસ્ત્રાણિ તેડમ્બિકે ।
કરપલ્લવસંગીનિ તૈરસ્માન્ રક્ષ સર્વતઃ ।।ર૬।।
ઋષિરુવાચ
એવં સ્તુતા સુરૈર્દિવ્યૈઃ કુસુમૈર્નન્દનૌદ્ભવૈઃ ।
અર્ચિતા જતાં ધાત્રી તથા ગન્ધાનુલેપનૈઃ ।।ર૭।।
ભકત્યા સમસ્તૈસ્ત્રિદશૈર્દિવ્યૈધૂપૈસ્તું ધૂપિતા ।
પ્રાહ પ્રસાદસુમુખી સમસ્તાન્ પ્રણતાન્ સુરાન્ ।।ર૮।।
દેવ્યુવાય
વિય્રતાં ત્રિદશાઃ સર્વે યદસ્મત્તોડભિવાંછિતમ્ ।।ર૯।।
દેવ ઉવાચ
ભગવત્યા કૃતં સર્વં ન કિંચિદવશિષ્યતે ।।૩૦।।
યદયં નિહતઃ શત્રુરસ્માકં મહિષાસુરઃ ।
યદિ ચાપિ વરો દેયસ્ત્વયાસ્માકં મહેશ્વરિ ।।૩૧।।
સંસ્મૃતા સંસ્મૃતા ત્વં નો હિંસેથાઃ પરમાપદઃ ।
યશ્વ મર્ત્યઃ સ્તવૈરેભિસ્ત્વાં સ્તોષ્યત્યમલાનને ।।૩ર।।
તસ્ય વિત્તર્ધ્ધિવિભવૈર્ધનદારાદિ સમ્પદામ્ ।
વૃદ્ધયેડસ્મત્પ્રસન્ના ત્વં ભવેથાઃ સર્વદામ્બિકે ।।૩૩।।
ઋષિરુવાચ
ઈતિ પ્રસાદિતા દેવૈર્જગતોડર્થે તથાડડત્મનઃ ।
તથેત્યુક્ત્વા ભદ્રકાલી બભૂવાન્તર્હિતા નૃપ ।।૩૪।।
ઈત્યેતત્કથિતં ભૂપ સમ્ભૂતા સા યથા પુરા ।
દેવી દેવશરીરેભ્યો જગત્ત્રયહિતૈષિણી ।।૩પ।।
પુનશ્ચ ગૌરીદેહાત્સા સમુદ્ભૂતા યથાભવત્ ।
વધાય દુષ્ટદૈત્યાનાં તથા શુમ્ભનિશુમ્ભયોઃ ।।૩૬।।
રક્ષણાય ચ લોકાનાં દેવાનામુપકારિણી ।
તચ્છૃણુષ્વમયાડડખ્યાતં યથાવત્કથયામિ તે હ્રીં ૐ ।।૩૭।।
ઈતિ શ્રીમાર્કણ્ડેય પુરાણે સાવર્ણિકે મન્વન્તરે
દેવીમાહામ્ત્યે શક્રાદિસ્તુતિર્નામ ચતુર્થોડધ્યાયઃ
દેવીસૂક્તમ્
દેવા ઉચુઃ
ૐ નમો દેવ્યૈ મહાદેવ્યૈ શિવાયૈ સતતંનમઃ ।।
નમઃ પ્રકૃત્યૈ ભદ્રાયૈ નિયતાઃ પ્રણતાઃસ્મતામ્ ।।૧।।
રૌદ્રાયૈ નમો નિત્યાયૈ ગૌર્યે ધાત્ર્યૈ નમો નમઃ ।।
(નમો જગત્પ્રતિષ્ઠાયૈ દેવ્યૈ કૃત્યૈ નમો નમઃ) ।।૨।।
જ્યોત્સ્નાયૈ ચંદ્રરુપિણ્યૈ સુખાયૈ સતતં નમઃ ।।
કલ્યાણ્યૈ પ્રણતામૃધ્ધયૈ સિધ્ધયૈ કૂર્મ્યૈ નમો નમઃ ।।૩।।
નૈર્ઋત્યૈ ભૂભૃતાં લક્ષ્મ્યૈ શર્વાણ્યૈ તે નમો નમઃ ।।
દુર્ગાયૈ દુર્ગપારાયૈ સારાયૈ સર્વકારિણ્યૈ ।।
ખ્યાત્યૈ તથૈવ કૃષ્ણાયૈ ધૂમ્રાયૈ સતતંનમઃ ।।૪।।
અતિસૌમ્યાતિરૌદ્રાયૈ નમસ્તસ્યૈ નમો નમઃ ।।
નમો નગત્પ્રતિષ્ઠાયૈ દેત્યૈ કૃત્યૈ નમો નમઃ ।।૫।।
યા દેવી સર્વભૂતેષુ વિષ્ણુમાયેતિશબ્દિતા ।।
નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમો નમઃ ।।૬।।
યા દેવી સર્વભૂતેષુ ચેતનેત્યભિધીયતે ।।
નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમો નમઃ ।।૭।।
યા દેવી સર્વભૂતેષુ બુધ્ધિરુપેણ સંસ્થિતા ।।
નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમો નમઃ ।।૮।।
યા દેવી સર્વભૂતેષુ નિદ્રારુપેણ સંસ્થિતા ।।
નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમો નમઃ ।।૯।।
યા દેવી સર્વભૂતેષુ ક્ષુધારુપેણ સંસ્થિતા ।।
નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમો નમઃ ।।૧૦।।
યા દેવી સર્વભૂતેષુ છાયારુપેણ સંસ્થિતા ।।
નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમો નમઃ ।।૧૧।।
યા દેવી સર્વભૂતેષુ શક્તિરુપેણ સંસ્થિતા ।।
નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમો નમઃ ।।૧૨।।
યા દેવી સર્વભૂતેષુ તૃષ્ણારુપેણ સંસ્થિતા ।।
નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમો નમઃ ।।૧૩।।
યા દેવી સર્વભૂતેષુ ક્ષાંતિરુપેણ સંસ્થિતા ।।
નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમો નમઃ ।।૧૪।।
યા દેવી સર્વભૂતેષુ જાતિરુપેણ સંસ્થિતા ।।
નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમો નમઃ ।।૧૫।।
યા દેવી સર્વભૂતેષુ લજ્જારુપેણ સંસ્થિતા ।।
નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમો નમઃ ।।૧૬।।
યા દેવી સર્વભૂતેષુ શાંતિરુપેણ સંસ્થિતા ।।
નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમો નમઃ ।।૧૭।।
યા દેવી સર્વભૂતેષુ શ્રદ્ધારુપેણ સંસ્થિતા ।।
નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમો નમઃ ।।૧૮।।
યા દેવી સર્વભૂતેષુ કાંતિરુપેણ સંસ્થિતા ।।
નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમો નમઃ ।।૧૯।।
યા દેવી સર્વભૂતેષુ લક્ષ્મીરુપેણ સંસ્થિતા ।।
નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમો નમઃ ।।૨૦।।
યા દેવી સર્વભૂતેષુ ધૃતિરુપેણ સંસ્થિતા ।।
નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમો નમઃ ।।૨૧।।
યા દેવી સર્વભૂતેષુ વૃત્તિરુપેણ સંસ્થિતા ।।
નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમો નમઃ ।।૨૨।।
યા દેવી સર્વભૂતેષુ સ્મૃતિરુપેણ સંસ્થિતા ।।
નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમો નમઃ ।।૨૩।।
યા દેવી સર્વભૂતેષુ દયારુપેણ સંસ્થિતા ।।
નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમો નમઃ ।।૨૪।।
યા દેવી સર્વભૂતેષુ નીતિરુપેણ સંસ્થિતા ।।
નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમો નમઃ ।।૨૫।।
યા દેવી સર્વભૂતેષુ તુષ્ટિરુપેણ સંસ્થિતા ।।
નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમો નમઃ ।।૨૬।।
યા દેવી સર્વભૂતેષુ પુષ્ટિરુપેણ સંસ્થિતા ।।
નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમો નમઃ ।।૨૭।।
યા દેવી સર્વભૂતેષુ માતૃરુપેણ સંસ્થિતા ।।
નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમો નમઃ ।।૨૮।।
યા દેવી સર્વભૂતેષુ ભ્રાંતિરુપેણ સંસ્થિતા ।।
નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમો નમઃ ।।૨૯।।
ઈંદ્રિયાણામધિષ્ઠાત્રી ભૂતાનામખિલેષુ યા ।।
ભૂતેષુ સતતં તસ્યૈ વ્યાપ્ત્યૈ દેવ્યૈ નમો નમઃ ।।૩૦।।
ચિત્તિરુપેણ યા કૃત્સ્નમેતદ્વવ્યાપ્ય સ્થિતા જગત્ ।।
નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમસ્તસ્યૈ નમો નમઃ ।।૩૧।।
સ્તુતા સુરૈઃ પૂર્વમભીષ્ટસંશ્રયા ત્તથા સુરેન્દ્રણદિનેષુસેવિતા ।।
કરોતુ સા નઃ શુભહેતુરીશ્ચરી શુભાનિ ભદ્રાણ્યભિહંતુ ચાપદઃ ।।૩ર।।
યા સાંપ્રતં યોદ્ધતદૈત્યતાપિતૈરસ્માભિરીશા ચ સુરૈર્નમસ્યતે ।।
યા ચ સ્મૃતા તત્ક્ષણમેવ હંતિ નઃ સર્વાપદો ભક્તિવિનમ્રમૂર્તિભિઃ ।।૩૩।।
શ્રીદેવ્યપરાધક્ષમાપન સ્તોત્રમ્
ન મન્ત્રં નો યન્ત્રં તદપિ ચ ન જાને સ્તુતિમહો
ન ચાહ્નાનં ધ્યાનં તદપિ ચ ન જાતે સ્તુતિકથાઃ ।
ન જાને મુદ્રાસ્તે નદપિ ચ ન જાને વિલપનં
પરં જાને માતસ્ત્વદનુશરણં કલેશહરણમ્ ।।૧।।
વિધેરજ્ઞાનેન ક્ષવિણવિરહેણાલસ્તયા
વિધેયાશક્યત્વાત્તવ ચરણયોર્યા ચ્યુતિરભૂત્ ।
તદેતત્ક્ષન્તવ્યં જનનિ સકલોધ્ધારિણી શિવે
કુપુત્રો જાયતે કવચિદપિ કુમાતા ન ભવતિ ।।ર।।
પૃથિવ્યાં પુત્રાસ્તે જનનિ બહવઃ સન્તિ સરલાઃ
પરં તેષાં મધ્યે વિરલતરલોડહં તવ સુતઃ ।
મદીયોડયં ત્યાગઃ સમુચિતમિદં નો તવ શિવે
કુપુત્રો જાયતે કવચિદપિ કુમાતા ન ભવતિ ।।૩।।
જગન્માતર્માતસ્તવ ચરણસેવા ન રચિતા
ન વા દત્તં દેવિ દ્રવિણમપિ ભૂયસ્તવ મયા ।
તથાપિ ત્વં સ્નેહં મયિ નિરુપમં યત્પ્રકુરુષે
કુપુત્રો જાયેત કવચિદપિ કુમાતા ન ભવતિ ।।૪।।
પરિત્યકતા દેવાન્વિવિધ વિધસેવા કુલતયા
મયા પશ્ચાસીતેરધિકમપનીતે તુ વયસિ ।
ઈદાનીં ચેન્માતસ્તવ યદિ કૃપા નાપિ ભવિતા
નિરાલમ્બો લમ્બોદરજનનિ કં યામિ શરણમ્ ।।પ।।
શ્વપાકો જલ્પાકો ભવતિ મધુપાકોપમગિરા
નિરાતંકો રંકો વિહરતિ ચિરં કોટિ કનકૈઃ ।
તવાપર્ણે કર્ણે વિશતિ મનુવર્ણે ફલમિદં
જનઃ કો જાનીતે જનનિ જપનીયં જપવિદ્યૌ ।।૬।।
જનઃ કો જાનીતે જનનિ જપનીયં જપવિદ્યૌ ।।૬।।
ચિતાભસ્માલેપો ગરલમશનં દિકપટધરો
જટાધારી કણ્ઠે ભુજગપતિહારી પશુપતિઃ ।
કપાલી ભૂતેશો ભજતિ જગદીશૈક પદવીં
ભવાનિ ત્વત્પાાણીગ્રહણપરિપાટી ફલમિદમ્ ।।૭।।
ન મોક્ષસ્યાકાક્ષા ભવ વિભવવાચ્છાડપિ ચ ન મે
ન વિજ્ઞાનાપેક્ષા શશિમુખિ સુખેચ્છાડપિ ન પુનઃ ।
અતસ્તાવં સંયાયે જનનિ જનનં યાતુ મમ વૈ
મૃડાની રુદ્રાણી શિવ શિવ ભવાનીતિ જપતઃ ।।૮।।
નારાધિતાડસિ વિધિના વિવિધોપચારૈઃ
કિં રુક્ષચિંતનપરૈર્ન કૃતં વચોભિઃ ।
શ્યામે ત્વમેવ યદિ કિંચન મય્યનાથે
ધત્સે કૃપામુચિતમમ્બ પરં તવૈવ ।।૯।।
આપત્સુ મગ્નઃ સ્મરણં ત્વદીયં
કરોમિ દુર્ગે કરુણાર્ણવે શિવે ।
નૈતચ્છઠત્વં મમ ભાવયેથા;
ક્ષુધાતૃષાર્તા જનનીં સ્મરન્તિ ।।૧૦।।
જગદમ્બ વિચિત્રમત્ર કિં પરિપૂર્ણા કરણાડસ્તિ ચેન્મયિ ।
અપરાધ પરંપરાવૃતં ન હિ માતા સમુપેક્ષતે સુતમ્ ।।૧૧।।
મત્સમઃ પાતકી નાસ્તિ પાપઘ્નીં ત્વત્સમા ન હિ ।
એવં જ્ઞાત્વા મહાદેવિ યથા યોગ્યં તથા કુરુ ।।૧ર।।
નર્મદાષ્ટકમ્
સબિન્દુસિંધુરસ્ખલત્તરઙ્ગભંગરંજિતં દ્વિષુત્સુપાપજાતજાતકારિવારિ સંયુતમ્ ।
કૃતાંત દૂતકાલ ભૂતભીતિહારિવર્મદે ત્વદીયપાક પંકજ નમામિ દેવિ નર્મદે ।।૧।।
ત્વદમ્બુલીનદીનમીન દિવ્યસંપ્રદાયકમ્ કલૌમલૌઘભારહારિ સર્વતીર્થ નાયકમ્ ।
સુમત્સ્યચ્છનક્ર ચક્રચક્રવાશર્મદિ ત્વદીયપાદપંકજં નમામિ દેવિ નર્મદે ।।૨।।
મહાગભીરનીરપૂરપાપધૂતભૂતલં ધ્વનત્સમસ્તપાતકારિદારિતાપદાજલમ્ ।
જગલ્લયે મહાભયે મૃકંડુસૂનુહર્મ્યદે ત્વદીયપાદપંકજં નમામિ દેવિ નર્મદે ।।૩।।
ગતં સદૈવ મે ભયં ત્વદંબુ વીક્ષિતં યદા મૃકણ્ડુસૂનુશૌનકાસુરારિસેવિ સર્વદા ।
પુનર્ભવાબ્ધિજન્મજં ભવાબ્ધિ દુઃખવર્મદે ત્વદીયપાદપંકજં નમામિ દેવિ નર્મદે ।।૪।।
અલક્ષલક્ષકિન્નરામરાસુરાદિ પૂજિતં સુલક્ષનીરતીરધીર પક્ષિલક્ષ કૂજિતમ્ ।
વસિષ્ઠશિષ્ટ પિપ્લાદકર્દમાશિશર્મદે ।
ત્વદીયપાદપંકજં નમામિ દેવિ નર્મદે ।।૫।।
સનત્કુમારનાચિકેત કશ્યપાત્રિષટ્પદૈ ધૃંતંસ્વકીયમાનસેષુ નારદાદિષટ્પદૈઃ ।
રવીંદુરંતિદેવ દેવરાજ કર્મશર્મદે ત્વદીયપાદપંકજં નમામિ દેવિ નર્મદે ।।૬।।
અલક્ષલક્ષલક્ષ પાપલક્ષસારસાયુધં તતસ્તુ જીવજંતુતંતુભુક્તિમુક્તક્તિદાયકમ્ ।
વિરિંચિવિષ્ણુશંકરસ્વકીયધામ વર્મદે ત્વદીયપાદપંકજં નમામિ દેવિ નર્મદે ।।૭।।
અહો મૃતં સ્વનં શ્રુતં મહેશકેશજાતટે કિરાતસૂતવાડવેષુ પંડિતે શઠે નટે ।
દુરંતપાપતાપહારિ સર્વજંતુ શર્મદે ત્વદીયપાદપંકજં નમામિ દેવિ નર્મદે ।।૮।।
ઈદં તુ નર્મદાષ્ટકમં ત્રિકાલમેવ યે સદા પઠંતિ તે નિરંતરં ન યાંતિ દુર્ગતિં કદા ।
સુલભ્ય દેહદુર્લભં મહેશધામ ગૌરવં પુનર્ભવા નરા ન વૈ વિલોક્યંતિ ગૌરવમ્ ।।૯।।
। ઈતિ શ્રીમચ્છંકરાચાર્ય વિરચિતં શ્રી નર્મદાષ્ટકં સ્તોત્રં સમ્પૂર્ણમ્ ।
નવગ્રહ સ્તોત્ર
જપાડકુસુમસંકાશં, કાશ્યપેયં મહાયદ્યુતિમ્ ।
તમોડરિં સર્વપાપઘ્નં પ્રણેતોડસ્મિ દિવાકરમ્ ।।૧।।
દધિશંખ તુષારાભં ક્ષીરોદાર્ણવ સંભવમ્ ।
નમામિ શશિનં સોમં શંભોર્મુકુટભૂષણમ્ ।।ર।।
ધરણીગર્ભસંભૂતં, વિદ્યુત્કાંતિસમપ્રભમ્ ।
કુમારં શક્તિહસ્તં તં મંગલં પ્રણમામ્યહમ્ ।।૩।।
પ્રિયંગુકલિકાશ્યામં રૂપેણાપ્રતિમં બુધમ્ ।
સૌમ્યં સૌમ્યગુણોપેર્તતં બુધં પ્રણમામ્યહમ્ ।।૪।।
દેવાનાં ચ, રૂષીણા ચ, ગુરુ કાંચનસન્નિભમ્ ।
બુધ્ધિભૂતં ત્રિલોકેશં, તે નમામિ બૃહસ્પતિમ્ ।।પ।।
હેમકુંદમૃણાલાભં દૈત્યાનાં પરમં ગુરુમ્ ।
સર્વશાસ્ત્રપ્રવકતારં ભાર્ગવં પ્રણમામ્યહમ્ ।।૬।।
નીલાંજનસમાભાસં, રવિપુત્ર યમાગ્રજં ।
છાયામાર્તંડસંભૂત, તં નમામિ શનૈશ્વરમ્ ।।૭।।
અર્ધકાયં મહાવીર્યં, ચંદ્રાદિત્ય વિમર્દનમ્ ।
સિંહિકાગર્ભસંભૂતં, તં રાહું પ્રણમામ્યહમ્ ।।૮।।
પલાશપુષ્પસંકાશં, તારકાગ્રહમસ્તકમ્ ।
રૌદ્ર રૌદ્રાત્મકં ઘોરં તં કેતુ પ્રણમામ્યહમ્ ।।૯।।
ઈતિ વ્યાસમુખોદ્ગીતં યઃ પઠેત્સસુસમાહિતઃ ।
દિવા વા યદિ વા રાત્રૌ, વિઘ્નશાતિર્ભવિષ્યતિ ।।૧૦।।
નરનારીનૃપાણાં ચ ભવેદ્ દુઃસ્વપ્નનાશનમ્ ।
ઐશ્વર્મમતુલં તેષામારોગ્યં પુષ્ટિવર્ધનમ્ ।।૧૧।।
ગ્રહનક્ષત્રજોઃ પીડાસ્તસ્કરાગ્નિ સમુદ્ભવા ।
તાઃ સર્વાઃ પ્રશમ્ યાન્તિ, વ્યાસો બ્રુતે ન સંશયઃ ।।૧ર।।
ઈતિ શ્રી નવગ્રહ સ્તોત્ર સમ્પૂર્ણમ્ ।
નવગ્રહ-પ્રાર્થના
બ્રહ્મા મુરારિ સ્ત્રિપુરાન્તકારી, ભાનુઃ શશી, ભૂમિસુતો બુધસ્ય ગુરુશ્ચ શુક્રઃ નશિરાહુકેતવઃ
કુર્વન્તુ સર્વે મમ સુપ્રભાતમ્ નમોડસ્ત્વનન્તાય સહસ્ત્રમૂર્તયે સહસ્ત્રપાદાક્ષિશિરબાહવે ।
સહસ્ત્રનામ્ને પુરુષાય શાશ્વતે સહસ્ત્રકોટિયુગધારિણે નમઃ ।।
શ્રી રણછોડ બાવની
રણછોડ તું રંગીલો નાથ, વિશ્વ સકળને તારો સાથ.
