Prem Pyar aur Ishq - 4 in Marathi Fiction Stories by Bhagyshree Pisal books and stories PDF | प्रेम प्यार और ऐशक - भाग 4

समोर अवाढव्य पसर लेले गौवान इँतेर्नश हे हॉटेल उभे होते आवरत हॉटेल च्या वेग वेगळ्या रंगाची जाडे वाऱ्या सोबत डोलत होती.विस्तीर्ण ल्याँड स्केप मधे जाडे फुले डौलाने डुलत होती.ट्रडीशन ड्रेस मधे दर बाण आपल्या जुप्केदार मिश्या संभाळत उभे होते.कबीर ने मीटर पे केला आणी तो हॉटेल च्या लॉबी मधे आला.पाठोपाठ ड्राइवर सुध्दा त्याचे लगेज घेऊन आत मधे आला.गुड ईव्हीनी ग सर होव क्यां न मे हेल्प यू?मेक्यनीकल आवाजात रेस्पॉन्स ने कबीर ला विचारले.आय हव अ बूकिँग कबीर इस दी बूकिँग नेम नाकावर घसरना रा चेष्म सरळ करत कबीर म्हणला .जस्ट आ सेकंद सर अस म्हणत त्या रेस्पॉन्स ने आपली बोटे की बोर्ड च्या बटन वर फिरवायला सुरवात केली.काही वेळ गेल्यावर तेणे कबीर कडे पहिले आणी म्हणाली.जस्ट मूव्मेंट सर आणी ती म्यणेजर च्या केबिन मधे गेली.कबीर चलबिचल करत तेथेच उभा राहिला.दीड तासाची का होईना पण फ्लाईट च्या प्रवासाने कबीर ला थकवा आला होता.मस्त हॉट टब बाथ घेण्याची तो स्वप्ने रंगवत कबीर उभा होता.थोड्याच वेळात रेसेपषिओनेस आणी तिच्या पाठोपाठ सुटा बुटातला ऐक माणूस बाहेर आला.त्रसीक नजरेने त्याने संगणकावर नजर फिरवली.चेक फॉर द सुट म्यां ने जर म्हणला.आय ह्याव ऑल रेडी सर ...उद्या सकाळी ऐक व्हेकँट हौईल .आता तरी...एनही प्र्ब्लेम कबीर ने विचारले.सर ...द रुम व्ह्यज अलोकयेड सम प्लुम्बिँग प्रॉब्लेम बाथरूम इस नो वर्किँग रूम इस ऑल फील विथ वॉटर चेहरा पाडत ररीसेप शनी स म्हणाली.ओह द्याट व्याज क गिव मी अनदर रूम ई विल पे एक्सट्रा .खिष्यातुन पाकीट काढत कबीर म्हणाला.यू डोन्ट हाव्ह टू पे सर .प्रॉब्लेम इस फ्रॉम आवर साईड यू विल अपग्रेड यू र सुडस विदाउट आण्ही एक्सट्रा पे. बट? बट व्हट कबीर ने त्या हॉटेल च्या लोकँना विचारले.सर.. सगळे सुटस फुल्ल आहेत ऑल रूम आर ओक्कूपाय सुटस क्यांन बी अरेंज्मेंन तौम्मरौ मोरिँग म्यणेजर म्हणाला .सौ मी आता काय करू?संध्या काळ चे साडे आठ होत आले आहेत कबीर थोडासा आवाज चड्वुन बोला.आय एम सॉरी सर पण प्रॉब्लम इसबूओउड आवर कंट्रोल म्यणेजर म्हणाला.अरे पण मी काय करू तोपर्यंत गिव्ह मी सम अनदर बूकिँग इन अना दर हॉटेल.सॉरी पण आमच कोणत्या ही हॉटेल शी टायप नाही आहे सर मनेजर म्हणाले.दीज इस रेडी कुलस ...अँड अन प्रोफीसीओनल...आय वॉंट कँसेल माय बूकिँग प्लीज रिटर्न दी माय पे अमाउंट कबीर म्हणला. आय अंडर स्टँड सर बट ... नो यू डोन्ट अंडर स्टँड माज बूकिँग रद्द करा लगेच टेबल वरती हात आपटत कबीर म्हणाला.ओके सर प्लीज तुम्ही बसा लॉबी मधल्या सोफ्या कडे हात दाखवत रेसे पेशन बोली.एव्डह इंटर नयष्नल नाव दीले आहे हॉटेल ला आणी साधे प्ल्यबिँग चे प्रॉब्लेम सॉल्व होत नाहीत म्हणजे काय? कबीर जवळच उभ्या असलेल्या ड्राइवर कडे वळला लगेज ट्यक्सी मे राखो हम दुसरे हॉटेल जाएंगे .कबीर म्हणला का? काय? जाल सर ड्राइवर ने कबीर ला विचारले.कबीर ने जलेल किस्सा ड्राइवर ला संगितला.सर बूकिँग क्यँसेल मत करो.चाहे तो आज की रात काही रह लो अभी सीजन है बूकीग मिलना मुश्किल हो जाएगा .अरे काय ऑफ सीजन आहे.... पावसाळा सुरू हौईल आता....कुठे तरी मिळेल च ना बु किंग .सर हली पावसाळ्यात सुध्दा गर्दी असते गोव्यात.सर यूर रिफंड ड्राइवर आणी कबीर दोघे बोलत असताना मधेच रेसेप षनिस्त येऊन म्हणाली तिच्या हाता त पांढऱ्या रंगाचे एँवोलोप होते.कबीर तणतणत काउंटर वरती गेला त्याने ते पाकीट घेतले आणी तसेच तो माघारी फिरला पुडचा दीड दिवस कबीर त्यक्सी मधून फिरत होता.परतु ड्राइवर म्हणाला तसे खरोखर हॉटेल सगळे फुल होते. कबीर ने घड्या ळा कडे नजर टाकली एव्हाना साडे दहा वाजत आले होते.ड्राइवर ..कोई छोटा हॉटेल है तो देख लो रात के लिए.कल सुभ ढुदलेले अभी मै बहुत ठक गया हू. कबीर वैतागून म्हणला जी सर मेरे ऐक पेह्चण वाले है फोन करके पूछ लेता हू....ड्राइवर ने आपल्या मित्राला फोन लावला ब म्हणला कल शाम तक ऐक रूम मिल जाएगा कबीर च्या पर्वँगिचि वाट ना पाहता ट्यक्सी वळवली .अर्ध्या तसा नंतर ट्यक्सी गावच्या बाहेर आली होती.सर्वत्र शांत आणी अंधा र होता बऱ्या पैकी.छोट्या मोठ्या गल्ली मधून फिरल्या नंतर ट्यक्सी एका जुन्या निळसर ईमरती जवळ येऊंन थांबली.मळकट जलेल्य टुब लाइट चा पिवळट अंधुक प्रकाश रस्त्यावर पसरला होता .आजूबाजूला शांतता पसरलेली होती.ईमरती च्या खाली ऐक छोटसं मेडिकल शॉप सुरू होते.कबीर ने प्रश्नार्थक नजरेने ड्राइवर कडे पहिले.कल शाम तक साब ...दुसरा अब नाही मिलेगा ...सुबह दुसरा धुँद्ले ना ...ड्राइवर म्हणाला नशीब च खराब आहे कबीर ने लथेने च दार उघडले पण पण त्याने ते एट्क्या जोरात उघडले की ज्या वेगाने ते उघडले होते त्याच वेगाने ते पुन्हा कबीर वर आदळले .कबीर ट्यक्सी तून उतरत च होता तोच ते दार येऊन कबीर च्या डोक्यावर आपटले. कबीर डोक धरून खाली बसला.सर... आप ठीक तो हो खाली पडणाऱ्या कबीर ळा सावरत ड्राइवर म्हणाला.कबीर च्या डोक्याला हलकी शी जखम जाली होती.सर ...खून निकला है थोडासा रूके ये मै मेडिकल से पट्टी लेता हू.ड्राइवर म्हणाला. रहने दो मै ठीक हू....लेता हू मै ...मीटर कितना हुआ..कबीर डोक चोळत म्हणला .कबीर ने ट्याक्सी चे बिल भरले तस टयक्सी वाला तेथून निघून गेला.कबीर ने आपली ब्याग उचली आणी तो जीने चढुन हॉटेल मधे गेला.दारातच लौब्बी वजा एका कोपऱ्यात एका छोट्याश्या मोडक्स आलेल्या टेबल वर ऐक पोर गे बसाले होते.कबीर ळा पाहतच तो बाहेर आला. रूम है ना.... सहाब ...कबीर ळा तो म्हणला. अरे वो अभी ट्यक्सी वालेणे फोन करके बोला था ना...कोण.. हेँजी...भेज्य क्या आपको.... आवो सहाब...त्या पोराने कबीर ची ब्याग घेतली आणी तो हॉटेल मधे गेला. एका क्षणा सठि अडकलेला श्वास सोडत कबीर सुध्दा त्या पोराच्या मागे हॉटेल मधे शिरला.हॉटेल चे अँतरंग सुध्दा बरेच शे जुने होते.नावा पुरते आलेले फर्निचर सुध्दा मोडकळीस आले होते.त्या पोराने कबीर ला त्याची रूम दाखवली आणी तो परत गेला.कबीर चफडत रूम मधे शिरला. ब्याग एका कोपऱ्यात ठेवली आणी मग कबीर बाथरूम च्या आरश्या समोर जाऊन उभा राहिला.कपाळावर बरीक से खरचटले होते.आणी तेँगुल आल्या सारखे सूजून कपा ळा चा तो भाग काळा निळा पडला होता.कपाळावर काही तरी लावणे गरजे चे होते.पण ऐक पैंन किलर पण गरजेचे होती नाहीतर रात्र भर जोपे चे खोबरे नक्की होते.कबीर ने खोलीचे दार ओढून घेतले आणी ती खाली खालच्या मजल्यावर असलेल्या मेडिकल शॉप मधे गेला.मक्ख चेहऱ्याचा सठि कडे जूक्लेल ऐक ग्रुहस्थ दुकानाची आवरा आवर करत होता.कबीरला येताना पाहून त्यच्या कपाळावर आठ्या उमटल्या.ऐक बन्डेड ..देता का कपाळावर जलेल्य जखमे कडे बोट दाखवत कबीर म्हणाला. आणी पैन किलर पण द्या डोके दुखी सठि.त्याने ड्रोवर मधून दोन गोळ्या आणी बन्डेड कडले आणी कबीर कडे दीले.कबीर तेथेच जवळ च्या एका बाकावर बसून बन्डेड लावत होता तोच ऐक मुलगी दुकानात घुसली .निळ्या रंगाने रंगवले ले केस पांढऱ्या रंगाचा टीशर्ट..