अधांतरी
वृषाली
सकाळचे साडेदहा वाजत आले होते नुकतीच ती होस्टेल बाहेर पडली आणि झप झप बस कडे चालु लागली अगदी एक मिनिटाच्या वळणा वर होता बस स्टोप तीचा ...तिथे पोचताच तिला बस दिसली आणि थोडे धावत तिने बस पकडली आज तीला निघायला थोडा उशीर च झाला होता तरी बस मिळाली त्यामुळे तिला हायसे वाटले आता फक्त दहा मिनिटे आणि मग अगदी ऑफिस च्या दारात उतरणे .मुंबईत राहत असुन सुद्धा ती खुप लकी होती ..!तो लोकल चा प्रवास ..फास्ट आणि स्लो लोकल चे गणित ती एक एक सेकंदाच्या हिशोबाने सुटणारी लोकल ..वगैरे वगैरे पासून ती दुर होती हॉस्टेल जवळ बस स्टोप ..नित्यनेमाने ठराविक वेळेला सुटणारी अगदी रिकामी असणारी बस बसमध्ये गर्दी होऊ लागायच्या सुमारास तिचा स्टोप आलेला असायचा ..आणि मग उतरले की लगेच एका पंचवीस मजली इमारती मध्ये तीचे ऑफिस बस मधून उतरून फक्त रस्ता क्रॉस करायचा ..इतके सोप्पे !! ती अगदी खुश होती तीची नोकरी ,तीचे घर आणि तीच आयुष्य यावर .आई वडीलांची एकुलती एक असणारी ती दिसायला सुरेख ..द्विपदवीधर असणारी ती कोकण कन्या होती पण नोकरीचा अनुभव ,किंवा एक थोडे वेगळे आयुष्य जगायला मिळावे म्हणुन ती हट्टाने मुंबईत आली होती .बाबांनी तीला सांगितले होते ,दोन वर्ष कर नोकरी .अनुभव घे थोडा मग पाहू तुझ्या पसंती नुसार लग्नाचे ..खरे म्हणजे आईला अजिबात पसंत नव्हती मुंबई “अग कोल्हापूर ,सातारा ,पुणे ,रत्नागीरी काय कमी फर्म्स आहेत का ?कुठेही मिळेल .काय आहे त्या मुंबईत ..?नुसती धावपळ आणि गडबड ..”पण बाबा मात्र फुल पाठींबा देत तीला.शिवाय त्यांचा सख्खा भाऊ मुंबईत होताच ,त्यामुळे तशी मुंबई चांगल्या परिचयाची होती .त्यामुळे तीला मुंबईत शिरकाव मिळाला होता .पहिले काही दिवस ती राहिली काका जवळ ..नंतर मात्र त्यांच्या घरापासून थोडे दूर पण त्याच भागात असणारे एक लेडीज हॉस्टेलतिच्या नजरेत आले आणि तीने तिकडे शिफ्ट व्हायचा निर्णय घेतला .तशीही मुंबईत घरे लहान असल्यामुळे फार दिवस तीला काकाकडे राहता येणार नव्हतेच मात्र वीकेंड ला आणि इतर वेळेस कधीही घरी यायचा दिलासा तीने काकुला दिला होता तीच्या छोट्या चुलत भावाला पण सुट्टीत तिच्याशी खेळायचे असे ..तेही प्रॉमिस तिला द्यावे लागले होतेच .. ती ऑफिस ला पोचली तेव्हा लेडीज रूम मध्ये तीच्या मैत्रिणी नुकत्याच पोचल्या होत्या . मग थोडी किरकोळ बोलाचाली होऊन सर्व जण कामाला लागले .त्यांची ही फर्म खुप जुनी होती .त्यांच्या बॉस ची तीसरी पिढी ही फर्म चालवत होती .काही तरुण मंडळी, तर काही मध्यम वयीन असा स्टाफ होता त्यांचा . ऑफिस चे वातावरण अगदी खेळीमेळी चे होते .!!!मात्र कामात जराही चालढकल बॉस ना खपत नसे .