અકસ્માતથી ડીવોર્સ
HIREN K BHATT
એક દિવસ હું ટ્રેનમાં સુરત જતો હતો ત્યાં એક મિત્ર શૈલેષ સુરતી મળી ગયો.
“શુ ચાલે છે લેખક?” શૈલેષે કહ્યુ
બસ મજા છે તું કહે “શું ચાલે છે?”
“તારી નોવેલ 21મી સદીનું વેર મસ્ત ચાલે છે. મજા આવે છે. ” પછી થોડુ વિચાર બોલ્યો “એલા પેલા અંકીત દેશાઇએ તેની બુક લખી ટ્રેન ટેલ્સ એમ તુ પણ કઇક લખને તો અમારૂ નામ પણ બુકમાં આવે. ”
મે હસતા હસતા કહ્યુ “ભાઇ તારી પાસે કોઇ સ્ટોરી હોય તો બોલને માતૃભારતી પર કોમ્પીટીશન ચાલુજ છે તારા નામ સાથે મુકી દઇશ. ”
આ સાંભળીને શૈલેષે કહ્યુ “યાર એક સ્ટોરી તો છે અને વાસ્તવિક સ્ટોરી છે. મારા એક મિત્રની સ્ટોરી છે. કે જેમા હું પણ સંકળાયેલો છું. ”
આ સાંભળી મને તેની વાતમાં રસ પડ્યો એટલે કહ્યુ “ તો મને કહે ચાલ. ”
ત્યારબાદ તેણે વાર્તા કહેવાની શરૂઆત કરી. હવે પછીની વાર્તા શૈલેષના શબ્દોમાં.
***
આજે હું મારી ઓફીસથી નીકળી સ્ટેશન પાસે આવેલ નવરંગ આઇસ્ક્રીમ પર જ્યુસ પીવા માટે ઉભો રહ્યો હતો. ત્યાં અચાનક મારી નજર થોડે દુર મારી તરફ પીઠ રાખીને ઉભેલા એક વ્યક્તિ પર પડી. એટલે હું તેની પાસે ગયો અને કહ્યુ “શું દુશ્યંત શુ ચાલે છે? ભાભી ને બધા મજામાં?”
દુશ્યંતની નજર મારી પર પડી એ સાથે તેની નજરમાં ચમક આવી તરતજ જતી રહી અને ઉદાસી છવાઇ ગઇ. મે વાતને આગળ ચલાવતા કહ્યુ “શું તે દિવસે પછી કોઇ લફડુ નહોતુ થયુ ને?”
આ સાંભળી તેની આંખમાં ઉદાસી હતી તે વધુ ઘેરી બની અને તે મહાપ્રયત્ને બોલતો હોય તેમ બોલ્યો “ના, ના કંઇ નહોતુ થયુ. ”
મને લાગ્યુ કે તે ચોક્કસ કંઇક ઉદાસ છે. દુશ્યંત મારો કોલેજનો ક્લાસ મેટ હતો. બાકી આમતો તેની સાથે કોઇ ગાઢ સંબંધ ન હતા. આજ રીતે રસ્તામાં મળી જાય ત્યારે વાતો કરી લેતા. છતા આજે મને તેના પ્રત્યે થોડી સહાનુભુતી જાગી એટલે મે તેને પુછ્યુ “શું દોસ્ત કેમ ઉદાસ છે? કંઇ પ્રોબ્લેમ છે?”આ સાંભળીને તે થોડીવાર કંઇ બોલ્યો નહી પછી ધીમેથી તેણે કહ્યુ “ મારા ડીવોર્સ થઇ ગયા છે. ”
આ સાંભળીને મને દુઃખ થયુ એટલે મે તેને સહાનુભુતી માટે પુછ્યુ “કેમ આ કેવી રીતે બન્યુ?”
તો તેણે કહ્યુ “ યાર આ બધુ તારા લીધે જ થયુ. તું છેલ્લે મને મળેલો તેને કારણે જ મારા ડીવોર્સ થઇ ગયા. ”
આ સાંભળીને હું ચોંકી ગયો. કોઇ ખુલ્લેઆમ મારા પર તેના ડીવોર્સ કરાવવાનો આરોપ લગાવી રહ્યુ હતુ. અને મને તે શું કામ આવુ કહે છે તે સમજાતુ નહોતુ. એટલે મે તેની સાથે મારી છેલ્લી મુલાકાત યાદ કરવાનો પ્રયત્ન કર્યો.
