સૌમિત્ર
સિદ્ધાર્થ છાયા દ્વારા
-: પ્રકરણ ૩૫ : -
એમ એ ના બીજા વર્ષની પરીક્ષા પૂરી થઇ ગઈ હતી. ભૂમિ શુક્રવારનું પોતાનું છેલ્લું પેપર આપીને સાંજના સમયે જમશેદપુર પરત આવી. નિશાએ આ સમયમાં કોલકાતાના ભવાનીપોર વિસ્તારમાં જ્યાં ગુજરાતીઓ છલોછલ સંખ્યામાં રહે છે ત્યાં તેણે પોતાની ટીફીન સર્વિસ શરુ કરી હતી અને શોમિત્રો છેલ્લું પેપર આપીને એક દિવસ માટે તેની મમ્મીને લઈને દુર્ગાપુર ગયો હતો. વરુણ તો દોઢ મહિનાથી ટૂર પર હતો અને લગભગ એટલા જ સમયથી ભૂમિ કોલકાતામાં પરીક્ષાની તૈયારી સારી રીતે થઇ શકે તેને માટે ત્યાં જ રહી ગઈ હતી. આમ પોતે હવે નવરી બેઠી કોલકાતા એકલી રહીને શું કરશે અને દોઢ મહિનાથી ઘર રેઢું પડ્યું હોવાથી સાફસફાઈ પણ જરૂરી છે એમ વિચારીને ભૂમિએ જમશેદપુર આવવાનું નક્કી કર્યું.
ઘરમાં આવતાવેંત એક તરફ પરીક્ષા સારી ગઈ હોવાનો સંતોષ, એમ એ ફાઈનલનું રિઝલ્ટ શું આવશે એની ઉત્કંઠા અને બીજી તરફ કોલકાતાથી ટ્રેઈનમાં જમશેદપુર સુધી લગભગ ઉભા ઉભા આવવાને લીધે ભૂમિ થાક પણ અનુભવી રહી હતી. ભૂમિને સખત તરસ લાગી હતી અને દોઢેક મહિના સુધી ઘર બંધ રહેવાનું હોવાથી એણે કોલકાતા જતા પહેલાં ફ્રીઝ પણ ખાલી કરી દીધું હતું. ભૂમિએ ઇન્ટરકોમથી સિક્યોરિટી ઓફિસર પાસે કોલોનીના જ સ્ટોરમાંથી ચારેક મિનરલ વોટરની બોટલ મંગાવી. આ બોટલમાંથી એક બોટલ ચિલ્ડ હોવી જોઈએ એવી તાકીદ પણ એણે કરી અને રૂમનું એસી ચાલુ કર્યું.
લગભગ પંદર મિનીટ પછી ભૂમિના દરવાજે નોક થયું અને ભૂમિએ દરવાજો ખોલતા સામે તેણે સિક્યોરીટી ગાર્ડને પ્લાસ્ટિકની થેલીમાં ચાર મિનરલ વોટરની બોટલ જેમાં એક એકદમ ચિલ્ડ હતી એ ઉપરાંત એક કવર લઈને ઉભેલો જોયો.
‘એ લો મેમશાબ આપ કા પાની કા બોટલ ઓર એ આપકા કોવોર.’ સિક્યોરીટી ગાર્ડ જંગબહાદુર એના ટીપીકલ નેપાળી લહેકામાં બોલ્યો.
‘કવર? કિસકા હૈ?’ ભૂમિએ જંગબહાદુર પાસેથી એક હાથમાં પ્લાસ્ટિકની ભારે થેલી અને બીજા હાથમાં પેલું કવર લેતા પૂછ્યું.
‘ઉ તો હમકો નહીં માલુમ મેમશાબ, બોડા શાહબ હમ કો આપકો દેને કો બોલા તો હમ આપકો લા કર દે દીયા.’ જંગબહાદુરે કવર બાબતે પોતાનું અજ્ઞાન જાહેર કર્યું.
‘ઠીક હૈ, રુકો એક સેકન્ડ.’ ભૂમિએ બોટલોની થેલી અને કવર નજીકના ટેબલ પર મૂક્યાં અને પછી સોફા પર પડેલા એના પર્સમાંથી દસ-દસની પાંચ નોટ કાઢી અને જંગબહાદુરને આપી.
