"સોરઠી બહારવટીયા" નામની આ કથામાં લેખક ઝવેરચંદ મેઘાણી વિવિધ સામાજિક અને ઐતિહાસિક પાસાઓનું વિશ્લેષણ કરે છે. તેઓ પ્રાચીન સમાજના સંસ્કારો અને આદર્શોને સમજવા પર ભાર મૂકીને, ભૂતકાળના પ્રસંગો અને ઘટનાઓનું મૂલ્યાંકન કરે છે. લેખકનું માનવું છે કે કોઈપણ યુગને અન્ય યુગની દ્રષ્ટિથી ન્યાયપૂર્વક તોલવું મુશ્કેલ છે, અને આ માટે સર્વગ્રાહી અને ઉદાર દૃષ્ટિકોણ આવશ્યક છે. મેઘાણી જણાવી રહ્યા છે કે, તેઓએ બે વર્ષની મહેનતથી વિવિધ વિચારો અને યુરોપી સાહિત્યનું અભ્યાસ કરીને આ પુસ્તક તૈયાર કર્યું છે. તેઓએ આ કથાના સહાયકો અને તેમના યોગદાનનો પણ ઉલ્લેખ કર્યો છે, પરંતુ કેટલાક નામોને જાહેર કરવાનો અભિગમ રાખ્યો છે. આ પુસ્તકમાં સમાજના ભૂતકાળના અનુભવોને આધારે વર્તમાનને સુધારવા માટેનું માર્ગદર્શન આપવાનું ઉદ્દેશ છે. મેઘાણીનો અભિપ્રાય છે કે ઈતિહાસમાંથી શીખીને જ વધુ ઉજ્જવળ ભવિષ્યનું નિર્માણ કરી શકાય છે. આ પુસ્તકની ત્રીજી આવૃત્તિમાં, અગાઉના આવૃત્તિઓમાં રહેલા પ્રવેશકને અન્ય સંકલનમાં સમાવિષ્ટ કરવામાં આવ્યો છે.
સોરઠી બહારવટીયા - ભાગ-3 - સંપૂર્ણ
by Zaverchand Meghani 
in
Gujarati Fiction Stories
Description
સાગ, સીસમ, દૂધલો, ધ્રામણ અને ખેર ના ઝાડવાંનાં અધસૂકેલાં ઠૂંઠાં એ ચોકને કાંઠે કાંઠે છૂટાછવાયા ઊભેલા છે. વચ્ચોવચ્ચ એક મોટું ને બળી જળી ગયા જેવું સાગનું ઝાડવું ઊભું છે. એ ઝાડના થડ ઉપર સિંદૂરના બે ત્રિશુળ કાઢેલાં છે. થડ પાસે બે પાવળીયા છે. તેના ઊપર પણ સિંદૂરનું અક્કેક ત્રિશુળ આલેખ્યું છે. એ પાવળીયાની મોખરે એક, બે, ત્રણ, ચાર અને પાંચ લાંબી હાર્યોમાં એંશીક જેટલી ખાંભીઓ ખાડેલી છે. પહેલી જ હાર્યમાં જમણા હાથ તરફની પહેલી બે ખાંભીઓ ઉપર બબ્બે ગોળ કૂંડાળા કંડારેલા છે. (બાઈ માણસનાં બે થાનેલાંની નિશાનીઓ લાગે છે.) બાકીની ખાંભીઓમાં કશું જ કોતરકામ નથી, જમીનમાં ખોડેલા સાદા પથરા જ છે.