આ કથા "પ્રેમમાં મૌનની પરિભાષા" પર આધારિત છે, જેમાં બે પ્રેમીઓના મૌન સંવાદ અને તેમના પ્રેમના અનુભવો વિશે વાત કરવામાં આવી છે. તસ્વીરમાં પ્રેમીઓ એકબીજાની આંખોમાં જોઈ રહ્યા છે, અને એ જ સમયે, પ્રેમીએ પ્રેમિકાને એવી વાત કરી છે કે જેનાથી તેણીની પાંપણ ઝૂકી ગઈ. આ વાતથી પ્રગટ થાય છે કે પ્રેમમાં શબ્દોનો અભાવ હોય છે, પરંતુ મૌન પોતાની જ ભાષા ધરાવે છે. સાહિર લુધિયાનવીની રચનાઓમાં પ્રેમની વ્યથા અને પીડા વ્યક્ત થાય છે. તેમણે પોતાના જીવનમાં માતાનો પ્રભાવ અને અમૃતા પ્રીતમની સાથેના પ્રેમના અનુભવોને રજૂ કર્યા છે. તેમના પ્રેમમાં એક અનોખી સામ્યતા છે, જ્યાં શબ્દોની જરૂર નથી પડતી. તેઓ એકબીજાના અહેસાસને સમજતા અને માણતા હતા, જેમણે એકબીજાની આદતોને એટલી સારી રીતે સમજી લીધું હતું કે વાતચીતની જરૂર જ felt નહીં. અમૃતાજી પણ પંજાબી કવિતા દ્વારા તેમના લાગણીને સુંદર રીતે વ્યક્ત કરે છે. તેઓ પોતાના પ્રેમને ફરી મળવાની આશા સાથે રજૂ કરે છે, જે પ્રેમમાં મૌન અને ઊંડા સંવાદને દર્શાવે છે.

by Jignasha Solanki in Gujarati Magazine

Writen by Jignasha Solanki

Category Magazine