Kalmsh - 28 - Last Part in Gujarati Fiction Stories by Pinki Dalal books and stories PDF | કલ્મષ - 28 - છેલ્લો ભાગ

Featured Books
Categories
Share

કલ્મષ - 28 - છેલ્લો ભાગ


જેએફકે એરપોર્ટ પર ફ્લાઇટ લેન્ડ થઇ તે સાથે જ વિવાને પોતાનો મોબાઈલ ફોન ઓન કરી દીધો. જાણે થોડાં કલાકોના વિયોગે એને અકળાવી ન દીધો હોય !! હવે વધુ વિલંબ એને પરેશાન કરી રહ્યો હતો. થોડી જ ક્ષણોમાં નેટવર્ક એસ્ટાબ્લિશ થયું કે મેસેજ રિસીવ થવા લાગ્યા.
સહુથી પહેલું કામ વિવાને મળી રહેલા મેસેજીસમાં ઈરાના મેસેજ વાંચવાનું કર્યું. ઇરાએ માત્ર બે મેસેજ મોકલ્યા હતા. એકમાં હતું હોટેલનું નામ અને રૂમ નંબર અને બીજા મેસેજમાં હતી ટેક્સી ડ્રાઈવરને આપવાની સૂચના.
વિવાનના થાકેલા ચહેરા પર એક સ્મિત આવી ગયું. ઇરા પોતાને હજી એ જ પૂનાવાળો વિવાન સમજી રહી હશે. જેથી તકેદારીપૂર્વક પોતે ક્યાંક ભૂલો ન પડી જાય એ માટે મેસેજ કર્યો હતો.

ઈરા તરફથી બે મેસેજ વાંચીને શાંતિ તો થઇ પણ વિવાનને લંડનથી અહીં સુધી આવતાં બસ એક જ વિચાર આવી રહ્યો હતો કે એવું તો શું થયું હશે કે ઇરાએ હોટેલમાં ચેક ઈન કરવું પડે ?

લગેજમાં એક ટ્રોલી બેગ અને લેપટોપ બેગ સિવાય તો કશું હતું નહીં એટલે કલાક એકમાં વિવાન ઇમિગ્રેશન પાર કરીને બહાર આવી ચૂક્યો હતો. પોતાને રિસીવ કરવા એરપોર્ટ પર આવવાની ઘસીને ના પડી હતી . બાકીનું કામ મેસેજે કરી લીધું હતું.
રાત્રિનો સુમાર જતો છતાં ટ્રાફિક ઓછો ન હતો.

વિવાને પોતાના ફોનમાં રહેલા મેસેજને ફરી એકવાર ચેક કરી લીધો.
ઇરાએ પોતે જે હોટેલમાં ચેક ઈન કર્યું હતું એ હિલ્ટનની ડિરેક્ટશન અને રૂમ નંબર પણ લખ્યો હતો.વિવાને એરપોર્ટની બહાર નીકળી ટેક્સી લઇ લીધી બસ, હવે દૂરી માત્ર કલાકની હતી પણ એ કલાક વિવાનને કાળી રાત જેવો લાંબો લાગી રહ્યો હતો.

વિવાન જયારે હોટેલ પહોંચ્યો ત્યારે રાતનો એક વાગી રહ્યો હતો. રિસેપ્શન પર વિધિ પતાવી વિવાન ઇરા ઉતરી હતી તે રૂમ નંબર 1006 પર પહોંચ્યો. ઇરાના રૂમનું બારણું નોક કરવાની સાથે જ ખુલ્યું , જાણે ઇરા તેની રાહ જ જોઈ રહી હતી.

વિવાનને આમ આવી પહોંચેલો જોઈને ઈરાના મનમાં કેવી હાશ થઇ હતી એ તેના ચહેરા પરથી ફલિત થઇ રહી હતી.

વિવાને રૂમમાં પ્રવેશતાંવેંત પોતાની લેપટોપ બેગ બેડ પર ફગાવી. ઈરાથી એટલી રાહ પણ ન જોવાઈ હોય તેમ એના હાથ વિવાનને ગળે વીંટળાઈ રહ્યા .