‘થેંક્યું મેમશાબ, ઉર કોઈ શેવા હો તો ઈશ ઝોંગબોહાદુર કો કોભી ભી બુલા લેના.’ દસની ચાર નોટ ચાર મિનરલ વોટર બોટલ માટે અને પાંચમી પોતાની બક્ષીસ હોવાનું માલુમ પડતાં જ જંગબહાદુરની આંખો ચમકી ઉઠી અને એણે સલામ કરીને ભૂમિનો આભાર ભવિષ્યમાં પણ તે એનું કામ કરશે એવી ખાતરી આપીને માન્યો.
ભૂમિએ જંગબહાદુરને હા માં ડોકું હલાવીને સ્મિત આપીને વિદાય કર્યો અને સોફા પર બેઠી. ખુબ તરસ લાગી હોવાને લીધે પહેલાં તો ભૂમિએ પેલી ચિલ્ડ મિનરલ વોટર બોટલનું ઢાંકણું તાત્કાલિક તોડીને ખોલી અને એમાંથી એક ઘૂંટડો ભર્યો અને પછી પેલું કવર જે ટેબલ પર ઊંધું પડ્યું હતું એને ઉપાડ્યું. કવરને પલટતાં જે તેણે જોયું કે તે એક વેડિંગ રીસેપ્શનનું કવર હતું જેમાં ચમકતા લાલ અક્ષરે લખ્યું હતું ‘Saumitra with Dhara’. પાણીનો બીજો ઘૂંટડો ભૂમિના ગળામાં જ અટકી ગયો. એની નજર કવરની ચારેતરફ ફરવા લાગી. કવર પર ઉપર “By Courier” અને To, Mr and Mrs Varun Patel લખીને ભૂમિના જમશેદપુરના ઘરનું પૂરું એડ્રેસ લખ્યું હતું. આ અક્ષર સૌમિત્રના જ હતા, ભૂમિ બરોબર ઓળખી ગઈ. ભૂમિએ તરતજ બોટલ ટેબલ પર પાછી મૂકી દીધી અને ફરીથી કવરનું નિરીક્ષણ કરવા લાગી.
ભૂમિની નજર અચાનક જ સૌમિત્ર અને ધરાના નામ નીચે લખેલી તારીખ પર પડી જે ‘22nd May 1997’ સૂચવતી હતી અને આજે તો ચોવીસમી મે હતી. કવર પરની વિગતો વાંચવાની સાથેજ ભૂમિનું ગળું ફરીથી સુકાવા લાગ્યું.
‘સૌમિત્રએ નક્કી મને હેરાન કરવા માટે જ વરુણ પાસેથી ઘરનું અડ્રેસ લઈને આ ઇન્વીટેશન મોકલ્યું હશે નહીં તો માત્ર એક જ મુલાકાતમાં એ વરુણને શા માટે એના લગ્નના રિસેપ્શનમાં ઇન્વાઇટ કરે? રિસેપ્શનની તારીખ પણ બે દિવસ જૂની છે, એટલે એના એક કે બે દિવસ અગાઉ જ સૌમિત્રના મેરેજ થયા હશે... સૌમિત્ર?? પરણી ગયો? ઓહ ગોડ! કોઈ બીજી છોકરી સાથે? નામ ધરા છે...હા એ જ જેનું નામ એણે તે દિવસે ઇન્ટરવ્યુમાં લીધું હતું. બે દિવસ પહેલાની તારીખ છે એટલે નક્કી આ કાર્ડ પંદરેક દિવસ પહેલાં જ આવ્યું હશે. ઘર મહિનાથી લોક હતું એટલે જ સિક્યોરીટીવાળાએ ગેઇટ પર જ કવર લઇ લીધું હશે. ઓહ ગોડ! મને પહેલેથી જ ખબર હોત તો? ખબર પડી પણ ગઈ હોત તો શું હું સૌમિત્રના રિસેપ્શનમાં જવાની હતી?
