’पैश्यासाठी खुन करु शकशील?’, छतावर लावलेल्या आरश्यात शेजारी झोपलेल्या नैनाचा विवस्त्र देह पहाण्यात गुंग झालेल्या जोसेफची तंद्री नैनाच्या त्या विचीत्र प्रश्नाने भंग पावली.
अंगावर थंडगार साप पडावा तसा दचकुन उठत तो म्हणाला, “काय??”
“हे बघ जोसेफ..”, नैना आपला आवाज स्थिर ठेवत म्हणाली.. “हे असे अजुन किती दिवस चालवायचे? तुला पैसे देऊन देऊन मी कंटाळले आहे. महागड्या गाड्यांची फ्रॅन्चायजी घ्यायचे तुझे स्वप्न सत्यात कधीच उतरणार नाही ये का?” किती दिवस जुगार आणि लॉटरीतुन मिळणार्‍या तुटपुंज्या उत्पन्नाच्या मोहापायी तु माझे कष्टाचे पैसे असे बरबाद करणार आहेस? किती दिवस मी तीच कंटाळवाणी नोकरी करत रहायची? आयुष्यभर नोकरी करुन असे कितीसे पैसे हाती लागणार? आय नीड फास्ट मनी.. ऍन्ड इझी मनी.”
“अगं पण म्हणुन खुन? आणि कुणाचा? तु काय सुपारी वगैरे घ्यायला लागली आहेस की काय?” हसत हसत जोसेफ उद्गारला
“जोक्स अपार्ट जोसेफ..आय एम सीरीयस. थोडेसे व्यवस्थीत प्लॅनींग आणि फक्त एक योजनाबध्द रीतीने पार पाडलेला खुन आणि आपण दोघंही करोडपती होऊ..” नैना त्याच थंड सुरात म्हणाली.
जोसेफ उठुन बसला आणि त्याने नैनाकडे निरखुन पाहीले. नैनाचा तो मोहक, मादक भासणारा चेहरा पुर्ण बदलला होता. डोळ्यातला तो फ्रेंडली भाव डोळ्यात दाटलेल्या क्रुर गडद करड्या छटेने व्यापला गेला होता.
नैना रंग बदलणार्‍या सरड्यासारखी होती.. बिनभरवश्याची. तीचे कधी कुठले रुप पहावयाला मिळेल हे सांगणे कठीण. आणि तितकीच ती लिथल होती. त्यामुळे पहिल्यांदा जरी जोसेफने तिचा तो प्रश्न हसण्यावारी घेतला असला तरी आता मात्र तो हे जाणुन होता की नैनाच्या मनात नक्कीच काहीतरी शिजत आहे आणि पुर्ण विचार केल्याखेरीज तिने हा प्रश्न विचारला नसणार.
“करोडपती??” जोसेफ विचार करत होता..“नैना बोलते तसे खरंच होईल? माझं इंप्म्पोर्टेड कार्स चे शोअरुमचे स्वप्न!!, आत्ताच्या हिशोबानेच पैसे जमवत राहीलो तर स्वप्न पुर्ण व्हायला म्हातारपणच उजडायचे. खरंच करोडो रुपये मिळाले तर काही महीन्यात सर्व काही सुरु करता येईल.. प्लॅन ऐकायला काय हरकत आहे? पटलं तर हो, नाही तर चालले आहे ते काही वाईट नाही.”
“काय प्लॅन आहे? कुणाचा खुन करायचा आहे? आणि त्यात रिस्क किती आहे? पकडले गेलो तर?.. आणि..” जोसेफ म्हणाला
“सांगते!!, सगळं सांगते”, नैना अंथरुणातुन उठत म्हणाली.. “पण त्याआधी मी वॉश घेऊन येते, तो पर्यंत तु व्होडकाचे दोन लार्ज पेग बनवुन ठेव आणि खालुन एक ट्रिपल फाईव्ह चे पाकीट..!”
जोसेफ काही बोलायच्या आधीच नैनाने पर्स मधुन एक पाचशेची नोट जोसेफकडे फेकली आणि ती बाथरुम मध्ये निघुन गेली.
