ભાગ ૧૭
કિડનેપરોએ સાયમંડને કન્વર્ટીબલમાં બેસાડ્યો અને થોડીવારમાં તે કન્વર્ટીબલ હવામાં ઉડવા લાગી. કિડનેપરો શાંતિથી જઈ રહ્યા હતા કારણ તેમને ખબર હતી કે લેબ ગેરકાનૂની રીતે ક્લોન તૈયાર કરતી હતી એટલે પોલીસને કહી નહિ શકે.
નાના બાળકની જેમ સાયમંડનો ક્લોન કન્વર્ટિબલમાં બેસીને આજુબાજુનાં દ્રશ્યો નિહાળી રહ્યો હતો. તેના માટે આ બધું નવું હતું, પણ અચાનક તેના મગજમાં આવ્યું કે આવી ઊડતી ગાડીમાં બેસવું તેનું સપનું હતું, જે આજે સાકાર થયું. પોતાના મગજમાં આવો વિચાર કેમ આવ્યો, તે વિષે તેને કઈ ખબર ન પડી, પણ તે સફરનો આનંદ લઇ રહ્યો હતો. તે કવર્ટિબલ એક શાનદાર બિલ્ડીંગ સામે ઉભી રહી.
તે ત્રણેય કિડનેપરો સાયમંડને બિલ્ડીંગની એક ઓફિસમાં લઇ ગયા, જ્યાં યુલર તેમની રાહ જોઈ રહ્યો હતો. યુલરે તે ત્રણેયને ઈશારો કર્યો એટલે તેઓ સાયમંડને ત્યાં એક ખુરસીમાં બેસાડીને નીકળી ગયા. તે જ સમયે યુલરના ફોનમાં એક મેસેજ આવ્યો ‘ગુડ જોબ.’
હવે સાયમંડના ક્લોનને અને જે ડિવાઇસ સિરમ પાસેથી ચોર્યું છે, તેને એક કન્વર્ટિબલમાં આ એડ્રેસ પર પહોંચાડ.
યુલરે સામે લખ્યું, ‘મારા પૈસા.’
‘ડિવાઇસ અને સાયમંડ ત્યાં પહોંચશે એની પાંચ મિનિટમાં પૈસા તમારા એકાઉન્ટ માં પહોંચી જશે.’
‘ડીલ આ નહોતી, પણ એની વે હું તમારા પર ભરોસો મૂકીને બંનેને મોકલું છું. જો પૈસા નહીં મળ્યા તો આ સાયમંડને હું ફરીથી કિડનેપ કરી લઈશ.’
સામેથી લખાયું ‘ઓકે આ ડીલમાં થોડું ડિલે થયું છે, તો તે માટે હું તને ડબલ પૈસા આપીશ.’
યુલર સાયમંડ તરફ ફર્યો અને પૂછ્યું, “તું કોઈ સિકંદરને ઓળખે છે?’
સાયમંડે કહ્યું, “ના, હું તો અહીં કોઈને નથી ઓળખતો.”
યુલરે એક બટન દબાવ્યું એટલે એક વ્યક્તિ આવી અને તેને થોડી ઇન્સ્ટ્રકશનો આપીને સાયમંડને ત્યાંથી રવાના કર્યો અને જતાં પહેલા એક ડિવાઇસ તેના ખિસ્સામાં મૂક્યું.
યુલરે વિચાર્યું એક ક્લોન માટે કોઈ ડબલ પૈસા શા માટે આપે? મારે આમના પર નજર રાખવી પડશે.
આ તરફ સિરમ તેનો ઓફિસમાં આંટાફેરા કરી રહ્યો હતો, જ્યારથી તેને લેબમાંથી સમાચાર મળ્યા ત્યારથી તે ચિંતિત હતો. ચાર દિવસમાં આ તેના માટે બીજા ખરાબ સમાચાર હતા. એક તો સિકંદરને કંટ્રોલ કરવાનું ડિવાઇસ ગાયબ હતું અને બીજું સાયમંડના ક્લોનને કોઈ કિડનેપ કરી ગયું હતું.
