ભાગ-૧૧
Disclaimer : આ નોવેલ માં આવતા પાત્રો, જગ્યાઓ અને બનાવ બધું જ લેખક ની કલ્પના છે એને વાસ્તવિકતા સાથે કોઈ સંબંધ નથી .
પહેલી નજર નો પ્રેમ કેટલો સાચો હોય છે એ વાત પર વિશ્વાસ કરાવતા બે પ્રેમી ઓ ની વાત એટલે અધૂરો પ્રેમ . આ પ્રેમભર્યા સફર માં આગળ વધી ચૂકેલા સિદ્ધાર્થ અને તારા ના જીવન માં હવે શું વળાંક આવ્યા એ એ જાણવા ચાલો વાંચીએ અધૂરે પ્રેમ -૧૧.
મારે આ વાર્તા ભાગ-૧૧ માં સંપૂર્ણ કરવી હતી પણ એમ કરવાથી હું આ વાર્તા ને ન્યાય નહિ આપી શકું એવું સતત લાગવાથી આ ભાગ ને છેલ્લો ભાગ નહિ કહી શકું.
© આનલ ગોસ્વામી વર્મા
તારા જે હમેશાં સિદ્ધાર્થ નો હાથ પકડવા માટે તત્પર રહેતી. પોતાના હાથ ની આંગળી ઓ ને સિદ્ધાર્થ ની આંગળી ઓ માં પરોવી કલાકો બેસી રહેતી , એ તારા આજે અદબ વાળી પોતાનું માથું સીટ પર ટેકવી આંખો બંધ કરીને બેસી ગઈ. એનું હાસ્ય વિલાઈ ગયું . મુશ્કેલ પરિસ્થિતિ માં સિદ્ધાર્થ ના વિશાળ ખભા પર માથું ટેકવી બધા પ્રશ્ન ના સમાધાન મેળવતી તારા આજે પોતાની લગોલગ બેઠેલ સિદ્ધાર્થ થી જોજન દૂર થઇ ગઈ. એને ગુસ્સો ઓછો અને દુઃખ વધારે હતું અને એટલે જ એણે ચુપ રહેવાનું પસંદ કર્યું . એની આંખો તો બંધ હતી પણ એમાં વિચાર ના વાવાઝોડા હતા .
એ જાણતી હતી કે સિદ્ધાર્થ એને ખુબ ચાહે છે. આટલા વર્ષ એણે જે રીતે તારા ને પ્રેમ કર્યો છે, જે રીતે એની કાળજી લીધી છે એ પરથી તારા ને સિદ્ધાર્થ ના પ્રેમ માં કોઈ શંકા ન હતી . પણ આજે જે રીતે સિદ્ધાર્થ આ વિષય પર વાત કરી અથવા કહો કે વાત જ ના કરી એના થી તારા ને રીતસર ધક્કો લાગ્યો. એને લાગ્યું કે એમની વચ્ચે કદાચ આ બધું થયું જ ના હોત, જો એણે સિદ્ધાર્થ ને હા ન પડી હોત. એણે અનુભવ્યું કે સિદ્ધાર્થ તો એ પરિસ્થિતિ થી આગળ વધ્યો જ નથી. એ હજી પણ એટલો જ પારકો છે અને એથી જ તો એને તારા સાથે રહેવા નું મન નથી . એને વારેવારે સિદ્ધાર્થ નું " હું આ સંબંધ થી કઈ જ નથી ઈચ્છતો એ વાક્ય સંભળાવા લાગ્યું " .
પતિ, મિત્ર , બોયફ્રેન્ડ કે ગાર્ડિયન જે પણ કહો, બધા સંબંધ નો પ્રેમ ,લાગણી અને સંભાળ સિદ્ધાર્થ એ કોઈ પણ નામ વગર ના સંબંધ માં આપ્યા હતો. એને હમેશાં તારા ને સમય આપ્યો હતો. કદાચ એટલે જ તારા એ સ્વપ્ને પણ સિદ્ધાર્થ પાસે આવા વર્તન ની આશા રાખી ન હતી.
એને પોતાની સ્થિતિ પર દયા ઉપજી . સિદ્ધાર્થ તારા માટે સર્વસ્વ હતો. એનું જીવન સિદ્ધાર્થ થી શરૂ થઇ ને એના પર આવી ને અટકી જતું હતું. એ હજી સ્વીકારી શકતી ન હતી કે સિદ્ધાર્થ એ એને રિજેક્ટ કરી.અને આ બધું એ અત્યારે એકલી સહન કરી રહી હતી. એ હવે સિદ્ધાર્થ ને પણ આ વાત નો ભાગીદાર બનાવવા નોહતી માંગતી.
