અવઢવ : ભાગ : ૬૭ …
પોતાના સ્થિર જીવનમાં થયેલી હલચલ વિષે વાત કરવા નૈતિકે હિંમત એકઠી કરી . પડખામાં સુતેલી પ્રેરણા તરફ એ ફર્યો….. એના પર હાથ પર હાથ મુક્યો. એ જ વખતે
‘ પ્લીઝ…ધ્રુવની તબિયતને લીધે ઘણા દિવસથી નિરાંતે સુતી નથી. મને સુવા દો ને તમેય સુઈ જાઓ’ ઊંઘરેટા અવાજે પ્રેરણા બોલી …
નૈતિકનો હાથ સહેજ હડસેલી એ ઊંધું ફરી સુઈ ગઈ. વાત તો સાચી… એકલી સ્ત્રી બંને બાળકોને લઇ રહેતી હોય એવા સંજોગોમાં પતિ ઘરે આવે ત્યારે જ એને આરામ મળે એવું વિચારી નૈતિકે પણ પડખું ફરી લીધું . ત્વરાની વાત કહેવાનું થોડું પાછું હડસેલાઈ ગયું. એણે પોતે કરેલા પ્રયત્ન બદલ આશ્વાસન લઇ લીધું . બહુ નાની વયે પિતાની છત્રછાયા ગુમાવી ચુકેલો નૈતિક ઉમરના પ્રમાણમાં તો પહેલેથી જ ઠાવકો હતો . પરણ્યા પછી આખા કુટુંબને બાંધી રાખવા એ ખુબ પ્રયત્નશીલ રહેતો. નાની બેન સીમાના લગ્ન પછી જીવ્યા ત્યાં સુધી સુધાબેન નૈતિક સાથે રહ્યા .સરસ રીતે ઘર ચલાવતી પ્રેરણા તરફ કોઈ ફરિયાદ એના મનમાં ઉઠતી નહી. આ વાત ઘણી નાજુક હતી ઉપરાંત હજુ સુધી કહું કે ન કહું ની અવઢવ પણ હતી. એટલે આજે એને એક દોસ્ત તરીકે પ્રેરણા સાથે વાત કરવી હતી ત્યારે પ્રેરણા ફક્ત પત્ની બનીને રહી ગઈ હોય તેવું લાગ્યું. ધરબી રાખેલી એક ફરિયાદ બહાર આવી.
ત્વરાએ ઓફિસમાં નેન્સીને નૈતિક સાથે થયેલી વાતો કરી દીધી. પ્રેરકને કહેવાનું બાકી છે એ જાણી નેન્સી થોડી ચિંતિત લાગી . પ્રેરકને આ કહેવું તો છે પણ કેવી રીતે એ વિષે વિચારણા ચાલી . અંતે કશુંક નક્કી થયું . આખો દિવસની દોડધામ પછી પરવારી સુવા ગઈ જોયું તો પ્રેરક વરસાદ પછી વાતાવરણમાં છવાયેલી ઠંડકથી ઘસઘસાટ સુતો હતો એને બ્લેન્કેટ ઓઢાડી એ પણ આડી પડી …દરેક વ્યક્તિ જીવનસાથી સાથે વાત કરવાનો સમય પસંદ કરી શકે તો ઘણા ઘર્ષણો અટકી શકે …વાંક વાતનો નહી એ કહેવા માટે પસંદ કરેલા સમયનો હોય છે એ વાત બરાબર સમજતી ત્વરાએ શનિવારે સાંજે બાલ્કનીમાં ઢાળેલી ખુરશીઓ પર બેસી વાતો કરી રહેલા પ્રેરકને નૈતિક વિષે એના પરિવાર , નોકરી અને પોતાની એની સાથે થયેલી વાતચીત વિષે જણાવી દીધું .
