''જીંદગી પ્યારકા એક ગીત હૈ
ઉસે હર દિલ કો ગાના પડેગા। "
નેશનલ હાઇવે પરના એક નાના ઢાબા પર આવુ જ કંઈક ગીત વાગતુ હતુ ; ને પાર્થ તેના શબ્દોને દોહરાવતો ચા ની ઘુટ ભરતો હતો. બપોર ના બે વાગ્યા હતા. કયા 5સ્ટાર હોટેલનુ લન્સ, ડિનર,ને કયા આજે પાંચ રૂપિયા વાળી ચા !
"સર,કુછ લેગે ? ચોમાસા, કચોરી કે ઓર કુછ..!" પાર્થના હાથમાં મેનુ આપતા વેટર બોલ્યો. પાર્થ એ મેનુ હાથમાં લીધુ ને તે જોવા લાગયો .પાર્થ કંઈ ન મગાવતા ફરી એક ચા મંગાવી. ઉપર ફરતા પંખાનો અવાજ ને બાહાર ચાલતા વાહનોના અવાજથી તે થોડો વઘારે પરેશાન હતો. લગાતર મળતી નિષ્ફળતા આજે પાર્થને ખોખલો કરી ગઈ હતી. બિઝનેસ વુમન જેનિફર ના પ્રેમમા પડયા પછી તે બઘુ ભૂલી ગયો હતો. વિશ્વાસ રુપી સાગરમાં તે એવો આંધળો બની ગયો હતો કે તે પોતે પણ પોતાનાથી અનજાન બની ગયો. જેનિફર તેના પ્યારનો જાદુ ચલાવતી ગઈ ને તે જેનિફર પર કુરબાન થઈ ગયો. પોતાની મહેનતથી કમાઈ ને જે રુતબો કમાયો હતો તે પ્રેમના મોહમા ખોવાય ગયો હતો. જેનિફર તેને લુટતી રહી ને તે લુટાતો રહયો. આજે ના તે પ્રેમ હતો તેની પાસે ,ના પૈસાનો પાવર. એક ચા, બીજી ચા, ત્રીજી ચા એમ લગભગ તે અગિયાર, બાર ચા પી ગયો હશે.
પાર્થ ની સામે બેઠલી તે છોકરી પાર્થની ખામોશી તેના ખાલી દિમાગમાં રહેલા ગુચ્છા ને જોઈ રહી હતી. સાયદ તે જાણતી હતી પાર્થને પણ કયા હકથી તેને બોલવે તે તેને સમજાતુ ન હતુ. વઘારે સમય તે બોલ્યા વગર ના રહી શકી. તે પાર્થ ની પાસે જ્ઈ બેસી ગઈ.
"લાગે છે તમારુ દીમાગ આજે આ ઘુપની જેમ વઘારે તપી ગયુ હોય ....?"
"સોરી, "આટલુ બોલતા જ તે ત્યાંથી ઉભો થયો ને બાહાર નિક્ળી ગ્યો.
" મી. પાર્થ, શું તમે મારી સાથે કામ કરી શકો ? તે છોકરી ના શબ્દો પાર્થ ના કાનમા ઘુસતા તે ત્યા જ ઉભો રહ્યો. પાર્થના ખભા પર હાથ મુક્યો ને તે ફરી બોલી -
"શું તમે મારા બિઝનેસ પાટૅનર બની શકો ? "પાર્થ નો કંઈ જવાબ ન મળતાં તેને ફરી પુછ્યું -
" તમે કોઈ જવાબ ના આપ્યો, આ મીન, તમે મને ઓળખતા નહી હોઈ...." હજી તે અઘુરુ વાકય પુરુ કરે ત્યા જ પાર્થ વચ્ચે બોલી પડ્યો -
"અર્પિતા, પર આ એમ સોરી ,હવે મારામા તે હિમ્મત નથી બીજી વાર બિઝનેસ હુમન સાથે કોનટેક સાઈન કરવાની "
"આટલુ જલદી વિચારી લીધુ,તમે પાર્થ ! શું આજે પણ તમને મારી કાબિલત પર વિશ્વાસ નથી કે પછી ખરેખર તમે સમજવા માગતા જ નથી.? "અર્પિતાનો અવાજ થોડો ઘીમો પડી ગ્યો હતો. તેને નો'તી ખબર તેનો ફેન્ડ તેનાથી કેમ ભાગતો હતો.
"અર્પિતા તુ જેવુ સમજે છે તેવુ નથી. ત્યારે વાત અલગ હતી ને અત્યારે વાત અલગ છે. અત્યારે તુ એક બિઝનેસ વુમન છે !!"