બંનેના ગરમ શ્વાસ અથડાતાં રહ્યા. કોઈ કશું પણ બોલવાની સ્થિતિમાં નહોતું.
ઈરાના શેમ્પૂ કરેલા વાળની સુગંધમાં થોડીવાર ગુમાયેલા રહ્યા પછી અચાનક વિવાનને ખ્યાલ આવ્યો . એને પોતાના બે હાથથી ઈરાને ઝાલી દૂર કરવાનો પ્રયાસ કર્યો.

'ઇરા, આખરે થયું છે શું ? કઈ વાત તને આમ અપસેટ કરી રહી છે ?' વિવાને બેડ પર પડતું મૂકતાં કહ્યું

ઇરા હળવેકથી એની બાજુમાં આવીને બેસી ગઈ અને એક નજરે એને જોવા લાગી.
વિવાનને હજી કોઈ ગડ બેસી રહી નહોતી. ઇરા ઉભી થઇ , ગ્લાસમાં પાણી ભરીને વિવાન પાસે બેઠી. વિવાને પાણીનો ગ્લાસ ગટગટાવી દીધો.

'હા, હવે બોલ...'

'શું બોલું ? મને પોતાને જ સમજ નથી પડતી કે વાત ક્યાંથી શરુ કરું ? 'ઇરાનો સ્વર અસ્ફૂટ હતો.

'વિવાન, તારી બાયોગ્રાફીવાળા પુસ્તકનું પ્રકરણ તો તાજું જ છે. એમાં આગળ શું થયું ? '

વિવાનના કપાળે ત્રણ રેખા ખેંચાઈ ગઈ. : એનું અત્યારે શું છે ?

'મારે જાણવું હતું કે પછી એ મેટરમાં થયું શું ? ' ઇરા સ્વાભાવિકપણે પૂછી નહોતી રહી એ તો વિવાનના ધ્યાન બહાર નહોતું ગયું.

'એનું શું થાય ? જે કાયદાકીય કાર્યવાહી કરવાની છે તે ચાલુ છે. મેં ઇકોનોમિક ઓફેન્સ વિંગમાં ફરિયાદ કરી છે. મારા લોકો , મારા કરતાં વધુ નુકશાન મારા પબ્લિશર ગોસ્વામીનું થયું છે. એમાં ચિટ થયા છે એટલે એ પણ કરે છે મહેનત , ટૂંકમાં આ મામલો હવે પોતાની ગતિએ આગળ વધી રહ્યો છે પણ મને સમજાતું નથી કે આ સમયે આ વાતની અહેમિયત શું છે ?

ઇરા શાંતિથી આવીને વિવાનની બાજુમાં બેસી ગઈ. એની આંખોમાં અજબ ભાવ હતા.

'વિવાન , હું તને કશુંક કહેવા માંગુ છું , મહેરબાની કરીને ધ્યાનથી સાંભળજે, ' ઈરાના ચહેરા પરના હાવભાવ સ્થિર હતા. : હવે એમ કહું કે તારી બાયૉગ્રાફીનું જે પ્રકરણ થયું એ આખી બીના માટે હું અને માત્ર હું જ જવાબદાર છું તો તું મને માફ કરશે?'

ઇરા પ્રશ્ન પૂછીને ચૂપ થઇ ગઈ. ઇરા કરતાં વધુ હેરતમાં હતો વિવાન.: ઇરા શું વાત કરી રહી છે તેના કોઈ સગડ મનમાં બેસી રહ્યા નહોતા.

'તું ? કોઈ મારી બાયોગ્રાફી કોઈ છળથી પ્રકાશિત કરી દે તે આખી વાતમાં તું ક્યાં વચ્ચે આવે છે ઇરા?' વિવાનના સ્વરમાં અચરજ હતું.

' તો હવે સાંભળ વિવાન , આ વાત શરુ જ ત્યાંથી થઇ છે.' ઇરા શાંતિથી બોલીને વિવાનના ચહેરા પર બદલાતાં હાવભાવ જોઈ રહી.

વિવાનને એક ઊંડો શ્વાસ લીધો. કોઈક અણગમતી વાત સાંભળવા પોતાની જાતને તૈયાર કરતો હોય તેમ.