પ્રેરકે શાંતિથી એની વાતો સાંભળી પછી કહ્યું : ‘ ત્વરા , કોલેજમાં આટલા વર્ષ ભણાવ્યું ..અનેક પ્રેમ કહાનીઓ જોઈ . ક્યારેક ભૂતપૂર્વ વિદ્યાર્થીઓનો મેળાવડો થાય ત્યારે મારી નજર સામે પાંગરેલી અને મુરઝાઈ ગયેલી કેટલીય પ્રેમ કહાનીઓ પાછી ટકરાતા જોઈ છે . શક્ય છે એમના પાર્ટનર્સને વાતની ખબર ન હોય પણ તોય એક મિત્ર તરીકે ફરી મળી શક્યાની ખુશી તો મેં એમના ચહેરા જોઈ જ છે . આપણે માનીએ છીએ એટલે સંકુચિત આપણે હોતા નથી .મોટેભાગે આવા સંજોગોથી આપણે દૂર ભાગીએ છીએ એટલે એ વખતે આપણે કેવી રીતે મેનેજ કરીશું એનો ખ્યાલ જ નથી હોતો .હા, પ્રેમ હોય …અનહદ હોય …ખરાબ રીતે તૂટેલા/તોડેલા વાયદાઓ હોય ….શારીરિક આકર્ષણ કે એવા સંબંધો હોય તો સામાન્ય રીતે મળવું થોડું મુશ્કેલ બને. રહી વાત તારી અને નૈતિકની તો આ ઉંમરે એક સરસ માણસની દોસ્તી પાછી મળે એ બહુ સરસ વાત કહેવાય. અને હવે તમે બંને ઉંમરના એક એવા વળાંકે પહોચ્યા છો જ્યાં તમારી પ્રાયોરીટી બદલાઈ ગઈ છે .એ સમયે તમારી વાતોનું કેન્દ્ર ‘તમે’ એટલે તમે બંને હશો ..હવે ‘અમે’ એટલે બંનેના પરિવારો હોઈશું …. બાકી મને બે જવાબદાર …પુખ્ત વ્યક્તિઓની આવી રીફ્રેશ થયેલી મૈત્રીમાં કોઈ મેલ દેખાતો નથી .બહુ બહુ તો બસ એક સંતોષ જ હોય કે એક જૂનો સંપર્ક જાળવી શકાયો છે.’
ત્વરાને એ જુનાગઢ …તળેટી અને એ પાળી , રસ્તો અને માહોલ યાદ આવી ગયો … ફરી વાર એના મનમાં પ્રેરક તરફ વ્હાલ ઉભરાઈ આવ્યું . લગ્ન પછી પ્રોત્સાહન આપી M COM કરાવ્યું …બેંકની પરિક્ષા પાસ કરાવી …નોકરીમાં લાગ્યા પછી પણ પ્રમોશન માટે પરિક્ષાઓ અપાવી .. એ ગર્વભરી નજરે પ્રેરકને જોઈ રહી ….
પ્રેરકે એને વિશ્વાસ આપતા કહ્યું .. ‘ મેં તને કેટલા બધા વર્ષોથી અનુભવી છે … એક શ્રેષ્ઠ પત્ની અને ઉત્તમ માતા તરીકે પુરવાર થતા જોઈ છે . મને મારા પર અને એથી વિશેષ તારા પર વિશ્વાસ છે . જો ત્વરા , સંબંધ એટલે બેઉ બાજુએ એક સરખી તીવ્રતા વાળું બંધન … એક સરખું બંધન … બાકી લાગણીઓનું પાણી જેવું છે … વહેતી જ સારી….તને રોકું કે ટોકું એવો પતિ હું નથી . અને આમ પણ હું તો માનું છું કે જે વસ્તુ કે વ્યક્તિ આપણી હોય એ ગમે તેવા ઝંઝાવાતો પછી આપણી જ રહે છે …… !! એટલે જે મારું છે એ મારું જ રહેશે.’ ત્વરા કાયમ પ્રેરકની આવી સકારાત્મક વાતોથી હળવી થઇ જતી.