કોણ હશે આ ધરા? સારી તો હશે જ નહીં તો સૌમિત્રનું લેવલ તો મેં જોયું જ છે ને? એ જેવીતેવી છોકરીને પસંદ કરે જ નહીં. દેખાવમાં અને સ્વભાવમાં મારા જેવી જ હશે? તો જ સૌમિત્રને ગમી હશે. પણ લવ મેરેજ કર્યા હોય તો જ ગમો અણગમો વચ્ચે આવે ને? એટલે સૌમિત્રને મારા પછી ધરા સાથે ફરીથી પ્રેમ થયો હશે? એ છે જ દિલફેંક, તે દિવસે કોલેજના પાર્કિંગમાં પેલી મિસ યુનિવર્સીટી સાથે કેવી લળી લળીને વાતો કરતો હતો? સારું થયું મારે પનારે ન પડ્યો નહીં તો એની સાથે લગ્ન કરીને છ મહીને મારે રોવાનો જ વખત આવત. પણ આ ધરા ચોક્કસ મારાથી પણ સુંદર અને ઇન્ટેલિજન્ટ હશે તો જ સૌમિત્રને બીજી વખત પ્રેમ થયો હશે ને? હા એવું જ લાગે છે, નહીં તો આમ ત્રણ-સાડાત્રણ વર્ષમાં મને સાવ ભૂલી જાય એવો તો એ છે નહીં. ભૂલી ન જાય તો શું મારી પૂજા કરે? મેં જ એનું ઈન્સલ્ટ કરીને... અને હું પણ પરણી ગઈ છું તો એને પણ હક્ક છે કોઈ બીજા સાથે સુખેથી જીવન વિતાવવાનો.
કોણ હશે એ ધરા? મને કેમ એ નથી ગમી રહી? હું સૌમિત્રને ક્યાં પ્રેમ કરું છું? તો પછી મને એની ઈર્ષા કેમ આવે છે? મને કેમ એવું લાગી રહ્યું છે કે કોઈ મારા પોતાના પાત્રને છીનવી ગયું અને એ પણ મારી જાણ બહાર? અત્યારે તો એ બંને કદાચ હનિમૂન માટે પણ નીકળી ગયા હશે નહીં? ક્યાં ગયા હશે? સૌમિત્ર તો હવે મોટો રાઈટર બની ગયો છે. સાંભળ્યું છે એની બીજી બૂક ‘લવ ટ્રાન્ઝીશન’ પણ ખુબ મોટી બેસ્ટ સેલર બની ગઈ છે. એટલે પૈસાનો તો કોઈજ વાંધો નહીં હોય એને. કદાચ કોઈ ફોરેન કન્ટ્રીમાં હનિમૂન માટે એ ધરાને લઇ ગયો હશે. પણ મારે શું? મારે અને સૌમિત્ર વચ્ચે કશું ક્યાં રહ્યું જ છે? ઉપરવાળાને પણ હવે અમે ફરીથી મળીએ નહીં એવી ઈચ્છા છે નહીં તો તે વખતે એની જમશેદપુરની ટ્રીપ આમ અચાનક કેમ કેન્સલ થાય?
મને હિતુભાઈના લગ્નમાં જે રીતે એણે કિસ કરી હતી અને તે દિવસે મને એમનેમ છોડીને જતા રહેવા સુધી એણે જે રીતે મને પ્રેમ કર્યો હતો... અને એની નોવેલ ધરામાં જે રીતે સૌમિત્રએ એના હીરો હિરોઈન વચ્ચેની બેડરૂમની ઘટનાઓનું વર્ણન કર્યું છે એનાથી તો એવું લાગે છે કે સૌમિત્ર એ બધી બાબતોમાં રીતસરનો કલાકાર હશે. આજકાલ એ એની ધરાને પણ એવી રીતે જ પ્રેમ કરતો હશે ને? સૌમિત્ર જ્યારે ધરા પર પોતાની પ્રેમ કરવાની એ કળા અજમાવતો હશે ત્યારે ધરા પોતાની જાતને એ વખતે કેટલી લકી માનતી હશે નહીં?મારા અને વરુણ જેવું થોડું છે કે બે-ત્રણ મહીને એક વખત અને એ પણ જ્યારે એને મન થાય ત્યારે અને મારા સંતોષ કે મારે શું જોઈએ છીએ એની કોઈ ચર્ચા વગર? અત્યારે એ બંને હનિમૂન પર હશે એટલે કદાચ આ સમયે પણ...? હું શું કરવા આ બધું વિચારી રહી છું? મારે અને સૌમિત્રને શું? એ લગ્ન કરે કે ન કરે. એના જીવનમાં ધરા આવે કે બીજી કોઈ છોકરી મારે કેટલા ટકા?
