આખી રાત આમ ને આમ વિચારો માં ગઈ.સવાર તો પડી પણ હજી બધા આંચકામાં હતા.મને કઇ જ સમજાતું નહોતું.હું મમ્મીની પાસે ગઈ અને મેં ધીમા અવાજે મમ્મી ને કીધું "મમ્મી હું હવે ક્યારેય એ હવેલી માં નહીં જાવ".મમ્મીએ મારા તરફ જોયું ત્યારે એના ચહેરા પર મારા માટે ડર અને દયા બંને નજર આવતી હતી ,એ બોલી,બેટા બોવ મોટી ભૂલ કરી છે તે ત્યાં જઈ ને મને કંઈજ ન સમજાણું, મેં દાદી ને સવાલ કર્યો.શુ હતું દાદી એ કે મમ્મી મને એમ કે છે કે મેં બહુજ મોટી ભૂલ કરી છે,શુ સબંધ હતો એની સાથે મારો? દાદી ની આંખો માં