સિદ્ધાર્થ આ બધું સમજતો હતો . એ તારા નો ગુસ્સો , એની નારાજગી અરે એની હતાશા સુધ્ધા અનુભવી શકતો હતો. એ પણ એટલો જ દુઃખી હતો. એ અનુભવી રહ્યો હતો કે પોતે તારા થી દૂર થઇ રહ્યો છે. જે તારા સિદ્ધાર્થ પાસે રહેવાની કોઈ પણ તક ન છોડે એ આજે લગોલગ બેસવા છતાં કદાચ હંમેશ માટે દૂર થઇ ગઈ હતી. સિદ્ધાર્થ તારા ની સાથે વાત કરવાનો પ્રયત્ન કરે છે. સિદ્ધાર્થ ના મોઢે પોતાનું નામ વધારે વાર સાંભળવા મળે એટલે જાણી ને પહેલી વાર માં સાંભળ્યા છતાં ન સાંભળ્યું કરનાર તારા આજે એક જ વાર માં સિદ્ધાર્થ ને સાંભળી લે છે અને એની તરફ જોઈ ને કહે છે કે એ થોડો સમય એકલી રહેવા માંગે છે .
ગુસ્સા માં હોય ત્યારે ખૂબ બોલતી, અરે રીતસર ખખડાવી નાખતી તારા આજે ચૂપ છે અને એટલે જ સિદ્ધાર્થ સમજી જાય છે કે આ તારા ને મનાવવું અઘરું પડશે. એને પોતાની પરિસ્થિતિ પર ગુસ્સો આવે છે . એ તારા ને પ્રેમ કરતો હોવા છતાં એને તારા વગર જ રહેવાનું છે, મીરા સાથે બાળકો સાથે અને એ હકીકત સિદ્ધાર્થ બહુ પહેલા સ્વીકારી ચુક્યો છે. તારા સાથે વ્યતીત કરેલા સમય ને એ ભગવાન ની પોતાના પર ની મહેર માને છે. એ હમેશા તારા ને કહેતો કે” મારી જિંદગી માં તને લાવવા માટે હું ભગવાન નો જેટલો આભાર માનુ એટલો ઓછો છે. પણ એના થી આગળ એને ક્યારેય વિચાર્યું ન હતું .
આજે એને લાગ્યું કે શું આ બધા માટે પોતે જવાબદાર છે ? એણે જે રીતે તારા ને પ્રેમ કર્યો હતો ,જે રીતે એની કાળજી લીધી હતી, એના દૈનિક રૂટિનની , એની પસંદ ની, એની જરૂરત ની અરે એના મૂડ સ્વિંગ સુધ્ધાં ની એને ખબર પડતી એ બધા પછી તારા સિદ્ધાર્થ સાથે રહેવા માટે કહે તો, એમાં કંઈજ અજુગતું ન લાગે એવો ,એમ નો એકબીજા ના જીવન માં પ્રભાવ હતો. અને એટલે જ આજે એ તારા ના દુઃખ માટે પોતાને જવાબદાર ઠેરવી રહ્યો હતો. સિદ્ધાર્થ પોતે પણ જાણતો હતો કે આ બધું એ કોઈ પણ જાતના ભારણ વગર કરતો હતો. એના જીવન માં તારા, મીરા અને બાળકો આ બધા ની જગ્યા હતી . એ રોજ સવારે જયારે પ્રાર્થના કરતો ત્યારે તારા ની સલામતી માટે પણ હાથ જોડતો. કહેવાય છે ને કે " તમે કોઈ ની પ્રાર્થના માં હિસ્સો બનો એના થી પવિત્ર, પ્રેમ નું કોઈ સ્વરૂપ નથી ." સિદ્ધાર્થ નો તારા માટે નો પ્રેમ એટલો જ પવિત્ર હતો.