પણ તોયે મને કેમ એવી ફીલિંગ થઇ રહી છે કે અત્યારે ધરાની જગ્યાએ મારે હોવું જોઈતું હતું અને ધરા કરતાં સૌમિત્રને હું વધારે ડિઝર્વ કરું છું? મને કેમ અત્યારે ને અત્યારેજ સૌમિત્ર મારા આખા શરીરને પ્રેમ કરે એવી લાગણી થઇ રહી છે?’
શુક્રવારે સાંજથી આ જ મનોમંથનમાં લાગી પડેલી ભૂમિએ ઘરની સાફસફાઈનો પ્લાન પણ કોરાણે મૂકી દીધો. એના મનમાં સતત સૌમિત્ર અને ધરા જ ઘૂમી રહ્યા હતા. રાત્રે પણ એ સુતી ખરી પણ એને બિલકુલ ઊંઘ ન આવી. જેમતેમ કરીને એણે ત્રણ વગાડ્યા. આ સમયે જ તેણે નક્કી કરી લીધું કે એ સવારની ટ્રેઈનમાં કોલકાતા પાછી જશે અને શોમિત્રોને મળશે અને એને પૂછશે કે પોતાને આવું કેમ થઇ રહ્યું છે? પણ શોમિત્રો તો દુર્ગાપુર ગયો હતો એને કેવી રીતે એ મેસેજ આપશે એવો વિચાર આવતાં જ ધરાએ એક દિવસ મોડું કોલકાતા જવાનું નક્કી કર્યું. પણ અચાનક જ તેને યાદ આવ્યું કે તેની પાસે શોમિત્રોનો પેજર નંબર તો છે!
ભૂમિએ તરતજ પોતાની એડ્રેસ ડાયરી બેગમાંથી કાઢી અને શોમિત્રોના પેજર નંબર શોધીને તરતજ તેણે એને પેજ કર્યું કે સવારે ઉઠતાં વેંત એ તેને જમશેદપુરના નંબર પર કોલ કરે. શોમિત્રોને પેજ કર્યા બાદ ભૂમિને થોડી રાહત થઇ હોય એમ એને ઉંઘ આવી ગઈ.
==::==
‘તું કેરલા હનિમૂન એન્જોય કરવા આવી છે કે ન્હાવા માટે?’ કેરલાની એક સ્ટાર હોટેલના ભવ્ય બેડરૂમના કિંગ સાઈઝ બેડમાં બેઠાબેઠા હજી વહેલી સવારની જ ફ્લાઈટમાં જ ઉતરેલા સૌમિત્રએ બાથરૂમમાં ન્હાઈ રહેલી એની પત્ની ધરાને બુમ પાડીને કીધું.
‘સોમુ રે...બે જ મિનીટ!!’ ધરાએ એની અને સૌમિત્રની સગાઈ થયા બાદ એણે સૌમિત્રનું પાડેલું ખાસ નામ ઉચ્ચારીને જવાબ આપ્યો.
‘બે મિનીટ બે મિનીટ કરતાં પચ્ચીસ મિનીટ થઇ ગઈ ધરા! બસ હવે.. અને અંદર એકલી એકલી એવું તો શું કરે છે જેમાં તને મારી મદદની જરૂર ના હોય?’ બાથરૂમના દરવાજાની બહાર ઉભા રહી ગયેલા સૌમિત્રએ ધરાની મશ્કરી કરી.
‘ઝરા ઉલજી લટેં સંવાર લૂં, હર અંગ કા રંગ નિખાર લું... સજના હૈ મુજે સજના કે લિયે...’ સૌમિત્રના સવાલના જવાબમાં ધરાએ માત્ર આ ગીતની બે લાઈન જ ગણગણી.
‘ઓહો! પણ હવે હું તને ફક્ત એક જ મિનીટ આપું છું, જે પોઝીશનમાં હોય એ પોઝીશનમાં બહાર આવી જા બસ નહીં તો ફ્લાઈટમાં નક્કી કરેલો આપણો અત્યારનો પ્રેમનો પ્રોગ્રામ એની મેળે જ કેન્સલ થઇ જશે અને હું લંચ ટાઈમ સુધી ઉંઘી જઈશ! આને છેલ્લી વોર્નિંગ ગણવી મિસીઝ ધરા સૌમિત્રકુમાર પંડ્યા!’ સૌમિત્ર આટલું બોલીને બેડ પર પરત થયો.
