Mahabaleshwar na Pravase - a family tour - 10 in Gujarati Travel stories by Pratikkumar R books and stories PDF | મહાબળેશ્વર ના પ્રવાસે - અ ફેમિલી ટુર (ભાગ-10)

Featured Books
Categories
Share

મહાબળેશ્વર ના પ્રવાસે - અ ફેમિલી ટુર (ભાગ-10)

આમ આગળ ના ભાગ મા કહ્યુ તેમ 7 નવેમ્બર, 2018 ને દિવાળી ના દિવસે સવારે 9:30 ના ટકોરે આમરો આ પ્રવાસ નાગોઠને રિલાયન્સ કોલોની થી શરૂ થયો.

બસ જેવી કોલોની ના ગેટ ની બહાર નીકળી ને રસ્તા પર ચાલતી થઈ કે અમે લોકો એ બારી ખોલી ને બહાર જોવાનું શરૂ કરી દીધું. દિવાળી નો સમય અને હજુ હમણાં જ ચોમાસુ ગયું હતું એટલે રસ્તા ની બંને બાજુ ના ખેતરો અને ખુલ્લા મેદાનો લીલાછમ ધાસ અને વૃક્ષો થી ભરપૂર હતા અને બસ મા બેસતા ની સાથે જ આવો નજારો જોવા મળે એટલે ઉત્સાહ થોડો વધી જાય....

ત્યાં અમારા 16 વ્યક્તિ માં 2 નાના છોકરા અને તેને પહેલી સીટ પર બેસવા માટે ઝઘડવાનું શરૂ કર્યુ પછી અંકિતભાઈ અને માસા એ સમજાવીને બેસાડ્યા આમ વાતચિત માં 20 મિનિટ પછી એક ગામ આવ્યું એટલે ભાવિનભાઈ એ ગાડી રોકવા કહ્યું અને ત્યા ભાવિનભાઇ, મારો નાનો ભાઈ જીગ્નેશ અને મામા નો છોકરો કેવિન આ 3 ઉતર્યા. હું અને જયદીપ તો બસમા છેલ્લે બેઠા હતા એટલે પહેલા તો આગળ શું વાત થઈ અને શા માટે ઉતર્યા એ કઈ સમજ ના પડી પણ પછી ખબર પડી કે એ પાણી લેવા ગયા છે

હવે તમને થતું હશે 20 મિનિટ પછી ત્યાં પાણી લેવા ઉભી રાખી, પાણી તો ઘરે થી પણ લઈ શકાતું હતું.....!
પણ અમારો વિચાર એવો હતો કે, પાણી ની નાની બોટલ કરતા 20 લીટર નો મોટો જગ 4 દિવસ પૂરતો ત્યાં ગામ માંથી લઇ લઈએ અને તેમાંથી જ 2 નાની બોટલ ભરી લેવાની એટલે નાની નાની વધુ બોટલો સાચવવી નહીં અને જગ ત્યાં બસ માં જ પડ્યો રહે સાથે પાણી પણ ઠંડુ રહે અને રોજ એ 20 લીટર ના જગ માં ઠંડુ પાણી ભરી લેવાનું

આમ ત્યાંથી પાણી ની બોટલ લઇ ને ગાડી મા મૂકી અને ફરી અમે આગળ રવાના થયા...

ફરી ધીરે ધીરે બધા વાતો મા મશગુલ થઈ ગયા કેમ કે ઘણા દિવસો પછી મળ્યા હતા

અમારી ગાડી મુંબઇ-ગોવા રોડ પર ચાલી રહી હતી પણ લાગતું ન હતું કે આ મુંબઈ ટુ ગોવા રોડ હશે કેમ કે હજુ ચોમાસુ ગયું જ હતું એટલે રસ્તાઓ પણ થોડા ખરાબ હતા અને સાથે રસ્તો સાંકળો હતો એટલે પહોળો કરવાનું કામ પણ ચાલતું હતું આથી ગાડી ક્યાંય ધીમી ચાલે તો ક્યાંય ઝડપી પણ બધા નું ધ્યાન તો મજાક-મસ્તી મા જ

