" Hi .. मी सई .. फोटोग्राफी शकते आहे. मला अशी काही ठिकाणी जायचे आहे , जिथून छान छान फोटो काढता येतील. गावात विचारलं तर त्यांनी तुझं नावं सांगितलं... माहित आहे का तुला.. " आकाश पुन्हा हसला.
" कसं असते ना, माणूस एवढा गुंतलेला असतो ना आपल्या विचारात , कि गोष्ट समोर असली तरी दिसत नाही.. " आकाश स्वतःशीच बोलत होता.
" what.... ?? means काय समजलं नाही मला... " सईने लगेच बोलून दाखवलं.
" एवढं समोर... निसर्ग त्याचं सौंदर्य उधळत असताना, तुम्ही विचारत आहात... कुठे मिळेल चांगलं ठिकाण... " आकाश समोर पाहत बोलत होता. खरंच किती छान होतं ते द्रुश्य.. सई ने बघितलंच नव्हतं त्याकडे. लगेच कॅमेरा सरावून २-३ फोटो क्लीक केले. बाकीचेही सुरु झाले.
थोडावेळ सई समोरच द्रुश्य बघत राहिली. " तुमच्या कॅमेरात पाणी जाते का.. " आकाशने विचारलं.
" हं... काही बोललास का तू... लक्षच नाही माझं... " सईचं लक्ष समोर लागलेलं होतं ना.
" तुमच्या ........ कॅमेरात ........ पाणी ....... जाते .... का .. ?? " आकाशने पुन्हा एक-एक शब्द करून विचारलं.
" का... means ... water proof कॅमेरा नाही आमच्याकडे... पाणी जाणारच ना... " सई हसत म्हणाली.
" मग ते जरा वेळ बंद करावं लागेल, पाऊस येतो आहे ना.. पुढच्या १० मिनिटात येईल... त्याच्या आधी निघावं लागेल इथून.. " आकाश उभा राहिला.
" आताच तर थांबला पाऊस.. लगेच कसा येईल.. " सई ,
" आपको पता चलता है... बारिश कब आनेवाली है ... " त्यातली एक मुलगी हसू लागली.
" हो ... कळते मला... भिजायचं नसेल तर चला.... पटकन चला. इथे एक पडका वाडा आहे, तिथे थांबू शकता थोडावेळ... " बाकीच्यांना नाही पण सईला त्याचं बोलणं पटलं. हा किती वर्ष राहतो इथे काय माहित, यालाच जास्त माहिती इकडची. हा विचार करून सगळे निघाले त्याच्या मागे.
----------------- X ----------------------- X ----------------------- X ----------------------- X -----------
सुप्री , वर आभाळात खूप वेळ बघत होती. चालता चालता थांबली. अमोलचं लक्ष होतंच तिच्याकडे.
" काय मॅडम... एवढ्यात दमलात का.. म्हणे आम्ही खूप फिरलो आहे आधी. " अमोल लागला हसायला. पण सुप्रीला पाहून बाकीचे सुद्धा थांबले.
" काय झालं सुप्री ? " संजनाने विचारलं.
" माहित नाही काय झालं ते... पण थांबावंसं वाटलं. कदाचित आपल्याला कुठेतरी थांबलं पाहिजे... " ,
" का ? " अमोल आता विचारात पडला.. हिला काय झालं.
" मला वाटते पाऊस येतो आहे पुन्हा... " सुप्री अजूनही वर आभाळात बघत होती. आकाशने सवय लावली होती ना.. सुटणार का लगेच. मात्र अमोल त्यावर हसू लागला. " यात हसायचं काय आहे अमोल सर... " सुप्री जरा रागात बोलली.
" सॉरी.. सॉरी... " अमोल हसू आवरत बोलला. " म्हणजे तुला हवामानचं सुद्धा कळते तर... पाऊस कधी पडणार... यावर्षी किती थंडी असेल.. उन्हाळा किती प्रखर असेल... I mean........ seriously,......... खरंच कळते का तुला .. कि नुसतं मला दाखवण्यासाठी... " .....अमोल.
" बघितलं ... हे असं असते... कोणाला खरं वाटतं नाही... म्हणून येतं नव्हते मी... "..... सुप्री..
" ok ok... सॉरी बाबा... पण आताच पाऊस पडून गेला ना... म्हणून वाटलं तसं..नाही बोलणार, आता पुढे काय करायचं ते सुद्धा सांग ना.. "
कोमललाही पटलं ते. " आपण एखाद्या ठिकाणी थांबू.. नाहीतर एखाद्या घराचा आडोसा घेऊ. सुप्रिया बरोबर बोलते आहे. " अमोलला तरीही शंका होती. कॅमेरा बॅगमध्ये ठेवला त्याने. बाकी सगळे आत गावात आले. काही गाई-म्हशीचे गोठे होते. त्यात थोडावेळ आडोसा घेऊ असं ठरलं. अमोल तर अजूनहि बाहेर उभा होता. आता यांना उभे राहून १५ मिनिटं होतं आली. पावसाचं काही दर्शन नाही. " उगाच थांबलो ना.. कुठे आहे पाऊस.. " अमोल बाहेरूनच आवाज देत होता साऱ्यांना. आकाश असता तर त्याने एकदम बरोबर सांगितलं असतं पावसाचं, त्याला कळायचा ना पाऊस... सुप्री मनातल्या मनात बोलत होती. आकाशची आठवण आली आणि इकडे पावसाने सुरुवात केली. अमोल जरासा भिजला, पण पावसाला सुरुवात झाली हे नक्की. " मानलं पाहिजे सुप्रिया तुला... ५-१० मिनिटानंतर आला पाऊस तरी अंदाज जबरदस्त होता तुझा. " अमोल पावसाकडे पाहत बोलत होता. सगळे आता पाऊस थांबायची वाट बघू लागले.