બે કલાક ની ફ્લાઇટ માં બંને ચૂપ જ રહે છે . એક આઘાત થી અને બીજો વધારે આઘાત ન પહોંચાડી જવાય એ ડર થી . વચ્ચે ઍરહોસ્ટેસ નાસ્તા માટે પૂછવા આવે છે ત્યારે તારા આંખો ખોલી ને એને ના પાડે છે . એ વખતે સિદ્ધાર્થ એની ,એ નજર નો સામનો નથી કરી શકતો . જે ચહેરા પર એ હંમેશા હોઠો થી આંખો સુધી પહોંચતું સ્માઈલ જોવા માંગતો હતો એ આંખો માં એને આજે આંસું ઓ નો સમુદ્ર દેખાયો. આજે પહેલી વાર સિદ્ધાર્થ ને તારા ની આંખોમાં પોતાના માટે ફરિયાદ દેખાઈ ,એવી ફરિયાદ જેમાં ગુસ્સો નહિ પણ દુઃખ હતું.
એ તારા નો હાથ પકડી લે છે. તારા પોતાનો હાથ છોડાવા માટે બિલકુલ પ્રયત્ન નથી કરતી પણ એના સ્પર્શમાં એવી ઠંડક આવી જાય છે કે સિદ્ધાર્થ એ સ્પર્શ થી તારા ને થઇ રહેલી વેદના અનુભવી શકતો હોય કે કેમ એ તારા નો હાથ છોડી દે છે .
તારા વધારે દુઃખી થઇ જાય છે . એ ઇચ્છતી હોય છે કે સિદ્ધાર્થ એણે ઢંઢોળે , એને મનાવે કે એ તારા ને સૌથી વધારે પ્રેમ કરે છે અને એના માટે બધું કરી છૂટવા તૈયારછે . પોતાની મજબૂરી,પોતાની ફરજ,પોતાના વ્યવહારુ પણા ને એક વાર બાજુ પર મૂકીને ફક્ત અને ફક્ત તારા માટે વિચારે .જેમ પોતાના પ્રેમ નો સ્વીકાર કરવા માં વિચાર્યું ન હતું એમ , આજે તારા નો હાથ પકડવામાં પણ ન વિચારે . એણે આટલી સરળતા થી અજાણી ન કરી દે
પણ સિદ્ધાર્થ એ એવું ન કર્યું આજે પહેલી વાર એમના સંબંધ માં તારા ને આટલું એકલું લાગ્યું. એને સિદ્ધાર્થ ને પહેલી વાર જોયાનું, સિદ્ધાર્થ નું પોતાના માટે ના પ્રેમ નું સ્વીકાર કરવું , પોતે સિદ્ધાર્થ ના પ્રેમ નો સ્વીકાર કરવું , કમલેશ થી બચવા સિદ્ધાર્થ સાથે અથડાવું , સિદ્ધાર્થ ના મોઢે થી લાખો વાર પોતાનું નામ સાંભળવું , સિદ્ધાર્થ ના હાથ માં પોતાની આંગળી ઓ પરોવી ને આખી દુનિયા ની વાતો કરવી , સિદ્ધાર્થ નું આંખો થી જ એને ઘણું બધું કહી દેવું ,અને આવું તો કંઇક ઘણું અને વધારે એના મન મગજ માં ફરવા લાગ્યું.સિદ્ધાર્થ ના આલિંગન માં તારા ને આખા વિશ્વ્ નો પ્રેમ અને પોતીકા પણું અને ઠહેરાવ ની અનુભૂતિ થતી. એનું ચાલે તો એ આખો ઝીંદગી બસ આમ જ સિદ્ધાર્થ ના આલિંગન માં પસાર કરી દે.
યાદો ની ગણતરી થોડી હોય
એતો અખૂટ અને અનહદ હોય.
જેમ સિદ્ધાર્થ ને પહેલી વાર જોઈ ને એમ લાગ્યું હતું કે આ નજર કંઇક વિશેષ છે એમ આજે પહેલી વાર એવું લાગ્યુંકે સિદ્ધાર્થ એના જીવન માંથી જઈ રહ્યો છે. નાનું બાળક જેમ ઊંઘ માં, પલંગ પર થી પડી જવાની બીક માં ડરી જાય એમ તારા ની આંખો ખુલી ગઈ. એણે સિદ્ધાર્થ ની તરફ જોયું. એની આંખો બંધ હતી . તારા એના ચહેરા તરફ જોઈ રહી . આજે પહેલી વાર એને પોતાના સિદ્ધાર્થ ની જગ્યા મીરા નો પતિ દેખાયો . પોતાના પ્રેમી ની જગ્યા એ એને સિદ્ધાર્થ માં એક એવો પુરુષ દેખાયો જેને, એને ચાહી તો હતી પણ એ એના માટે ખુશી હતી, જરૂરત નહિ કારણ કે માણસ ખુશી વગર તો રહી શકે પણ જરૂરત વગર નહિ પણ કદાચ હવે તારા એની ખુશી નહિ એક માત્ર જરૂરત બનવા ઇચ્છતી હતી.