આજથી લગભગ છ મહિના પહેલા કોઇ એક સવારે હું મારી ઓફીસ જવા બાઇક લઇને નીકળ્યો અને ચોક બજાર પાસે પહોંચ્યો. મારી આગળ એક યુવાન સ્ત્રી સ્કુટી પર જઇ રહી હતી. આશરે 28-29 વર્ષની આસપાસ મારા જેટલીજ ઉમર હશે. થોડા આગળ જતા ચાર રસ્તા પર ડાબી બાજુ પરથી અચાનક એક સ્ત્રી એક્ટીવા પર આવી અને આ સ્કુટીવાળી સ્ત્રી સાથે ટકરાઇ. સ્કુટી પર બેઠેલી સ્ત્રી નીચે પટકાઇ અને સ્પીડને કારણે તેને સારૂ એવુ લાગ્યુ. તરતજ પેલી એક્ટીવાવાળી સ્રી એકટીવા સાઇડમાં મુકી અને તે સ્કુટીવાળી સ્ત્રી પાસે ગઇ. એક્ટીવા વાળી સ્ત્રીનું નામ નેહા અને સ્કુટીવાળી સ્ત્રીનું નામ અવની હતુ જે મને પાછળથી ખબર પડેલી. મે આ દ્રશ્ય જોયુ એટલે મે પણ બાઇક સાઇડમાં પાર્ક કરી અને તે બન્ને સ્ત્રી પાસે પહોંચ્યો અમે અવનીને ઉંચકીને સાઇડમાં બેસાડી. મે તેને પુછ્યુ “બેન તમને કેવુ લાગ્યુ છે?” પણ તેણે કંઇ જવાબ ના આપ્યો એટલે મે નેહાને કહયુ “આ બેનને વધુ લાગ્યુ લાગે છે તેને હોસ્પીટલ લઇ જવા પડશે. ”
આ સાંભળી નેહાએ કહ્યુ “તમે મને એક કોલ કરવા તમારો મોબાઇલ આપશો? મારો મોબાઇલ ડેમેજ થઇ ગયો છે. ”
મે કહ્યુ “હા બોલો નંબર લગાવી આપુ”
નેહાએ નંબર બોલ્યા તે મે મારા મોબાઇલમાં ડાયલ કર્યો તો સ્ક્રીન પર દુશ્યંતનું નામ આવ્યુ એટલે નેહાને કહ્યુ “આ તો મારા ક્લાસમેટ દુશ્યંતનો નંબર છે. તમે તેના વાઇફ છો?”
નેહાએ કહ્યુ “હા” અને તે દુશ્યંત સાથે ફોન પર વાત કરવા લાગી “ હાલો દુશ્યંત મારૂ એકસીડંટ થયુ છે. મને કંઇ નથી થયુ. પણ સામે વાળી સ્ત્રીને ઇજા થઇ છે હું તેને “કેર હોસ્પીટલ” લઇ જઉં છું. તું ત્યા આવીજા”
આટલુ કહીને તેણે મને ફોન આપી દીધો. પછી એક રીક્ષા રોકીને તેમાં અમે અવનીને બેસાડી અને નેહા પણ તેમા બેસી ગઇ. મે નેહાને કહ્યુ “હું પણ મારૂ બાઇક લઇને હોસ્પેટલ આવુ છું તમે પહોંચો. ”
અમે કેર હોસ્પીટલ પહોંચીને અવનીને હોસ્પીટલમાં દાખલ કરી. નેહા અવની સાથે રૂમમાં રહી અને હું લોબીમાં બેઠો. થોડીવાર થઇ એટલે દુશ્યંત ત્યાં આવ્યો પછી હું તેને મળીને ત્યાંથી નીકળી ગયો અને દુશ્યંત રૂમમાં ગયો. આ ઘટના પછી હું દુશ્યંતને છેક આજે મળ્યો હતો.
આટલુ મને યાદ આવ્યુ પણ આમાં કંઇ ડીવોર્સ થઇ જાય તેવુ હતુ નહી. એટલે દુશ્યંતને કહ્યુ “ચાલ આપણે બન્ને ક્યાંક બેસીને શાંતિથી વાત કરીએ. અમે બન્ને બાજુમાં આવેલી અલંકાર હોટલમાં પહોચ્યા અને ચા નો ઓર્ડર આપી બેઠા. ચા આવી એટલે પીતા પીતા મે તેને કહ્યુ “હવે તું મને કહે કે શું થયુ? મને કંઇ સમજ પડતી નથી તુ કહે છે તેમા”
દુશ્યંતે વાતની શરૂઆત કરતા કહ્યુ “તને તો ખબર છે કે મારી વકીલાતની પ્રેક્ટીશ ખુબ સરસ ચાલતી હતી. મારે મારી પોતાની ઓફીસ છે. હું વકીલાતની સાથે સાથે સમાજસેવાનું કામ પણ કરતો. એક દિવસ એક યુવતી મને મળવા આવી તેણે મને તેની ઓળખાણ આપી કે”મારૂ નામ નેહા શાહ છે. હું જસ્ટીસ ફોર વુમન નામનુ એન. જી. ઓ ચલાવુ છું. મને એવી વાત મળી છે કે તમે પણ સમાજ સેવામાં રસ ધરાવો છો. ”
આ સાંભળી મે કહ્યુ “હા હું પણ સમાજસેવાના કાર્યો કરૂ છુ. બોલો હું તમારી શું મદદ કરી શકું?”
