देवयानी विकास आणि किल्ली.
पात्र परिचय
विकास नायक
देवयानी नायिका
सुप्रिया देवयानीची मैत्रीण
लक्ष्मी सुप्रियाची रूम पार्टनर.
राजू सुप्रियाचा मित्र
शीतोळे पोलिस इंस्पेक्टर
भय्या विकासचा मोठा भाऊ.
अश्विनी विकासची वाहिनी, भैय्याची बायको
भगवानराव विकासचे बाबा
यमुना बाई विकासची आई
गोविंदराव देवयानीचे बाबा
कावेरी बाई देवयानीची आई.
मावशी आणि काका देवयानीची मावशी आणि तिचे मिस्टर
मनीषा विकासची बहिण
अंकुश मनीषाचा नवरा.
सुरेश देवयानीचा भाऊ.
विश्राम देवयानीचा चुलत भाऊ.
विनोद विकास चा चुलत भाऊ
प्रिया विकासची चुलत बहीण.
भाग १४
भाग १३ वरून पुढे वाचा ................
“राजू, झालं तुझं बोलून,” देवयानी म्हणाली “आता मी काय सांगते ते ऐक. माझा विकास बरोबर साखरपुडा पण झाला आहे आणि हे तुला पण माहीत आहे. आमचं एकमेकांवर प्रेम आहे आणि हे लग्न होणारच. आता संपत्ति बद्दल बोलायचं तर मला पैशाचा मोह नाही. दुसरं म्हणजे, तुझ्या विषयी माझ्या मनात कुठलीही भावना नाही. तेंव्हा तू आता माझा नाद सोड. हे मी तुला शेवटचं निक्षून सांगते आहे. बाय.”
“अग कॉफी ? ती तरी पिऊन जा.” राजुचा शेवटचा प्रयत्न.
“तूच पी.” असं बोलून, देवयानी उठून गेली. ती सरळ विकासच्या फ्लॅट वर गेली.
विकास घरी आला होता आणि कॉफी करत होता. देवयांनीला पाहिल्यावर त्यांनी कॉफी वाढवली. टेबलावर कॉफी ठेवून तो काही म्हणणार तेवढ्यात त्याचं देवयानीच्या चेहऱ्याकडे लक्ष्य गेलं. म्हणाला
“काय ग काय झालं ? चेहरा असा का उतरला आहे ? नेहमी चमचमता चेहरा आज का बरे काळवंडला ? आई रागवली का ?”
“विकास चेष्टा नको. माझा मुळीच मूड नाहीये.” देवयानीनी झापलं
मग विकास ने सुर लावला सुर कसला ? बेसुर आवाजात गायला.
“नको जाऊ कोमेजून माझ्या प्रीतीच्या फुला.”
“ए गप्प बस,” – देवयानी
“का ग ?” – विकास
“इतक्या सुंदर गाण्याचा आपल्या बेसुर आवाजाने पूर्ण चोळामोळा केलास तू. ए बाबा, तू कृपा करून गाऊ नकोस. रजा मुराद च्या सारखा आवाज असणाऱ्याने गायचं नसतं. त्या दमदार आवाजाचा उपयोग दुसरी कडे कर. पण गाऊ नकोस.” देवयानी हात जोडून म्हणाली.
“That reminds me, हा रजा मुराद कोण आहे ते आज पर्यन्त सांगितलंच नाहीस. कोण आहे हा ?” – विकास
“तू सिनेमे बघत नाहीस ?” – देवयानी
“नाही,” विकास म्हणाला “तिकीट काढून तीन तास एकाच ठिकाणी बसून राहणे हे मला जमणारच नाही. मला ती शिक्षा वाटते. पण त्याचा इथे काय संबंध आहे ?”
“रजा मुराद हा अॅक्टर आहे आणि त्याच्या दमदार आवाजा बद्दल फेमस आहे.” देवयानीनी त्याची उत्सुकता आता जास्त ताणली नाही. सांगून टाकलं.
“अच्छा म्हणून मला माहीत नाही . बरं पण ते जाऊ दे. तू एवढी मलूल का आहेस ते सांग ना.” – विकास पूर्वपदावर आला.
“खूप गोंधळ झाला आहे.” – देवयानी
“अग पण मग काय झालं ते तरी सांगशील का ? मला कळू तरी दे.” – विकास
मग देवयानिनी घडलेला प्रसंग सांगितला. म्हणाली-
“आपलं लग्न ठरलं आहे हे इतक्या वेळा सांगूनही हा माणूस माझा पिच्छा सोडायला तयार नाही. काय करावं ते समजत नाहीये.” देवयानीनी आपली अडचण सांगितली.