સિદ્ધાર્થ બંધ આંખે પણ તારા ને પોતાને જોઈ રહેલી, અનુભવી શકતો હતો પણ એ તારા ને કોઈ ખોટી આશા બંધાવા માંગતો ન હતો . એ પોતાનું જીવન જેવું હતું તેવું સ્વીકારી ચુક્યો હતો. પણ તારા પણ એવું જ વિચારે છે એ એની ભૂલ હતી અને એ હજી તારા આ વાત ને લઈને કેટલી વધારે ગંભીર છે એ નહોતો સમજી શક્યો નહિતર એ સાવ આમ ચુપ ના રહેત. પણ કદાચ આ વાત માટે એને જીવન ભર પસ્તાવાનું હતું.
ફ્લાઇટ લેન્ડ થતા તારા અને સિદ્ધાર્થ સામાન લઇ ને એરપોર્ટ ની બહાર નીકળે છે. સિદ્ધાર્થ ટેક્સી બુક કરે છે. બંને પાછળ ની સીટ પર બેસે છે. તારા પોતાનું પર્સ વચ્ચે મૂકે છે. એ સિદ્ધાર્થ તરફ જોતી પણ નથી. એનું ઘર આવતા, તારા ટૅક્સી માંથી ઉતરતા પહેલા સિદ્ધાર્થ ની સામે જુવે છે એ આશા માં કે સિદ્ધાર્થ એને રોકી લે પણ એવું નથી થતું . એ નીચે જોઈને ટેક્સી નો દરવાજો ખોલી ને બહાર નીકળી જાય છે.
તારા ને ખબર છે કે પોતે મેઈન ગેટ પર પહોંચી ને પાછળ જોશે પછી જ સિદ્ધાર્થ ટેક્સી વાળા ને આગળ વધવાનું કહેશે પણ આજે એ મેઈન ગેટ પર પહોંચી ને પાછળ નથી જોતી. સિદ્ધાર્થ ૫ એક મિનિટ એમજ ત્યાં રોકાઈ રહે છે કદાચ એને હવે તારા ને ખોઈ દીધા નો અહેસાસ થાય છે. ટેક્સી વાળો બે વાર પૂછે છે કે આગળ વધુ? , ત્યારે સિદ્ધાર્થ એણે આગળ ચલાવા માટે કહે છે. એ આંખો બંધ કરી ને ભગવાન ને તારા ની સલામતી અને ખુશીઓ માટે પ્રાર્થના કરે છે. જે ચહેરા પર પોતે હંમેશા સ્માઈલ જોવા માંગતો હતો એ ચહેરા ને પોતે જ જીવન ભર ની વ્યથા આપી બેઠો એ વાત થી સિદ્ધાર્થ દુઃખી થઇ જાય છે.
રાત ના ૧૦ વાગ્યા હોય છે . તારા ઘર ખોલે છે. નિહાર ને આજે પ્રોજેક્ટ પૂરો થયાની પાર્ટી હતી એવું તારા ને પોતાના વર્કશોપ ગયા પહેલા થી ખબર હતી . એને કદાચ એકાંત જોઈતું પણ હતું! અંદર જતા જ એ બાથરૂમ માં જાય છે . જાણે સિદ્ધાર્થ ની યાદો પોતાના મન પરથી કાઢી નાખવાં માંગતી હોય એમ એ શાવર ચાલુ કરી એ મન ભરી ને રડે છે . બૂમો પડે છે . અડધો કલાક જેવું હૃદય નિચોડી ને રડ્યા પછી જાણે અંદર થી ખાલી થઇ ગઈ હોય એમ હલકી થઇ જાય છે.
એ પોતાની જગ્યાએ આવી ને સુઈ જાય છે. થાક અને હતાશા માં , પોતે ક્યારે સુઈ ગઈ એની પણ, એને ખબર નથી.