----------------- X ----------------------- X ----------------------- X ----------------------- X -----------
खरंच, जोरात सुरुवात झाली पावसाला. त्या पडक्या वाडयात खुप जागा होती. सई, तिचा ग्रुप आणि आकाश .. आतल्या भागात बसले होते. आकाश एका मोठ्या खिडकी समोर बसून पाऊस बघत होता. सईचे मित्र-मैत्रीण थोडा वेळ आराम करत बसले होते. सई , स्वतः काढलेले फोटो बघत बसली होती. नंतर तिने त्या पडक्या वाडयात फोटो काढायला सुरुवात केली. एका क्षणाला तिने कॅमेरा आकाशकडे रोखून धरला. मोठया खिडकीतून प्रकाश आत येतं होता. आकाश टक लावून बाहेरच्या पावसाकडे पाहत होता. थोडासा काळोख होता तिथे. बाहेर पाऊस आणि त्या खिडकीतून येणाऱ्या प्रकाशात आकाश वेगळाच भासत होता. चांगला फोटो मिळाला सईला. थोडावेळ त्याच्याकडे पाहत बसली. काय life असेल ना याची.. नुसतं भटकत राहायचं. घरी कोण... फॅमिली कोण... काही नसेल का याला. अचानक तिचं लक्ष आकाशच्या सामानाकडे गेलं. ट्रेकिंगची सॅक... आणि त्याहीपेक्षा.. एक तुटलेला कॅमेरा... जरा कुतूहल वाटलं तिला. त्याच्याजवळ आली. " excuse me... भटक्या... हा कॅमेरा... तुझा आहे का.. " आकाशचं लक्ष सईकडे गेलं. कॅमेरा हातात घेतला. " माहित नाही मला... जेव्हा पासून फिरतो आहे.. सोबतच आहे माझ्या.. " आकाशने कॅमेरा जवळ घेतला. " पण हा तुटलेला , बिघडलेला आहे.. " सई बोलली. त्यावर आकाशने एक छानशी smile दिली आणि समोरच्या पावसाकडे पाहू लागला. सई त्याच्याकडेच कितीतरी वेळ बघत राहिली..
" तू दाखवशील ना आम्हाला... तुझ्यावर भरवसा ठेवून आम्ही थांबलो आहे... " सई खूप वेळाने बोलली.
" पण मी भटकत असतो... तुम्ही फिरणार का तेवढे .. ",
" हो... नाही थांबणार कधी... फक्त फोटो क्लीक करायचे आहेत खूप सारे... बघ ना.... फोटोग्राफी करायला आलो आणि पावसाने गाठलं आम्हाला...",
" फोटोग्राफी करायची आहे ना.. चला ना मग, आता थांबेल पाऊस... " आकाश त्याची सॅक घेऊन उभा राहिला... " मी घेऊन जाईन तुम्हाला .. फक्त माझं, मी सांगीन तसं वागायचं... " ,
" हो... ते ठीक आहे... पण पाऊस तर पडतोच आहे आता... कॅमेरा भिजणार ना... " ....सई.
" १० मिनिटात थांबेल... " बाकीचेही जागे झालेले. एकाने लगेच घड्याळात time लावला. खरंच १० मिनिटांनी पाऊस थांबला.
" आप क्या भगवान हो... पहिले भी बताया आपने बारिश होगी.... हो गयी... अभी बोले १० मिनिट मे बंद होगी... हो भी गयी बंद... कैसे... " एकाने कुतूहलाने विचारलं. त्यावर सुद्धा कधी बोलला नाही आकाश..
" माहित नाही... पण समजते मला. चला जाऊया आता.. तुम्हाला फोटो काढायचे आहेत ना.. " तसे सगळे त्याच्या मागोमाग निघाले.
" जास्त दूर जायची गरज नाही.. इथूनच एका ठिकाणी छान फोटो मिळतील. " आकाश बडबत चालत होता. त्याच्या मागोमाग सई आणि तिचा ५ जणांचा ग्रुप ... पुढे चढण होती जरा. सईचं लक्ष आजूबाजूला होतं. छान !! म्हणजे हा उंच जागी घेऊन जातो आहे तर...
" लहानसा डोंगर आहे... इथे एक-दोनदा येऊन गेलो हल्लीच... छान दिसते इथून सर्व.. " आकाश बोलत एकटाच पुढे गेला. सई त्याच्या मागे होतीच.. एक लहानशी भिंत असावी असा एक मोठा खडक होता उभा समोर.. त्याच्या एका बाजूने आकाश पुढे गेला. मागोमाग हे सर्व.. आणि एका क्षणाला सई जागच्या जागी स्थब्ध झाली.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
क्रमश:
