N Kahevayeli vaato - 9 in Gujarati Fiction Stories by Jyoti Gohil books and stories PDF | ન કહેવાયેલી વાતો - 9

Featured Books
Categories
Share

ન કહેવાયેલી વાતો - 9

( ગતાંકથી શરૂ...)



રોઝી : " મિશા , જો ફેસ કલિયર થઈ ગયો.."

ધ્વનિ : " આ તો ખુશ્બુ છે...!!!"

મિશા : " હા , ખુશ્બુ અને ચોરી...?"

રોઝી : " આ છે કોણ...?"

ધ્વનિ : " આદિત્ય ની ગર્લ ફ્રેન્ડ..."

રોઝી : " મિશા , હોઈ શકે કે પેપર્સ માટે તેણે ચોરી કરી હોઈ..!"

ધ્વનિ : " હા , આદિત્યને આમ પણ શેર વહેંચવા હતાં તો બની પણ શકે.."

મિશા : " ના , પેપર્સ માટે ખુશ્બુ નથી આવી...કારણકે તેને પણ સારી રીતે જાણ હશે કે આટલાં મહત્વનાં ડોક્યુમેન્ટ હું ઘરે તો નઈ જ રાખું.."

રોઝી : " તો પછી....??"

મિશા : " વાત તો કંઈ બીજી જ છે...!"

ત્યાંજ મિશા ના ઘરની ડોર બેલ વાગે છે...મિશા દરવાજો ખોલે છે. સામે ધરતી હોય છે તે જલ્દી અંદર આવીને દરવાજો બંધ કરે છે..

મિશા : " ધરતી શું થયું અચાનક....?"

ધરતી : " મિશા દીદી ખુશ્બુ એ તમારી બધી બેંક ડિટેલ લીધી છે.."

મિશા : " શું...??"

ધ્વનિ : " પણ મિશા એનાથી શું થશે..?"

મિશા : " આઈડી, પાસવર્ડ થી એ બધાં પેપર્સ ઓનલાઈન મેળવી લેશે એ.."

રોઝી : " મારાં મતે મિશા તું પેલા બેંક માં ઈન્ફોમ કર...અને હમણાં જ ત્યાં પહોંચ.."

મિશા : " હા..."


મિશા તરત જ બેંકમાં પોતાનાં આઈડી , પાસવર્ડ ચોરાયા ની જાણ કરે છે. રોઝી નો આભાર માની ધ્વનિ સાથે તે બેંક જવાં નીકળે છે.



***********

ખુશ્બુ : " આદિત્ય , આ જો આઈડી , પાસવર્ડ..હવે તું સહેલાઈ થી શેર વેચી શકશે..!"

આદિત્ય : " ખુશ્બુ તું પાગલ થઈ ગઈ કે શું..? આ રીતે ચોરી..? જો આશી એ કેસ કર્યો તો..?"

ખુશ્બુ : " મિશા..તે મિશા છે આદિત્ય , આશી નહીં અને તેને ખબર પણ નહી પડે કે તેનાં ઘરમાંથી શું ચોરી થયું છે..! આમ પણ કંપની પર તેનો હક ફકત ત્યાં સુધી હતો જ્યાં સુધી તમે સાથે હતાં..હવે આ શેર મારાં છે.."

આદિત્ય : " ખુશ્બુ એ હક પપ્પા નો છે..કંપની કોને આપવી અને કોને નહિ..તે તું આ રીતે ચોરી ના કરી શકે..!"

ખુશ્બુ : " પ્લીઝ આદિત્ય મને ના શીખવ.અરે, આ પાસવર્ડ અને આઈડી રોંગ કેમ બતાવે છે..?"

આદિત્ય : " કેમ કે આશી તારી જેમ સાયકો નથી..ખબર પડી ગઈ હશે એને, અને અત્યાર સુધીમાં તો આ એકાઉન્ટ બંધ પણ થઈ ગયું હશે..."

ખુશ્બુ : " જસ્ટ શટ અપ આદિત્ય...હું પણ જોવ છું ક્યાં સુધી સાચવશે એ..?"

આદિત્ય : " ખુશ્બુ તું આવું કોઈ પણ કામ ફરીવાર નહિ કરે...!"

ખુશ્બુ : " મને તારી સલાહ ની તો જરૂર નથી જ...મારે શું કરવું અને શું નહીં એ હું જાતે નક્કી કરીશ.."

આદિત્ય : " ઠીક છે ત્યારે...પણ કયારેક ફસાઈ ને તો મારાં પાસેથી મદદ ની આશા ના રાખતી..."


***********

મિશા અને ધ્વનિ બેંક આવવા માટે નીકળે છે.....

મિશા : " લોગ ઈન થયાં પેહલા જ એકાઉન્ટ કલોઝ થઈ ગયું ...સારું થયું.."

ધ્વનિ : " હા..."

મિશા : " ધ્વનિ , આ મગજમારી મારે નથી જોઈતી..એક વાર પપ્પા ન્યૂયોર્ક થી પાછાં આવે એટલે હું તેમને આ શેર વિશે વાત કરીશ..."

ધ્વનિ : " આટલી સારી સ્કીલ છે તારી પાસે... એજ્યુકેશન પણ તો પછી..?"

મિશા : " મને આરજે રહેવું વધારે ગમશે..."