बाकी इतर वेळेस टी टाईम किंवा लंच ब्रेक मध्ये भरपूर मस्करी चालत असे ऑफिसातशिवाय एकमेकांचे वाढदिवस ,केक कापणे ,नवीन डिशेस ओर्डेर करणे या गोष्टी नेहेमीच असत एकूणच भरपूर काम आणि भरपूर मजा पण असे ..कधी कधी कामा निमित्त लेट थांबावे पण लागे .पण तिथुन तीला नऊवाजे पर्यंत आरामात बस मिळत असे .त्यामुळे काळजीचे कारण नसे .. तो ऑफिस मधून बाहेर पडला आणि हलकी शिळ वाजवत लिफ्ट मध्ये शिरला रात्री आठ वाजल्या नंतर बहुतेक त्या बिल्डींग मधील बहुतांश ऑफिसे बंद झालेली असत बहुतेक येथे सर्व फर्म्स असल्याने रात्रीचे काम फारसे नसेच तो लिफ्ट मध्ये शिरला तेव्हा एकटाच होता त्याने लिफ्ट मधील आरशात पाहुन दाट केसातून कंगवा फिरवला आणि स्वता वर खुश होऊन शिळ आणखी जोरदार केली .तळ मजला आल्यावर त्याने बाहेर पडून रिक्षा बोलावली आणि रेल्वे स्टेशन कडे निघाला तो मुंबईत एका बिल्डर कडे सहायक म्हणून काम करीत होता नुकते सहा महीन्या पुंर्वी इंजिनीरिंग ची पदवी घेतलेला तो, मुळचा नागपूर चा होता पण एक अनुभव म्हणुन मुंबईत प्रथम काम करायची त्याची इच्छा होती घरी नागपूरला वडील निवृत्त कर्मचारी होते एका बहिणीचे लग्न झाले असुन ती पुण्यात मजेत होती मोठा भाऊ त्याची शिक्षिका पत्नी छोटा मुलगा हे सर्व आई वडिला सोबत नागपुरात होती .त्यामुळे थोडासा बिन्दास्त असा तो मजेत मुंबई लाईफ अनुभवत होता !त्याच्या ऑफिस पासून पुढील दोन स्टेशन नंतर असणार्या उपनगरात तो आपल्या एका नागपूरच्या मित्रा सोबत रूम शेअर करून रहात होता . आज फारच उशीर झाला काम करता करता त्यात सगळ्या मैत्रिणी पण लवकर गेल्या ..असे काहीसे विचार मनात असताना ती ऑफिस बाहेर पडून लिफ्ट मध्ये शिरली .तसे गुप्ते काका म्हणाले होते आपण एकत्र जाऊया कारण ते पण तिच्या होस्टेल जवळ रहात असत ,मग बस मध्ये सोबत असे तेवढीच ..पण त्याना अजुन निघायला उशीर होता ..आणि आज का कोण जाणे थोडे डोके पण दुखत होते त्यामुळे ती त्यांना सांगून बाहेर पडली लिफ्ट मध्ये ती एकटीच होती पण खालच्या मजल्या वर एक तरुण अचानक शिळ वाजवत आत शिरला ..ती थोडी बिचकली ..पण तिला पाहून त्याने शिळ हलकेच कमी केली ..तिने त्याच्या कडे एक नजर टाकली छान,गोरापान आणि नीटनेटकी वेशभूषा असलेला तो एकदम तिला बरा वाटला ..त्याचीही तिच्या कडे नजर गेली ..मग मात्र तिने आपले लक्ष दुसरीकडे वळवले..तिच्या मनात आले चुकून जरी आपण म्हणले आई लिफ्ट मध्ये एक छान मुलगा भेटला होता तर लगेच आईच्या चौकश्या सुरु होतील..काय करतो तो ,किती शिकलाय ,...वगैरे वगैरे तसे तिला घरातून तिच्या निवडीचे स्वातंत्र्य होते ..पण अद्याप तिचा विचार नव्हता तीला उगाचच हसू फुटले ..पण तीने ते दिसू दिले नाही हो ...त्या लिफ्ट मधल्या मुलाचा गैरसमज नको व्हायला ...!खाली आल्यावर तीने बस स्टोप च्या दिशेने चालायला सुरवात केली मागुंन रिक्षा बोलावल्याचा आवाज येत होता फारसा विचार न करता ती बस स्टोप ला पोचली रात्रीचे साडेआठ वाजले होते तेव्हा त्याने सर्व काम आवरून ऑफिस सोडले लिफ्ट पाशी पोचल्यावर त्याला समजले की लिफ्ट खाली येत आहे त्याने त्याच्या आवडीच्या गाण्या वर शिळ घालायला सुरवात केली बहुधा लिफ्ट मध्ये कोणीच नसेल असा अंदाज बाळगून तो लिफ्ट मध्ये शिरला पण आत एका मोहक तरुणीला पाहून तो अचानक चपापला ..आणि त्याने हलकेच शिळ बंद केली अगदी मवाली आहे की काय अशी शंका नको यायला या मुलीला तो विचार करू लागला ..अरेच्या अचानक ही सुंदरी आली कुठून ?या आधी तर कधीच हीला पाहिले नाही आपण ..वरच्या मजल्या वरून आली म्हणजे वर काही फर्म आहेत तिथे नोकरी करते की काय पण मग इतक्या उशीर पर्यत ती का बरे इथे असेल काही वेगळा प्रकार नाही ना ?असे विचार मनात असताना त्याने थोडे निरीक्षण करायला सुरवात केली मुलगी साधी सोज्वळ दिसत होती एक लांब शेपटा केसांचा छाती वर रुळत होता फारसी छान छोकीची वाट्त नव्हती गुलाबी कुर्ता आणि निळी जीन्स होती अंगात गळ्याला गुलाबी दुपट्टा पण होता अगदी शोभेल असा ..हातात गुलाबी बांगड्या एकां हातात घड्याळ लहान टिकली होती कपाळावर..आणि डोळ्यात काजळ पण ..!त्याच्या मनात आले आजकाल कोण लावते टिकली ?इतकी साधी कशी काय बरे ही मुलगी .तीने मात्र त्याच्या कडे साफ दुर्लक्ष केले होते ..तळ मजल्या वर येताच तीला बाहेर पडताना पाहिले त्याने पण नंतर अचानक समोर एक रिक्षा आल्याने तो त्यात बसून निघून गेला . ती नेहेमीच्या वेळेत बाहेर पडली ,सोबत मैत्रीण होतीच तीने सांगितली मैत्रिणीला काल संध्याकाळ ची गम्मत ...मैत्रीण पण हसायला लागली “का ग इतका आवडला तर प्रोपोज का नाही केले त्याला “असे विचारले मैत्रिणीने ..”तुझ म्हणजे काही पण असते..असे दिसलेल्या प्रत्येक मुलाला प्रोपोज थोडे करतात “ती बोलली .मैत्रीण म्हणाली अग वरती काही इंजीनियर ची ऑफिस आहेत तिथे कुठेतरी असेल कामाला जाउदे .. काय करायचं आहे आपल्याला “ असे म्हणुन तीने विषय टाळला ..आता होस्टेल ला गेल्या वर सामान भरायला हवे .उद्या सकाळी लवकर घरी जायचेय चार दिवस सुट्टी आणि एक दोन दिवस रजा असे मिळुन चांगली भक्कम एक आठवडा निवांत मिळाला होता .मस्त घरी जाऊन आराम करायचा ,आईच्या हाताचे मस्त मस्त खायचे,मैत्रिणी नातेवाईक याना भेटायचे ,आईसोबत मुंबई लाईफ च्या गप्पा करायच्या असे मनात बेत होते तिच्या ..नोकरी सुरु केल्यानंतर दोन महिन्यानंतर प्रथमच सुट्टी मिळाली होती त्यामुळे ती खुप एक्साईट होती . गेला आठवडा भर तो वाट पाहत होता पण एकदाही ती सुंदरी परत भेटली नाही इथे कुठे काम करते ही पण चौकशी करायला वेळ झालाच नाही त्यातच दोन तीन दिवस सुट्टी लागून आली होती पण इतके दिवसात नागपूर ला जाऊन येणे केवळ अशक्य होते शिवाय ऑफिस मध्ये बर्याच लोकांनी सुट्ट्या घेतल्या होत्या मग त्याला काहीच संधी नव्हती ,उलट सुट्टीत साईट वर जावे लागणार होते .एकंदर थोडा बोअर गेला तो आठवडा त्यात त्या एकदाच पाहिलेल्या “सुंदरी “ची पण आठवण येत होती इतकेच बरे होते की वरच्या मजल्या वर एका फर्म मध्ये ती काम करते हे समजल होत त्याला पण अजून कशात काहीच नाही आणि नाव गाव जाणून काय करायचे ..?असे म्हणुन तो शांत होता . सुट्टीचे दिवस कसे भुर्र दिशी उडून जातात न ..तिच्या मनात विचार आला ..आता उद्या निघायला हवे ,पुन्हा सगळ्या सामानाची आवरा आवर ..आईने सोबत दिलेल्या खायच्या वस्तु आणि इतर साहित्य प्याक करणे कुठल्या तरी मैत्रिणीची गाठ पडली नाही म्हणुन तिच्या वाडीत जाऊन येणे या आणि अशा असंख्य गोष्टी करता करता जायची वेळ जवळ आली आईच्या लाख सुचना ...असे करू नको ,अशी राहत जा ,स्वताची काळजी घे ,खाणे पिणे नीट कर ,वेळच्या वेळी झोपत जा ,सारखे नेट वर गुंतून राहु नको ,..संपत नव्हते सांगणे ..आणि बाबांचे त्यावर मिश्कील हसणे ..!बाकी दिवस कसे मस्त गेले !!आता परत मुंबईच्या आयुष्याचे “वेध “लागले ..आणि अचानक तिला त्या लिफ्ट मध्ये भेटलेल्या तरूणा ची आठवण आली कोण असेल आणि काय करीत असेल तो कोण जाणे .. सोमवार उजाडला आणि त्याला अगदी “हायसे वाटले..आज त्या कन्यकेचा पत्ता लागेल कदाचित ..आणि तसेच झाले ,खालच्या मजल्यावर एका कॅन्टीन मध्ये दुपारी त्याला ती दिसलीच एका मैत्रिणी बरोबर चहा घेत होती बहुधा ..सोबत काही खाणेपिणे चालूच होते ..आणि गप्पा पण ..आज तिच्या अंगात पिवळा पंजाबी ड्रेस होता ..आणि फुला फुलांची ओढणी गळ्याला लपेटली होती केस अगदी घट्ट वर बांधून मोकळे सोडले होते केसांचा “रेशमी “लुक लांबून पण जाणवत होता !!हात वारे करीत ती मैत्रिणीला बरेच काही सांगत होती आणि दोघी हसत होत्या ..!!खरेतर तो कोणत्या तरी वेगळ्या कामासाठी बाहेर आला होता ,पण तिला पाहून सहजच कॅन्टीन मध्ये शिरला आणि तिच्या कडे पाहत राहिला वेटर ने विचारले तेव्हा त्याने पण टोस्ट कॉफी ओर्डेर केले आणि तिच्या कडे लक्ष ठेवत राहिला काही वेळाने बहुधा तिच्या पण लक्षात आले की आपल्याला कोणी तरी निरखते आहे सहज म्हणुन कोपर्यात तिची नजर गेली ..त्याला पाहताच तीही थोडी चपापली ..पण हलकेच हसली सुद्धा किंचित ओळखीचे असे हास्य पाहून तो पण खुश झाला काही मिनिटात दोघी लंच ब्रेक आवरून निघून गेल्या जाताना पण तिने त्याच्या कडे पाहून मस्त “लुक” दिला ..तोही मग खाणे आवरून कामा साठी निघून गेला . सोमवारी सकाळी इकडे यायला उशीर होणार होता आईने नाश्ता सोबत दिलेला होता तो तीने गाडी मध्ये खाल्ला होता .