સૌમિત્ર
સિદ્ધાર્થ છાયા દ્વારા
-: પ્રકરણ ૨૯ : -
મુંબઈના સબર્બમાં આવેલી એક મોટી હોટલમાં સૌમિત્રની પ્રથમ નોવેલ ‘ધરા’નું ઇનોગ્યુરેશન રાખવામાં આવ્યું હતું. સૌમિત્ર અને તેના પરિવાર તેમજ બંને મિત્રોની રહેવાની વ્યવસ્થા એ જ હોટલમાં પ્રતિકે કરી હતી. કાર્યક્રમ શરુ થવાને હજી વાર હતી એટલે બધા વાતો કરી રહ્યા હતા. સૌમિત્ર પોતે ખાસ સિવડાવેલા લાઈટ કોફી કલરના સુટમાં અત્યંત શોભી રહ્યો હતો. અંબાબેન સૂટમાં શોભી રહેલા અને અત્યંત ખુશ લાગી રહેલા પોતાના પુત્રને વારંવાર જોઇને ખૂબ હરખાઇ રહ્યા હતા. જનકભાઈ સ્થિતપ્રજ્ઞ બનીને સ્ટેજ સામે સતત જોતા જોતા અદબ વાળીને અંબાબેનની બાજુની ખુરશી પર બેઠા હતા. સૌમિત્ર આ જગ્યાએથી થોડે દૂર ઉભેલા વ્રજેશ અને હિતુદાન સાથે વાત કરતો અને વારેવારે પોતાની ઘડિયાળમાં જોઈ લેતો. કાર્યક્રમ સાંજે સાત વાગ્યે શરુ થવાનો હતો છને ચાલીસ થઇ હતી, મહેમાનો આવવા લાગ્યા હતા, તો પણ ધરાનો કોઈજ અતોપતો ન હતો.
સૌમિત્ર ઘડિયાળમાં જોઇને એન્ટ્રન્સ તરફ પણ જોઈ લેતો હતો. ત્યાં જ પ્રતિકની એન્ટ્રી થઇ. પ્રતિક પોતાના સમગ્ર પરિવાર સાથે આવ્યો હતો. પ્રતિક સૌમિત્રને જોતાં જ સીધો એની તરફ દોડી આવ્યો. સૌમિત્ર સૌથી પહેલા જગદીશચંદ્રને પગે લાગ્યો તો જગદીશચંદ્રએ સૌમિત્રને ઉભો કરીને તેની સાથે ઉષ્માભર્યું હસ્તધૂનન કર્યું, જાણેકે તેઓ એમ કહેવા માંગતા હતા કે સૌમિત્રની કલમને પારખવામાં તેઓએ ભૂલ ખાધી હતી. ત્યારબાદ વારો આવ્યો પ્રતિક નો અને સૌમિત્ર સાથે હાથ મેળવીને પ્રતિક એને ભેટી પડ્યો.
‘યુ નો મેં બે બૂક ક્રિટીક્સને તમારી નોવેલ વાંચવા આપી હતી, અને એમનો રીપોર્ટ એકદમ પોઝીટીવ છે. સૌમિત્ર હવે તમે ચેક ગણવાના શરુ કરી દો.’ પ્રતિકે સૌમિત્રને ભેટેલી અવસ્થામાં જ એના કાનમાં ધીમેકથી કીધું.
‘થેન્ક્સ વેરી મચ. ચાલો મારા મમ્મી પપ્પાને મેળવું.’ આમ કહીને સૌમિત્ર એ આગલી રો માં બેસેલા અંબાબેન અને જનકભાઈ તરફ ઈશારો કર્યો.
સૌમિત્રએ પ્રતિકની ઓળખાણ અંબાબેન અને જનકભાઈને કરાવી.
‘તમારા દીકરાએ કમાલ કરી દીધી છે આન્ટી અને હું તમને ખાતરી આપીને કહું છું કે આવનારા દિવસોમાં એ વધારેને વધારે કમાલ કરશે. અરે કમાલ જ નહીં પણ એકદમ ધમાલ મચાવી દેશે.’ પ્રતિકના દરેક શબ્દમાં સૌમિત્ર પ્રત્યે આદર, ઉત્સાહ અને આત્મવિશ્વાસ દેખાતો હતો.