નૈતિકનો રવિવાર સુવામાં અને સાંજે પ્રેરણાના ભાઈભાભીની મુલાકાતમાં વીતી ગયો. પણ એ પ્રેરણાને ત્વરાની વાત ન જ કહી શક્યો . નોકરી કરતી … પોતાની કેરિયર માટે ઘણી જાગૃત…સતત દોડધામ કર્યા કરતી પ્રેરણા નૈતિકને આજે અજાણી લાગવા માંડી ….રાતે બસમાં બેઠો અને ત્વરાના વિચારો એના મન પર પાછા સવાર થઇ ગયા. ફરી પાછું ફેસબુક ખોલી ‘જામનગરથી નીકળ્યો છું , કાલે સવારે ત્યાં પહોંચી જઈશ’ એવો એક મેસેજ ત્વરાને મોકલી દીધો. અને એને અમદાવાદ જલ્દી પહોચવાની અધીરાઈ થઇ આવી. અચાનક વિચારે ચડ્યો ‘ પ્રેરણા મને રોકશે કે એને નહી ગમે એ ડરે મેં જાણી જોઇને તો પ્રેરણાથી વાત છુપાવી એવું તો નથી ? આ ઉમરે આવું થવું કેટલું સ્વાભાવિક ગણાય ? જુવાન છોકરાના માબાપે પોતાની લાગણીઓ આમ ફેલાવા દેવી કેટલી ઠીક ગણાય ? વીતેલા દિવસોનો કેફ હવે ચડે એ ઠીક કહેવાય ? ત્વરાના વિચારો આમ મન પર હાવી થાય એ કેટલું વ્યાજબી ગણાય ? મારે આમ ત્વરા સાથે મૈત્રી વધારવી જોઈએ ? વાતો કરવી જોઈએ ? મારા આ પગલાથી એના અને મારા જીવનમાં આંધી નહી આવે એની શી ખાતરી ? ત્વરાએ પ્રેરકને મારા વિષે શું કહ્યું હશે ? પ્રેરક મારા વિષે શું વિચારતો હશે ? ઓહ ‘ … નૈતિક નવેસરથી એક અપરાધભાવ અને દ્વિધાની લાગણીઓથી ઘેરાઈ ગયો.
આ બાજુ નૈતિક પાછો આવે છે એવો મેસેજ મળ્યો એટલે હોલમાં ચુપચાપ બેઠેલી ત્વરા વિચારે ચડી .’ મેં પ્રેરણાને hi કહેવાનું નૈતિકને કહી તો દીધું પણ એનો સ્વભાવ કેવો હશે ? નૈતિકની પત્ની ઉપરાંત તૃષાની બહેન છે એવી પ્રેરણા મને કેવી રીતે ઓળખતી હશે? કેમ્પ વિષે એ શું જાણતી હશે ? હું અને પ્રેરક આવી મૈત્રીને સહજ માનીએ છીએ પણ શું પ્રેરણાને આ જૂની દોસ્તી નવા સમયે સ્વીકાર્ય હશે ? ‘ પ્રાપ્તિ એની સાવ બાજુમાં આવીને બેસી ગઈ એનો ખ્યાલ પણ એને ન રહ્યો.
પ્રેરક હંમેશા કહેતો કે ત્વરાને ખુલીને વાત કરતા અને થોડી વાચાળ બનાવતા એને નાકે દમ આવી ગયો હતો ત્યારે માંડ પોતાના મનની વાત સામે વાળાને એ કહેતી થઇ . આજે એકદમ શાંત બેઠેલી ત્વરાને જોઈ એને એ શબ્દો યાદ આવી ગયા.
‘ શું વાત છે ? આજે કેમ પાછી પુરાણી મમ્મીએ દેખા દીધી ? ‘ એવું પૂછતા એણે ત્વરાના ખોળામાં માથું ટેકવી દીધું. સંવેદનશીલ તો ત્વરા હંમેશા હતી જ … પણ વાતોકડા.. માનસશાસ્ત્રના જાણકાર અને એને જીવનમાં પચાવી શકનારા …સમજદાર પ્રેરકના પ્રભાવમાં માદીકરી વચ્ચે એકબીજાને સમજવાની ઉત્સુકતા અને વાતો શેર કરવાની મોકળાશ ઉભી થયેલી હતી . પારદર્શક સંબંધો … આ જીવાદોરી જેવા શબ્દોની વેલ આખા પરિવારને વળગેલી હતી . બાપદીકરો સમર્થનાં રૂમમાં કેરમ રમતા હતા.
