નંદિતાના અંધારિયા ઓરડામાંથી લગભગ બધું જ નાશ પામ્યું હતું.. ખોપરી, તે મીણબત્તીઓ, તે વર્તુળ જેમાં તે જાદુ કરતી હતી.. તે પુસ્તક કે જેનાથી તે કાળો જાદુ કરતી હતી.. અને નંદિતા.. તે ખરાબ રીતે ઘાયલ થઈ હતી અને ખૂણામાં બેઠેલ હતી..
અને સાવિત્રીબેન બેહોશ થઈ ગયા હતા..રસિક સહિત બીજા બધા ત્યાં હાજર હતા ..થોડા સમય પહેલા બનેલી ઘટનાથી બધા ચોંકી ગયા હતા અને ડરી ગયા હતા...
થોડા કલાકો પહેલા….
સાવિત્રીબેન મોહનભાઈના ઘરેથી ભાગીને સ્મશાન તરફ ગયા…પંડિત અને બધા તેની પાછળ ગયા..
ભૂત એક ઝાડની નજીક ગયો જ્યાં તેને જીવતો દફનાવવામાં આવ્યો હતો...અને જોર જોરથી રડવા લાગ્યો...પંડિતે તક ઝડપી લીધી અને તેને બાંધવા માટે ચોખ્ખા તારનો ઉપયોગ કર્યો..ભૂત ગુસ્સે અને બેકાબૂ હતો પરંતુ આ ક્ષણે તેણે એટલું જ કહ્યું કે "મને ન્યાય જોઈએ છે.. ક્યારેય તેના નિયંત્રણમાં ન હતી ..હું ફક્ત તેણીનો સાથ આપતો હતો જેથી હું કોઈક રીતે મારો બદલો લઈ શકું…હા ..હું એક સામાન્ય માણસ હતો..એક મહેનતુ માણસ હતો ..કુટુંબનો માણસ હતો..પણ આ શહેરના ધનિક લોકોએ મારી નિર્દોષતાનો ફાયદો ઉઠાવ્યો અને જમીન માટે મારા પરિવારના સભ્યોની હત્યા કરી ..અને તેઓએ મને જીવતો દાટી દીધો...હું આ લાશ વિના કરી શકીશ નહીં.."
પંડિતે તેમના પર ગંગાજળનો ઉપયોગ કર્યો અને કેટલાક શુદ્ધ મંત્રો.. ભૂતને સાવિત્રીબેનને છોડીને જવું પડ્યું અને બધા જ એવું માનીને ઘરે પાછા આવ્યા કે બધું બરાબર છે પણ તેઓ એ વસ્તુઓ ભૂલી ગયા કે જેના પર કાળો જાદુ કરવામાં આવ્યો હતો...
પંડિતને પણ લાગ્યું કે સાવિત્રીબેન ઉઠ્યા પછી ભૂત નીકળી ગયું…પણ રાત્રિભોજન પછી..
સાવિત્રીબેને સ્નાન કર્યું અને કાંસકોનો ઉપયોગ કરીને વાળ બરાબર કર્યા..અને ભૂત ફરી પાછું આવ્યું..આ વખતે થાકેલા દિવસ પછી બધા સૂતા હતા એટલે તે ભાગી ગઈ..
બીજી બાજુ નંદિતાને તેના ઘરમાં કંઈક અસામાન્ય લાગ્યું અને તે ઊભી થઈ..તેણે સાવિત્રીબેનને બહાર જોયા..અને બહાર આવી...
નંદિતાએ જોયું કે તે તેની શેરીના બીજા ખૂણામાં જઈ રહી હતી જ્યાં નગરનો ધનિક પરિવાર રહેતો હતો..તેના હાથમાં છરી હતી અને તે ગણગણાટ કરી રહી હતી “યશવંત સમય આવી ગયો છે ..તમે તમારા કામ માટે ચૂકવણી કરશો…હું અહીં છું. ..હુ પાછો આવી ગયો છુ …"
નંદિતાને તેની વાર્તા ખબર ન હતી તેથી તે સાવિત્રીબેનની પાછળ ગઈ અને તેણીને તે મોટા ઘરમાં જતી જોઈ..તેણે વસ્તુઓ જોવા માટે પોતાની જાતને નજીકમાં છુપાવી દીધી..તેણે તે ભૂત પાછું મેળવવાનો પ્રયાસ કર્યો કારણ કે તે ફરીથી નિયંત્રણ મેળવવા માંગતી હતી. તે પણ ..નિષ્ફળ..તેને તેની ભૂલનો અહેસાસ થયો..તેને સમજાયું કે તે તેના જાદુમાં નિષ્ફળ ગઈ કે આ કંઈક બીજું છે..
ભૂતએ સાવિત્રીબેનનો ઉપયોગ કરીને પરિવારના તમામ સભ્યોને મારી નાખ્યા અને પછી બહાર આવ્યા..તે લોહીમાં લથપથ હતા ..
