રવિ, 22 વર્ષનો યુવાન, એક મધ્યમવર્ગીય Gujarati પરિવારમાં જન્મ્યો હતો. તેના પિતા એક ખાનગી કંપનીમાં નોકરી કરતા અને માતા ઘરકામ કરતી. રવિનું બાળપણ સામાન્ય રીતે પસાર થયું, પણ તે હંમેશા વિચારીને બેઠો રહેતો કે ક્યારેક જીવનમાં ઘણું મોટું કરશે. તે પોતાની માંગણીઓને હંમેશા ટાળતો રહેતો, પણ મનમાં નક્કી કરી લેતો કે ક્યારેક મોટી લક્ઝરી જીંદગી જીવીશ, મોટું ઘર, સારી કાર, અને બધા આરામોની મદદથી મારા પરિવારને ખુશ કરીશ.
તેનો સ્કૂલનો સમય સરસ પસાર થયો. પણ જ્યારે રવિ કૉલેજમાં ગયો, ત્યારે તે છોકરાઓને આંગણાના આડીબંધી કેફની દુનિયામાં જીવતા જોઈને પ્રભાવિત થવા લાગ્યો. તેની આસપાસના ઘણા મિત્રો લાવિષ લાઇફસ્ટાઇલમાં મોજ કરવાનું પસંદ કરતા. કૉલેજની સોસાયટીમાં, મોટું દેખાવું અને મોટું જીવન જીવવું તે યુવાનો માટે મહત્વનું હતું. રવિ પોતે હંમેશા વિચારતો કે જ્યારે હું પણ કામ કરવાનું શરૂ કરીશ ત્યારે જલદીથી એવું કંઈક કરવું છે કે મારો કાંધ પણ આ લોકોની બાજુમાં ચમકતો રહે.
કૉલેજ પૂરી કરીને, રવિએ નોકરી શરૂ કરી. નાની નોકરીથી સાવ નાની કમાણી થતી, અને તે પોતાને તે નોકરીમાં બંધાયેલું જ સમજતો. જિંદગી કાઈ મહત્વની લાગે નહીં, કારણ કે તે પોતાના આકાંક્ષાઓ સાથે નીચા દાવમાં જીવી રહ્યો હતો. રોજની નોકરી, રોજનું ઘરકામ, અને પછીના દિવસે ફરી એ જ સફર. એક નાનકડી કંપનીમાં 10,000 થી શરૂ થતી નોકરી તેની જરૂરિયાતો માટે પૂરતી હતી, પણ તેને મોટું કમાવા માટે કોઈ ઝળહળતા રસ્તા જોઈએ હતા.
એક દિવસ, રવિના એક મિત્રે તેને એવું કંઈક બતાવ્યું કે તેણે જાણ્યું જ ન હતું. "ડ્રીમ 11" અને "તીન પત્તી" જેવી ગેમ્સ—તમારા મનપસંદ રમતોમાં પૈસા લગાડો, જીતો, અને તમારી કમાણી બમણી અથવા ત્રણગણી કરી શકો છો. શરૂઆતમાં, રવિ શંકા જોતો હતો, પણ તેના મિત્રે તેને આ માર્ગ બતાવ્યો અને કહ્યું, "ભાઈ, આ કંઈ ખરાબ નથી. મેં તો અહીંથી જ મારો મોટો દાવ જીત્યો છે."
રવિએ પ્રથમવાર 5000 રૂપિયા મૂક્યા. આ બધું જાણતા, તે આશ્ચર્યમાં પડી ગયો જ્યારે તે 50,000 રૂપિયા જીત્યો! આ ધનસંપત્તિનું પહેલું મીઠું સ્વાદ તે હવે ભૂલી શકતો નહોતો. 'સપનાઓ પૂરાં કરવાની આ છે સવાર,' તેણે મનમાં વિચાર્યું.