હવે તેને મદદ કરી શકે તેવી એક જ વ્યક્તિ હતી અને તે હતી યુલર. જેવો તેણે કોલ કરવા માટે પોતાનો ફોન ઉપાડ્યો, તે નીચે પડી ગયો અને તેના શરીરમાંથી રક્તની ધારાઓ વહી નીકળી જાણે કોઈ ટેન્કમાં છિદ્રો થયા હોય અને પાણી વહી જતું હોય તેવું દ્રશ્ય હતું.
તેણે રાડ પડી અને તે નીચે પડી ગયો. ઓફિસ સ્ટાફ દોડી આવ્યો, પણ ત્યાં સુધીમાં સિરમના પ્રાણપંખેરું ઉડી ગયા હતા અને ત્યાં એક મોટું લોહીનું ખાબોચિયું તૈયાર થઇ ગયું હતું. થોડીવારમાં ત્યાં પોલીસ આવી ગઈ અને સાથે ડોક્ટરોની ટીમ.
પ્રાથમિક તપાસમાં જાણવા મળ્યું કે બ્લડ પ્રેશર વધી જવાને લીધે રક્તવાહિનીઓ ફાટી ગઈ, પણ અંગો કેવી રીતે ફાટી ગયા તે વિષે કોઈ કઈ ન કહી શક્યું. વધુ તપાસ માટે સિરમનો મૃતદેહ સાથે લઇ ગયા.
કંપનીના કર્મચારીઓ શૉકમાં હતા, કોઈને ખબર પડતી ન હતી કે આવું કઈ રીતે થઇ ગયું અને હવે તેમને ચિંતા પેઠી કે આવડા મોટા એમ્પાયરનું શું થશે? કારણ સિરમના વિઝનને લીધે કંપની આ લેવલ ઉપર પહોંચી હતી.
દસ દિવસ પછી સિરમના અંતિમ સંસ્કાર થયા અને તેના ત્રણ દિવસ પછી બોર્ડ રૂમમાં બાકીના ડાયરેક્ટરોની નવા અનુગામી માટે મિટિંગ શરુ હતી. મિસ્ટર સંબિતરના નામ પર બધાએ રાજીપો વ્યક્ત કર્યો હતો, ત્યાં જ બોર્ડરૂમનો દરવાજો ખુલ્યો અને નાટકીય રીતે સાયમંડ અંદર આવ્યો અને કહ્યું, “સોરી જેન્ટલમેન, હું લેટ આવ્યો, પણ શું કરું હું બહુ બીઝી હતો આપણી કંપનીની માહિતી મેળવવામાં.”
સંબિતરે પૂછ્યું, “તમે કોણ છો?”
સાયમંડે હસીને કહ્યું, “ઓહ સોરી! હું મારો પરિચય આપવાનું ભૂલી ગયો, હું છું સિકંદર આ કંપનીના ૫૯ % શેર્સનો હોલ્ડર. સિરમ મારો ખાસ મિત્ર હતો અને તેનું મૃત્યુ થયું તેના દસ દિવસ પહેલાં તેણે શેર્સ મારા નામે કર્યા હતા અને આશ્ચર્ય છે કે તમે મારા વગર મિટિંગ શરુ કરી. શું તમે ડાયરેક્ટરની લિસ્ટમાં મારું નામ નહોતું જોયું?”
છેલ્લું વાક્ય બોલતી વખતે તેના અવાજનો કડપ સાંભળીને ત્યાં હાજર રહેલ દરેક વ્યક્તિ કાંપી ગઈ. ટાંકણી પડે તો પણ અવાજ આવે એવી શાંતિ બોર્ડ રૂમમાં છવાઈ ગઈ.
પછી પાછું હસીને સાયમંડે કહ્યું, “નો પ્રોબ્લેમ, લોઈ નિર્ણય થાય તે પહેલાં હું આવી ગયો છું.”
સંબિતરે થોડી હિંમત ભેગી કરીને કહ્યું, “આ સિરમ પોતાના શેર ટ્રાન્સફર ન કરી શકે.”
સિકંદરે કહ્યું, “કોર્પોરેટ એક્ટ ACZ 7B અનુસાર જો કોઈ શેરહોલ્ડર ચાહે તો બીજા શેર હોલ્ડરોને જણાવ્યા વગર પોતાના શેર ટ્રાન્સફર કરી શકે અને તે માટે કોઈની રજા લેવાની કે માહિતી આપવાની જરૂર નથી.”
