" काय.....? पाद्रीने मारलं तुम्हाला " मन्या
" हो "
" पण तुमचं प्रेम होतं ना त्याने तुम्हाला का मारलं ? " गण्या
.
.
पुढे चालू
" जॉननेच मारले मला . आपल्याकडे जास्त वेळ नाही , तुम्ही पटकन निघा अन्यथा तुमचा ही जीव जाईल . " शेवंता
" नाही त्याने आमच्या राम्याला मारले . त्याला आणि असं सोडणार नाही " मन्या
" होय ज्याने आमच्या राम्याचा अंत केला , त्याचा अंत केल्याशिवाय आम्ही जाणार नाही " गण्या
" गण्या मन्या असं करू नका लगा हो . जोपर्यंत तुम्ही जंगलातून सहीसलामत बाहेर जाणार नाही तोपर्यंत मला मुक्ती मिळणार नाही . तुम्ही शेवंताचं ऐका पटकन बाहेर पडा " राम्या
" इतकी वर्ष आपण एकत्र राहिलो आता मरण आले तरी येऊ दे , एकत्रच मरू " गण्या
" तुम्ही सांगा काय झालं ते " मन्या
" तुम्हाला काय माहित आहे आणि काय माहित नाही हे मला माहित नाही . तुम्हाला किती खरं किती खोटं माहित आहे हे ही मला माहित नाही . आता मी सांगणार आहे याची सुरुवात कुठे झाली ? यासाऱ्या घटनांचा इतिहास काय आहे ? "
" मी पाटलाची मुलगी . आमच्या घरात परंपरागत पाटिलकी चालत आली होती . आमचं घर बऱ्यापैकी सधन . बाबांचही बऱ्यापैकी शिक्षण झालं होतं . त्यावेळी गावात शाळा नव्हती म्हणून लहानपणापासूनच त्यांनी मला त्यांच्या मित्रांच्या म्हणजेच सदू काकाच्या घरी मुंबईला शिकायला ठेवलं होतं . मी तिथेच लहानाची मोठी झाले फक्त सुट्टी पुरतं गावात यायची. माझ्या शालेय शिक्षण पूर्ण झालं . बाबांच मत होतं की आता बास करावं शिक्षण . पण काकांनी बाबांना समजावलं की कॉलेज पूर्ण करू दे . इतक्या वर्ष शिकवलं , थोड्यासाठी माघार नको .
" मी कॉलेजला जाऊ लागले. हेच माझ्या आयुष्यातील सोनेरी क्षण होते . हातातील वाळू कशी निघून जावी तसे हे क्षण झटपट निघून गेले . पहिल्याच वर्षी माझ्या आयुष्यात जॉन आला . तो प्रोफेसर होता . तरुण होता , सुंदर होता , छान दिसायचा , छान राहायचा . काळी पॅंट , पांढरा शर्ट त्याच्यावरती काळा कोट , पायात शूज ,एका हातात पुस्तक नि दुसर्‍या हातात पाईप . सारं कसं छान वाटायचं .असं वाटायचं की जॉनने शिकवत राहावं आणि मी असंच शिकत राहावे . त्याच्या पहिल्या लेक्चर पासून मी त्याची दिवानी झाले होते . म्हणून मी नंतर काही ना काही कारण काढून त्याच्या बरोबर जास्त वेळ घालवू लागले . सुरुवातीला मला वाटायचं की तो मला टाळायचा प्रयत्न करतो पण नंतर तो ही माझ्यात मिसळू लागला . आमचा एकमेकांबरोबर चा वेळ वाढत होता . आम्हाला माहीत होतं आम्ही दोघंही एकमेकांच्या प्रेमात पडलो.
पण प्रश्न होता प्रपोज करण्याचा . मग एक दिवस त्यानेच मला प्रपोज केला . मी नाही म्हणायचा प्रश्नच नव्हता . मी हो म्हणाले पण त्याला भलतीच गडबड होती . तो सरळ सदु काकाच्या घरी आला आणि लग्नाची मागणी घातली . मला माहित नव्हतं सदू काका काय म्हणतील ? पण काय आश्चर्य ते हो म्हणाले . त्यांचा काही आक्षेप नव्हता . पण त्यांच्या मते बाबा तयार झाले नसते . मग सदू काकांनीच जॉनला पाद्री बनवून गावात जाण्याची कल्पना सांगितली . कारण जेव्हा सदूकाका नि बाबा एकत्र शिकायला होते तेव्हा ते दोघेही चर्चमध्ये प्रार्थनेला जात असत . तिथला पाद्री जो काही सांगेल ते बाबा लक्ष देऊन ऐकायचे . काही अडचण आली तर तो सांगेल तसे उपाय करायचे . पाद्री लोकांविषयी बाबांच्या मनात अपरंपार आदर होता . म्हणूनच पाद्री बनून जर मला मागणं घातलं तर ते नाही म्हणणार नाहीत अशी अटकळ आम्ही बांधली . खरंतर ही कल्पना इतकी चांगली नव्हती पण जॉन पाद्री म्हणून गावात यायला तयार झाला . त्यामुळे आम्ही बाकीचा जास्त विचार न करता याच योजनेवर अंमलबजावणी करण्याचे ठरवले .
" मी पुढे आले नंतर महिन्याभराने जॉन आला . आल्या आल्या सरळ आमच्या घरी आला . कारण गावात काय करायचं झालं तर बाबांची परवानगी घेणं आवश्यकच होतं. त्या दिवशी आमच्या घरीच राहिला त्याने बाबांना काय काय सांगितलं काय माहित ? पण बाबा अगदी खुश झाले . त्यांनी चर्च बांधायला सुरुवात केली त्याचबरोबर जॉनसाठी दोन खोल्या बांधायला चालू केल्या . जॉन मराठी चांगल्या प्रकारे बोलायचा . लोकांमध्ये फिरायचा , त्यांना चार गोष्टी सांगायचा , रविवारी चर्चमध्ये प्रार्थनेला बोलवायचा . प्रार्थना झाल्यानंतर कधी कपडे , कधी मिठाई काही ना काही वाटायचं . तो गावाचा चर्चेचा विषय झाला होता . बाबांचं त्याच्याविषयीचं मत चागलं झालं होतं . सदू काकांना जाऊन ज्याने माझी मागणी घातली होती तो जॉन बाबांना माझी मागणी घालायला घाबरत होता . तो दिवस पुढे ढकलत होता . मग एक दिवस सदूकाकाचं पत्र आलं . बाबांना त्यांनी आमच्या विषयी सर्व सांगितलं होतं . त्यांचा आणि बाबांचा पत्रव्यवहार चालू होता तेव्हा त्यांनी याबाबत सर्व काही बाबांना कळवलं होत . त्यांनी आम्हाला फक्त त्यांच्या समोर जाऊन उभा राहायला सांगितलं होतं .
" अरे जॉन एवढं सारं करायची काही गरज नव्हती . तू जरी सरळ मागणी घातली असती तरी मी नाही म्हणालो नसतो . "
त्यांच्या दोघात बरीच चर्चा झाली बाबा शेवटी म्हणाले
" पण लग्न लग्न मात्र आमच्या पद्धतीने होणार बर का ? अगदी पद्धतशीर .....! "
" मग आमचा साखरपुडा झाला . जॉन अनाथ होता म्हणून त्याच्या बाजूने सदू काका व काकू होत्या . साखरपुड्यानंतर जत्रा आली म्हणून हळदी व लग्न पुढे ढकललं . त्याकाळीही जत्रा खूप मोठी व्हायची . भरपूर दुकानं लागायची . अगोदरच मी पाटलाची मुलगी आणि बरोबर गोरा साहेब त्यामुळे सारेजण आमची बडदास्त ठेवत होते . आमचं सारे काही राजेशाही थाटात चालू होतं . खरंच तो जत्रेतील दिवस माझ्या आयुष्यातला अत्यंत सुखाचा व आनंदी दिवस होता . पण तो आनंद पुढे येणाऱ्या दुःखाची नांदी सांगत होता हे मला माहीत नव्हतं . कारण पुढे जे काही झालं ते खूपच दुःखदायक होतं .
" त्या रात्री कुणातरी क्रांतिकारकांचा गट जॉनला उचलून घेऊन गेला . मी फार घाबरले मला वाटत होतं आता जॉनचा जीव वाचणार नाही . मी तेव्हा ग्लानी येऊन बेशुद्ध पडले. शुद्धीवर आले तेव्हा कळालं जॉन जिवंत होता आणि ज्यांनी जॉनला नेलं होतं ते क्रांतिकारी नव्हते दरोडेखोर होते . त्यांनी जॉनकडे जे काही सोनं होतं ते लुटून त्याला बेशुद्ध करून गावाबाहेर टाकून दिलं होतं .
पण त्या दिवसानंतर जॉन पूर्ण बदलला . इतक्या दिवस मी ज्या व्यक्तीला ओळखत होते ती व्यक्तीच मला दिसली नाही . मला वाटायचं हे शरीर फक्त जॉनचं आहे पण त्याच्या वरती नियंत्रण दुसऱ्या कोणाचं तरी आहे . मी कोणाला बोलले नाही . मला वाटलं तो घाबरला असेल होईल हळूहळू सारं काही व्यवस्थित . पण बाकी कोणालाच काहीही फरक जाणवत नव्हता .
अशातच आमची हळदी झाली .अगोदरच गोरा-गोमटा असलेल्या जॉनला जेव्हा हळद लागली तेव्हा ते ध्यान पाहण्यासारखं होतं . मी तर नुसती हसत सुटले. एरवी चेष्टा मस्करीला खळखळून हसून दाद देणारा जॉन मख्खासारखा गप्प बसून होता . त्याचं वागणं दिवसेंदिवस फारच विचित्र होत चाललं होतं .
हळदीचा कार्यक्रम उरकल्यानंतर तो मला म्हणाला
"सगळे झोपल्यावर मळ्यात ये , माझ्या खोलीवर , मला काहीतरी सांगायचं आहे , please come "
मला माहित होतं तो बोलावून त्याला कशाचा त्रास होत आहे हे सांगेल . म्हणून मी सगळे झोपल्यानंतर घराबाहेर पडले आणि मळ्यात जाऊन पोहोचले . मी मळ्यात पोहोचले तेव्हा रात्रीच्या अडीच किंवा तीन वाजले असतील .मी दार ठोठावलं . पण त्याने उघडलं नाही मी ढकलून पाहिला तर उघडच होतं .
मी आत गेले . सर्व घरात फुलांचा सुगंध दरवळत होता जॉनने चक्क घर सजवलं होतं .
" जॉन sss जॉन sss काय हा वेडेपणा ..घर का सजवले ? "
अचानक मला कोणाची तरी मिठी पडली . मी घाबरत होते पण तो जॉन होता
" We are going to marry dear
उद्या आपले लग्न होणार आहे "
" उद्या होणार आहे ना .आज का सजवले ? "
" कारण उद्या तू नसशील ....."
तो इतक्या थंड पाणी हे वाक्य बोलला की माझ्या जिवाचा थरकाप उडाला .
" काय काहीही काय बोलतोय ? "
त्याचे उष्ण श्वास मला माझ्या मानेला जाणवत होते
" म्हणजे उद्या तू माझी प्रेयसी नसशील बायको असशील "
त्याने त्याचं बोलणं सावरून घेतलं पण तो थंडपणा मला घाबरूवून गेला होता . मी स्वतःला त्याच्या मिठीतून सोडवून घेतलं
" हे सांगायला बोलवले का तू मला ..
" नाही
असं म्हणत त्याने मला ओढून घेतले व माझ्या ओठावर ओठ टेकवले त्यापुढे जे काही झालं त्यावरून मला इतकं कळालं की तो जॉन नव्हता . त्याचं फक्त शरीर होतं .
त्याचे वासनेने बरबटलेली डोळे नंतर काळेकुट्ट झाले .हळूहळू खोलीतल्या संगंधाची जागा दुर्गंधीने घेतली. कसली घाणेरडी दुर्गंधी होती . नंतर नंतर त्याच शरीर पण सडत गेलं . त्याच्या सर्वांगावर काळेकुट्ट डाग पडले . नंतर-नंतर ते मानवी शरीर नष्ट होत गेलं व त्याठिकाणी अमानवी अतिंद्रिय शक्ती अवतरली . ती नक्कीच क्रूर होती .भयंकर होती .भीतीदायक होती . तिच्या बाहुपाशात माझं शरीर आवळलं गेलं होतं . कसलातरी तरी केसाळ , लबलबित , घाणेरडा ,दुर्गंधीनें भरलेला असा तो आकार माझ्या शरीराचा यथेच्छ उपभोग घेत होता . मी काहीच करू शकत नव्हते . त्या दुष्ट शक्तीपुढे मी काहीच नव्हते .अगदी कागदी कस्पटाप्रमाणे होते .
फक्त मला एवढच कळत होतं तो जॉन नव्हता ते शरीरही जॉनचं नव्हतं . त्या रात्री मी नेहमीसाठी निद्रिस्त झाले .
" पण ज्यांच्या शरीरात जे कोणी होतं त्याने तुम्हाला का मारलं ? " गण्या म्हणाला
" ते मलाही माहीत नाही . ते जे काही आहे त्याच्यामुळेच मी अजूनही मुक्त झालेली नाही . त्यांनेच मला बंदिस्त केलेले आहे .
" पण तो आहे तरी कोण ?
" मीच तो " एक खर्जातला खरखरीत आवाज . कोणीतरी आपल्या लांब नखाने लोखंडावर घासल्यावर येईल तसा , कानाला कर्णकर्कश्य व कटू वाटणारा असा आवाज आला
क्रमशः....
