The Author Bhagyshree Pisal Follow Current Read हक्क - भाग 7 By Bhagyshree Pisal Marathi Love Stories Share Facebook Twitter Whatsapp Featured Books Robo Uncle - 2. Unexpected Event 2. Unexpected Event Nancy was waiting just for he... Love at First Slight - 29 Rahul's Hotel Room, SingaporeRahul walked into his lavis... The Village Girl and Marriage - 3 The child of Diya was not normal. When her elder brother and... Trembling Shadows - 6 Trembling Shadows A romantic, psychological thriller Kotra S... Secret Affair - 16 As winter melted into spring, Inayat and Ansh found themselv... Categories Short Stories Spiritual Stories Fiction Stories Motivational Stories Classic Stories Children Stories Comedy stories Magazine Poems Travel stories Women Focused Drama Love Stories Detective stories Moral Stories Adventure Stories Human Science Philosophy Health Biography Cooking Recipe Letter Horror Stories Film Reviews Mythological Stories Book Reviews Thriller Science-Fiction Business Sports Animals Astrology Science Anything Crime Stories Novel by Bhagyshree Pisal in Marathi Love Stories Total Episodes : 10 Share हक्क - भाग 7 (3) 2.6k 6.5k आराधना त्या वायर च्या तुकड्या च्या वेढ्यने अक्षय च्या मागे जाऊंन पाठीवर ऐक जोरात फटका मरते एव्हडे जोरात नसतो पण अक्षय घाबरतो पुन्हा लगेच दुसरा मरते तो मात्र जोरात लागतो अक्षय चाय अंगावर शहारा येतो. आराधना ताई ला विचारते असं चा ना ग ताई.आराधना चा सराव सुरू होता.असेच फटके दे पण त्याला शर्ट काडायला लाव त्यच्या पाठीवरचे वाळ तुला दिसायला हवेत ताई नै सल्ला दीले पण थांब त्या आधी अक्षय नै काही खाल आहे का? ताई नै विचारल.कह्तौच आहे की आल्या पासून अजून पण खाणार आहे आराधना काही शी तुसडेपणाने बोली.आराधना... ताई दटवट बोली असं नाही करायचं तो तुजा मित्र आहे ना...तु डेलेल्य शिक्षा निमूट पणे स्वीकृत आहे ना...तो एक्डे कधी आला आहे तुज पण काही कर्तव्य आहे के नाही... त्याने काही खाल्ल आहे के नाही तु विचारलास का तरी त्याला.सॉरी ताई अक्षय तु नाश्ता करून आलास का?? आराधना नै अक्षय ला विचारले.अक्षय काहीच बोला नाही पुड्च्य शिक्षेची भेटेने त्याचा थरकाप उडाला होता.आराधना अक्षय ला बोलते मला माहीत आहे तु काही खाल्ल नशीलं.थांब मी तुज्या साठी काही तरी करून आणते खायला आराधना छा स्वर आता नेहमी प्रमाणे ला घ वी होता आता. थोड्या वेळा पूर्वी कठोर असलेले आराधना हीच का???अक्षय ला आता थोडसं बर वाटलं पण सोफ्यावर पडलेला वयरीच तुकडा पाहुन अक्षय च्या पोटात परत गोळा येत होता.खरं तर आराधना कडून एव्डि शिक्षा घेतल्यावर अक्षय ची अजून शिक्षा घ्यायला ना नव्हती.पान त्या वयर्ची फटाक्यांची तीव्रता खूप असेल.आणी पूर्ण पाठीवर त्या वेदना होतील. याच्या कल्पनेनेच अक्षय घाबरून गेला होता.आधीच छडीची फट्कने हातची लाही जाली होती. गालावर पडलेले तापड अजून जाणवत होती.आणखी वेदना सहन करण्याची अक्षय च्या अंगात ताकद नव्हते आणी मनाची तयारी पण नव्हती पण केती ही काही जाले तरी आता आराधना अक्षय चा ऐकेल असं वाटत नव्हते. बर आराधना निघते में आता ताई नै पर्स अड्कव्यत दरवाज्या कडे चालत जातां ना बोली.अखेरचा पर्यंत महूनून अक्षय उठून ताई कडे गेला व गुड्ग्यवर बसून पाय धरले.ताई प्लीज तुम्हे तरी आराधना ला समजावा ना मी हे वायर चे फटके नाही सहन करू शकणार.आणी तस ही आराधना नै मला माज्या चुकीची एतकी शिक्षा देली ते मी घेतली ना...आणी या पुढे मी नाही चुकणार तुम्ही प्लीज सांगा ना आराधना ला.अरे अक्षय आराधना नै ठरवल तर मी काय सांगू तीला आता.नाही ताई तुम्ही प्लीज आराधना ला समजावाना ते ऐकेल तुमच ...अक्षय आराधना च्या ताई ला विनवणी करत होता.तु आधी शांत हो पाहू अक्षय आणी पाय सोड माजे वेडा आहेस का तु..?अक्षय जरा शांत जाला आणी ताई चे पाय सोडून जरा मागे सरकला.अक्षय आता मी काय म्हणते ते नीट ऐक..