“..च्यायला काय बाई आहे?” जोसेफ स्वतःशीच पुटपुटला..”५०-७० रुपायासाठी ५००ची नोट देते..!”
जोसेफ सहा फुटाच्या आसपास, पिळदार शरीरयष्टीचा गोरापान तरूण होता. पैश्याअभावी विरलेले, मळलेले आणि चुरगळलेले कपडे, जुनाट बुट वापरुन आणि बहुतेक वेळा वाढलेली दाढी ह्यामुळे तो एखादा बेवडा किंवा भुरटा चोरच वाटायचा. परंतु जेंव्हा त्याकडे पैसे असायचे आणि तो त्याच्या ’बेस्ट’ मध्ये असायचा तेंव्हा मात्र एखाद्या फॅशन एजन्सीसाठी काम करणारा मॉडेलच वाटायचा.
नैनासारख्या कित्तेक तरूणींनी त्याच्याशी शैय्यासोबत केली होती, पण तो मात्र नैनाकडेच आकर्षीत झाला होता ते तिच्या ’डॉमीनन्स पॉवर’ मुळेच..
नैना आली तेंव्हा जोसेफने व्होडकाचे पेग्स बनवुन ठेवले होते आणि सिगारेट शिलगावुन तो टेबलावर पाय पसरवुन बसला होता.
नैनाने लावलेला इंम्पोर्टेड परफ्युम आणि महागड्या शॅम्पुंचा सुगंध जोसेफला उद्दीपीत करुन गेला. खुना-बिनाचा प्लॅन गेला भो**त, नैनाला पुन्हा एकदा बिछान्यात ओढण्याची तिव्र इच्छा त्याच्या मनात तरळुन गेली.
नैना शांतपणे त्याच्या समोर बसली. व्होडकाचा एक लार्ज सिप तिने घेतला. तो घोट घश्यापासुन पोटापर्यंत जळजळत उतरतानाचा तो फिल तिने डोळे मिटुन अनुभवला. मग दुसरा एक घोट घेऊन ती म्हणाली..
“जोसेफ, मला तुझ्याकडुन प्रथम होकार अथवा नकार हवा आहे. तु आत्ताच ह्या प्लॅन मधुन बाहेर पडु शकतोस. तु नसशील तर मी दुसर्‍या कुणाची तरी मदत घेईन. पण एकदा तु हो म्हणल्यावर ह्यातुन माघार नाही..”
“आपणाशिवाय नैना दुसर्‍याकुणाचा विचारच कसा करु शकते..??” जोसेफ मनोमन बोलला.. त्याचा इगो जागा झाला आणि त्याने दुसरा तिसरा विचार न देता होकार देऊन टाकला..”आय एम इन नैना, बोल प्लॅन काय आहे!”
नैनाने एक दीर्घ श्वास घेतला आणि ती बोलु लागली….
“’आर. पी. मेहता’, नाव ऐकुन असशीलच. रोशनी ऍंन्टरप्राईझचे सर्वेसर्वा मेहतांना केवळ आपलाच देश नाही, तर अनेक देश त्यांना आणि त्यांच्या कर्तुत्वाला ओळखतात. टेक्स्टाईल्स, मेटल वर्क्स, शिपींग आणि आता डायमंड व्यवसायात त्यांनी आपला चांगलाच ठसा उमटवला आहे. असं म्हणतात की त्यांची एकुण संपत्ती किती आहे हे त्यांनाच ठाऊक नाही. संपत्तीची मोजदाद करणं त्यांनी केंव्हाच सोडुन दिले आहे. तुझ्या स्वप्नातल्या ’शोअरुम’ मध्ये जेवढ्या गाड्या तु पाहील्या नसशील तेवढ्या गाड्या मेहतांच्या पार्कींग मध्ये धुळ खात उभ्या आहेत.
