Mitra my friend - 10 in Marathi Love Stories by Vinit Rajaram Dhanawade books and stories PDF | मित्र my friend - भाग १०

Featured Books
Categories
Share

मित्र my friend - भाग १०

मुंबईला पोहोचले तेव्हा पहाट झालेली. पहाट म्हणजे १० वाजत आलेले. आता ऑफिसमध्ये जाऊन फायदा नाही , म्हणत विवेकने त्याच्या "भाडयाच्या" रूमवर जाण्याचा निर्णय घेतला. पोहोचले हि घरी... " Wow !! that is room... gorgeous.... is the.." संदीप , विवेकच्या राहत असलेल्या रूममध्ये येत म्हणाला. विवेक तसाही वैतागला होता, रात्रभर या दोघांची बडबड ऐकून.... आता पुन्हा संदीपने बोलणं सुरू केलं आणि विवेकने स्वतःच डोकं धरलं.

" काय झालं रे विवेक बाळा ? " प्रियाने लाडिक आवाजात विचारलं.

" डोकं... तुमच्या दोघांच्या बडबडीमुळे झोप लागली नाही... त्यामुळे डोकं दुखते आहे... " विवेक डोक्याला हात लावून बसला होता.

" आता कसलं डोकं दुखते.... डोकं आमच्या वेळेला दुखायचं... " संदीप बोलला.

" प्लिज... प्लिज यार बस कर रे.. खूप डोकं दुखते आहे.. गप्प राहायला काय घेणार... " विवेक वैतागत बोलला.

" हम्म.. चांगला प्रश्न आहे... मला ना... आता काहीतरी खायला दे.. भूक लागली आहे.. बाकी काही पाहिजे असेल तर ते नंतर सांगीन... समाजलाव काय... " संदीपच्या या उत्तराने प्रिया केवढ्या मोठ्याने हसायला लागली. प्रियाचा आवाज ऐकून " शेजारचे काका" गुपचूप आत डोकावून पाहू लागले. विवेक डोकं पकडून बसलेला, प्रिया, संदीप जोरात हसत होते. प्रियाचं लक्ष काकांकडे गेलं. झपकन बाहेर आली. काकांचा हात पकडला आणि त्यांना आतमध्ये ओढत म्हणाली.

" या या काका..... हसतोय आम्ही... बघायला या आत.. " सोबत संदीपसुद्धा, तिला मदत करायला पुढे..

" नको.. कशाला.... कशाला... राहू दे... राहू दे... सोडा मला... सोडा ... सोडा... वाचवा... " काका ओरडत होते.. बऱ्यापैकी काकांना आतमध्ये आणल्यावर सोडून दिला दोघांनी. काका... धडपडत, अडखळत पळूनच गेले.... दोन्ही चप्पला मागे सोडत.

काकांचा तो "अवतार " बघून विवेकलाही हसू आलं. सगळे मिळून हसू लागले. " आता पुन्हा कोणाच्या घरात वाकून बघणार नाहीत... " विवेक बोलला .

" असो.. ऑफिसमध्ये जाऊन सांगावं लागेल मला... सुट्टीसाठी...... शिवाय विमानाची तिकिटे बघावी लागतील, आजच... मला एकतर माहिती नाही विमान प्रवासाचं " विवेक विचार करत म्हणाला.

" एक मिनिट भाऊ... there is friend was of Mumbai... " संदीपचं इंग्लिश.... यावेळेस प्रिया , विवेक.. दोघांनाही काही कळलं नाही.

" अरे ...आपून का friend राहता है... मुंबई मे... वो बघता हे विमान का... " संदीप...

" great !! चला.... सगळी tension मिटली... आता तिकीट काढा आणि दिल्लीला चला.. " प्रिया हाताने " विमान उडायची " acting करू लागली.

" you have to... " संदीप ...

" जरा दोघांनीही शांत बसा.. प्लिज.. जरा सिरिअस व्हा.. " विवेक दोघांनाही शांत करत म्हणाला.