'તને યાદ છે વિવાન વર્ષો પૂર્વે આપણે તારા એક કમ્પ્યુટર માટે પૂનામાં આવેલા એક એક સ્ટોરની મુલાકાત લેતા હતા. એક કમ્પ્યુટર લેવા માટે આપણે નહીં નહીં તો પણ પંદરેક દિવસ લગાવ્યા હતા.

વિવાન યાદ કરી રહ્યો હતો એ સમય. એ યાદ એટલી જૂની નહોતી થઇ કે મગજ પર જોર આપવું પડે.

'હા, યાદ છે બિલકુલ યાદ છે. એ પછી સૌથી મોટો પ્રોગ્રામ તો કોફી પીવાનો થતો હતો. જયારે આપણાં બેઉમાંથી કોઈને કબૂલવું નહોતું કે આપણે એકમેક માટે શું લાગણી અનુભવીએ છીએ. ' વિવાન નિખાલસતાથી બોલી રહ્યો હતો.

'હા , એ જ વિવાન, એ જ. હું એ જ કહેવા માંગુ છું. તારા મનમાં તો કદાચ કોઈ અવઢવ હોય શકે એ શક્યતા હતી પણ મને મારા મનના ઈરાદાની જાણ હતી અને એટલે જ તને યાદ હોય તો તારું નવું લેપટોપ આવ્યું એને કોન્ફીગર કરવાની જવાબદારી મેં મારા માથે લઇ લીધી હતી. '

'રાઈટ , મને યાદ છે. '

'હા તો ત્યાં જ સમસ્યા થઇ છે. 'ઇરા જરા ખંચકાટ અનુભવી રહી હતી.
વિવાન અને ઇરા બંને એ સમયની યાદમાં ગુમાઈ રહ્યા હતા.

*******

મહિનોભર આખા દિવસની રખડપટ્ટી પછી વિવાન ને ઇરા એકમત પર પહોંચીને લેપટોપ ખરીદી લાવ્યા હતા.
વિવાનને મનમાં ઉત્સાહ હતો પણ એથી કંઈ ગણો વધુ ઉત્સાહ તો ઈરાના મનમાં હતો.
ખબર હતી કે માને આ વાત પસંદ નથી આવતી છતાં ઇરા લાઈબ્રેરીમાં વિવાન સાથે બેસી રહી હતી.
રાત માથે ચઢી રહી હતી અને વિવાનની વિહળતા માઝા મૂકી રહી હતી. ઈરાને કોઈની ફિકરચિંતા ન હોય તેમ એ તો મચી પડી હતી. આખરે વિવાને જ કહેવું પડ્યું કે બાકીનું બધું કાલે સવારે જોઈશું.

એ સાથે જ ઇરા તાડૂકી હતી , નો વે , આજે જ બધું સેટ કરી દઈએ.
વિવાન થાક્યો પણ હતો ,હવે થાક આંખોમાં ઊંઘ થઈને ઉતરી રહ્યો હતો. ઇરા વધુ કંઈપણ બોલ્યા કર્યા વિના લેપટોપ ઉઠાવી પોતાના રૂમમાં જતી રહી હતી.

***********

ઇરા એ આખી વાત તાજી કરી રહી હતી.
'હા, બિલકુલ યાદ છે મને ...'વિવાન હજી અવઢવમાં હતો.

' તો હવે તું સમજ્યો કે હું કેમ લેપટોપ લઈને મારા રૂમમાં જતી રહી હતી? '
વિવાન વાત ન સમજ્યો હોય તેમ ઇરા સામે જોતો રહ્યો.

'આજે હવે મારે કબૂલ કરવું જ રહ્યું કે વિવાન મેં તે દિવસે તારા લેપટોપ પર પાઈરસી સોફ્ટવેર લગાવ્યો હતો. એવું લોગર જે તારા કમ્પ્યુટરમાં લખતો એક એક શબ્દ મારા લેપટોપ પર મીરરીંગ કરે. તું શું કામ કરે છે ,કોઈ સાથે ચેટ કરે છે તેની રજેરજ માહિતી મને મળતી રહે. '

વિવાન વિસ્ફારિત આંખે ઇરા સામે જોઈ રહ્યો. એને શું પ્રતિભાવ આપવો સમજ ન પડી.