मेहता साहेबांनी हा सगळा पसारा आपल्या मुलीच्या, ’रोशनीच्या’ नावाने उभारला आहे. रोशनी.. फार थोड्या जणांना तिच्या बद्दल काही माहीती आहे कारण रोशनी कधी जगासमोर आलीच नाहीये. बहुतेक वेळा ती आपल्या घरातच बसुन असते. आणि ह्याचे कारण म्हणजे तिचे रुप. ’बेबी-एलीफंट’ ही उपमा चपखल बसु शकेल अश्शीच ती आहे. गोल मटोल, डस्की कंम्प्लेक्शन, शरीरावर सर्वत्र अतीरीक्त चरबीचा साठा, डाव्या पायाला काहीतरी प्रॉब्लेम असल्याने ते खुरडत खुरडत चालणे, बसके नाक ह्यामुळे एकुणच तो प्रकार पहाणे बहुतांश वेळेला किळसवाणे ठरते. आणि तिला सुध्दा तिच्या ह्या रुपाचा तिरस्कार आहे त्यामुळेच ती सोशलाईज होत नाही. ती स्वतः अनेक सामाजीक संस्थांशी संबंधीत आहे. कित्तेक करोड रुपायाच्या देणग्या ति ह्या संस्थांना देत असते. ’रोशनी स्पोर्ट्स’ ह्या नविन ब्रॅन्ड खाली, मेहता स्पोर्ट्स कार्स चे एक नविन दालन चालु करत आहेत आणि ते सांभाळण्याची सर्व जबाबदारी रोशनीने स्विकारली आहे असे ऐकुन आहे.
ही रोशनी जितकी कुरुप आहे तितकीच स्वभावाने वाईट्ट.. एक नंबरची बिच! अत्यंत मुडी आणि ’टफ टु हॅन्डल’. ह्याच रोशनीची पर्सनल असीस्टंट म्हणुन गेले कित्तेक वर्ष मी काम करते आहे. तिथे माझ्या कामासाठी मिळणार्‍या पैश्याच्या मोबदल्याचा मोह नसता तर ही नोकरी मी केंव्हाच सोडुन दिली असती. त्या खुरडणार्‍या घाणेरड्या कुत्रीबरोबर काम करायला कोण तयार होईल?
असो.. आपल्याला ह्या रोशनीचा काटा काढायचा आहे. तिच्या मृत्युनंतर सर्व संपत्तीचा मालक आणि वारसदार एक दिवस तुच होशील..”
“मी? माझा काय संबंध?”.. नैनाचे वाक्य अर्धवट तोडत जोसेफ म्हणाला..
जोसेफ मध्येच बोलल्याची तिव्र नाराजी नैनाच्या चेहर्‍यावर झळकुन गेली. तिने काही क्षण डोळे मिटुन घेतले. मग समोरचा व्होडकाचा रिकामा झालेला ग्लास रिफील केला, एक लार्ज सिप घेतला आणि ती पुन्हा बोलु लागली..
“तु रोशनीशी लग्न करायचेस…” नैना म्हणाली..
“अरे काय गंम्मत आहे का? मी काय प्रिन्स चार्ली किंवा लॉर्ड फोकलंन्ड आहे? तिला काय महाश्रीमंत तरुणांची कमी आहे की ती माझ्यासारख्या भिकार्‍याशी लग्न करेल..!!”, खुर्चीतुन उठत जोसेफ म्हणाला..
“तु मला बोलु देशील तर मी तुला सगळा प्लॅन ऐकवु शकेन..” वैतागुन नैना म्हणाली..
जोसेफ पुन्हा आपल्या खुर्चीत रेलुन बसला.
“तु म्हणतोस ते खरं आहे. रोशनीला कित्तेक उमदे तरूण मिळतील, पण तिच्यावर मनापासुन प्रेम करणारा एखादा तरी असेल का ही शंका आहे. जे कोणी असतील ते सर्व तिच्या संपत्तीवर डोळा ठेवुनच तिच्याशी लग्न करायला तयार होतील आणि हेच नेमके तिला नकोय. तिला तिच्यावर दाखवलेली दया, माया ह्याचा तिरस्कार आहे. ति कुठल्या प्रकारच्या तरूणाच्या प्रेमात पडु शकते हे इतक्या वर्ष तिच्याबरोबर काम केल्यावर मी चांगलच जाणते आणि नेमक्या त्याच रुपात मी तुला तिच्यासमोर आणणार. तिच तुझ्याशी लग्न कसे होईल ती जबाबदारी माझी.
[क्रमशः]