मात्र दुपारच्या डब्याची सोय झाली नव्हती म्हणुन आज लंच ब्रेक ला ती मैत्रिणी सोबत खालच्या मजल्या वर कॅन्टीन ला आली होती आवडीच्या मस्त पदार्थांचा आस्वाद घेता घेता दोघी पण सुट्टी कशी घालवली हे एकमेकीत शेअर करीत होत्या ..सोबत चहा होताच ..खुप दिवसांनी भेट झाल्याने दोघी अगदी मनापासून गप्पा करीत होत्या आणि अचानक तिला जाणवले की कोणीतरी त्यांच्या कडे पहातेय ..सहज तिने इकडे तिकडे नजर टाकली ..तर काय कोपर्यात तो “हिरो शिळ घालणारा ...दोघीकडे पाहत होता ..तिला अचानक मंद हसू फुटले ..मैत्रिणीच्या नकळत तिने त्याच्या कडे एक “स्मित “फेकले आणि मग ब्रेक संपवुन दोघी परत निघाल्या ..हॉटेल च्या दरवाज्यातून बाहेर पडताना ..वळून तिने त्याच्याकडे पाहून एक मस्त “लुक “पण फेकला …. दोन तीन दिवस सलग त्याने संध्याकाळी लिफ्ट मध्ये ती दिसती का ते पाहिले पण काहीच नाही ...अरेच्या गेली कुठे बरे ही ...अशी रुखरुख लागली त्याला त्यांनतर मात्र एके दिवशी सात वाजता तो बाहेर पडला आणि खालच्या मजल्या वर उतरला लिफ्ट मधून बाहेर पडून तो इकडे तिकडे कोणती ऑफिसे आहेत पाहत चालु लागला ,आणि अचानक एका ऑफिस मधून त्याने तिला व तिच्या मैत्रिणीला बाहेर पडताना पाहिले .ती लिफ्ट कडे चालु लागताना पाहिल्या वर तोही तडक लिफ्ट कडे निघाला त्या दोघी तो आणि आणखी दोन तीन लोक लिफ्ट मध्ये शिरले आणि लिफ्ट तळ मजल्या कडे चालु लागली प्रथम तिचे त्याच्या कडे अजिबात लक्ष नव्हते त्या दोघी शांत पणे लिफ्ट खाली जायची वाट पाहत होत्या आज तिने निळ्या रंगाचे कपडे घातले होते आणि गळ्यात पांढरा स्कार्फ घातला होता बाकी नेहेमीचेच हातात बांगड्या ,कपाळाला टिकली ,एकदम साधी पण उठावदार ...!अगदी “नील परी “वाटली त्याला ती तिचे लक्ष अचानक त्याच्याकडे गेले ..काही रेस्पोंस यायच्या आताच लिफ्ट खाली पोचली आणि सर्व जण लिफ्ट मधून बाहेर पडले .त्याने पाहिले तीने तिच्या मैत्रिणीचा निरोप घेतला आणि ती उलट दिशेने चालु लागली तोही तिच्या पाठीमागून चालु लागला रस्त्यात गर्दी असल्याने तिच्या लक्षात ते नाही आले पाच मिनिटात ती एका बस स्टोप वर पोचली आणि बस ची वाट पाहत राहिली .काही मिनिटात बस आली आणि इतर काही लोका सोबत तोही बस मध्ये चढला .ती पुढील बाकावर जाऊन बसली ..तो काही अंतर सोडून मागे बसलां तिने कंडक्टर ला पास दाखवला ..बहुधा रोज चे जाणे येणे असावे त्याला कोणते तिकीट काढावे समजेना कारण हा भाग परिचित नव्हता मग त्याने शेवटचे तिकीट मागितले आणि बाहेर पाहत राहिला अचानक तीन चार स्टोप नंतर ती उतरली आणि बसने वळण घेतले .