अधिराज मित्रांना शोधत शोधत पुढे चाललेला प्रचंड घाबरलेला तरीही मित्रांना वाचवण्यासाठी तीळ तीळ तुटत होता. याच्यापासून अनभिज्ञ कि कोणीतरी आपला पाठलाग करत आहे.
एका वळणावर त्याला पावलांचा आवाज येतो तसा तो गर्कन मागे वळून बघतो. तस तो ही झटकन हात लांब करत त्याची वाढलेली नख अधिराजच्या मानेत घस्सकन घुसवतो. तस अधिराजच्या मानेतून रक्ताच्या चिळकांड्या आणि किंचाळी दोन्ही पण निघाल...
तो थरथरत्या आवाजाने कावू, वीर, अनू, राज अस म्हणतच गतप्राण झाला..... व जोरात किंचाळत राज जागा झाला.... अधी अधी अस म्हणत......
राज बाजूला बघतो तर अंधारच असतो. पण घाबरत घाबरतच म्हणतो हे ... हे..... असल कसल स्वप्न दिसल आज... आपला अधी शीट कल्पना पण करवत नाही याची.... आपण गेल पाहिजे लगेच अधीला काही होण्याआधी.......तो उठतो अधीराजला शोधायला जाण्यासाठी तस त्याच आजूबाजूला लक्ष जात. आजूबाजूला पाहून तर तो जास्तच गोंधळतो..... तो आता गुहेत नव्हता.. तर एका जंगलात होता.... त्याला कळेना की आपण इथे कस आलो.. तो ताण देऊ लागला व आठवण्याचा प्रयत्न करू लागला....
राज रक्ताच्या नदीतून बाहेर पडण्याचा प्रयत्न करत होता. हात - पाय हलवत होता. पण एका वृक्षाच्या फांद्या त्याच्याभोवती वेटोळे घालू लागलेल्या त्याला तर वाटलेल आता आपला अंतच जवळ आला आहे. त्याने नंतर हात पाय हलवणच बंद केल. त्याच्या अंगातल त्राणच संपल होत जणू... तसच मनातले त्राणही संपत चालले होते. तोवर एका लहान मुलाचा आवाज त्याच्या कानी येतो. तो उकरकटू चकरकटू..... उकरकटू चकरकटू...... अस म्हणतो.. राजला त्याही स्थितीत तो शब्द ऐकून हसायला येत. तो ही हसत त्याला चिडवण्यासाठी तसच म्हणतो.. तर आश्चर्यमय घटना घडते..
त्याला वेटोळे देणाऱ्या वृक्षाच्या फांद्याच झडून जातात. ती रक्ताची नदीही अदृष्य होते. व तिथे धूरच धूर होतो जणू काय आगच लागली आहे. पण आग दिसतच नव्हती... तो धूर हळूहळू तेथील वातावरणात मिसळतो. व राज तिथेच डोळे मिटून घेतो. त्यातच त्याची शुद्धही हरपते.
अरे हा त्या मुलामुळे आपण तिथून बाहेर पडू शकलो पण नेमका कोण होता तो मुलगा ..... आणि तिथे कस काय आला तो... तसच त्याला का त्रास नाही झाला... असो, आता याचा विचार सोडून देवू आधी आपण सगळ्यांना शोधायला जावू नक्कीच अधीचा जीव धोक्यात आहे. सगळ्यात आधी त्याच्यापर्यंत पोहोचलच पाहिजे. अस म्हणत राज अधीला शोधायला जातो..
कावेरी बेशुद्ध पडलेल्याजवळ जात असते. तोवर समोर तिला जंगलात पाठलाग करणारा माणूस दिसतो तस तिला भितीने कंप सुटतो.आता काय करायच याचा विचार ती करत असते तसच घाबरत घाबरत. पण त्याला पाहून तिच डोकच सुन्न झालेल..
तोवर कावेरीला आतापर्यंतच्या सगळ्या घटना डोळ्यासमोर दिसतात. तस पुन्हा नव बळ संचारत आणि ती खालची माती उचलून त्या माणसाच्या डोळ्यात घालते. तसा तो त्याचे रक्ताने भरलेले डोळे चोळू लागतो. व ओरडू लागतो... याच संधीचा फायदा घेत कावेरी बेशुद्ध कोण पडल आहे हे बघण्यासाठी तिथे जाते.. तर तिला आश्चर्यच वाटत. तो अधिराज असतो. ती त्याला उठवण्याचा प्रयत्न करते पण तो काही केल्या उठत नाही.. तो माणूसही धडपडत त्यांच्याजवळ येवू लागतो. तस कावेरी अधिराजला तसच एका हाताने वर उचलत तसच पकडत तिथून जावू लागते...