સંબિતરનું મોઢું સિવાય ગયું, છતાં એક બીજા ડાયરેક્ટરે કહ્યું, “મને આમાં કોઈ કાવતરું દેખાઈ રહ્યું છે. નક્કી તમે જ સિરમનું મર્ડર કર્યું હશે.”
પોતાને સિકંદર તરીકે ઓળખાવનાર સાયમંડે કહ્યું, “તમે આની તપાસ પણ કરાવી શકો છો, હવે આ મિટિંગમાં ૫૯ % નો શેરહોલ્ડર હોવાને નાતે હું મારું નામ મેનેજીંગ ડાયરેક્ટરની પોસ્ટ માટે પ્રસ્તુત કરું છું, જો કોઈને આપત્તિ હોય તો અત્યારે કહી શકે છે.”
સંબિતરે કહ્યું, “આ મને માન્ય નથી અને હું તમારો દાવો કોર્ટમાં પડકારીશ.”
સિકંદરે ધારદાર અવાજમાં કહ્યું, “શોખથી પડકારો! પણ ત્યાં સુધી આ કંપનીનો હું જ એમ. ડી. છું અને હું ખાતરી આપું છું કે જ્યાં સુધી હું આ પોસ્ટ પર છું, આ કંપની ખુબ આગળ વધશે અને આપણી કંપની સિક્રીસ નવી ઊંચાઇઓને અડશે. હું આજે એમ. ડી. નું પદ ગ્રહણ કરતી વખતે ચાર નવા યુનિટ્સની સ્થાપનાની જાહેરાત કરું છું, જેમાં એક આપણા રીજનમાં અને બાકીના ત્રણ અન્ય રીજનમાં સ્થાપવામાં આવશે.”
આ જાહેરાતને મિટિંગ રૂમમાં હાજર રહેલ દરેક જાણે તાળીઓથી વધાવે જયારે સંબિતર અને અન્ય પાંચ ડાયરેક્ટર બોર્ડ રૂમ છોડીને નીકળી ગયા. સિકંદર તેમને જતાં જોઈ રહ્યો અને તેના હોઠના ખૂણા અજબ રીતે વંકાયેલા હતા.
મિટિંગ પૂર્ણ થયા પછી સાયમંડ એક રૂમમાં આવ્યો અને ખુરસીમાં બેસી ગયો અને એક ઓળો તેના શરીરમાંથી બહાર નીકળ્યો અને સામે જઈને એક શરીરનું રૂપ ધારણ કર્યું અને પૂછ્યું, “મજા આવી?”
સાયમંડે પૂછ્યું, “કેવી મજા?”
સિકંદરે આશ્ચર્યથી કહ્યું, “ઓહ, તને કંઇ યાદ નથી! ઉભો રહે તને દેખાડું છું કે શું થયું.”
એમ કહીને ત્યાં રહેલ એક સ્ક્રીન તરફ આંગળી ચીંધી એટલે બોર્ડરૂમમાં જે થયું તે દ્રશ્ય દેખાવા લાગ્યું. જે થયું તે જોયા પછી પણ સાયમંડના ચેહરા પર કોઈ ભાવ ન હતા, તે પોતાનું માથું પકડીને બેસી ગયો અને કહ્યું, “મારું માથું ભયંકર રીતે દુઃખી રહ્યું છે.”
સિકંદરે આગળ વધીને કહ્યું, “બસ થોડા જ સમયની વાત છે, પછી આદત પડી જશે.” એમ કહીને પોતાની એક આંગળી તેના માથા પર મૂકી અને સાયમંડનું માથું દુખતું બંધ થઇ ગયું.
સાયમંડે પૂછ્યું, “હવે આગળ શું થશે?”
સિકંદરે અટ્ટહાસ્ય કરતાં કહ્યું, “કોર્ટમાં કંઇ નહિ થાય, બધા ડોકયુમેન્ટ્સ આપણી ફેવરમાં છે અને ચાલ હવે તૈયાર થઇ જા આપણે કંપનીના કર્મચારીઓ માટે સંદેશ રેકોર્ડ કરાવવાનો છે.”
ક્રમશ:
