નેહા પાછળ ફરી ને જોવે છે તો ચોકી જાય છે. મલય અને રાજ નેહા ની પાછળ જ ઉભા હોય છે. મલય નેહા ની સામે જોઈ રહે છે. નેહા મલય સામે નજર નથી મેળવી શક્તિ એટલે નીચુ જોઈ ને ઉભી રહે છે. સોનિયા રાજ ને બૂમ પાડે છે એટલે રાજ ત્યાં જાય છે. નેહા આગળ ચાલવા જાય છે ત્યાં જ એનો પગ સ્લીપ થઇ જાય છે. અને પગ સ્લીપ થવા થી પડતા પડતા મલય એને પકડી લે છે. નેહા અને મલય એક બીજા ની આંખો માં ખોવાઈ જાય છે. ત્યાં જ મોલ માં એક સોન્ગ વાગે છે. "વહી હે સુરતે અપની