પ્રાપ્તિનું વ્હાલ ત્વરાને વિચારોમાંથી બહાર દોરી લાવ્યું. ‘ચાલ , હવે કહી દે મારી મા …. એ કોણ દોસ્ત મળી આવી કે તું બે દિવસથી ખુશખુશાલ અને અત્યારે ચુપચાપ છે ?’ એવા સવાલના જવાબમાં યુવાન લાગણીઓને સમજી શકે એટલી મોટી થયેલી દીકરી પાસે ખુબ સંભાળપૂર્વક … થોડાક શબ્દોમાં નૈતિક એટલે એનો એક સારો વ્યક્તિ છે કહી એમની થોડા દિવસોની દોસ્તી વિષે સાવ સાચું ત્વરાએ કહી દીધું. ‘ઓહો.. એટલે તારે બોયફ્રેન્ડ પણ હતો ? ‘ પ્રાપ્તિનો એવો પ્રતિભાવ સાંભળી ખડખડાટ હસીને ત્વરાએ પ્રાપ્તિના ગાલ પર એક ટપલી મારી કહ્યું:
‘એ સમયે સંબંધોને કોઈ એક નામ આપતા બહુ વાર લાગતી .અત્યાર જેવું જલ્દી જલ્દી કશું ન થતું …ફોન ન હતા , નેટ ન હતું ….કશું જ સહેલાઈથી ન મળતું સંબંધ હોય કે સાધન. અને હું તો આમ પણ મારી જાત સાથે જ રચીપચી રહેતી એટલે મને તો એ પણ ખ્યાલ નથી કે એ મારો દોસ્ત હતો કે નહી …એક સરસ વ્યક્તિત્વ ..એક સમજદાર અને ઠાવકો પુરુષ …ઘણા લોકો વચ્ચે અલગ તરી આવે એવો પુરુષ….અમને કેમ્પ દરમિયાન એકબીજાની વાતો સાંભળવી અને એકબીજા સાથે વાત કરવી ગમતી પણ વધુ પરિચય કે દોસ્તી થાય એ પહેલા અમારી દિશાઓ ફંટાઈ ગઈ હતી. પણ આટલા વર્ષે પાછા ભટકાયા એટલે પાછો એ પરિચય તાજો કરી રહ્યા છીએ . ‘
પ્રાપ્તિને આમ બહેનપણી જેમ વાત કરતી એની મોમ બહુ ગમતી. એના મિત્રોની એની કોલેજની વાતો એ ત્વરા પાસે કહ્યા કરતી …યુવાન હૈયાની હલચલ જાણી શકે … સમય આવે રસ્તો બતાવી શકે કે સલાહ સુચના આપી શકે એવી મોમ કોને ન ગમે? એણે હસતા હસતા કહી નાખ્યું ‘ મારી પણ ઓળખાણ કરાવજે એ અંકલ સાથે….તને ઈમ્પ્રેસ કરી શકે એવા માણસને મળવું ગમશે ‘ .. ‘એમનું નામ નૈતિક છે.. દીકરા….જરૂર મળીશું . એ આમ પણ અહીં એકલા રહે છે ..કોઈક વાર ડીનર માટે બોલાવીશું ‘ કહી ત્વરાએ પ્રેરક ઉપરાંત પ્રાપ્તિને પણ નૈતિકનો શાબ્દિક પરિચય આપી દીધો .
સોમવારે સવારે અમદાવાદ પહોંચી ઓફિસે ગયો , કામની વચ્ચે વારે વારે ત્વરાનો મેસેજ છે કે નહી એ જોયા કર્યું. અંતે બપોરે અઢી વાગે ત્વરાનો ‘hi .. પહોંચી ગયા ?’ એવો મેસેજ આવતા બસમાં મન પર છવાયેલો અપરાધભાવ હવા થઇ ગયો. એક યુવાનને શરમાવે એવી સ્ફૂર્તિ એ અનુભવવા લાગ્યો. ‘yes, સવારે… તું કેમ છે ?’ એવો જવાબ પણ ફટાફટ મોકલાઈ ગયો. એક બે મેસેજની આપલે થઇ . સાંજે પ્રેરણાનો ફોન આવ્યો કે ધ્રુવ આજે પાછો ઢીલો છે . ડોકટરે બધા રીપોર્ટસ માટે કાલે બોલાવ્યા છે એટલે ભાઈને લઈને એ જઈ આવશે અને પછી જણાવશે . નૈતિક ઘરની અને ધ્રુવની ચિંતા અને ત્વરા સાથે વાત કરવાની તડપ વચ્ચે અટવાતો રહ્યો. રાતે થોડી વાર ઓનલાઈન આવેલી ત્વરા સાથે ધ્રુવના સમાચાર શેર કરી એને થોડું સારું લાગ્યું . એ સિવાય થોડી ઘર પરિવારની વાતો થયા કરી . એકબીજાનો અવાજ સાંભળવાની ઈચ્છા તો હતી પણ પહેલ છેવટે નૈતિકે કરી . ફોન નંબરોની આપલે થઇ ગઈ. સવાર જલ્દી પડે અને ત્વરાને અનુકુળ સમયે થોડી વાતો થઇ શકે એવી ગણતરી નૈતિકના મનમાં ચાલવા લાગી…
બે અલગઅલગ વિચારધારાઓ લગોલગ ચાલતી રહી .