‘બધું તમારા લીધે છે ભાઈ. તમે જો મારા દીકરાને ટેકો ન કર્યો હોત તો એ આ બધું ક્યાં પામી શકવાનો હતો?’ અંબાબેને પણ પ્રતિકનો આભાર માન્યો.
‘આન્ટી, સૌમિત્રમાં ટેલેન્ટ છે, મારું કામ ફક્ત એને એક સ્ટેજ આપવાનું છે અને એના થકી હું પણ આગળ આવીશ ને?’ પ્રતિકે પોતાની નમ્રતા ન છોડી.
આટલું કહીને પ્રતિકે ફરીથી સૌમિત્રને ગળે વળગાડ્યો અને સૌમિત્રનું ધ્યાન ગેઇટમાંથી પ્રવેશી રહેલી ધરા પર પડ્યું અને ત્યાં જ સ્થિર થઇ ગયું. પ્રતિક તો સૌમિત્ર ને હમણાં આવું એમ કહીને જતો રહ્યો પરંતુ સૌમિત્ર ધરાને જોતા જોતા ત્યાંને ત્યાં જ કોઈ વેક્સ મ્યુઝીયમની મૂર્તિ થઈને ઉભો રહી ગયો અને પ્રતિક એણે શું કહીને ગયો છે તેના પર એનું બિલકુલ ધ્યાન નહોતું ગયું. ઓરેન્જ કલરની ડીઝાઈનર બોર્ડરવાળી સફેદ રંગની સિલ્કની સાડી અને ઓરેન્જ રંગના શોર્ટ સ્લીવ બ્લાઉઝમાં પોતાના સુંદર શરીરને ધરાએ બરોબરનું વીંટી લીધું હતું અને તેને પહોળી આંખે સતત જોઈ રહેલા સૌમિત્રના દિલના અજાણતામાં જ તે સેકન્ડે સેકન્ડે કટકે કટકા કરી રહી હતી. ધરાએ વળી વાળ પણ ખુલ્લા રાખ્યા હતા અને એના મોટા કપાળની બરોબર વચ્ચે જ એણે લીલા કલરની બિંદી પર ઓરેન્જ કલરની જ બિંદી ચોંટાડી હતી. તૈયાર થવા માટે ધરાએ આજે બરોબરનો સમય લીધો હશે એવું સ્પષ્ટ લાગી રહ્યું હતું. એને જોઇને સૌમિત્રની અત્યારે જે હાલત થઇ રહી હતી એણે ધરાની તૈયાર થવાના સમય અને મહેનતના પૂરેપૂરા ‘પૈસા વસૂલ’ કરી દીધા હતા.
‘ઓ હીરો! ક્યાં ખોવાઈ ગયો?’ ધરા સૌમિત્રની એકદમ સામે આવીને ઉભી રહી ગઈ તો પણ સૌમિત્રનું ધ્યાનભંગ ન થયું એટલે ધરાએ સૌમિત્રની આંખો સામે ચપટી વગાડીને પૂછ્યું, એના ચહેરા પર સ્મિત હતું.
‘તારામાં...’ ભાન આવતાં જ સૌમિત્રએ એની સ્માર્ટનેસ પર ફરીથી કબજો જમાવી લીધો.
‘શટ અપ... બધા વચ્ચે? આ એક દોઢ મહિનામાં તું સાવ બેશરમ થઇ ગયો છે હોં.’ ધીમા અવાજે ધરાએ ગુસ્સો તો કર્યો પણ એ સાવ ખોટો હતો.
‘મને બેશરમ બનાવવા પાછળ કોનો હાથ છે?’ સૌમિત્ર આંખ મારીને હસતાંહસતાં બોલ્યો.
‘તું એકલો પડને તને તો હું બરોબરનો ધીબેડી નાખીશ.’ ધરા ફરીથી ખોટેખોટી ગુસ્સે થઇ.
‘મને ખબર છે કે તું અને હું એકલા હોઈશ ત્યારે તું મને મારીશ નહીં પણ કશુંક બીજું જ કરીશ.’ સૌમિત્ર પણ ઘણાબધા દિવસે મળેલી ધરાને ખીજવવામાં કશું બાકી રાખવા નહોતો માંગતો.
‘આઈ પ્રોમિસ યુ સૌમિત્ર, આઈ વિલ કિલ યુ ફોર શ્યોર. બસ તું એક વખત એકલો પડ.’ ધરા હવે હસીને બોલી.