तो अचानक गोंधळून गेला आणि पुढल्या स्टोप ला उतरला ती कुठे गेली कळायला मार्ग नव्हता मग पुन्हा उलट्या बसने तो परतला गेले काही दिवस झाले तिच्या लक्षात आले की तो आपला पाठलाग करीत आहे .तिला एकदम मज्जा वाटली ..!!बहुधा ओळख करून घेणार वाटते आपली तिला पण खुप उत्सुकता वाटली होती तिने ही त्याची थोडी माहिती काढली होती ..त्याची एक सज्जन मुलगा होता आणि एका कंत्राट दाराच्या ऑफिस मध्ये होता इतके समजले नाव गाव इतक्यात काय करायचे ओळख होईल तेव्हा पाहू ...रोज मात्र ती त्याच्याकडे स्मित हास्य टाकत होती .जणु त्यांची जुनी ओळख असावी ..असे तिचा स्टोप येवून ती उतरून जात असे तो बहुधा पुढल्या स्टोप वर उतरत असावा ... आठ दहा दिवस सतत तो तिच्या बरोबर बसने जात होता आणि तिच्या पुढील बस स्टोप वर उतरून परत येत होता ती पण त्याच्या कडे पाहून रोज हसत होती अगदी जुनी ओळख असल्या सारखी ..पण अद्याप तिच्याशी बोलायचा त्याचा धीर होत नव्हता काय करावे त्याला सुचत नव्हते ..एकदा वाटत होते सरळ सरळ तिला हाक मारून तिचे नाव गाव विचारावे कुणा मित्राकडून त्याची माहिती काढावी ...तर त्यालाच ही गोष्ट पसंत नव्हती कशाला कुणाला मध्यस्थ घालायचे ..असे त्याला वाट्त होते आता मात्र त्याने ठरवून टाकले ...बस झाले आता ..उद्या ती उतरते तिथेच उतरायचे आणि जाऊन तिच्याशी बोलायचे कधी ना कधी हे धाडस करायलाच हव होते मग आतां उद्याच मुहूर्त करून टाकू ... रोजची त्याची धावपळ ती पहात होती ..आपली ओळख करून घ्यायची आहे त्याला हेही तिला समजत होते पण स्वताहून त्याच्याशी काही बोलावे अशी तिची हिम्मत होत नव्हती हा ..आता जर तो काही बोलला असता तर रेस्पोंस द्यायची तिची मात्र तयारी होती तिलाही तो आवडायला लागला होता ..एक दोन दिवसात तो नक्की आपल्याशी बोलणार अशी तिला का कुणास ठाऊक पण मनातून खात्री वाटत होती .. तो आज लवकरच बाहेर पडला हो कोणत्याही प्रकारे आज चुकामुक व्हायला नको आजचा दिवस त्याने पक्का केला होता तिच्याशी बोलायला ..कधी देव दर्शन न करणारा तो आज चक्क गणपती बाप्पाच्या पाया पडून आला होता. काहीतरी शुभ नक्कीच घडणार असे त्याला वाटत होते ..ऑफिस मध्ये पण आज त्याचे लक्ष लागेना कधी एकदा संध्याकाळ होते असे झाले होते त्याला आणि अखेर सात वाजले आणि तो बाहेर पडला, लिफ्ट मध्ये शिरला पण ती दिसेना .खाली आल्यावर त्याला समजेना ती गेली की काय ..?तरी पण थोडा वेळ वाट पहायची असे त्याने ठरवले आणि जवळच्या एका दुकानापाशी जाऊन उभा राहिला .आणि खरेच दोन च मिनिटात ती खाली आली नेहेमी प्रमाणे मैत्रिणी चा निरोप घेवून बस कडे चालु लागली तोही निघाला तिच्या मागे बस मध्ये तिच्या मागच्या सीट वर त्याला जागा मिळाली होती आज तिने पांढरा पंजाबी ड्रेस घातला होता आणि एक रंगीत ओढणी गळया भोवती होती केस बांधले होते पण आता ते थोडे विस्कटले असल्याने काही चुकार बटा वार्याने तिच्या गालावर झेपावत होत्या ..त्याला मोह झाला हळूच त्या बाजूला कराव्या ..मग तो अचानक भानावर आला ..कारण बस थांबली आणि ती उठून उतरू लागली तोही लगेच उठून तिच्या मागे उतरला .आणि तिच्या मागून चालु लागला तिला बहुधा हे जाणवले होते कारण तिने मग एकदा मागे वळून हलके हास्य फेकले होते एक दोन मिनिटे चालल्या वर ती एका वळणा वर वळली आणि तिने आपला दुपट्टा काढून एका एका खांद्यावर ओढला आणि एका क्षणात तिच्या गळ्यात असलेले “मंगळसूत्र “त्याला दिसले एक क्षण तो चमकला ..आणि थबकला सुद्धा ...!अरेच्या म्हणजे हिचे लग्न झालेय ..आणि आपण एका विवाहित स्त्रीच्या मागे फिरतो आहे ?काय हा आपला उतावळा स्वभाव ..निदान आधी चौकशी तरी करायला हवी होती खुप मोठी चूक झाली आपल्याकडून आणि तिला काय वाटेल आपल्या विषयी ..?तो खूपच शरमिंदा झाला आणि तडक मागे फिरला आणि झपझप चालु लागला ...तिच्यापासून दूर दूर ..!! ती संध्याकाळी ऑफिस मधून बाहेर पडली तेव्हा तिला वाटल आपल्याला आज तो हिरो नाही दिसणार ..कारण तिला ऑफिस मधून बाहेर पडायला थोडा उशीरच झाला होता .मैत्रिणीचा निरोप घेऊन ती बस स्टोप च्या दिशेने वळली पण तिच्या नजरेने ओळखले की कोपर्यातल्या दुकानात तो उभा आहे आणि नंतर हे ही जाणवले की तो तिच्या मागे येतो आहे ..आज त्याने घातलेला निळा शर्ट पण तिने “नोटीस ‘ केला होता बस मध्ये सुद्धा तो आसपास असावा असे जाणवत होता ती मनातून अगदी “मोहरून “गेली होती आज नुसती ओळख नाही तर खुप गप्पा पण करायच्या त्याच्याशी असे तिने पक्के ठरवले होते अखेर तो क्षण जवळ जवळ येत होता ज्याची दोघे पण वाट पाहत होते ..आनंदाने कोपर्यावर वळताच तिने गळ्यातली ओढणी काढून एका बाजूला घेतली आणि ..पर्स दुसर्या खांद्यावर अडकवली ..होस्टेल च्या थोडे अलीकडे ती थांबली आणि तिने इकडे तिकडे पाहिले पण तो कुठेच दिसेना ..कुठे अडकला बरे हा ..?आता तर मागे मागे होता ..पाच मिनिटे झाली दहां झाली चांगली अर्धा तास ती थांबली पण तो आलाच नाही ..निराश होवून ती होस्टेल च्या दिशेने निघाली रूम वर जाताच कपडे बदलण्या पूर्वी तिने गळ्यातले “मंगळसूत्र “काढले होय ..हे खोटे मंगळसूत्र फक्त आईच्या सांगण्या नुसार तिने गळ्यात घातले होते खोटे का असेना मंगळसूत्र गळ्यात असले की बाई “सुरक्षित असते असा तिचा आईचा विश्वास होता मोठ्या शहरात मुलीला पाठवताना हि काळजी घ्यावी असे तिच्या आईला वाटत होते आणि मग परत तिच्या मनात विचार आला तो कुठे गेला असेल बरे ?पण तिला आता कधीच समजणार नव्हते की तो तिच्या पासून दूर गेलाय आणि आता तो तिला कधीच भेटणार नव्हता या “मंगळसुत्रा “मुळे तीचां घात झाला होता ..!
***
