Medaap in Gujarati Poems by vipul parmar books and stories PDF | મેળાપ

Featured Books
Categories
Share

મેળાપ

૧)
ગ્રીષ્મનો ત્રાસ
ઝાડવા સાચવ્યા છે
હવે નિરાંત.

૨)
દિવાળી આવી
ફટાકડા ફોડાયા
મજા તો માણી.

૩)
અંધારપટ
દીવો તો પ્રગટાવ
આછો પ્રકાશ.

૪)
મીઠી એ વાત
લાલચની એ કેદ
હવે ભોગવ.

૫)
વાદળ છાયું
ઝરમર વરસે
કાદવ થાય.

૬)
આયખું મોટું
કામ છે ઘણાં નાના
શું આ જીવન.

૭)
આવી છે રાત
નીંદરની સોગાત
સપના તો જો.

૮)
નવો દિવસ
નવો કર સંકલ્પ
વળગી રહો.

૯)
ગોળો સળગે
વીજળી વેળફાય
બંધ તો કર.

૧૦)
ભરબપોરે
ટકોરા પડે બાર
વાગે છે બાર.

૧૧)
ગુરુની શીખ
જીવન તો સુધરે
સુખે જીવાય.

૧૨)
સો વાતે એક 
જૂઠું તો પકડાય
સત્ય સર્વત્ર.

૧૩)
દુઃખનો દન
મહેનત કરી લે
જા હવે સુખી.

૧૪)
ખરતું પાન
લીલું જોઈ મલકે
દુઃખી જગથી.

૧૫)
શિયાળાનો ઘા
ઊનની વપરાશ
બજાર મોંઘા.

૧૬)
આંખો કેરો ઘા
મન હવે ઘવાયુ
દવા છો તમે.

૧૭)
સંધ્યા ઢળતી
પ્રિયે રાહ જોવામાં
છોરું પજવે.

૧૮)
આળસુ મન
કબર એ જીવતી
નકામો શ્વાસ.

૧૯)
પરસેવે છે
ખેતરો લીલાછમ
કહે છે તાત.

૨૦)
સમય નથી
કહે ઘણાં આ જન
વેળફાય છે.

૨૧)
દાનત ચોખ્ખી
ફળ મળશે સારું
મન આનંદે.

૨૨)
એક ને એક 
અમે ને અમારા બે
હવે થ્યા ચાર.

૨૩)
બારીથી જોવે
નયનો વળી કહે
હું તમારી છું.

૨૪)
ઘુઘટપ્રથા
નથી છતાં ઉઘડે
ચંદ્ર લાગે છે.

૨૫)
વિક્સપંથ
વનરાજી અદ્રશ્ય
અનાવૃષ્ટિ રે.

૨૬)
છે કળિયુગ
જૂઠી દરેક જીભ
કેવી આશાઓ.

૨૭)
એક બ્રહ્માંડ
નવ ગ્રહની જોડ
પૃથ્વીવાસી હું.

૨૮)
ગામની યાદ
વગડો,શેરી, ધૂળ
મન ભરી દે.

૨૯)
મીઠો સત્કાર
ખાધું પીધું હેતથી
ગન ગાવ છું.

૩૦)
માઁનો લાડકો
ખોળે રહી મલકે
વહાલી ઓ માઁ.

૩૧)
માઁ બાપ મારા
સ્વર્ગ, મૂડીને તીર્થ
સેવા કરીશ.

૩૨)
કબરે દીવા
ગરીબ મરે ભૂખે
નકામું બળે.

૩૩)
માડીનો લાલ
લૂલો લંગડો તોય
રાજકુમાર.

૩૪)
પીંજરે પંખી
મળે ધાન બેસીને
છતાં ઉદાસ.

૩૫)
કમાવા ગયો
યાદ બહુ આવે છે
ફોન કરી લે.

૩૬)
બે કુળ તારે
વહાલનો દરિયો
બાપની શાન.

૩૭)
લીલા ખેતરો
કોથીએ ભર્યા ધાન
ઘુઘરી વેંચ.

૩૮)
અમારું ઘર
આભ છત ભોં સૈયા
વિશ્વકુટુંબ.

૩૯)
જ્યોત પ્રગટે
અજવાળે જગત
પહેલ કર.

૪૦)
પ્રભાત ફૂટે
તું પણ ફૂટ જીવ
સુખી જીવન.

