Pratisrushti - A Space Story - 13 in Gujarati Fiction Stories by Jyotindra Mehta books and stories PDF | પ્રતિસૃષ્ટિ - અ સ્પેસ સ્ટોરી - ૧3

Featured Books
  • નિતુ - પ્રકરણ 64

    નિતુ : ૬૪(નવીન)નિતુ મનોમન સહજ ખુશ હતી, કારણ કે તેનો એક ડર ઓછ...

  • સંઘર્ષ - પ્રકરણ 20

    સિંહાસન સિરીઝ સિદ્ધાર્થ છાયા Disclaimer: સિંહાસન સિરીઝની તમા...

  • પિતા

    માઁ આપણને જન્મ આપે છે,આપણુ જતન કરે છે,પરિવાર નું ધ્યાન રાખે...

  • રહસ્ય,રહસ્ય અને રહસ્ય

    આપણને હંમેશા રહસ્ય ગમતું હોય છે કારણકે તેમાં એવું તત્વ હોય છ...

  • હાસ્યના લાભ

    હાસ્યના લાભ- રાકેશ ઠક્કર હાસ્યના લાભ જ લાભ છે. તેનાથી ક્યારે...

Categories
Share

પ્રતિસૃષ્ટિ - અ સ્પેસ સ્ટોરી - ૧3

ભાગ 3  

  શ્રેયસ કેટમંડથી સિનોમેન શહેરમાં પાછો ફર્યા પછી ડો. હેલ્મને મળવા ગયો અને તેમને તેમના માટે લાવેલી ગિફ્ટ આપી. ડ્રેસ સ્વીકારતી વખતે કેલીના ચેહરો શરમથી લાલ થઇ ગયો.

ડો. હેલ્મે કહ્યું, “આની શું જરૂર હતી મિસ્ટર શ્રેયસ?”

શ્રેયસે કહ્યું, “સર, મારી પાસે સમય હતો અને બજારમાં ફરી રહ્યો હતો અને આ વસ્તુઓ ગમી ગઈ તેથી લઇ આવ્યો અને મારુ પોતાનું તો કોઈ છે નહિ એટલે તમને ગિફ્ટ આપીને પોતાનું કોઈ હોવાનો આનંદ લીધો.” ડો. હેલ્મે આંખોથી આભાર વ્યક્ત કર્યો.

ત્યારબાદ શ્રેયસે પૂછ્યું, “શું તમે મુસીબત માટે કંઇ વિચાર કર્યો?”

ડો. હેલ્મે કહ્યું, “APAL સ્પેસ એજન્સીનો ડાયરેક્ટર મારો ખાસ મિત્ર છે, મેં તેને બધી વાત કરી એટલે તે તૈયાર તો થયો છે સ્પેસ મિશન માટે, પણ મિશન તરત લોન્ચ નહિ થઇ શકે. તેની તૈયારી માટે બે વર્ષનો સમય જોઈશે.”

શ્રેયસના મગજમાં ઝબકારો થયો ડો. કબીરે પણ બે વર્ષની ટ્રેઇનિંગની વાત કરી એટલે શું તેમને પહેલાંથી જ ખબર હતી કે મિશન બે વર્ષ પછી જ લોન્ચ થઇ શકશે.

ડો. હેલ્મે આગળ કહ્યું, “સાયમને કહ્યું કે આવા મિશન માટે સ્ટ્રોંગ ટીમ જોઈએ જે ઓછામાં ઓછા પંદર વર્ષ સુધી સ્પેસમાં રહી શકે અને કપ્તાન તરીકે એક જ વ્યક્તિ લાયક છે રેહમન. તેના સિવાય કોઈ પણ આવા જોખમી મિશન માટે તૈયાર નહિ થાય, પણ તે હમણાં જ એક લાંબા મિશનથી આવ્યો હોઈ, તેને બે વર્ષનો બ્રેક આપવો જરૂરી છે અને તે દરમ્યાન તે બાકી તૈયારીઓ અને ટીમ તૈયાર કરશે.”