‘વિથ પ્લેઝર. પણ એ પોસીબલ નથી કારણકે અમે બધા કાલે સવારે જ શતાબ્દીમાં અમદાવાદ જતા રહેવાના છીએ એટલે હું એકલો નથી પડવાનો, જસ્ટ તારી જાણ ખાતર.’ સૌમિત્ર પણ હસીને બોલ્યો.
‘ના, તું કાલે નથી જવાનો. જસ્ટ તારી જાણ ખાતર કે, તારી કાલની ટીકીટ કેન્સલ કરીને પ્રતિકે પરમદિવસની કરી છે અને એ પણ રાતની ટ્રેઈનની એટલે તું કાલે સવારથી પરમદિવસ રાત સુધી મારા એટલેકે ખુદ ગબ્બર કબ્જામાં હોઈશ, મિસ્ટર ઠાકુર!’ ધરાએ હવે સૌમિત્રને કન્ફયુઝ કરવાનું શરુ કર્યું.
‘એટલે? હું સમજ્યો નહીં.’ ધરાના પાસા પોબાર પડ્યા, સૌમિત્ર સમજી ન શક્યો કે ધરા શું કહી રહી હતી.
‘બસ આગે આગે દેખતે જાઓ. ઇટ્સ અ સરપ્રાઈઝ ફોર યુ.’ ધરાએ આંખ મારી.
‘હવે પાછું શું સરપ્રાઈઝ છે? બોલને યાર? મારાથી હવે રાહ નહીં જોવાય.’ સૌમિત્રએ ધરાને ભારપૂર્વક સરપ્રાઈઝ કહી દેવાનું કીધું.
‘એ પ્રતિક તને કહેશે આ પ્રોગ્રામ પત્યા પછી. મને તો એણે તને કોઈ હિન્ટ આપવાની પણ ના પાડી હતી, પણ શું કરું મને તારી દયા આવી ગઈ, તારી ખાસમખાસ ફ્રેન્ડ છું ને?’ ધરાએ પોતાના ચહેરા પર એવા હાવભાવ લાવ્યા કે એ સૌમિત્રની ખરેખર દયા ખાઈ રહી હોય.
‘તો પછી તારી કિટ્ટા.’ સૌમિત્રએ હવે ખોટો ગુસ્સો કર્યો.
‘કિટ્ટા તો કિટ્ટા બાવાજીની બુચ્ચા, ચાલ હવે તારા મમ્મી પપ્પાને તો મેળવ, પછી મારે હોસ્ટીંગ કરવાનું છે એટલે મને ટાઈમ નહીં મળે.’ હસી રહેલી ધરાએ સૌમિત્ર તરફ હક્કથી માંગણી કરી.
અંબાબેનને ધરાની ઓળખાણ પોતે કેવી રીતે કરાવશે એ વિચારતો વિચારતો સૌમિત્ર ધરાને એમની તરફ દોરી રહ્યો હતો. પણ ધરાએ જ અંબાબેન અને જનકભાઈને સામેથી જ પગે લાગી લેતા સૌમિત્રની સમસ્યા આપોઆપ દૂર કરી દીધી.
==::==
‘તુમ તો કેહ રહે થે તુમ્હારે ઔર દોસ્ત ભી આને વાલે હૈ?’ આવડા મોટા રૂમમાં કોઈને પણ ન જોતાં ભૂમિ બોલી.
‘આમરા શોચ્ચા દોશ્તો એક આપ હી તો હો!’ શોમિત્રોએ એનું ચિતપરિચિત જેવું હાસ્ય કર્યું જેને ભૂમિ બોઘા જેવું હાસ્ય કહેતી હતી.
‘મતલબ તુમને મુજસે જૂઠ બોલા.’ ભૂમિના અવાજમાં જરા ગુસ્સો હતો.
‘આમી જૂઠ નેહી બોલતા તો ક્યા આપ આમાર શોંગે એકલા એકલા શીટી શે ઇતોના દૂર આતા? બોલૂન?’ શોમિત્રોએ પૂછ્યું.
‘મૈ સિર્ફ વસુંધરાકા બર્થડે હૈ ઇસ લિયે આઈ થી, મુજે તુમ્હે ઈમોશનલી સપોર્ટ કરના થા એઝ અ ફ્રેન્ડ. અગર તુમ સચ ભી બોલતે તો ભી મેં આતી.’ ભૂમિએ સ્પષ્ટતા કરી.