૪૧)
કોકિલ ગુંજે
પ્રકૃતિ ખીલી ઊઠે
રંગ ઉડાર.

૪૨)
કેસરી રંગ
કુર્બાનીનું પ્રતીક
કર સલામ.

૪૩)
જગ વિશાળ
સંકુચિત મનખા
કેવી આ દશા.

૪૪)
રાત દિવસ
સૂર્ય ચંદ્રની કળા
પ્રભુની લીલા.

૪૫)
ગોરું મુખડું
જોઈ તેનો ચહેરો
ચંદ્ર સંતાય.

૪૬)
શિલ્પીની કળા
પાષાણ બને દેવ
મૂલ્ય કળાનું.

૪૭)
વીજળી ખાય
ગોળો, ટેબલફેન
બિલ હું  ભરું.

૪૮)
મનની વાત
ધ્યાનથી સાંભળજો
બહું ચાહુ છું.

૪૯)
કરું છું યાદ
ઘણું લાજી મરું છું
નૈન મળતા.

૫૦)
ભણે તે તરે
રખડે તે જ ડૂબે
સમજો વાત.
૫૧)
આજનો ફર્ક
સાક્ષર છલકાય
અભણ નમે.

૫૨)
દૂર ક્ષિતિજે
ધરતીનો મેળાપ
કેવી આશાઓ.

૫૩)
આવો બાળકો
ભણીએ ગણીએ રે
શાળા મંદિરે.

૫૪)
મોંથી વખાણે
ગુણગાન ગવાય
મનમાં દ્વેષ.

૫૫)
રમો રમત
તન, મન કસાય
તંદુરસ્તી રે.

૫૬)
આયખું મોટું
દોસ્ત, સંગાથે ચાલ
એક જ પંથે.

૫૭)
કમાયો ઘણું
વાપરો સારા કર્મે
અંત છે ખાલી.

૫૮)
હળીમળીને
રહેજો સંગાથે ભૈ
એકલતાથી.

૫૯)
જીવો તો એવું
અંત સમયે ખુદ
એ યમ રડે.

૬૦)
લડો લડત
અરસપરસ નૈ
દુર્ગુણો સંગ.

૬૧)
હાઈકુ કહે
રચો મને હેતથી
પંદર વર્ણે.

૬૨)
પંકજ ખીલે
કાદવની મધ્યમાં
છતાં સુવાસી.

૬૩)
વાર છે સાત
પ્રથમ સોમ આવે
રવિ તો છેલ્લો.

૬૪)
આવી ફાગણ
મૉરથી ભર્યા ઝાડ
ફાગ ગવાય.

૬૫)
અર્પણ તને
તન મનને ધન
વતન કાજે.

૬૬)
વરસે ઘણો
મેહ બારે માહ રે
માઁ તારા થકી.

૬૭)
વહાલી મારી
રક્ષા બાંધતી હાથે
વીરા કહેતી.

૬૮)
ઊંચા મકાનો
ડામર કેરા માર્ગ
વૃક્ષો ગાયબ.

૬૯)
લડે તો ઘણું
શિખામણ ઘણી દે
પિતાજી મને .

૭૦)
દુઃખમાં ભાગે
સુખમાં રહે સંગ
ચેતજે નર.

૭૧)
પરવા નથી
કર્મ કરતો રહે
મંજિલ સામે.

૭૨)
સાધુઓ ઘણાં
ખરો સાધુ પાથરે
જગ પ્રકાશે.

૭૩)
ફૂલડાં રાતાં
રંગો રેલાય મુખે
હોળી મનાવો.

૭૪)
આવો આંગણે
સત્કારશે અંતર
અનેરા હેતે.

૭૫)
ખરતા પાન
ધીરજ મોટો ગુણ
વસંતે લીલા 

૭૬)
ગુજરાતી છું
વિશ્વના ખૂણે ખૂણે
વસીએ અમે.

૭૭)
જન્મથી મળે
માઁ, ભોમ અને ભાષા
ગર્વ કરો ભૈ.

૭૮)
લાંબી છે રાત
ટૂંકા ટૂંકા શમણાં
આછી નીંદર.

૭૯)
તપતો સૂર્ય
ફૂંકાતો વા વંટોળ
વૈશાખી માહે.

૮૦)
એક જ દેહ
ઘણા પાત્ર ભજવે
છતાં એ દુઃખી.

૮૧)
દરિયો પીતો
નદી લૂંટતો ઘણી
છતાં એ ભૂખ્યો.

