એક હાથે છત્રી પકડીને એને ક્રિષ્ના તરફ ઢળતી રાખીને ચાલી રહેલા મુરલીનું અડધું શરીર છત્રીની બહાર હતુ. એ આખો પલળી રહ્યો હતો. પોતાનું ફ્રોક બે હાથે પકડીને, એને ઉડીને ઉપર ઉઠતું રોકતી, રોડ પર થાંભલાના આછા અજવાળે ચાલી રહેલ ક્રિષ્નાની નજર ઘડી ઘડી મુરલી તરફ ખેંચાઇ જતી હતી.
મુરલી ખુબ ખુશ હતો અને દૂખી પણ! જેને એ દિલોજાનથી ચાહતો હતો એ અત્યારે એની સાથે હતી. વરસોથી જોયેલું એનુ સપનું આજ પૂરું થઈ રહ્યું હતું. છતા, હજી ક્રિષ્નાથી એને એક દૂરી રાખવી પડતી હતી એ એની, એના પ્રેમની સૌથી મોટી મજબૂરી હતી.... એ એના પ્રેમને હજી સમજી જ ન હતી!
ક્રિષ્ના વિચારી રહી કે, મુરલી કંઇ ખરાબ છોકરો તો નથી જ. આટલી રાતે, આવા માદક વાતાવરણમાં એક અજાણી છોકરીની આવી મદદ ભલા કેટલા કરે એને વારે વારે મુરલીનું પ્રગાઢ ચુંબન યાદ આવી જતું હતું. એના હોઠ પર હાલ મુરલીના હોઠ ન હતા પણ, એનો કંઈક અંશે હુંફાળો, માદક સ્પર્શ એ હજી અનુભવી રહી હતી. એ યાદ આવતા જ એના હોઠ હજી સહેજ ધ્રુજી જતા હતા. એ વારે મુરલી તરફ જોતી હતી . મુરલી ક્રિષ્ના કરતા ઊંચો હતો. એનો સપ્રમાણ, કસાયેલો બાંધો આછા આસમાની રંગના એના નાઇટ ડ્રેસમાં સુંદર લાગી રહ્યો હતો. જાડા પણ મુલાયમ એવા મુરલીના કપડામાંથી વરસાદનું પાણી નીતરી રહ્યું હતું.
“અરે! તું તો આખો પલળી ગયો! થોડો અંદર આવી જા.” ક્રિષ્નાએ મુરલી સામે જોઇને કહ્યું.
મુરલીએ ક્રિષ્નાની આંખોમાં જોયું. એ લાંબી પાંપણોવાળી, ગહેરી કાળી આંખોમાં મુરલીને પોતાની આખી દુનિયા સમાઇ જતી લાગી. એ બસ, બે સુંદર આંખોમાં જોઇ રહ્યો હતો, એની આંખો વાટે જ જાણે ક્રિષ્નાને કહી રહ્યો હતો, “તને મારી આંખોમાં તારા માટેનો અવિરત પ્રેમ નથી દેખાતો?” આ તરફ ક્રિષ્નાને મુરલીની લાંબી, મોટી આંખોમાં કંઈક અજીબ લાગણી મહેસુસ થઈ રહી હતી. એ શું છે? તે ક્રિષ્નાની સમજમાં ના આવ્યું. પણ, એ એની નજર ત્યાંથી હટાવી ના શકી! મુરલીની આંખોમાં એ જાણે બંધાઇ ગઈ હતી! શું હતુ એ? મોહપાશ વશીકરણ?
“શું થયુ?” મુરલીએ પૂછ્યું. ક્રિષ્ના એકાએક ઊભી રહી ગઈ હતી.
હાશ! એ મોહપાશમાંથી ક્રિષ્ના અચાનક જબકીને જાગી. “શું થયુ? કેમ ઊભો રહી ગયો?" ક્રિષ્નાએ સામે સવાલ કર્યો.
મુરલીથી સહેજ હસી પડાયું. મુરલી ક્રિષ્નાની હાલત બરોબર સમજતો હતો. જે ક્ષણોમાંથી એ અત્યારે પસાર થઈ રહી હતી એજ ક્ષણોમાંથી એ પોતે પણ પસાર થઈ ચૂકેલો.... જ્યારે એણે પહેલીવાર ક્રિષ્નાને ઊંટીના જંગલમાં જોઇ હતી!
પ્રેમ નામનો રોગ ભલભલા મહારથીનેય જ્યારે ભાંગીને, ભીની માટીના ઢેફા જેવા કરી મેલતો હોય તો, ક્રિષ્ના તો એક નાજુક ઔરત હતી. એ બિચારી આ પ્રેમ નામના રાક્ષસ સામે લડી, લડીને કેટલું લડી શકવાની? જ્યાં સુંધી તમે હાર માની એની સામે ઘુંટણીયે નહી પડો, એ રાક્ષસ તમારો પીંછો નહિં છોડે... એમાંથી બહાર આવવાનો બસ એક જ રસ્તો છે, પ્રેમનો સ્વિકાર કરી લેવો! મુરલીએ સ્વિકારી લીધેલું કે, એ ક્રિષ્ના માટે જ આ દુનિયામાં આવ્યો છે, એટલે એનું દિલ કોઇ અલૌકિક આનંદમાં રત હતું. જ્યારે ક્રિષ્ના હજી અઢવઢમાં હતી, વિચારી રહી હતી, અને એટલેજ પરેશાન થઈ રહી હતી....
“મને એ કહે કે, તું આટલી રાત્રે એકલી, અહીં કેવી રીતે?” મુરલીએ વાત ચાલું કરી.
“હું એકલી ન હતી. મારી સાથે બીજી ચાર છોકરીઓ હતી. અમે બધા અહીં એક પાર્ટીમાં આવેલા." ક્રિષ્નાએ ચાલતા ચાલતા વાત શરું કરી. “એ બધા નશામાં હતા, એ લોકો એંજોય કરતા હતા અને મને કંટાળો આવતો હતો એટલે હું એકલી નીકળી ગઈ. મને રસ્તો ખબર હતો. છેક આ સામે રોડ દેખાય છેને ત્યાં સુંધી હું આવી ત્યારે જ કોણ જાણે ક્યાંથી એક કુતરું મારી પાછળ પડ્યું. એનાથી બચીને હું ભાગી, ભાગતા ભાગતા મેં તારો ગેટ જોયો, એ ખુલ્લો હતો એટલે હું અંદર ઘુસી ગઈ.”
“એક કુતરાથી આટલું ડરવાનું?” મુરલીએ હસીને પૂછ્યું.
“હા, તો મને બીક લાગે છે!” ક્રિષ્નાએ એની મોટી આંખોને વધારે મોટી કરતા કહ્યુ.
ઘડીભર મુરલી ક્રિષ્નાની નિર્દોષ આંખોમાં જોઇ રહ્યો. જાણે આંખોથી જ કહી રહ્યો, “કશો વાંધો નહીં, હું છું તારી સાથે!” અજાણતા જ મુરલીનો હાથ ક્રિષ્નાને ખભે મુકાઇ ગયો, “ઇટ્સ ઓકે! ખોટી હોંશિયારી મારવી એના કરતા ડર લાગે છે એમ કહી દેવુ સારું!" મુરલીએ છત્રી બીજા હાથે પકડી હતી અને એનો એક હાથ ક્રિષ્નાના ખભે હતો.
ક્રિષ્નાને મુરલીનો એ સ્પર્શ ગમ્યો હતો. એક સાચા દોસ્તની જેમ એણે ખભે હાથ મુક્યો હતો. એમાં હું તારી સાથે છું એ સિવાય બીજો કોઇ ભાવ ન હતો.
સ્ત્રીઓમાં એ સેન્સ બહું ખતરનાક હોય છે, સામા માણસે એને કેવા ઇરાદે હાથ લગાડ્યો એ તરત જ એ પામી જાય! હાથ તો દૂરની વાત છે ઘણી સ્ત્રીઓ તો નજર ઉપરથીજ પારખી લે કે આની સાથે કેટલું સાચવવા જેવું છે....!!!
ક્રિષ્ના જ્યાં રહેતી હતી એ ઇમારત આવી ગઈ.
“હવે રસ્તો યાદ આવી ગયો?” મુરલીએ પુછ્યું.
“હ્મ્મ્મ્... " ક્રિષ્નાએ ડોકું ઘુણાવી હા પાડી.
“વીચ ફ્લોર?”
“થર્ડ ”
“રૂમ નમ્બર?”
“૩૦૫ “
“ઓકે તું જા ઉપર જઈને કપડા બદલીલે હું આવું છું!” મુરલીએ ક્રિષ્નાને ખભે આંગળીઓ રમાડતા કહ્યું.
મુરલીના શરીરમાંથી આવતી આછી આછી સુગંધ ક્રિષ્નાને એનાથી દૂર જતા રોકતી હતી. એની આંગળીઓનો હળવો સ્પર્શ ક્રિષ્નાના રોમ રોમમાં કંઇક ના સમજાય એવુ સંવેદન જગાડી રહ્યો હતો. મુરલીએ એનો હાથ હટાવતા જ એ ચાવી દીધેલી પૂતળીની માફક ચાલી ગઈ.
ક્રિષ્નાનું મન હિલોળે ચઢ્યું હતું. મુરલીએ કહેલું, તું જા હું આવુ છું! એ શેને માટે આવવાનો હશે? કંઇક અઘટીત માંગણી કરશે તો એનું મન પુછી રહ્યું. ના ના એ એવો તો નથી જ! દિલે જવાબ આપ્યો. તો? પાછું મન પુછી બેઠું! એ સાવ સીધોય નથી! શી ખબર, એ એક કીસ કરવાનું કહે તો ક્રિષ્નાના ગાલ લાલ થઈ ગયા. એનું દિલ જોર જોરથી ધબકી રહ્યું. એના સીનામાં, એની નસે નસમાં જાણે લોહી એની પૂરી ઝડપથી ફરી રહ્યું હતું. આજ સુંધી એણે આવું બધુ ફક્ત ચોપડીઓમાં વાંચ્યુ હતું. ફિલ્મમાં જોયુ હતુ . પુરૂષનો પહેલો સ્પર્શ આ શબ્દ ફક્ત સાંભળ્યો હતો પણ, આજે એ અનુભવી રહી હતી. થોડીવાર પહેલાનું અડધી મિનિટનું ચુંબનનું દ્રશ્ય ઘડી ઘડી એના મનમાં રચાઇ રહ્યું હતું.
એના બારણે હળવા ટકોર થયા. એનુ દિલ ઘડીભર ધબકવાનું ભુલી ગયું અને પછી બમણા વેગે ધબકવા લાગ્યું. ફરીથી બારણું ખખડ્યું. એ ધીરેથી ઊભી થઈ અને બારણું ખોલ્યું. સામે મુરલી ઊભો હતો. એના એક ગાલ પરના ખંજનવાળા સુંદર સ્મિત સાથે.
“ચાય! ગરમાગરમ અદરકવાળી!” એના હાથમાં રહેલો ચાનો નાનકડો કપ એણે ક્રિષ્ના સામે ધર્યો. ક્રિષ્નાએ એ લીધો.
“ગરમ ગરમ પી જા શરદી ના થાય. ખાસ તારા માટે પેલાને ઊંઘમાથી ઉઠાડીને બનાવડાવી. ચાલ ગૂડ નાઇટ!” આટલું કહીને એ સડસડાટ કરતો ચાલ્યો ગયો.
ક્રિષ્નાને પોતાના ઘડી પહેલાના વિચારો પર હસવું આવી ગયુ. મુરલી માટે એને માનની લાગણી થઈ. મન થોડું શાંત થતા જ એને પોતાની જાત ઉપર જ ગુસ્સો આવ્યો. એ કેવું વિચારી રહી હતી. છી...! આટલા છીછરા વિચારો એના મનમાં આવ્યા ક્યાંથી ચાનો કપ એક જ ઘુંટડામાં ખાલી કરી એણે ફટોફટ કપડા બદલ્યા અને પથારીમાં આડી પડી. ઘણીવાર રહીને એને ઊંઘ આવી. ઊંઘમાંય મુરલી સાથે એના સુંદર બાગમાં એ ફરતી હતી. પારીજાતના ઝાડ નીચે, નારીયેળીના થડને ટેકે, લાંબા વાંસની ઘટા વચ્ચે, કમળતલાવડીમાં, નાયલોનની જાળીવાળા હિંચકાપર......બધેજ મુરલી અને એ હાથોમાં હાથ લઈ ફરતા હતા! એકબીજાને ભેંટતા હતા! પ્રેમ કરતા હતા!
ક્રિષ્ના સવારે સમયસર ઓફિસ પહોંચી ગયેલી. લગભગ અડધો કલાક થયો હશે અને શિવુએ આવીને કહેલું,
“એકbપછી એક બધી લેડીઝ શ્રીનિવાસન સરની કેબિનમાં જશે, સરે બોલાવી છે. પહેલા શિવાની, પછી આસ્થા, ત્યાર બાદ સરિતા, માધુરી અને છેલ્લે ક્રિષ્ના.” શિવુએ ક્રિષ્નાની સામે મોં મલકાવ્યું.
શિવાનીને પાછી આવતા પંદરેક મિનિટ લાગી. એ પાછી આવી ત્યારે એના ચહેરા પર એક ગરુર ભર્યુ સ્મિત હતું.
“શું પુછ્યું સરે?” માધુરીએ તરત જ એની જગાએથી ઊભા થઈને શિવાની પાસે જઈને કંઇક વિહ્વળતાથી પૂછ્યું.
“તારો નમ્બર આવે એટલે તને પણ પૂછી લેશે...!!” શિવાનીએ શક્ય એટલું મોઢું પહોળું કરીને સ્મિત સાથે કહ્યું.
ક્રિષ્નાના કાન ત્યાંજ હતા. પડશે એવા દેવાસે એમ વિચારી એણે કામમાં મન પરોવ્યું.
લગભગ અડઘા કલાક પછી ક્રિષ્ના શ્રીનિવાસનની કેબિનમાં હતી.
“શું મિસ, તમને તમારા ઉપરી અધિકારી સાથે વાત કરવાની મેનર્સ નથી કાલે તમે વિજ્યાસ્વામીનું બધાની વચ્ચે અપમાન કરેલું એવુ એક છોકરીએ કહ્યું.” શ્રીનિવાસને કડક અવાજે પુછેલું.
ઘડીભર ક્રિષ્ના મુંજાઇ પછી તરત જ ચહેરા પર એક આત્મવિશ્વાસ ભર્યુ સ્મિત પહેરી કહ્યું, “ના, ના, સર કોઇ ગેરસમજ થતી લાગે છે. સરે મને એમની સાથે ડાન્સ કરવા ઇન્વાઇટ કરેલી અને મેં એમને ના કહેલી, મને એવી રીતે નાચવાની ફાવટ નથી અને પાછું આલ્કોહોલની સ્મેલથી મને વોમિટ થઈ જાય છે એટલે! બસ એટલી જ વાત હતી.”
“એટલે તમે એમ કહેવા માંગો છો કે વિજ્યાસ્વામી એ છોકરીઓને પાર્ટીમાં બોલાવી ડ્રીન્ક ના કરવુ જોઇએ.”
“નો સર! હું પોતે ડ્રિન્ક નથી કરતી પછી બીજાની જે મરજી હોય તે કરી શકે. હું કોઇને કે મારા બોસને કઈ રીતે ના કહી શકું.”
“તમારા ગુજરાતમાં દારુબંધી છે એટલે તમે લોકો એને એકદમ હીન કક્ષાનું ઘણતા હશો પણ, બીજે દરેક જગાએ એનો કોઇ છોછ નથી. તમને નથી લાગતું તમારા લોકોની આ વિચારસરણી આજના જમાનાને અનુરુપ નથી આમાને આમા તમે ગુજરાતી લોકો પાછળ રહી જાઓ છો?" શ્રીનિવાસને મોઢું બગાડીને ક્રિષ્ના સામે જોયું.
“સોરી સર! હું તમારી વાત સાથે સહમત નથી. જો દારુ ના પીવાથી ગુજરાતી જમાનાથી પાછળ રહી જતા હોતે તો આ દેશ અને આખી દુનિયાને મોહનદાસ કરમચંદ ગાંધી ના મળ્યા હોત જેને આપણે બધા, બાપુ કહીને સમ્માનીયે છીએ! ચાલો આપણે એ બહુ જૂની વાત જવા દઈયે અને હાલની વાત કરુ તો, હાલ સમગ્ર દેશ પર શાસન કરનાર પણ એક નીર્વ્યસની ગુજરાતી જ છે, આપણા વડાપ્રધાન શ્રી નરેન્દ્ર મોદી!" ક્રિષ્નાએ સુંદર સ્મિત ફરકાવ્યું.
“હા... અને એમના વિરુધ્ધ જો હું એક અક્ષરેય બોલુ તો હું દેશદ્રોહી, હે?” સરે એમની બન્ને ભ્રમણો ઉપર લઈ જઈ કહ્યું. ગોળમટોળ મોઢાવાળા શ્રીનિવાસનનું અડધાથી વધારે માથુ ટકલું હતુ. એટલે તેમનુ કપાળ પ્રમાણમાં વધારે મોટું લાગતુ .
“એ પણ એમની પ્રતિભાનો જ એક ભાગ છેને સર. આઇ હોપ કે હું પણ મારી સાથે સંકળાયેલા લોકોના મનમાં આટલું માન જમાવી શકું!”
“ઓકે. મિસ ક્રિષ્ના યુ મે ગો!” શ્રીનિવાસને હસીને કહ્યું.
“થેન્કયું સર!” કહીને ક્રિષ્ના બહાર નીકળી અને શ્રીનિવાસને ક્રિષ્નાના રેકોર્ડમાં દસમાંથી નવ ગૂણ લખ્યા જે સૌથી વધારે ગૂણ મેળવનાર શિવાની કરતા એક આંકડો આગળ હતા!
ક્રિષ્ના એના ટેબલ પર આવીને બેસે છે. હાલ કોઇને હજી કંઇ કામ ન હતું અપાયું. ક્રિષ્નાએ મોનિટર પર ફેસબુક ચાલુ કર્યું. એકેય બીજા મેસેજ તરફ ધ્યાન ના દોરતા એ મેસેંજર પર મુરલીને જોઇને અટકી. એનો કોઇ નવો મેસેજ ન હતો. ક્રિષ્ના એના પ્રોફાઇલમાં મુકેલા ફોટાને જોઇ રહી. એણે એ ફોટાને જરા મોટો કર્યો.
લાંબી, કાળી આંખો જાણે ફોટામાંથીયે એને જ જોઇ રહી હતી. એ નજરમાં કંઇક અલૌકિક શક્તિ હતી... ક્રિષ્નાની નજરને બાંધી રાખવાની! ક્રિષ્નાએ ત્યાંથી હટાવેલી નજર એના હોઠો પર જઈ અટકી. એક હળવું, આકર્ષક સ્મિત એ હોઠો પર સદા રહેતુ જ હતુ કે, ક્રિષ્નાને જોઇને અનાયસ જ આવી જતું હતુ! હોઠના ખૂણે, એક ગાલ પર પડતો ખાડો.... ક્રિષ્નાની નજર એના ગાલ પરના ખંજન પર ફરી રહી. અચાનક એના મનમાં એક જબકારો થયો. મુરલીનો ચહેરો એના પોતાના ચહેરા સાથે ઘણી સામ્યતા ધરાવતો હતો! ક્રિષ્ના એક નાજુક નમણી સ્ત્રી હતી જ્યારે સામે છેડે એક પૌરુષી ચહેરો હતો, જો એ ફરક ના હોય તો બન્નેનો ચહેરો લગભગ સરખો જ હતો. માનો ક્રિષ્નાના મુખને જ થોડું ઔર મોટું કરી હડપચી પર સ્ત્રી સહજ કોમળતાને બદલે પુરુષ જેવી સખ્તાઇ મુકી દીધી હોય. આંખો અને હોઠ તો એનાએજ ફક્ત લંબાઇમાં થોડાક મોટા......
ક્રિષ્નાએ ક્યાંક વાંચેલુ કે, તમને તમારા જેવાજ ચહેરાવાળી વ્યક્તિ આકર્ષક લાગે! જેનો ચહેરો તમારા ચહેરા સાથે મળતો હોય એ જ તમને, તમારા મગજને રુપાળો લાગે બાકી બધા સારા હોય તો પણ નિરસ લાગે....આ એક વૈજ્ઞાનીક હકિકત છે, એટલે જ તો દરેક માબાપને પોતાનું ટેણિયું જ રૂપાળું લાગતું હોય છે!
ક્રિષ્નાને મુરલી સાથેની એક જ દિવસની મુલાકાત છતા, એનામાં જાગી રહેલા આકર્ષણનું કારણ જડી જતા એ ખુશ થઈ. એને થયુ કે આ જે કંઇ થઈ રહ્યુ છે એમાં એનો બિચારીનો તો કશો વાંક ગૂનો છેજ નહી! એ તો ભગવાનેજ તે એવું કર્યુ છે, બધો વાંક એમનો જ છે! બધું નિયતિનું જ કર્યું ધાર્યું છે....!
ક્રિષ્નાના મોનિટર પર આ વખતે ચાર આંખો ફરી રહી હતી. બે ક્રિષ્નાની અને બે શિવાનીની! મુરલીનો ફોટો ક્રિષ્નાના મોનીટર પર જોતાજ શિવાનીને ક્રિષ્ના પ્રત્યે તિવ્ર અણગમો થઈ આવેલો. એ ક્રિષ્નાની હર એક હરકત પર નજર રાખી રહી. વાસ્તવમાં એ મનોમન મુરલીને ચાહતી હતી. બન્ને જણા કોલેજમાં સાથે જ ભણ્યા હતા. શિવાનીએ મોકો જોઇને એના પ્રેમનો એકરાર કરેલો પણ, મુરલીએ એને સાફ સાફ “ના “કહી દીધેલું. શિવાનીને એમ કે કોઇક ને કોઇક દિવસ એ મુરલીની ના ને હામાં બદલીનેજ રહેસે પણ, એમા આ ક્રિષ્ના રૂપી રોડું વચ્ચે આવતું હોય એમ એને લાગયું. જોબ મેળવવાની એક લડાઇ તો ચાલતી જ હતી એમા પાછી આ નવી લડાઇ ઉમેરાઇ.....