‘તો ફીર પ્રોબ્લેમ નેહી હૈ. ઓભી તો આપ જાની ના કી ઇધોર મેં કોઈ નેહી હૈ? માઈન્ડ યુ, મેરા કોઈ ગોલોત ઈરાદા નેહી થા. બોશ શીર્ફ કેક કાટેગા ઔર થોરા ખાના ખાયેગા ફીર આપકો આમી આપકે બાડી છોર આયેગા.’ શોમિત્રોના ચહેરા પર સ્મિત હતું.
‘પ્રોબ્લેમ સિર્ફ સચ નહીં બોલનેકા હૈ શોમિત્રો. તુમ સચ કહેતે તો મુજે ઝ્યાદા અચ્છા લગતા. ઔર મુજે તુમ્હારે ઈરાદે કભી બુરે નહીં લગે. યુ આર વેરી પ્યોર બાય હાર્ટ તો યેહ સબ મત બોલો.’ ભૂમિ હવે સ્વસ્થ થઇ હોય એવું એના અવાજ પરથી લાગ્યું.
‘ઓકે બાબા, આઈ એમ સોરી.’ શોમિત્રો બોલ્યો, ખરેખર એના અવાજમાં ખૂબ આનંદ હતો કારણકે ભૂમિએ એના વખાણ કર્યા હતા.
‘સોરી કી કોઈ ઝરૂરત નહીં હૈ શોમિત્રો, બસ આગે સે ખયાલ રખના.’ આટલું કહીને ભૂમિએ સ્મિત આપ્યું.
‘ચાલો આપકો કુછ દિખાતા હું.’ આટલું કહીને શોમિત્રો સામેની તરફ એક રૂમ તરફ ચાલ્યો.
‘ક્યા? કહાં?’ ભૂમિ બોલતાં બોલતાં ભૂમિ શોમિત્રો પાછળ દોરવાઈ.
‘આઇએ, આમરા બાબા કે ઈશ ગ્રાન્ડ કોટેજકા શોબશે શુન્દોર રૂમ આપકો દિખાતા હું.’ શોમિત્રોએ પોતાના પેન્ટના ખિસ્સામાંથી એક ચાવી કાઢી અને પેલા રૂમ પર લગાવેલું તાળું ખોલ્યું અને પોતાના હાથથી ભૂમિએ આદરપૂર્વક અંદર આવવાનો ઈશારો કર્યો.
‘નાટકબાઝ...’ ભૂમિ હસતાંહસતાં શોમિત્રો સામે જોઇને બોલી પણ રૂમમાં ઘૂસતાં જ એની નજર સ્થિર થઇ ગઈ અને એનો ચહેરો ગંભીર થઇ ગયો.
==::==
‘છોકરી બઉ રૂડી છે હોં?’ ધરાના ગયા બાદ અંબાબેને હળવેકથી સૌમિત્રને કાનમાં કીધું.
ધરાને બૂક લોન્ચ પ્રોગ્રામનું હોસ્ટીંગ કરવાનું હતું એટલે એ અંબાબેન અને જનકભાઈ સાથે થોડીઘણી વાતો કરીને જતી રહી. પ્રોગ્રામ હવે થોડીવારમાં શરુ થશે એમ જાણીને બધા મહેમાનો સાથે સૌમિત્ર ઉપરાંત વ્રજેશ અને હિતુદાને પણ પોતાની જગ્યા લઇ લીધી હતી.
‘તારી વહુ તરીકે જામે કે નહીં?’ સૌમિત્રએ અંબાબેન સામે જોઇને હસતાંહસતાં કહી જ દીધું.
‘હેં? સાચ્ચે જ?’ અંબાબેનને ખ્યાલ જ ન હતો કે સૌમિત્ર તેમને આટલું મોટું સરપ્રાઈઝ આપશે.
‘હા, પણ હજી એની ઈચ્છા છે કે નહીં એની ખબર નથી એટલે તું બહુ ઉતાવળી ન થતી અને મહેરબાની કરીને કોઈ પ્લાન્સ ના બનાવવા લગતી.’ સૌમિત્ર હજીપણ હસી રહ્યો હતો પણ તેણે અંબાબેનને આ મામલે ધીરજ ધરવાનું જરૂર કહી દીધું.
‘એટલું તો હું હમજું ને મારા વાલા? બસ બધુંય નક્કી થઇ જાય એટલે સૌથી પેલ્લાં મને કે’જે.’ અંબાબેને પણ સૌમિત્રને ધરપત આપી.
‘તને નહીં કહું તો બીજા કોને કઈશ? મને તો એ ખૂબ ગમે છે એને વિચારવા માટે સમય જોઈએ છે. મોડર્ન છે એટલે એમ તરત નિર્ણય નહીં લે, ખૂબ વિચારશે.’ સૌમિત્ર બોલ્યો.
‘મોડર્ન હોય કે ગમેતેવી, બસ તને હાચવી લે એટલે બસ.’ અંબાબેને સૌમિત્રની બાજુમાં બેઠાબેઠા જ એના ઓવારણાં લઇ લીધાં.
‘પણ આમનું શું?’ સૌમિત્રએ આંખ અને ચહેરાની હલચલથી જનકભાઈ તરફ ઈશારો કર્યો.
‘છોકરીની હા થઇ જવા દે ને? આમને તો હું સંભાળી લઈશ.’ અંબાબેને આટલું કહીને સૌમિત્રનો હાથ દબાવ્યો.
==::==
શોમિત્રોના એ ખાસ રૂમમાં ચારેતરફ વસુંધરાના જ ફોટા હતા. સ્ટેમ્પ સાઈઝથી માંડીને લાઈફ સાઈઝના ફોટાઓ થી આ રૂમની એક એક દિવાલ અને છત પણ ભરેલી હતી. વસુંધરાની એકેએક અદાઓ દરેક તસ્વીરમાં કેદ થઇ ગઈ હતી. ક્યાંક એ ખડખડાટ હસતી હોય તો એક ફોટામાં એનો ગુસ્સો તો અન્ય ફોટામાં એના આંસુ તો કેટલાક ફોટાઓમાં તેનો મસ્તીભર્યો અંદાજ વસુંધરાના સ્વભાવને જાણેકે શબ્દાર્થ આપી રહ્યો હતો. આ ઉપરાંત ભૂમિને સતત એવું લાગી રહ્યું હતું કે તે પોતાને જ એક અજાણ્યા રૂપમાં જોઈ રહી હતી કારણકે વસુંધરાનો ચહેરો ભૂમિના ચહેરા સાથે લગભગ મળતો આવતો હતો.
‘અમેઝિંગ...’ તમામ ફોટાઓ પર ઉડતી નજર નાખ્યા બાદ ભૂમિના હોઠમાંથી આ એક જ શબ્દ નીકળી શક્યો. એ હજીપણ આમતેમ જોઈ રહી હતી.
‘ફોટોગ્રાફી આમરા શોખ થા. બોચપોન શે હી આમકો ફોટોગ્રાફોર હી બોનના થા, પોર બાબા કા પ્રેશોર થા કી આમ ઉનકા બીઝનેશ હેન્ડોલ કોરે. ઈશી લીયે તો આમી કેમેરા છોર કે કોલેજ ગીયા. ઉધોર બોશુન્ધોરા મિલા તો ઉશકો દેખકે આમરા ફોટોગ્રાફી ભીતોર શે ફીરશે ગુદગુદી કોરને લગા. આમી ઉશકો મોડેલ બોના શોકતા હૈ એહી બોહાના બોના કોર બોશુન્ધોરા શે મેલ મિલાપ શુરુ કીયા થા.’ શોમિત્રો પણ વસુંધરાના ફોટાઓ તરફ નજીર નાખીને સ્મિત આપતાં બોલી રહ્યો હતો.
‘લગતા હૈ, સારે શોમિત્રો સિર્ફ ગોન્ડોગોલ હી નહીં હોતે પર ઉનમેં કોઈ કલા ભી કૂટ કૂટ કે ભરી પડી હોતી હૈ.’ વસુંધરાના એક બ્લેક એન્ડ વ્હાઈટ ફોટાને ધ્યાનથી જોતા ભૂમિ બોલી એના ચહેરા પર ગજબનો આનંદ હતો.
‘હાં ઉ ગુજરાટી શોમિત્રોબાબુ રાઈટોર ઓર ઈ બાંગાલી શોમિત્રો ફોટોગ્રાફોર.’ શોમિત્રો હસી પડ્યો.