સૌમિત્રએ બેડ પર પડેલું એકદમ સોફ્ટ ઓશીકું પોતાના ખોળા વચ્ચે લીધું અને સામે રહેલા બાથરૂમના દરવાજા સામે જોઇને ઉંધી ગણતરી કરવા લાગ્યો.
‘પંદર, ચૌદ, તેર, બાર, અગિયાર, દસ, નવ, આઠ, સાત, છ, પાંચ, ચાર, ત્રણ, બે......એક.... અને આ સાથે આપણો પ્રોગ...’ સૌમિત્ર આગળ કશું બોલે ત્યાં જ બાથરૂમનો દરવાજો ખુલવાનો અવાજ આવ્યો એટલે એ રોકાઈ ગયો.
દરવાજો ધીમેધીમે ખુલ્યો અને એમાંથી ધરા પણ ધીરેધીરે બહાર આવી. ધરાના સમગ્ર શરીરમાંથી પાણી ટપકી રહ્યું હતું અને એણે સૌમિત્રનો જ ઝભ્ભો પહેર્યો હતો. પાતળા કપડામાંથી બનેલો એ ઝભ્ભો ધરાના શરીર સાથે ચપોચપ ચોંટી પડ્યો હતો અને ધરાના દરેક અંગોના ઉભાર અને વળાંક બરોબર દેખાડી રહ્યો હતો. સૌમિત્રએ આપેલી વોર્નિંગ અને એની ઉલટી ગણતરીને લીધે કદાચ ધરા તેના અંત:વસ્ત્રો પણ નહોતી પહેરી શકી.
ધરાની જમણી બાજુએ આવેલી બારીમાંથી વહેલી સવારના સૂર્યનું એક કિરણ અચાનક જ હવાથી હલેલા પડદાને લીધે સીધું જ ધરા પર જ આવી પડ્યું અને એ સાથે જ સૌમિત્રએ એના જ ઝભ્ભા સાથે ચપોચપ ચોંટી ગયેલા ધરાના ઉત્તેજીત સ્તનોના દર્શન કર્યા. સામેજ કિંગ સાઈઝ બેડની બરોબર વચ્ચે બેઠેલા સૌમિત્રની આંખો ધરાના સમગ્ર શરીરને સ્કેન કરવા લાગી. ધરાના ભીંજાયેલા વાળમાંથી ટપકતું પાણી, એની શરમ અને તોફાન મિશ્રિત આંખો જે સતત સૌમિત્રને ઘૂરી રહી હતી, વાળમાંથી નીતરી રહેલું પાણી જે ધરાના મોટા ઉભારવાળા અને યોગ્ય આકારવાળા સ્તનોની ખીણ વચ્ચેથી પસાર થઇ રહ્યું હતું તે પણ સૌમિત્ર ઝભ્ભાના બટન ખુલ્લા હોવાથી સ્પષ્ટ જોઈ રહ્યો હતો. આમ નીચેની તરફ જોતજોતા સૌમિત્રની નજર ધરાના ગોરા અને માંસલ પગ પર પડ્યા જે સૂર્યની પેલી કિરણથી ચમકી રહ્યા હતા અને તેના પર સ્થિર થઇ ગયેલા પાણીના ટીપાં તેને વધારે સુંદર બનાવી રહ્યા હતા.
આ દ્રશ્ય જોઇને સૌમિત્રએ એના ખોળામાં રહેલું ઓશિકું નીચેની તરફ દબાવ્યું અને પોતાના નીચલા હોઠ પર જીભ ફેરવી. ધરાએ પણ સૌમિત્રનું આમ કરવું બરોબર પકડી લીધું અને એણે સૌમિત્ર સામે આંખ મારી અને પોતાનો નીચલો હોઠ પોતાના જ દાંત વચ્ચે દબાવ્યો.
‘તને તો હું નહીં છોડું, આજે તો તું ગઈ....’ આટલું બોલીને સૌમિત્રએ બેડ પરથી રીતસર કુદકો માર્યો અને ધરાને હજી કશી ખબર પડે એ પહેલા જ એને એના બંને ખભેથી પકડીને એને સહેજ ધક્કો મારીને તેની પાછળ રહેલી ભીત સાથે તેને સજ્જડ ચોંટાડી દીધી અને ધરાનું અનોખું રૂપ જોઇને પાગલ થયેલો સૌમિત્ર એના પર તૂટી પડ્યો.
