"જીવન પણ ગજબ છે.. મારા અને તારા વચ્ચે કેટલું બધું આવી ગયું છે એની જાણ તને કે મને નહીં ...
"હું વહેલો આવી જઈશ ચિંતા ના કરીશ કાઈ લેવા કરવાનું હોય તો બોલ" એને બધું એટલી સ્પીડમાં બોલી ...
મિહિર એના ઘરના બેડરૂમમાં આવે છે આલીશાન અને ભવ્ય કહી શકાય એવું બધું જ છે છતાંય એની આંખ માં ...
આલીશાન મકાન બહાર ઉછળતો દરિયો .... ફેસીનેટ ફર્શ પર મોંઘો ગલીચો... સામે જ નકશીકામ કરાવેલો સુંદર અરીસો... દરિયાની કંઈક ...
હું પાનેતરમાં વીંટાયેલી સોળે શણગાર સજેલી... મારા સાસરિયે ઊભી હતી .. બસ મારો ગૃહ પ્રવેશ થતો હતો...સમય કરતાં વહેલા ...
વસંતના વધામણાં થયા...પ્રકૃતિ જાણે પ્રેમના રંગમાં રંગાઈ ગઈ....ને એમાંય આ માનવ મન જોને કેવું ચકડોળે ચડે છે...પોતાના પ્રિયજનને પામવા.. ...
પ્રત્યેક ક્ષણ જાણે ચીસ પાડી રહી છે... આટલી પીડા તો રીતસર જીવતા માણસને ચીરી નાખતા પણ ના થાય જેટલી ...
બનાવ બનતા રહે એને તો ઝીંદગી કહેવાય સાહેબ... આવા વાવાઝોડા ના તીવ્ર વાયરાઓ જીવન બદલી જાત ને મજબૂત બનાવે ...
મનની હલચલ ખૂબ વધી ગઈ છે.. જાણે શાંતિ થતી નથી... કેમકે મારી ગર્લફ્રેંડના લગ્ન છે.... એ છોકરી જેને મેં ...
જેમ હાથમાંથી રેતી પસાર થાય એમ સમય પણ પસાર થયો એમ લાગે હજુ મુઠ્ઠી સમય થી ભરી પડી છે ...