આ વાર્તા "દુ:ખનું સમૂહભોજન"માં નાના શેઠની મહેસૂસાત અને સંઘર્ષને દર્શાવવામાં આવ્યો છે. સુશીલા અને ભાભુ દેશ તરફ વિદાય થયા છે અને મોટા શેઠ હજુ પાછા આવ્યા નથી. નાના શેઠ ભાઈની ગેરહાજરીમાં પોતાને મજબૂત બનાવવાનો પ્રયત્ન કરે છે. તે હૃદયની લાગણીઓ વ્યક્ત કરે છે, જેમાં એની એક પુત્રની ઈચ્છા અને દુનિયાની સ્વાર્થીતાને લઈને પ્રશ્નો ઉઠાવે છે. આ દરમિયાન, ટેલિફોન પર ખુશાલચંદનું સંદેશ આવે છે કે સુખલાલની માતાનું અવસાન થયું છે. આ સમાચાર સાંભળીને નાના શેઠમાં ઉથલપાથલ થાય છે, અને તેમનો મન સ્થિતિમાં ચિંતા અને કરુણાનો અનુભવ થાય છે.
વેવિશાળ - 28
by Zaverchand Meghani 
in
Gujarati Short Stories
Description
સુશીલા અને ભાભુ દેશ તરફ વિદાય થયાં તે જ દિવસે રફુચકર થઈ ગયેલ મોટા શેઠ હજુ પાછા આવ્યા નહોતા અને એમના પાછા આવવાના કોઈ ખરખબર પણ નહોતા. એટલે નાના શેઠ પેઢી પર જઈ ભાઈની ગેરહાજરીમાં ભય વગરના બની બેઠા. એક કલાક પહેલાં ખાલી ને સૂનકાર લાગતું અંત:કરણ તે વખતે રેસ્ટોરાંમાં જઈ આવ્યા પછી ભર્યું ભર્યું હતું ને જાણે કે શરીરની ઉપલી ડાળે બેઠેલું એ હૃદય નીચે બેઠેલી હોજરીને કહેતું હતું કે ‘જો, હોજરીબાઈ, તું મને રોજ ખીજવતી, કેમ કે તું ઠાંસોઠાસ બનીને બેસતી ત્યારે હું તો ભૂખ્યું અને તરસ્યું જ પાછું વળતું. તું મને મે’ણાં-ટોણાં દેતી. પણ જો! આજે તો હુંય તરબતર છું, છલોછલ છું—ને ખબર છે તને હોજરીબાઈ, હવે તો હું ઘણું કરીને હમેશાં છલોછલ રહીશ—જો આ સુખલાલ રોજ ત્યાં આવશે ને, તો આ શેઠને હું મારી શૂન્યતાના ભાર હેઠળ નહીં દબાવું.
Novels