==::==
‘કી હોલો ભૂમિ, શોબ ઠીક આછે તો?’ ભૂમિના કોટેજના મુખ્ય હોલમાં ઘૂસતાં જ એની રાહ જોઈ રહેલો શોમિત્રો તરતજ સોફા પરથી ઉભો થઈને તેની પાસે આવ્યો.
‘અંદર ચલો સબ બતાતી હું.’ આટલું કહીને ભૂમિ કોટેજમાં આવેલા વસુંધરાના ખાસ રૂમ તરફ ચાલવા લાગી. શોમિત્રો પણ તેની પાછળ જ દોરવાયો.
વસુંધરાના રૂમની ચાવી શોમિત્રો પાસે જ રહેતી હોવાથી ભૂમિ રૂમના દરવાજે આવીને અટકી અને એણે શોમિત્રો સામે જોયું. ભૂમિ તેને શું કહેવા માંગે છે એ સમજવામાં શોમિત્રોને સહેજ વાર થઇ એટલે ભૂમિએ તાળા સામે જોયું. શોમિત્રો ભૂમિનો ઈશારો સમજી ગયો અને એણે તરતજ ખિસ્સામાંથી ચાવી કાઢી અને રૂમ ખુલ્લો કર્યો.
‘દરવાજા બંધ કર દો શોમિત્રો.’ ભૂમિએ રૂમમાં ઘૂસતાંની સાથેજ શોમિત્રોને કીધું.
શોમિત્રોએ પળવારનો વિલંબ કર્યા વગર દરવાજો બંધ કરી દીધો. આ દરમિયાન ભૂમિએ પોતાની એરબેગમાંથી સૌમિત્રના વેડિંગ રિસેપ્શનનું ઇન્વીટેશન કાઢ્યું અને જેવો શોમિત્રો રૂમનો દરવાજો બંધ કરીને તેની તરફ વળ્યો કે ભૂમિએ એ ઇન્વીટેશન શોમિત્રો સામે ધર્યું.
‘ઉડી બાબા એ તો ઉ ગુજરાટી શોમિત્રોબાબુ કા ભેડીંગ રીશેપ્શોન કા ઇન્વીટેશોન હૈ! આપ એમેદાબાદ ગોયે થે કા?’ શોમિત્રો એ કવરમાંથી કાર્ડ કાઢીને વાંચતા વાંચતા હળવા સ્વરે ભૂમિની સામે જોયા વગરજ કહ્યું.
આટલું સાંભળતા જ ભૂમિ દોડીને શોમિત્રોને વળગી પડી અને ખૂબ રડવા લાગી.
‘ઓરે બાબા!! કી હોલો...ઇતના કયું રો રહી હો ભૂમિ?’ શોમિત્રોએ પણ પોતાના હાથ વાળ્યા અને ભૂમિને ભેટી પડ્યો. શોમિત્રો ધીરેધીરે ભૂમિની પીઠને સહેલાવવા માંડ્યો.
‘ઉસને ઐસા ક્યૂં કિયા શોમિત્રો? મુજે ઐસા ક્યૂં લગ રહા હૈ કી ધરા કી જગહ આજ મુજે ઉસકે સાથ હોના ચાહિયે થા? મુજે જવાબ દો શોમિત્રો. મુજે જવાબ ચાહિયે, વર્ના મૈ ઇન દો સવાલો કે બોજ તલે દબ કર મર જાઉંગી.’ ભૂમિ ધ્રુસકે ને ધ્રુસકે રડી રહી હતી.
શોમિત્રોએ ભૂમિને શાંત પાડવાનો પ્રયાસ કર્યો અને એના માથે અને પીઠ ઉપર પ્રેમથી હાથ ફેરવવા લાગ્યો. એની આંખ પણ ભીની હતી.
‘ભૂમિ, ફાર્સ્ટ આફ આલ આપ શાંત હો જઈએ. આમરા ભૂમિ કી ઇન બોરી બોરી આંખોમેં આશું આમકો બિલકુલ ઓચ્છે નહીં લગતે. આપ ઇધોર બૈઠો.બોશુન..બોશુન.’ શોમિત્રો ભૂમિને પરાણે બેડ પર બેસાડી અને કિચનમાંથી ઠંડુ પાણી લઇ આવ્યો.