રવિ હવે આ ગેમ્સની લત ચડી ગયો હતો. તે રોજ રાત્રે કલાકો સુધી રમતો, વધુ પૈસા મૂકી, અને જયારે તે જીતતો, તેનો આનંદો તો બેઅંત હતો. હવે તે નોકરી પર યોગ્ય રીતે ધ્યાન પણ ન આપતો. તેના મનમાં જલદીથી કરોડો કમાવાનો વિકલ્પ સતત રમતો રહેતો.
પ્રથમ બે મહિના જબરજસ્ત થયા. તેણે હજી વધુ મોટી જીત કરી, અને પોતાના મિત્રોનો વિષય બની ગયો. "ભાઈ, તારા કરતા તો મોટું કોઈ નથી," મિત્રો કહેતાં.
હવે સમય તેવા દાવો ફેંકવા આવ્યો કે ગેમ્સની નસીબ હળવી થઈ. વધુ દાવમાં રવિની હાર થવા લાગી, અને તે હાર હવે તેની સ્થિતિને બગાડવા લાગી.
એક દિવસ તે 1 લાખ રૂપિયા એક દાવમાં હારી ગયો. "માત્ર એક હાર છે," તે વિચારતો, "આ બધું પાછું કઈ વારમાં મેળવીશ."
પણ હવે તરસ વધારે થઈ રહી હતી. તેણે વધુ પૈસા લેતા, બેન્કમાંથી લોન લીધી, ઘરે જાવાના દાગીના મૂકી, અને વધુ વખત હાર્યા. તેને જીત મળતી, પણ હવે જીત બહુ નાની હતી, જ્યારે હાર ઘણી મોટી થઈ ગઈ હતી.
રવિ હવે પોતાના ઘરના સભ્યોથી દુર થવા લાગ્યો હતો. ઘરમાં કોઈક બોલાવતું, તો પણ તે જવાબ ન આપતો. તેના મોઢામાં હંમેશા મોબાઈલ જ રહેલો રહેતો.
તેના માતા-પિતાને આ બદલાવ દેખાવા લાગ્યો. એક દિવસ તેની માતાએ પૂછ્યું, "રવિ, તને કઈક સમસ્યા છે? કેમ તું આટલો ચુપચાપ થઈ ગયો છે?"
તેનો જવાબ હતો, "કઈ નથી મમ્મી."
હવે રવિનો દિવસ અને રાત્રિ બંને ચિંતામાં જતા હતા. તે કોઈને ન કહી શકતો કે તેની અંદર શું ત્રાસ છે. અંતે, તે ભયંકર રીતે ટેન્શનમાં આવી ગયો. એક રાત્રે, તે ઓરડામાં એકલો બેઠો હતો. આખું ઘર ઊંઘમાં મસ્ત હતું, પણ રવિએ પોતાનો અંતિમ નિર્ણય લીધો.
પંખા પર દોરડું બાંધીને, તે ઘૂંટણિયે બેઠો. તે અંધારામાં પહેલી વાર પોતાને આટલો નિર્બળ અનુભવી રહ્યો હતો. "મારે આ જીવનમાંથી મુક્તિ જોઈએ છે," તે જાણતો હતો.
સારાંશ
આ વાર્તાનો સારાંશ એ છે કે રવિ, એક મધ્યમવર્ગીય પરિવારનો યુવાન, જીવનમાં ઝડપી સફળતા મેળવવા માટે શોર્ટકટ્સ અને જુગારની લતમાં ફસાઈ જાય છે. શરૂઆતમાં થયેલી મોટી જીતો તેને આ લત તરફ ખેંચે છે, પરંતુ સમય જતાં તે ધીરે ધીરે હારવા લાગ્યો. જે પ્રારંભમાં આનંદ આપતું હતું, તે હવે તેના જીવનમાં એક કાળ બની ગયું. આખરે, રવિ પોતાની આર્થિક અને માનસિક સ્થિતિથી એટલો તૂટી જાય છે કે તે આત્મહત્યા કરવા મજબૂર થાય છે. આ વાર્તા શીખવે છે કે જીવનમાં અપ્રાકૃતિક અને ઝડપી સફળતા માટે શોર્ટકટ અપનાવવો ખતરનાક હોઈ શકે છે.
