Description

૧૮૦૦ના દસકા સુધી, મરાઠાઓને એક ઢીલી પરંતુ એક સહભાગીદારીમાં એકઠાં કરવામાં આવ્યા. આ ભાગીદારી સંગઠનના પ્રમુખ લોકોમાં પૂણેના પેશ્વા, ગ્વાલિયરના સિંધિયા,ઇન્દોરના હોલકર, વડોદરાના ગાયકવાડ અને નાગપુરના ભોંસલે શુમાર હતાં. બ્રિટિશરોએ આ જૂથો સાથે શાંતિ સંધિઓ કરી અને તેના પર હસ્તાક્ષર કર્યા. તેમની રાજધાનીઓમાં નિવાસની શરૂઆત કરી. બ્રિટિશરોએ પેશ્વા અને ગાયકવાડ વચ્ચેના રાજકીય-મડાગાંઠ વિવાદમાં હસ્તક્ષેપ કર્યો. ૧૩ જૂન ૧૮૧૭ના રોજ, બ્રિટિશ ઇસ્ટ ઇન્ડિયા કંપનીએ પેશ્વા બાજીરાવ દ્વિતીયને ગાયકવાડના સન્માનના દાવાઓને છોડી અને અંગ્રેજોના વિસ્તારમાં સ્વાધીનતા પ્રાપ્ત કરવાના દાવા માટેના કરાર પર હસ્તાક્ષર કરવા મજબૂર કર્યા. પૂણેની આ સંધિએ ઔપચારિક સ્તરે અન્ય મરાઠા પ્રમુખો પર પેશ્વાઓની નિષ્ઠાને સમાપ્ત કરી દીધી, આ પ્રકારે ઓફિશિયલી મરાઠા સંઘનો સૂર્યાસ્ત થઈ ગયો. આના તુરંત બાદ, પેશ્વાઓએ પૂણેમાં બ્રિટિશ રેસિડેન્સીને સળગાવી. પરંતુ,તેઓને બ્રિટિશરો દ્વારા પૂણે પાસે ખડકીના યુદ્ધમાં પરાજિત કરવામાં આવ્યા હતાં.. વાંચો, આગળ મૂળ મુદ્દો.