ભૂમિ કેરો હરવા ભાર, જગમાં પ્રગટ્યો વારંવાર.
જન્મ ધાર્યો તેં કારાગાર, જગતમાં કરવા ચમત્કાર.
કંસરાયને થાયે જાણ, તેથી કીધું તરત પ્રયાણ.
ગોકુળમાં જઈ કીધો વાસ, નંદ જશોદાજીની પાસ.
વર્ણન કરતાં ના’વે પાર, એવી તારી લીલા અપાર.
ગોવાળોની સાથે જાય, ગાય ચરાવી રાજી થાય.
છાનો ગોરસ લૂંટી ખાય, પકડાતામાં છટકી જાય.
ગોપીકાનાં ચોર્યાં ચિત્ત, સૌના ઉપર સરખી પ્રીત.
બંસી કેરો સૂર મધુર, સુણનારા થાયે ચકચૂર.
શરદ પૂનમની આવે રાત, સૌના હૈયે થાય પ્રભાત.
વ્રજવનિતા છોડે આવાસ, દોડી આવે રમવા રાસ.
તારલિયા ચમકે આકાશ, ચાંદલિયાનો પૂર્ણ પ્રકાશ.
દાનવ કેરો જ્યાં જ્યાં ત્રાસ, પળમાં જઈને કીધો નાશ.
પટકી માર્યો મામો કંસ, રહ્યો ન જગમાં તેનો વંશ.
કૌરવોને કીધા તંગ, પાંડવોને રાખી સંત.
અર્જુનને તેં દીધો બોધ, જ્ઞાનામૃતનો વરસ્યો ધોધ.
યુધ્ધ જીતીને કીધી દોડ, નામ પડ્યું તેથી રણછોડ.
દ્વારકામાં કીધો વાસ, ધર્મ ધજા ફરકે ચોપાસ.
ગુજરાતે અકે ડાકોર ગામ, ભક્ત થયો બોડાણો નામ.
પત્ની જેની ગંગાભાઈ, તે પણ ભક્તિમાં રંગાઈ.
હરતાં ફરતાં ગાયે ગાન, મેળવવા ચાહે ભગવાન.
તેવામં એક આવ્યો સંઘ, રેલાયો ભક્તિનો રંગ.
યાત્રાળુઓ દ્વારિકા જાય, બોડાણો તેમાં જોડાય.
ગોમતીજીમાં કીધું સ્નાન, ભાવે નિરખ્યા શ્રી ભગવાન.
છ માસે આવીશ હું ધામ, ટેક લીધી નિષ્કામ.
તુલસી વાવી કાયમ જાય, પ્રભુને અર્પી રાજી થાય.
સહન કરે એ કષ્ટ અમાપ, ભલે પડે ઠંડી કે તાપ.
વૃદ્ધ થયો પણ હૈયે હામ, અવિચળ શ્રધ્ધા આઠો જામ.
સિત્તેર વર્ષ વીત્યાં છે એમ, ત્યારે પૂર્ણ થઈ છે નેમ.
બોડાણો જીત્યો છે દાવ, પ્રભુના હૈયે પ્રગટયો ભાવ.
હવે લાવજે ગાડું સાથ, બોલ્યો વિશ્વ સકળનો નાથ.
ખખડતી લીધી છે વેલ, વૃધ્ધ થયેલા જોડયા બેલ.
ગંગાબાઈએ દીધી વિદાય, બોડાણો હરખાતો જાય.
બોડાણાને રાતો રાત, મૂક્યા દ્વારિકાની વાટ.
દર્શન કરતાં કહે છે નાથ, ગાડું લાવ્યો છું સાથ.
ગુગળીઓ મનમાં વ્હેમાય, ભક્ત પ્રભુને ના લઈ જાય.
માર્યાં તાળા મજબૂત દ્વાર, રાત, પડીને વાગ્યા બાર.
વ્હાલો નીકળી નાઠો બહાર, વેલ તરત કરી તૈયાર.
ગાડું હાંકે જગદાધાર, કહો પછી શું લાગે વાર.
ઉમરેઠ પકડી લીમડા ડાળ, મીઠી થઈ ગઈ તે તત્કાળ.
ગંગાબાઈએ નીરખ્યા નાથ, ઉર ઉમળકે જોડયા હાથ.
ડાકોર વરત્યો જય જયકાર, દ્વારિકામાં હાહાકાર.
દ્વારિકાના રાજાની સાથ, ગુગળી લેવા આવ્યા નાથ.
ભગત સામે લેવા જાય, માર્યો ભાલો મૃત્યુ થાય.
ભાવિકોનાં દિલ દુઃખાય, બદલો લેવા સામા થાય.
ગંગાબાઈએ ધીરજ ધરી, વહાલમજીએ વિપત્ત હરી.
ગુગળી સોનું લેવા ધાય, વહાલો વાળીએ તોળાય.
રીઝયો વિશ્વ સફળનો ભૂપ, મનસુખરામનું લીધું રૂપ.
‘સંત પુનિત’ને દીધાં હામ, પૂરણ કીધાં સઘળાં કામ.
‘રામભક્ત’ જે કરશે પાઠ, નાથ ઝાલશે તેનો હાથ.
(દોહરો)
પૂર્ણિમાએ પ્રેમથી, ડાકોર દર્શન જાય,
રામભક્ત તે પુનિત બને, કારજ સઘળાં થાય.
શ્રી દત્ત બાવની
માળા કમુંડલુ લસે કર નીચલામાં, ડમરૂં ત્રિશૂળ વચલા કરમાં બિરાજે.
ઊંચા દ્વિહસ્ત કમલે શુભ શંખ ચક્ર, એવા નમું વિધિ હરીશ સ્વરૂપ દત્ત.
જય યોગીશ્વર દત્ત દયાળ ! તું જ એક જગમાં પ્રતિપાળ.
અત્રિ અનસૂયા કરી નિમિત્ત, પ્રગટ્યો જગ કારણ નિશ્ચિત.
બ્રહ્મા હરિહરનો અવતાર, શરણાગતનો તારણહાર.
અંતર્યામી સત્ ચિત સુખ. બહાર સદ્ગુરુ દ્વિભુજ સુમુખ.
ઝોળી અન્નપૂર્ણા કર માંહ્ય, શાંતિ કમંડલ કર સોહાય
ક્યાંય ચતુર્ભુજ ષ્ટભુજ સાર, અનંત બાહુ તું નિર્ધાર.
આવ્યો શરણે બાળ અજાણ, ઊઠ દિગંબર, ચાલ્યા પ્રાણ !
સુણી અર્જુન કેરો સાદ, રીઝયો પૂર્વે તું સાક્ષાત.
દીધી રિધ્ધિ સિધ્ધિ અપાર, અંતે મુક્તિ મહાપદ સાર,
કીધો આજે કેમ વિલંબ ? તુજ વિણ મુજને ના આલંબ !
વિષ્ણુશર્મા દ્વિજ તાર્યો એમ, જમ્યો શ્રાધ્ધમાં દેખી પ્રેમ,
જંભ દૈત્યથી ત્રાસ્યા દેવ, કીધી મહેર તેં ત્યાં તત્ખેવ.
વિસ્તારી માયા દિતિસુત, ઈંદ્ર કને હણાવ્યો તુર્ત.
એવી લીલા કંઈ કંઈ સર્વ, કીધી વર્ણવે કો તે સર્વ ?
દોડ્યો આયુ સુતને કામ, કીધો એને તેં નિષ્કામ.
બોધ્યાં યદુને પરશુરામ, સાધ્ય દેવ પ્રહ્લાદ અકામ.
એવી તારી કૃપા અગાધ ! કેમ સુણે ના મારો સાદ ?
દોડ, અંત ના દેખ અનંત ! માં કર અધવચ શિશુનો અંત !!
જોઈ દ્વિજ સ્ત્રી કેરો સ્નેહ, થયો પુત્ર તું નિઃસંદેહ.
સ્મૃર્તગામી ક્લીતાર કૃપાળ ! તાર્યો ધોબી છેક ગમાર.
પેટ પીડથી તાર્યો વિપ્ર ! બ્રાહ્મણ શેઠ ઉગાર્યો વિપ્ર.
કરે કેમ ના મારી વ્હાર ? જો આણી ગમ એક જ વાર.
શુષ્ક કાષ્ઠ ને આણ્યાં પત્ર ! થયો કેમ ઉદાસીન અત્ર ?
જર્જર વંધ્યા કેરાં સ્વપ્ન, કર્યા સફળ તેં સુતનાં કૃત્સ્ન.
કરી દૂર બ્રાહ્મણનો કોઢ, કીધા પુરણ એના કોડ.
વંધ્યા ભેંસ દુઝવી દેવ, હર્યું દારિદ્રય તેં તત્ખેવ.
ઝાલર ખાઈ રીઝયો એમ, દીધો સુવર્ણઘટ સપ્રેમ.
બ્રાહ્મણ સ્ત્રીનો મૃત-ભરથાર, કીધો સજીવન તેં નિર્ધાર !
પિશાચ-પીડા કીધી દૂર, વિપ્ર પુત્ર ઉઠાડ્યો શૂર.
હરિ વિપ્રમદ અંત્યજ હાથ, રક્ષ્યો ભક્ત ત્રિવિક્રમ તાત !
નિમેષ માત્રે તંતુક એક, પહોંચાડ્યો શ્રીશૈલે દેખ !
એકી સાથે આઠ સ્વરૂપ, ધરી દેવ બહુરૂપ અરૂપ !
સંતોષ્યા નિજ ભક્ત સુજાત, આપી પરચાઓ સાક્ષાત્.
યવનરાજની ટાળી પીડ, જાત પાતની તને ન ચીડ.
રામ-કૃષ્ણ રૂપે તેં એમ, કીધી લીલાઓ કંઈ તેમ.
તાર્યા પથ્થર ગણિકા વ્યાધ ! પશુ પંખી પણ તુજને સાધ !
અધમ ઓધારણ તારું નામ, ગાતા સરે ન શાં શાં કામ ?
આધિ, વ્યાધિ, ઉપાધિ, સર્વ, ટળે સ્મરણ માત્રથી સર્વ !
મૂઠ ચોટ ના લાગે જાણ, પામે નર સ્મરણે નિર્વાણ.
ડાકણ શાકણ ભેંસાસુર, ભૂત પિશાચો જંદ અસુર.
નાસે મૂઠી દઈને તુર્ત, દત્તધુન સાંભળતા મૂર્ત.
કરી ધૂપ ગાયે જે એમ, દત્તબાવની આ સપ્રેમ.
સુધરે તેનં બંને લોક, રહે ન તેને ક્યાંયે શોક !
દાસી સિધ્ધિ તેની થાય, દુઃખ દારિદ્રય તેનાં જાય !
બાવન ગુરુવારે નિત નેમ, કરે પાઠ બાવન સપ્રેમ.
યથાવકાશે નિત્ય નિયમ ! તેને કદી ન દંડે યમ.
અનેક રૂપે એ જ અભંગ, ભજતાં નડે ન માયા-રંગ !!
સહસ્ત્ર નામે નામી એક, દત્ત દિગંબર અસંગ છેક !!
વંદુ તુજ ને વારંવાર, વેદ શ્વાસ તારા નિર્ધાર !
થાકે વર્ણવતાં જ્યાં શેષ, કોણ રાંક હું બહુકૃત વેષ !
અનુભવ તૃપ્તિનો ઉદ્ગાર, સુણી હસે તે ખાશે માર.
તપસિ તત્ત્વમસિ એ દેવ, બોલો જય જયશ્રી ગુરુદેવ !!
શ્રી સંતરામ ચાલીસા
જય સંતરામ નામ સુખધામા, પ્રથમ કરઉ પદકંજ પ્રણામ. ૧
યોગીરાજગિરિ શિખર નિવાસા, ત્રિલોક વ્યાપક પરમ પ્રકાશા. ર
બ્રહ્મ વિષ્ણુ શિવ મહાશક્તિ, દત્ત સ્વરૂપ નુપ વિભૂતિ. ૩
કંઠ સોહત રુદ્રાક્ષ કી માલા, આજાનબાહુ નેત્ર વિશાલા. ૪
સજ્રક, પોષક, નાશક ત્રાતા, સદ્ગુરુ આપ, આપ પિતૃમાયા. પ
સુમરે આપ નામ સદ્ભાવે, ઔર સુશ્રધ્ધા ધ્યાન લગાવે. ૬
તાકો ઘર શાન્તિ વાસા, સફળ હોત સબ મન કી આશા. ૭
જો કોઈ નામ કી ધૂન લગાવે, ભૂત પિશાચનિકટ નહિ આવે. ૮
જડ ચેતન સંતરામ સમાયા, જગ પ્રસરી હૈ આપકી માયા. ૯
શારદ નારદ શેષ સુરેશા, મહિમા ગાવત ઋષિ મુનિષા. ૧૦
નિર્વિકાર સાકાર અકામી, કરુણા સાગર અંતરયામી. ૧૧
ભજન ભાવ સે જો કોઈ ગાવે, કટે કલેશ મન શાન્તિ પાવે. ૧ર
સંતરામ સ્મરણ સુખ શાતા, કલિયુગ મેં ચારોં ફલદાતા. ૧૩
વેદ ગીતા ગાયત્રી માતા, આપ જ્ઞાન કી સબ યશ ગાથા. ૧૪
પૂજા જપ તપ વિધિ પ્રકારા, અજાન હૈ પ્રભુ ભક્ત તુમ્હારા. ૧પ
તાત ગતિ મતિ કલા અગાધા, ક્ષમા કરહુ મમ સબ અપરાધા. ૧૬
ૐ કાર સાકાર સમાયા, બાલયોગી રૂપ લેકે આયા. ૧૭
જીર્મ દુર્ગ ભૂમિ પાવન કીન્હા, મૃત બ્રાહ્મણ નવજીવન દીન્હા. ૧૮
ચુટાસમા નૃપ ગંભીર ભોગી, કાંચન સમ તન કિયા નીરોગી. ૧૯
ઝીલાનૃપને સ્વાગત કિયા, દીર્ઘકાલ રાજપદ દિયા. ર૦
આપ જાનત હૈ મનોભાવ કો, નૃપતિ બનાયા ગોવિંદરાવ કો. ર૧
વિચરમ કરકે વરાડ આયા, કૃષ્ણ બંસી કા સુર સુનાયા. રર
લખનદાસ સુન હુવા અચંબા, પ્રભુ દર્શનકા હૃદય અજંપા. ર૩
અંતરધ્યાન હો શુભ મુરત મેં, આપ પધારે હૈ સુરત મેં. ર૪
ભીષન આગ જલ છાંટા બુઝાયા, ભૂત પિશાચ કા ત્રાસ છુડાયા. રપ
તાપી તટ આશ્રમ મેં આયા, જિતા મુનિ કો ગુરુ બનાયા. ર૬
મહાજ્ઞાન સાગર જગરાયા, આપ દિખાવત આપકી માયા. ર૭
ગગન ભ્રમણ જલ ઉપર ચલના, સ્વયંસિધ્ધ વિભુનંદન ચરના. ર૮
જપ સંતરામ જગત ઉજિયારા, આપકી લીલા અપરંપારા. ર૯
ખોજન ગુરુ લખન દશા ધિસા, ફરત કસોટી ભક્ત કી ઈશા. ૩૦
લખજન ચલત જબ નટપુર આયા, પ્રભુને તબ નિજ રૂપ દિખાયા. ૩૧
પુલકિત તન લખન મુદ કૈસે, રામ મીલે અંજનિ સુત જૈસે. ૩ર
શિષ્ય કો યોગારઢ બનાયા, જન સેવા કા મંત્ર પઢાયા. ૩૩
રોગી દલિત પીડિત આધારા, કૃપા આપકી અમૃત ધારા. ૩૪
ઉચ્ચ નીચ કા ભેદ ભુલાયા, સાધુ સંત કી શીતળ છાયા. ૩પ
જપત નિરંતર આપકી માલા, પાવત ધન અરુ બાલ ગોપાલા. ૩૬
શ્રી સંતરામ સમેટી માયા, શિષ્ય લખન મેં આપ સમાયા. ૩૭
દીપ જ્યોતિ પ્રગટ ૐકારા, હૈ જગ વંદિત તત્ત્વ તુમ્હારા. ૩૮
સમાધિસ્થાન દર્શન કો આવે, ભક્તિ બઢે ઔર શુભ ફલ પાવે. ૩૯
સો વાર પઢે યહ ચાલીસા કોઈ, સર્વ પ્રકાર સુખ શાન્તિ હોઈ. ૪૦
શુભં ફલદાઉ ચાલીસા, પ્રેરિત હૈ સંતરામ,
નિમિત્ત બનાયા સંતને, ત્રાપજકર કા નામ
જય જય સંતરામજી, જય જય શ્રી મહારાજ,
કરુના કરકે રખત હૈ, સબ ભક્તન કી લાજ.
