Name :- Ravi Dharamshibhai Yadav Address :- Dubai, UAE.
Contact No.
:- +91 88 66 53 62 88 (WhatsApp) +971 55 898 1928 (Call)
Email ID :- cardyadav@hotmail.com
cardyadav@gmail.com
અમય ઘરે આવ્યો અને ભાભીના ચેહરા પર જોયું તો એ એકદમ ખુશમિજાજમાં હતા અને પોતાનું કામ કરી રહ્યા હતા. મનોમન વિચાર આવ્યો કે જો ભાભીને હવે અલીશા વિષે વાત કરું તો કદાચ એવું પણ બને કે એમને મારા પરથી ભરોસો ઉઠી જાય અથવા તો એનો આ ખુશમિજાજ જતો રહેશે. ભાભીને આ હાલતમાં તો હું નહિ જોઈ શકું. “અમય તારે આ વાત ભાભીને નાં કરવી જોઈએ”,અમયના અંતરાત્માથી અવાજ આવ્યો. જાણે કઈ બન્યું જ નાં હોય એવા હાવભાવ સાથે અમય ભાભી જોડે વાતો કરવા લાગ્યો અને તરત જ પોતાના કામે વળગી ગયો.
અમયને હવે એહસાસ થયો હતો કે અલીશા અમીર ઘરની છોકરી છે અને એની જરૂરિયાતો અને એના ખર્ચા પોતે ઉપાડી શકે એટલી તાકાત એનામાં નથી અને કોઈ પણ એના વિષે એમ જ બોલતું હતું કે અમયે પ્રપંચ કરીને જ અલીશાને ફસાવેલી છે જેથી અલીશાના પૈસે મોજશોખ પુરા કરી શકે. પરંતુ બીજી જ પળે વિચાર આવતો કે દુનિયા ભલે ગમે તે બોલે પરંતુ હું તો અલીશાને સાચા દિલથી પ્રેમ કરું છું. હું એના વિના નથી રહી શકતો. જો દોસ્તી આટલી મજબુત હોય તો હવે તો પ્રેમમાં છીએ હવે તો કઈ રીતે એના વગર દિવસો નીકળે ? ભલે જે હોય તે હું અલીશાને મળી આવું.
અમય અલીશાને મળવા પહોચ્યો અને અલીશા ફોન પર વાત કરી રહી હતી. અલીશાની નજર અમય પર પડતા જ અલીશાએ થોડા ખચકાટ સાથે તરત જ ફોન કાપી નાખ્યો. અમયને આ વાત પર થોડું અજુગતું લાગ્યું એટલે એનાથી પૂછ્યા વિના નાં રહી શકાયું.
“કોનો ફોન હતો ?”
“પાપાનો ફોન હતો અને તું આવીને તરત જ “અલી” કહીને બોલાવે છે અને એ શબ્દ જો પાપા સાંભળી જાય તો ઘરે મારો વારો પડી જાય એટલા માટે મેં ફોન કાપી નાખ્યો.” અલીશાએ આત્મવિશ્વાસ સાથે જવાબ આપ્યો.
અલીશાના મનમાં શું ચાલતું હતું એ અમય કળી નાં શક્યો એટલે એને અલીશાની વાત માની લીધી અને એની સાથે વાતોએ વળગ્યો.
અલીશા ખોટું ખોટું રિસાઈને બોલી, “મારે તારી સાથે વાત જ નથી કરવી, જવા દે… તું મને હમણાંથી સમય જ નથી આપતો. જ્યારે ને ત્યારે બસ કામ કામ ને કામ.
અમય તેને મનાવતા બોલ્યો, “અરે બાબા ! મારા માથે જવાબદારી છે પાપાને સપોર્ટ કરવાની, અને હું જો કામ નહિ કરું તો પાપાને મદદ કેવી રીતે કરી શકીશ ? બાકી તો કોલેજમાં આપણે સાથે જ હોઈએ છીએને, ત્યારે વાતો કરી લેવાની.
બુદ્ધુ કોલેજમાં પ્રેમલીલા કરીશું તો ભણશે કોણ ? અલીશા હસતા હસતા બોલી.
