कथेची सुरुवात थंडीच्या चाहुलाने होते, ज्यात मोती साबणाची दूरदर्शनवरील जाहिरात सुरू होते. सहामाही परीक्षा जवळ येत असताना दिवाळीची तयारी सुरु होते. शाळेतून घराकडे जाताना फटाक्यांची, कपड्यांची, आकाश कंदिलांची खरेदी चालू असते. दिवाळीच्या आधीच्या वातावरणात उत्साह असतो, आणि शेवटचा पेपर दिल्यानंतर दिवाळीच्या आनंदाची सुरुवात होते. शेवटच्या पेपर आणि पहिल्या आंघोळीत ५ ते ७ दिवसांचा काळ असतो, ज्यात "दिवाळीचा अभ्यास" हा उद्दिष्ट असतो. बच्चेमंडळींच्या रांगोळी सजवण्याच्या स्पर्धेत भाग घेतात, आणि दिवाळीच्या फराळाच्या तयारीत आईची धावपळ चालू असते. त्या काळात फेसबुक, व्हाट्सअँप, केबल टीव्ही यांचा अस्तित्व नव्हता; सर्व आनंद प्रत्यक्षात एकमेकांबरोबर होतो. दिवाळीच्या आदल्या रात्री झोप लागत नाही, आणि सकाळी लवकर उठून फटाक्यांची तयारी केली जाते. आई रांगोळी काढते, आणि चाळीतल्या इतर बायकांसोबत गप्पा मारते. दिवाळीच्या चार दिवसांत फटाक्यांचा आनंद घेण्यात येतो, आणि चाळीतली संध्याकाळ मजेत जात असते. कथा दिवाळीच्या आनंद, उत्साह, आणि पारंपारिक पद्धतींचा एक सुंदर अनुभव दर्शवते.
दिवाळी आपल्या लहानपणीची
by MILIND KALPANA RAJARAM DHANAWADE 
in
Marathi Short Stories
Description
थंडीची चाहूल लागलेली असायची.. आणि मोती साबणाची दूरदर्शन वर जाहिरात दाखवायला सुरुवात... सहामाही परीक्षा संपायला १ ते २ पेपर शिल्लक असायचे...पण तो पर्यँत दिवाळी ची चाहूल लागलेली असायची..शाळेतुन बाजारातुन येताजाता...फटाके,कपडे,पिस्तूल,आकाश कंदील ...दिवाळीच्या आधी वाजणारे एक दोन चुकार फटाके...अक्षरशः माहौल बनायचा... खूप काही दिसायचे.. तेव्हा कधी एकदा हे पेपर संपातायत असे होऊन जायचे.. आणि शेवटचा पेपर लिहून शिक्षकां जवळ दिला कि आमची दिवाळी तिथे वर्गातच चालू... शेवटचा पेपर आणि पहिली आंघोळ यात साधारणपणे ५ ते ७ दिवसांचा कालावधी असायचा...त्याच पाच दिवसांत आम्ही बच्चे कंपनीचा " दिवाळीचा अभ्यास " संपवायचा हेच एक उद्दिष्ट असायचे आणि आपली वही सर्वांच्या वहीपेक्षा कशी सुंदर दिसेल