" તુ એક બિઝનેસ વુમન સાથે હાથ ન મળાવી શકે તો કંઈ નહીં .પણ બે મિનિટ બેસી ને આપડે સાથે વિતાવેલ પળ ને યાદ તો કરી શકયે ને..! "
પાર્થ ના મનમાં ફરી તે દૃશ્ય ઘૂમી રહયુ હતુ .જયારે તેની પેહલી મુલાકાત જેનિફર સાથે થઈ હતી. તે પણ આવુ જ કંઈક કહીને ફસાવી ગઈ હતી. તેની જાળમાં તે ફસાઈ ગયો પણ હવે બીજી વાર પણ તે ગલતી કરવા નો'તો માગતો. પણ અર્પિતા તો તેની કોલેજ ફેન્ડ હતી તે તેને જાણતો હતો સમજતો હતો તો પણ તે તેની સાથે બેસી વાત કરવા નો'તો માગતો. પણ અર્પિતા ની સામે તેનુ વઘારે ના ચાલ્યું.
તે ઢાબા માથી બહાર નીકળી અર્પિતા,પાર્થૅને, તેની ગાડીમા બેસાડીને એક એવી જગ્યા લઇ ગઇ. જે જોતા જ પાર્થ ની આખોમાં આશૂ છલકાઈ ગયાં.આ એક અદભુત જગ્યા હતી. જયા તે લોકો હમેશા અહીં કોલેજ ફેન્ડ સાથે આવતા. અર્પિતા ના લખેલા તે શબ્દો હજી પણ અકબંધ હતા. પણ ત્યારે પાર્થ તેની મજાક ઉડાવી અર્પિતા ને ખીજવતો રહ્યો. જયારે આજે તે શબ્દો વાંચતા તેની આખો ફરી ભીની થઇ ગઇ.
" (灬♥pa♥灬), પાર્થ ,યાદ છે તને ,આવુ જયારે મે લખ્યુ ત્યારે તે મારી કેટલી મજાક ઉડાવી હતી. બલકી તે મારા અર્થ નો અનર્થ કરી નાખ્યો હતો .જયારે આનો સીધો મતલબ તુ જાણતો પણ હતો. પાર્થ, ત્યારે સાયદ મને તારા પર ગુચ્ચો પણ આવ્યો હતો પણ.....!"
"સોરી યાર, મને નો'તી ખબર કે તુ મને આટલો પ્રેમ કરે છે. તુ મારી ફેન્ડ હતી જેવી રીતે રિદ્ધિ ને પરિતી હતી. પણ તારે એકવાર મને કેહવુ તો હતું ને ,હું વિચારત તારા વિશે !"
"કેવી રીતે કહ્યુ તને કે હું તેને પ્રેમ કરુ છું. જયારે મારી બધી જ વાત તને મજાક લાગતી. પાર્થ, આજે પણ તને મારા પર ભરોસો ક્યા છે. પાર્થ , હુ જેનિફર નથી કે કોઈ ના દિલ સાથે બિઝનેસ કરુ, હુ અર્પિતા છું."
"મતલબ, તુ જેનિફર ને જાણે છે?"
"અફકોર્સ, કેમ નહીં ! તે પોતના મતલબ માટે કંઈ પણ કરી શકે જેવી રીતે તને યુઝ કર્યો. નકલી પતિ બનાવી."
"એક મિનિટ, તને કેમ ખબર આ બઘી. ?"
"કેમકે ,તે મારી બેન છે. પાર્થ, મને એમ હતું કે ,તુ મારી બેનને બદલી નાખીશ પણ તુ પોતે જ તેના રંગમા રંગાઈ ગયો. ખરેખર પાર્થ તુ બદલાઈ ગ્યો."
જેનિફર, અર્પિતાની બહેન છે તે વાત હજી પાર્થ ને ગળે ઉતરતી નો'તી. હજી તેના મનમાં તે વાત હતી કે જે રીતે જેનિફર તેની સાથે રમતી હતી તેવી રીતે અર્પિતા પણ....! કોલેજ ની યાદો બાજુ પર રહી ગઈ ને એક નવી જ પેહલી સુલજાવતુ પાર્થ નુ મન તે અદભુત જગ્યાએથી ભાગતુ હતુ. અર્પિતા તેને કેહતી રહી ને તે ચુપચાપ વાતો ને સાભળતો રહ્યો. એક બાજુ પ્રેમ હતો જે વિશ્વાસ જગાડાવા માગતો હતોને ,બીજી બાજુ થાકેલો આદમી હતો જેને કોઈ પર પણ વિશ્વાસ કરતા ડરતો હતો.
