શેડ્સ ઓફ પિડિયાટ્રિક્સ (લાગણીઓનો દરિયો)
પ્રકરણ ૨૧: Dr. HHS મેડમ.
૧ ઓગસ્ટ,૨૦૧૮..
બપોરનો સમય.
એક ૧૨ વર્ષ ની છોકરીને ઉંચી કરીને એક ૪૫ વર્ષનો વ્યક્તિ વૉર્ડમાં આવે છે.
"જુઓ ને બેન, આ છોકરીના પગ એકદમથી જ કામ કરતા બંધ થઈ ગયા છે, કંઈ સમજાતું નથી આવું શા કારણે થયું. કંઈક કરો બેન, એને ચલાતું જ નથી..! "
અવાજ માં ગભરાહટ અને આંખોમાં મદદની અપેક્ષા હતી.
ત્યાં હાજર રેસિડેન્ટ ડૉક્ટર તે છોકરીની પ્રારંભિક તપાસ કરે છે.
માથાના વાળથી લઈને નખના ટેરવા સુધી ગરીબી અને કુપોષણથી ખરડાયેલું એક શરીર દેખાય છે.
તે છોકરીની આંખો જાણે મદદ માટે ચીસ પાડતી હોય તેવો ભાસ તે રેસિડેન્ટ ડૉક્ટર ને થાય છે.
તરત જ સિનિયર કન્સલ્ટન્ટ ને બાળકીની હાલત વિષે ઈન્ફોર્મ કરવામાં આવે છે.
"બાબા,
ઢીંગલી સારી નથી..
એક્યુટ ઓનસેટ છે, ૨ જ દિવસમાં આટલું રેપિડ પ્રોગેશન. લોઅર લિંબનું પેરેલિસિસ ઝડપથી હવે અપર લિંગમાં હાથના ભાગે પ્રસરી રહ્યું છે.
આ G.B.S. જ છે. (ઓટોઈમ્યુનિટી સાથે સંકળાયેલી એક બિમારીનો પ્રકાર.)
ફટાફટ I.V. IG મંગાવીને શરૂ કરો. "
આ એડવાઈઝ આવી હતી ડૉ. હિરલ મેડમ તરફથી.
ફર્સ્ટ યર રેસિડન્સી ની શરૂઆતના મારા મહિનાઓ હતા.
હજી સામાન્ય બિમારીઓની સમજ પડવાની માંડ શરૂઆત થઈ હતી તેમાં આ G.B.S. નામની બિમારી અજુગતી લાગી.
બિમારી વિષે એમ.બી.બી.એસ. ના દિવસોમાં વાંચેલું હતું પણ આ પેશન્ટ પહેલી વાર જોયું.
"પ્રોગેશન ઝડપી છે, ગમે ત્યારે શ્વાસ ના મસલ્સ ઈનવોલ્વ થઈ શકે છે, વેન્ટિલેટર ની તૈયારી રાખજો.. "
હિરલ મંડપના કિધેલા આ શબ્દો સાક્ષાત સાચા પડ્યાં. સારવાર શરૂ થઈ ગઈ હતી,
ઈન્જેક્શન ચાલુ થઈ ગયા હતા, પણ બિમારીનું પ્રોગેશન એટલી હદે ઝડપી હતું કે એ ૧૨ વર્ષ ની બાળકી નંદીની ને શ્વાસ ની તકલીફ વધતા વેન્ટિલેટર પર મૂકવાની જરૂર પડી.
હજી નંદીની ને બચાવવાના પ્રયાસો ચાલુ હતા એવામાં એ રાત્રે ૧૧ વાગ્યે કિશોર નામનો ૧૦ વર્ષના છોકરાને લઈને તેના માં બાપ દોડી આવ્યા.
"સાહેબ, જુઓને આ બપોરથી જ તકલીફ થવા લાગી છે કિશોરને.
હમણાં અડધી કલાક થી તો શ્વાસ જ નથી લઈ શકતો સરખી રીતે, આખું મોઢું લાખથી ભરાઈ ગયું છે, કંઈ બોલી પણ નથી શકતો,
હાથ પગમાં થોડી મુવમેન્ટ છે પણ શ્વાસ જ નથી લેવાતો...! "
રડતાં રડતાં કિશોરના મમ્મી બોલ્યા.
રેસ્પિરેશન એટલી હદે ખરાબ હતું કે કિશોર ને સીધો વેન્ટિલેટર પર મૂકવામાં આવ્યો.
G.B.S. નામની બિમારીનું એક વેરિયેબલ પ્રેઝન્ટેશન.
જેમાં શ્વાસના, બોલવાના મસલ્સ સૌથી વધારે અસર થાય.
૨૪ કલાકમાં ૨ વેન્ટિલેટર પર ૨ G.B.S ની બિમારીથી પિડીત બાળકો જીવન માટે ઝઝૂમી રહ્યા હતા.
આ લડત લાંબા સમય સુધી ચાલવાની હતી.
૧૫ હજારના આવતા એ IVIG ના ઈન્જેક્શન બંને બાળકો માટે ફ્રી કરાવી આપવામાં આવ્યા.
પણ ખાસ ફરક જોવા માટે પૂરતી ધીરજની જરૂર હતી. બંને બાળકોના મા બાપને પૂરતો સપોર્ટ ડૉક્ટર અને સિસ્ટર સ્ટાફ તરફથી પૂરો પાડવામાં આવતો.