‘હમમ... પર પતા નહીં અભી લિખતા ભી હોગા કે નહીં...’ ભૂમિ અચાનક જ વસુંધરાનો ફોટો જોતા જોતા ક્યાંક બીજે જ ખોવાઈ ગઈ.
==::==
‘એન્ડ આઈ નાઉ ઓફીશીયલી પ્રોનાઉન્સ યુ એઝ અ રાઈટર!’ સૌમિત્રની બૂક લોન્ચ થયા બાદ પ્રતિકના કહેવાથી તેની નોવેલ પહેલેથી જ વાંચી લેનાર સિદ્ધહસ્ત બૂક ક્રિટિક સરલા મીરચંદાનીએ આ વાક્ય બોલીને પોતાનું વક્તવ્ય પૂરું કર્યું અને હોલ તાળીઓના ગડગડાટથી ભરાઈ ગયો.
આમ ભૂમિની અટકળથી સાવ વિરુદ્ધ સૌમિત્ર હવે આધિકારિક રીતે લેખક બની ગયો હતો. પ્રતિકે હોલના એક ખૂણામાં સૌમિત્રને બેસવાની ખાસ વ્યવસ્થા કરી હતી જ્યાં તે એ જ સમયે જેમણે તેની નોવેલ ખરીદી હતી તેવા ભવિષ્યના વાચકોને પોતાના ઓટોગ્રાફ આપવાનો હતો. સૌમિત્રના પેટમાં અત્યારે રીતસર પતંગિયા ઉડી રહ્યા હતા. જે સ્વપ્ન એ રોજ જોઈ રહ્યો હતો તે અત્યારે તેની નજર સમક્ષ ખરેખર પસાર થઇ રહ્યું હતું. પ્રતિકે નોવેલના વેંચાણની શરૂઆત સારીરીતે થાય એટલે ખાસુએવું મોટું ડિસ્કાઉન્ટ પણ જાહેર કર્યું હતું અને એ જાહેરાતની અસર હેઠળ લગભગ પાંચસો જણાના ઓડીયન્સમાંથી લગભગ બસો જણા વારાફરતી લાઈન લગાવીને સૌમિત્રનો ઓટોગ્રાફ લઇ રહ્યા હતા.
‘એય મને ચૂંટી ખણ તો?’ છેલ્લી બૂક પર ઓટોગ્રાફ આપીને સૌમિત્ર ઉભો થયો અને તેણે બાજુમાં ઉભેલી ધરાને ચૂંટી ખણવાનું કીધું.
‘કેમ?’ ધરાને નવાઈ લાગી.
‘કારણકે મને એમ લાગે છે કે હું ફરીથી જાગી જઈશ અને મારું આ સપનું ફરીથી તૂટી જશે.’ સૌમિત્ર બોલ્યો.
‘હાહાહા... કેમ નહીં? આવો મોકો હું જવા દઉં?’ ખડખડાટ હસીને ધરાએ સૌમિત્રને જોરથી ચૂંટી ખણી લીધી.
‘ઓહ માં... આટલી જોરથી ખણવાનું નો’તું કીધું. મોકાનો ફાયદો ઉઠાવે છે તું નાલાયક?’ સૌમિત્રએ ધરા પર ગુસ્સો કર્યો પણ બીજી તરફ એ પોતાનું હસવું પણ રોકી ન શક્યો.
‘આ તો હજી સાંજના બદલાની શરૂઆત છે ઠાકુર બલદેવ સિંઘ. કાલે રાત્રે પૂરેપૂરો બદલો લેવામાં આવશે.’ ધરાએ આંખ મારીને કહ્યું.
‘અરે હા, સાંજની વાત પરથી યાદ આવ્યું. પેલું સરપ્રાઈઝ શું છે? હવે તો કે? પ્રોગ્રામ પણ પૂરો થઇ ગયો.’ સૌમિત્રને અચાનક જ યાદ આવ્યું.
‘નો નો નો, એ તો પ્રતિક જ તને કહેશે. સોરી, હું તને આ બાબતે કોઈજ હેલ્પ નહીં કરી શકું.’ ધરા પોતાના બંને કાન પકડીને બોલી.
