रोहन सगळ्या गोष्टीत पुढे अभ्यास असू स्पोर्ट्स ,नाही तर कॉलेज चे function दिसायला ही, स्मार्ट कॉलेज चा लीडर होता 6जणांचा ग्रुप होता .ते बरोबर च असायचे मैत्री पण पक्की होती 6जणांमध्ये रावी ,निशा ,साहिल, वरुण, जिया आणि रोहन. कॉलेज चालू झाले हे सगळे सीनियर असल्याने नवीन मुलांची थट्टा मस्करी करत. कट्ट्यावर बसून त्यांची टिंगल करणे, काही तरी कामे सांगणे गेट मधुन 4-5जणी येत होत्या, ते बघून सीनियर ने त्यांची मस्करी करायच ठरवलं मुलींना हाक मारली, त्या सगळ्या समोर येऊन थांबल्या. साहील ने एका मुलीला नाव विचारले .ती म्हणाली अवनी..... रोहन ने तिच्या कडे वळुन बघितले आणि बघतच राहिला तिचे ते काजळ लावलेले पाणीदार डोळे ,काळेभोर केस मोकळे सोडलेले, गुलाबाच्या पाकळ्या सारखे ओठ, पिंक कलर ड्रेस ,तिला बघुन त्याच्या मनात धडधड वाढली .असे त्याला कधीच वाटले नव्हते कानात फक्त अवनी हा शब्द ऐकू येत होते . साहिल ने विचारले New addmission का? अवनी ने घाबरत हा म्हणाली ..साहिल अजुन प्रश्न विचारणार की, रोहन ने त्याला थांबून अवनी ला जायला सांगितले. अवनी सगळ्यांकडे बघत क्लास मध्ये गेली. रोहन ती जाईपर्यंत तिच्या कडे पाहत उभे राहिला . आणि त्याचे friends त्याच्या कडे रागाने बघत होतो . रावी म्हणाली, रोहन काय रे तुला काय झालं मस्त तिची खेचायला मज्जा आली असती, रोहन हसत म्हणाला ,अगं ती किती घाबरली होती. आणि आपण मस्करी करायच मला नाही पटत सगळे त्याच्या कडे दुर्लक्ष करून निघून गेले. लेक्चर्स अटेंड करायला . अवनी चा तो निरागस चेहरा सारखा रोहनच्या डोळ्यासमोर येत होता. आज लेक्चर मध्ये मन लागत नव्हते कधी परत एकदा अवनी ला बघु अस झालं होतं लेक्चर संपले तो पटकन उठून बाहेर पडताना friends ने बघितले अरे हा असा फास्ट कुठे गेला निशा म्हणली आज रोहन च लक्ष दुसरीकडे कुठेतरी आहे सगळेजण तिच्या कडे प्रश्नअर्थी नजरेने बघत होते रावी म्हणाली तुला काय म्हणायच आपले तर्क लावू नका वरूण बोलला चला कँटीन मध्ये जाऊ .... रोहन अवनी च्या क्लास बाहेर थांबून लेक्चर संपयाची वाट पाहत होता लेक्चर संपले सगळे जण बाहेर येत होते रोहन ची नजर तिला शोधत होती ती बाहेर आली तो तिला पाहत राहिला तिच्या मागे मागे जात होता अवनी ला जाणवले की रोहन तिच्या मागे येतो तिने मागे वळून पाहिले रोहन पण थोडा गोंधळला मागून आवाज आला वरूणचा रोहन किती वेळ शोधात होतो तूला हा हा आलो असे म्हणत मागे वळून निघुन गेला अवनी पण गेली रोहन साहिल वरूण तिघे जण पार्किंगमध्ये वळाले साहिल ने रोहन ला विचारले की, सकळयाच्या मुलीच्या प्रेमात पडला आहे का तु वरूण ला डोळे मारत म्हणू लागला रोहन दोघांकडे बघू लागला काही न बोलता बाईक वर बसला रोहन कुठे चालला मी नाही आपण तिघे साहिल वरूण त्याच्या कडे बघत पण कुठे तिच्या मागे दोघे रोहनला म्हणाले अरे आम्ही चेष्टामस्करी करत होतो पण मी नाही रोहन बोलला मला ती मुलगी मनात भरली आहे I think I love her.... काय बोलतोस ,अरे आज तर तिला बघितल लगेच तूला तिच्याबद्द्ल फिलिंग वाटतयं आणि तिच्या मागे पण जायला तयार झाला. रोहन :मला तिच्याशी बोलायच वरुण : तु काय बोलणार तिच्या बद्दल काहीही माहिती नाही आणि चाललाय प्रपोज करायला आपण तिची माहिती काढू मग हळूहळू तिच्या बरोबर तु मैत्री कर मग पुढे बघु .रोहन दोघांकडे बघून म्हणाला, अरे मी कधी कुठल्या मुलीला propose केलं नाही ना म्हणून काहीच कल्पना नाही साहिल हा आम्ही दररोज एका मुलीला प्रपोज करतो ना तिघे ही हसायला लागतात मागून रावी चा आवाज येतो काय चालु आहे तुमच तिघेही शांत होतात काही नाही असचं गप्पा मारत होतो रोहन आज तू ला काय झालं कोणाशी नीट बोलत च नाही any problem रावी म्हणाली no nothing... OK bye मला फोन येतो आईचा मी निघतो असं म्हणुन रोहन आणि वरूण एका बाईक वर निघून गेले साहिल सुध्दा निघाला next day रोहन वरूण आणि साहील तिघे गेट मध्ये थांबून अवनी ची वाट बघत होते .थोडया वेळाने अवनी आणि तिची फ्रेंड समोरुन येताना दिसले रोहन तिच्या कडे नजर रोखून बघत होता तिने आॅरेंज कलरचा चुडीदार घातला होता. डोळ्यांवर केसांच्या बटा येत होत्या ती हळूच दोन बोटांनी कानामागे घेत होती रोहन तिच्या कडे बघत तच राहिला. साहिल ने त्याला हलवलं रोहन भानावर आला, दोघी गेटच्या आत येऊ लागल्या अवनी च लक्ष रोहन कडे गेले रोहन तिच्या कडे बघून हसत होता तिने नजर खाली केली त्याच्या समोरुन क्लास कडे वळाली.... साहिल आणि वरूण तिच्या मागे क्लास मध्ये गेले क्लास मध्ये कोन ओळखीच दिसतयं का बघायला लागले मागून एक मुलगी येऊन साहिलच्या पाठीवर थाप मारत तू इथे कस काय साहिल स्मिता तु ह्या क्लास मध्ये आहे मला माहितच नव्हते केतन बोलला होता की तू माझ्या काॅलेज आहे .(स्मिता ही साहिल च्या फ्रेंड ची बहीण) पण माझ्या एवढ लक्षात नाही आले मग कस वाटलं कॉलेज मस्त आहे पण तु इथे काय करतो काही नंतर बोलू चल बाय अस म्हणून ते दोघे गेले अरे किती वेळ साहिल वरूण हसायला लागले अरे स्मिता भेटली होती हि स्मिता कोण केतन ची बहिण हा हा आलं लक्षात तिच मला काय सांगतो स्मिता आणि अवनी एकाच क्लास मध्ये आहे तिच्याकडून सगळी माहिती मिळेल काॅलेज संपले की भेटू तिला रोहन खूप खुश झाला काॅलेज संपल्यावर ते तिघे स्मिता ला भेटले आणि अवनी बद्दल माहिती मिळाली next Day पासूनस स्मिता काही ना काही कारणाने अवनी ला रोहन च्या ग्रुप मध्ये आणायची अवनी बोलायला खुप घाबरायची पण रोहन चा स्वभाव बोलका असल्याने ती त्यांच्यात मिक्स झाली पण रावीला ती बिलकूल आवडत नव्हती तिला जाणवत होते रोहन ला ती आवडते कारण रोहन तिच्या त सारखा गुंग असायचा अवनी ला हि रोहन आवडायला लागला होता ती ते दाखवत नव्हती एकेदिवशी कॉलेज सुटल्यानंतर रोहन अवनी ला म्हणाला चल मी तुला ड्रॉप करतो .घरी नको मी जाते माझं. अगं मी तिकडेच चाललो होतो म्हणून विचारलं अवनी काहीच बोलली नाही ,काय झालं it's ok तुला यायच नसेल तर ठीक आहे. रोहनने बाईक स्टार्ट केली आणि निघाला.
तेवढ्यात अवनी ने हाक मारली थांब रोहन
आज अवनी चा स्वर त्याला आपलसं वाटलं त्याने बाईक वळवून तिच्या समोर आला . ती मागे बसली आणि रोहन च्या खांद्यावर हात ठेवला तो क्षण रोहनसाठी खूप स्पेशल होता. त्याने बाईक चालू केली आरश्यात अवनी चा चेहरा दिसत होता आरश्यातुन दोघांची नजरानजर झाली तिने पटकन स्वताची नजर खाली केली तो मनातल्या मनात हसायला लागला दोघेही शांत होते अवनी च घर आले ती उतरली thank you रोहन रोहन तिच्या कडे पाहत उभे राहिला bye रोहन bye अवनी ती आत गेल्यावर रोहन निघाला निशा उदया रावीचा बर्थडे आहे वरूण म्हणाला अरे रोहन तर आला नाही अजून काय झालं माझ्या नावाचा शंख का वाजतोय आणि साहिल ला टाळी दिली आज खूप खुश आहे तू आज जिया म्हणाली सगळे जण त्याच्या कडे बघत होते रोहन तू कुठून आला अत्ता अवनी ला सोडायला गेलो होतो निशा म्हणाली ते सगळं जाऊ दे आपण इथे रावी चा बर्थडे पार्टी प्लानिंग करायला आलोय ना मग सांगा काय करायचे रोहन म्हणाला माझ्या घरी करू पार्टी आई बाबा नाहीये दोन दिवस दीदी कडे चालले आहे it's final वरुण म्हणाला रोहन च्या घरी पार्टी...सगळे तयार झाले निशा आणि जिया तुम्ही रावी़ला उद्या माझ्या घरी आणा मस्त सरप्राईज देऊ साहिल : आपण गीता ला पण बोलवायच (गीता साहिल ची गर्ल फ्रेंड) रोहन : अरे विचारतो काय बोलव ना साहिल :थँक्स यार सगळे हसायला लागले निशा :अजून कोणाला बोलवायच तर नाही ना रोहन डोळे मोठे करत म्हणाली वरूण :अरे अवनी राहिली की रोहन च्या चेहरा खूलला खरच तिला बोलवू पण ती येईल का निशा :मी अवनी ला काॅल करुन बोलवते ती नाही म्हणाली तरी तिच्या घरी जाऊन तिला घेऊन येतो बस्स..... चला आता पार्टी ची तयारी करू next day रावी साठी मस्त डेकोरेशन केल होत सगळ्यांनी मिळून केक पण तिच्या आवडीचा आणला होता सगळे तयार झाले निशा ने पण अवनी ला इनवाईट केलं होतं अवनी ला काही च कळत नव्हतं जाऊ का नको ते पण रोहन च्या घरी... रोहन खूप एक्साईट होता अवनी बरोबर टाईम स्पेंड करायला मिळेल पार्टी ची वेळ झाली रावी ला घेऊन निशा आणि जिया निघाल्या रावी सारखी विचारत होती कूठे चालयोय आपण दोघीही शांत होत्या तिच्या डोळ्यावर पट्टी बांधली होती ..... रोहन, साहिल, वरूण,गीता वाट पाहत होते तिघींची अवनी तर आलीच नव्हती रोहन चा तर मुड आॅफ झाला होता अवनी काॅल पण रिसिव करत नव्हती तितक्यात दारावरची बेल वाजली रोहन दरवाज्याकडे धावला पटकन दरवाजा उघडला तर बघतो तर काय समोर अवनी थांबली होती दोघेही एकमेकांना बघतच राहिले अवनी मस्त ब्लु कलर चा टाॅप आणि व्हाईट कलर चा लाॅग स्कर्ट घातला होता रोहन ची नजर तिच्या वरून हटतच नव्हती गीता :अरे तिला आत तर येऊ दे sorry sorry अवनी आत ये ना अवनी आत आली ती इकडे तिकडे बघत होती hi I m geeta अवनी : hello साहिल वरूण रोहन ला बाजुला घेऊन गेले काय झाल अस का मला आणलयं इथे आज तु अवनीला प्रपोज करून टाक रोहन दोघांकडे बघू लागला काय?? अत्ता हो आजच अरे बर्थडे पार्टी साहिल: पार्टी झाली ना मग तू अवनी ला मागे बाहेर गार्डन मध्ये घेऊन जा बाकी सगळं आम्ही बघतो रोहन :ठीक आहे पण वरुण :अशी संधी मिळणार नाही तुला परत सगळे हाॅॅल मध्ये वाट बघत होते गााडी चाआवाज आला हॉलची लाईट बंद करून सगळे दरवाज्याच्या मागे लपले रावी आत आली डोळ्यावरची पट्टी काढली सगळीकडे अंधार होता ती हाक मारत होती मागून एक सात येऊन happy birthday Ravi जोरात ओरडले लाईट चालू केली केक कट केला तिने सगळयांना केक खाऊ घातला आणि थँक्स यार माझा डे स्पेशल करण्यासाठी मोबाईल मध्ये फोटो काढून घेतले बाहेरून स्नॅक्स आणले होते मस्त सगळे एन्जॉय करत होते अवनी पण मिक्स झाली होती रोहन अधून मधून तिच्या कडे बघत होता ती ही हळूच त्याचा कडे बघत होती साहिल ने गीता ला सांगितले होते कि तू अवनी ला बाहेर गार्डन मध्ये घेऊन ये काही ही कारण सांगून गीता विचार करत होती रावीने गीता ला साहिल आणि तिच्या बद्दल विचारले कशी चालली तुझी लवलाईफ गीता म्हणाली छान चालू त्यांच्या गप्पा चालू होत्या साहिल तिला इशारा करत होता रोहन तूझ घर खुप सुंदर आहे गीता बोलली रोहन : थँक यू निशा: पुर्ण घर बघ खूप छान आहे गीता : अवनी माझ्या बरोबर येते तु पण फस्ट टाईम आली ना अवनी: नाही तु बघुन ये मी नंतर कधी तरी बघेन रावी :अगं जा ना तीच्या बरोबर गीताने फोर्स केला अवनी उठली दोघी ही गेल्या घर बघत बघत गीता तिला मागे बाहेर गार्डन मध्ये घेऊन आली दोघी मस्त फिरत गप्पा मारत असताना रोहन पण थोड्यावेळाने आईचा काॅल आला असे म्हणून बाहेर आला रोहन इकडे तिकडे पाहू लागला समोर दोघी दिसल्या . गीता ने हाक मारली रोहन इथे ये ना घर खूपच सुंदर आहे हो ना अवनी हो हो छान आहे घर रोहन कडे बघत म्हणाली रोहन हसला गीता तुला साहिल बोलवत होता तेच सांगायला आलो होतो हो का मी बघते काय म्हणतो आले मी असे म्हणून गीता आत निघुन गेली अवनी रोहन कडे बघत म्हणाली आपण आत जाऊ सगळे वाट पाहत असतील अवनी निघायला। लागली रोहन कसं थांबवावे कळेणाच त्याने पटकन तिचा हात धरला थां ब अवनी अवनी च्या मनात धडधड वाढली आणि त्यात रोहन ने हात धरला ती ब्लॅंक झाली तिला काही च सुचत नव्हते हळूचअवनीम आली।रोहनच्या समोर। आली त्याच्या डोळ्यात पाहु लागली तो ही तिच्या डोळ्यात पाहू लागला आणि तिचा दुसरा हात ही हातात घेतला अवनी मी तुझ्यावर मनापासून प्रेम करतो ती पापणी न हलवता एकटक बघत होती रोहन दोन मिनिटे थांबला मोठा श्वास घेतला आणि म्हणाला तूला मी पहिल्यांदा जेव्हा बघितले तेव्हा पासून मी फक्त तुझाच विचार करतो I love you avni I can't live without you ......अवनी च्या डोळ्यातून पाणी येत होते रोहन घाबरला अवनी साॅरी काय झालं तू रडतेस का त्याला काहीच कळत नव्हतं काय कराव अवनी ने त्याच्या हातातून आपले हात काढले आणि त्याच्या गळ्यात पडली रोहन ला काय रिअॅक्ट कराव हेच लक्षात येईना अवनी बोलली रोहन किती दिवस लावले तू मला प्रपोज करायला पागल... रोहन ला ते ऐकून कानावर विश्वास बसत नव्हता त्याने अवनी लाविचारले तू काय म्हणाली अवनी बाजूला सरकली आणि मला ही तु आवडतो डे वन पासून पण भिती वाटत होती तूला कसे बोलावे तू माझ्या बद्दल काय विचार करशील रोहन च्या चेहरा बघण्यासारखा झाला होता त्याच्या चेहऱ्यावरचा आनंद गगनात मावेनासा झाला होता त्याने तिला जोरात मिठी मारली आणि बोलला मी किती दिवस झाले तुला बोलाव पण हिम्मत होत नव्हती रात्र झाली होती सर्वत्र अंधार पडला होता आकाश चांदण्यांनी भरले होते गार वारा सुटला होता छान रोमांटिक वातावरण निर्माण झाले होते रावी :अरे रोहन किती वेळ गेला बाहेर आणि अवनी पण दिसत नाही मी बघुन आले साहिल :तू थांब मी बघून आलो असे म्हणत बाहेर आला दोघांना एकत्र बघून खूप खुश झाला साहिल आणि म्हणाला रोहन रावी बोलवते दोघेही घाबरले आणि बाजूला सरकले अवनी लाजून पळत आत गेली रोहन :साहिल अजुन थोड्यावेळाने येयच ना साहिल :हो का मी आलो नसतो ना तर रावी बाहेर आली असती चला आता पार्टी मध्ये....