ત્યારબાદ નેહાએ તેની સંસ્થા દ્વારા મહિલાઓને ન્યાય અપાવવા માટે કરવામાં આવતા કામની સમજ આપી અને મને કહ્યુ કે “ તમારે એક દહેજને લીધે સાસરીયા તરફથી ત્રાસ ભોગવતી મહિલાનો કેસ ફ્રીમાં લડી આપવાનો છે. ”
આ રીતે હકથી વાત કરતી તે સ્ત્રીમાં મને રસ પડ્યો એટલે મે તેને તે કેસ લડી આપવાની હા પાડી. બસ પછી અમે આ કેસના સીલસીલામાં વારંવાર મળવા લાગ્યા. નેહા ખુબજ બુધીશાળી અને સ્માર્ટ છોકરી હતી. હું તેની સાથે ઘણી બધી ચર્ચા કરતો. અમને બન્ને ને મજા આવતી એકબીજા સાથે વાતો કરવાની. આમને આમ અમે બન્ને એક બીજાને પસંદ કરવા લાગ્યા અને થોડા સમય પછી આ પસંદગીએ પ્રેમનું સ્વરૂપ લઇ લીધુ. અમે બન્ને એકબીજા સાથે ખુબ ખુશ હતા. આમને આમ એકાદ વર્ષ ચાલ્યુ.
નેહા મને પુછતી કે “તું આટલો સ્માર્ટ અને હેંડસમ હોવા છતા કેમ અત્યાર સુધી બેચલર રહ્યો?”
હુ તેને કહેતો “બસ તારી રાહ જોતો હતો. ” અને તે હસી પડતી. જીંદગી કેટલી સરસ હતી. ત્યાં એક દિવસ અમે બન્નેએ સાથે મુવી જોવાનો પ્લાન બનાવ્યો એટલે હું ઓફીસથી નીકળવાની તૈયારીજ કરતો હતો ત્યાં મારા મોબાઇલમાં રીંગ વાગી મે જોયુ તો તારો ફોન હતો. ફોન રીશિવ કર્યો તો સામેથી નેહાનો અવાજ આવ્યો તેણે કહ્યુ
“મારો અકસ્માત થયો છે. મને કંઇ ઇજા નથી થઇ પણ સામેવાળી સ્ત્રીને ઇજા થઇ છે અને હું તેને ‘કેર હોસ્પીટલમાં લઇ જઉં છુ તું ત્યાં પહોંચ. ” હું ઝડપથી કેર હોસ્પીટલમાં પહોચ્યો તો તું ત્યાં મને મળ્યો. ”
દુશ્યંતે આટલી વાત કરી એટલે મે કહ્યુ “હા,પણ આમાં તારા ડીવોર્શ થઇ જાય તેવુ ક્યાં કંઇ છે. ”
આ સાંભળી દુશ્યંત બોલ્યો “ભાઇ શાંતી રાખ કહાનીમે ટ્વીસ્ટ હે. ”અને આગળ કહેવા લાગ્યો “તું હોસ્પીટલથી ગયો એટલે હું રૂમમાં દાખલ થયો. નેહા મને જોઇને તરતજ મારી પાસે આવીને મને ભેટી પડી અને બોલી આઇ લવ યુ દુશ્યંત. અને મને ગાલ પર કિસ કરી. ત્યાં અચાનક જેવી મારી નજર ત્યાં બેડ પર સુતી સ્ત્રી પર પડી અને મારા પગ નીચેથી ધરતી સરકતી હોય એવુ લાગ્યુ. બેડ પર સુતેલી સ્ત્રી મારી પત્ની અવની હતી. અને તેની આંખમાંથી અંગારા વરસતા હતા. ”
આ સાંભળી હું તો સ્તબ્ધ થઇ ગયો. શું બોલવુ તેજ કંઇ સમજ ના પડી. એટલે મે પુછ્યુ કે “પછી શું થયું?”
“પછી તો જે થવાનું હતુ તેજ થયુ. અવનીએ મારા પર છુટાછેડા નો કેસ કર્યો અને તેને વકીલ અને બધી મદદ નેહા એ તેની એન. જી. ઓ “જસ્ટીસ ફોર વુમન” દ્વારા કરી. અને બન્ને મને છોડીને જતી રહી. ”
શૈલેષે વાત પુરી કરી એટલે મે તેને કહ્યુ “એલા તારી સ્ટોરી મારી નોવેલ કરતા પણ ઇંટ્રેસ્ટીંગ છે. તારી આ સ્ટોરી હું ચોક્કશ માતૃભારતીમાં મુકીશ. ”
ત્યારબાદ સ્ટેશન આવી જતા અમે બન્ને છુટા પડ્યા.
***