ભૂત સાવિત્રીબેનના શરીરને છોડવા તૈયાર નહોતું ..આ વખતે તે જીદ્દી અને ગુસ્સામાં હતો ..તે ખાતરી કરવા માંગતો હતો કે બાળકો સહિત યશવંતના પરિવારના દરેક સભ્ય મૃત્યુ પામ્યા છે.. એટલે તે ચાલવા લાગ્યો..નંદિતાએ તક ઝડપી લીધી અને તેણીના ઘર પાસેથી પસાર થતાં જ તેને અંધારા ઓરડામાં લઈ ગઈ...
ભૂતએ નંદિતાને મારવાનો પ્રયાસ કર્યો પરંતુ તેણીએ તેને થોડા સમય માટે વર્તુળમાં બાંધવા માટે તેની યુક્તિઓનો ઉપયોગ કર્યો અને ..
નંદિતાને કાળો જાદુ વાપરવાની તેની ભૂલ સમજાઈ અને તે તેને સુધારવા માંગતી હતી…તેણે વિપુલભાઈને ટેક્સ્ટ કર્યો “ભાઈ મહેરબાની કરીને તે ખોવાએલ બેગ નો બધો સામાન લઈને મારા ઘરે આવો..તે અરજંટ છે અને હા સાવિત્રીભાભી અહીં છે…”
બીપ સાથે વિપુલભાઈ જાગી ગયા અને બધા એ બેગ લઈને રસિકના ઘરે ગયા.. કારના અવાજથી રસિક જાગી ગયો અને ત્યાં બધાને જોયા..
નંદિતાએ ઘરની પાછળના ભોંયરામાંથી સિગ્નલ આપવા માટે ટોર્ચની લાઈટનો ઉપયોગ કર્યો ..બધાએ અનુસર્યું..
આજુબાજુની વસ્તુઓ જોઈને બધા ચોંકી ગયા અને તેઓએ સાવિત્રીબેનને લાલ આંખે વર્તુળમાં બાંધેલા જોયા ..ભૂતે બૂમ પાડી “નંદિતા..તમે મને કાબૂમાં રાખી શકતા નથી કારણ કે તમે ક્યારેય સક્ષમ નહોતા..મારું નામ સુરેશ છે અને હું હતો. વર્ષો પહેલા અહીં સુખેથી જીવતા હતા..પણ યશવંતે જમીન માટે અમને બધાને મારી નાખ્યા અને હવે હું તેના પરિવારના કોઈ સભ્યને નહીં છોડું..મેં ઘરના બધાને મારી નાખ્યા પણ તેનો ભાઈ અને બાળકો હજી જીવિત છે...”
નંદિતા: “હું જે પરિવારને સૌથી વધુ પ્રેમ કરું છું તે કુટુંબ માટે તારો ઉપયોગ કરીને મેં ભૂલ કરી છે..હું ઈર્ષ્યા, અસુરક્ષિત હતી અને હું સાવિત્રીભાભી અને વિપુલભાઈને જે બધું જોઈતું હતું તે બધું જ જોઈતું હતું..હવે મને મારી ભૂલનો અહેસાસ થયો…હું તને રહેવા નહિ દઉં. તેણીનું શરીર..હું તારા પર જે કાળો જાદુ વાપર્યો હતો તેનો હું અંત લાવીશ..
બધા તેની સામે પ્રશ્નાર્થ નજરે જોઈ રહ્યા હતા ..રસિક આગળ આવ્યો અને તેને થપ્પડ માર્યો ..તેણે આ મુશ્કેલી ઊભી કરવા બદલ બધાની માફી માંગી અને જેના પર તેણે કાળો જાદુ કર્યો હતો તે વસ્તુઓનો નાશ કરવા ગઇ...પણ ..
ભૂત: નંદિતા, તું ભૂલી ગઈ કે તારી ઈચ્છાઓ પૂરી કરવા માટે તેં મારી ભાવના તારી સાથે જોડી છે.. જો તું આવું કરીશ તો તું તારી જાતને મારી નાખીશ…
નંદિતા: વાંધો નહીં..હું શાંતિથી મરી જઈશ જો હું એક કામ બરાબર કરીશ..અને તે વસ્તુઓને સળગાવવા માટે તેણે મીણબત્તી લીધી..
અને ભૂત વેદનાથી બૂમો પાડવા લાગ્યું "હું અહીંથી જાઉં છું પણ હું મારો બદલો લેવા માટે હજી પણ મુક્ત રહીશ..."
નંદિતા ઘાયલ થઈ ગઈ હતી અને ભારે શ્વાસ લઈ રહી હતી..રસિક અને બધા તેને હોસ્પિટલ લઈ ગયા..થોડા દિવસો પછી તે ઠીક થઈ ગઈ..
આજે લગ્નનો દિવસ હતો…મોહનભાઈના પુત્રના લગ્ન હતા..અહીં નંદિતા સહિત દરેક જણ ખુશ હતા કારણ કે બધાએ તેની માફી સ્વીકારી લીધી હતી..યશવંતના બાળકો અને તેનો ભાઈ નિર્દોષ હોવાનું જાણ્યા પછી ભૂત
મુકત થયું હતું..આખરે કાળો જાદુ ચાલ્યો ગયો અને અમુક નવી યાદો આપી ગયો..!
સમાપ્ત!
