એક રાજા દરરોજ મંદિર જતા હતા તેમણે મંદિરની બહાર બે ભિખારી જોયા. બંને ભિખારીઓ સામસામે બેસતા હતા. *ડાબી બાજુ વાળો ભિખારી હંમેશા બોલતો હતો - તમે રાજા છો - મને ભિક્ષા આપો. જમણી બાજુ વાળો ભિખારી હંમેશા બોલતો હતો - ભગવાન મહાન છે - મને ભિક્ષા આપો.* રાજાને જમણી બાજુના ભિખારી વિશે ખૂબ જ ખરાબ લાગ્યું કારણકે તે તેમના કરતાં ભગવાનને વધુ મહત્વ આપતો.
*રાજાએ જમણી બાજુના ભિખારીને પાઠ ભણાવવા, ડાબી બાજુના ભિખારી માટે તેના સૈનિક સાથે ખીરની એક મોટી તપેલી મોકલી જેમાં સોનાનો સિક્કો હતો.* ડાબી બાજુનો ભિખારી ખીરનો વાટકો મેળવીને ખૂબ ખુશ થયો અને ખાવા લાગ્યો.
*પેટ સંતોષાય ત્યાં સુધી તેણે ખીર ખાધી અને પછી તેણે જમણી બાજુના ભિખારીને ખીરની તપેલી આપી દીધી.* જમણી બાજુનો ભિખારી ખીરની તપેલી તેના ઘરે અને તેના પરિવાર સાથે ખાવા માટે લઈ ગયો.
બીજા દિવસે જ્યારે રાજા મંદિરએ આવ્યા ત્યારે ડાબી બાજુના ભિખારીએ ખીર માટે રાજાનો આભાર માન્યો. રાજાએ જમણી બાજુનો ભિખારી જોયો નહિ. *તેણે ડાબી બાજુના ભિખારીને પૂછ્યું કે તે ક્યાં છે? ડાબી બાજુના ભિખારીએ કહ્યું - મેં ગઈકાલે તેને બાકી રહેલી ખીરની તપેલી આપી અને પછી તે પાછો આવ્યો નથી.*
*રાજાને સમજાયું કે સોનાનો સિક્કો તે ભિખારી પાસે ગયો છે - જે માનતો હતો કે ભગવાન મહાન છે! મિત્રો, હંમેશા ભગવાન પર વિશ્વાસ રાખો.*
💙 *નાનકડી કથા-૧.*
માતાનાં નામે હતી તે જગ્યા પોતાના નામે કરી લેવાની ઈચ્છાથી બંને ભાઈઓ મા પોતાના ઘરે રહે, તે બાબતને લઈને બંને ભાઈઓ ઝઘડવા લાગ્યા. તેઓએ મા ને પૂછ્યું તો મા એ કહ્યું, હું જે ત્રણ ગોળીઓ લઉ છું, તેના નામ જે બતાવી આપે, તેના ઘરે હું જઈશ. બંને ભાઈ ઓ નીચું જોઈ ગયા.
💙 *નાનકડી કથા-૨.*
ભણવા માટે દૂર ગયેલા દિકરાએ માતાને પત્ર લખ્યો, કે અહિંયા મારાં જમવાની સારી સગવડ છે, તું ચિંતા કરીશ નહીં. પત્ર વાંચીને મા એ એક વખતનું ભોજન બંધ કર્યું, કેમ કે પત્રના અંતમાં પુત્રનાં આંસુથી શાહી બગડેલી હતી.
💙 *નાનકડી કથા-૩.*
દાદા ની લાકડી પકડી ને દાદાને લઈ જતા પૌત્રને જોઈ લોકો બોલ્યા, જોજે, ધીમે ધીમે..., દાદા પડી ન જાય. દાદા હસીને બોલ્યા, હું કાંઈ પડતો હોઉ? મારી પાસે તો બે લાકડીઓ છે.
💙 *નાનકડી કથા-૪.*
કેરીનાં ઝાડ પર ચઢીને કેરીને ચોરતા છોકરાંઓને રખેવાળે લાકડી મારી અને તેને બીવડાવવા માટે થોડી વાર માટે ઝાડના થડ સાથે બાંધી દીધાં. કોણ જાણે કેમ એ ઝાડને ફરી કદીયે ફળ આવ્યાં નહિં !!!
💙 *નાનકડી કથા-૫.*
ઓફિસથી થાકેલા પિતાએ આવીને દાદીના પગ દબાવ્યા, તે જોઈને રાત્રે દિકરીએ પિતાજીના પીઠ પર માલીશ કર્યું. આ જોઈને દાદી બોલ્યા થાળીમાંથી વાટકીમાં અને વાટકીમાંથી થાળીમાં !!!