આમ લગભગ બસ ઉપડી ને લગભગ દોઢ કલાક જેટલું થયું ને ધીમે ધીમે વાતો બંધ થઈ ને અડધા લોકો સુઈ ગયા આમા કોઈ આગળ ના દિવસ ની મુસાફરી ના થાક ને લીધે તો કોઈ ને મુસાફરી માં ફેર ચડવાથી ઊંઘ આવી ગઇ અને બીજા મારી જેમ બહાર નું વાતાવરણ માણે....

અને મારી એક બાજુ બધી બેગ રાખેલી અને બીજી બાજુ અંકિતભાઈ સુતા હતા પણ મને કઈ ઊંઘ ન આવી એટલે આખરે મે ગીત સાંભળવાનું યંત્ર કાઢ્યું, એટલે કે ઈયરફોન.... અને હું પણ મોબાઈલ મા ગીતો લગાવી ને બેસી ગયો

ફરી લગભગ બીજી 45 મિનિટ પછી હિલ સ્ટેશન એટલે કે પર્વત વિસ્તાર શરૂ થયો ને અમારી ગાડી એ ધીમે ધીમે ઉપર ચડવાનું શરૂ કર્યું આથી ભાવિનભાઈ એ બૂમ પાડી કે, "જો હિલ સ્ટેશન શરૂ થયું" અને આ સાથે જ સુતેલા બધા જાગી ગયા

આમ થોડું ઉપર ચડતા ધીમે ધીમે ગાડી એ ઉપર ચડવાની સાથે વાંકા-ચુકા વણાંક લેવાનું શરૂ કર્યું અને અચાનક જ વાતાવરણ ઠંડુ લાગવા લાગ્યું સાથે બારી ખોલતા જ ઠંડી હવા મોઢા પર લાગવા થી થોડી વાર તો એવું લાગ્યું જાણે કોઈ દરિયા કિનારે બેઠા હોઈએ પરંતુ બહાર જોઇએ તો તડકો (ધૂપ) હતો છતાં પણ આટલું ઠંડુ વાતાવરણ !! અને આનું કારણ ત્યાંના પર્વત અને વૃક્ષો, જેટલા વૃક્ષો વધુ એટલું જ ચોખ્ખું અને ઠંડુ વાતાવરણ....

આમ વાતાવરણ ની મજા માણતા-માણતા અમે લગભગ 70% પર્વત ચડી ગયા હતા એટલે હવે આગળ નો રસ્તો થોડો ભયજનક હતો કેમ કે હવે રસ્તા ની એક બાજુ ઊંચી ભેખડ અને બીજી બાજુ ઉંડી ખીણ..

આમ એક બાજુ ભેખડ અને બીજી બાજુ ખીણ હોય અને આગળ જતાં રસ્તો ચઢાણ ની સાથે અચાનક વણાંક લેતો હોય એટલે દૂર થી તો એવુંજ લાગે જાણે આગળ કોઈ રસ્તો જ નથી પરંતુ નજીક જઇયે ત્યાં અચાનક વણાંક આવે અને આવા રસ્તા પર પણ ડ્રાઇવર બસ એવી ચલાવે જાણે કોઈ ટ્રેન છૂટી જવાની હોય અને આ વણાંક વખતે થોડી વાર તો એવું લાગે જાણે હમણાં બસ સીધી ખીણ મા જતી રેહશે....