“समजायचं काय असतं त्यात. अग तू इतकी सुंदर आहेस की कोणीही तुझ्याकडे आकर्षित होईल. तूच म्हणाली होतीस ना की बॉस तुझ्या भोवती पिंगा घालतो म्हणून.” विकास समजावणीच्या सुरात म्हणाला.
“अरे हो, पण नोकरी बदलली आणि तो चॅप्टर संपला. याचं तसं नाहीये. राजू आणि आपण दोघेही इथेच राहणार आहोत. मग कसं करणार ?” – देवयानी
“प्रयत्न करूनही काही साध्य होत नाही हे कळल्यावर तो नाद सोडून देईल. रीलॅक्स. आणि हा अनुभव तुला काही पहिल्यांदा आला नसेल. यापूर्वीही अनेक लोक तुझ्या भोवती फिरले असतील. अग फुलांच्या भोवती भुंगे रुंजी घालतातच. मनावर घेऊ नकोस. पोरगी पटली तर उत्तमच, या पद्धतीने सगळे वागतात.” विकास म्हणाला.
“विकास तू खूपच लाईटली घेतो आहेस. पण मला या गोष्टींचा खूप त्रास होतो. ज्याने रुंजी घालायची तो काही भावच देत नाही. त्याच्या गावीही नसतं. अलगद फूल हातात येऊन पडलंय ना म्हणून इतकी बेफिकिरी.” देवयानी अतिशय फणकाऱ्याने बोलली. “मला आता तुझ्याशी बोलायचंच नाही. मी जाते घरी. बाय”
“मी तुझ्याशी बेफिकिरीने वागतो ? ही तर ब्रेकिंग न्यूज आहे. तुच मिनटा मिनटा ला रूसत असतेस. मला मुळीच धूप घालत नाहीस. सारख्या धमक्या देत असतेस. जाते मी बाय, फोन कापून टाकतेस, विडिओ कॉल करत नाहीस, हे सगळं काय आहे? माझी बेफिकिरी?” विकासनी चिमटा काढला.
“मग असच असतं. तूच म्हणाला होतास ना की वाटेल तितके काटे बोचव म्हणून, विसरलास का?” देवयानीनी आठवण करून दिली.
“काटयांची बोच तर मी घेतोच आहे पण मध कुठे आहे ? तो तर वाट्याला येतच नाहीये.” विकास तक्रारीच्या सुरात म्हणाला.
“तपश्चर्या. मिस्टर, तपश्चर्या” – देवयानी
“हे काय आता नवीनच ?” विकासने विचारलं, त्याला काहीच कळलं नाही.
“तपश्चर्या करावी लागते. ह्याचं उदाहरण मी नाही, विश्वामित्रानेच घालून दिलं आहे. त्याने तपश्चर्या केली म्हणूनच त्याला मेनका मिळाली.” – देवयानी
“त्याने तपश्चर्या केली म्हणून त्याला मेनका मिळाली? काय म्हणतेस काय? ही आणखी ब्रेकिंग न्यूज दिसते आहे. हे मला माहीत नव्हतं.” – विकास
“कळलं ना आता, मग फॉलो करा.” – देवयांनीनि विजयी स्वरात म्हंटलं.
“देवयानी मॅडम, विश्वामित्रांनी मेनके साठी तप नव्हतं केलं. मेनका त्यांची तपश्चर्या भंग करण्यासाठी आली होती. इंद्राने तिला पाठवलं होतं. तिच्या मिशन मधे ती यशस्वी झाली, आणि विश्वामित्रांची तपश्चर्या भंग झाली.”
“काही असो, विशमित्राने तप केलं म्हणूनच त्याला मेनका मिळाली. नाही तर तिला कशाला इंद्राने पाठवलं असतं?” देवयानी म्हणाली.
“अजब आहे, मॅडम तुमचं लॉजिक, अजब आहे.” – विकास
“मग मी IT वाली आहे. आमचं कायम लॉजिक वरच काम चालतं.” – देवयानी.
“असल्या लॉजिक ने काम करता तुम्ही लोक? हे भगवान! इनसे तो भगवान भी बचा नहीं सकता.” विकासनी शस्त्र खाली ठेवली. सपशेल शरणागती.
“अजूनही विचार कर, राजू तयार आहे किंबहुना तो अगदी आतुर झाला आहे. तुला चॉइस आहे, लॉग आउट होण्याचा. सोचो.” – देवयानी
“अग माझी अवस्था पाहिल्यावर तो नक्कीच पळून जाईल. सोचो.” – विकास
हे ऐकल्यावर, देवयानीनी सोफ्यावरचं कुशन उचललं आणि त्याच्या मागे धावली. मग काय ! विकासची बल्ले बल्ले. जवळ जवळ अर्धा तास त्यांचा घर भर धुमाकूळ चालला होता आणि मग दोघेही थकून सोफ्यावर एकमेकांच्या मिठीत विसावले.