ત્વરા વિચારતી હતી …જેમ લગ્ન પછી બે જણના બધા સગા એકબીજાના થઇ જાય તો મિત્રો ન થાય ? ત્વરા માટે નૈતિક એક એવો મિત્ર હતો જે એક ખાસ સમયગાળામાં એના મન પર જીવી ગયો હતો . લાંબી પણ અનેક પડાવો વાળી મુસાફરી દરમ્યાન ફરી એક વખત એક જ ડબ્બામાં બે મુસાફરો અનાયાસે ફરી પાછા ભેગા થઇ જાય એવો ઘાટ થયો હતો . સમય, સ્વરૂપ , સંબંધો , સહજતા બધું જ બદલાઈ ગયું હતું . ત્વરા માટે નૈતિક જીવનનો એક અસ્પષ્ટ ખંડ હતો …જીવન નહી .. અને આમ પણ જેના વગર આટલા વર્ષો જીવાઈ ગયું હોય તે વ્યક્તિ એક હદ ઓળંગી એક પરણિત સ્ત્રીના મન સુધી તો ન જ પહોંચી શકે . ઘણા વર્ષો પછી નૈતિકના સમાચાર સાંભળી એને એક ઉતેજના થઇ હતી એ હવે ઓસરી રહી હોય તેવું ત્વરાએ અનુભવ્યું . સાથે સાથે કોઈ બીજો વખત કે અલગ સ્વભાવવાળો પ્રેરક હોત તો ત્વરા નૈતિક વિષે આટલું પોતે વિચારી શકત કે કેમ એ વિચારે ચડી..અને જેટલી સ્વતંત્રતા વધુ એટલી જવાબદારી પણ વધુ એ પણ એને ખબર હતી .ત્વરાને પોતાના પતિ અને પસંદગી પર નાઝ થઇ આવ્યો .
ઓફિસે પહોંચી નેન્સી સાથે આ વિચાર એણે શેર કર્યો. નેન્સીને ખાતરી જ હતી કે શાણી ત્વરા આવા જ વિચારોમાં અટવાયેલી હશે. એણે ત્વરાને બને ત્યાં સુધી સહજ રહેવા સલાહ આપી. થોડી વાર પછી લંચ બ્રેકમાં ત્વરાનો ફોનમાં મેસેજ ટોન રણક્યો …. ‘can call ?’ નૈતિકના મેસેજના જવાબમાં ‘hmmmm’ મોકલતા જ ફોન ગુંજી ઉઠ્યો ..નૈતિકનો ફોન છે એવું બોલી હાથમાંના ફોન સામે જોઈ રહેલી ત્વરાને નેન્સીએ આંખોથી ફોન રીસીવ કરવાનો ઈશારો કર્યો. અને એ હાથ ધોવા ગઈ .
