આ દરેક ગૃહિણી સ્ત્રીની વાર્તા છે જે અથાક મહેનત કરે છે..પણ બદલામાં કંઈપણ અપેક્ષા રાખતી નથી.—————————ધીરુ અને અરુણાના લગ્નને ત્રીસ વર્ષ થઈ ગયા હતા પણ તેઓ હંમેશા ઝઘડા કરતા હતા..ક્યારેક ધીરુ ગુસ્સામાં અરુણાને થપ્પડ પણ મારતા હતા..પણ અરુણાએ ક્યારેય કોઈ વાતની ફરિયાદ કરી ન હતી.આજે તેમની લગ્નની વર્ષગાંઠ હતી..ધીરુને ગમતું ભોજન તૈયાર કરવા અરુણા વહેલા ઊઠી પણ બાળકોના કારણે તે મોડી દોડી રહી હતી..ધીરુ ખેતરેથી આવવામાં હતો ...તે માત્ર થોડી નર્વસ હતી અને ઉતાવળમાં હતી પણ.."ઓહ હો..અરુણા તને ખ્યાલ નથી કે હું કેટલો થાકી ગયો છું..રાત્રિનું ભોજન ક્યાં છે?" ધીરુએ ગુસ્સા સાથે પૂછ્યું. "શાંત રહો..તે લગભગ તૈયાર છે..હું બાળકો સાથે