" दिल्लीला गेल्यावर केशव नक्की कूठे आहे... माहीत आहे का तुला... " विवेकने संदीपला विचारलं.

" थोडी माहिती आहे... पण तू tension नको घेऊ .. मी तिथे गेलो कि कळेल सगळं... " संदीप विश्वासाने बोलला.

" चला ना मग आत्ताच... " प्रिया पुन्हा बोलली.

" दिल्लीला गेल्यावर कुठेतरी रहावं लागेल ना... एका दिवसात भेटणार आहे का केशव... " विवेकचा पुढचा प्रश्न...

" त्याचेही tension घेऊ नकोस... मी तर दर महिन्याला जातो दिल्लीला.... माझ्या ओळखीचे खूप हॉटेलवाले आहेत... तिथे रूम मिळतील भाडयाने.... समाजलाव काय !! "

"छान.. मग मी जातो ऑफिसमध्ये... तू तिकिटाचे बघायला जा.. " विवेक..

" आणि मी काय करू एकटी... ?? मला पण सोबत घेऊन जा... कोणाबरोबर येऊ... " प्रियाचा प्रश्न

" विवेक सोबत ऑफिसला जा... कारण मी जरा बाकीची कामे करणार आहे... " बोलत संदीप बाहेर जाण्यास निघाला.

" अरे मित्रा... तिकीट काय फुकट मिळतात का.. पैसे नको तुला... " विवेक..

" Wow !! मला तर आताच कळलं, तिकिटासाठी पैसे लागतात ते.. " संदीप पुन्हा आत आला.

" मी पहिली चौकशी करणार रे पोरा... संध्याकाळ पर्यंत तुला सांगतो कि किती पैसे लागतील ते.. गावात राहत असलो ना.. तरी तुझापेक्षा जास्त दुनिया बघितली आहे... समाजलाव काय !! " म्हणत संदीप निघून गेला... विवेक संशयी नजरेने संदीपकडे पाहत होता.

संदीप गेल्याबरोबर , विवेक प्रिया सोबत निघाला. दुपारची वेळ , बॉस भेटला पाहिजे.. त्याहीपेक्षा सुट्टी मंजूर केली पाहिजे त्याने... बसमध्ये गर्दी नव्हती.. बसायला जागा भेटली... बसल्या बसल्या प्रियाची बडबड सुरु झाली. केशव असा आहे, केशव तसा आहे.. किती कमावतो... शहरात जागा घेऊन ठेवल्या आहेत.. किती प्रेम करतो माझ्यावर.. वगैरे वगैरे... विवेक तिचं बोलणं फक्त ऐकत होता... त्याच्या डोक्यात वेगळेच विचार.. ऑफिस मध्ये पोहोचेपर्यंत बडबड सुरु होती.

" तू बस इथे बाहेर... reception ला... मी येतो भेटून सरांना... " विवेक प्रियाला बाहेर बसवून आत गेला. विवेकचा बॉस एका मिटिंगसाठी बाहेरच निघाला होता. विवेकला बघून आनंदित झाला.

" बरं झालं आलास तू.. जा... काम सुरु कर... तुझ्याशिवाय कामच होतं नाही बघ... " एवढंसं बोलून बॉस निघाला बाहेर...

" सर.. सर... " विवेक त्याच्या मागोमाग... " सर.. सर... थांबा..",

" काय झालं... " बॉस थांबेपर्यंत ते दोघे बाहेर आले होते. " काम सुरु कर ना तुझं.. already आपण मागे आहोत नवीन प्रोजेक्ट मध्ये... " ,

" सर ... मी सुट्टीवर आहे... १० दिवस.. आणि तुम्ही मला काम करायला सांगत आहेत.. ",

" अरे हो... विसरलो.. पण आता आला आहेस तर बघून जा काय काम आहे ते.. ",

" तेच तर... मी माझी सुट्टी आणखी वाढवायला आलो आहे... निदान आणखी १० दिवस... किमान ५ दिवस तरी सुट्टी वाढवून पाहिजे होती... " बॉस ला आला राग...