ફોનના લીલા બટનને દબાવતા એનો હાથ ધ્રુજ્યો સાથે અવાજ પણ . વર્ષો પછી એના કાને પડેલા એક વધુ પુખ્ત થયેલા અવાજે એના હ્રદયના ધબકારા વીખી નાખ્યા. ખુશી, આનંદ,અવઢવ, ચિંતા આવા અનેક સ્પંદનો એને ચારેકોરથી ભીંસવા માંડ્યા. નૈતિક પણ ત્વરાનો અવાજ સાંભળી અવાજને સંયત કરવાનો પ્રયત્ન કરવા માંડ્યો. મનમાં ઉછળતી લાગણી હોઠો દ્વારા બહાર ન ઠલવાઈ જાય એ માટે એનાથી ..’તું કેમ છે ?’ જેવો ચીલાચાલુ પ્રશ્ન પુછાઈ ગયો. વાતચીતનો આવો ઉપાડ થયો એ તકનો લાભ લઇ ત્વરા ખડખડાટ હસી પડી. ‘તો આટલી વારમાં મને થવાનું પણ શું હતું? આપણે રાતે તો ચેટ કર્યું હતું . હું ઠીક છું . ‘ત્વરા , વર્ષોના અંતરાલ પછી તારો અવાજ સાંભળીને …અને એ પણ આમ ખડખડાટ હસતી ત્વરા …શું કહું ? મને બહુ સારું લાગે છે’ નૈતિકના મોઢે વર્ષો પહેલા આવું સાંભળવા ઝૂરેલી ત્વરા આજે આવા તરબતર શબ્દોથી નવેસરથી ઢીલી થઇ ગઈ. એટલી વારમાં નૈતિક સ્વસ્થ થઇ ગયો. નેન્સી પાછી ફરતા ત્વરા પણ સ્થિર થઇ ગઈ . આમ પણ પુરુષો ભલે કહે કે સ્ત્રી લાગણીઓ કાબુમાં નથી રાખી શકતી પણ સત્ય એ છે કે પોતાની લાગણીઓને દબાવી રાખી આજુબાજુ રહેલા લોકોને ખુશ કર્યા કરવાની કળામાં સ્ત્રીને મહારથ હાંસિલ હોય છે ..!! કાલે આવેલા મિશ્ર વિચારોને ભૂંસી ત્વરાએ પ્રેરણા ,અને બાળકોના સમાચાર પૂછ્યા. અને એ બંને બાળકોને મળી ખુબ વ્હાલ કરવાની લાગણી વ્યક્ત કરી .’નૈતિકના અંશને સ્પર્શવું છે’ …એવું જ્યારે ત્વરા બોલી ત્યારે નૈતિકને ખુબ ગમ્યું. પણ નેન્સીની આંખો પહોળી થઇ ગઈ … એ વાતોમાં વહી ગયેલી ત્વરાના ધ્યાન બહાર ગયું ..!!
એ રાતે પણ બાળકો અને પ્રેરકના ઊંઘી ગયા પછી ત્વરા અને નૈતિક online આવ્યા. ત્વરા બપોરે નૈતિક સાથે વાત કર્યા પછી ઘણી રિલેક્ષ લાગતી હતી. પોતપોતાની ઓફીસ અને ઘરની વાતો પરથી ફરી પાછી વાત કેમ્પના દિવસો તરફ વળવા લાગી . કોડાઈકેનાલ , બોટ અને બસની મુસાફરી યાદ આવતા બંને ભાવુક થઇ ગયા. પત્રો , પત્રોના વિષયો અને એવી બધી વાતો કરતા રહ્યા .
અને નૈતિકથી કહેવાઈ જ ગયું ‘ તું મને બહુ ગમતી ,ત્વરા …!! ‘
એ જ બોટવાળી અદા સાથે ત્વરાએ તરત જવાબ આપ્યો ‘ આ વાતની મને ખબર છે ..પણ એથી શું ? ‘
હવે ચોંકવાનો વારો નૈતિકનો હતો. ‘ખબર હતી ? તોય તું સાવ ચુપ રહી ? મારા પત્રોના જવાબ પણ ન આપ્યા ? ‘
ત્વરા પાસે આનો પણ મસ્તીભર્યો જવાબ હતો ‘ સાચું , મેં તો જવાબ ન આપ્યા પણ તમે તો મારું ઘર જોયું હતું. કારણ જાણવા કેમ ન આવ્યા ? :) ‘
પણ પછી ત્વરા અને નૈતિક વધુને વધુ લાગણીશીલ થતા ગયા.
નૈતિકને શબ્દો ગોઠવવામાં વાર લાગી ‘ મને લાગ્યું કે તને મારી વાતો ગમતી નથી ..પત્રો દ્વારા થતી ચર્ચામાં તું હંમેશા મારી સામે ઉભેલી મને દેખાતી મારી બાજુમાં નહી …એટલે વાતને વળ ન આપ્યો. મારી વાતો તને કેવી રીતે સમજાવું એ મને ન સમજાતું ..એટલે હું શાંત થઇ ગયો.’
‘હં… ઘણીવાર આપણે પાસા ફેંકી સંજોગો અનુકુળ થઈ જીતને આપણી બાજુ ધકેલે એવી અપેક્ષાએ પોતાના દાવની રાહ જોયા કરીએ છીએ . પણ જીવન રમત નથી … નૈતિક, આવી જ વિમાસણ અને રાહ બંને બાજુ રહ્યા કરે અને વાત વટે ચડી જાય કે પછી આડાપાટે ચડી જાય એવું પણ બને… દરેક નવો બંધાઈ રહેલો..નવો ઉછરી રહેલો સંબંધ સામાન્ય કરતા થોડી વધુ માવજત માંગે ..આવા સમયે એકબીજાના મનમાં રહેવા એકબીજાના સતત સંપર્કમાં રહેવું પણ એટલું જ જરૂરી હોય છે. કોઈ ખાસની આપણને જરૂર છે એ અહેસાસ બીજી કઈ રીતે જણાવી શકાય ?’
મનની વાત આમ બહાર તો આવી ગઈ પણ પછી ત્વરાએ ઝડપથી જાત સંભાળી લીધી . જે વાત નથી કે નહોતી એનો અહેસાસ આ વયે કરાવીને નૈતિકને દુઃખ આપવાનું કોઈ કારણ પણ ન હતું એટલે એણે આગળ લખવાનું શરુ કર્યું,
‘ જો કે આપણા કિસ્સામાં એવું કશું નથી બન્યું એનું હું તમને આશ્વાસન આપું છું . મારી પાસે ચુપ રહેવાના કારણો હતા જ ..એટલે તમારો કોઈ દોષ હું જોતી નથી.કેટલીક કૌટુંબિક વ્યવસ્થા અને અપેક્ષાઓના બોજ નીચે હું તમારા તરફ ધ્યાન આપી ન શકી . પણ જુઓ, આજે આપણે બંને આપણા જીવન અને જીવનસાથીઓ સાથે ખુશ છીએ. કોઈ વાતની કમી ક્યાં રહી છે ? એટલે આવું વિચારી હાથે કરી શુળ ઉભું કરવાનો અર્થ પણ નથી.’
સામે લેપટોપ પર બેઠેલા નૈતિકને ત્વરાની ચિનગારી પર પાણી છાંટવાની આ રીત સમજાઈ ગઈ. ત્વરામાં આવેલા ફેરફારો પણ આપોઆપ નોંધાઈ ગયા .
એણે લખ્યું …’ હા હા હા , કેટલીક વાતો સમય પર કહેવા ખુબ બધું ડહાપણ નહી થોડું ગાંડપણ જરૂરી હોય છે … હું સમય ચુક્યો ….!!!’
સામે ત્વરાએ કોઈ જવાબ ન આપ્યો … થોડી વાર બંને કશી ચેટ ન કરી શક્યા ..એકબીજાને good night કહી . ofline થયા.
સવારે ત્વરાએ પ્રેરકને રાતે નૈતિક સાથે વાત થયેલી એ જાણ કરી . પ્રેરકે હસીને ‘ સરસ … ત્વરા, … એકાદ વાર નૈતિકને જમવા બોલાવ . બધા મળીએ . અને હા, તને સંબંધોની પરિભાષા ખબર છે …એટલે આટલી એલર્ટ ન રહે .’ કહી દીધું . આ સાંભળતા જ ત્વરાનું મોં ખીલી ઉઠ્યું. સવાર સવારમાં થયેલી આવી કેટલીક વાતો આખા દિવસ માટે ઉર્જા પૂરી પાડી દે છે . પ્રેરક એના રોજના નિયમ પ્રમાણે લાઈબ્રેરી જવા નીકળી ગયો. પ્રાપ્તિને કાલે કોલેજમાં ટેસ્ટ હતી એટલે એ ઘરે રહી . ઓફિસે જવા તૈયાર થઇ રહેલી ત્વરાનો ફોન ગર્જી ઉઠ્યો …!!
‘ત્વરા, ખુબ મુંઝાયેલો છું….મળવું જરૂરી છે ….અત્યારે જ મળી શકાય ? ‘
સામે છેડે નૈતિક હતો …..