સવારે ઉઠતા જ એને બાજુ માં સુતેલા નિહાર ને જુવે છે . એ નિહાર માં સિદ્ધાર્થ નો ચહેરો શોધવાનો નો નિષ્ફળ પ્રયત્ન કરે છે. પણ એ જાણે છે કે એ નિહાર ને પ્રેમ નથી કરતી. આંખ માં આવતા ઝળઝળિયાં ને મહા મહેનતે રોકીને એ વરંડા માં જાય છે.'રવિવાર હોવાથી ઓફીસ તો જવાનું નથી.
"યાદો નો થાક લાગતો જ હશે
નહિતર મન થોડું આમ ભારે થઇ જાય "
આમ જ કેટલીય વાર સુધી આમ જ બેસી રહ્યા પછી જાણે કઈ નિશ્ચય કરી લીધો હોય એમ એ લેપટોપ લઇ ને બે-એક મેલ કરે છે. એક ફોન કરે છે. અને પછી સોશ્યિલ મીડિયા માં સિદ્ધાર્થ ના ફોટો જુવે છે. એને પોતાની ઉપર હસવું આવે છે . પોતાના મોબાઈલ માં ફોટો રાખી શકાય એટલો પણ હક જેના પર નથી, એની સાથે પોતે જીવન ગાળવાના સપના જોઈ બેઠી ! નિહાર ના ઉઠતા જ એ બીજા કામ માં લાગે છે. આખો દિવસ એમ જ પસાર થઇ જાય છે.
આ તરફ સિદ્ધાર્થ ઘરે પહોંચતા જ બાળકો એને વળગી પડે છે . મીરા હગ કરે છે. સિદ્ધાર્થ ફ્રેશ થઇ ને સુવા આવે છે . મીરા એને વર્કશોપ વિશે પૂછે છે પણ સિદ્ધાર્થ કદાચ કોઈ વાત કરવા માંગતો નથી એના મન -મગજ પર તારા છે . જે રીતે તારા એ ટેક્સી માંથી ઉતરતા પહેલા એની તરફ જોયું હતું એમાં એને તારા પોતાના થી છૂટી ગઈ હોય એવું લાગી રહ્યું હતું. એક અજાણ્યો ડર, એક ખરાબ Vibes એને બેચેન કરી મૂકે છે. એ પડખું ફરી ને સૂવાનું નું નાટક કરે છે પણ ક્યાંય સુધી સુઈ નથી શકતો . એને તારા સાથે વાત કરવાનું મન થાય છે પણ નિહાર ને કેવું લાગશે ,મીરા ને શું કહેશે આવું વિચારી ને એ રોકાઈ જાય છે.
ક્યારે સોમવાર આવે ને ઓફીસ જઈને તારા ને જુવે, એની સાથે વાત કરે એમ વિચારતો સિદ્ધાર્થ ઊંઘવાનો વ્યર્થ પ્રયત્ન કરે છે. આજે એને પોતાના practical હોવા પર ગુસ્સો આવે છે. એ થોડી અલગ રીતે પણ આ પરિસ્થિતિ નો સામનો કરી શક્યો હોત ? પણ એના થી પોતાનો નિર્ણય તો બદલાઈ ન જાત ને ? કદાચ , એના થી તારા ને એવું તો કન્વે નથી થઇ ગયું ને કે એ હંમેશા થી આ વાત ને લઈને સ્પષ્ટ હતો કે એ તારા ને પ્રેમ તો કરે છે પણ એણે પોતાના જીવન માં ક્યારેય નહિ લાવી શકે. આવું વિચારતા જ એનો ડર વધી ગયો. તારા નું એરપોર્ટ થી લઇ ને ઘર પહોંચ્યા પછી નું વર્તન કદાચ આ વાત ને સાબિત કરતું હતું. હવે કદાચ ઘણું મોડું થઇ ગયું હતું કારણ કે એ નબળી ક્ષણો માં જયારે તારા ની સાથે રહેવાની જરૂર હતી ત્યારે પોતે સૌથી પાસે હોવા છતાં કઈ જ કરી શક્યો નહિ. સિદ્ધાર્થ ને પોતાના ઉપર સખ્ત ગુસ્સો આવ્યો અને એ તારા ની સાથે વાત કરવા માટે ઉતાવળો થઇ ગયો. રવિવારે મન હોવા છતાં એ તારા ને ફોન કરવાની હિંમત ના કરી શક્યો.
તારા અને સિદ્ધાર્થ ના પ્રેમ ની પરાકાષ્ઠા જાણવા, વાંચો છેલ્લો ભાગ .
© આનલ ગોસ્વામી વર્મા
