ચાલ જીવી લઈએ - ૧૭
એ ધવલ. સાંભળ ને ! પાછળથી આવતા આવતા પૂજા બોલી.
ધવલ : ઓહ હો ! શુ વાત છે હે ! આજે સવાર સવારમાં અમને યાદ કર્યા ?
પૂજા : અરે કહી નહીં થયું.બસ હું સામેથી આવતી હતી તો તને જોઈ ગઈ તો મને થયુ કે તારી સાથે જ કલાસરૂમમાં જાવ.
ધવલ : વાહ વાહ. આજે તો અમારા નસીબ ખુલી ગયા એમને !
પૂજા : જા ને હવે.
ધવલ : ક્યાં છે તારી પી.એ.
પૂજા : એટલે ?
ધવલ : અરે તારી ફ્રેન્ડ !
પૂજા : અરે હા. આજે એની તબિયત સારી નથી તો ઘરે છે. મેં સવારે કોલ કર્યો હતો તો કહે કે " મને તાવ છે સો હું કોલેજ પર નહીં આવું "
ધવલ : ઓહ. એને કહે જે કે ધ્યાન રાખે અને ડોકટરને બતાવી આવે.
પૂજા : હા કહી દઈશ પણ તું મને એ કહે કે તારો ચમચો ક્યાં ?
ધવલ : ચમચો !?
પૂજા : હા પેલો આળવીતરો લખન , તારો ભાઈબંધ.
ધવલ : ઓ હેલો. એ મારો ચમચો નથી હો. મારો ભાઈ છે સો હવે ક્યારેય બીજી વાર એને ચમચો ન કહેતી હો.
પૂજા : હા હો.
એટલી વારમાં બંને ક્લાસરૂમમાં પાસે પહોંચી જાય છે.
બંને પોત પોતાની બેન્ચ પર બેસી જાય છે. થોડીવાર માં લખન આવે છે અને એ પણ ધવલની સાથે એની બેન્ચ પર બેસી જાય છે.
લખન : એલ્યા ધવલા. આ પૂજાની પેલી ફ્રેન્ડ ક્યાં ?
ધવલ : મને શું ખબર.
લખન : અરે તો પૂજા ને પૂછ ને !
ધવલ : કેમ ભાઈ ? તને શું થયું છે ? કેમ તું એ મોહતરમાં વિશે પૂછે છે ?
લખન : અરે એમ જ હવે હો.
ધવલ : કંઈક દાળમાં કાળું લાગે છે મને તો !
લખન : ના હવે એવું કંઈ નથી હવે. બસ આતો મને એ દેખાણી નહીં ક્યાંય એટલે મેં તને પૂછ્યું.
ધવલ : ઓહ એવું છે એમને ! બીજું કંઈ તો નથી ને ! કે જે હો અમને કઈ હોય તો.
લખન : અરે કઈ નથી હવે. માણસ ક્યારેય એમ જ પૂછે પણ નહીં ?
ધવલ : હા પૂછે ને પણ તું ક્યાં માણસ છે.
લખન : એટલે તું કહેવા શુ માંગે છે ભાઈ ?
ધવલ : કઈ નહીં હવે ! ચુપચાપ બેસ ને વાયડી.
ધવલ અને લખન આમ વાતો કરતા જ હોય છે ત્યાં જ કલાસરૂમમાં પ્રોફેસર આવી જાય છે. બધા વિદ્યાર્થીઓ શાંતિથી ભણવા લાગે છે. થોડી વાર બાદ લેક્ચર પૂરો થાય છે અને બીજા લેક્ચર લેનાર પ્રોફેસરની રાહ જોવે છે.
લખન : એલ્યા એય ધવલા. પેલી પૂજા એકલી બેઠી છે. જા એની પાસે બેસ ને. બિચારી એકલી એકલી મુંજાય ન જાય હો.
ધવલ : તને કઈ થયું છે ભાઈ આજે ?
લખન : ના રે. કેમ ?
ધવલ : હા તો શુ છે ભાઈ તારે ? થોડી વાર પૂજાની ફ્રેન્ડ વિશે પૂછે છે તો થોડી વારમાં તને પૂજાની ચિંતા થાય છે તને.
લખન : અરે એ તો એમ જ.
ધવલ : હા તો ચૂપચાપ બેસ હો.
લખન : ( જોરથી ) એ પૂજા , આ ધવલ ને કઈક કામ કે તો તારી પાસે આવે છે . તને કઈ વાંધો તો નથી ને !
પૂજા : ના ના મને કંઈ વાંધો નથી.
લખન : જા ભાઈ. આપકા બુલાવા આ ગયા.
ધવલ : લખન સામે જોતો જોતો પૂજા પાસે જાય છે અને એની સાથે એની બેન્ચ પર બેસી જાય છે.
ક્રમશઃ
More Updates nd More Poetry Follow Me On Instagram..
@ dhaval_limbani_official
Next Part Coming Soon...
for More Update
follow Me On Instagram
@dhaval_limbani_official.
મિત્રો આજ કાલ મેં વીડિયો કવિતાઓ બનાવવાની શરૂઆત કરી છે જે મારા આવાઝમાં અને મારી પોતાની કવિતાઓ છે તો એ સાંભળવા જરૂરથી મને ઇન્સ્ટાગ્રામ પર ફોલો કરો. સાથે જ નવા નવા Quotes પણ લખું છુ તો એ પણ તમને ત્યાં વાંચવા મળી જશે. તો પ્લીઝ ફોલો કરવાનું ના ભૂલતા.
@dhaval_limbani_official
