संजो नि संगलासंजो- गे आवशी,गे संगल्याचे आवशीसंगल्याची आऊस- कित्याक आरडतहस रे संज्या?संजो- काय नाय गे. वायच मडकुळ व्हयी हुती. काजीतनी जातय. संगला खय गेला? दिसना नाय ता.संगल्याची आऊस- कपडे धुवूक नह्यवर गेला हा. इरड जायत इली आता. याकच काम करता. दुसऱ्या कामाक हातबोट लावूक मागना नाय. हडे घरात काय कामा थोडी हत! ढोरांका पानीउदाक देवचा हा,पतेरो काढूक व्हयो. व्हयतो पाऊस तोंडार इलो हा. लाकडा,शेनी भरुक व्हयी. ह्या पोरीची किसकुटाच्या काडीची आशा नाय.संजो-करात गे आवशी. वायच समजूत इल्यार सगळा करात. (संजो भितीक उभी करुन ठेवलली मडकूळ न्हेता.)संजो- बरा जातय गे.(संजो नह्यहारल्या काजीतनी जाता. थय तेका संगला गमता. संगल्यान कपडे धुवून खडकार