શ્રેયસે કહ્યું, “સરસ, ત્યાં સુધીમાં હું મારી સ્પેસ ટ્રેઇનિંગ પુરી કરી લઈશ અને તમે કેલીને પણ એડવાન્સ સ્પેસ ટ્રેઇનિંગ માટે મોકલો કારણ તે મિશનમાં મારુ અને તેનું જવું જરૂરી છે.”

ડો. હેલ્મે આશ્ચર્ય વ્યક્ત કરતાં પૂછ્યું, “કેલી અને તમે શા માટે? તમારી ઉંમર પણ સ્પેસ મિશન માટે યોગ્ય નથી.”

શ્રેયસે કહ્યું, “સર, ઉંમર તો ફક્ત આંકડો છે, બાકી હું તો હજી પણ યુવાન છું.” એમ કહીને ચોરીથી કેલી તરફ જોયું.

કેલી હસી રહી હતી. કેલીએ કહ્યું, “હું મિશનમાં જવા તૈયાર છું અને આમ પણ નવા ડિવાઇસની  કંટ્રોલ સિસ્ટમ મેં ડિઝાઇન કરી છે એટલે મારાથી વધારે સારી રીતે મશીનને કોઈ યુઝ નહિ કરી શકે.”

ડો. હેલ્મે કમને કહ્યું, “ઠીક છે, પણ તમને અને કેલીને પરમિશન મળશે?”

શ્રેયસે કહ્યું, “તમે પરમિશનની ફિકર ન કરો, તે હું કરી લઈશ.” 

એટલે ડો હેલ્મે ખભા ઉલાળ્યા અને કહ્યું, “ઓકે.”

શ્રેયસ ત્યાંથી નીકળી ગયો. ડો. હેલ્મ કેલી તરફ ફર્યા અને કહ્યું, “કેલી, શ્રેયસ મારા કરતાં બે ત્રણ વર્ષ જ નાનો હશે અને તું તેની આટલી નજીક જાય એ યોગ્ય નથી.”

કેલીએ કહ્યું, “ડેડ, તમે મારામાં વિશ્વાસ જાળવી રાખો. હું ખોટો નિર્ણય નહિ લઉં અને ઉંમર તો ફક્ત આંકડો છે”  તેના આ વાક્ય પછી બંને હસી પડ્યાં.

ત્યાંથી નીકળીને શ્રેયસ પોતાની હોટેલમાં ગયો અને કબાટમાંથી એક ડિવાઇસ કાઢ્યું અને તેમાં એક એડ્રેસ લોગ ઈન કર્યું અને બધો રિપોર્ટ આપ્યો. રિપોર્ટ આપ્યા પછી તેને સામેથી એવું કહેવામાં આવ્યું, “ઓકે ગો અહેડ અને કોઈ પણ પરમિશન જોઈતી હોય તો રીનીને કહી દેજે.”

પછી શ્રેયસે પૂછ્યું, “મેં એક રિપોર્ટ મિસાની વિષે આપ્યો હતો, તેની ઉપર કોઈ એક્શન લેવાની છે મારે?”

સામેથી કહેવામાં આવ્યું, “આવી નાની બાબતોમાં ધ્યાન ન આપીશ, તે હું સોલ્વ કરાવી દઈશ અને હા, રીની પાસેથી તારી સ્પેસ ટ્રેઇનિંગની પરમિશન લેવાનું ભૂલતો નહિ.” ત્યારબાદ લાઈન કપાઈ ગઈ.

શ્રેયસ વિચારવા લાગ્યો કે મિસાનીનો પ્રોબ્લેમ નાનો નથી તો પછી બોસે એવું શું કામ કહ્યું?

*****

તે જ સમયે SANGET રીજનના શહેર એલોડેલની એક ભવ્ય હોટેલની રૂમમાં બે વ્યક્તિઓ મળી રહી હતી. એક હતો સિરમ અને બીજો હતો સિરોકામાં. સિરોકામાંએ પોતાના હાથમાંનો ગ્લાસ ઊંચો કરીને કહ્યું, “થેન્ક યુ, સિરમ ખરેખર બહુ સરસ કામ કર્યું છે.”