અમય બડાઈ હાંકતા બોલ્યો, ” તને ખબર છે તારો બોયફ્રેન્ડ કોલેજ ફર્સ્ટ આવે છે અને તું આવી રીતે મુંજાઈ છે ? મેં હું નાં.. (શાહરૂખની સ્ટાઈલમાં બંને હાથ ફેલાવીને)
અલીશા હસતી હસતી સીધી જ અમયે ફેલાવેલા એ બંને હાથનો ફાયદો લઈને અમયને ગળે વળગી ગઈ અને અમયે પોતાના બંને હાથ અલીશાના ગળે વીટાળી દીધા.
ધીમે ધીમે કરતા ૬ મહિના જેટલો સમય પસાર થઇ ગયો. આ ૬ મહિના દરમિયાન ભાભી ઘણીવાર અમયને અક્ષી વિષે વાત કરતા. અમય પણ અક્ષી વિષે જાણે અજાણે ખબર મેળવી લેતો હતો પરંતુ ભાભી જ્યારે પણ સબંધની વાત કરતા ત્યારે અમય કોઈને કોઈ બહાનું કાઢીને વાત ફેરવી નાખતો. ભાભીને અમયના આવા વર્તન પર આશ્ચર્ય થતું અને શંકા પણ જતી પરંતુ પછી કોઈ લાંબો વિચાર કરવાનું માંડી વાળતા અને જેમ ચાલે છે એમ ચાલવા દેતા.
કોલેજમાં પીકનીકનું આયોજન થયું હતું. કોઈ હિલસ્ટેશન પર જવાનું નક્કી થયું હતું જેના કારણે દરેક લોકો ખુબ જ ઉત્સાહિત હતા. અમય અને અલીશા પણ જવા માટે તૈયાર જ હતા અને નક્કી કરેલા દિવસે પીકનીક માટે લોકો રવાના થઇ ગયા.
એકદમ વાદળછાયું વાતાવરણ અને સુસવાટા કાઢતો ઠંડો પવન વાતાવરણને આહલાદક બનાવી રહ્યો હતો. અમુક લોકો પોતપોતાના દોસ્તો સાથે ફોટોગ્રાફી કરી રહ્યા હતા અને અમુક લોકો અલગ અલગ ગ્રુપ બનાવીને આજુબાજુમાં ફરવા લાગ્યા હતા. કોઈને ક્યાય પણ પોતાની રીતે ફરવું હોય તો જઈ શકવાની મંજુરી હતી જેથી કરીને લોકો પોતાને મનફાવે એ તરફ ચાલતા ચાલતા નીકળવા લાગ્યા હતા. હિલસ્ટેશન ઘણું જ મોટું હતું જેથી કરીને લોકોને જ્યાં ગમે ત્યાં ફરી શકવાની મંજુરી આપી હતી અને સાંજ સુધીમાં પાછા આવી જવાનું નક્કી થયું હતું. અમય અને અલીશા નહોતા ઇચ્છતા કે તેમની સાથે કોઈ આવે એટલે તેઓ અગાઉથી જ બંને એકબીજાનો હાથ પકડીને એકલા ચાલતા નીકળી ગયા હતા. બંને રસ્તામાં મસ્તી કરતા કરતા ખુબ બધું ફર્યા, મોજ મસ્તી કરી,સાથે લઇ ગયેલો નાસ્તો પણ કર્યા અને ત્યાં રહેલા સરોવરમાં નાહ્યા પણ ખરા. પરંતુ આ બધી મસ્તીમાં તેઓ ઘણા બધા આગળ નીકળી ગયા હતા તેનો અંદાજો નહોતો તેઓને. હજુ તો પાછા ફરતી વખતે અડધે પહોચ્યા હશે ત્યાં તો સાંજ પડી ગઈ હતી અને હવે રસ્તો પણ ભૂલી ગયા હતા. રાત્રીના અંધકારમાં બંને ક્યાંક સીધેસીધા ચાલ્યા જતા હતા. બંને પોતાનો ફોન ત્યાં બેગમાં મુકીને જ આવ્યા હતા જેના કારણે હવે તેઓ કોઈનો સંપર્ક પણ કરી શકે એમ નહોતા. અલીશા હવે માંડ માંડ ડગલાં ભરી રહી હતી અને હાંફી રહી હતી. સાથે જ જેમ સાંજ પડી ગઈ એમ પવન પણ સખ્ત ઠંડો થવા લાગ્યો હતો. અમયને ચિંતા એ વાતની હતી કે અલીશા એની સાથે હતી અને પહોચી શકાય એમ નહોતું. જો કે પીકનીક હજુ ૩ દિવસની હતી એટલે ઘરે જવાની કોઈ ઉતાવળ નહોતી. પરંતુ પોતે આમ અલીશા સાથે જંગલમાં ખોવાઈ ગયો હતો એ વિષે ઘરે કે બીજે ક્યાંક ખબર પડશે તો લોકો શું વિચારશે અને કેવું કેવું બોલશે એ વધારે ચિંતા હતી.
અંધારામાં ચાલતા ચાલતા બંનેને થોડે દુર એક ઝુપડી જેવું દેખાયું. ૪ લાકડા ઉભા કરી દીધેલા હતા અને તેની ફરતે કંઈક વીટાળીને આડશ કરી દઈને રહી શકાય એવી ઝુપડી બનાવેલી હતી જેમાં અંદર જતા જ જોયું તો ધીમી ધીમી આગની ભઠી થોડી મંદ મંદ સળગી રહી હતી પણ અંદર કોઈ હતું નહિ એટલે અમયને અંદાજ આવી ગયો હતો કે એમની પહેલા અહિયાં કોઈક આવીને ગયેલું છે. અલીશા તો સખત થાકી ગયેલી હતી અને આટલી ઠંડી હતી એના કારણે ધ્રુજી રહી હતી એટલે તરત જ એ ભઠી પાસે જઈને પોતાના હાથ શેકવા લાગી. અલીશાને ધ્રુજતી જોઇને અમયએ પોતાનું જેકેટ કાઢીને અલીશાને પહેરાવ્યું અને પોતે સામેના ખૂણે જઈને પગ લાંબા કરીને બેઠો.
“કેમ તને ઠંડી નથી લાગતી ?”, ધ્રુજતા અવાજે અલીશાએ અમયને પૂછ્યું.
નાં ! મારું શરીર હંમેશા ગરમ જ હોય છે જેના કારણે મને ઠંડી સાવ ઓછી લાગે છે. અમયે શાંતિથી પ્રત્યુતર આપ્યો.
“અચ્છા !” અલીશા છણકુ કરતા હસતી હસતી અમય પાસે જઈને બેસી ગઈ અને કહ્યું, “લાવ તો તારો હાથ અડવા દે એટલે ખ્યાલ આવે કે તને ઠંડી કેમ નથી લાગતી”
આવા ઠંડા વાતાવરણમાં અલીશા સખત ધ્રુજી રહી હતી અને અમયનો હાથ પકડતા જ એના હાથ સ્થિર થઇ ગયા. અચાનક જ અલીશા અને અમયની આંખો એકબીજા સામે સ્થિર થઇ ગઈ અને બંને એકબીજા સામે તાકીને જોવા લાગ્યા. નાના જંગલની વચ્ચે આવેલી એક ઝુપડીમાં ઠરી જવા આવેલી ભઠીના આછા પ્રકાશમાં અલીશા વધુ સોહામણી લાગતી હતી અને ઠંડીના કારણે અલીશાના એ કાંપતા હોઠ જોઇને અમય પોતાની જાતને રોકી નાં શક્યો અને પોતાના હોઠ અલીશાના હોઠ પર બીડી દીધા. ઘણીવાર સુધી બંને એકબીજાના હોઠનો પરાગરસ માણતા રહ્યા અને અલીશાના બંને હાથ અમયની પીઠ પર અજગરની જેમ ભરડો લઇ ગયા. અમયના હાથ અલીશાના હાથ પર નરમ રીતે ફરતા હતા અને અલીશાના ઉરોજ પાસે આવીને અટકી ગયા. અલીશાએ જાણે આંખોથી જ મંજુરી આપી દીધી હોય એમ લાગતા જ અમય હવે પોતાના મગજ પરનો કાબુ ગુમાવી બેઠો અને એના કઠોર હાથનો સ્પર્શ અલીશા માણવા લાગી. ધીમે ધીમે બંનેના શરીર પરથી એક એક વસ્ત્ર નીચે પથરાતું ગયું અને આટલી ઠંડીમાં બંને યુવાગરમી એકબીજાને ખેંચી રહી હતી અને જાણે કોઈ અલગ જ દુનિયામાં ખોવાઈ ગયા. મનભરીને એકબીજાનો સહવાસ માણતા રહ્યા અને સંતોષની લાગણી સાથે જ બંને નિર્વસ્ત્ર જ એમને એમ સુતા રહ્યા, અલીશા તો અમયની છાતી પરના વાળમાં આંગળીઓ ફેરવતી ક્યારે સુઈ ગઈ ખબર જ નાં રહી અને ધીમે ધીમે અમય પણ એના માથામાં હાથ ફેરવતો સુઈ ગયો.