" कशाला वाढवून पाहिजे... ती १० दिवस पण देयाला नको होती सुट्टी .. मी म्हणतो, उद्या पासूनच ये ऑफिसला.. " बॉस मोठ्या आवाजात बोलला. या दोघांचे संभाषण प्रिया कधीपासून बघत होती.

" सर , माझा मित्र आहे, त्याला भेटायला जायचे होते.. म्हणून सुट्टी मागतो आहे... " विवेक काकुळतीने बोलला.

" कोण आहे एवढा तो मित्र.. मित्र गेला उडत... उद्यापासून ऑफिसला ये... " यावर प्रियाला राग आला...

" ओ... हॅलो... मित्र उडत गेला म्हणजे काय... असं कसं बोलू शकता तुम्ही.. " प्रियाने entry घेतली.

" या कोण ? " बॉसचा प्रश्न...

" प्रिया शांत हो !! " विवेक तिला बाजूला घेत म्हणाला.

" थांब रे तू... " विवेकलाच तिने बाजूला केलं.

" सुट्टीच मागतो आहे ना तो.. आणि हा काय एकटाच काम करतो का... बाकीच्या लोकांना काय जेवण करायला ठेवलं आहे का .. ",

" कोण तुम्ही ? आणि इकडे काय करत आहेत ... " बॉस अजूनही confused..

" माझी friend आहे ती.. " विवेक मागून बोलला.

" तिला काय करायचं आहे आपलं ऑफिस आणि काम... हे बघ विवेक, जास्तीची सुट्टी काय... आता आहे ती सुट्टीपण cancel करतो मी... पाहिजे तर उद्या , एक दिवस सुट्टी घे.. तुझा कोण तो मित्र आहे.. त्याला उद्या भेटून घे... परवापासून ऑफिसमध्ये पाहिजे तू.. " बॉस अजूनही रागात होता. प्रियाचा आवाज आणखी वाढला.

" अरे !!! ... एवढा respect देते आहे तर आणखीनच करतो ... ये चिल्लर !!! तो काय नोकर नाही तुझा... जॉब करतो इथे... सुट्टी देऊ शकत नाही तर कसली कंपनी तुझी... फालतू आहे हि कंपनी... टाळे आणून देते... बंद कर ऑफिस तुझं... ",

" विवेक !! सांभाळून बोलायला सांग तिला.. " बॉस रागाने लाल झाला.

" सांभाळूनच बोलते आहे.. फालतू कंपनीचा फालतू बॉस... सुट्टी देऊ शकत नाही.. सोडून दे रे विवेक असली फालतू कंपनी... ",

" प्रिया ,... शांत हो ग !! " विवेक तिला मागे घेत म्हणाला.

" घेऊन जा विवेक तिला... आत्ताच्या आता " यावर प्रिया पुन्हा पुढे आली.

" जातोच आहे रे... असल्या फालतू कंपनीत कशाला थांबू.. तसं पण विवेक गेल्यावर बंदच होणार आहे हि कंपनी... ",

" विवेक !! मला आता पोलिसांना बोलवावं लागेल..... get out you both.... तुला सुट्टी पाहिजे ना.. कायमची सुट्टी घे.. get out !!! " ,

" जा रे... तू काय बोलावणार... मीच जाते आणि सांगते पोलिसांना... हि किती फालतू कंपनी आहे ते... " विवेक प्रियाला ओढत बाहेर घेऊन आला. बाहेर येताच प्रियाने एक दगडसुद्धा उचलला होता, ऑफिस वर फेकायला... विवेकने चपळाई करत दगड काढून घेतला हातातून... आणि प्रियाला ओढत ओढत बस स्टॉप वर आणलं.

=========== क्रमश : ================