"હું બાવો અને આદમ" એ એક એબ્સર્ડ નાટક છે, જેમાં બરફથી ઢંકાયેલું હિમપ્રદેશનું દૃશ્ય છે. સ્ટેજ પર ભગવાન બુદ્ધની મૂર્તિ છે, જેની રક્તરંગી આંખો છે. એક કોલેજિયન યુવાન મૂર્તિની નજીક આવે છે, અને તે કાંટાળાં છોડ પર હાથ ફેરવે છે, જેમાંથી તે બુદ્ધને ઓળખવા પ્રયાસ કરે છે. નાટકમાં યુવાન અને એક અજાણ્યા પાત્ર વચ્ચે સંવાદ થાય છે, જ્યાં તેઓ ભૂતકાળ અને ભવિષ્યકાળ અંગે ચર્ચા કરે છે. અજાણ્યો પાત્ર ભૂતકાળ જોઈ શકવાનું કહે છે, જ્યારે યુવાન કહે છે કે તે ભૂત બની ગયો છે અને પોતાની કવિતાઓ ગુમાવી દીધા છે. આ દ્રશ્યમાં હાસ્ય અને tristesse બંને છે, જેમાં યુવાન પોતાના અવસાદમાં રડે છે, અને અજાણ્યો પાત્ર તેને સમજાવે છે કે ભૂતકાળ જોવું શક્ય નથી. નાટકમાં માનવ અનુભવો અને કૃતિનો મોહ છે, જે absurdity અને existential themes ને સ્પર્શે છે.

by Vijay Shah in Gujarati Drama

Writen by Vijay Shah

Category Drama