'પણ, એ કરવા પાછળનો આશય શું ? ઇરા , આપણે તો કદાચ મનોમન એકમેકને ચાહવા લાગ્યા હતા તો પછી આવો અવિશ્વાસ ?'

'ત્યારે તો વિશ્વાસ કે પ્રેમનો એકરાર ક્યાં થયો જ હતો ?' ઇરા જરા સહેમીને બોલી.

'મારી પણ ઉંમર શું હતી? તને કદાચ ખ્યાલ ન હોય પણ હું કેવી અસલામતીમાંથી ગુજરી રહી હતી તેનો તો તને અંદાજ પણ નહોતો વિવાન. અને એ વખતે મને તારામાં એક પરફેક્ટ સાથી નજર આવ્યો હતો. હું ચાહતી હતી કે તું મારા મનની વાતને સમજે અને એનો પડઘો પાડે. તેની બદલે બનતું હતું શું ? હું જેટલી તારી નજીક આવવા પ્રયત્ન કરતી તું વધુ અંતર રાખીને ચાલતો રહેતો. મારા મનમાં અસલામતી ઘેરાવા લાગી હતી. ક્યાંક તારા મનમાં હું એક મિત્રથી વિશેષ ક્યારેય કશું ન બની શકું એવી આશંકાએ મને તારી પર આ જાસૂસી કરવા પર મજબૂર કરી નાખી...'

વિવાન તો હતપ્રભ થઈને બેઠો જ રહ્યો. ઈરાની વાત સાંભળ્યા પછી હવે પોતે શું પ્રતિભાવ આપવો એ એને માટે પ્રશ્ન થઇ ગયો.
'શું વિચારે છે વિવાન ? 'ઇરાએ વિવાનના હાથ પર પોતાની હથેળી ઘસીને પૂછ્યું।
વિવાન ઘડીભર તો કંઈ ન બોલ્યો પછી જરા ટટ્ટાર થઈને બેઠો.
'હું એ વિચારતો હતો કે આ વિષે તો મુંબઈની ઇકોનોમિક વિંગ તપાસ કરી રહી છે. આ છેડો અહીં અડકતો હોય તો એ માટે જવાબદાર ગુનેગાર તું બને છે ઇરા. આ આખો કાંડ થયો જ કઈ રીતે?

'એ જ કારણસર તો મેં અહીં ચેક ઈન કર્યું છે , મારા જૂનાં લેપટોપમાં એકઠી થયેલી માહિતી અન્ય કોઈ નહીં પણ જેને હું મારી પોતાની માનતી રહી એ નીનાએ જ લીક કરી છે. એ માટે ચુકવાયેલા નાણાં નીનાએ લઇ રીતે ક્યાં મેનેજ કર્યા છે તે વિષે મને ખ્યાલ નથી પણ ઇન્ડિયાથી આવતાંવેંત જે દ્રશ્ય મેં જોયું એના પરથી મને એટલો ખ્યાલ તો આવી ગયો કે આ રમતમાં નીના એકલી નથી. એની સાથે કોઈક છે.

ક્યાંય સુધી વિવાન કે ઈરામાંથી કોઈ કંઈ જ ન બોલી શક્યું. વિવાનના ચહેરાની શાંતિ અને સ્થિર આંખો કહી રહી હતી કે એ ગહન વિચારમાં છે.

થોડા સમય પછી ઇરાએ જ મૌન તોડવું પડ્યું : વિવાન શું કરવા ધાર્યું છે ? મેં તારી સામે તમામ પાનાં ખુલ્લા મૂકી દીધા છે. એ માટે જે સજા હોય મને કબૂલ છે.

ઈરાનો વિચાર સાંભળીને આ પરિસ્થિતિમાં પણ વિવાનને જરા હસવું આવી ગયું.
'ઇરા, તું થોડા કલાક માટે સુઈ જ, મને બે ચાર કામના ફોન કરી લેવા દે. '
ચાહતી ન હોવા છતાં ઇરાએ બેડ પર લંબાવ્યું અને વિવાને ઇન્ડિયા ફોન જોડવા માંડ્યા.