ગીતા : અધ્યાય-૧ર
અર્જુન ઉવાચ :
એવં સતતયુક્તા યે ભક્તાસ્ત્વાં પર્યુપાસતે ।
યે ચાપ્યક્ષરમવ્યકતં તેષાં કે યોગવિત્તમાઃ ।।૧।।
શ્રી ભગવાન ઉવાચ :
મચ્યાવેશ્ય મનો યે માં નિત્યયુક્તા ઉપાસતે ।
શ્રધ્ધયા પરયોપેતાસ્તે મે યુક્તતમા મતાઃ ।।ર।।
યે ત્વક્ષરમનિર્દેશ્યમવ્યક્તં પર્યુપાસતે ।
સર્વત્રગમચિન્ત્યં ચ કૂટસ્થમચલં ધ્રુવમ્ ।।૩।।
સંનિયમ્યેન્દ્રિયગ્રામં સર્વત્ર સમબુધ્ધયઃ ।
તે પ્રાપ્નુવન્તિ મામેવ સર્વભૂતહિતે રતાઃ ।।૪।।
કલેશોડધિકતરસ્તેષામ વ્યક્તાસકતચેતસામ્ ।
અવ્યક્તા હિ ગતિર્દુઃખં દેહવદ્ભિરવાપ્યતે ।।પ।।
યે તુ સર્વાણિ કર્માણિ મયિ સંન્યસ્ય મત્પરાઃ ।
અનન્યેનૈવ યોગેન માં ધ્યાયન્ત ઉપાસતે ।।૬।।
તેષામહં સમુધ્ધર્તા મૃત્યુસંસારસાગરાત્ ।
ભવામિ ન ચિરાત્પાર્થ મય્યાવેશિતયેતસામ્ ।।૭।।
મય્યેવ મન આધત્સ્વ મયિ બુધ્ધિં નિવેશય ।
નિવસિષ્યસિ મય્યવે અવ ઊર્ધ્વં ન સંશયઃ ।।૮।।
અથ ચિત્તં સમાધાતું ન શકનોષિ મયિ સ્થિરમ્ ।
અભ્યાસયોગેન તતો મામિચ્છાપ્તું ધનંજય ।।૯।।
અભ્યાસેડપ્યસમર્થોડસિ મત્કર્મપરમો ભવ ।
મદર્થમપિ કર્માણિ કુર્વન્સિધ્ધિમવાપ્સ્યસિ ।।૧૦।।
અથૈતદપ્યશકતોડસિ કર્તું મદ્યોગમાશ્રિતઃ ।
સર્વકર્મફ્લત્યાગં તતઃ કુરુ યતાત્મવાન્ ।।૧૧।।
શ્રેયો હિ જ્ઞાનમભ્યાસાજ્જ્ઞાનાધ્ધયાનં વિશિષ્યતે ।
ધ્યાનાત્કર્મફલત્યાગસ્ત્યાગાચ્છાન્તિરનન્તરમ્ ।।૧ર।।
અદ્વેષ્ટા સર્વભૂતાનાં મૈત્રઃ કરુણ એવ ચ ।
નિર્મમો નિરહંકારઃ સમદુઃખસુખઃ ક્ષમીઃ ।।૧૩।।
સંતુષ્ટઃ સતતં યોગી યતાત્મા દૃઢનિશ્ચયઃ ।
મય્યર્પિતમનોબુધ્ધિર્યો મદ્ભક્તઃ સ મે પ્રિયઃ ।।૧૪।।
યસ્માન્નોદ્વિજતે લોકો લોકાન્નોદ્વિજતે ચ યઃ ।
હર્ષામર્ષભયોદ્વેગૌર્મુક્તો યઃ સ ચ મે પ્રિયઃ ।।૧પ।।
અનપેક્ષઃ શુચિર્દક્ષ ઉદાસીનો ગતવ્યથઃ ।
સર્વારંભપરિત્યાગી યો મદ્ભક્તઃ સ મે પ્રિયઃ ।।૧૬।।
યો ન હૃષ્યતિ ન દ્વેષ્ટિ ન શોચતિ ન કાઙ્ક્ષતિ ।
શુભાશુભપરિત્યાગી ભક્તિમાન્યઃ સ મે પ્રિયઃ ।।૧૭।।
સમઃ શત્રૌ ચ મિત્રે ચ તથા માનાપમાનયોઃ ।
શીતોષ્ણસુખદુઃખેષુ સમઃ સઙ્ગવિવર્જિતઃ ।।૧૮।।
તુલ્યનિન્દાસ્તુતિર્મૌની સંતુષ્ટો યેન કેનચિત્ ।
અનેકેતઃ સ્થિરમતિર્ભક્તિમાન્મે પ્રિયો નરઃ ।।૧૯।।
યે તુ ધર્મ્યામૃતમિદં યથોકતં પર્યુપાસતે ।
શ્રધ્ધાના મત્પરમા ભકતાસ્તેડતીવ મે પ્રિયાઃ ।।ર૦।।
।। ૐ તત્સદિતિ ‘ભક્તિયોગ’ નામનો બારમો અધ્યાય સંપૂર્ણ ।।
ગીતા : અધ્યાય-૧પ
શ્રી ભગવાન ઉવાચ
ઊર્ધ્વમૂલમધઃ શાખમશ્ચત્થં પ્રાહુરવ્યયમ્ ।
છન્દાંસિ યસ્ય પર્ણાનિ યસ્તં વેદ સ વેદવિત્ ।।૧।।
અધશ્ચોર્ધ્વં પ્રસૃતાસ્તસ્ય શાખા ગુણપ્રવૃધ્ધા વિષયપ્રવાલાઃ ।
અધશ્ચ મૂલાન્યનુસંતતાનિ કર્માનુબન્ધીનિ મનુષ્યલોકે ।।ર।।
ન રૂપમસ્યેહ તથોપલભ્યતે નાન્તો ન ચાદિર્ન ચ સંપ્રતિષ્ઠા ।
અશ્વત્થમેનં સાવિરૂઢમૂલમસઙ્ગશસ્ત્રેણ દૃઢેન છિત્ત્વા ।।૩।।
તતઃ પદં તત્પરિમાર્ગિતવ્યં યસ્મિન્ગતા ન નિવર્તન્તિ ભૂયઃ ।
તમેવ યાદ્યં પુરુષં પ્રપદ્યે યતઃ પ્રવૃત્તિઃ પ્રસૃતા પુરાણી ।।૪।।
નિર્માનમોહા જિતસઙ્ગદોષા અધ્યાત્મનિત્યા વિનિવૃત્તકામાઃ ।
દ્વન્દ્વૌર્વિમુક્તાઃ સુખદુઃખસંજ્ઞૈ ર્ગચ્છન્ત્યમૂઢાઃ પદમવ્યયં તત્ ।। પ ।।
ન તદ્ભાસયતે સૂર્યો ન શશાઙ્કો ન પાવકઃ ।
યદ્ગત્વા ન નિવર્તન્તે તધ્ધામ પરમં મમ ।।૬।।
મમૈવાંશો જીવલોકે જીવભૂતઃ સનાતનઃ ।
મનઃ ષષ્ઠાનીન્દ્રિયાણિ પ્રકૃતિસ્થાનિ કર્ષતિ ।।૭।।
શરીરં યદવાપ્નોતિ યચ્યાપ્યુત્ક્રમતીશ્વરઃ ।
ગૃહીત્વૈતાનિ સંયાતિ વાયુર્ગન્ધાનિવાશયાત્ ।।૮।।
શ્રોત્રં ચક્ષુઃ સ્પર્શન ચ રસનાં ઘ્રાણમેવ ચ ।
અધિષ્ઠાય મનશ્ચાયં વિષયાનુપસેવતે ।।૯।।
ઉત્ક્રામન્તં સ્થિતં વાપિ ભુજાનં વા ગુણાન્વિતમ્ ।
વિમૂઢા નાનુપશ્યન્તિ પશ્યન્તિ જ્ઞાનચક્ષુષઃ ।।૧૦।।
યતન્તો યોગિનશ્ચૈનં પશ્યન્ત્યાત્મન્યવસ્થિતમ્ ।
યતન્તોડપ્યકૃતાત્માનો નૈનં પશ્યન્ત્યચેતસઃ ।।૧૧।।
યદાદિત્યગતં તેજો જગદ્ભાસયતેડખિલમ્ ।
યચ્યન્દ્રમસિ યચ્યાગ્નૌ તત્તેજો વિધ્ધિમામકમ્ ।।૧ર।।
ગામાવિશ્ય ચ ભૂતાનિ ધારાયામ્યહમોજસા ।
પુષ્ણામિ યૌષધીઃ સર્વાઃ સોમો ભૂત્વા રસાત્મકઃ ।।૧૩।।
અહં વૈશ્વાનરો ભૂત્વા પ્રાણિનાં દેહમાશ્રિતઃ ।
પ્રાણાપાનસમાયુક્તઃ પયામ્યન્નં ચતુર્વિધમ્ ।।૧૪।।
સર્વસ્ય ચાહં હૃદિ સંનિવિષ્ટો મત્તઃ સ્મૃતિર્જ્ઞાનમપોહનં ચ ।
વેંદૈશ્ચ સર્વૈરહમેવ વેદ્યો વેદાન્તકૃદ્વેદવિદેવ ચાહમ્ ।।૧પ।।
દ્વાવિમૌ પુરુષૌ લોકે ક્ષરશ્ચાક્ષર એવ ચ ।
ક્ષરઃ સર્વાણિ ભૂતાનિ કૂટસ્થોડક્ષર ઉચ્ચતે ।।૧૬।।
ઉત્તમઃ પુરુષસ્ત્વન્યઃ પરમાત્મેત્યુદાહૃતઃ ।
યો લોકત્રયમાવિશ્ય બિભર્ત્યવ્યય ઈશ્વરઃ ।।૧૭।।
યસ્માત્ક્ષરમતીતોડહમક્ષરાદપિ યોત્તમઃ ।
અતોડસ્મિ લોકે વેદે ચ પ્રથિતઃ પુરુષોત્તમઃ ।।૧૮।।
યો મામેવમસંમૂઢો જાનાતિ પુરુષોત્તમમ્ ।
સ સર્વવિદ્ભજતિ માં સર્વભાવેન ભારત ।।૧૯।।
ઈતિ ગુહ્યતમં શાસ્ત્રમિદમુક્તં મયાનઘ ।
એતદ્બુધ્ધવા બુધ્ધિમાન્સ્યાત્કૃતકૃત્યશ્ચ ભારત ।।ર૦।।
।। ૐ તત્સદિતિ ‘પુરુષોત્તમયોગ’ નામનો પંદરમો અધ્યાય સંપૂર્ણ ।।
જાગને જાદવા, કૃષ્ણ ગોવાળિયા
જાગને જાદવા કૃષ્ણ ગોવાળિયા
તુજ વિના ધેનમાં કોણ જાશે ?
ત્રસો ને આઠ ગોવાળ ટોળે મળ્યા,
વડો તે ગોવાળિયો કોણ થાશે ? જાગને...
દહીંતણાં દહીંથરાં, ઘીતણાં ઘેબરાં,
કઢિયેલ દૂધ તે કોણ પીશે ? જાગને...
હરિ તારો હાથિયો, કાળી નાગ નાથિયો,
ભૂમિનો ભાર તે કોણ હરશે ? જાગને...
જમુનાને તીરે ગૌધણ ચરાવતાં
મધુરી શી મોરલી કોણ વગાડશે ? જાગને...
ભણે ‘નરસૈંયો’ તારા ગુણ ગાઈ રીઝિયો,
બૂડતાંની નાવડી કોણ તારશે ? જાગને...
નારાયણનું નામ લેતાં
નારાયણનું નામ જ લેતાં વાર તેને તજીએ રે;
મનસા - વાયા - કર્મણા કરીને શ્રી લક્ષ્મીવરને ભજીએ રે. નારા૦૧
કુળને તજીએ કુટુંબને તજીએ, તજીએ મા અને બાપ રે;
ભગિની સુત દારાને તજીએ, જેમ તજે કાંચળી સાપ રે. નારા૦૧
પ્રથમ પિતા પ્રહ્લાદે તજિયા, નવ તજિયું હરિનું નામ રે;
ભરત શત્રુન માતા તજિયાં, નવ તજિયા શ્રીરામ રે. નારા૦૧
ઋષિ-પત્નીએ શ્રીહરિને કાજે, તજિયા નિજ ભરથાર રે;
તે માટે કોઈ દોષ ન લાગ્યો, પામી પદારથ ચાર રે. નારા૦૧
વ્રજ વનિતા વિઠ્ઠલને કાજે, સરવ તજી વન નીકળી રે;
ભણે ‘નરસૈંયો’ વૃંદાવનમાં, હરિશું રંગે મહાલી રે. નારા૦૧
રાત રહે જ્યારે
રાત રહે જાહરે પાછલી ખટ ઘડી,
સાધુ પુરુષને સુઈ ન રહેવું;
નિદ્રાને પરહરી સમરવા શ્રીહરિ,
એક તું, એક તું, એમ કહેવું.
જોગિયા હોય તેણે જોગ સંભાળવા,
ભોગિયા હોય તેને ભોગ તજવા;
વેદિયા હોય તેણે વેદ વિચારવા,
વૈષ્ણવ હોય તેણે કૃષ્ણ ભજવા.
સુકવિ હોય તેણે સદ્ગ્રંથ બાંધવા,
દાતાર હોય તેણે દાન કરવું;
પતિવ્રતા નારીએ કંથને પૂછવું,
કંથ કહે તેહ તો ચિત્ત ધરવું.
આપણે આપણા ધર્મ સંભાળવા,
કર્મનો મર્મ લેવો વિચારી;
‘નરસૈંયા’ના સ્વામીને સ્નેહથી સમરતાં,
ફરી નહિ અવતરે નર ને નારી.
શ્રી ગણપતિ સ્તુતિ
પહેલા સમરું ગણપતિ દેવા વિઘ્ન લેજો કાપી રે. ૧
બીજે સમરું શારદા માતા વાણી નિર્મળ આપી રે.....ર
ત્રીજે સમરું ગુરુ ચરણને પાવન કીધા પાપી રે. ૩
ચોથે સમરું માત-પિતાને સદ્બુધ્ધિ બહુ આપી રે. ૪
પુનિત પંચમ પરમેશ્વરને માનવ પદવી આપી રે.....પ
ઓ નીલ ગગનનાં પંખી
ઓ નીલ ગગનનાં પંખેરું.... પંખેરું....
તું કાં નવ પાછો આવે રે, મને તારી યાદ સતાવે (ર)
સાથે રમતાં સાથે ફરતાં, સાથે નાવલડીમાં તરતાં;
એક દરિયાનું મોજું આવ્યું વાર ન લાગી તું જ ને તણાતાં.
આજ લગી તારી વાટ જોઉં છું, તારો કોઈ સંદેશો ન આવે;
મને તારી યાદ સતાવે... ઓ નીલ ગગનનાં પંખેરું....
તારાં વિના ઓ જીવન સાથી, જીવન સૂનું સૂનું ભાસે;
પાંખો પામી ઊડી ગયો તું, જઈ બેઠો ઊંચે આકાશે.
કેમ કરી હું આવું તારી પાસે, મને કોઈ ના મારગ બતાવે;
મને તારી યાદ સતાવે... ઓ નીલ ગગનનાં પંખેરું....
મોરલા સંગ વાટલડી જો આરે મેહુલા તારી;
વિનવું વારંવાર હું તને, તું સાંભળ રે વિનંતી મારી.
તારી પાસે છે સાધન સહુએ, તું કાં નવ પાછો આવે;
મને તારી યાદ સતાવે.... ઓ નીલ ગગનનાં પંખેરું....
રાખનાં રમકડાં
રાખનાં રમકડાં મ્હારાં રામે રમતાં રાખ્યાં રે;
મૃત્યુલોકની માટી માથી માનવ કહીને ભાખ્યાં રે.
રાખનાં રમકડાં.....
બોલે ડોલે રોજ રમકડાં, નિત નિત રમતું માંડે
આ મ્હારું આ ત્હારું કહીને એક બીજાને ભાંડે રે
રાખનાં રમકડાં.....
હે કાચી માટીની કાયા માથે, માયા કેરા રંગ લગાયા,
ઢીંગા ઢીંગલીએ ઘર માડ્યાં, ત્યાં તો વીંઝલણા વીંઝાયા રે
રાખનાં રમકડાં.....
અંત અનંતનો તંત ન તૂટ્યો, ને રમત અધૂરી રહી,
તનડાને મનડાની વાતો આવી તેવી ગઈ !
રાખનાં રમકડાં.....
પંખીડાને આ પીંજરું જૂનું લાગે રે
પંખીડાને આ પીંજરું જૂનું જૂનું લાગે રે,
બહુએ સમજાવ્યું તોયે પંખી નવું પીંજરું માગે રે.....
ઊમટ્યો અજંપો એને પંડનારે પ્રાણનો (ર)
અણધાર્યો કર્યો મનોરથ એણે દૂરના પ્રયાણનો
અણદીઠો દેશ જોવા લગન એને લાગે રે..... બહુએ.....
સોને મઢેલ બાજઠિયો ને સોને મઢેલ ઝૂલો
હીરે મઢેલ વીંઝણો મોતીનો મોંઘો ને મહામૂલો
પાગલના બન્ને ભેરું કોઈ ના રંગ લાગે રે..... બહુએ.....
શંભુ ચરણે પડી
શંભુ ચરણે પડી, માગું, ઘડી એ ઘડી, કષ્ટ કાપો
દયા કરીને દર્શન શિવ આપો....
તમે ભક્તોના દુઃખ હરનારા,
શુભ સૌનું સદા કરનારા;
હું તો મંદ મતિ, તારી અકળ ગતિ, કષ્ટ કાપો.
દયા કરીને દર્શન શિવ આપો....
આપો ભક્તિમાં ભાવ અનેરો,
શિવભક્તિમાં ધર્મ ઘણેરો,
પ્રભુ તમે પૂજો, દેવી પાર્વતી પૂજો કષ્ટ કાપો.
દયા કરીને દર્શન શિવ આપો....
અંગે ભસ્મ સ્મશાનની ચોળી,
સંગે રાખો સદા ભૂત ટોળી;
ભાલે ચંદ્ર ધર્યો, કંઠે વિષ ભર્યું અમૃત આપો.
દયા કરીને દર્શન શિવ આપો....
નેતિ નેતિ જ્યાં વેદ કહે છે,
મારું ચિતડું ત્યાં જાવા ચહે છે;
સારા જગમાં છે તું, વસું તારામાં હું શક્તિ આપો.
દયા કરીને દર્શન શિવ આપો....
હું તો એકલ પંથ પ્રવાસી,
છતાં આત્મા કેમ ઉદાસી ?
થાક્યો મતી રે મથી, કારણ જડતું નથી સમજણ આપો.
દયા કરીને દર્શન શિવ આપો....
આપો દૃષ્ટિમાં તેજ અનોખું,
સારી સૃષ્ટિમાં શિવ રૂપ દેખું;
મારા દિલમાં વસો, આવી હૈયે ઠસો શાંતિ સ્થાપો.
દયા કરીને દર્શન શિવ આપો....
ભોળા મહાદેવ ભવદુઃખ કાપો,
નિત્ય સેવાનું શુભ ફળ આપો;
ટાળો માન-મદ, ગાળો ગર્વ સદા ભક્તિ આપો.
દયા કરીને દર્શન શિવ આપો....
અંગે શોભે છે રુદ્રની માળા,
કંઠે લટકે છે ભોરિંગ કાળા,
તમે ઉમિયાપતિ, અમને આપો મતિકષ્ટ કાપો.
દયા કરીને દર્શન શિવ આપો....
શંભુ ચરણએ પડી, માગું ઘડી ઘડી કષ્ટ કાપો.
દયા કરીને દર્શન શિવ આપો....
પ્રભુજીને પડદામાં
પ્રભુજીને પડદામાં રાખ મા,
પૂજારી ! તારા આતમને ઓઝલમાં રાખ મા.
વાયુ વીંઝાશે અને દીવડો હોલાશે,
એવી ભીતિ વંટોળિયાની ભાખ મા,
આડે ઊભો છે તારો દેહ અડીખમ,
ભળી જશે એ તો ખામાં - પૂજારી !....
ઊડી ઊડીને આવ્યા પંખી હિમાળેથી,
થાક ભરેલો એની પાંખમાં
સાત સમંદર પાર કર્યા એનું,
નથી રે ગુમાન એની આંખમાં - પૂજારી !....
આંખના રતન તારા છોને હોલાય,
છો ને હીરા લૂંટાય તારા લાખના
હૈયાનો હીરો તારો નહિ રે લૂંટાય કોઈથી,
ખોટા હીરાને ખેંચી રાખ મા - પૂજારી !....
સર્વધર્મની પ્રાર્થના
હરિ ૐ તત્સત્ શ્રી નારાયણ પુરુષોત્તમ ગુરુ તું,
સિધ્ધ બુધ્ધ તું, સ્કંદ વિનાયક, સવિતા પાવક તું,
બ્રહ્મ મઝદ્ તું ચહવ શક્તિ તું, ઈશુ પિતા પ્રભુ તું,
રુદ્ર વિષ્ણુ તું, રામકૃષ્ણ તું, રહીમ તાઓ તું,
વાસુદેવ ગૌ, વિશ્વરૂપ તું, ચિદાનંદ હરિ તું,
અદ્વિતીય તું, અકાલ નિર્ભય, આત્મલિંગ શિવ તું,
હરિ ૐ તત્સત્ શ્રી નારાયણ પુરુષોત્તમ ગુરુ તું,
સિધ્ધ બુધ્ધ તું સ્કંદ વિનાયક, સવિતા પાવક તું,
સવિતા પાવક તું, સવિતા પાવક તું.
ઈતની શક્તિ હમે દેના દાતા....
ઈતની શક્તિ હમે દેના દાતા....
મન કા વિશ્વાસ કમજોર હો ના.....(ર)
હમ ચલે નેક રસ્તે પે,
હમસે ભૂલકર ભી કોઈ ભૂલ હોના.....ઈતની....
દૂર અજ્ઞાન કે હો અંધેરે,
તૂ હમે જ્ઞાન કી રોશની દે.... (ર)
હર બુરાઈ સે બચતે રહે હમ,
જીતની ભી દે ભલી જિંદગી દે
બેર હો ના કિસીકો કિસીસે,
ભાવના મન મેં બદલે કી હો ના.... ઈતની....
હમ ન સોચે હમે ક્યા મિલા હૈ,
હમ યે સોચે હમે કિયા ક્યા હૈ અર્પણ (ર)
ફલ ખુશિયોં કે બાટે સભી કે
સબકા જીવન હિ બન જાયે મધુબન
અપની કરુણા કા જલ તુ બહાકર
કર દે પાવન હરેક મન કા કોના, હમ ચલે.
ઈતની....
યમુના જળમાં કેસર ઘોળી (માનસી સેવા)
જમના જળમાં કેસર ઘોળી, સ્નાન કરાવું શામળા;
હલકે હાથે અંગો ચોળી, હાલડ લડાવું શામળા.
જમના...
વસ્ત્રો અંગે લૂછી આપું, પીળું પીતાંબર શામળા;
તેલ સુગંધી નાખી આપું, વાંકડિયા તુજ વાળમાં;
જમના...
કુમકુમ કેરાં તિલક સજાવું, ત્રિકમ તારા ભાલમાં;
અલબેલી આંખોમાં આંજુ, અંજન મારા વાલમાં.
જમના...
હસતી જાઉં વાતેવાતે, નાચી ઊઠું તાલમાં;
નજર ન લાગે શ્યામસુંદરને, ટપકાં કરી દઉં ગાલમાં.