उशीर झाला होता म्हणून त्यांनी घरीच जेवण मागवलं आणि मग विकास तिला सोडायला तिच्या बरोबर तिच्या घरांपर्यंत गेला. तिथेही फ्लॅट च्या खाली पार्किंग मधे अर्धा तास बोलण झालं.
सुप्रियाचा फोन आला देवयांनीला
“कुठे आहेस देवयानी ?”
“अग मी इथेच आहे पार्किंग मधे.” – देवयानी
“पार्किंग मधे काय करते आहेस? विकास आहे का बरोबर?” – सुप्रिया
“हो.” – देवयानी
“अग मग त्याला वर घेऊन ये ना. खाली का थांबली आहेस ?” – सुप्रिया
“नाही तो जायलाच निघाला आहे.” आणि विकास कडे वळून म्हणाली “बाय विकास.” मग विकास नाईलाजाने परतला. आणि देवयानी वर फ्लॅट मधे गेली.
तरी देवयानीला जातांना पाहून विकास ने एक गाण्याची ओळ फेकलीच म्हणजे अक्षरक्ष: फेकलीच, ना सुर ना ताल. गाण्याचा आपमानच होता तो. पण भावना पोचल्या.
“वाटेवर काटे वेचीत चाललो ....”
देवयानी वळली, एक मस्त स्माइल दिलं आणि चालू पडली.
विकास घायाळ. त्याला वाटलं देवयानी परतून येईल पण तसं काही झालं नाही. मग विकासने बाइक चालू केली आणि निघाला.
घर पोचतो न पोचतो तोच देवयानीचा विडियो कॉल आला. मग काय तास भर कसा गेला ते दोघांनाही कळलंच नाही.
सुप्रियाला प्रमोशन मिळालं होतं . म्हणून तिने जवळच्या मित्रांना एक पार्टी द्यायचं ठरवलं. बरीच चर्चा झाल्यावर असं ठरलं की बाहेर पार्टी दिली तर घरी यायला उशीर होईल म्हणून फ्लॅट मध्येच देऊ. तसं सगळ्यांना सांगितलं. आठ जण होते. काही प्रॉब्लेम नव्हता. पण तिच्या मित्रांना हे काही पसंत पडलं नाही. त्यामुळे बाहेरच हॉटेल मधे जायचं ठरलं. पण त्या दिवशी संध्याकाळी अचानक मुसळधार पावसाला सुरवात झाली, त्यामुळे सगळे सुप्रियाच्या फ्लॅट वरच जमले. आता बराच उशीर झाला होता त्यामुळे घरी काही करायचा प्रश्नच नव्हता म्हणून सगळं आवडी प्रमाणे बाहेरूनच मागवलं. आणि जेवण येई पर्यन्त छान गप्पा चालल्या होत्या. राजुशी आता संबंध जवळ जवळ तोंडल्या सारखेच झाले होते. त्यामुळे त्याला बोलावलं नव्हतं.
पण जेवायला बसणार इतक्यात राजूच येऊन टपकला. त्याला पाहून सर्वांच्याच कपाळावर आठ्या उमटल्या. कोणालाच त्याचं देवयानीशी वागणं आवडत नव्हतं. त्यात देवयानीनी आठ दिवसांपूर्वी राजू बरोबरचा प्रसंग सांगीतला, त्यामुळे तर सगळ्यांना त्याचा रागच आला होता. इतकी सुस्वभावी मैत्रीण, आणि तिचं लग्न ठरलं आहे हे माहीत असून सुद्धा त्याचं असं वागणं कोणालाच पसंत पडलं नव्हतं. ह्याला कसं कळलं की आज पार्टी आहे म्हणून, हाच प्रश्न सर्वांना पडला होता. पण राजूच बोलला
“अरे वा इथे पार्टी चालली आहे वाटतं. सुप्रिया मी तुझा इतक्या वर्षांचा मित्र, मला नाही सांगीतलस? एनी वे, आता मी आलोच आहे. नो प्रॉब्लेम.”
सुप्रियाला ते सहन झालं नाही. ती म्हणाली –
“हे बघ राजू, तू ज्या प्रकारे देवयानीशी वागतोस ते आम्हा कोणालाच आवडलेलं नाहीये. देवयानी माझी बाल मैत्रीण आहे आणि इथे मी तिची गार्डीयन आहे. तेंव्हा तू आता इथे न थांबता निघून जावस हे उत्तम.”
दिलीप भिडे पुणे
मो :9284623729
dilipbhide@yahoo.com
धन्यवाद.