ભાવિન ભાઈ એ કહ્યું, "ચોમાસા ના સમય મા આ ઊંચી ભેખડો માંથી વરસાદ નું પાણી ધોધ રૂપે નીચે પડતું હોય અને એ નજારો જોયા જેવો હોય, પણ અત્યારે દિવાળી ના સમયે વરસાદ નહીં એટલે ક્યાંય ધોધ જોવા નહીં મળે, કદાચ કોઈ જગ્યા એ થોડું પાણી હોય અને નાનો ધોધ દેખાય તો આપણા નસીબ"

થોડી ગાડી આગળ ચાલી ત્યાં આગળ થોડું ટ્રાફિક જેવું દેખાયું અને ઘણી ગાડી ઓ ત્યાં સાઈડ મા પાર્ક (parking) કરેલી દેખાય.

ભાવિન ભાઈ એ કહ્યું, "ધોધ નો અવાજ તો નહીં આવતો પણ કદાચ કોઈ નાનો ધોધ હોય એવું લાગે છે અહીં, કેમ કે ચોમાસા માં આ જ રીતે ધોધ ના ફોટા પાડવા લોકો ઉભા રહે" એટલે બધા ને થયુ ચાલો નાનો તો નાનો પણ ધોધ તો જોવા મળશે, તેથી બધા નીચે ઉતારવાની તૈયારી મા જ હતા ત્યાં નજીક પહોંચ્યા ને જોયું તો ધોધ તો હતો પણ તે ધોધ મા પાણી એટલું જ હતું જાણે આપણા ઘર ની અગાસી પર રાખેલો પાણી નો ટાંકો છલકાઈ ને પાણી અગાસી પર થી નીચે પડતું હોય, એટલે અમે નીચે ઉતરવાનું ટાળી ને ગાડી આગળ ચલાવવા કહ્યું

ફરી 20 મિનિટ પછી ગાડી ઉભી રહી ને બહાર જોયું તો પ્રવેશ (Entry) ફી લેવા વાળા ઉભા હતા એટલે થયું હાસ હવે આવી ગયું મહાબળેશ્વર....

પ્રવેશ ફી આપી ને ફરી ગાડી અંદર ચાલી ને આખરે 130 KM અને સાડા ત્રણ કલાક ની મુસાફરી બાદ અમે મહાબળેશ્વર મેઈન માર્કેટ ની બહાર જઈ ને ઉભા રહ્યા અને હવે ત્યાં અંદર જવાનો સાંકડો રસ્તો હતો જ્યાં અમારે ગાડી અંદર લેવાની હતી પણ દિવાળી ના તહેવાર ને કારણે ઘણી ગાડીઓ ત્યાં રસ્તા ની બાજુ માં જ પાર્ક હતી છતાં પણ અમારા ડ્રાઇવરે ગાડી અંદર તો લીધી પણ ગાડી અંદર જતા જ રસ્તો બંધ થઈ ગયો અને થોડી ટ્રાફિક થઈ ગઈ આખરે ગાડી અંદર ના બીજા રસ્તા મા લીધી ને બાજુ મા પાર્ક કરી ને અમે 16 વ્યક્તિ અમારા નાના મોટા 18 બેગ સાથે નીચે ઉતર્યા

આમ આખરે મહાબળેશ્વર આવ્યું જેની અમે છેલ્લા 2 મહિનાથી રાહ જોતા હતા
હવે ગાડી પુરી ખાલી કરી ને પાર્કિંગ મા જતી રહી અને અમે હોટેલ માટે, હવે દિવાળી નો સમય, મહાબળેશ્વર જેવું સ્થળ સાથે અમે 16 વ્યક્તિ એટલે "હોટેલ મળશે કે નહીં ? કેટલું ભાડું હશે ?" આવા વિચારો મારા મગજ મા ચાલતા હતા ત્યાં ભાવિનભાઈ એ કહ્યું, "ચાલો મારી સાથે..."

મે પૂછ્યું, "હોટેલ બુકિંગ નું શું કરવું છે?"

"હોટેલ બુક થઈ ગઇ છે" ભાવિન ભાઈ એ કહ્યું......


ક્રમસ: (આગળ વાંચો ભાગ-11)