જમના...
પગમાં ઝાંઝર છમછમ વાગે, કરમાં કંકણ વાલમા;
કંઠે માળા કાનમાં કુંડળ, ચોરે ચિતડું ચાલમાં.
જમના...
મોરમુગટ માથે પહેરાવું, મોરલી આપું હાથમાં;
કૃષ્ણ કૃપાળુ નીરખી શોભા, સળગે સઘળી વાસના.
જમના...
દૂધ કટોરી ભરીને આપું, પીઓને મારા વાલમા;
ભક્તજનોને શરણે રાખો, વિનવું મારા શામળા.
જમના...
દાસના દાસની અરજી વહાલા, લેજો વહેલા ધ્યાનમાં;
અંત સમયે દોડીને આવી, દર્શન દેજો વાલમા.
જમના...
ઓ વિશ્વપતિ તારા વિશ્વાસે
ઓ વિશ્વપતિ તારા વિશ્વાસે મારો ચાલે છે વહેવાર,
...રહીશના દૂર, ઓ વિશ્વપતિ....
મારે આંટીઘૂંટી આવે છે, તેનો તું જ નીવડો લાવે છે,
જ્યાં જ્યાં મારી ભૂલ થાયે, ત્યાં તું જ મને સમજાવે છે;
આ ભૂલભરેલા ભવજળમાં, મારે તારો છે આધાર. રહીશ....
મારે પળ પળ તારું કામ પડે, મને વારે વારે ભૂલ નડે,
તુજ વિણ વહાલા મારી વહારે, વારે વારે કોણ ચઢે ?
ઓ દીન-દુઃખિયાના દીનબંધુ, મારે તારો છે આધાર. રહીશ....
મારો વહીવટ તું સંભાળી લે, મને નિજ જન જાણી પાળી લે,
મનોવૃત્તિ મારી માયામાંથી, ચરણકમળમાં વાળી લે;
હું રામભક્ત તુજ સંગાથે, કાયમ રહેવા તૈયાર. રહીશ....
તુમ્હી હો માતા, પિતા તુમ્હી હો
તુમ્હી હો માતા, પિતા હુમ્હી હો, તુમ્હી હો બંધુ, સખા તુમ્હી હો.
તુમ્હી તો સાથી, તુમ્હી સહારા, કોઈ ના અપના, સિવા તુમ્હારા,
તુમ્હી તો નૈયા, તુમ્હી ખેવૈયા, તુમ્હી હો બંધુ, સખા તુમ્હી હો.
જો ખીલ શકે ન વો ફૂલ હમ હૈ, તુમ્હારે ચરણોં કી ધૂલ હમ હૈ,
દયા કી દૃષ્ટિ સદા હી રખના, તુમ્હી હો બંધુ, સખા તુમ્હી હો.
તુમ્હી હો માતા, પિતા તુમ્હી હો, તુમ્હી હો બંધુ, સખા તુમ્હી હો.
અભિલાષા
પ્રભુ એટલું આપજો કુટુંબ પોષણ થાય.
ભૂખ્યાં કોઈ સૂવે નહિ, સાધુ સંત સમાય.
અતિથિ ભોંઠો ન પડે આશ્રિત ન દુભાય.
જે આવે મમ આંગણે આશિષ દેતો જાય.
સ્વભાવ એવો આપજો, સૌ ઈચ્છે મમ હિત.
શત્રુ ઈચ્છે મિત્રતા, પડોશી ઈચ્છે પ્રીત.
વિચાર વાણી-વર્તણૂંક થકી સૌનો ઈચ્છું પ્રેમ.
સગાં-સ્નેહી કે શત્રુનું ઈચ્છું કુશળ ક્ષેમ.
આવકારો મીઠો આપજે રે
હે જી તારે આંગણે કોઈ આશા કરીને આવે રે,
આવકાર મીઠો આપજે રે. હે જી તારા...
હે જી તારે કાને કોઈ સંકટ સંભળાવે રે,
બને તો થોડું કાપજે રે. આવકાર મીઠો....
માનવીની પાસે કોઈ માનવી ન આવે રે,
હે જી તારા દિવસો દેખી દુઃખિયારા આવે રે. આવકાર મીઠો....
કેમ તમે આવ્યા છો ? એમ નવ કહેજે રે,
હે જી એને ધીરે રે ધીરે તું બોલવાને દેજે રે. આવકાર મીઠો....
‘કાગ’ એને પાણી પાજે, ભેળો બેસી ખાજે રે,
હે જી એને ઝાંપા રે સુધી તું મેલવાને જાજે રે. આવકાર મીઠો....
હરિને ભજતાં
હરિને ભજતાં હજી કોઈને લાજ જતાં નથી જાણી રે....
જેની સુરતા શામળિયાની સાથ વદે વેદ વાણી રે....
હરિને.....(૧)
વ્હાલે ઉગાર્યો પ્રહ્લાદ હિરણ્યકશ્યપને માર્યો રે
વિભીષણને આપ્યું રાજ રાવણ સંહાર્યો રે....
હરિને.....(૧)
વ્હાલે નરસિંહ મહેતાને હાર હાથોહાથ આપ્યો રે
ધ્રુવને આપ્યું વિચળ રાજ પોતાનો કરી સ્થાપ્યો રે....
હરિને.....(૧)
વ્હાલે મીરાં ને બીનાં ઝેર હલાહળ પીધાં રે
પાંચાલીનાં પૂર્યાં ચીર પાંડવ કામ કીધાં રે....
હરિને.....(૧)
આવો હરિ ભજવાનો લ્હાવો ભજન કોઈ કરશે રે
કર જોડી કહે ‘પ્રેમળદાસ’ ભક્તોનું દુઃખ હરશે રે....
હરિને.....(૧)
જૂનું થયું રે દેવળ
જૂનું તો થયું રે દેવળ જૂનું તો થયું.
મારો હંસલો નાનો ને દેવળ જૂનું તો થયું.
આરે કાયા રે હંસા ડોલવા ને લાગી રે
પડી ગયા દાંત માંયલી રેખું તો રહ્યું. મારો.....
તારે ને મારે હંસા પ્રીત્યું બંધાણી રે
ઊડી ગયો હંસ પિંજર પડી રે રહ્યું. મારો.....
બાઈ ‘મીરાં’ કહે પ્રભુ ગિરધરના ગુણ
પ્રેમનો પ્યાલો તમને પાઉં ને પીઉં. મારો.....
જાગ મુસાફિર દેખ જરા
જાગ મુસાફિર ભોર ભઈ અબ રૈન કર્હાં જો સોવત હૈ....ઊઠ....
જો સોવત હૈ સો ખોવત હૈ જો જાગત હૈ સો પાવત હૈ....ઊઠ....
તું નીંદસે અખિર્યાં ખોલ જરા ઓ ગાફિલ રબસે ધ્યાન લગા
યહ પ્રીત કરનકી રીત નહિ રબ જાગત હૈ તું સોવત હૈ....ઊઠ....
અય જાન જગત કરની અપની ઓ પાપી પાપમેં ચૈન કર્હાં ?
જબ પાપકી ગઠરી શિર ધરી ફિર શીશ પકડ ક્યું રોવત હૈ....ઊઠ....
મુખડાની માયા લાગી
મુખડાની માયા લાગી રે, મોહન પ્યારા;
મુખડાની માયા લાગી રે. (ટેક)
મુખડું મેં જોયું તારું, સર્વ જગ થયું ખારું;
મન મારું રહ્યું ન્યારું રે. મોહન પ્યારા.....
સંસારીનું સુખ એવું, ઝાંઝવાનાં નીર જેવું;
તેને તુચ્છ કરી ફરીએ રે. મોહન પ્યારા.....
સંસારીનું મુખ કાચું, પરણીને રંડાવું પાછું;
તેને ઘેર શીદ જઈએ રે. મોહન પ્યારા.....
પરણું તો પ્રીતમ પ્યારો, અખંડ સૌભાગ્ય મારો;
રાંડવાનો ભય ટાળ્યો રે. મોહન પ્યારા.....
‘મીરાંબાઈ’ બલિહારી, આશા મને એક તારી;
હવે હું તો બડભાગી રે. મોહન પ્યારા.....
નૈયા ઝુકાવી મૈં તો
નૈયા ઝુકાવી મેં તો જોજે ડૂબી જાય ના,
ઝાંખો ઝાંખો દીવો મારો જોજે રે બુઝાય ના.
સ્વાર્થનું સંગીત ચારે કોર બાજે,
કોઈ નથી કોઈનું આ દુનિયામાં આજે;
તનનો તંબૂરો જોજે બેસૂરો થાય ના. ઝાંખો.....
પાપ અને પુણ્યના ભેદ રે ભૂંસાતા;
રાગ અને દ્વેષ આજે ઘટઘટમાં ઘૂંટાતા;
જોજે આ જીવતરમાં ઝેર પ્રસરાય ના. ઝાંખો.....
શ્રધ્ધાના દીવડાને જલતો જ રાખજે,
નિશદિન સ્નેહ કેરું તેલ એમાં પૂરજે;
મનના મંદિરિયામાં જોજે અંધારું થાય ના. ઝાંખો.....
ઊંચી મેડી
ઊંચી મેડી મારા સંતની રે, મેં તો મ્હાલી ન જાણી રામ હો રામ... (ટેક)
અમને તે તેડાં શીદ મોકલ્યાં (ર) હે મારો પિંડ છે કાચો રામ
મોંઘા મૂલની મારી ચૂંદડી મેં તો મ્હાલી ન જાણી રામ હો રામ
અડધાં પહેર્યાં અડધાં પાથર્યાં (ર) અડધાં ઉપર ઓઢાડ્યાં રામ
ચાર છેડે ચારે જણા ડોલી ડગમગ જાયે રામ હો રામ
નથી તરાપો નથી તુંબડા (ર) હે નથી ઊગર્યાનો આરો કામ
‘નરસિંહ મહેતા’ના સ્વામી શામળા, પ્રભુ તારા ઉતારો રામ હો રામ.
શ્રવણ ગીત
વિધિના લખિયા લેખ લલાટે ઠોકર ખાય.... ખાય.... ખાય....
શ્રવણ કાવડ લઈને ફરતો સેવા માતાપિતાની કરતો
તીર્થે તીર્થે ડગલાં ભરતો ચાલ્યો જાય.... જાય.... જાય....
સેવા માતપિતાની કરવા, શ્રવણ જાયે પાણી ભરવા
ઘડૂલો ભરતાં મૃગના જેવો શબ્દ થાય.... થાય.... થાય....
દશરથ મૃગયા રમવા આવે મૃગલું જાણી બાણ ચડાવે
બાણે શ્રવણના જીવ જાય, છોડી કાય.... કાય.... કાય....
અંધ માતાપિતા ટળવળતાં, દીધો શાપ જ મરતાં મરતાં
મરજો દશરથ પુત્ર સમરણ કરતાં હાય.... હાય.... હાય....
જ્યારે રામજી વન સંચરિયા, દશરથ પુત્ર વિયોગે મરિયા
‘અમરતગર’ કહે દુઃખના દરિયા ઉભરાઈ જાય.... જાય.... જાય....
વિધિના લખિયા લેખ લલાટે ઠોકર ખાય.... ખાય.... ખાય....
જીવન થોડું રહ્યું
તમે ભાવે ભજી લ્યો ભગવાન, જીવન થોડું રહ્યું
કાંઈક આત્માનું કરી લ્યો કલ્યાણ, જીવન થોડું રહ્યું. (ટેક)
એને દીધેલ કોલ તે ભૂલી ગયા, જૂઠી માયાના મોહમાં ઘેલા થયા
ચેતો ચેતો શું ભૂલ્યાં છો ભાન. જીવન થોડું....
બાળપણ જુવાનીમાં અર્ધું ગયું, નથી ભક્તિ મારગમાં પગલું ભર્યું;
હવે બાકી છે તેમાં દ્યો ધ્યાન. જીવન થોડું....
પછી ઘડપણમાં ગોવિંદ ભજાશે નહિ, લોભ વૈભવ ને ધન તજાશે નહિ;
બનો આજથી પ્રભુમાં મસ્તાન. જીવન થોડું....
જરા ચેતીને ભક્તિનું ભાથું ભરો, કાંઈક ડર તો પ્રભુજીનો દિલમાં ધરો;
પછી થોડા દિવસના મહેમાન. જીવન થોડું....
બધા આળસમાં દિવસો વીતી જશે, પછી ઓચિંતું જમનું તેડું થાશે;
નહિ ચાલે તમારું તોફાન. જીવન થોડું....
એમ કહેવું આ દાસનું દિલમાં ધરો, ચિત્ત રાખી ઘનશ્યામને સ્નેહે સ્મરો;
ઝાલો ઝાલો ભક્તિનું સુકાન. જીવન થોડું....
જવા દો નૌકા કિનારે કિનારે
જવા દો જી નૌકા કિનારે કિનારે,
પડેલા મહાપ્રભુજી તમારે પનારે. જવા દો....
હું જો વિસારું તો તમો ના વિસારો,
તમો જો વિસારો હું ના વિસારું;
તમારું અમારું બન્યું મજિયારું. જવા દો....
વિઘ્નો હજારો નડ્યાં છે ને નડશે,
બુધે માર્યાં પાણી જુદાં કેમ પડશે ?
અમે દેખનારા તમે મારી આંખો,
અમે પ્રેમપંખી તમે મારી પાંખો. જવા દો....
અમે મોર કોયલ, તમે દ્યો છો ટૌકા,
અમરા જીવનની તમો છો નૌકા;
તમો સુખસિંધુ સમુદ્ર અમારા,
અમો મરજીવા પ્રભુજી તમારા. જવા દો....
તમો છો દ્વારકાધીશ હું છું સુદામો,
અમારા તમોને હજારો પ્રણામો;
હજારો ગુના છે પ્રભુજી અમારા,
અમોને શરણમાં તમો રાખનારા. જવા દો....
ભજનમાં આવવું પડશે
જેવી મોગરાની માળા, એવા રણછોડરાય રૂપાળા;
દર્શન કરવાં પડશે.... ભજનમાં આવવું પડશે.
જેવા રણછડરાયના હાથ, એવા ગોમતીજીના ઘાટ;
ઘાટે નાવું પડશે.... ભજનમાં આવવું પડશે.
જેવી રણછોડરાયની ધજા, એવી ભક્તિમાં છે મજા;
મજા માણવી પડશે.... ભજનમાં આવવું પડશે.
જેવા ગોમતીજીનાં પાણી, એવી સંતજનોની વાણી;
વાણી સાંભળવી પડશે.... ભજનમાં આવવું પડશે.
જેવા જમુનાજીનાં નીર, એવા સુભદ્રાના વીર;
વીરને નીરખવા પડશે.... ભજનમાં આવવું પડશે.
જેવી અંતર માહ્યલી બાજરી, દેજો મંદિરમાં સૌ હાજરી;
હાજરી આપવી પડશે.... ભજનમાં આવવું પડશે.
જેવા ડાકોર ગામના પાવર, એવા રણછોડરાયના પાવર;
પાવર વેઠવા પડશે.... ભજનમાં આવવું પડશે.
સાચા સત્સંગમાં લાલો દેખાય
સાચા સત્સંગમાં રે આજ મને લાલો દેખાય છે,
ભક્તિના રંગમાં રે આજ મને લાલો દેખાય છે. સાચા....
જૂનાગઢ ગામ છે ને નાગરોની નાત છે,
નરસૈયાના ધામમાં રે આજ મને લાલો દેખાય છે. સાચા....
ચિતોડ ગામ છે ને મેવાડાની નાત છે,
મીરાંના ઝેરમાં રે આજ મને લાલો દેખાય છે. સાચા....
જાદવ કુળ છે ને પાંડવોનું નામ છે,
દ્રૌપદીનાં ચીરમાં રે આજ મને લાલો દેખાય છે. સાચા....
વીરપુર ગામ છે ને લુવાણાની નાત છે,
જલારામના ધામમાં રે આજ મને લાલો દેખાય છે. સાચા....
ગોકળિયું ગામ છે ને તીરથનું ધામ છે,
જશોદાની ગોદમાં રે આજ મને લાલો દેખાય છે. સાચા....
ગજેન્દ્ર મોક્ષ
દીનાનાથ ગોપીના નાથ, પ્રભુ ગુણવંતા છો ગિરધારી
ગજની વ્હારે ચઢ્યા શામળા, કરી ગરુડ પર અસ્વારી
પીળાં પીતાંબર પ્હેર્યાં પાતળે, કાને કુંડળ ઝળકે છે
ગળે ગુંજની માળા બિરાજે, નથનું મોતી લટકે છે
માથે મનોહર મુકુટ ધર્યો, વળી કૌશિક હીરલો ઝળકે છે
હાથે સુદર્શન ચક્ર ધર્યું વળી, મોહન મુખડું મલકે છે
પાસે આવીને ઊભાં લક્ષ્મીજી, પ્રભુ ક્યાં કરી તમે તૈયારી ?
ઓચિંતાના થયા અધીરા, ચિત્ત ચિંતા મુજને ભારી
કહે મુરારિ સુણોને નારી, સેવા મારી કરી સારી
કમળપુષ્પ લઈ મુજને ચઢાવ્યાં, સેવક સંકટમાં ભારી
સાગર તીરે ઊભા શામળા, રુદન કરે હસતી નારી
સૂંઢ ગ્રહીને ગજને ઉગાર્યો, મગરને નાખ્યો મારી
અંતસમયની અરજી સુણી વ્હાલા, ગજની અરજી સ્વીકારી
ચક્ર લઈને મસ્તક છેદ્યાં, દર્શન દીધાં મોરારી
રામ કહેતાં દામ ના બેસે, અક્ષર નામ લ્યો ઉચ્ચારી
પાપ નિવારણ છો પાતળિયા, ગંધર્વની કરી ગતિ ન્યારી
અંત સમય પ્રભુ વ્હેલેરા આવજો, ક્ષીરસાગરના રહેવાસી
શેષનાગ પર શયન જ કીધાં, અલબેલા છો અવિનાશી
તે જ સમયે ત્રિપુરારી, મોરારી, તુલસીચરમની હું દાસી
મારી કરણી સામું જરી ના જોશો, જાળવજો જમની ફાંસી.
વૈષ્ણવજન તો તેને કહીએ
(રાગ) : આશાવરી)
વૈષ્ણવજન તો તેને કહીએ, જે પીડ પરાઈ જાણે રે;
પરદુઃખે ઉપકાર કરે તોયે, મન અભિમાન ન આણે રે...
સકળ લોકમાં સહુને વંદે નિંદા ન કરે કેની રે,
વાચ-કાછ-મન-નિશ્ચલ રાખે, ધન ધન જનની તેમની રે...
સમદૃષ્ટિને તૃષ્ણા ત્યાગી, પરસ્ત્રી જેને માત રે;
જિહ્વા થકી અસત્ય ન બોલે, પરધન નવ ઝાલે હાથ રે...
મોહ માયા વ્યાપે નહિ તેને, દૃઢ વૈરાગ્ય જેના નમમાં રે;
રામનામ શું તાળી રે લાગી, સકળ તીરથ તેના તનમાં રે....
વણલોભી ને કપટરહિત છે, કામ ક્રોધ નિવાર્યા રે;
ભણે ‘નરસૈયો’ તેનું દર્શન કરતાં, કુળ ઈકોતેર તાર્યાં રે....
હરિનામ રસાયણ સેવે
હરિનું નામ રસાણ સેવે, પણ જો પથ્ય પળાય નહિ,
નામરટણનું ફલ નવ પામે, ને ભવરોગ ટળાય નહિ.
પહેલું પથ્ય અસત્ય ન વદવું, નિંદા પરની થાય નહિ,
નિજ વખાણ કરવા નહિ સુણવાં, વ્યસન કશુંય કરાય નહિ.
હરિજનને દુભાય ન જરિયે, હરિજન નિંદા થાય નહિ,
ખલ આગળ હરિ નામ તણાં, ગુણ ભૂલ્યે પણ વર્ણાય નહિ.
હરિહર માંહે ભેદ ગણીને, વિતર્ક વાદ વદાય નહિ,
વેદશાસ્ત્રોમાં આચાર્ય વેદવરોનાં, વચનો ઉલ્લંઘાય નહિ.
નામ તણા અતુલિત મહિમાને, વ્યર્થ વખાણ મનાય નહિ,
છે હરિનામ હવે ડર શો, ઈમ જાણી પાપ કરાય નહિ.
છે હરિનામ હવે ભો શો, ઈમ નિજ કર્તવ્ય તજાય નહિ,
નિજ વર્ણાશ્રમ ધર્મ સાચવી, દુર્જન સંગ સજાય નહિ.
પરનારી માતા સમ લેખી, કદી કુદૃષ્ટિ કરાય નહિ,
ત્યમ પરધન પાષાણ ગણીને, મન અભિલાષ ધરાય નહિ.
જીવ સકલ હરિના જાણીને, કશુંયે કષ્ટ અપાય નહિ,
મન વાણી કાયાથી કોઈનું, કિંચિત્ કૂડું થાય નહિ.
હું હરિનો હરિ છે મારો, એહ ભરોસો જાય નહિ,
જે હરિ કરશે એ મમ હિતનું, એ નિશ્ચલ બદલાય નહિ.
ઈતર નામ સરખું સાધારણ, હરિનું નામ ગણાય નહિ,
લૌકિક ધર્મ સાથ નામને, કદીએ સરખાવાય નહિ.
કર્યું કરું હું ભજન આટલું, જ્યાં ત્યાં વાત કરાય નહિ,
હું મોટો મુજને સૌ પૂજે, એ અભિમાન ધરાય નહિ.
આ સહુ પથ્ય હૃદયમાં રાખે, કદીએ પણ ભુલાય નહિ,
નામ રસાયણ સુખથી સેવે, તો તે એળે જાય નહિ.
સ્વલ્પ સમયમાં સિધ્ધિ મેળવે, ત્યાં સંદેહ જરાય નહિ,
‘શ્રી હરિદાસ’ તણા સ્વામીને, મળતાં વાર જરાય નહિ.
ગુરુજીના નામની માળા
ગુરુજીના નામની હો માળા છે ડોકમાં,
નારાયણ નામની હો માળા છે ડોકમાં. ગુરુજીના....
જૂઠું બોલાય નહિ, ખોટું લેવાય નહિ,
અવળું ચલાય નહિ, હો માળા છે ડોકમાં. ગુરુજીના....
ક્રોધ કદી થાય નહિ, પરને નિંદાય નહિ,
કોઈને દુભાવાય નહિ, હો માળા છે ડોકમાં. ગુરુજીના....
પરને પીડાય નહિ, હું પદ ધરાય નહિ,
પાપને પોષાય નહિ, હો માળા છે ડોકમાં. ગુરુજીના....
સુખમાં છકાય નહિ, દુઃખમાં રડાય નહિ,
ભક્તિ ભુલાય નહિ, હો માળા છે ડોકમાં. ગુરુજીના....
ધ સંઘરાય નહિ, એકલા ખવાય નહિ,
ભેદ રખાય નહિ, હો માળા છે ડોકમાં. ગુરુજીના....
બોલ્યું બદલાય નહિ, ટેકને ત્યજાય નહિ,
કંઠી લજવાય નહિ, હો માળા છે ડોકમાં. ગુરુજીના....
‘હરિહરાનંદ’ કહે છે સત્ય ચુકાય નહિ,
નારાયણ વિસરાય નહિ, હો માળા છે ડોકમાં. ગુરુજીના....
ઈતના તો કરના સ્વામી
ઈતના તો કરના સ્વામી, જબ પ્રાણ તન સે નિકલે;
ગોવિંદ નામ લેકર, ફિર પ્રાણ તન સે નિકલે.
શ્રી ગંગાજી કા તટ હો, યમુના કા બંસીવટ હો;
મેરે સાંવરા નિકટ હો, જબ પ્રાણ તન સે નિકલે;
શ્રી વૃંદાવન કા સ્થલ હો, મેરે મુખ મેં તુલસી-દલ હો;
વિષ્ણુ-ચરણ કા જલ હો, જબ પ્રાણ તન સે નિકલે;
સંમુખ સાંવરા ખડા હો, મુરલી કા સ્વર ભરા હો;
તિરછા ચરણ ધરા હો, જબ પ્રાણ તન સે નિકલે;
સિર સોહના મુકુટ હો, મુખડે પૈ કાલી લટ હો;
યહી ધ્યાન મેરે ઘટ હો, જબ પ્રાણ તન સે નિકલે.
કાનોં જડાઊં બાલી, લટકી લટે હોં કાલી;
દેખું છટા નિરાલી, જબ પ્રાણ તન સે નિકલે.
પીતામ્બરી કસી હો, હોઠોં પૈ કુછ હંસી હો;
છબિ યહ હી મન બસી હો, જબ પ્રાણ તન સે નિકલે;
પચરંગી કાછની હો, પટપીત સે તની હો;
મેરી બાત સબ બની હો, જબ પ્રાણ તન સે નિકલે;
પગ ધો તૃષ્ણા મિટાઊં, તુલસી કા પત્ર પાઊં;
સિર ચરણ-રજ લથાઊં, જબ પ્રાણ તન સે નિકલે;
આના અવશ્ય આના, રાધે કો સાથ લાના;
દર્શન મુઝે દિખાના, જબ પ્રાણ તન સે નિકલે;
જબ કંઠ પ્રાણ આવે, કોઈ રોગ ના સતાવે;
યમ દરશ ન દિખાવે, જબ પ્રાણ તન સે નિકલે;
મેરા પ્રાણ નિકલે સુખ સે, તેરા નામ નિકલે મુખ સે;
બચ જાઊં ઘોર દુઃખ સે, જબ પ્રાણ તન સે નિકલે;
ઉસ વક્ત જલદી આના, નહીં શ્યામ ભૂલ જાના;
મુરલી કી ધૂન સુનાના, જબ પ્રાણ તન સે નિકલે;
સુધી હોવે નાહીં તન કી, તૈયારી હો ગમન કી;
લકડી હો બ્રજ-વન કી, જબ પ્રાણ તન સે નિકલે;
યહ નેક-સી અરજી હૈ, માનો તો ક્યા હરજ હૈ ?
કુછ આપકી ફરજ હૈ, જબ પ્રાણ તન સે નિકલે;
‘વિદ્યાનંદ’ કી યે અરજી, ખુદ ગર્જ કી હે ગરજી;
આગે તુમ્હારી મરજી, જબ પ્રાણ તન સે નિકલે;
હમકો મન કી શક્તિ દેના
હમકો મન કી શક્તિ દેના, મન વિજય કરેં....(ર)
દૂસરોં કી જય સે પહેલે, ખુદ વિજય કરેં,
ભેદ ભાવ અપને દિલ સે સાફ કર સકે,
દોસ્તોં સે ભૂલ હો તો માફ કર સકે,
જૂઠ સે બચે રહે, સચ કા દમ ભરે,
દૂસરોં કી જય સે પહેલે ખુદ વિજય કરેં,
હમકો મન કી શક્તિ.....(ર)
મુશ્કિલેં પડે તો હમપે, ઈતના કર્મ કર,
સાથ દે તું ધર્મ કા ચલેંગે ધર્મ પર;
ખુદ પે હોંસલા રહે, બદી સે ન ડરે,
દૂસરોં કી જય પહલે, ખુદ વિજય કરેં.
હમકો મન કી શક્તિ.....(ર)
ઓ શ્રીનાથજી આવજો તમે
ઓ શ્રીનાથજી આવજો તમે, વાટ જોઈ રહ્યા ક્યારના અમે;
અનેક જન્મથી જીવ આથડે, આપ શરણની ખબર ના પડે
ઓ શ્રીનાથજી આવજો તમે.....
આપ ચરણ તો રૂદિયામાં વસે, શ્રીમહાપ્રભુ વિના ક્યાંથી દીસે;
ચરણશરણ તો આપનું ખરું, જન્મ મૃત્યુનું દુઃખ તો ગયું.
ઓ શ્રીનાથજી આવજો તમે.....
દાસ આપના જો ખરા હશે, જન્મ-મૃત્યુથી તે તરી જશે;
દાસભાવથી સૌ તરી જશે, દાસ આપના જો ખરા હશે.
ઓ શ્રીનાથજી આવજો તમે.....
દાસ હોય તો કદી ન વિસરે, ભય તજીને સર્વદા ફરે;
દાસ ‘વિઠ્ઠલેશ’ વિનંતી કરે, ઓ શ્રીનાથજી આવજો તમે.....
વાંકે અંબોડે શ્રીનાથજી
વાંકે અંબોડે શ્રીનાથજી, ને સુંદરશ્યામ સ્વરૂપ;
શ્રીવલ્લભસુત સેવા કરે, એ શ્રીગોકુળના ભૂપ.
પાઘ બાંધે વહાલો જરકશી, ને સુંદર વાઘા સાર;
પટકા છે પંચ રંગના, સજીઆ તે સોળ શૃંગાર.....
કેસરી તિલક સોહામણા, નાસિકા વિશ્વાધાર;
તિલકની અતિ કાંતિ છે, કંઠે છે મોતીયન હાર.....
હડપચીએ હીરલો ઝગમગે, એના તેજ તણો નહિ પાર;
અધર બિંબ એ રસિક છે, ઝળકે છે જ્યોત પ્રકાશ.....
બાંહે બાજુબંધ બેરખાં, હરિ ખીટાળિયાળા કેશ;
નીરખ્યાં ને વળી નીરખીશું, એનો પાર ન પામે શેષ.....
ડાબી બાજુએ ગિરિવર ધર્યો, જમણે કોટિ મધ્ય ભાગ;
કૃપા કરો શ્રીનાથજી, મારાં હૈયાં ટાઢાં થાય.....
પાયે ઘૂઘરી રણઝણે, મોજડીએ મોતીનો હાર;
કૃપા કરો શ્રીનાથજી, બલિહારી માધવદાસ.....
‘માધવદાસ’ કહે હરિ મારું, માગ્યું આપો મહારાજ;
લળી લળી કરું વિનંતી, મુને દેજો વ્રજમાં વાસ.....
શ્રીનાથજીનો ધ્વનિ
મથુરામાં શ્રીનાથજી ગોકુલમાં શ્રીનાથજી.
યમુનાજીને કાંઠે રમતાં રંગીલા શ્રીનાથજી.
રંગીલા શ્રીનાથજી અલબેલા શ્રીનાથજી.
વલ્લભકુળના વહાલા બોલો રંગીલા શ્રીનાથજી.
મધુવનમાં શ્રીનાથજી કુંજનમાં શ્રીનાથજી.
વૃંદાવનમાં રાસ રમતાં રંગીલા શ્રીનાથજી.
નંદગામ શ્રીનાથજી, બારસાને શ્રીનાથજી.
કામવનમાં ક્રીડા કરતા રંગીલા શ્રીનાથજી.
દાનગઢ શ્રીનાથજી, માનવગઢ શ્રીનાથજી.
સાંકડીખોરે ગોરસ ખાતા રંગીલા શ્રીનાથજી.
સંકેતમાં શ્રીનાથજી, વનવનમાં શ્રીનાથજી.
ગહ્વરવનમાં રાસ રમતાં, રંગીલા શ્રીનાથજી.
ગોવર્ધનમાં શ્રીનાથજી, મારગમાં શ્રીનાથજી.
માનસી ગંગામાં મન હરતા, રંગીલા શ્રીનાથજી.
રાધાકુંડ શ્રીનાથજી, કૃષ્ણકુંડ શ્રીનાથજી.
નંદ સરોવર ચોકે રમતા રંગીલા શ્રીનાથજી.
વૃક્ષ વૃક્ષ શ્રીનાથજી, ડાળ ડાળ શ્રીનાથજી.
પક્ષ પક્ષને પુષ્પે રમતાં, રંગીલા શ્રીનાથજી.
આન્યોરમાં શ્રીનાથજી, ગોવિંદકુંડ શ્રીનાથજી.
અપ્સરાકુંડે સ્નાન કરતાં, રંગીલા શ્રીનાથજી.
ગલી ગલી શ્રીનાથજી, કુંજ કુંજ શ્રીનાથજી.
સુરભિકુંડે આનંદ કરતાં, રંગીલા શ્રીનાથજી.
મંદિરમાં શ્રીનાથજી, પર્વત પર શ્રીનાથજી.
જતીપુરામાં પ્રકટ બિરાજે, રંગીલા શ્રીનાથજી.
બિલછૂવનમાં શ્રીનાથજી, કુસુમખોર શ્રીનાથજી.
શ્યામઢાકમાં છાક આરોગે, રંગીલા શ્રીનાથજી.
રુદ્રકુંડ શ્રીનાથજી, હરજીકુંડ શ્રીનાથજી.
કદમખંડમાં ક્રીડા કરતા, રંગીલા શ્રીનાથજી.
ગામ ગામ શ્રીનાથજી, ઠામ ઠામ શ્રીનાથજી.
ગુલાલ કુંડે હોળી રમતા, રંગીલા શ્રીનાથજી.
નવલકુંડ શ્રીનાથજી, રમણકુંજ શ્રીનાથજી.
વ્રજવાસીના વહાલા બોલે, રંગીલા શ્રીનાથજી.
શ્રીકૃષ્ણની સ્તુતિ
કરારવિન્દેન પદારવિન્દં મુખારવિન્દં વિનિવેષયન્તમ્ ।
વટસ્ય પત્રસ્ય પુટે શયાનં, બાલંમુકુન્દં મનસા સ્મરામિ ।।
શ્રીકૃષ્ણ ગોવિંદ હરે મુરારે, હે નાથ નારાયણ વાસુદેવ ।।
જિહ્વે પિબસ્વામૃતમેતદેવ, ગોવિંદ દામોદર માધવેતિ ।।
વિક્રેતુકામા કિલ ગોપકન્યા, મુરારિપાદાર્પિત ચિત્તવૃત્તિ ।
દધ્યાદિકં મોહવશાદમોચદ્, ગોવિંદ દામોદર માધવેતી ।।
ગૃહે ગૃહે ગોપવધૂ કદમ્બા, સર્વે મિલિત્વા સમવાપ્ય યોગમ્ ।
પુણ્યાનિ નામાનિ પઠન્તિ નિત્યં, ગોવિંદ દામોદર માધવેતિ ।।
સુખંશયાના નિલયેનિજેડપિ નામાનિ વિષ્ણોઃ પ્રવદન્તિ મર્ત્યા ।
તે નિશ્ચિતં તન્મયતાં વ્રજન્તિ, ગોવિંદ દામોદર માધવેતિ ।।
જિહ્વે સદૈવ ભજ સુન્દરાણિ, નામાનિ કૃષ્ણસ્ય મનોહરાણિ ।
સમસ્તભક્તાર્તિ વિનાશનામિ, ગોવિંદ દામોદર માધવેતિ ।।
સુખાવશાને ઈદમેવ સારં, દુઃખવસાને ઈદમેવ જ્ઞેયમ્ ।
દેહવસાને ઈદમેવ જાપ્યં, ગોવિંદ દામોદર માધવેતિ ।।
શ્રીકૃષ્ણ રાધાવર ગોકુલેશ, ગોપાલ ગોવર્ધનનાથ વિષ્ણો ।
જિહ્વે પિબસ્વામૃતમેતદેવ, ગોવિંદ દામોદર માધવેતિ ।।
જિહ્વે રસજ્ઞે મધુર પ્રિયત્વં, સત્યં હિતં ત્વાં પરં વદામિ ।
અવર્ણમેય મધુરાક્ષરાણિ, ગોવિંદ દામોદર માધવેતિ ।।
ત્વામેવ યાચે મમ દેહિ જિહ્વે સમાગતે દણ્ડધરે કૃતાન્તે ।
વક્તવ્યમેવં મધુરં સુભકત્યા, ગોવિંદ દામોદર માધવેતિ ।।
અષ્ટાક્ષર ધ્વનિ
શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
કદંબ કેરી ડાળો બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
જમનુ કેરી પાળો બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
વ્રજ ચોરાસી કો બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
કુંડ કુંડની સીડીઓ બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
કમલ કમલ પર મધુરક બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
ડાળ ડાળ પર પક્ષી બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
વૃંદાવનનાં વૃક્ષો બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
ગોકુળિયાની ગાયો બોેલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
કુંજ કુંજ વન ઉપવન બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
વ્રજભૂમિના રજકણ બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
રાસ રમંતી ગોપી બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
ઘેનુ ચરાવતાં ગોપો બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
વાજાને તબલામાં બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
શરણાઈને તંબૂરમાં બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
નૃત્ય કરંતી નારી બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
કેસર કેરી ક્યારી બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
આકાશે પાતાળે બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
ચૌદ લોક બ્રહ્માંડે બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
ચંદ સરોવર ચોકે બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
પત્ર-પત્ર શાખાઓ બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
આંબો-લીંબુ ને જાંબુ બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
વનસ્પતિ હરિયાળી બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
જતીપુરાના લોકો બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
મથુરાજીના ચોબા બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
ગોવર્ધનનાં શિખરો બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
ગલી ગલી ગહેવરવન બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
વેણુ સ્વર સંગીતે બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
કળા કરંતા મોર બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
પુલિન કંદરા મધુવન બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
શ્રી જમુનાજીની લહેરો બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
આંબા ડાળે કોયલ બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
તુલસીજીના ક્યારા બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
સર્વ જગતમાં વ્યાપક બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
વિરહી જનનાં હૈયા બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
કૃષ્ણ વિયોગે આતુર બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
વલ્લભી વૈષ્ણવ સર્વે બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
મધુર વીણા વાજિંત્રો બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
કુમુદિની સરોવરમાં બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
ચંદ્ર સૂર્ય આકાશે બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
તારલિયાનાં મંડળ બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
અષ્ટ પ્રહર આનંદે બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
રોમ રોમ વ્યાકુળ થઈ બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
મહામંત્ર મન માંહે બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
જુગલ ચરણ અનુરાગે બોલે, શ્રી કૃષ્ણઃ શરણં મમ
નમું આજ આદિત્યને હાથ જોડી
નમું આજ આદિત્યને હાથ જોડી, પ્રભુ કર્મનાં બંધનો નાખ તોડી;
રવિ ભાવથી તુજને શિશ નામું, કૃપા દૃષ્ટિથી જો મુજ રંક સામું.....
કરું વિનંતી આજ હું શુધ્ધ થાવા, ઊઠ્યું મનડું તાહરા ગુણ ગાવા;
વંદુ નિર્મળી બુધ્ધિ પ્રેરિત વાણી, તમે શુધ્ધ દ્યો અક્ષરો ભક્ત જાણી.....
અહો કેમ હું વર્ણવું વાત તારી, રહ્યો માનવી અલ્પ છે બુધ્ધિ મારી;
બધા દેવડને ક્રોડ તેત્રીસ માંહે, રવિ તુજથી ઉપરી કોણ થાએ ?.....
મણિ માત્રના તેજ તે તુંથી રીઝે, નથી ઉપમા જગતમાં તારી બીજે;
સહુ તીર્થમાં શ્રેષ્ઠ છે તેજ તારું, નિહાળી થયું તુષ્ટ આ મન મારું.....
ધરાને નિભાવે તું આકાશવાણી, નવે ખંડમાં તું રહ્યો પ્રકાશી;
રવિ ઊગતાં પદ્મનાં પુષ્પ ફૂટે, ધરે ધ્યાન સૌ કર્મના બંધ છૂટે.....
પ્રભાતે સહુ કામધંધે ગૂંથાયે, મુનિ ગુરુ આરાધવા બેસી જાયે;
ધરે ધ્યાન તારું જપ મંત્ર માળા, વદે સૂર્યના શ્લોક સર્વે રસાળા.....
ટળે તાપ સંતાપ સૌ પાપ કાપે, પ્રભુ ભક્તને ઝટ તું મુક્તિ આપે;
ધરા સૂર્યના કિરણથી શુધ્ધ થાયે, વળી વૃક્ષને પ્રાણી સૌને જિવાડે.....
વીતે રજની ને ઉષા કાળ થાયે, કરે પંખી કલ્લોલ ને ગીત ગાયે;
વળી પંથી ને તસ્કરોની ભ્રાંતિ ભાગે, કરે કામ ને જગતના જીવ જાગે.....
સહુ દેવમાં દેવ આદિત્ય સાચો, નહિ એ મહારાજ સંવેદ વાંચ્યો;
નમે જગત આખું વળી વિશ્વ વેલી, નમે પંડિતો મનમાં ગર્વ મેલી.....
નમે દેવતા દાનવો રંક રાય, ગુણો વિષ્ણુ બ્રહ્મા તથા રુદ્ર ગાય;
ફૂલો ચંદને બોળી તુને વધાવે, તેને યમના દૂત પાસે ન આવે.....
ટળે દેહનાં દુઃખ દરિદ્ર જાયે, રવિ પૂજતા એટલું પુણ્ય થાયે;
ધરા મેરું આકાશને માન સિંધુ, સહુમાં રહ્યો તું એક દીનબંધુ.....
ઘણું શું કહું ગુપ્ત છે વાત મારી, રવિ પાઠ પુરાણ છે ગ્રંથ ભારી;
કહું ટૂંકમાં તે ઘણું માની લેજો, ભવસાગરે ડૂબતાં થોભ દેજો.....
રવિ તારણ કારણ વેદવાણી, સદા શર્ણ રાખો મને દીન જાણી;
મને તારા પુત્રની બીક ઝાઝી, હું તો શર્ણ આવ્યો થઈ મન રાજી.....
કરું યાચના ભાવથી આજ તારી, સહુ સંકટો નાથ નાખો નિવારી;
રવિ ધર્મને કર્મનો તું સાખી, સહાય કરો મુજને તું જ પાખી.....
સદા દિન ઊગે વળી રાત આવે, બધા ફેરફારો પ્રભુજી નિભાવે;
પિતા સૂર્ય તારી સ્તુતિ સુખકારી, નિભાવો તમે જીવતાં જગત માંહી.....
વળી જિંદગીની પડે રાત જ્યારે, પડું ઘોર નિદ્રામહીં હેઠ ત્યારે;
રવિ તારા કિરણની દોરી ઝાલી, હું તો સૂક્ષ્મ દેહે ત્યાં આવું ચાલી.....
સમાવી તું લેજે મને તારી દેહે, નહિ જન્મ ને મૃત્યુના કષ્ટ રહે;
રવિ પાઠ સાચો ભણે ભાવ રાખી, થશે ન્યાલ તે જગતનાં સુખ સાચી.....
કદી ક્ષત્રી શીખે રણક્ષેત્રે જીતે, નહિ ત્રાસ પામે કદી યુધ્ધ વિશે;
ચતુર્વેદનું પુણ્યને વિપ્ર પામે, વધે બ્રહ્મનું તેજ ને દુઃખ વામે.....
શીખે શૂદ્ર જો ઊઠીને નિત્ય ગાયે, તેના જન્મનાં દુઃખ-રોગ-દારિદ્ર જાયે;
કૃપા માગવાં આટલા છંદ ગાયા, શીખે ગાયને સાંભળે નિત્ય ડાહ્યા.....
ભણે દાસ ‘વસંત’ એ દેવ એવો, કોટિ કર્મ છૂટે જો આદિત્ય સેવો;
મને જોતાં કૈલાસમાં થોભ દેજો, મુંજ વાંક અનેકને સાંખી લેજો.....
માતાજીની સ્તુતિ
વિશ્વંભરી અખિલ વિશ્વ તણી જનેતા, વિદ્યાધરી વદનમાં વસજો વિધાતા;
દુર્બુધ્ધિને દૂર કરી સદ્બુધ્ધિ આપો, મામ્ પાહિ ૐ ભગવતી ભવ દુઃખ કાપો.
ભૂલો પડી ભવરણે ભટકું ભવાની ! સૂઝે નહિ લગીર કોઈ દિશા જવાની;
ભાસે ભયંકર વળી મનના ઉતાપો, મામ્ પાહિ ૐ ભગવતી ભવ દુઃખ કાપો.
આ રંકને ઊગરવા નથી કોઈ આરો, જન્માંધ છું જનની હું ગ્રહી બાંય તારો,
ના શું સુણો ભગવતી શિશુના વિલાપો, મામ્ પાહિ ૐ ભગવતી ભવ દુઃખ કાપો.
મા ! કર્મ જન્મ કથની કરતાં વિચારું; આ સૃષ્ટિમાં તુજ વિના નથી કોઈ મારું;
કોને કહું કઠણ યોગ તણો બળાપો, મામ્ પાહિ ૐ ભગવતી ભવ દુઃખ કાપો.
હું કામ ક્રોધ મદ મોહ થકી છકેલો, આડંબરે અતિ ઘણો મદથી બકેલો,
દોષો થકી દૂષિતના, કરી માફ પાપો, મામ્ પાહિ ૐ ભગવતી ભવ દુઃખ કાપો.
ના શાસ્ત્રના શ્રવણનું પયમાન કીધું, ના મંત્ર કે સ્તુતિ કથા નથી કાંઈ કીધું;
શ્રધ્ધા ધરી નથી કર્યા તવ નામ જાપો, મામ્ પાહિ ૐ ભગવતી ભવ દુઃખ કાપો.
રે, રે ભવાની ! બહુ ભુલ થઈ જ મારી, આ જિંદગી થઈ મને અતિશે અકારી;
દોષો પ્રજાળી સઘળા તવ છાપ છાપો, મામ્ પાહિ ૐ ભગવતી ભવ દુઃખ કાપો.
ખાલી ન કોઈ સ્થળ છે વિણ આપ ધારો, બ્રહ્માંડમાં અણુ અણુ મહીં વાસ તારો;
શક્તિ ન માપ ગણવા અગણિત માપો, મામ્ પાહિ ૐ ભગવતી ભવ દુઃખ કાપો.
પાપે પ્રપંચ કરવા બધી વાતે પુરો, ખોટો ખરો ભગવતી પણ હું તમારો;
જાડ્યાંધકાર દૂર કરી, સદ્બુધ્ધિ આપો, મામ્ પાહિ ૐ ભગવતી ભવ દુઃખ કાપો.
શીખે સુણે રસિક છંદ જ એક ચિત્તે, તેના થકી ત્રિવિધ તાપ ટળે ખચિત્તે,
વાધે વિશેષ વળી જગદંબા તણાપ્રતાપો, મામ્ પાહિ ૐ ભગવતી ભવ દુઃખ કાપો.
શ્રી સદ્ગુરુના શરણે રહીને ભજું છું, રાત્રિ દિને ભગવતી તુજને ભજું છું,
સદ્ ભક્ત સેવક તણા પરિતાપ ચાંપો, મામ્ પાહિ ૐ ભગવતી ભવ દુઃખ કાપો.
અંતર વિષે અધિક ઊર્મિ થતાં ભવાની, ગાઉં સ્તુતિ તવ બળે નમીને મૃડાની;
સંસારના સફળ રોગ સમૂળ કાપો, મામ્ પાહિ ૐ ભગવતી ભવ દુઃખ કાપો.
શ્રી ખોડિયારમાની સ્તુતિ
(રાગ : જળ કમળ છાંડી જાને બાળા)
જાગોને ખોડિયાર માતા, જગાડે બાળ તારા
ચંદ્રની ચાંદની ગઈ, જણાય ઝાંખા તારા
હે... જાગોને ખોડિયાર માતા..... (ટેક)
રઢિયાળી રાતડી વીતી, મંગળ સુપ્રભાત થયું
પોઢેલાં પંખીઓ જાગ્યાં, સૂનું જન જાગી ગયું
હે... જાગોને ખોડિયાર માતા..... (૧)
રાગી જાગ્યા, ત્યાગી જાગ્યા, વૈરાગી સાધુ જાગ્યા
ઘેરી નિદ્રા તમે ન ત્યાગી, ભક્ત દર્શને આવ્યો
હે... જાગોને ખોડિયાર માતા..... (ર)
દાતણ મૂક્યું દાતણ કરવા, નાહવા નિર્મળ નીર ભર્યું
આંખે અંજન અંગે ચંદન, લગાવવા તૈયાર કર્યું
હે... જાગોને ખોડિયાર માતા..... (૩)
અબીલ ગુલા કંકુ ચોખા થાળમાં મુકાવ્યા
આરતી તૈયાર કરી, ફૂલોના હાર બનાવ્યા
હે... જાગોને ખોડિયાર માતા..... (૪)
પ્રભાતનું આ પ્રભાતિયું નર-નારી તારા ગાય
‘ગગજી’નું હૈયું હરખે, ઉરમાં ઉમંગ થાય
હે... જાગોને ખોડિયાર માતા.....
શ્રી બહુચરમાની સ્તુતિ
આદ્યશક્તિ તુજને નમું રે, બહુચર ગણપત લાગુ પાય.
દીન જાણઈ દયા કરો રે, બહુચરી મુખે માગું તે થાય.
વાણી આપોને પરમેશ્વરી, બહુચરી ગુણ તમારા ગયા.
ચોસઠ બે’ની માટી સામટી રે, બહુચરી માન સરોવર જાય.
માન સરોવર ઝીલતાં રે, બહુચરી કરતાં તે નિત વિલાસ.
શંખલપુર ગામ સોહામણું રે, બહુચરી ત્યાં તમારો વાસ.
સર્વ મળી કીધી સ્થાપના રે, બહુચરી સોનું ઘડે સોનાર.
ઘડિયાં બાજુબંધ બેરખાં રે, બહુચરી ઘડિયા એવાવન હીર.
પ્રથમ ચરિત્ર તમે કર્યા રે, બહુચરી માર્યો તે મહિસાસુર.
રક્ત નેહા કરી મારિયો રે, બહુચરી રક્ત ચલાવ્યા પૂર.
માર્યા તે મ્રગ બોલાવિયા રે, બહુચરી આરાસુરી ગઢમાંય.
શુંભ નિશુંભ હાથે હણ્યાં રે, બહુચરી માર્યા તેને પળમાંય.
ઘોડીમાંથી ઘોડો કર્યો રે, બહુચરી સ્ત્રીમાંથી કર્યો પુરુષ.
હવે હૈયું નથી રહેતું રે, બહુચરી કઠણ આવ્યો આદિકાળ.
ધર્મ થયો ધરણી ધસી રે, બહુચરી પુણ્ય ગયો પાતાળ.
હોમ હવન ત્યાં થાય છે રે, બહુચરી શ્રીફળ ઘણાં હોમાય રે.
બ્રહ્મ વેદ ભણાય છે રે, બહુચરી આનંદ ઓચ્છળ થાય.
કર જોડીને વિનવું રે, બહુચરી વલ્લભ તારો દાસ.
સદા સેવક છે તારો રે, બહુચરી રાખો ચરણની પાસ.
ચરમ પખાળી તુજને નમું રે, બહુચરી વૈકુંઠ હોય વાસ.
ગાય શીખે ને સાંભળે રે, બહુચરી તેની પૂરે આશ.
અથ મહાલક્ષ્મ્યષ્ટક સ્તોત્રમ્
ઈંદ્ર ઉવાચ
નમસ્તેડસ્તુ મહામાયે શ્રીપીઠે સુરપૂજિતે ।
શઙ્ગચક્રગદાહસ્તે મહાલક્ષ્મિ નમોડસ્તુ તે ।।૧।।
નમસ્તે ગરુડારૂઢે કોલાસુરભયંકરિ ।
સર્વપાપહરે દેવિ મહાલક્ષ્મિ નમોડસ્તુ તે ।।ર।।
સર્વજ્ઞે સર્વવરદે સર્વદુષ્ટભયંકરિ ।
સર્વદુઃખહરે દેવિ મહાલક્ષ્મિ નમોડસ્તુ તે ।।૩।।
સિધ્ધિબુધ્ધિપ્રદે દેવિ ભુક્તિમુક્તિપ્રદાયિનિ ।
મન્ત્રપૂતે સદા દેવિ મહાલક્ષ્મિ નમોડસ્તુ તે ।।૪।।
આદ્યન્તરહિતે દેવિ આદ્યશક્તિ મહેશ્વરિ ।
યોગજે યોગસંભૂતે મહાલક્ષ્મિ નમોડસ્તુ તે ।।પ।।
સ્થૂલસૂક્ષ્મમહારૌદ્રે મહાશક્તિમહોદરે ।
મહાપાપહરે દેવિ મહાલક્ષ્મિ નમોડસ્તુ તે ।।૬।।
પદ્માસનસ્થિતે દેવિ પરબ્રહ્મસ્વરુપિણિ ।
પરમેશિ જગન્માતર્મહાલક્ષ્મિ નમોડસ્તુ તે ।।૭।।
શ્વેતામ્બરધરે દેવિ નાનાલંકારભૂષિતે ।
જગત્સ્થિતે જગન્માતર્મહાલક્ષ્મિ નમોડસ્તુ તે ।।૮।।
મહાલક્ષ્મ્યષ્ટક સ્તોત્રં યઃ પઠેદ્ભક્તિમાન્નરઃ ।
સર્વસિદ્ધિમવાપ્નોતિ રાજ્યં પ્રાપ્નોતિ સર્વદા ।।૯।।
એકકાલં પઠેન્નિત્યં મહાપાપવિનાશનમ્ ।
દ્ધિકાલં યઃ પઠેન્નિત્યં ધનધાન્યસમન્વિતઃ ।।૧૦।।
ત્રિકાલં યઃ પઠેન્નિત્યં મહાશત્રુવિનાશનમ્ ।
મહાલક્ષ્મીર્ભવેન્નિત્યં પ્રસન્ના વરદા શુભા ।।૧૧।।
।। ઈતિ શ્રીઈંદ્રકૃતં “શ્રીમહાલક્ષ્મ્યષ્ટકસ્તોત્રં” સમ્પૂર્ણમ્ ।।
શ્રી સૂક્તમ્
ૐ હિરણ્યવર્ણા હરિણીં સુવર્ણરજતસ્ત્રજામ્ ।
ચન્દ્રાં હિરણ્મયીં લક્ષ્મીં જાતવેદો મડ આવહ ।।૧।।
તાં મ આવહ જાતવેદો લક્ષ્મીમનપગામિનીમ્ ।
યસ્યાં હિરણ્યં વિન્દેયં ગામશ્વં પુરુષાનહમ્ ।।ર।।
અશ્વપૂર્વાં રથમધ્યાં હસ્તિનાદપ્રમોદિનીમ્ ।
શ્રિયં દેવીમુપહ્વયે શ્રીર્માદેવી જુષતામ્ ।।૩।।
કાં સોસ્મિતાં હિરણ્યપ્રાકારામાર્દ્રાં જ્વલન્તીં તૃપ્તાં તર્પયન્તીમ્ ।
પદ્મે સ્થિતાં પદ્મવર્ણાં તામિહોપહ્વયે શ્રિયમ્ ।।૪।।
ચંદ્રાં પ્રભાસાં યશસા જવલન્તીં શ્રિયં લોકે દેવજુષ્ટામુદારામ્ ।
તાં પદ્મિનીમિં શરણમહં પ્રપધેઅલક્ષ્મીર્મે નશ્યતાં ત્વાં વૃણો ।।પ।।
આદિત્યવર્ણે તપસોડધિજાતો વનસ્પતિસ્તવ વૃક્ષોડથ બિલ્વઃ ।
તસ્ય ફલાનિ તપસાનુદન્તુ માયાન્તરાયાશ્ચ બાહ્યાડલક્ષ્મીંઃ ।।૬।।
ઉપૈતુ માં દેવસખઃ કીર્તિશ્ચ મણિના સહ ।
પ્રાદુર્ભૂતોસ્મિ રાષ્ટ્રેડસ્મિન્ કીર્તિમૃધ્ધિ દદાતુ મે ।।૭।।
શ્રુત્પિપાસામલાં જ્યેષ્ઠામલક્ષ્મીં નાશયામ્યહમ્ ।
અભૂતિમસમૃધ્ધિ ચ સર્વાં નિણુદ મે ગૃહાત્ ।।૮।।
ગન્ધદ્ધારાં દુરાધર્ષાં નિત્યપુષ્ટાં કરીષિણીમ્ ।
ઈશ્વરીં સર્વભૂતાનાં તામિહોપહ્વયે શ્રિયમ્ ।।૯।।
મનસઃ કામમાકૂતિં વાચઃ સત્યમશીમહિ ।
પશૂનાં રુપમન્નસ્ય મયિ શ્રીઃ શ્રયતાં યશઃ ।।૧૦।।
કર્દમેન પ્રજાભૂતા મયિ સંભવ કર્દમ ।
શ્રિયં વાસય મે કુલે માતરં પદ્મમાલિનીમ્ ।।૧૧।।
આપઃ સ્ત્રજન્તુ સ્ત્રિગ્ધાનિ ચિકલીત વસ મે ગૃહે ।
નિ ચ દેવીં માતરં શ્રિયં વાસય મે કુલે ।।૧ર।।
આંર્દ્રા પુષ્કરિણીં પુષ્ટિં પિંગલાં પદ્મમાલિનીમ્ ।
ચન્દ્રાં હિરણ્મયીં લક્ષ્મીં જાતવેદો મ ડ આવહ ।।૧૩।।
આંર્દ્રા યઃ કરિણીં યષ્ટિં સુવર્ણાં હેમમાલિનીમ્ ।
સૂર્યાં હિરણ્મયીં લક્ષ્મીં જાતવેદો મ ડ આવહ ।।૧૪।।
તાં મ ડ આવહ જાતવેદો લક્ષ્મીમનપગામિનીમ્ ।
યસ્યાં હિરણ્યં પ્રભૂતં ગાવો દાસ્યોડશ્વાન્ વિન્દેયં પુરુષાનહમ્ ।।૧પ।।
યઃ શુચિઃ પ્રયતો ભૂત્વા જુહુયાદાજ્યમન્વહમ્ ।
સૂક્તં પશ્ચદશર્ચં ચ શ્રીકામઃ સતતં જપેત્ ।।૧૬।।
સરસિજનિલયે સરોજહસ્તે ધવલતરાંશુકગન્ધમાલ્યશોભે ।
ભગવતિ હરિવલ્લભે મનોજ્ઞે ત્રિભુવનભૂતિકરિ પ્રસીદ મહ્મમ્ ।।૧૭।।
ધનમગ્નિર્ધનં વાયુર્ધનં સૂર્યો ધનં વસુઃ ।
ધનમિન્દ્રો બૃહસ્પતિર્વરુણં ધનમશ્ચિનૌ ।।૧૮।।
વૈનતેય સોમં પિબ સોમં પિબતુ વૃત્રહા ।
સોમં ધનસ્ય સોમિનો મહ્યં દદાતુ સોમિનઃ ।।૧૯।।
ન ક્રોધો ન ચ માત્સર્યં ન લોભો નાશુભા મતિઃ ।
ભવન્તિ કૃતપુણ્યાનાં ભક્તાનાં શ્રીસૂક્તં જપેત્ ।।ર૦।।
પદ્માનને પદ્મઉરુ પદ્માક્ષી પદ્મસંભવે ।
તન્મે ભજસિ પદ્માક્ષિ યેન સૌખ્યં લભામ્યહમ્ ।।ર૧।।
વિષ્ણુપત્નીં ક્ષમાં દેવીં માધવીં માધવપ્રિયામ્ ।
વિષ્ણુપ્રિયસખીં દેવીં નમામ્યચ્યુતવલ્લભામ્ ।।રર।।
મહાલક્ષ્મી ચ વિદ્મહે વિષ્ણુપત્ની ચ ધીમહિ ।
તન્નો લક્ષ્મીંઃ પ્રચોદયાત્ ।।ર૩।।
પદ્માનને પદ્મિની પદ્મપત્રે પદ્મપ્રિયે પદ્મદલાયતાક્ષિ ।
વિશ્વપ્રિયે વિશ્વમનોડનુકૂલે ત્વત્પાદપદ્મં મયિ સંનિધત્સ્વ ।।ર૪।।
આનન્દઃ કર્દમઃ શ્રીદશ્ચિકલીત ઈતિ વિશ્રુતાઃ ।
ઋષયઃ શ્રિયપુત્રાશ્ચ મયિ શ્રીર્દેવી દેવતા ।।રપ।।
ઋણરોગાદિદારિદ્રયં પાપં ચ હ્યપમૃત્યવઃ ।
ભયશોકમનસ્તાપા નશ્યન્તુ મમ સર્વદા ।।ર૬।।
શ્રીર્વર્ચસ્વમાયુષ્યમારોગ્યમાવિદ્યાત્પવમાનં મહીયતે ।
ધનં ધાન્યં પશું બહુપુત્રલાભં શતસંવત્સરં દીર્ઘમાયુઃ ।।ર૭।।
।। ઈતિ ઋગ્વેદે પરિશિષ્ટે “શ્રીસૂક્તં” સમાપ્તમ્ ।।
શ્રી ગણપતિ અથર્વશીર્ષમ્
ૐ નમસ્તે ગણપતયે, ત્વમેવ પ્રત્યક્ષં તત્ત્વમસિ
ત્વમેવ કેવલં કર્તાસિ, ત્વમેવ કેવલં ધર્તાસિ
ત્વમેવ કેવલં હર્તાસિ, ત્વમેવ સર્વં ખલ્વિદં બ્રહ્માસિ
ત્વં સાક્ષાદાત્માડસિ નિત્યમ્, ઋૃતં વચ્મિ સત્યં વચ્મિ ।।
અવ ત્વં મામ્ અવ વકતારમ્ઃ અવ શ્રોતારમ્
અવ દાતારમ્ઃ અવ ધાતારમ્ઃ અવાનૂચાનમવ શિષ્યમ્ ।।
અવ પશ્ચાત્તાત્ઃ અવ પુરસ્તાત્ અવોત્તરાત્તાત્
અવ દક્ષિણાત્તાત્ અવ ચોર્ધ્વાત્તાત્ઃ અવાધરાત્તાત્
સર્વતો માં પાહિ પાહિ સમન્તાત્ ।।
ત્વં વાઙ્મયત્વં ચિન્મયઃ ત્વમાનન્દમયસ્ત્વં બ્રહ્મમયઃ
ત્વં સચ્ચિદાનન્દાદ્વિતીયોડસિઃ ત્વં પ્રત્યક્ષં બ્રહ્માસિ
ત્વં જ્ઞાનમયોવિજ્ઞાનમયોડસિઃ ।।
સર્વં જગદિદં ત્વત્તો જાયતે સર્વં જગદિદં ત્વત્તસ્તિષ્ઠતિ
સર્વં જગદિદં ત્વયિ લયમેષ્યતિ સર્વં જગદિદં ત્વયિ પ્રત્યેતિ
ત્વં ભૂમિરાપોડનલોડનિલોનભઃ ત્વં ચત્વારિ વાક્પદાનિ ।।
ત્વં ગુણત્રયાતીતઃ ત્વમવસ્થાત્રયાતીતઃ ત્વં દેહત્રયાતીતઃ
ત્વં કાલત્રયાતીતઃ ત્વં મૂલાધારસ્થિતોડસિ નિત્યમ્
ત્વં શક્તિત્રયાત્મકઃ ત્વાં યોગિનો ધ્યાયન્તિ નિત્યમ્ ત્વં ત્વં બ્રહ્મા
ત્વં વિષ્ણુસ્ત્વં રુદ્રસ્ત્વમિન્દ્રસ્ત્વમગ્નિસ્ત્વં વાયુસ્ત્વં સૂર્યસ્ત્વં
ચન્દ્રમાસ્ત્વં બ્રહ્મભૂર્ભુવઃ સ્વરોમ્ ।।
ગણાદીંપૂર્વમુચ્યાર્ય વર્ણાદીંસ્તદનન્તરમ્
અનુસ્વારઃ પરતરઃ અર્ધેન્દુલસિતમ્ તારેણઋધ્ધમ્
એતત્તવ મનુસ્વરૂપમ્ ગકારઃ પૂર્વરૂપમ્ અકારો
મધ્યમરૂપમ્ અનુસ્વારશ્ચાન્ત્યરૂપમ્ બિન્દુરુત્તર
રૂપમ્ નાદઃ સંધાનમ્ સગૂંહિતા સન્ધિઃ સૈષા ગણેશવિદ્યા
ગણક ઋષિઃ નિચૃદ્ગાયત્રી છન્દઃ ગણપતિર્દેવતા
ૐ ગં ગણપતયે નમઃ ।।
એકદન્તાય વિદ્મહે વક્રતુણ્ડાય ધીમહિ તન્નો દન્તી પ્રચોદયાત્ ।।
ગણપતિ ધ્યાન
એકદન્તં ચતુર્હસ્તં પાશમઙ્કુશધારિણમ્
રદં ચ વરદં હસ્તૈર્બિભ્રાણં મૂષકધ્વજમ્
રક્તં લંબોદરં શૂર્પકર્ણકં રક્તવાસસમ્
રકતગંધાનુલિપ્તાઙ્ગં રકતપુષ્પૌઃ સુપૂજિતમ્
ભક્તાનુકમ્પિતં દેવં જગત્કારણમચ્યુતમ્
આવિર્ભૂતં ય સૃષ્ટયાદૌ પ્રકૃતેઃ પુરુષાત્પરમ્
એવ ધ્યાયતિ યો નિત્યં સ યોગી યોગિનાં વરઃ ।।
નમો વ્રાતપતયે નમો ગણપતયે નમઃ પ્રમથપતયૈ
નમસ્તેડસ્તુ લંબોદરાયૈકદન્તાય
વિઘ્નનાશિને શિવસુતાય શ્રીવરદમૂર્તયે નમઃ ।।
પાઠફળ
એતદથર્વશીર્ષ યોડધીઈતે સ બ્રહ્મભૂયાય કલ્પતે
સં સર્વતઃ સુખમેઘતે સ સર્વ વિઘ્નૈર્નબાધ્યતે
સ પંચમહાપાપાત્ પ્રમુચ્યતે
સાયમધીયાનો દિવસકૃત પાપં નાચ્યતિ
પ્રાતરધીયાનો રાત્રિકૃતં પાપં નાશયતિ
સાં પ્રાતઃ પ્રયુંજાનો અપાપો ભવતિ
સર્વત્રાધીયાનોડપ - વિઘ્નો ભવતિ
ધર્માર્થ કામમોક્ષં ચ વિંદતિ
ઈદમથર્વશીર્ષમશિષ્યાય ન દેયમ્
યો યદિ મોહાદ્દાસ્યતિ સ પાપીયાન્ ભવતિ ।
સહસ્ત્રાવર્તનાત્ યં યં કામમધીતે તં તમનેન સાધાયેત્ ।।
અનેન ગણપતિમભિષિંચતિ સ વાગ્મિ ભવતિ
ચતુર્થ્યામનશ્નન્ જપતિ સ વિદ્યાવાન ભવતિ
ઈત્યથર્વણવાક્યમ્ બ્રહ્માદ્યાવરણં વિદ્યાત્ ન બિભેતિ કદાચનેતિ ।।
યો દૂર્વાંકુરૈર્યજતિ સ વૈશ્રવણોપમો ભવતિ
યો લજૈર્યજતિ સ યશોવાન્ભવતિ સ મેઘાવાન ભવતિ
યો મોદક સહસ્ત્રેણ યજતિ સ વાંછિતફલમવાપ્નોતિ
યઃ સાજ્યસમિદ્ભિર્યજતિ સ સર્વં લભતે સ સર્વં લભતે ।।
અષ્ટૌ બ્રાહ્મણાન્ સમ્યગ્ગ્રાહયિત્વા સૂર્યવર્યસ્વી ભવતિ
સૂર્યગ્રહે મહાનદ્યાં પ્રતિમાસંનિદ્યૌ વા જપ્ત્વા સિધ્ધ મંત્રો ભવતિ
મહાવિઘ્નાત્પ્રમુચ્યતે મહાદોષાત્મપ્રમુચ્યતે મહાપાપત્મપ્રમુચ્યતે
સ સર્વં વિદ્ભવતિ સ સર્વ વિદ્ભવતિ ય એવં વેદ ઈત્યુપનિષત્ ।।
નિત્ય કર્મ કરતા બોલવાના મંત્રો
પ્રાતઃ કાળે પથારીમાંથી ઊઠીને હાથનું દર્શન
કરાગ્રે વસતે લક્ષ્મીંઃ કરમૂલે સરસ્વતી ।
કરમધ્યે તુ ગોવિન્દઃ પ્રભાતે કરદર્શનમ્ ।।
સ્નાન કરતી વખતે બોલવાનો શ્લોક
ગંગા સિંધુ સરસ્વતી ચ યમુના ગોદાવરી નર્મદા
કાવેરી સરયૂ મહેન્દ્રતનયા ચર્મણ્યતી વેદિકા ।
ક્ષિપ્રા વેત્રવતી મહાસુરનદી ખ્યાતા જયા ગણ્ડકી
પૂર્ણાઃપૂર્ણજલૈઃ સમુદ્ર સહિતાઃ કુર્યાભૂ સદા મંગલમ્ ।।
ભોજન કરતી વખતે બોલવાનો શ્લોક
અન્નાદ્ભવન્તિ ભૂતાનિ પર્જન્યાદન્નસંભવઃ ।
યજ્ઞાદ્ભવતિ પર્જન્યો યજ્ઞઃ કર્મસમુદ્ભવઃ ।।
બ્રહ્માર્પણં બ્રહ્મ હવિર્-બ્રહ્માગ્નૌ બ્રહ્મણા હુતમ્ ।
બ્રહ્મૈવ તેન ગંતવ્યં બ્રહ્મકર્મ સમાધિના ।।
અહં વૈશ્વાનરો ભૂત્વા પ્રાણિનાં દેહમાશ્રિતઃ ।
પ્રાણાપાનસમાયુક્તઃ પચામ્યન્નં ચતુર્વિધમ ।।
ૐ સહનાવવતુ સહનૌ ભુનક્તુ સહવીર્યકરવાવહૈ ।
તેજસ્વિનાવધીતમસ્તુ મા વિદ્વિષાવહૈ ।।
ૐ શાન્તિઃ શાન્તિઃ શાન્તિઃ ।
શયન વખતે બોલવાનો શ્લોક
કાયેન વાયા મનસેન્દ્રિયૈર્વા બુધ્ધયાત્મના વા પ્રકૃતૈઃ સ્વભાવાત ।
કરોમિ યદ્યત્ સકલં પરસ્મૈ નારાયણાયેતિ સમર્પયામિ ।।
કરચરણકૃતં વાક્કાયજં કર્મજં વા શ્રવણનયનજં વા માનસં વાડપરાધમ ।
વિહિતમવિહિતં વા સર્વમેતત ક્ષમભસ્વ જય જય કરુણાબ્ધે શ્રીમહાદેશ્વ શંભો ।।
ત્વમેવ માતા ચ પિતા ત્વમેવ ત્વમેવ બંધુશ્ચ સખા ત્વમેવ ।
ત્વમેવ વિદ્યા દ્રવિણં ત્વમેવ ત્વમેવ સર્વ મમ દેવ દેવ ।।
પ્રાતઃ પ્રાર્થના
ૐ પૂર્ણમદઃ પૂર્ણમિદં પૂર્ણાત્ પૂર્ણમુદચ્યતે । પૂર્ણસ્ય પૂર્ણમાદાય પૂર્ણમેવાવશિષ્યતે ।।
મનોબુધ્ધયહ્ંકારચિત્તાનિ નાહં ન ચ શ્રોત્રજિહ્વે ન ચ ઘ્રાણનેત્રે ।
ન ચ વ્યોમભૂમિર્ન તેજો ન વાયુઃ ચિદાનંદરૂપઃ શિવોડહમ્ ।।૧।।
ન ચ પ્રાણસંજ્ઞો ન વૈ પંચવાયુ-ર્ન વા સપ્તધાતુર્ન વા પંચકોશઃ ।
ન વાક્ પાણિપાદૌ ન ચોપસ્થપાયૂ ચિદાનંદરૂપઃ શિવોડહમ્ શિવોડહમ્ ।।ર।।
ન મે દ્વેષરાગૌ ન મે લોભમોહૌ મદો નૈવ મે નૈવ માત્સર્યભાવઃ ।
ન ધર્મો ન યાર્થો ન કામો ન મોક્ષઃ ચિદાનંદરૂપઃ શિવોડહમ્ શિવોડહમ્ ।।૩।।
ન પુણ્યં ન પાપં ન સૌખ્યં ન દુઃખં ન મંત્રો ન તીર્થં ન વેદા યજ્ઞાઃ ।
અહં ભોજનં નૈવ ભોજનં ન ભોક્તા ચિદાનંદરૂપઃ શિવોડહમ્ શિવોડહમ્ ।।૪।।
ન મે મૃત્યુશંકા ન મે જાતિભેદઃ પિતા નૈવ મે નૈવ માતા ન જન્મ ।
ન બંધુર્ન મિત્રં ગુરુર્નૈવ શિષ્યઃ ચિદાનંદરૂપઃ શિવોડહમ્ શિવોડહમ્ ।।પ।।
અહં નિર્વિકલ્પો નિરાકારરૂપો વિભુર્વ્યાપ્ય સર્વત્ર સર્વેન્દ્રિયાણામ્ ।
સદા મે સમત્વં ન મુક્તિર્ન બન્ધઃ ચિદાનંદરૂપઃ શિવોડહમ્ શિવોડહમ્ ।।૬।।
ૐ ભદ્રં કર્ણેભિઃ શૃણુયામ દેવાઃ ભદ્રં પશ્યેમાક્ષભિર્યજત્રાઃ ।
સ્થિરૈરંગૈસ્તુષ્ટુવાંસસ્તનૂભિઃ વ્યશેમ દેવહિતં યદાયુઃ ।।
સ્વસ્તિ નઃ ઈન્દ્રો વૃદ્ધશ્રવાઃ સ્વસ્તિ નઃ પૂષા વિશ્વવેદાઃ ।
સ્વસ્તિ નસ્તાર્ક્ષ્યો અરિષ્ટનેભિઃ સ્વસ્તિનો બૃહસ્પતિર્દધાતુ ।।
પ્રણોદેવીસરસ્વતી વાજે ભિર્વાજિનીવતી । ધીનામવિત્ર્યવતુ ।।
યોદયિત્રી સૂનૃતાનાં ચેતંતી સુમતનામ્ ।
યજ્ઞં દધે સરસ્વતી ।।
મોહ અર્ણઃ સરસ્વતી પ્રયતયતિ કેતુનમ્ ।
ધિયો વિશ્વા વિરાજતિ ।।
અસતો મા સત્ ગમય ।
તમસો મા જ્યોતિર્ગમય । મૃત્યુર્માડમુતં ગમય ।।
ૐ શાંતિઃ શાંતિઃ શાંતિઃ ।
જય ગણેશ દેવા
જય ગણેશ જય ગણેશ જય ગણેશ દેવા,
માતા તારી પાર્વતી અને પિતા મહાદેવા. જય ગણેશ...
ર્લીુ ઉનકા ભોગ લાગે સંત કરે સેવા,
ફૂલ ચડે પુષ્પ ચડે ઔર ચડે મેવા. જય ગણેશ...
એક દંત દયાવંત ચાર ભુજા ધારી,
મસ્તક સિંદૂર શોભે મુસક્કી અસવારી. જય ગણેશ...
અંધેકુ આંખ દેત કોઢીન કો કાયા,
વાંઝિયું, કું પુત્ર દેવે નિરધન કું માયા. જય ગણેશ...
મેરી મનોરથ પૂરી કરો શંભુપુત્ર ધારી,
ભક્તજનની લાજ રાખે જાઉં બલિહારી. જય ગણેશ...
શિવજીની આરતી
જય હરિહરા ગંગાધર ગિરિજાધર ઈશ્વર ૐકારા
લક્ષ્મવીર ઉમિયાવર શંકર શામળિયા, પ્રભુ (ર)
હરિહર નટવર સ્વામી (ર) એકાંતે મળિયા. જય...
વાઘામ્બર પીતાંબર શિવ શ્યામે પહેર્યાં (ર)
કમલનયન કેશવને (ર) શિવને ત્રિનયના. જય...
નંદિવાહન ખગવાહન શિવચક્ર ત્રિશૂલધારી (ર)
ત્રિપુરારી મોરારિ (ર) જય કમલા ધારી. જય...
વૈકુંઠ વસે વિશ્વંભર, શિવજી કૈલાસે (ર)
હરિ કાળા હર ગોરા (ર) તે તેને ધ્યાને. જય...
રામની ખાંધે ધનુષ, શિવની ખાંધે ઝોળી (ર)
રામને રીંછ વાનર (ર) શિવને ભૂત ટોળી. જય...
ચંદન ચડે ત્રિકમને, શિવ હર - ભસ્માંગે (ર)
રામે હૃદયે રાખ્યા (ર) ઉમિયા અર્ધાંગે. જય...
કૌસ્તુભમણિ કેશવને, શિવને રુદ્રમાળા (ર)
મુક્તાફળ મોહનને (ર) શિવને સર્પ કાળા. જય...
કેવડો વહાલો કેશવને, શિવને ધતુરો (ર)
ત્રિકમને વહાલાં તુલસી (ર) શિવને બીલીપત્ર. જય...
લક્ષ્મીવર ઉમિયાવર, શંકર શામળિયા (ર)
હરિહર નટવર સ્વામી (ર) એકાંતે મળિયા. જય...
મોહન ને મહાદેવની, જો ભાવે આરતી ગાશે (ર)
હરિહરના ગુણ ગાતા (ર) હરિચરણ જાશે. જય...
એક બે એક સ્વરૂપ, અંતર નવ ધરશો (ર)
ભોળા ભૂધરને ભજતાં (ર) ભવસાગર તરશો. જય...
હરિહરની આ આરતી, જે કોઈ ગાશે (ર)
ભણે ‘શિવાનંદ સ્વામી’ (ર) મન વાંછિત થાશે. જય...
જય કાના કાળા
જય કાના કાળા, પ્રભુ, જય કાના કાળા,
મીઠી મોરલીવાળા, નટવર નંદલાલા. ૐ જય કાના...
કામણગારા કાન, કામણ બહુ કીધાં પ્રભુ (ર)
માખણ ચોરી મોહન ચિત્ત ધારી લીધાં. ૐ જય કાના...
નંદ જશોદા ઘેર વૈકુંઠ ઉતારી પ્રભુ (ર)
કાલિયમર્દન કીધું ગાયોને ચારી. ૐ જય કાના...
ગુણ તણો તુજ પાર કેમે નહિ આવે પ્રભુ (ર)
નેતિ વેદ પોકારે પુનિત શું ગાવે ? ૐ જય કાના...
ભગવાન જગદીશ્વરની આરતી
ૐ જય જગદીશ હરે, સ્વામી જય જગદીશ હરે,
ભક્તજનોં કે સંકટ ક્ષણ મેં દૂર કરે.
જો ધ્યાવે ફલ પાવે, દુઃખ વિનસે મનકા,
સુખસંપત્તિ ઘર આવે, કષ્ટ મિટે તનકા. ૐ જય...
માતપિતા તુમ મેરે, શરણ ગ્રહું મેં કિસકી,
તુમ બિન ઔર ન દુજા આસ કરું જિસકી. ૐ જય...
તુમ પૂરણ પરમાત્મા, તુમ અંતરયામી, (ર)
પરબ્રહ્મ પરમેશ્વર, તુમ સબકે સ્વામી. ૐ જય...
તુમ કરુણા કે સાગર, તુમ પાલનકર્તા, (ર)
મૈં મૂરખ ખલ કામી, કૃપા કરો ભર્તા. ૐ જય...
તુમ હો એક અગોચર, સબ કે પ્રાણપતિ, (ર)
કિસ બિધ મિલું દયામય, તુમકો મૈં કુમતિ. ૐ જય...
દીનબંધુ દુઃખહર્તા, તુમ રક્ષક મેરે, (ર)
અપને હાથ ઉઠાવો, દ્વાર ખડા તેરે. ૐ જય...
વિષયવિકાર મિટાવો, પાપ હરો દેવા, (ર)
શ્રધ્ધાભક્તિ બઢાઓ, સંતનકી સેવા. ૐ જય...
શ્યામ સુંદર તેરી આરતી, નિશદિન જો ગાવે, (ર)
વસે જીવ વૈકુંઠે, મનવાંછિત ફલ પાવે. ૐ જય...
શ્રી અંબાજી માતાની આરતી
જય આદ્ય શક્તિ, મા જય આદ્ય શક્તિ, (ર)
અખંડ બ્રહ્માંડ નીભવ્યાં (ર) પડવે પ્રગટ્યાં મા, ૐ જયો....
દ્વિતીયા બેય સ્વરૂપ, શિવ શક્તિ જાણું, મા. શિવ....(ર)
બ્રહ્મા ગણપતિ ગાયે (ર) હર ગાયે હર મા. ૐ જયો....
તૃતિયા ત્રણ સ્વરૂપ, ત્રિભુવનમાં બેઠાં, મા ત્રિભુવન....(ર)
ત્રયા થકી તરવેણી (ર) તું તરવેણી મા. ૐ જયો....
ચોથે ચતુરા મહાલક્ષ્મી, મા સચરાચર વ્યાપ્યાં, મા....(ર)
ચાર ભુજા ચૌદિશા (ર) પ્રગટ્યાં દક્ષિણ મા. ૐ જયો....
પંચમી પંચ ઋષિ, પંચમી ગુણ પદ્મા, મા પંચમી....(ર)
પંચ તત્ત્વ ત્યાં સોહિયે (ર) પંચ તત્ત્વો મા. ૐ જયો....
ષપ્ઠી તું નારાયણી, મહિષાસુર માર્યો, મા મહિષાસુર....(ર)
નર નારીના રૂપે (ર) વ્યાપ્યા સઘળે મા. ૐ જયો....