જોતજોતામાં સવાર પડી ગઈ. આંખો ખુલતા જ અમય સફાળો બેઠો થઇ ગયો અને પથરાયેલા કપડા પહેરીને ઝુપડીની બહાર આવ્યો અને અલીશાને શોધવાનો પ્રયત્ન કર્યો પરંતુ અલીશા નાં મળતા એક મોટા પત્થર પર બેસીને વિચારોના વહેણમાં ખોવાયો. “મારે આવું નહોતું કરવું જોઈતું, મારાથી ખુબ મોટી ભૂલ થઇ ગઈ છે. મારે મારી જાત પર કાબુ રાખવો હતો.” આકાશ તરફ નજર કરવા જાય છે ત્યાં જ થોડે દુર એક ટેકરી દેખાણી અને ત્યાં કોલેજ ફ્રેન્ડસનો કેમ્પ દેખાયો અને અલીશા ચોક્કસથી ત્યાં પહોચી ગઈ હશે એમ વિચારીને દોડીને ત્યાં જવા રવાના થયો.
કેમ્પ પર પહોચતા જ અમયનું ધ્યાન અલીશા પર ગયું જે દોસ્તો સાથે ગપ્પા લડાવતી મસ્તી મજાક કરી રહી હતી. અમયને સહેજ પણ એવું નાં લાગ્યું કે અલીશાને ગઈ કાલે બનેલી ઘટનાને કારણે અફસોસ હોય. અમયને જોતા જ અલીશાએ રોજની જેમ જ હાઈ કર્યું અને આંખ મારીને હસવા લાગી. અમય માટે આ વાતને આટલી સરળતાથી પચાવવી સહેલી નહોતી. અમયના ચેહરાના હાવભાવ જોઇને અલીશા અમય પાસે ગઈ અને અદબ વાળીને ઉભી રહી. અમય નીચે જોઇને બોલ્યો, “કાલે રાત્રે જે કઈ થયું એ નહોતું થવું જોઈતું. સોરી. એના અવાજમાં ડૂમો ભરાઈ આવ્યો હોવાનું સાફ વર્તાઈ આવતું હતું.
અલીશા હસતા હસતા બોલી, ” અરે એમાં ટેન્શન શું કામ લે છે ? એ તો બધુય પરિસ્થિતિને આધીન જે થવાનું હતું તે થઇ ગયું. અત્યારે આ બધું કોમન છે યાર ! ચીલ માર… બે ફ્રેન્ડસની વચ્ચે તો આવું ચાલ્યા કરે. એમાં કશું ટેન્શન લેવાની જરૂર નથી.”
ફ્રેન્ડસ ?? અમય ચોંકી જતા બોલ્યો.
હા We are friends, કેમ તને કઈ ડાઉટ છે ? આ બધું તારી માટે કદાચ પહેલી વાર હશે મારી માટે નહિ. હું તો અત્યાર સુધીમાં ઘણા છોકરાઓ સાથે સેક્સ માણી ચુકી છું અને એમ પણ આ બધું જે બન્યું એ મારી જ રમતનો એક હિસ્સો હતો. પરિસ્થિતિ એની જાતે નહોતી સર્જાઈ, મેં એનું સર્જન કર્યું હતું.
અમયની આંખો ફાટી ગઈ અને ગુસ્સાથી આંખો રાતીચોળ થઇ ગઈ.