ભૂમિની જબરી આનાકાની પછી પણ શોમિત્રોએ એને ફોર્સ કરીને બે ઘૂંટડા પાણી પિવડાવ્યું અને પોતે ભૂમિની બાજુમાં બેઠો.
‘યુ નો ભૂમિ, ટુ સોલ્વ એની પ્રોબ્ભલેમ ફાર્સ્ટ આફ આલ વન નીડ્સ ટુ એક્સેપ્ટ ધ પ્રોબ્ભલેમ. મોત્લોબ જોબ તોક આપ શ્વીકાર નેહી કોરેગા કી આપ પ્રોબ્ભલેમ મેં હૈ, આપકા પ્રોબ્ભલેમ ખુદ ભોગવાન ભી શોલ્વ નેહી કોર પાયેગા.’ આટલું કહીને ભૂમિની લટ જે એના ચહેરા પર આવી ગઈ હતી અને એના આંસુને લીધે એનો છેડો ભીનો થઇ ગયો હતો એને શોમિત્રોએ એને એની તરફ સહેજ ઝૂકીને ખસેડીને એના કાન પાછળ એડજેસ્ટ કરી દીધી અને ભૂમિના બંને ગાલ પર રહેલા આંસુ તેણે પોતાના રૂમાલથી લુછી દીધા .
‘મેં કુછ સમજી નહીં શોમિત્રો.’ ભૂમિ બોલી પણ હજી એનાં ડૂસકાં ચાલુ જ હતા.
‘દાખો, આજ જો તોમરા જો હાલોત હૈ ઉ હાલોત કા જિમ્મેદાર ઓર કોઈ નેહી હૈ ખુદ આપ હો.’ શોમિત્રોએ સ્મિત સાથે ભૂમિને સમજાવતાં કહ્યું.
‘શોમિત્રો મેરે પલ્લે કુછ નહી પડ રહા, ઝરા સિમ્પલ ભાષામે સમજાઓગે પ્લીઝ?’ ભૂમિએ શોમિત્રોને વિનંતી કરી.
‘ભૂમિ દાખો મેં કોઠોર નેહી બોનના ચાહતા, બાટ ટુ કમ આઉટ ઓફ ધીશ શિચ્યુએશન આપકો એઈ બાત એક્સેપ્ટ કોરના પોડેગા, કી આપ આભીભી, ઇવન નાઉ, ઉ ગુજરાટી શોમિત્રોબાબુ કો ઉતનાહી પ્રેમ કોરતા હૈ જૈશા કી પાહીલે કોરતા થા.’ શોમિત્રો એ પોતાની વાત શરુ કરી.
‘નહીં, યે સચ નહીં હૈ, મુજે ઉસસે બિલકુલ પ્યાર નહીં હૈ. નફરત કરતી હું મૈ ઉસસે. ઔર તુમસે મૈ મેરે સવાલો કે જવાબ લેને આઈ થી જો પિછલે પન્દ્રહ ઘંટો સે મેરા પીછા નહીં છોડ રહે. મૈ યે સબ સુનને કે લિયે નહીં આઈ થી, બાય!’ આટલું કહેતાં જ ભૂમિ બેડ પરથી ઉભી થઇ ગઈ અને દરવાજા તરફ ચાલવા લાગી.
‘રુકિયે ભૂમિ, એકઠો બાર આમરા કોથા શુનો, અગોરઉશ્કે બાદ ભી આપકો આપકે દોનો પ્રોશનો કા ઉત્તોર નેહી મિલતા તો ફિર ચોલી જાના.’ શોમિત્રો એ બેડ પર લાંબા પગ કરીને ટેકો લેતાં લેતાં કહ્યું, જાણેકે એને ખાતરી હતી કે ભૂમિ એની પૂરી વાત સાંભળ્યા વગર નહીં જ જાય.
શોમિત્રો તેનાથી બે ડગલાં દુર જઈને રોકાઈ ગયેલી ભૂમિની પીઠ તરફ તાકીને જોઈ રહ્યો હતો અને ભૂમિ આગળ શું કરશે તેની રાહ જોવા લાગ્યો.
-: પ્રકરણ પાંત્રીસ સમાપ્ત :-