આજે સિરોકામાંને ચેરમેન બનીને એક મહિના ઉપર થઇ ગયા પછી બંને મળી રહ્યા હતા. સિરોકામાંએ કહ્યું, “પણ આટલા આસાનીથી કેવી રીતે કર્યું?”

સિરમે કહ્યું, “હવે મારા માટે કોઈ પણ કામ મુશ્કેલ નથી, હું ચાહું તેને, ચાહું ત્યારે, ચાહું ત્યાં ખતમ કરી શકું.”

સિરોકામાંએ કહ્યું, “પણ આ કામ કર્યું કોણે?”

સિરમે કહ્યું, “એ હું તમને કહું છું, પણ તમે હજી મારી એપ્લિકેશન પેન્ડિંગ રાખી છે.”

સિરોકામાંએ કહ્યું, “જો તરત પરમિશન આપી દીધી હોત તો હું બધાની નજરમાં આવી ગયો હોત, તેથી આપણી મિટિંગ પણ છેક એક મહિના પછી ગોઠવી છે. કાલે તારી બધી એપ્લિકેશન સેન્ક્શન થઇ જશે.

સિરમ ખંધુ હસ્યો અને બોલ્યો, “પહેલાં સાંભળી તો લો કે કઈ પરમિશન જોઈએ છે, તેમાં લખ્યું છે કે પાછલા ચેરમેને મારી કંપની ઉપર બેન લગાવ્યો છે હટાવવાનો છે અને આપણા રીજનના રોબોટ રિલેટેડ બધા સરકારી કોન્ટ્રાકટ મને મળશે. તે ઉપરાંત તમને ચાર કંપનીઓના નામ આપું છું, તેમને બેન કરવાની છે. તે કંપનીઓ મારી કંપનીની સ્ટ્રોંગ કોમ્પિટિટર છે.”

સિરોકામાંએ અંગુઠો ઊંચો કરીને કહ્યું, “ડન. હવે મને કહે આ બધું કેવી રીતે કર્યું? મારી ઉત્કંઠાની પરીક્ષા ન લઈશ.”

સિરમે કહ્યું, “મને એક મિનિટ આપો.” એમ કહી પોતાના ખિસ્સામાંથી એક નાનું ડિવાઇસ કાઢ્યું અને તેમાં કંઈક ટાઈપ કર્યું અને કહ્યું, “તમને જેમ ઇન્ફોર્મ કર્યું હતું કે મારો એક સિક્રેટ પ્રોજેક્ટ ચાલુ હતો અને જેના વિષે તમે ઘણી વાર મને પૂછ્યું પણ હતું, પણ મેં સિફતપૂર્વક તે કહેવાનું ટાળ્યું હતું. તમને કહ્યું હતું કે રોબોટ બનાવી રહ્યો છું, પણ તે કેવો છે અને શું છે તે વિષે વાત કરી ન હતી. તો પેશ છે મારો સૌથી અત્યાધુનિક અને સૌથી ખતરનાક રોબોટ સિકંદર.” 

એમ કહીને એક દિશામાં હાથ દેખાડ્યો અને ત્યાં થોડી જ ક્ષણોમાં એક આકૃતિ રચાઈ અને ત્યાં એક રોબોટ ઉભો હતો. સિરોકામાં આમ અચાનક હવામાંથી રોબોટ પ્રગટ થયેલો જોઈને ડઘાઈ ગયો.

તેણે પૂછ્યું, “અરે, આ અચાનક કેવી રીતે આવી ગયો? શું તે અદ્રશ્ય હતો? સાથે લાવ્યા હતા? કે પછી આ ફક્ત ઇમેજ છે?”

સિરમ અટ્ટહાસ્ય કરવા લાગ્યો.

ક્રમશ: