16.
(અખીલેશ અને શ્રેયા ટાઇગર હિલે ફરવા જાય છે, આ ટાઇગર હિલનું કુદરતી સૌંદર્ય જોઈને બને ખુબ જ ખુશ થઈ જાય છે, જાણે પોતે કુદરતના ખોળે બેઠા હોય તેવું અનુભવે છે, અને ત્યાં સનસેટ જોઈને બનેવના શરીરમાં આનંદની લાગણી થાય છે, બનેવના મન એકદમ પ્રફુલ્લિત થઈ જાય છે, પરંતુ જ્યારે તેઓ ટાઇગર હિલ પરથી પરત ફરી રહ્યાં હતાં ત્યારે અખિલેશે જે અનુભવ્યું તે ખરેખર વિસ્મય કે ડર પમાડે તેવું વિચિત્ર હતું, પોતે ક્યારેય ટાઇગર હિલ પર આવેલ ન હતો, તેમ છતાં પેલા બાંકડા ની નજીક પહોંચતાની સાથે જ અખિલેશનાં પગલાંઓ એકાએક થંભી જાય છે, અને આ જગ્યા સાથે જાણે તેનો કોઈ જૂનો સબંધ હોય તેવું લાગી રહ્યું હતું, બરાબર આ જ સમયે શ્રેયાનાં શરીરમાં પણ અમુક બદલાવ આવે જે જે ખરેખર ડર પમાડે તેવા હતાં, પરંતુ જ્યારે અખિલેશ પાછું વળીને જોવે છે, તો બધું નોર્મલ જ હોય છે, ત્યારબાદ શ્રેયા અને અખિલેશ ટાઇગર હિલેથી નીકળે છે, અને રસ્તામાં જ એક રેસ્ટોરન્ટમાં ડિનર કરે છે, અને ઊટી પહોંચીને અખિલેશ અને શ્રેયા પોત-પોતાની હોટલે જતા રહે છે.)
સ્થળ : ધ સીટી પેલેસ હોટલ.
સમય : સવારનાં 11 કલાક
દિવસ : "મેગા-ઈ" સોફ્ટવેર લોન્ચિંગનો 9મો દિવસ
અખિલેશે આજે માઈકની કમાન ફરી પોતાના હાથમાં લે છે, અને હાજર રહેલા મહેમાનો અને કર્મચારીઓનું સ્વાગત કરીને ઈવેન્ટને શેડ્યુલ મુજબ આગળ વધારે છે, આમ તો આજે ઇવેન્ટનો છેલ્લો જ દિવસ હતો, કારણ કે 10માં દિવસે તો કંઈ ખાસ શેડ્યુલ હતું નહીં, માત્ર સર્ટિફિકેટ ડિસ્ટ્રીબ્યુશન અને અલગ-અલગ કંપનીઓ અથવા સરકારમાંથી આવેલા કર્મચારીઓ સાથે માત્ર એમ.ઓ.યુ જ કરવાનાં હતાં.
આજે આખો દિવસ અખિલેશ જ પ્રેઝન્ટેશન કરવાનો હતો, જેમાં મેગા-ઈ સોફ્ટવેરનાં અગત્યનાં પાસાઓ જેવા કે સોફ્ટવેર પ્રમોશન અને સોફ્ટવેર માર્કેટિંગ વગેરે વિશે આજે પ્રેઝન્ટેશન કરવાનો હતો, જેની તેણે સવારે વહેલા ઉઠીને સારી એવી પ્રેકટીસ પણ કરી હતી, હોલ પણ દરરોજની માફક આજે પણ પૂરેપૂરો ભરાયેલો હતો, બધાં લોકો અખિલેશને સાંભળવા માટે આતુર હતાં.
ત્યારબાદ અખિલેશે પોતાનું પ્રેઝન્ટેશન શરૂ કર્યું અને એવી સરળ રીતે સમજાવ્યું કે સીધું જ લોકોના મગજમાં ઉતરી ગયું, ત્યારબાદ અખિલેશે જણાવ્યું કે આ સોફ્ટવેર માટે જે કંપની, પેઢી કે સરકારમાંથી આવેલ કોઈ કર્મચારી અમારી કંપની એટલે કે ડિજિટેક સોફ્ટવેર કંપની (મુંબઈ) સાથે એમ.ઓ.યુ કરશે તેનું શું ફાયદો થશે…? ફાયદાની વાત આવી એટલે હાજર રહેલા બધા જ કર્મચારીઓ, આમંત્રિત મહેમાનો પોતાની ખુરશી પર સરખા બેઠાં, આમપણ અખિલેશ લોકોની માનસિકતા વિશે સારી રીતે જણાતો હતો, એને ખ્યાલ હતો કે જ્યારે કોઈ વ્યક્તિ તમારી પ્રપોઝલ કે વાત ધ્યાને ન લેતો હોય, તો તમે પહેલા તેને શું ફાયદો થશે, એ જણાવો….પછી એ વ્યક્તિ આપણી તરફ કે આપણે મુકેલ પ્રપોઝલમાં ધ્યાન તો આપશે જ, અને કદાચ એ તમારી પાસે સામે ચાલીને તમારી પ્રપોઝલ સાંભળવા આવશે.
આથી અખિલેશે એ બધાં લોકોને ટાર્ગેટ કરતાં કહ્યું કે, "મેં અગાવ પણ તમને બધાને જણાવ્યું છે કે અમારી કંપનીએ આ સોફ્ટવેર નહીં લાભ કે નહીં નુકસાનના ધોરણે બનાવેલ છે, જેનો મુખ્યું ઉદેશ્ય કે આશય જરૂરીયાત વાળા લોકોને માત્રને માત્ર મદદ કરવાનો જ છે, તેમ છતાંપણ જો તમે આ સોફ્ટવેર માટે એમ.ઓ.યુ કરશો તો તેમાં લખેલું હશે કે અમારી કંપનીને આ સોફ્ટવેર દ્વારા જે કાંઈ નફો થશે તેમાંથી દરેક કંપનીને કે એમ.ઓ.યુ કરનાર વ્યક્તિને આઠ ટકા જેટલો નફો કંપની પોતાની આવક કે નફામાંથી ચૂકવશે…"
આટલું સાંભળીને જ હોલમાં હાજર રહેલા દરેક વ્યક્તિ, મહેમાનો, સરકારના કર્મચારીઓ, અલગ- અલગ કંપનીના સી.ઈ.ઓ એ અખિલેશની આ વાતને તાળીઓના ગળ-ગળાટ સાથે વધાવી લીધી, અને ત્યાં હાજર રહેલા સમુદાયમાંથી મોટાભાગનાં લોકો ડિજિટેક કંપની સાથે "મેગા-ઈ" સોફ્ટવેરના એમ.ઓ.યુ કરવા માટે તૈયાર થઈ ગયાં, અને પોત-પોતાનું નામ એમ.ઓ.યુ કરવાં માટેના લિસ્ટમાં લખાવી દીધું, અખિલશે પણ જાણી જોઈને જ માર્કેટિંગની આ સ્ટ્રેટેજીનો ઉપયોગ કર્યો હતો, જે ખરેખર તેના આજના પ્રેઝન્ટેશન સોફ્ટવેર માર્કેટિંગનું લાઈવ ઈમ્પ્લીમેન્ટ કરેલ હતું, જેનો હાજર રહેલા તમામ વ્યક્તિઓ માંથી કોઈને ખ્યાલ પણ ના આવ્યો, અને એમ.ઓ.યુ કરવાં માટે નામ નોંધાવી દીધું.
ત્યારબાદ અખિલેશ મહેમાનો સાથે હોટલના રેસ્ટોરન્ટમાં જ લંચ કરે છે, અને લંચ બ્રેક બાદ ઇવેન્ટ જયાંથી અટકી હતી, ત્યાંથી ફરી આગળ વધારે છે, અને સાંજના 5 વાગ્યાં સુધીમાં પોતાનું પ્રેઝન્ટેશન અસરકારક પૂરું કરીને, હાજર રહેલા તમામ વ્યક્તિઓને આવતીકાલના શેડ્યુલની આછી ઝલક આપે છે, અને ત્યારબાદ અખિલેશ આજના દિવસના કાર્યક્રમની પુર્ણાહુતી બધાનો આભાર માનીને કરે છે, અને બધા જ લોકો પોત-પોતાને અગાવથી જ પ્રોવાઇડ કરવામાં આવેલા રૂમ પર જવા માટે છૂટા પડે છે.
ત્યારબાદ અખિલેશ પોતાના રૂમ પર જઈને ફ્રેશ થાય છે અને ફ્રેશ થયાં બાદ દીક્ષિતને કોલ કરે છે, અને જણાવે છે કે હાલમાં મોટાભાગનાં લોકો આપણી કંપની દ્વારા ડેવલપ કરવામાં આવેલ સોફ્ટવેર "મેગા -ઈ" માટે એમ.ઓ.યુ કરવા માટે તૈયાર છે, જેનું લિસ્ટ પણ પોતે બનાવી લીધું છે." - આ સાંભળીને દીક્ષિતની ખુશીઓનો કોઈ પાર ના રહ્યો, અને દીક્ષિત અખિલેશનો આભર માનતાં બોલ્યો કે…
"થેન્ક યુ દોસ્ત ! "મેગા-ઈ" સોફ્ટવેર મળેલ આવી જ્વલંત સફળતામાં તારો સિંહ ફાળો છે, કદાચ તું ના હોત, તો આ શક્ય હતું જ નહીં..!"
"ઓ ! મિસ્ટર ! ફ્રેન્ડશિપમાં આવું થેક્યું કે સોરી એવું કાંઈ ના આવે..!"- અખિલેશ હસતાં- હસતાં બોલ્યો.
"બટ ! આઈ ફિલ પ્રાઉડ ઓન યુ…..માય ડિયર ફ્રેન્ડ…!" - દીક્ષિત અખિલેશનો આભાર માનતા લાગણીવશ થઈને બોલ્યો.
"ઓ ! હેલો ! બાય ધ વે…..હવે આર્યાની તબિયત કેવી છે…? પીડિયાટ્રિક કાર્ડિયોલોજીસ્ટ પાસે કન્સલ્ટ કરાવ્યું….? તેણે શું એડવાઇઝ આપી….?" - અખિલેશ વાત ફેરવતાં બોલે છે.
"હા ! દોસ્ત તે મને કંપનીની જવાબદારી માંથી આઝાદ કરીને, તારા ખભા પર તે જે જબાબદારી લીધી, તેથી જ હું આર્યાને માટે પૂરતો સમય ફાળવી શક્યો, અને હું અને જાનવી આર્યાને ડૉ. જ્વલંત મોદી કે જે મુંબઈની પ્રખ્યાત નાણાવટી પીડિયાટ્રિક હોસ્પિટલમાં કાર્ડિયોલોજીસ્ટ તરીકે ફરજ બજાવે છે, તેની પાસે કન્સલ્ટ કરાવવા માટે લઈ ગયાં, ડૉ. જ્વલંત મોદીએ આર્યાનું સંપૂર્ણ ચેક - અપ કર્યુ, આર્યાના અલગ - અલગ ટેસ્ટ અને રિપોર્ટ કરાવડાવ્યા, ત્યારબાદ બધાં રિપોર્ટ જોઈને ડૉ જ્વલંત મોદીએ મને જણાવ્યું કે આર્યાને હાલમાં એ.એસ.ડી રોગ થયેલો છે, જે દર હજાર બાળકોમાંથી દસ બાળકોમાં જોવાં મળે છે, જે વારસાગત છે, જેમાંથી આઠ બાળકોને કોઈપણ પ્રકારની સર્જરીની જરૂર પડતી નથી, તે આપોઆપ જ રિકવર થઈ જાય છે, પરંતુ આ માટે બાળકની ખુબજ કાળજી રાખવી પણ એટલી જ જરૂરી છે, આર્યાની તપાસ કરતાં, અને બીજા બધાં રિપોર્ટ જોતાં મને એવું લાગી રહ્યું છે કે આર્યાનાં હૃદયની સર્જરી કરવાની જરૂર નહીં પડે…!" - દીક્ષિતે હળવાં અવાજમાં અખિલેશને જણાવ્યું.
"સરસ ! હું પણ દ્રઢપણે એવું માનું છું કે આર્યાની તબિયત ઝડપથી સારી થઈ જાય અને ભગવાન કરે કે આર્યાને કોઈ સર્જરીની જરૂર ના પડે….પરંતુ આ માટે જાનવીભાભીની જેટલી મહેનત છે, એટલી જ મહેનત તારી પણ છે જ તે…!" - અખિલેશ દીક્ષિત અને જાનવીનાં વખાણ કરતાં બોલ્યો.
"હા ! એ તો છે...જ પણ એમાં મેં કોઈ નવાઈ નહીં કરી...દુનિયાના દરેક પિતા પોતાના સંતાન માટે આટલું તો કરતાં જ હોય છે, પરંતુ હું જવાબદારીઓ અને આ દુનિયાની ભાગ-દોડમાં એ ભૂલી જ ગયો હતો….જેનું ભાન કરાવનાર બીજું કોઈ નહીં માત્ર તું જ હતો." - દીક્ષિત બોલ્યો.
"સારૂં ! આવતીકાલે ! આખી ઇવેન્ટ શાંતિથી પુરી કરીને આવ..મળીએ આપણે...આપણે સાથે ચા ની ચૂસકીઓ નથી લગાવી એનો પણ ખાસ્સો એવો સમય થઈ ગયો છે." - દીક્ષિત અખિલેશને મિસ કરતાં બોલે છે.
"સાંભળ ! અખિલેશ આવતીકાલે આપણી ઇવેન્ટનો છેલ્લો દિવસ છે….એ હું જાણું છું...પ..ણ…??" - અખિલેશ થોડુંક અચકાતા બોલ્યો.
"પણ...પણ...શું….?" - દીક્ષિતે અચરજ સાથે અખિલેશને પૂછ્યું.
"મારી એવી ઈચ્છા છે કે હું હજુપણ ઊટીમાં એકદિવસ વધુ વિતાવું…!" - અખિલેશ પોતાના મનની મૂંઝવણ જણાવતાં બોલ્યો.
"ઓહ હો…! મિ. અખિલેશને ઊટી શહેર સાથે એવી તો શું માયા લાગી ગઈ કે ઊટી શહેર છોડવાની ઈચ્છા નથી થતી…??" - આશ્ચર્ય સાથે દીક્ષિતે અખિલેશને પૂછયું.
"છે...એક...થોડું….સરપ્રાઈઝ તારા માટે...હું મુંબઈ આવ્યા બાદ તને જણાવીશ…!" - અખિલેશ બોલ્યો.
"ઓહ ! એવું તે શું સરપ્રાઈઝ છે જે તું મને ફોન પર નહીં જણાવી શકે…?" - નવાઇ સાથે દીક્ષિત બોલ્યો.
"છે એક…..યુવતી કે જેણે મારી બ્લેક એન્ડ વ્હાઇટ જિંદગીને કલરફુલ બનાવી દીધી છે….જે વર્ષોથી સુકાયેલ મારી જિંદગીમાં મુશળાધાર વરસાદની માફક એન્ટ્રી મારેલ છે…!" - અખિલેશ પોતાના મનની વાત જણાવતાં બોલ્યો.
"અરે વાહ ! શું વાત છે...અખિલેશ સાહેબ કોઈ યુવતીના પ્રેમમાં પડ્યા અમે ને….?" - દીક્ષિત ખુશ થતાં બોલ્યો.
"સારું ! તે મને એક સરપ્રાઈઝ જણાવ્યું તે સાંભળીને હું ખૂબ જ ખુશ થયો….મારી પાસે પણ તારા માટે એક સરપ્રાઈઝ છે…?" - દીક્ષિત બોલ્યો.
"તારી પાસે સરપ્રાઈઝ….? અને એ પણ મારા માટે….? શું છે એ સરપ્રાઈઝ….? જણાવીશ મને….?" - અખિલેશે મૂંઝાતા સ્વરે બોલ્યો.
"આઈ હેવ બીન પ્રોમોટેડ યુ એઝ અ હેડ એન્ડ કોર્ડીંનેટર ઓફ સોફ્ટવેર ડિપાર્ટમેન્ટ ઓફ ડિજિટેક સોફ્ટવેર પ્રાઇવેટ લિમિટેડ કંપની….!" - દીક્ષિત આનંદ સાથે બોલ્યો.
"ઓહ ! રિયલી ! ઇટ્સ માય પ્લેઝર…!" - અખિલેશ ખુશ થતાં બોલ્યો.
" યુ રિયલી ડિઝર્વ ફોર ધેટ પોઝિશન…હવે "મેગા-ઈ" સોફ્ટવેરનું ટોટલ હેન્ડલીગ તારે જ કરવાનું થશે… કારણ કે હું એવું નહીં ઇચ્છતો કે આ સોફ્ટવેરને સફળ બનાવવા માટે દિવસ રાત મહેનત તે કરી અને ક્રેડિટ કોઈ બીજું જ લઈ જાય….આથી મેં આ પોઝિશન માટે તને પ્રોમોશન આપ્યું." - દીક્ષિતે અખિલેશને પોતાના મનની વાત જણાવતાં કહ્યું.
"થેન્ક યુ ! વેરી મચ દીક્ષિત…" - અખિલેશ ભાવુક થતાં બોલ્યો.
"સારું ! ચાલ હવે થોડોક રેસ્ટ કરી લે...પછી વાત કરીશું આપણે હવે…!" - દીક્ષિત બોલ્યો.
"હા ! ચોક્કસ ! સારું...બાય એન્ડ ટેક કેર...દીક્ષિત…!"
"ઓકે….બાય અખિલેશ..!" - આટલું બોલી દીક્ષિત કોલ ડિસ્કનેક્ટ કરે છે.
ત્યારબાદ આખિલેશે પોતાનો મોબાઈલ બેડ પર મૂકે છે, અને વિચારવા લાગે છે, કે આજથી થોડાક વર્ષો પહેલા પોતાના ઘરનું ગુજરાન ચલાવવા માટે પણ ફાંફા પડી રહ્યાં હતાં, જ્યારે હાલમાં અખિલેશ પોતાના ઘરનું ગુજરાન વ્યવસ્થિત રીતે ચલાવી શકતો હતો, પોતાને દીક્ષિત જેવો મિત્ર જ કંપનીના બોસ તરીકે મળ્યો, હાલમાં અખિલેશના પરિવારની આર્થિક પરિસ્થિતિ ખુબ જ સારી થઈ ગઈ હતી, તે તેના માતા અને બહેનની પણ સારી એવી સંભાળ લઈ શકવા માટે સક્ષમ બની ગયો હતો.
અખિલેશ પોતાની જાતને ખુબ જ નસીબદાર માની રહ્યો હતો, કારણ કે આજે દીક્ષિતે તેને જે ખુશખબર આપી તે અખિલેશ માટે કોઈ સપનાથી ઓછું ન હતું, દીક્ષિત પણ અખિલેશનું સારું એવું ધ્યાન રાખતો હતો, દીક્ષિતે અખિલેશને ક્યારેય એક કર્મચારી તરીકે ટ્રીટ કરેલ નથી, તેણે હંમેશા અખિલેશને એક મિત્ર તરીકે જ ટ્રીટ કરેલ હતો, સામે અખિલેશ પણ પોતાની મિત્રતા નિભાવવામાં ઉણો ઉતરે તેમ ન હતો, તેણે પણ દીક્ષિતે પોતાના પર મુકેલા વિશ્વાસને સાર્થક કરી બતાવ્યો હતો, અને "મેગા-ઈ" સોફ્ટવેર લોન્ચિંગ ઈવેન્ટને જ્વલંત સફળતા અપાવવામાં સફળ થયો, અને અખિલેશ ડિજિટેક કંપનીનો પહેલો એવો કર્મચારી હશે જેણે આટલા ટૂંકા સમયગાળામાં હેડ ઓફ ડિપાર્ટમેન્ટ કે કોર્ડીંનેટર તરીકેનું પ્રમોશમ મેળવ્યું હશે.