સપ્તમી સપ્ત પાતાળ, સંધ્યા, સાવિત્રી મા. મા સંધ્યા....(ર)
ગૌ, ગંગા, ગાયત્રી (ર) ગૌરી ગીતા મા. ૐ જયો....
અષ્ટમી અષ્ટભુજા, આઈ આનંદા, મા આઈ....(ર)
સુરનર મુનિવર જન્મ્યાં. (ર) દેવો દૈત્યો મા. ૐ જયો....
નવમી નવકુળ નાગ, સેવે નવદુર્ગા, મા. ૐ જયો....
નવરાત્રિના પૂજન, શિવરાત્રિનાં અર્ચન, કીધાં હર બ્રહ્મા, સેવે....(ર)
દશમી દશ અવતાર, જય વિજયા દશમી, મા જય....(ર)
રામે રામ રમાડ્યા (ર) રાવણ રોળ્યો મા. ૐ જયો....
એકાદશી અગિયારસ, કાત્યાયની કામા, મા કાત્યાયની....(ર)
કામદુર્ગા કાલિકા (ર) શ્યામા ને રામા. ૐ જયો....
બારસે બાળા રૂપ, બહુચરી અંબા મા, મા બહુચરી....(ર)
બટુક ભૈરવ સહીએ, કાળ ભૈરવ સોહીએ, તારા છે તું મા ૐ જયો....
તેરસે તુળજા રૂપ, તું તારુણી માતા, મા તું....(ર)
બ્રહ્મા વિષ્ણુ સદાશિવ (ર) ગુણ તારા ગાતા. ૐ જયો....
ચૌદશે ચૌદ રૂપ, ચંડી ચામુંડા, મા ચંડી....(ર)
ભાવ ભક્તિ કાંઈ આપો, ચતુરાઈ કાંઈ આપો, સિંહવાહનીમાતા.
ૐ જયો જયો મા જગદંબે.
પુનમે કુંભ ભર્યો, સાંભળજો કરૂણા, મા સાંભળજો....(ર)
વશિષ્ઠદેવે વખાણ્યા, માર્કંડદેવે વખાણ્યા, ગાઈ શુભ કવિતા.
ૐ જયો જયો મા જગદંબે.
સંવત સોળ સત્તાવન, સોળસે બાવીસમાં, મા સોળસે...(ર)
સંવત સોળે પ્રગટ્યાં (ર) રેવાને તીરે, ૐ જયો....
ત્રંબાવટી નગરી, આઈ રૂપાવટી નગરી, મા મંછાવટી નગરી, મા....(ર)
સોળ સહસ્ત્ર ત્યાં સોહિયે (ર) ક્ષમા કરો ગૌરી,
અંબા દયા કરો ગૌરી, ૐ જયો જયો મા જગદંબે.
શિવશક્તિની આરતી ભાવે જે કોઈ ગાશે, મા જે....
ભણે શિવાનંદ સ્વામી (ર) સુખ સંપત્તિ થાશે, હર કૈલાસે જાશે,
એનું અંબા, દુઃખ હરશે.... ૐ જયો જયો મા જગદંબે.
શિવ શક્તિને ભજતા અંતર નવધરશો, મા અંતર....(ર)
ભોળા ભવાનીને ભજતા, ભોળા અંબે માને ભજતા
ભવસાગર તરશો.... ૐ જયો જયો મા....
ભાવ ન જાણું, ભક્તિ ન જાણું નવ જાણું સેવા, માં નવ....(ર)
ભટ્ટવલ્લભને રાખ્યાં (ર) ચરણે સેવા લેવા...ૐ જયો જયો મા....
ચુંદડી લાલ ગુલાલ શોભા અતિ ભારી, મા શોભા.... (ર)
આંગણ કુકડ નાચે (ર) જય બહુચર બાળી....
ૐ જયો જયો મા જગદંબે.
(બોલો શ્રી અંબે માતાની જય)
પુષાંજલિ
કર્પૂર ગૌરં કરુણાવતરામ્, સંસાર સારં ભુજગેન્દ્રહારમ્ ।
સદા વસન્તં હૃદયારવિન્દે, ભવં ભવાની સહિતં નમામિ ।।
મંગલં ભગવાનં વિષ્ણુઃ મંગલં ગરુડધ્વજઃ ।
મંગલં પુણ્ડરીકાક્ષં, મંગલાય તનો હરિઃ ।।
સર્વ મંગલ માંગલ્યે શિવેસર્વાર્થ સાધિકે ।
શરણ્યે ત્ર્યમ્બકે ગૌરી નારાયણી નમોડસ્તુ તે ।।
ગુરુર્બ્ર્હ્મા ગુરુર્વિષ્ણું, ગુરુર્દેવો મહેશ્વરઃ ।
ગુરુઃ સાક્ષાત્પરં બ્રહ્મ, તસ્મૈ શ્રી ગુરુવે નમઃ ।।
ધ્યાનમૂલં ગુરોમૂર્તિઃ પૂજામૂલં ગુરોઃ પદમ્ ।
મન્ત્રમૂલં ગુરોર્વાક્યં મોક્ષમૂલં ગુરોઃ કૃપા ।।
ત્વમેવ માતા ચ પિતા ત્વમેવ, ત્વમેવ બંધુશ્ચ સખા ત્વમેવ ।
ત્વમેવ વિદ્યા દ્રવિણં ત્વમેવ, ત્વમેવ સર્વ મમ દેવદેવ ।।
કાયેન વાચા મનસૈંદ્રિયૈર્વા, બુધ્ધયાત્મના વા પ્રકૃતેઃ સ્વભાવાત્ ।।
કરોમિ યદ્ યત્ સકલં પરસ્મૈ, નારાયણાયેતિ સમર્પયામિ ।।
અચ્યુતં કેશવં રામનારાયણં, કૃષ્ણં દામોદરં વાસુદેવં હરિમ્ ।
શ્રીધરં માધવં શ્રી ગોપિકાવલ્લભં, જાનકીનાયકં રામચંદ્ર ભજે ।।
શ્રી રામચંદ્ર ભગવાનકી જય, શ્રી કૃષ્ણ કનૈયા લાલ કી જય
શ્રી બાપેશ્વર મહાદેવકી જય
ૐ નમઃ પારવતીપતે હર હર મહાદેવ
ક્ષમાપનં
આવાહનં ન જાનામિ ન જાનામિ વિસર્જનમ્ ।
પૂજાં યૈવ ન જાનામિ ક્ષમસ્વ પરમેશ્વર ।।૧।।
અન્યથા શરર્ણં નાસ્તિ ત્વમેવ શરણં મમ ।
તસ્માત્ કારુણ્યભાવેન રક્ષસ્વ જગદીશ્વર ।।ર।।
ગતં પાપં ગતં દુઃખં ગતં દરિદ્રયમેવ ય ।
આગતાઃ સુખ સંપત્તિઃ પુણ્યોડહં તવ દર્શનાત્ ।।૩।।
મંત્રહીનં ક્રિયાહીનં ભક્તિહીનં પરમેશ્વર ।
યત્ પૂજિતં મયા દેવ પરિપૂર્ણં તદસ્તુ મે ।।૪।।
દ્રવ્યહીનં તુ યત્ કિંચિત્વિદધિહીનં મહેશ્વર ।
તતસર્વં પુર્ણમેવાસ્તુ સર્વેડભીષ્ટા ભવન્તુ મે ।।પ।।
કર્મણા મનસા વાચા સ્વલ્પબુધ્ધયા ચયત્કૃતમ્ ।
તત્સર્વં સફલં ભૂયાત્ ત્વત્પ્રસાદાન્મયાચ્યુત ।।૬।।
અપરાધ-સહસ્ત્રાણિ ક્રિયેન્તેડહર્નિશં મયા ।
દાસોડમયમિતિ માં મત્વા ક્ષમસ્વ પરમેશ્વર ।।૭।।
યં બ્રહ્માવરુણેર્ન્દ્રરુદ્રમરુતાઃ સ્તુવન્તિ દિવ્યૈઃ સ્તવૈર ।
વેદૈઃ સાઙ્ગપદક્રમોપનિષદૈઃ ગાયન્તિ યં સામગાઃ ।।
ધ્યાનાવસ્થિતેતદ્ગતેન મનસા પશ્યન્તિ યં યોગિનો ।
યસ્યાન્તં ન વિદુઃ સુરાસુરગણાઃ દેવાય તસ્મૈ નમઃ ।।
વસુદેવસુતં દેવં કંસચાણૂર મદનમ્ ।
દેવકી પરમાનન્દં કૃષ્ણં વન્દે જગદ્ગુરુમ્ ।।
માતાની પિતાની છત્ર છાયા
હયાત માતા-પિતાની છત્ર છાયામાં
વ્હાલપનમાં બે વેણ બોલીને, નીરખી લેજો,
હોઠ અડધા બીડાઈ ગયા પછી....
ગંગાજળ મૂકીને શું કરશો.....
અંતરના આશીર્વાદ આપનારને
સાચા હૃદયથી એક ક્ષણ ભેટી લેજો
હયાતી નહીં હોય ત્યારે નત મસ્તકે
છબીને નમન કરીને શું કરશો.....
કાળની થપાટ વાગશે, અલવિદા એ થઈ જશે,
પ્રેમાળ હાથ પછી, તમારા પર કદી નહીં ફરે.
લાખ કરશો ઉપાય, તે વાત્સલ્ય લ્હાવો નહીં મળે
પછી દિવાન ખંડમાં તસ્વીર મૂકીને શું કરશો.
માતા પિતાનો ખજાનો, ભાગ્યશાળી સંતાનને મળે
અડસઠ તીરથ તેના ચરણોમાં, બીજા તીરથ ના ફરશો
સ્નેહની ભરતી, આવશે ચાલી જશે પલમાં
પછી કિનારે, છીપલાં વીણીને શું કરશો.
હયાત હોય ત્યારે, હૈયું તેનું ઠારજો,
પાનખરમાં વસંત આવે, એવો વ્યહાર રાખજો,
પંચ ભૂતમાં ભળી ગયા પછી, આ દેહના
અસ્થિને ગંગામાં, પધરાવીને શું કરશો.
શ્રવણ બનીને ઘડપણની, લાકડી તમે બનજો
હેતથી હાથ પકડી ક્યારેક, તીર્થ સાથે ફરજો
માતૃદેવો ભવ, પિતૃદેવો ભવ, સનાતન સત્ય છે
પછી રામનામ સત્ય છે, બોલીને શું કરશો.
પૈસા ખર્ચતા સઘળું મળશે, મા-બાપ નહીં મળે
ગયો સમય નહીં આવે, લાખો કમાઈને શું કરશો
પ્રેમથી હાથ ફેરવીને, ‘બેટા’ કહેનાર નહીં મળે.
પછી ઉછીનો પ્રેમ લઈને, આંસુ સારીને શું કરશો.
મા-બાપને ભૂલશો નહિ
ભૂલો ભલે બીજું બધું, મા-બાપને ભૂલશો નહિ, (ટેક.)
અગણિત છે ઉપકાર એના એહ વિસરશો નહિ.
અસહ્ય વેઠી વેદના, ત્યારે દીઠું તમ મુખડું,
એ પુનિતજનનાં કાળજાં, પથ્થર બની છૂંદશો નહિ;
કાઢી મુખેથી કોળિયા, મોમાં દઈ મોટા કર્યા,
અમૃત તણાં દેનાર સામે, ઝેર ઉગળશો નહિ. ભૂલો.
લાખો લડાવ્યા લાડ તમને, કોડ સૌ પૂરા કર્યા,
એ કોડના પૂરનારના, કોડ પૂરવા ભૂલશો નહિ;
લાખો કમાતા હો ભલે (પણ) મા-બાપ, જેના ના ઠર્યાં,
એ લાખ નહિ પણ રાખ છે, એ માનવું ભૂલશો નહિ. ભૂલો.
સંતાનથી સેવા ચાહો, (તો) સંતાન છો સેવા કરો,
જેવું કરો તેવું ભરો, એ ભાવના ભૂલશો નહિ;
ભીને સૂઈ પોતે, અને સૂકે સુવાડ્યા આપને,
એની અમીમય આંખને, ભૂલીને ભીંજવશો નહિ. ભૂલો.
પુષ્પો બિછાવ્યાં પ્રેમથી, જેણે તમારા રાહ પર,
એ રાહબરના રાહ પર, કંટક કદી બનશો નહિ;
ઘન ખરચતા મળશે બધું (પણ) માતા-પિતા મળશે નહિ,
એના પુનિત ચરણો તણી, (કદી) ચાહના ભૂલશો નહિ. ભૂલો.
આટલું કરી જજે
તારી શીતલ છાંલડીમાં સુહને સુવાડી,
તું તો તપજે તારા સંતાપ એકલો રે...
ખુશ ખુશીના મેવા બીજાને આપી દેજે,
અને ભરી લેજે નિસાસા તું એકલો...
જળ તરવા સાગર નામિત્તાને સાથે લેજે,
પણ ડૂબી જજે આશા ભર્યો તું એકલો...
કોઈ નિર્દોષી ફાંસી લટકેલાને જિવાડો,
ચેડી જજે શૂળી પર તું એકલો...
ધન છોળ્યું રેલાવજે સહુને વહેંચી દેજે,
પણ લઈ લેજે ગરીબી ભાગ એકલો...
તારાં સુંદર વસ્ત્રોથી આ જગતને ઢાંકી દેજે,
અને પડી રહેજે ઉઘાડો તું એકલો...
તારાં રક્તોના તરસ્યાની તૃષ્ણા ઓલવવા,
તું તો પાજે તારા રુધિર તું એકલો...
તારી શીતલ છાંયલડીમાં સહુને સુવાડી,
તું તો તપજે તારા સંતાપ એકલો રે,
તારી શીતલ છાંયલડીમાં સહુને સુવાડી, તું તો...
અંજલિ ગીત
હે નાથ જોડી હાથ, પ્રેમથી સૌ માંગીએ,
શરણ મળે સાચું તમારું, એ હૃદયથી માંગીએ;
જે જીવ આવ્યો આપ પાસે, ચરણમાં અપનાવજો,
પરમાત્મા એ આત્માને, શાંતિ સાચી આપજો.
વળી કર્મના યોગે કરી, જે કુળમાં એ અવતરે,
ત્યાં પૂર્ણ પ્રેમ ઓ પ્રભુજી, આપની ભક્તિ કરે;
લખચોરાશી બંધનોને, લક્ષમાં લઈ કાપજો,
પરમાત્મા એ આત્માને, શાંતિ સાચી આપજો.
સુખસંપત્તિ, સુવિચાર, ને સત્કર્મોનો દઈ વારસો,
જનમોજનમ સત્સંગથી, કિરતાર પાર ઉતારજો;
આ લોકને પરલોકમાં તવ પ્રેમ રગરગ વ્યાપજો,
પરમાત્માએ આત્માને શાંતિ સાચી આપજો.
મળે મોક્ષ કે સુખ સ્વર્ગના આશા ઉરે એવી નથી,
દ્યો દેહ દુર્લભ માનવીનો ભજન કરવા ભાવથી;
સાચું બતાવી રૂપ શ્રી રણછોડ હૃદયે સ્થાપજો,
પરમાત્મા એ આત્માને શાંતિ સાચી આપજો.
સર્વ શાસ્ત્ર - સાર
ચાર વેદ, ષટ્શાસ્ત્રનો, વારે વારે કર્યો રે વિચાર;
ઉપનિષદના અર્થનો, શોધતાં નીકળ્યો એ સાર;
કરવી શ્રી કૃષ્ણની ભક્તિ તથા સત્સંગમાં આસક્તિ;
તે પરમાત્માના યુગ-ચરણે, સર્વ સમર્પી રહેવું શરણે.
શ્રી કૃષ્ણ સ્મરણ મહિમા
એક વાર આખા જન્મમાં, જો શ્રીકૃષ્ણ-ચરણ સ્મરાય;
તો દર્શન યમદૂતનું, કદી સ્વપ્ને પણ નવ થાય;
થાય જો ભાવ-સહિત ધ્યાન, તો પછી શું કહું ભાગ્યનું માન;
હરિ ઉર નહીં તો તપ્યે શું થાય, જો છે તો કરે કષ્ટ બલાય.
આ છે ગીતાનું જ્ઞાન
પાપ થાય તેવું કમાશો નહિ.
સંતોષ એ અખૂટ ખજાનો છે.
ફળની આશા રાખ્યા વગર કામ કરવું
જેના મુખમાં પ્રભુનું નામ નથી તેને મુક્તિ કેવી ?
સદ્ગુણોને ગ્રહણ કરો, દુર્ગુણોનો ત્યાગ કરો.
સત્ય ઈશ્વરનું સ્વરૂપ છે, અસત્ય જેવું કોઈ બીજું પાપ નથી.
ઈર્ષા દંભ અને અહમ્, એ ત્રણેથી હંમેશા સજાગ રહેવું.
મારું મારું કરનારાને ભગવાન મારે છે, તારું તારું કરનારને ભગવાન તારે છે.
આપણું દુઃખ આપણા કુકર્મનું ફળ છે અને આપણું સુખ એ આપણા સત્કર્મનું
ફળ છે.
તત્ત્વ-બોધ
અનુભવીને એકલું આનંદમાં રહેવું રે;
ભજ્યા પરબ્રહ્મને, બીજું કાંઈ ન રહેવું રે.
એક જ જાણી આત્મા, કોઈને દુઃખ ના દેવું રે;
સુખ દુઃખ આવે સહજમાં, તે તો સહીને રહેવું રે.
ઉર્મિને બીજી ઈક્ષણાથી, અળગા રહેવું રે;
સમદૃષ્ટિ સમતાને ગ્રહી, આપ ખોવું રે.
આદિ મધ્ય અંત, એક જ અદ્વૈત ભાસ્યું રે;
આતમના ઉદય થકી અજ્ઞાન નાસ્યું રે.
વેદ જોયા પુરાણ જોયા, સર્વ તપાસી;
રામના નામથી કોઈ ન મોટું, સંત ઉપાસી.
સદ્ગુરુને સેવતાં મારું મનડું મોહ્યું રે;
કૃષ્ણ કહે મહાપદમાં, એક ચિત્ત પ્રોયું રે.
સાસરે જતી દિકરીને માની શિખામણ
સમજુ દીકરી જાય સાસરે, વચનમાડીનું ધ્યાન ધરે;
શ્વશુર પક્ષમાં સાજતી રહી, કસૂર કામમાં કીજીએ નહિ;
વચનથી વધે વેર ઘણા, વચનથી વધે હેત આપણા;
વસી રહે તવ મુખમાં સુધા, વચન મીઠડાં બોલજે સદા;
સર્વ સાથે તું ચાલી જો મળી, ગર્વ ટાળીને જો ગઈ ગળી;
સરસ સંપ તો લાધશે વળી, દુઃખરૂપી નહિ દેખશે કળી;
પર-ઘરે બહુ બેસવું નહીં, ઘર તણી કથા કહેવી ના કહીં;
કૂથલી પારકી જો કહી મુખ, દુશ્મન થશે દાઝશે દુઃખ;
દિયર જેઠ શું થોડું બોલવું, અદબમાં રહી રોજ ચાલવું;
વડીલ વૃદ્ધની ચાકરી કરી, પ્રભુ તણી પ્રીતિ પામજે ખરી;
સાસુ-સસરાની કરીશ સેવના, મળશે આશીર્વાદ દેવના;
હઠ કરી કશું માંગવું નહિ, રૂસણું માંડીને દૂભવું નહિ;
ઉપડતે સ્વરે વાત ના વદે, રખડતે મને કામ ના સદે;
વખત જો મળે વાંચજે કશું, નવ રહીશ તું બહેન આળસુ;
અસૂર સાંજના એકલું ન જવું, અતિશે આકળા ક્રોધી ન થવું;
સહુની સાથે હળીમળી રહેજે, અપાત્રથી દૂર રહેજે;
હસમુખા રહો પ્રેમ વધશે, કુટુંબ કલેશ તો દૂર સહુ થશે;
પતિ જ તારો છે પરમેશ્વર, માનજે એને સાચો ઈશ્વર;
બનજે એના ચરણોની દાસ, તો સદાય રહેશે એના દિલમાં વાસ;
સુખી રહેજે સુખી કરજે, તો ઈશ્વરની કૃપા તુ પામશે.
પ્રાર્થના
ગયેલા આત્માને મન-હૃદયથી આપજે શાંતિ પૂરી
બધી રીતે એનું પ્રભુ કરવજે સર્વ કલ્યાણ શ્રીજી
બધા જીવો સાથે ગત જીવનમાં જે થયેલો સંબંધ
કરાવી દો એને સૌ તરફથી સાવ નિશ્ચિત મુક્ત.
