ગરમીની તીવ્ર ગરમીમાં, વડીલ દાદા જી એક ઢાંઢલોના છાંયા હેઠળ ગમતો બેસી રહ્યાં હતા. તેમના ચહેરા પર ચિંતન અને ઉદાસીની છાયો સ્પષ્ટ હતી. બાળકોએ તેમને આવા સ્થિતીમાં જોઈને, જિજ્ઞાસાથી પુછ્યું, “દાદા જી, શું થયું? આજે તમે એટલા ઉદાસ કેમ છો? કઈ બાબતમાં વિચારી રહ્યા છો?” દાદા જી થોડા ક્ષણો માટે વિચારી રહ્યા, પછી ધીમે ધીમે બોલ્યા, “કાંઈ નથી, બસ મારી જીવન વિશે વિચારી રહ્યો હતો!” બાળકો વધુ ઉત્સુક બની ગયા, “મહેરબાની કરીને, અમને પણ તમારા જીવન વિશે કહો, ખૂબ જ જાણવાની ઈચ્છા છે!” દાદા જીની આંખો બંધ થઈ ગઇ, જાણે તેઓ પોતાની ગતિમાં સમયનાં પાનાંઓને ઉડાવવાનો પ્રયાસ કરી રહ્યાં હોય.