દીક્ષિત દ્વારા મળેલ ખુશખબર સાંભળીને અખિલેશ ખુબ જ આનંદિત થઈ ગયો હતો, તે ઝડપથી આ ખુશખબર શ્રેયાને સંભળાવવા માંગતો હતો, આથી ઝડપથી બેડ પર રહેલો પોતાનો મોબાઈલ ઉઠાવ્યો અને લોક ઓપન કરીને ફોનબુક ખોલી, પછી અખિલેશને યાદ આવ્યું કે તેની પાસે તો શ્રેયાનો મોબાઈલ નંબર જ નથી, અખિલેશે શ્રેયાને જ્યારે મોબાઈલ નંબર માટે પૂછ્યું તો શ્રેયાએ જણાવ્યું હતું કે પોતે મોબાઈલનો ઉપયોગ કરતી જ નથી, જો તું મને મળવા માંગતો હો તો હું દરરોજ સાંજે 6-7 વાગ્યાની આસપાસ મારી હોટલની નજીક રહેલ બાગમાં દરરોજ બેસવા જાવ છું, ત્યાં આવીશ તો હું તને ચોક્કસ મળીશ…!
અખિલેશને આ વાત યાદ આવતા જ પોતે જે કપડાં પહેર્યા હતાં એ જ કપડાંમાં એટલે કે નાઈટ ટ્રેક પેન્ટ અને ટી-શર્ટમાં જ હોટલની બહાર નીકળીને શ્રેયાએ જણાવેલ બાગ તરફ ઝડપથી ચાલવા લાગ્યો, થોડીવાર ચાલ્યા બાદ અખિલેશ પેલા બાગે પહોંચે છે, અખિલેશની આંખો માત્રને માત્ર શ્રેયાને જ શોધવાના પ્રયત્નો કરી રહી હતી, પરંતુ શ્રેયા એ બાગમાં ક્યાંય દેખાય નહીં… આથી અખિલેશ નિરાશ અને હતાશ થઈને પોતાની હોટલ તરફ ચાલવા લાગ્યો.
એવામાં અખિલેશને પાછળથી એક અવાજ સંભળાયો જે અવાજ શ્રેયાનો હોય તેવું લાગ્યું.
"ઓય ! પાગલ ! તું મને મળવા આવ્યો હતો, અને મને મળ્યા વગર જ પાછો જતો રહે છો….??"
આ અવાજ સાંભળીને અખિલેશ પાછું વળીને જોવે છે, તો શ્રેયા ચહેરા પર સ્માઈલ સાથે ઉભી હતી, અખિલેશ જ્યારે પણ શ્રેયાનો હસતો ચહેરો જોતો ત્યારે અખિલેશને એવું જ લાગ્યા કરતું કે આ એક સ્માઈલ માટે હજુપણ થોડીક જિંદગી વધુ જીવી લઉં, શ્રેયાને જોઈને અખિલેશનાં જીવમાં જીવ આવ્યો, તેના મનને શાંતિ મળી, અને અખિલેશનાં ઉદાસ કે હતાશ ચહેરા પર ફરી પાછી સ્માઈલ આવી ગઈ.
ત્યારબાદ અખિલેશ શ્રેયાને દીક્ષિતે જે ગુડન્યુઝ આપ્યાં હતાં, તે જણાવે છે, શ્રેયા અખિલેશને પ્રમોશન મળવા બદલ શુભેચ્છાઓ પાઠવે છે. જ્યારે અખિલેશ અને શ્રેયા વાતો કરી રહ્યા હતાં ત્યારે શ્રેયાના ચહેરા પર થોડીક ચિંતાઓની લકીરો છવાયેલ હતી, જે અખિલેશ પામી ગયો હતો.આથી અખિલેશે શ્રેયાને પૂછ્યું.
"શ્રેયા ! તને કાંઈ ચિંતા છે…? તારા ચહેરા પર ચિંતા સ્પષ્ટપણે દેખાઇ આવે છે…" - અખિલેશ શ્રેયાના ચહેરા સામે જોઇને બોલે છે.