काय तुला त्या मुलाला लांब ठेवण जमल नाही. कसले आहात तुम्ही एक साधी गोष्ट जमली नाही आणि तो आता तो गेलाय आणि डोळ चोळत बसलाय हळूहळू पाठलाग करत त्याला तर कस जमणार आहे.. त्यांना पकडायला..
पण स्वामी तो पाठलाग करत आहे ना ती लागतीलच कि हाती......
कशी कशी लागतील किती हळू चाललाय तो....
आता मलाच काय तर केल पाहिजे ती दोघ एकत्र आल्यात आता तिघांना तरी एकत्र येवू द्यायच नाही...........
कावेरी अधिराजला घेऊन जातच होती तोवर मागून कोणीतरी हवेच्या साहाय्याने जोरात मागे ओढू लागल. तीचे पाय पुढे जाण्याऐवजी मागे मागे ओढले जावू लागले. ती प्रचंड जोर लावू लागली पण अधिराजला धरत जोर लावण तिला जमेना. म्हणून ती अधिराजचा हात थोडा वेळ सोडणार होती तोवर तिला मागची चुळबुळ जाणवली. तिला समजल की परत आम्हाला वेगळ केल जात आहे.. ती ने परत संपूर्ण ताकदीनिशी जोर लावला पण तिची क्षमता कमीच पडत होती.. त्या मागे असलेल्या माणसाला पण आणखीच चेव आला. त्याने आता वाऱ्याचा वेग जास्तच वाढवल तस कावेरीचा मागे तोल गेला ती खाली पडलीच पण तीने तरीही अधिराजला सोडल नाही. ती ने अधिराजचा हात घट्ट पकडून ठेवला. व त्याला हलवत उठवण्याचा प्रयत्न करू लागली. ये अधी उठ ना तो माणूस आपल्याला वेगळ करायला बघत आहे माझी क्षमता पण कमी पडत आले रे उठना तू उठ लवकर..
आता तो माणूस पाण्याच्या प्रवाहाचा प्रयोग करायला बघतो.. कावेरी अधिराजला उठवत असतेच तोवर तिला समोरून पाण्याचा प्रचंड मोठा प्रवाह येत आहे अस जाणवू लागत. अधिराज तर काही केल्या शुद्धीवर येत नव्हता. तितक्यात कावेरी आणि एक वेगळा प्रयत्न करायच ठरवते आणि त्याच्या कानाबशी हळूच तेरी मेरी यारी.... अस म्हणते..
ये अधी ये कळकुट्या उठ कि आपल्याला खेळायला जायच आहे ना उठ आता उठ बाकिचे वाट बघालेत.... कावेरी अस म्हणत खेळायला जाण्यासाठी अधिराजला उठवत असते.. अधिराजला शुद्ध येते... व समोर कावेरी दिसते...
तो पूर्ण शॉक लागल्यासारखा तिच्याकडे बघत असतो. त्याला अस वाटू लागत कि खूप वर्षानंतर आपल्या एका फ्रेंडला तर भेटू शकलोय.. पण हे कस शक्य आपल्यासोबत तर कावेरीच रूप घेऊन कोणी दूसरीच व्यक्ती आलेली मग आता आपल्यासमोर असणारी व्यक्ती कावेरी कशी असेल..
ये कळकुट्या अरे कोठे लक्ष आहे तुझ अरे तिकडून पाण्याचा मोठा प्रवाह येत असल्याचा आवाज येत आहे आणि तू असाच बसलायस शॉक लागल्यासारखा अरे चल लवकर आपल्याला जाव लागेल नाहीतर बाकिच्यांनाच काय स्वतः ला वाचवण पण अवघड होईल.. चल चल.... चल ना लवकर...
तु खरच कावेरी आहेस अरे हो रे मी कावेरीच तर आहे. पण अस इतक्या दिवसांनंतर भेटल्यामुळे विसरलास कि काय रे आता खरच तुला अधीच म्हणाव लागेल माझी कळ काढणारा कळकुटा हरवला वाटत..
कळकुट्या आणि अधी म्हणते अरे म्हणजे ही खरच कावेरी आहे. असा तो मनात विचार करत असतोच. कि त्यांच्या अंगावर काही पाण्याचे थेंब जोरात समोरुन येवू लागतात.
त्यांना जाणवत कि मोठा प्रवाह आपल्या अगदी जवळ आलाय.. तस कावेरी आणि अधी एकमेकांचे हात घट्ट पकडतात व जोरात संपूर्ण वेग लावून धावू लागतात.. त्या माणसाला अधिराजला शुद्धीवर आल्याच बघून प्रचंड राग येतो..
जावा जावा आता तुम्ही एकत्र आलाय पण तुमच्या त्या एका मित्राला बघा कस करतो तुमच्याजवळ येवूच देणार नाही.. आणि तुम्हाला बदला घेतल्याशिवाय जावूच नाही देणार जरी एकत्र आलात तरी. आणि पुढे त्यांच्यासोबत काय करायच. याची योजना आखू लागतो..
