આ વાર્તામાં, કથાના મુખ્ય પાત્રો પુષ્પાંજલિ બાદ બહાર આવે છે. કથાના narrators ને ભૂખ ન હોવા છતાં ખાવાની આવશ્યકતા અનુભવે છે, કારણ કે નયના ઘણા સવાલો પૂછશે. જંગલમાં સાંજ ઉતરતી હોવાથી, વાતાવરણમાં ઠંડક છે. નયના તેના માતા પિતાને મળવા માટે ઉતાવળમાં છે, અને તે તેમને મિસ કરી રહી છે. હવે, narrators પોતાને નાગપુરની યાદમાં ગુમાવવું અનુભવે છે, જ્યાં તેમના નામના કોતરાયેલા વૃક્ષો છે. વાર્તા એક જુદી જ પૃષ્ઠભૂમિ તરફ વળે છે, જ્યાં narrators ને યાદ આવે છે કે નયના એક નાગિન હતી અને તેઓ એકબીજાને પહેલાથી ઓળખતા હતા, પરંતુ નયનાને તે યાદ નથી. narrators નાગ સ્વરૂપમાં નયનાને જોવા માટે ઉત્સુક છે, પરંતુ નયના તેને ડરીને જોઈ રહી છે કારણ કે તે પોતાને માનવ સમજે છે. વાર્તામાં ગહન ભાવનાઓ, અતિથિઓ અને પહેલાના જન્મોની યાદો રજૂ કરવામાં આવી છે, જેનાથી કથાને વધુ રસપ્રદ બનાવે છે.

by Vicky Trivedi in Gujarati Fiction Stories

Writen by Vicky Trivedi

Category Fiction Stories