‘પેલા રહ્યા પ્રતિકભાઈ હું જ એને પૂછી લઉં છું.’ સૌમિત્રએ આમતેમ જોતા જોતા પ્રતિકને શોધી લીધો એ કોઈ જોડે વાત કરી રહ્યો હતો.
‘હેય... પ્લીઝ નો, પ્લીઝ, તું એને પૂછીશ તો એ મને વઢશે કે તારા પેટમાં આટલી વાત પણ ન રહી?’ ધરાએ સૌમિત્રને વિનંતીના સ્વરમાં જણાવ્યું.
‘હું ખાલી એને એટલુંજ પૂછીશ કે મારે અમદાવાદ કેમ મોડું જવાનું છે? એટલે એમને નહીં ખબર પડે, ડોન્ટ વરી. મારાથી હવે રાહ નહીં જોવાય, ચલ મારી સાથે.’ આટલું કહીને સૌમિત્રએ ધરાનો હાથ પકડ્યો અને પ્રતિક જ્યાં કોઈ સાથે વાત કરી રહ્યો હતો ત્યાં પહોંચ્યો.
‘અરે પ્લીઝ કમ સૌમિત્ર, હું તમને જ શોધી રહ્યો હતો. લેટમી ઇન્ટ્રોડ્યુસ ટુ અ વેરી સ્પેશીયલ પર્સન. હી ઈઝ મિસ્ટર વરુણ પટેલ, જમશેદપુર સ્ટીલ કંપનીમાં હી ઈઝ અ જનરલ મેનેજર માર્કેટિંગ એન્ડ સેલ્સ, અને બહુ જલ્દીથી એમ ડી પણ બનવા જઈ રહ્યા છે. આમ તો એ બીઝનેસમેન છે પણ આપણા માટે વરુણ એટલે ઈમ્પોર્ટન્ટ છે કારણકે એમને વાંચવાનો ગાંડો શોખ છે. હું લાસ્ટ ટાઈમ જ્યારે લંડન બૂક ફેયરમાં ગયો હતો ત્યારે મારી સાથેજ ફ્લાઈટમાં હતા અને અમારી ઓળખાણ થઇ. એ વખતે એ મારી જ પબ્લીશ કરેલી કોઈ બૂક વાંચી રહ્યા હતા અને પછી અમે દોસ્ત બની ગયા. એમને મેં તમારી નોવેલ ધરા સ્ટ્રોંગલી રેકેમેન્ડ કરી છે અને એમણે પરચેઝ પણ કરી લીધી છે. એમને તમારો ઓટોગ્રાફ જોઈતો હતો એટલેજ હું તમને શોધી રહ્યો હતો.’ પ્રતિક અત્યારસુધી વરુણ સાથે વાત કરી રહ્યો હતો અને સૌમિત્રના આવતાં જ તેણે વરુણની ઓળખાણ કરાવી.
પ્રતિકની વાતનો સૌમિત્રએ સ્વાભાવિક પ્રતિસાદ આપતાં સ્મિત સાથે વરુણ સામે પોતાનો હાથ લંબાવ્યો અને વરુણે પણ એક સેકન્ડની પણ રાહ જોયા વગર સૌમિત્ર ના હાથ સાથે પોતાનો હાથ મેળવ્યો અને એને વળતું સ્મિત આપ્યું. છૂટાં પડતાં અગાઉ ભૂમિએ વરુણ વિષે બધું જ જણાવ્યું હોવા છતાં અત્યારે પોતાની નોવેલ લોન્ચ થઇ છે એના ઉત્સાહમાં સૌમિત્ર વરુણ પટેલ અને જમશેદપુર સ્ટીલ ફેક્ટરીનો સરળ સરવાળો ન જોડી શક્યો.
એક તરફ પોતાના પૂર્વ પ્રેમી સૌમિત્ર અને પતિ વરુણ મુંબઈમાં એકબીજાના હાથ મેળવી રહ્યા હતા તો તો બીજી તરફ આ બંનેને જોડતી કડી એટલેકે ભૂમિ અત્યારે મુંબઈથી ખૂબ દૂર આવેલા કોલકાતા શહેરની હદની બહાર આવેલા એક ભવ્ય ફાર્મહાઉસમાં તેના અંતરંગ મિત્ર બની ચૂકેલા શોમિત્રોની મૃત પત્નીની જન્મતિથી ઉજવી રહી હતી.
-: પ્રકરણ ઓગણત્રીસ સમાપ્ત :-