દરરોજ વૉર્ડ નો રાઉન્ડ આઈ.સી.યુ. માં રહેલા આ બંને બાળકોથી શરૂ થાય.
હિરલ મેડમ જે ઉમળકાભેર એ વેન્ટિલેટર પર રહેલી બાળકી સાથે વાત કરે કે થોડાક જ દિવસોમાં નંદિનીનું મેડમ સાથે એક અદ્ભુત બોન્ડિંગ થઈ ગયું.
મેડમ જ્યારે પણ તેને મળવા જાય તે તરત મેડમ નો હાથ પકડી લેતી, ઈશારાથી બધી વાતો કરે.
મેડમની એ અનોખી હૂંફ એ છોકરીની નબળી રોગપ્રતિકારક શકિત ને જાણે બુસ્ટ કરી રહી હતી.
નંદીની ને મળીને મેડમ કિશોર ને મળતા, તેના માથે હંમેશા હાથ ફેરવતાં.
સ્પર્શ નો કેટલી હદે પ્રભાવ..
એક સારા અને સાચા પ્રયાસ, એક સારી આશા સાથે બાળકના માથા પર ફરતો એ હાથ, કેટલી પોઝિટિવ એનર્જી આપી શકે એનો સાક્ષાત્કાર અમે બધા દરરોજ કરતાં.
બંને પેરેન્ટ્સ નું કાઉન્સેલિંગ મેડમ એટલા સરળ અને સ્પષ્ટ શબ્દોમાં કરતાં કે તેઓના મા બાપની હિંમત હંમેશા બંધાયેલી રહેતી.
મેડમ નો અમારી સાથેનો લગાવ અમને પેશન્ટ્સ માટે મહેનત કરવાની હંમેશા પ્રેરણા આપતો.
મેડમ વૉર્ડ માં પગ મૂકે અને હજી તમે એકાદ બે પેશન્ટ્સ નો રાઉન્ડ અપાવો એટલામાં જ એટલી પોઝિટિવ એનર્જી આવી જાય કે આખી રાત જાગીને કરેલી ઈમરજન્સી નો થાક એક ક્ષણ માં ઉતરી જાય.
હિરલ મેડમ નો આ એનર્જેટિક એટીટ્યુડ ખાલી પેશન્ટ્સ જ નહીં પણ ઘણા રેસિડેન્ટ ડૉક્ટર માટે પણ લાઈફ સેવિંગ સાબિત થયો છે.
૪ મહિનાની મહેનત બાદ, બંને બાળકો સ્વસ્થ થયા.
વેન્ટિલેટર પરથી પોતાનો શ્વાસ લઈ શકે એટલા સક્ષમ થયા,
ખુશીથી બંને ઘર તરફ વળ્યા.
એમના ડિસ્ચાર્જ ના દિવસે બંને બાળકો માટે કેક મંગાવવામાં આવી, અને ઈશ્વરે આપેલી આ નવી જીંદગીને બંને બાળકોએ એકબીજાને કેક ખવડાવીને વધાવી.
વૉર્ડ માં જ્યારે બંને એ કેક કટ કરી, ત્યાં ઉભેલા બંને બાળકોના પેરેન્ટ્સ ની ખુશી અમને અનુભવાતી.
હિરલ મેડમે સાથે જોડાયેલી આ બંને બાળકોના સંઘર્ષના એ ૪ મહીનાની યાદો, શક્ય જ નથી કે છેલ્લા શ્વાસ સુધી હું ભૂલી શકું.
મારા થીસીસ ના પહેલા ૧૦ ડેટા હોય કે, પેડિયાટ્રિક્સ નું બેસિક, આ બધાની શરૂઆત મેડમે જ કરી હતી.
ડેન્ગ્યુ ના એપીડેમિક વખતે મેડમ નું એ O.R.S. નું ફ્લ્યુડ મેનેજમેન્ટ એક જાદુ થી ઓછું નથી જ..
હિરલ મેડમની ટ્રાન્સફર થઈ,
અમારી હોસ્પિટલમાં થી હવે બીજી હોસ્પિટલમાં તેવો ફરજ બજાવશે.
પણ ખાલી વ્યક્તિ ની ટ્રાન્સફર નથી થતી,
તેની સાથે જોડાયેલી ખુશીઓ, પોઝિટિવ વાઈબ્સ અને લાગણીઓ ની પણ ટ્રાન્સફર થઇ જાય છે.
પણ એમણે શીખવાડેલી દરેક વસ્તુ, એમણે આપેલું નોલેજ અને એમની સાથે કામ કરી મળેલો એ અમૂલ્ય અનુભવ હંમેશા સાથે રહેશે.
અમારા પિડિયાટ્રિક્સ ના બધા વૉર્ડ માં એક બૉર્ડ હોય,
તેમાં વર્કિંગ ડૉક્ટર્સ ના નામ તેમની સિનિયોરિટી પ્રમાણે હોય.
તેમાં લખેલું ડૉ. હિરલ શાહ નામ,
છો ને ટ્રાન્સફર થાય, પણ તેને ભૂસી શકવાની હિંમત કોઈનાથી નહિ થાય.
એ ફક્ત નામ જ કાફી છે, હજારો નિરાશામાં પ્રાણ ફૂ્ંકવા માટે..!!
DEDICATED TO OUR MOST PRECIOUS
DR. HIRAL HARDIK SHAH Ma'am
ડૉ. હેરત ઉદાવત.