૮૨)
છેલ્લો દિવસ
છેલ્લી ઘડીનો શ્વાસ
શત્રુ રડતો.

૮૩)
છેલ્લો દિવસ
છેલ્લી ઘડીનો શ્વાસ
શત્રુ રડતો.

૮૪)
ફરતી હવા
ફૂલડે અથડાતી
સુવાસ ભળે.

૮૫)
માફ કરજો
અમે તો છાની કરી
પ્રીત તમને.

૮૬)
બગીચે ફરો
ચૂંટશો નૈ છોડવા
ફરી નૈ ગમે.

૮૭)
સંવાદ કરો
ખોદણી મોટું પાપ
મોં ન દુખાડો.

૮૮)
સમય ગયો
જુદા રહ્યા આપણે
પ્રેમ એનો એ.

૮૯)
જોઈ લેવા દે
ગામ, ખેતર, ઘર
મળે ન મળે.

૯૦)
જાવ છો તમે
વાલમ વાયદો કરો
રાહ જોઇશ.

૯૧)
મળો છો સામે
ત્યારે તારી ને મારી
હસતી આંખો.

૯૨)
જોઉં છું તને
બજાર વચ્ચોવચ
ભાન ભૂલું છું.

૯૩)
ત્રાસી નજરે
કરી ગયા ઘા મને
છતાં પીડા નૈ.

૯૪)
રૂપાળી ગોરી
હસતી જોતી ચાલે
પાછળ અમે.

૯૫)
દરિયે મોતી
કમળ કાદવમાં
સમાજે સંત.

૯૬)
સમુદ્રિ મોજા
ઉછળે મુજ હૈયે
તમને જોતા.

૯૭)
પરોઢ થતા
ભીનાશ બને મોતી
છોડ સજાવે.

૯૮)
વનવગડે
કોયલ ગાતું ગીત
મયુર નાચે.

૯૯)
વીજ ચમકે
ગળગળાટ થાય
ચોમાસું આવે.

૧૦૦)
રંગે રૂપાળું
મારતા ગુનો બને
સાપનો વેરી.

૧૦૧)
રાત વીતી ગૈ
શમણાં જોવાય ગ્યા
સવાર એ જ.

૧૦૨)
રેતી જ રેતી
જળ ભાસે નજીક
દ્રષ્ટિ ભ્રમણા.

૧૦૩)
નારીને જોતા
ઠાલવે ગુસ્સો નર
શું એ મરદ?

૧૦૪)
નારી સન્માન
નાટક છે આ બધું
માઁને તો રાખ.

૧૦૫)
દુનિયા ના જો
જો પોતાની જાતને
હું કેવું પ્રાણી.

૧૦૬)
ગુરુ ને ચેલો
ફરે એતો અલગ
જમે છે સાથે.

૧૦૭)
માઁ તે માઁ જ છે
પેટે પાણી ભરતી
છોરા જમાડે.

૧૦૮)
માઁનો એ પ્રેમ
પામવા અવતરે
દેવ ધરતી.

૧૦૯)
ડગલાં નાના
ચાલતો રહેજે તું
માર્ગ છે મોટો.

૧૧૦)
આશ છે મોટી
મહેનત કરજે
તને શોધશે.

૧૧૧)
ગીરનો સિંહ
સોરઠો આવકાર
ક્યાંય ન મળે.

૧૧૨)
ઉત્તરે શિર
પૂર્વપશ્ચિમે કર
દક્ષિણે પાવ.

૧૧૩)
મધ્યમાં વસું
ચરોતરી બોલીએ
હું ગુજરાતી.

૧૧૪)
કચ્છની ધારે
ઊભો એક જવાન
લલકારે છે.

૧૧૫)
ધર્મો અલગ
ભાઈચારે રહીએ
હિન્દુસ્તાની.

૧૧૬)
તુજ બનાવે
મતિ તારી જ દેન
આજ તું બને.

૧૧૭)
જગવિશાળ
ઉંચા ઉંચા મકાન
દિલ છે નાના.

૧૧૮)
પર્વત ચીર્યો
ભાગ કર્યા અલગ
દરિયે મળી.

૧૧૯)
અરે ગઝલ
કેમ કરી રચું હું
બહું અઘરી.

૧૨૦)
છું તો જાપાની
પડી ગયો છું કોઠે
ગુજરાતીને.

૧૨૧)
મંજિલો ઉંચી
રાહ જોતા ન મળે
ચાલવું પડે.

૧૨૨)
મિત્રો છે ઘણાં
સાથે એક જ રહ્યોં
દરેક ક્ષણે.

૧૨૩)
જાઉં તો રડે
આવું તો દોડી આવે
મારી દીકરી.

૧૨૪)
ગલીએ દોડું
ધૂળમાં આળોટતો
બાળપણમાં.

૧૨૫)
પાન ખરે છે
ખરખર  અવાજે
ડાળ રડતું.

૧૨૬)
રમત ગઈ
ગઈ દાદીની વાત
યાદો રહી ગૈ.

૧૨૭)
છણકો કરે
નાની વાતે રિસાય
સાજન મારી.

૧૨૮)
ઈશ્વર ઈસુ
નામ અલગ ખુદા
છતાં એક છે.

૧૨૯)
આવે છે નાનો
ને જય ત્યારે મોટો
કળા છે એમાં.

૧૩૦)
ઘડે છે એક
વહેંચનાર ઘણાં
ઘડવૈયાને.

૧૩૧)
આંખોમાં તમે
શમણાં માંય તમે
છતાં તમે નૈ.

૧૩૨)
ખાલી છે હાથ
છતાં ધનિક છું હું
શરીર થકી.

૧૩૩)
માનો તો હું છું
ન માનો તો હું નથી
સર્વત્ર હું છું.

૧૩૪)
જીવો તો એવું
કરે યાદ જગત
સો સાલ તક.

૧૩૫)
પ્રકાશે ચરે
જીવજંતુ આખરે
પ્રકાશે મરે.

૧૩૬)
ઊગતા નમે
વિદાય આથમતા
સદા ચેતજે.

૧૩૭)
ઝાકળબુંદ
તૃણે ક્ષણભંગુર
સદા પારકું.

૧૩૮)
રૂપ છેતરે
છેતરે ના મનડા
લોભી હણાય.

૧૩૯)
દર્પણ જોતા
અંતર મન નહિ
રૂપ દેખાય.

૧૪૦)
આંબે આકાશ
વિશાળ કાયા અંગ
સદા નમતા.

૧૪૧)
મૌન સર્જાય
નૈન વાતે વળગે
પ્રીત બંધાય.

૧૪૨)
મૌન છો તમે
નૈન કરતી બયા
પ્રીત તમારી.

૧૪૩)
પ્રિય જનની
વિદાય વેળાએ આ
મન રૂંધાય.

૧૪૪)
એક નાટક
સુખ દુઃખ ભોગવે
એક જીદંગી.

૧૪૫)
ન સમજાય
શાંત મને વિચાર
ઘણું શીખીશ.

૧૪૬)
ઈમેલ આવ્યા
પત્રની ગઈ મજા
ગયો ઉત્સાહ.

૧૪૭)
આવો તો અમે
જગ્યા કરી આપશું
પ્રિયે મનમાં.

૧૪૮)
શુ એ નજર
એક થતા ઘવાયું
મન અમારું.

૧૪૯)
અચાનક જ
મળતી નજરોથી
મન ઘવાય?

૧૫૦)
વાતવાતમાં
રિસાય એજ સ્ત્રી
પળમાં રાજી.

૧૫૧)
મરણ પછી
ગોખલે બળે દીવા
બળ્યો આ જન્મ.

૧૫૨)
નકશે એક
અંદરથી અલગ
શું આ એકતા?

૧૫૩)
ફૂલડાં ધર્યા
એનું એને જ મળ્યું
તારું શું આપ્યું.

૧૫૪)
વારાફરતી
છુપાય સૂર્ય ચંદ્ર
ધરા પાછળ.

૧૫૫)
દરેક ક્ષણે
દરેક સ્થાને ફરે
વગર પાંખે.

૧૫૬)
જીવન તો છે
સુખ દુઃખની માળા
એક પછી એક.

૧૫૭)
પકવે તાત
ખાય ધનિકવર્ગ
ભાવ બીજાના.

૧૫૮)
સરળતાથી
પ્રાપ્ત મંજિલ મૂલ્ય
ઓછું અંકાય.

૧૫૯)
નિસફળતા
એક અવસર છે
જાત તપાસ.

૧૬૦)
વારા ફરતી
આવું છું મલકમાં
મોસમ લઈ.

૧૬૧)
જન્મોની પ્યાસ
આજ તૃપ્ત થઈ ગૈ
તમે આવતાં.

૧૬૨)
હતી ઝંખના
આવશો એવી આશે
શિંગાર સજ્યા.

૧૬૩)
ચાહતા વર્ષો
વીત્યા છતાં એકલું
મન તરસ્યું.

૧૬૪)
પ્રિતમાં હોય
રીસામણા ન હોય
શંકાકુશંકા.

૧૬૫)
વાટડી જોતી
ઉરે આશ બાંધતી
નવા સૂરજે.

૧૬૬)
વસંત ખીલે
કળી બનશે ફૂલ
ભમરા ફરે.

૧૬૭)
વસંત એક
જવાની, પાનખર
વૃદ્ધ અવસ્થા.

૧૬૮)
વસંત આવી
મીઠી અસર માણે
પ્રેમી યુગલ.

૧૬૯)
ગાતી કોયલ
આંબે બેઠો મૉર
ડાળખા નાચે.

૧૭૦)
કોકિલ કંઠે
મયુર થનગને
આંબાની ડાળે.

૧૭૧)
નભે ઉડતું
ધરા હરખાવતું
અમી ધારથી.

૧૭૨)
મંગળ ફેરે
બંધાય પ્રીતલડી
જન્મોજન્મની.

૧૭૩)
ફોટે પૂજન
દેખાડો કરે જન
દુઃખ ફેલાવે.

૧૭૪)
આજનો પ્રેમ
મન ભરાતા ઉડે
બીજે બંધાય.

૧૭૫)
આંગણે ગાય
વાડે ઔષધિ છોડ
ગયા એ ગામ.

૧૭૬)
આકાશ આંબ
ભૂલતો નહિ ધરા
પગ રાખજે.

૧૭૭)
ગીતાસાર તો
વાંચે જગત છતાં
કહેશે મારું.

૧૭૮)
વીર શહીદ
માર્ચમા આવે યાદ
ભૂલે વરસ.

૧૭૯)
સુવાસ નથી
નથી એ કરમાતા
આજના ફૂલ.

૧૮૦)
ટૂંકા વિચાર
વસ્ત્રો થયા અડધા
એ નવી પેઢી.

૧૮૧)
રમત રહી
ક્ષેત્ર બદલાય ગ્યું
ફોન આવતા.

૧૮૨)
લાચાર છે સૌ
હકનું માંગુ તોય
નાહક માંગે.

૧૮૩)
શિક્ષિતો શોધી
અપરાધ કરાવે
બેરોજગારી.

૧૮૪)
હવે શું માંગુ
શરીર મોટી દેન
લડી લઈશ.

૧૮૫)
મન ભર્યું છે
દટાયેલી એ ઉર્જા
બહાર લાવ.

૧૮૬)
સુકાય નદી
છોડે પિયુ સંગાથ
જનેતા નહિ.

૧૮૭)
ચડ્યો રવાડે
ગુમાવ્યું હતું સુખ
મદિરા સંગે.

૧૮૮)
છે ત્રાસ હવે
આકરો બન્યો તાપ
પસ્તાવું હવે.

૧૮૯)
બાકળે બેઠું
દંપતી શોધે ઘર
છે ઘર છતાં.

૧૯૦)
વંદન એને
નથી અંગે કપડું
પૂજે માઁબાપ.

૧૯૧)
આધુનિકતા
સગવડો વધારી
સંસ્કાર નહિ.

૧૯૨)
એકલો ઉભો
રખેવાળી કરતો
એક ચડિયો.

૧૯૩)
સંધ્યા ઢળતા
દરેક જીવ વળે
ઘર તરફ.

૧૯૪)
સૂર્ય ન થાવ
તો કંઈ નહીં, તારો
જરૂર થજે.

૧૯૫)
બેસતા વર્ષે
છોડજે જુના વેર
નવા સંબંધો.

૧૯૬)
હું જ ફકીર
ને હું જ આપનાર
જેવો સમય.

૧૯૭)
અસત્ય ભલે
લડે,આ સત્ય નહિં
ઝુકાવે શિર.

૧૯૮)
અરે ઓ ટ્રેન
જરા થોભી જા, મન
ઘરે રહી ગ્યું.

૧૯૯)
આગળ ચાલુ
પાછળ છુટે મારો
જ ભૂતકાળ.

૨૦૦)
તમે ના બોલો
કામને બોલવા દો
ઘણું કહેશે.