શેડ્સ ઓફ પિડિયા- લાગણીઓનો દરિયો
પ્રકરણ ૧૧: "ખુલ્લા વાળનો ખોફ..!!"
શિયાળો વિદાય લેતો હોય અને ઉનાળાના આગમનની સહેજ વાર હોય એ સમયની રાતો મનને કંઇક અલગ જ શાંતિ આપે છે.
ના વધારે ઠંડી ના વધારે ગરમી, મોસ્ટ કમ્ફ્ટૅ આપે એવુ વાતાવરણ.
આવીજ એક રાતનો અંત અને સવારની શરૂઆત હતી ત્યારેજ એક પેશન્ટ આવ્યુ,
પેરેન્ટસ બાળકને ખોળામા ઉંચકીને દોડતા લઇને આવ્યા,
બાળકને ખેંચ આવે છે સર, જલ્દી કંઇક કરો,
બાળકના મોઢામા ફિણ જ ફિણ, આંખો સ્થિર રીતે ઉપરની બાજુ ફરેલી, અને જટકા મારતા એના હાથ પગ. વિગો સિક્યોર કરીને લોપેઝ આપવામા આવ્યુ, પણ ખેંચ ના જ બંધ થઇ.
અંતે એન્ટિએપિલેપ્ટિક ઇપ્ટોઇનને લોડ કરવામા આવી, દવાની અસર શરૂ થઇ, ખેઁચ ઓછી થઇ અને પછી સંપૂણૅ બંધ થઇ. દવાનુ સિડેશન સારૂ હતુ અને બાળક મસ્ત સૂઇ ગયુ હતુ.
સાંજ સુધીમાંતો બાળકે આંખો ખોલી, અને મોઢેથી થોડુક પાણી પિવડાવામાં આવ્યુ.
વિ આર સો હેપી કે કન્વ્લસનના પેશન્ટને સિરિયસ થતા પહેલા બચાવી લીધુ.
પણ સ્ટોરીમા હજુ ઘણો મોટો ટ્વિસ્ટ આવાનો બાકી હતો...!!
બીજા દિવસે સવારે તે બાળકનઃ મમ્મી પપ્પા બાળકને ખોળામા લઇને ઉભા હતા અને બાળક મોટે મોટેથી ચિસો પાડી રહ્યુ હતુ,
"ઘરે જવુ, ઘરે જવુ," આવી તીણી તિક્ષ્ણ ચીસો તેના મોઢેથી નિકળતી હતી.
એક અલગ જ પ્રકારનુ હેરત પમાડે તેવુ ડરાવનુ એનુ વર્તન થઇ ગયુ હતુ.
"સાહેબ કાલ રાતનો આવો થઇ ગયો છે, પહેલા આવો નતો એ.." ઉદાસ ચેહરે તેના પપ્પાએ કહ્યુ.
એના પેરેન્ટસ સિવાય બીજા કોઇને જોવે એવુ તરત જ ચીસો પાડીને તે રડવા લાગતો.
ગઇ કાલે આવેલી ખેંચ અને આજે આવુ અજુગતુ વતૅન અમને થયુ કે બાળકના બ્રેનમા કોઇક ઇન્ફેક્શન હોવુ જોઇએ, અને લોહીના રિપોટૅ નોમૅલ હોવાથી અમે વાઇરલ એનકિફેલાઇટિસ એવી કંડિશન વિચારતા હતા, પણ આવા વિચારોમાની વચ્ચે મને.અને મારા કો ડોક્ટર પાથૅને દાળમા કંઈક કાળુ હોય એવી શંકા થઇ.
અમે તેના પેરેન્ટસને બોલાવ્યા અને પૂછ્યુ,
બાળકને કાલે તાવ આયો.હતો ?
બાળક રાતે કોટ પરથી પડી તો નતુ ગયુ ને??
બધા જવાબો નકારમા હતા,
પાથૅ થોડુ કડકાઇથી બોલ્યો,
" સાચુ બોલો, કાલે રાતે શુ થયુ કે બાળક આવુ વતૅન કરવા લાગ્યુ.?"
"સાહેબ છોકરૂ બિવાઇ ગયુ છ,,"તેની મમ્મીથી ના રહેવાતા તે બોલી ઉઠી,
વાત આગળ વધારતા તેણે કહ્યું કે,
"સાહેબ રાતે ૩ વાગ્યે આપણા વોડૅનો દરવાજો જોરથી ખોલીને કોઇક ખુલ્લા વાળ રાખેલી એક બેન અંદર આવી , એને જોઇ મારો છોકરો ચમક્યો અને બિવઇ ગ્યો, ત્યારનો રડ રડ જ કરે છે..!!"
સાલુ હવે શોક અમને લાગ્યો હતો, હોરર ઘટના રાતે બની હોય એવી ફિલિન્ગ્સ આવવા લાગી.
કોણ હતી એ ખુલ્લા વાળ રાખેલી સ્ત્રી? સવાલો અનેક હતા,
રહસ્ય પરથી પડદો ઉપાડવો જરૂરી હતો,
ઘણા વિચાર પછી મને અને પાથૅને એક વ્યક્તિ પર શંકા ગઇ, અને સદનસીબે તે વ્યક્તિ ફરીથી અમારા વોડૅમા આવી,
મે તરત એ વ્યક્તિને પકડીને પેલા છોકરાના પપ્પાને બૂમ મારી,
"આ જ બેન હતા રાત્રે ભાઇ?"
સામે પોસિટિવ રિસ્પોન્સ મલ્યો,
"હા, આમને જોઇને જ બિવાયો હતો મારો છોકરો."
ભૂત પકડાઇ ગયુ હતુ,
એ ભૂત બીજુ કોઇ નઇ પણ પિડિયાટ્રીક યુનિટ ૩ મા કામ કરતી મારી કો રેસિડન્ટ ડૉ. હિનાલી હતી.☺☺☺
હિનાલીની સ્વાઇન ફ્લૂ ડ્યુટી ચાલુ હતી અને રાતે કંઇક કામના લીધે તે બિચારી અમારા વોડૅમા આવી હતી અને અંધારામા તેના ખુલ્લા વાળ જોઇ બિચારુ બચ્ચુ ડરી ગયુ હતુ..!☺
અડધી રાતે આ બચ્ચા અને હિનાલી વચ્ચે થયેલી આ ટ્રેજેડી અમને આખી જીંદગી યાદ રહેશે.
અત્યારે તો બચ્ચાનો ડર પણ જતો રહ્યો છે અને હિનાલીએ બચ્ચાને સોરી પણ કહી દિધુ છે, પણ સિસ્ટર રૂમમા મે જોયેલી એ સ્ત્રીને શોધવાનો પ્રયાસ હજી પણ ચાલુ છે.............!!!!!!!
ડૉ. હેરત ઉદાવત.