"અખિલેશ ! તું મારી સાથે આટલાં દિવસ હતો તો મારી ટ્રીપના દિવસો ક્યાં પુરા થઈ ગયાં એ બાબતનો મને જરાય ખ્યાલ ના રહ્યો, પરંતુ હવે મને….??" - શ્રેયા ભારે અવાજમાં બોલી.
"પરંતુ ! શું શ્રેયા…?" - અખિલેશ મૂંઝાતા અવાજમાં બોલ્યો.
"કોઈપણ યુવતી એવું નથી ઈચ્છતી હોતી કે તે જેને પ્રેમ કરે છે...એ વ્યક્તિ એની નજરોથી દુર થાય… જયારે આપણે તો હવે એકબીજાથી ઘણાં દૂર થઈ જવાના છીએ….હવે ફરી આપણે ક્યારે મળીશું….? મારૂં શું થશે…? વગેરે ચિંતાઓ મને અંદરથી કોરી ખાય છે…!" - શ્રેયા પોતાની વેદના કે ચિંતા રજુ કરતાં બોલી.
"શ્રેયા ! તું ચિંતા ના કરીશ...આપણે એકબીજાને સાચો પ્રેમ કર્યો છે, તો આપણે એકબીજાને ચોક્કસથી મળીશું જ તે...તું આવું શાં માટે વિચારે છો….?" - અખિલેશ શ્રેયાને હિંમત આપતા બોલ્યો.
"હા ! તારી વાત સાચી છે….અખિલેશ પણ હું એક યુવતી કે સ્ત્રી છું તો મને આ ચિંતાઓ થાય કે આવા વિચાર આવે એ સ્વાભાવિક છે, અને હું નહીં દુનિયાની કોઈપણ સ્ત્રીની લાઈફમાં જ્યારે મારી જેવી પરિસ્થિતિ આવે ત્યારે આવાં વિચારો આવતા જ હોય છે…!" - શ્રેયા ભાવુક થતાં બોલી.
"હા ! પણ ! હું તને ક્યારેય એકલી નહીં છોડીશ….બસ એકવાર મુંબઈ જઈશ ત્યાં થોડાક દિવસ રોકાઈને તરત જ તને મળવા આવીશ… એ ચોક્કસ તને હું પ્રોમિસ આપું છું…!" - અખિલેશ શ્રેયાને વિશ્વાસ અપાવતા બોલ્યો.
"તો ! તું મને ક્યારેય ઉદાસ કે હતાશ નહીં કરીશ ને…?" - શ્રેયાએ ખાતરી કરતાં અખિલેશને પૂછ્યું.
"ના ! હું તને ક્યારેય હતાશ કે નિરાશ નહીં કરીશ….હું તારા ચહેરા પરની આ સ્માઈલ ક્યારેય પણ વિખાવા નહીં દઈશ, તારી ખુશી માટે હું મારાથી બનતું બધું જ કરી છુટીશ." - અખિલેશે શ્રેયાને હિંમત આપી.
"તું ! ખરેખર મારી ખુશી માટે કે મારી સ્માઈલ માટે બધું જ કરીશ....?" - શ્રેયાએ પૂછ્યું.
"હા ! ચોક્કસ….સો ટકા…!" - અખિલેશે મક્કમતાથી જવાબ આપ્યો.
"ઓકે ! નાઈ આઈ એમ ફિલીગ હેપી….હવે મારા જીવને અને મારા મનને શાંતિ મળી…" - એક હાશકારો નાખતાં શ્રેયા બોલી.
ત્યારબાદ બનેવે બગીચામાં કલાક સુધી વાતો કરી...ત્યારબાદ અખિલેશ પાસે એક વધારાનો મોબાઈલ હતો, જે અખિલેશે શ્રેયાને આપતા કહ્યું કે
"આ ! મોબાઈલ તું હાલ પૂરતો રાખ...આપણે આ મોબાઈલ થકી એકબીજા સાથે હાલ પૂરતા જોડાયેલા રહીશું….આપણને એકબીજા સાથે વાત કરવામાં પણ સરળતા રહેશે…" - અખિલેશ શ્રેયાને મોબાઈલ આપતાં કહ્યું.
"અખિલેશ ! આ મોબાઈલ તું મને આવતીકાલે આપણે જ્યારે આ જ બગીચામાં સાંજે 6 વાગ્યે મળીએ ત્યારે આપજે…..જે આપણી ઊટીમાં છેલ્લી મુલાકાતની યાદગીરી કે નિશાની ગણીને હું આ મોબાઈલ સ્વીકારી લઈશ !" - શ્રેયા અખિલેશને મોબાઈલ પરત કરતા બોલી.
"ઓકે ! યુ આર રાઈટ...હું તારી વાત અને તારા વિચાર સાથે સહમત છું, હું તને આ મોબાઈલ હવે કાલે જ આપીશ….પછી તું જ્યારે પણ આ મોબાઈલ જોઇશ ત્યારે તને હું અને આપણી ઊટીમાં છેલ્લી મુલાકાત ચોક્કસ યાદ આવશે….!" - અખિલેશ શ્રેયાની વાત સાથે સહમત થતાં બોલ્યો.
ત્યારબાદ અખિલેશ અને શ્રેયા એકબીજાથી છુટ્ટા પડે છે, અને પોત પોતાની હોટલ પર જવા માટે ચાલવા લાગે છે, અને બનેવે પોત પોતાની હોટલે પહોંચી જાય છે, હોટલે પહોંચ્યા બાદ અખિલેશ હનીફને કોલ કરીને એક સારો એવો મોબાઈલ પોતાની હોટલ પર જ મંગાવી લે છે….આ મોબાઈલ અખિલેશ શ્રેયાને આવતીકાલે સરપ્રાઈઝ ગિફ્ટ તરીકે આપવા માટે મંગાવેલ હતો, હનીફ થોડીવારમાં હોટલ પર આવીને અખિલેશને મોબાઈલ આપી જાય છે, અને અખિલેશે હનીફને મોબાઇલના રૂપિયા ચૂકવીને છુટ્ટો કરે છે.
પછી અખિલેશ હોટલમાં આવેલ રેસ્ટોરન્ટમાં ડિનર કરવા માટે જાય છે, અને ડિનર કર્યા બાદ, અખિલેશ આવતીકાલે જે અલગ - અલગ વ્યક્તિઓ કે કંપની સાથે એમ.ઓ.યુ કરવાના હતાં, તેનું લિસ્ટ જોઈને તે માટેનાં ડોક્યુમેન્ટ તૈયાર કરે છે.
લગભગ રાતના બાર વાગ્યાની આસપાસ અખિલેશને ઊંઘ આવવા લાગે છે, આથી અખિલેશ પોતાના મોબાઈલમાં સવારનાં 6 વાગ્યાનું એલાર્મ સેટ કરીને સુઈ જાય છે, અને થોડીવારમાં તો અખિલેશ ઘસઘસાટ ઊંઘ આવી જાય છે.
શું આવતી કાલે મેગા-ઇ સોફ્ટવેરના એમ.ઓ.યુ શાંતિપૂર્ણ રીતે થઈ જશે….? શું શ્રેયા અખિલેશને આવતી કાલે પેલા બગીચામાં મળશે કે કેમ….? જો મળશે તો પોતે શ્રેયા માટે સરપ્રાઈઝ ગિફ્ટ તરીકે જે નવો મોબાઇલ લાવેલ છે તે શ્રેયાં સ્વીકારશે કે નહીં…? - આવા વગેરે પ્રશ્નોનો અખિલેશને સામનો કરવાનો હજુ બાકી જ હતો.
ક્રમશ :
મિત્રો, જો તમે આ નવલકથાનો આગળનો ભાગ વાંચવા માંગતા હોવ, તો નીચે કોમેન્ટ સેક્શનમાં જરૂરથી જણાવજો…..જેથી કરીને મને આ નવલકથાનો આગળનો ભાગ અપલોડ કરવા માટે પ્રોત્સાહન મળી રહે…..અને આ નવલકથા માટેના રીવ્યુ પણ તમે જણાવી શકો છો.
મકવાણા રાહુલ.એચ
મોબાઈલ નં - 9727868303
મેઈલ આઈડી - rahulmakwana29790@gmail.com