💙 *નાનકડી કથા-૬.*
પિતાજીના ગયાં પછી સંપત્તિની વહેચણી કર્યા બાદ ઘરડી મા ને પોતાના ઘરે લઈ જતી દિકરી બોલી, હું ખૂબ નસીબદાર છું, મારા ભાગે તો જીવન આવ્યું છે !!!
💙 *નાનકડી કથા-૭.*
ગઈકાલે મારો છોકરો મને કહે, પિતાજી હું તમને છોડીને ક્યારેય નહીં જાઉં, કેમકે તમે પણ કદી દાદા દાદી ને છોડીને ગયા નથી. આ સાંભળીને મને મારા વડીલોની મિલકત મળી ગયાંનો આનંદ થયો !!!
💙 *નાનકડી કથા-૮.*
તેના પતિના મિત્ર હોસ્પિટલમાં મળવા આવ્યા. જતા જતા પરાણે ૫૦૦૦રુ. તેના હાથમાં આપ્યા અને કહ્યું લગ્નમાં બહેનને દક્ષિણા આપવાની રહી ગઈ હતી. તે દિવસે મળેલી બધી ભેટો માં આ શ્રેષ્ઠ હતી.
💙 *નાનકડી કથા-૯.*
આજે ઓફિસ થી છૂટી ને ભેલ ખાવાની બહુ ઈચ્છા હતી, પણ સાસુજીને મંદિર જવાનું મોડું થાય તેથી ઘરે જલ્દી પહોંચી ગઈ. જઈને જેવી રસોડામાં ગઈ તો સાસુજીએ કહ્યું ચાલ જલ્દી, હાથ પગ ધોઈ લે, વહુબેટા મેં તારા માટે ભેળ બનાવી છે, ઘણાં દિવસથી મને ખાવાનું મન હતું !!!
💙 *નાનકડી કથા-૧૦.*
સાંજના સમયે સુમતીબેન માળા ફેરવતા હતા, ત્યાં છોકરો નોકરીએથી ઘરે આવ્યો, તેની સાથે મોગરાના ફૂલની સુગંધ આવી. તેને થયું આજે વહુ મોગરાનો ગજરો હમણાં માથાં માં નાખી ને આવશે. પણ ત્યાં તો તેણે જોયું કે કૃષ્ણ ભગવાન માટે થાળીમા મોગરાના ફૂલ હતાં. ભગવાન પણ ગાલમાં હસતાં હતાં.
હકારાત્મક વિચાર
*"સંતાડવું"*
એકવાર મલ્ટીનેશનલ કંપનીના સેલ્સ મેનેજરે શહેરથી દૂર એક બહુ મોટું ઘર બનાવ્યું. ઘર શહેરથી દૂર હોવાથી માત્ર 2-3 પાડોશીઓ હતા. *એક પાડોશીએ જોયું કે સાંજે સેલ્સ મેનેજર મોટા લીમડાના ઝાડ નીચે કંઈક ખોદી અને મૂકે છે. પછી તે પોતાના ઘરની અંદર જાય છે.*
પાડોશી થોડા દિવસો સુધી આ જોતો રહ્યો અને તેને આશ્ચર્ય થયું કે તે દરરોજ ઝાડ નીચે શું છુપાવે છે? *તેણે વિચાર્યું - તે મૂલ્યવાન હોવું જોઈએ!* તેથી, મેનેજર તેના ઘરની અંદર ગયો પછી, થોડા કલાકો બાદ - *તે શું છુપાવે છે તે શોધવા માટે પાડોશીએ ઝાડની નીચે ખોદ્યું. તે કંઈ શોધી શક્યો નહીં. તેને નવાઈ લાગી. તે કેવી રીતે બની શકે?*
તેથી, રજાના દિવસે - પાડોશી મેનેજરના ઘરે ગયો અને તેને પૂછ્યું - તમે ઝાડ નીચે રોજ શું છુપાવો છો? *સેલ્સ મેનેજરે જવાબ આપ્યો – હું સેલ્સ ડિપાર્ટમેન્ટમાં કામ કરું છું – ત્યાં ઘણું લક્ષ્ય હાંસલ કરવાનું દબાણ હોવાથી હું તણાવમાં રહું છું.* મેં શહેરથી દૂર એક ઘર બનાવ્યું જેથી મને તણાવ ન લાગે – પરંતુ કોઈક રીતે તણાવ હંમેશા રહે છે. તેથી, *જ્યારે હું ઘરે આવું છું, ત્યારે હું ઝાડની નજીક માટી ખોદી તણાવ છુપાવું છું અને રાહત અનુભવું છું. સંપૂર્ણ તણાવ દૂર થતો નથી પરંતુ તેમ છતાં પરિવાર સાથે રહેવાનો મૂડ આવે છે.*
*મિત્રો, હું ઈચ્છું છું કે તમે કામના તણાવમાંથી મુક્ત થાઓ અને તમારા પરિવારજનો અને મિત્રો સાથે જીવનનો આનંદ માણો.
આશિષ ના પ્રણામ
