હેલ્લો મિત્રો , મારું નામ છે અનિકેત ટાંક અને હું અત્યારે સુરતમાં રહુ છું. આ મારી પેહલા નવલકથા છે કદાચ શબ્દો કદાચ આડાઅવળા થઈ શકે છે એના માટે હું અત્યારથી માફી માંગુ છું. આ કથામાં આવતા પાત્રો મેં થોડાક ઇતિહાસ અને થોડાક વર્તમાન માંથી લીધેલા છે અને તે પાત્રોનો ઉપયોગ કરીને મેં એક કાલ્પનિક કથાનું સર્જન કરવાનો પ્રયત્ન કર્યો છે જેને વર્તમાનમાં રહેલા પાત્રો સાથે કોઈ સબંધ નથી .હવે થોડીક નવલકથા વિશે વાત કરીએ , આ કથા છે એક જ્ઞાન નગરી ની જેને ઇતિહાસમાંથી ભૂંસવાની કોશિશ કરવામાં આવી હતી પણ જ્ઞાન ક્યારેય મરતું નથી એ હંમેશા એનો ઉત્તરાધિકારી શોધી ...Read More

સૂર્ય તક્ષશિલાની ગગનચુંબી ઇમારતોની પાછળ ઢળી રહ્યો હતો. ગોલ્ડન પ્રકાશના કિરણો શહેરી ગલીઓ અને વિશાળ ગ્રંથાલય પર પડતાં, આ અને જ્ઞાનના પવિત્ર સ્થળે એક અજાણી ચિંતા વ્યાપી રહી હતી. એક શહેર, જે વિદ્યા માટે જાણીતું હતું, હવે તલવાર અને તીરો માટે તૈયાર થવા મજબૂર હતું. અચાનક, ઉત્તર તરફની ટેકરીઓ પાછળ ધૂળનો મોટો વમળ ઉઠતો દેખાયો. ગમે ત્યારે સંકટ ત્રાટકી શકે એ ભાવનાએ શહેરમાં અશાંતિ પેદા કરી. કેટલાક વેપારીઓએ પોતાનું સામાન ભેગું કરીને સુરક્ષિત સ્થળે જવાનું શરૂ કર્યું, જ્યારે શિક્ષકો અને વિદ્વાનો પોતાના અનમોલ ગ્રંથો સાચવવાના ઉપાયો શોધી રહ્યા હતા. તક્ષશિલા માત્ર એક શહેર નહોતું; તે વિદ્યા અને સંસ્કૃતિનું જીવંત ...Read More

સાંજનું લાલાશભર્યું આકાશ તક્ષશિલાની દીવાલો પર પડતું હતું. સામાન્ય દિવસમાં, આ સમયે શિષ્યો શિક્ષકો પાસેથી વિદ્યા ગ્રહણ કરતા, મઠોમાં પઠન ચાલતું અને બજારમાં વેપારીઓ પોતાનું દૈનિક વેચાણ પૂર્ણ કરતા.પણ આજે, આકાશ પર ભયનો પ્રભાવ હતો.ઉત્તર તરફના પર્વતોની પાછળ ધૂળના ગૂંચળા ઉઠી રહ્યા હતા. તે કોઈ સામાન્ય તોફાન નહોતું—તે એક શત્રુસેનાની આગમનનો સંકેત હતો.યુદ્ધના શરૂ થવાના એક પ્રહર પહેલાનો સમય ,તક્ષશિલાના મહાન ગ્રંથાલયમાં એક વિશેષ બેઠક બોલાવવામાં આવી.આચાર્ય વરુણ, તક્ષશિલાના સર્વોચ્ચ વિદ્વાન, તેમના સમક્ષ બેઠેલા શાસકો, યોદ્ધાઓ અને વિદ્વાનો તરફ જોયા. સેનાપતિ શરણ્ય, યુવરાજ આર્યન, અને વીર પણ ત્યાં હાજર હતા."આ યુદ્ધ ફક્ત એક શહેર માટે નથી," આચાર્ય વરુણે શાંત ...Read More