પાર્થ એક અજીબ લાગતી દુનિયામાં ફસાઈ ગયો હતો. તે ત્યાંથી ભાહાર નિકળવા જતો જ હતો ત્યા જ તેનો પગ સાથે એક ચીજ ટકરાઈ, તેને નીચે વળી તે ચીજને હાથમાં લીધી. પુઠાના બનાવેલ તે બોક્ષની અંદર એક ચીઠી હતી. પાર્થ તે ચીઠીને ખોલી. તેમા લખેલા તે શબ્દો તને ફરી તે સફરની યાદ અપવતા જે પળ તેને અર્પિતા સાથે વિતાવેલ હતી.
"પાર્થ, તે ચીઠીમા શુ લખ્યું છે? તે તારી જ લખેલ ચીઠી છે'ને ?" અર્પિતા પાર્થ ની સામે જોતા જ સમજી ગ્ઈ હતી પણ તે જાણવા માગતી હતી કે પાર્થના મનમાં શું ચાલી રહ્યું છે.
પાર્થ તે દુનિયામાં ખોવાઈ ગયો હતો .એક પછી એક દર્શયો નજર સામે તરવતા હતા. કોલેજમાંથી બન્ક મારી તે બઘા જયારે આ ગાડૅનમા આવ્યા હતાં. જે આજે ગાડૅન ની જ્ગયાએ એક અર્પિતાએ ખરીદેલ ફામ હાઉસ હતુ. તેમા તેની યાદ અને તેને વિતાવેલ પળ નો મેળાપ હતો. તે દિવસે જયારે તેઓ આવેલા ત્યારે મસ્તીમા બઘાએ વઘારે ડ્રિન્ક લીધુ હતું કોઈને ખબર નો'તી કે તે લોકો શું કરી રહ્યા હતા. પાર્થે તારે જ આ ચીઠી લખી હતી ને એક બોક્ષમા ભરી માટીની અદર ચુપાવેલ હતી. બાકી શું બન્યું તે તો યાદ ન હતુ. પણ આ ચીઠી આટલુ યાદ અપાવતી હતી કે તે પણ અર્પિતાને પ્રેમ કરતો હતો. પણ કયારે એકરાર ના કરી શક્યો.
"પાર્થ, મને આપ ચીઠી ,હુ વાચુ !"
"કેવી અદભુત વાત છે'ને અર્પિતા, મારી વાત તુ નો'તી જાણતી ને તારી વાત હુ .આજે તારી માફી માંગુ કે પછી તને ગળે લગાવી તારી સાથે બિઝનેસ પાટૅનર નહીં પણ લાઈફ પાટૅનર બની જાવ. અર્પિતા આ સમય બદલી ગ્યો ના તુ મારી થઈ શકે ના હુ તારો. કેમકે પૈસાની પાછળ ભાગતા ભાગતા આ બઘા હક મે ખોઈ દીઘા. આજે સમજાણુ મને કે જેનિફર ગલત ન હતી. ગલત હું હતો." યાદોમાંથી બાહાર નિકળતા જ પાર્થ હકિકતની દુનિયામાં આવી ગ્યો હતો.
"પાર્થ,સમય કયારે નથી બદલતો બદલી તો માણસ જાય છે, સોરી તારે નહીં મારે તને કેહવુ જોઈએ ,કેમકે ,હુ બઘુ જાણતી હતી તો પણ તને મે રોકયો નહીં."
"કાલ શું હતી તે મને નથી ખબર પણ આ દિલ કહે છે કે- અર્પિતા, હું તને એક વાર ગળે લગાવી શકુ. ?"
અર્પિતા હા ન મળતાં તે તેના હાથમાં ચિઠી આપી પાછળ ફરે છે .અર્પિતા તે ચીઠીના શબ્દો વાચે છે '
"આખોને જો દેખા વો કબુલ કિયા મેને.
તુમને જો સુના વો કહા મેને,
હરપલ હમ સાથ નહીં રેહ પાયેગે,
ફિરભી ઈસ જગ્યા પે હમ ફિર મીલેગે એ માગા હૈ મેને."
આઈ લવ યુ ,અર્પિતા
"જે તે માગ્યુ તે તને મળી ગયું ,જે મે માગ્યુ તે મને મળી ગયું." પાર્થ નો હાથ પાછળ થી પકડી તે તેને ત્યા જ ઊભો રાખ્યો. ને કંઈ પણ વિચારયા વગર જ તે પાર્થ ને પોતાની સાથે અદર તેના ફાર્મ હાઉસમાં લઇ ગઇ.આ અદભુત દુનિયામાં દિલ મળ્યા ને તે દિલ બે દિલને ભેગા કરી ગ્યુ. સમય નિકળી ગયો હતો. ઘણા વર્ષોથી તુટેલા સંબધ જોડાઈ ગયા હતા. ને પાર્થ ત્યા જ ઢાબા પર બેઠો વિચારી રહ્યો હતો કે આ સપનુ હતુ કે હકિકતની દુનિયા.
( સમાપ્ત )
Nicky tarsariya
28/4/2019