*************

સવારની પહોરમાં વાસુ અને નીના બ્રેકફાસ્ટ કરી રહ્યા હતા ને ફોન રણક્યો. સામે છેડે નીનાની માતા હતી. ઓપરેશન સાંગોપાંગ પર ઉતરી ચૂક્યું છે અને હોસ્પિટલમાંથી ડિસ્ચાર્જ લઈને ઘરે જઇ રહ્યા હોવાની વાત થઇ રહી હતી.
નીના આનંદમાં હતી. જિંદગીમાં પહેલીવાર બધું પોતાની મરજી પ્રમાણે પર પડી રહ્યું હતું.
ફોન મૂકીને એ વાસુને વળગી પડી.
'વાસુ તે જે મારા માટે કર્યું એ કદાચ કોઈ ન કરી શકે ...' બોલતાં બોલતાં નીનાએ વાસુનું કપાળ ચૂમી લીધું.

વાસુ હસીને હજી કોઈ પ્રતિભાવ આપે એ પહેલા તો ડોરબેલ વાગી.
નીના અને વાસુ બંને નવાઈ પામી રહ્યા હતા કે વીક ડે માં સવારની પહોરમાં કોણ હોય શકે ?
નીનાએ જઈને બારણું ખોલ્યું એ સાથે જ ઇરા અંદર દાખલ થઇ.
'ઇરા તું ?' નીનાનું વાક્ય હજી પૂરું થાય એ પહેલા એની પાછળ પાછળ પોલીસમેન પ્રવેશ્યા.

' આ શું છે ઇરા ? ' નીનાનો ચહેરો તપી ગયો હતો.
'જો આ કશું ન હોત તો મારે આમ પોલીસપાર્ટી સાથે આવવું પણ ન પડતે અને તારે આ પ્રશ્ન પણ પૂછવો ન પડતે ને !!' ઇરાએ શાંતિથી જવાબ વાળ્યો.

પોલીસ અધિકારીઓએ પોતાની કામગીરી કરવા માંડી. ઈરાની ફરિયાદ હેઠળ તેના લેપટોપમાંથી કન્ટેન્ટ ચોરી કરીને ઇન્ડિયાના પ્રકાશકને વેચવા માટે નીના અને વાસુની અરેસ્ટ કરવામાં આવી .

નીના હતપ્રભ થઈને જોતી રહી. પોતે લાલચમાં અને વાસુની વાતમાં આવી જઈને ઇરા સાથે કેવો મિત્રદ્રોહ કર્યો હતો એ વાત એને ઇરા સાથે નજર મેળવવાથી રોકતી હતી.
વાસુએ ફોરેન અકાઉન્ટમાં કરેલા નાણાંના ટ્રાન્ઝેક્શન નક્કર સાબિતી હતા. હવે જે થવાનું હતું તે કોર્ટમાં થવાનું હતું.

********
નીના અને વાસુની અરેસ્ટને બે દિવસ થવા આવ્યા હતા.
'નીનાને તેના ફ્રેન્ડને પોતાની કરણીની સજા મળી ગઈ પણ હું પણ તો તારી ગુનેગાર તો ખરી ને વિવાન ?' ઇરા ઉદાસ સ્વરે બોલી રહી હતી. ઇરા પોતાના ઘરમાં હતી જયારે વિવાન હજી હોટેલમાં જ રોકાયો હતો.
'હા, તારી વાત તો સાચી છે , તને તો સજા મેળવી જ રહી ને !! એને માટે હું તારે ત્યાં આવવા નીકળી રહ્યો છું. તારી સજા એ છે કે હું એક વિકનો સમય આપું છું , વાઈન્ડ અપ કરવા માટે. આવતાં શનિવારે આપણે ઇન્ડિયા જઈએ છીએ , કાયમને માટે.

ઈરાનો ચહેરો પુલકિત થઇ ઉઠ્યો
આખરે વર્ષોની તપસ્યા ફળી હોય એક ચોરી હવે બંને પ્રેમીને ભેગા કરવા જઈ રહી હતી.

સંપૂર્ણ


--
Pinki Dalal

Author , Novelist, Traveller, Blogger

Director,
ORIOR IT Consulting Pvt Ltd.
127, Parekh Market,
Opera House,
Mumbai 400004

Mobile: 91 9167019000
pinkidalal.wordpress.com
pinkidalal.blogspot.com