ધ્વનિ : " તારી ઈચ્છા..."

મિશા અને ધ્વનિ જલ્દી બેંક આવ્યાં......હજું તો બેન્ક ની સીડીઓ ચડે એ પેહલા તેમની સામે બે વ્યક્તિ આવી ને ઉભી રહી........થોડી વાર માટે તો મિશા અને ધ્વનિ બંને શોક થઈ ગયાં...!


મિશા અને ધ્વનિ હજું તો સીડીઓ ચડે એ પહેલાં જ બે વ્યક્તિ તેમની સામે આવીને ઉભા રહે છે...

મિશા : " આકાશ , નિશાંત તમે અહીંયા....?"

નિશાંત : " હા , કેમ ના અવાય..?"

મિશા : " ના...અવાય જ ને પણ..."

આકાશ : " તું જે કામ માટે આવી તે થઈ ગયું તારાં અહીંયા આવવા પેહલા.."

ધ્વનિ : " પણ કંઈ રીતે..?"

મિશા : " અને કીધું કોને તમને...?"

નિશાંત : " આકાશ... લોકો હવે આપણને કંઈ નથી કહેતાં તો આપડે શું કામ કહીએ ચાલ નીકળીએ.."

આકાશ : " હા , હા ચાલ..."

મિશા : " અરે પણ સાંભળ તો ખરા...."

આકાશ અને નિશાંત ત્યાંથી નીકળી જાય છે...

ધ્વનિ : " આ બધું શું હતું..!"

મિશા : " મને શું ખબર....હવે તો આ લોકો જ કેહશે... ચાલ..."

ધ્વનિ : " એ બન્ને ક્યાં ગયાં એ કેમ ખબર પડશે...? તેઓ તો કેવાના નથી.."

મિશા : " જો પાંચ વાગવા આવ્યાં છે એટલે મને ખબર છે કે કયાં જશે ચાલ.."

ધ્વનિ : " તો ચાલો.."

મિશા અને ધ્વનિ ત્યાંથી નીકળે છે. લગભગ અડધા કલાક પછી તેઓ એક ઘર પાસે આવે છે અને મિશા દરવાજો ખખડાવે છે...

આશરે 52-53 વર્ષનાં વયનાં ગીતાબેન દરવાજો ખોલે છે..

મિશા : " જયશ્રી કૃષ્ણ આંટી..."

ગીતાબેન : " મિશા , ધ્વનિ.... જયશ્રી કૃષ્ણ.... આવો આવો..."

મિશા : " આંટી , નિશાંત અને આકાશ આવ્યાં...?"

ગીતાબેન : " હા , હમણાં જ આવ્યાં..નિશાંત ના રૂમમાં ગયાં...તમે બેસો હું નાસ્તો લાવું..."

મિશા અને ધ્વનિ નિશાંત ના રૂમ માં આવે છે.....

મિશા : " હવે ક્યાં ભાગશો..??"

નિશાંત : " શરમ જેવું છે કે નહિ તમને...કોઈ ના પણ ઘરે આવી જવાનું આવી રીતે કહ્યાં વિના...?"

ધ્વનિ : " આ કોઈનું ઘર છે..! ચાલ મિશા અહીંથી આપણી પણ સેલ્ફ રિસ્પેક્ટ હોય ને..!"

ધ્વનિ મિશા નો હાથ પકડીને બહાર જવા લાગે છે ....

નિશાંત : " અરે ધ્વનિ...મિશા સોરી હું તો મજાક કરતો હતો.."

ધ્વનિ : " અમે ક્યાં જવાના હતાં...આવી ગયો ને લાઈન પર..."

આકાશ : " હા , માતે હા...આવી ગયા અમે લાઈન પર.."

મિશા : " તમે કામમાં ખોટાં હેરાન ન થાવ એટલે નોહતું કીધું...રોઝી હતી એટલે બધું કામ આમ થઈ જ જાય એટલે.."

નિશાંત : " પણ આ છેલ્લી વાર હતું મિશા.... નેક્સ્ટ ટાઈમ યાદ રાખજે.."

મિશા : " હા મારી પેલા તને કહીશ બસ.."

ધ્વનિ : " હવે તો બોલ તમને કેમ ખબર પડી..?"

નિશાંત : "જ્યારે બિલ્ડિંગ ના સીસીટીવી ફૂટેજ જોયાં ત્યારે ચોરનાં હાથનું ટેટૂ જોયું હતું તે સેમ ખુશ્બુ પેહલા દિવસે તારા ઘરે આવી ત્યારે તેના હાથમાં જોયું તેવું હતું....અમને તો ત્યારે જ ખબર પડી ગઈ હતી એટલે અમે તારું એકાઉન્ટ જ અગાવથી બંધ કરાવી દીધું..તે ના કીધું એટલે અમે પણ ના કીધું હિસાબ બરાબર
થોડાં હેરાન થવાના મજા તને પણ આપવાં પડે ને..!"

મિશા : " હાર્ટ એટેક લાવી દઈશ તું ક્યારેક..."

થોડી વારમાં નાસ્તો આવી ગયો... બધાં નાસ્તો કરી રહ્યાં હતાં, ક્યારનો ચૂપ બેસેલો આકાશ કંઈક અવલોકન કરી રહ્યો હતો ધ્યાનથી...!






ક્રમશઃ