chhal - 2 in Gujarati Horror Stories by abhishek desai books and stories PDF | છળ - 2

Featured Books
  • ફરે તે ફરફરે - 37

    "ડેડી  તમે મુંબઇમા ચાલવાનુ બિલકુલ બંધ કરી દીધેલુ છે.ઘરથ...

  • પ્રેમ સમાધિ - પ્રકરણ-122

    પ્રેમ સમાધિ પ્રકરણ-122 બધાં જમી પરવાર્યા.... પછી વિજયે કહ્યુ...

  • સિંઘમ અગેન

    સિંઘમ અગેન- રાકેશ ઠક્કર       જો ‘સિંઘમ અગેન’ 2024 ની દિવાળી...

  • સરખામણી

    સરખામણી એટલે તુલના , મુકાબલો..માનવી નો સ્વભાવ જ છે સરખામણી ક...

  • ભાગવત રહસ્ય - 109

    ભાગવત રહસ્ય-૧૦૯   જીવ હાય-હાય કરતો એકલો જ જાય છે. અંતકાળે યમ...

Categories
Share

છળ - 2

નેહા:


હા, અતીત. એ જ ફાતીમા શેખ, જેણે આપણી પહેલા આ ફ્લેટમાં રહેવા આવેલા ભાડૂઆતના પત્નીને પણ બીજા જ દિવસે મારી નાખી હોવાનું પણ મિસિસ નાયકે કહેલું...


આઇ થીન્ક ગઇકાલે મારે આ ફ્લેટ ભાડે નહિંરાખવાની તમારી વાત માની લેવી જોઇતી હતી. પણ ઓછી કિંમતમાં છઠ્ઠા માળે આટલો સારો ફ્લેટ મળવાની લાલચે મેં જીદ પકડી.


અતીત:


વ્હોટ નોનસેન્સ, નેહા. તું પોતે ભૂતપ્રેતમાં નથી માનતી અને તું જ આવી વાત કરે છે. ફાતીમા શેખે આપઘાત કર્યો એ વાત બરાબર છે પણ ભાડૂઆતના પત્નીનું મૃત્યુ કબ્રસ્તાનમાં નહોતુંથયું. એમને સ્લીપ વૉકિંગની બિમારી હતી.


નેહા:


હા,મને ખબર છે અતીત. અને ઊંઘમાં ચાલતાં ચાલતાં એ રાત્રે એક વાગે આપણા જ ફ્લેટની બાલ્કનીમાંથી નીચે કૂદી ગયાં અને એ બધું વૉચમેને એની નજરે જોયેલું એ જને?


અતીત:


એક્ઝેક્ટ્લી.


નેહા:


ઘડિયાળમાં જો ટાઇમ શું થયો છે. એક વાગવાની તૈયારીમાં છે, અતીત. પંદર મિનિટ બાકી છે ખાલી. હું ઘરમાં સૂઇ જાઊં છું અને ફાતીમા શેખની કબર પર ઊઠું છું. તને આનું લૉજીક સમજાય છે કંઇ? અને શું ખબર ફ્લેટ બ્રોકરે આપણને ખોટું કીધું હોય. બની શકે એમને એ જ રાત્રે એવું થયું હોય. હું અહીં કઇ રીતે આવી એ પણ મને ખબર નથી. મને તો સ્લીપ વૉકિંગની બીમારી નથીને? તારી પાસે છે આના જવાબ?


અતીત:


ગૉડ...નેહા...ડરાવે છે તું મને.જો મેંબ્રોકર પાસેથી આપણા ફ્લેટના ઓનરનો નંબર લઇને એમની સાથે વાત કરી. એ ફાતીમા શેખનાં ફાધર હતાં. મેં ખબર કાઢી લીધી છે ફાતીમા શેખને ક્યાં દફનાવાઇ હતી. હું એ કબ્રસ્તાનનાં રસ્તે જ છું. અને પંદર જ મિનિટમાં પહોંચી જઇશ. હું તને ફરીથી કૉલ કરું છું.


અતીત:


તું ફોન કેમ નથી ઊંચકતી?


નેહા:


મે કહ્યુંને તને, નથી રિસિવ થતો ફોન. હું ટ્રાય કરું છું પણ સ્વાઇપ નથી થતું.


અતીત:


તું ફિકર નહિ કર હું બસ પહોંચું જ છું.


નેહા:


બહુ મોડું થઈ ગયું, અતીત.


અતીત:


એટલે?


કેમ શું થયું, નેહા?


નેહા:


કોઇ મારી તરફ આવી રહ્યું છે. મને કોઇના પગલાંનો અવાજ સંભળાય છે. કોઇના ઝાંઝર...શીટ...આઇ કાન્ટ બીલીવ ધીસ ઇઝ રીઅલ...


અતીત:


નેહા તારા મગજનો વહેમ હશે આ. બની શકેનેકે ત્યાંના વૉચમેનની પત્ની હોય. અથવા કોઇ બીજું પણ હોય.

નેહા:


શી ઈઝ હીઅર, અતીત. એ અહીંયા છે.


અતીત:


કોણ ત્યાં છે? શું બોલે છે, નેહા?


નેહા:


ફાતીમા શેખ.


હું એને જોઇ શકું છું.


એનો હિજાબ...એમ લાગે છે જાણે એનો કાળો રંગ હમણાં મને ગળી જશે.


એના ઝાંઝરનોઅવાજ...એકસાથે સો તમરાં આવી સૂમસામ રાતમાં બોલવા લાગે એનાથી પણ ભયાનક લાગે છે.


અતીત:


તને કઇ રીતે ખબર પડી કે એ ફાતીમા જ છે?


નેહા:


એ મારું નામ બોલીને મને શોધે છે. એનો અવાજ...જાણે કોઇ ઊંડી ગુફામાંથી આવતો હોય એવી રીતે પડઘાય છે. હું રૅકોર્ડ કરીને મોકલું છું, તને સંભળાય તો સાંભળ,


“ચાલ નેહા...ક્યાં સુધી છુપાઇશ હવે? આ મારું ઘર છે, અહીંનો એક એક ખૂણો મને ખબર છે. અને જો એક વાગવામાં હવે ફક્ત ત્રણ જ મિનિટ બચી છે. સમય થઇ ગયો હવે જવાનો. મારા આ ઘરમાં તું આવી છે તો મને મળ તો ખરી. તું ક્યાં છુપાઇ છે એ પણ મને ખબર છે અને અતીત નહિ પહોંચી રહેશે તનેબચાવવા.”


અતીત:

નેહા એને ખબર છે તું ક્યાં છે તે...તું ભાગ ત્યાંથી.