हे बघ आराधना तुज्या वरती एतकी का चिडली आणी तेणें तुला एतकी कठोर शिक्षा का दीली हे मला माहीत नाही.आता ही ती तुला चब्कणे का फोडून कड्नर आहे हे मला माहीत नाही.पण आराधना नै हे ठरवले म्हणजे कारण पण तस्साच असल पाहिजे.ताई मला माहीत आहे मी चुकलो आणी त्याची शिक्षा पण आराधना नै मला दील मी पण सहन केली काही बोलो नाही पण वायर चे म्हणजे चाबकाचे फटके मी नाही सहन करू शकणार.अक्षय मला सांग या आधी तुला आराधना नै केव्हा कोणत्या मुली नै कधी छडीची फटके मर्लेत का???नाही हो ताई अक्षय नै उत्तर दीले.मागं कधी कणा कहली लगव्ल्यट का वीस बावीस ताई नै अक्षय ला विचारले. नाही हो ताई मी आज पर्यन्त वीस बावीस काय ऐक पण थपड खाली नाही अजून आराधना कडून.मग दुसऱ्या कोणत्या मैत्रिणी कडून नाही हो ताई कधीच नाही.मग तरी आज तु आराधना कडून बावीस थपड खल्यस..माजी चूक होती आणी आराधना रागावली.पण तु आयुषात पहिल्यांदा तर चुकला नाहीस ना.या आधी तुला कधी क्ज्नी तापदायक लगव्की नाही का??? आराधना नै पण या आधी कुणाला असं कधी आणी कोणत्या मुलाला या आधी अशी शिक्षा केली नाही.पण ती तुला करते आहे का माहीत आहे का??माज चुकल तिला माजा खूप राग आला त्यामुळे अरे नाही रे तुज्या जागी दुसरा कोणी मित्र असता तर आणी त्याने दुखावले असतं तर तेणें त्यच्या शी मैत्री तोडली असती.तुमची मैत्री तीच्या साठी खस आहे.तु तीच्या साठी खास आहेस. म्हणून ती तुला शिक्षा करत आहे तुला शिक्षा करताना तीला आनंद होत नाही.पण ती ते करत आहे.तुमच्यात ल्या त्या विलक्षण मैत्री करता हातात छडी आणी चाबूक घ्यावा लागत आहे.या शिक्षे नंतर तुमच्यात ला गोडवा व व मैत्रीतील विश्वास अजून वाढेल. तु चुकला म्हणून आराधना तुला शिक्षा करत नाही आहे तर तुमच्या भांडण नंतर ही तुमची ही विलक्षण मैत्री टिकवि म्हूनन चाललेले हे तुमच्या दोघांचे पर्यन्त आहेत.आणी तुमची मैत्री विलक्षन असल्यामुळे ते पर्यंत ही विलक्षण आहेत यात शंका नाही.तुमच्या दोघांच्या या पर्य्न्ट्ल छान याश मिळेल ताई तुमचा म्हणण खरं आहे आमच्या तल्या मैत्री खटर्च मी आराधना नै दीलेले शिक्षा स्वीककर्ली आणी ती सहन पण केली. अजून ही करेल सहन पण ताई चाबकाचे फटके खूप असह्य असतील ना..मी सहन करू अक्षय ताई ला विचारत होता.अरे छडीचे फटके काय सोपे होते का तरी तु केलेस ना सहन??? तसच चाबकाचे पण करशील तुमच्या मैत्री मधे ते समर्थ आह..आणी आराधना वरती तुजा विश्वास आहे ना....ताई अक्षय ला समजावत होती. हो ताई ...अक्षय नै ऊत्त्तर दीले.मग जल तर काळजी करू नकोस हे बघ चाबकाच्या प्रतेक फत्क्यनेषी काही शन तुज्या शरीरातून वेदना चा डोंब ऊस्लेल.काही मिनटात तो निवेल काही तास शरीराचा दाह होईल.तर चाबकाचे वाळ काही दिवस राहतील.पण तुमच्या मैत्रीत तुम्ही अधिक जवळ याल आणी ती जवळीक व विश्वास तुमच्या मैत्रीत आयुष्य भर राहील.आणी आजची ही शिक्षा ऐक आगळी वेगळी आठवण बनून कायम तुमच्या मनात दरवळत राहील.तु म्हणतोस ते खरं आहे.मी आराधना समजावले तर ती तुला चाबकाचे फटके देणार नाही आणी तुला माफ करेल. म्हणजे निदान तुज्या शी बोलण टाकणार नाही.पण मैत्री मधे आलेला दूरवा दूर करण्याची व जवळीक साधण्याचा ऐक मेव संधी तु गमव्शील मग आता तु ठरव तुला काय करायचे ते.सॉरी ताई मी चुकलो वेड्नच्य पोटी मी हे सगळं बोलो.आता आराधना दीले ती आणी जेव्डि दीले तेव्ह्डी शिक्षा मी आनंदने स्वीकरील. वेरी गुड चल मी निघते आता.आगळ्या वेगळ्या सोहळ्याची मला साक्षीदार वयाला खूप आवडल असतं ड्यूटी आहेच आणी तस्सा ही हे शन फक्त तुमचे आहेत यात मी असंन योग्य नाही. थँक्स ताई तुम्ही मला छान सम्जव्लत बर हे बग चब्कच्य फटक्याने आजची रात्र पाठीला खूप वेदना होऊ शकतीलतर ही गोळी घे पर्स मधून गोळी काढून देत ताई म्हणली. नाही ताई माजा आराधना वर पूर्ण विश्वास आहे आणी ही गोळी घेऊन मला तिच्या वर अविश्वास नाही दाखवायच्या.शिवाय मला आराधना जी वेदना दी ल त्यावर फुंकर तीच घालेल.तीच्या स्वरतील काळजी सर्षच जीव्लल आणी नज्रेतील काळजी या पेक्षा अजून वेदना शमक असू शकत नाही. ‹ Previous Chapterहक्क - भाग 6 › Next Chapter हक्क - भाग 8 Download Our App