आमच्या फ्रिगेटला परत जायचे होते, पण
चमत्कारिक प्राणी आमच्याकडे आला
आपला वेग दुप्पट. आम्ही दमलो.
घाबरण्यापेक्षा स्तब्ध होऊन आम्ही उभे राहिलो
नि:शब्द आणि गतिहीन.
प्राणी आम्हाला पकडले,
आमच्याबरोबर खेळला. त्याने फ्रिगेटभोवती पूर्ण वर्तुळ बनवले
आणि आम्हाला विजेच्या चादरीत गुंडाळले
चमकदार धूळ. कोणत्याही क्षणी ते डॅश होऊ शकते
आमच्या जहाजाविरुद्ध.
दरम्यान मला हे पाहून आश्चर्य वाटले की आमचे
युद्धनौका पळत होती, लढत नव्हती. मी यावर टिप्पणी केली
हे कमांडर फॅरागुटला. त्याचा चेहरा, साधारणपणे तसा
भावनाशून्य, महान आश्चर्य दाखवले.
“प्रोफेसर अरोनाक्स,” त्याने मला उत्तर दिले, “मी नाही
मी कोणत्या प्रकारचा भयंकर प्राणी आहे हे जाणून घ्या,
आणि मला माझ्या फ्रिगेटमध्ये मूर्खपणाची जोखीम नको आहे
हा सगळा अंधार. याशिवाय हा हल्ला कसा करावा
अज्ञात प्राणी, आपण स्वतःचा बचाव कसा करावा
च्या विरुद्ध? चला दिवसाची वाट पाहू आणि मग खेळू
वेगळी भूमिका."
संपूर्ण क्रू रात्रभर त्यांच्या पायावर उभा राहिला.
झोपण्याचा विचारही कोणाला झाला नाही. स्पर्धा करू शकत नाही
राक्षसाच्या वेगाने, आमचे फ्रिगेट, अब्राहम
लिंकनचा वेग कमी झाला. त्याच्या भागासाठी, प्राणी
फ्रिगेटची नक्कल केली, फक्त लाटांवर स्वार झाला, पण
युद्धाचे मैदान सोडले नाही.
तथापि, मध्यरात्री जवळ ते गायब झाले, किंवा वापरण्यासाठी ए
अधिक योग्य अभिव्यक्ती, 'ते बाहेर गेले', जसे की एक विशालग्लोवर्म तो आमच्यापासून पळून गेला होता का? आम्हाला माहित नव्हते आणि
एकाच वेळी भीती आणि आशेने भरलेले होते. पण येथे
12:53 एक बधिर करणारी हिस ऐकू येऊ शकते, सारखी
पाण्याच्या थुंकीने बनवलेला आवाज जबरदस्तीने बाहेर काढला
तीव्रता
तोपर्यंत कमांडर फारागुट, नेड लँड आणि आय
आफ्टरडेकवर होते, अंधारात उत्सुकतेने डोकावत होते.
“मला सांग, नेड लँड, हा आवाज सिटेशियन नाही का?
जेव्हा ते त्यांच्या ब्लोहोलमधून पाणी सोडतात तेव्हा बनवा?"
“खूपच गोंगाट आहे सर, पण हा जास्त जोरात आहे. तर
कोणतीही चूक असू शकत नाही. तेथे नक्कीच एक व्हेल आहे
आमच्या पाण्यात लपलेले आहे. ”
पहाटे दोन वाजण्याच्या सुमारास, चा गाभा
अब्राहमपासून पाच मैल दूर प्रकाश पुन्हा दिसला
लिंकन.
दिवस उजाडेपर्यंत आम्ही सावध राहिलो, तयारीला लागलो
कारवाईसाठी. रेलिंगच्या बाजूने व्हेलिंग गियर सेट केले होते.
आमच्या मुख्य अधिकाऱ्याने ब्लंडरबस लोड केल्या, जे करू शकतात
एक मैलापर्यंत हार्पून आणि लांब डक गन लाँच करा
स्फोटक गोळ्या ज्या जखमा करू शकतात आणि अगदी ठार करू शकतात
सर्वात शक्तिशाली प्राणी. नेड जमीन समाधानी होती
त्याच्या हापूनला धारदार करा, त्याच्या हातात एक भयानक शस्त्र आहे.
सहा वाजता दिवस तुटायला लागला, आणि सह
पहाटेचा लवकर प्रकाश, प्राण्याची विद्युत चमक
गायब झाले. सात वाजता खूप दाट सकाळ
आपल्या आजूबाजूला धुके पसरले आहे. आमचे सर्वोत्तम स्पायग्लासेस अक्षम होते
ते छेदण्यासाठी. परिणाम: निराशा आणि राग.
आठ वाजता धुके सरले आणि द
क्षितीज विस्तीर्ण आणि स्पष्ट झाले. अचानक, Ned Land's
आवाज ऐकू येत होता. "प्रश्नात एक गोष्ट आहे,
बंदराच्या पूर्वेकडे!" हारपूनर ओरडला. प्रत्येक डोळा
दर्शविलेल्या बिंदूकडे पाहिले.
तिथे फ्रिगेटपासून दीड मैल लांब
काळे शरीर लाटांच्या वर एक मीटर वर आले.
हिंसकपणे थरथर कापत, त्याची शेपटी एक लक्षणीय निर्मिती करत होती
वर्तमानक्रू कडून ऑर्डरची अधीरतेने वाट पाहत होते
त्यांचा नेता. नंतरचे, काळजीपूर्वक निरीक्षण केल्यानंतर
प्राणी, इंजिनियरला पूर्ण वाफेच्या दिशेने जाण्याचा आदेश दिला
प्राणी.
या आदेशाला थ्री चिअर्सने सलाम केला. युद्धाचा तास
वाजला होता.
काही क्षणांनंतर अब्राहम लिंकन
सरळ प्राण्याकडे निघालो. बेफिकीर, नंतरचे
चला जवळ येऊ द्या, तो जरा वेगानं उठला, आणि ठेवला
अंतर
हा पाठलाग सुमारे तीन चतुर्थांश चालला
फ्रिगेट जवळ न येता एक तास
समुद्री प्राणी. या दराने, आम्ही करणार हे उघड होते
ते कधीही पकडू नका.
अब्राहम लिंकनने वेग पण गोळा केला
प्राण्याने केले. पुढील तासभर हा प्रकार सुरू होता. द
अब्राहम लिंकन आता इतका वेगवान होता की त्याचा
मास्ट त्यांच्या ब्लॉक्सपर्यंत थरथर कापत होते.
काय पाठलाग! नाही, मी उत्साहाचे वर्णन करू शकत नाही
ज्याने माझे अस्तित्व हादरले. नेड लँड त्याच्याकडेच राहिला
पोस्ट, हातात हार्पून. अनेक वेळा प्राणी आम्हाला द्या
दृष्टीकोन मग जसा हारपूनर करणार होता
स्ट्राइक, cetacean त्वरीत बंद चोरी होईल.
कमांडर फॅरागुटने नंतर अधिक वापरण्याचे ठरविले
थेट पद्धती.
"बा!" तो म्हणाला. “म्हणून तो प्राणी जास्त वेगवान आहे
अब्राहम लिंकन. ठीक आहे, मेट, मॅन द गन इन द
नमन!"
आमची फोरकास्टल तोफ ताबडतोब लोड झाली
आणि समतल. तोफखानाने गोळी झाडली, पण त्याचा शेल
cetacean वर काही फूट पार केले, जे थांबले
अर्धा मैल दूर.
"चांगल्या उद्देशाने कोणाकडे तरी जा!" द
कमांडर ओरडला. आणि $500.00 त्या माणसाला
त्या राक्षसी पशूला टोचू शकते!”डोळ्याची शांतता, वैशिष्ट्यपूर्ण थंड, एक जुनी राखाडी दाढी आहे
तोफखाना-मी त्याला आजपर्यंत पाहू शकतो-जवळ आला
तोफ, स्थितीत ठेवले, आणि एक चांगला उद्देश घेतला
असताना एक शक्तिशाली स्फोट झाला, मिसळला
क्रू कडून चीअर्स.
शेल त्याचे लक्ष्य गाठले; तो प्राण्याला लागला, पण
त्याच्या गोलाकार पृष्ठभागावरून उडाले आणि मध्ये गायब झाले
समुद्र दोन मैल बाहेर.
"अरे ड्रॅट!" जुना तोफखाना रागात म्हणाला. “ते
अक्राळविक्राळ सहा इंच चिलखत प्लेटने झाकलेले असावे!”
पुन्हा शोधाशोध सुरू होती. तासामागून तास जात होते
प्राण्याने थकवा येण्याचे किमान चिन्ह न दाखवता.
तथापि, असे म्हटले पाहिजे की आम्ही देखील संघर्ष केला
अथकपणे
संध्याकाळी 10:50 वाजता, तो विद्युत दिवा
फ्रिगेटपासून तीन मैल दूर पुन्हा दिसले, जसे
आदल्या रात्रीप्रमाणे स्पष्ट आणि तीव्र.
दैत्य गतिहीन दिसत होते. झोपली होती का
कदाचित, त्याच्या कामाच्या दिवसापासून थकलेला, फक्त सायकल चालवताना
लाटा? ही आमची संधी होती आणि कमांडर
फारागुटने त्याचा पुरेपूर फायदा घेण्याचे ठरवले. तो
त्याचे आदेश दिले.
आवाज न करता फ्रिगेट जवळ आले,
प्राणी पासून दोन केबल लांबी थांबविले. एक प्रगल्भ
डेकवर शांतता पसरली. आम्ही 100 फूट नव्हतो
प्रकाशाच्या झगमगत्या गाभ्यापासून, ज्याची चमक वाढली
मजबूत आणि डोळे चमकले.तेवढ्यात, फोरकॅसल रेलिंगला टेकून मला दिसले
माझ्या खाली नेड लँड, त्याच्या भयानक हार्पूनला ब्रँडिशिंग करत आहे.
जेमतेम वीस फुटांनी त्याला गतिहीनतेपासून वेगळे केले
प्राणी
एकाच वेळी त्याचा हात पुढे झाला आणि हार्पून
लाँच केले होते. मी शस्त्राचा आवाज ऐकला
एखाद्या कडक पदार्थाला मारल्यासारखा आवाज.
विजेचा दिवा अचानक गेला आणि दोन
च्या डेकवर प्रचंड जलस्रोत कोसळले
फ्रिगेट, जहाजाच्या एका टोकापासून ते टोरेंटप्रमाणे रेसिंग
दुसरा, चालक दलाचे तुकडे पाडणे, सुटे मास्ट तोडणे आणि
त्यांच्या फटक्यांपासून गज.
एक भयानक टक्कर आली, आणि वर फेकली
मला पकडण्यासाठी वेळ नसतानाही मला त्यात फेकण्यात आले
समुद्र.
- अंतर्गत 20,000 लीगमधून रुपांतरित
द सी' ज्युल्स व्हर्न द्वारे
